#گندمزار_طلائی #قسمت_222 وقتی رسیدیم مزرعه .مامان وباباش داشتند گردوهایی را که زیر درخت ریخته بود جمع می کردند. میثم هم دور وبرشون بازی می کرد. نسیم خنکی به صورتم می خوردو گونه هام را نوازش می کرد. احساس سبکی کردم . همیشه توی طبیعت حالم خوب بود. دور تا دور مزرعه را پیاده گشت زدیم.با دیدن گلهای وحشی رنگا رنگ به وجد اومده بودم. نمی تونستم از کنارشون بی تفاوت رد شم. بی اختیار می نشستم و از هر کدوم یه دونه می چیدم. بعضی هاشون آنقدر ریز بودند .که باید نزدیک چشمم می گرفتم .تا رنگش را تشخیص بدم. بعضی هاشون هر گلبرگشون یه رنگ بود. چقدر زیبا بودند و زیباتر از آنها پروانه هایی بودند که با با لهای رنگا رنگشون دور وبرمون می چرخیدند. و من همه ی حواسم دنبالشون می رفت. دلم می خواست مثلِ بچگی هام دنبالشون کنم و بگیرمشون و دوباره رهاشون کنم. لبخند به لبم نشست از این فکر.😊 ملیحه گقت: _خدارا شکر عروس خانم، خندیدی😊 _ملیحه می دونی یاد بچگی هامون افتادم دلم می خواد مثلِ اون موقع ها دنبال پروانه ها کنم . یادش بخیر . تنها غصه مون فرار پروانه ها بود . ولی حالا چی ⁉️😢 دوباره بغض کردم . _اِه بسه دختر توهم . یکی نفهمه فکر می کنه کشتی هات غرق شده چی شده مگه تو ام ⁉️ مردم ناراحتند چرا خواستگار ندارند. حالا جنابعالی ناراحتی که چرا برات چند تا چند تا خواستگار میاد 😁 دلت هم بخواد داداش ِ گلِ من اومده خواستگاریت😁 _نه ملیحه دردِ من یه چیزِ دیگه است . چرا اون چیزی که دلمون می خواد نمی شه⁉️ ببین من از بچگی چقدر رنج کشیدم بازهم باید بکشم. تا کِی ⁉️ خسته شدم. اصلا نمی خوام ازدواج کنم نمی خوام کسی عاشقم باشه. می خوام راحت باشم . خودم باشم ومامان وبابا تا آخر عمرم. چرا باید آرامشم به هم بریزه.⁉️ چرا نباید راحت باشم.⁉️ باباجون به همه بگو من قصد ازدواج ندارم. دست از سرِ من بردارند. می خوام خودم باشم . آزاد ورها 👌 _حالا کی خواست تورو زندونی کنه .⁉️ کی خواسته آزادیت را بگیره ⁉️ بالاخره که باید ازدواج کنی. _نه نمی خوام . منتظرم بابا برگرده . بهش می گم . خودش ازم حمایت کنه . مثل قبل هر کی اومد خواستگاری رد کنه . _حتی قادر را⁉️ _بله حتی قادر را ❗️ من قصد ازدواج ندارم. بعد هم خدا حافظی کردم و برگشتم . احساس سبکی وراحتی می کردم. دیگه از دستِ همه شون راحت شده بودم . خدا را شکر کردم و رفتم روی دار قالی نشستم. بافتن قالی همیشه بهم آرامش می داد . خدارا شکر راحت شدم 😊 دیگه دلم نمی خواست ذهنم درگیر کسی باشه. عشق بی عشق ❌ https://t.me/joinchat/AAAAAE-wggMdiSE6sfRj_w http://eitaa.com/joinchat/2376597514Cd7df27c490 اسراردرون

#سالها_در_انتظار_یار #قسمت_222 امید آهی کشید وگفت:"اول درباره زهرا بگید. راسته که....؟" بعد سرش را پائین انداخت و سکوت کرد. بغض گلویش را فشرد و دیگر نتوانست جیزی بگوید. مادر بزرگ با نگرانی به او نگریست وگفت:"بله پسرم. راسته. یکی از اساتید دانشگاهشونه. خیلی وقته خواستگاری کرده. ولی رفتنِ احمدآقا و بعد هم زخمی شدنش، باعث شد تا حالا طول بکشه. " امید با بغض گفت:"یعنی زهرا خودش قبول کرده؟ خودش راضیه؟" مادر بزرگ گفت:"خب خیلی وقته که آقای سرابی پیشنهاد داده. زهرا هم فکرهاش رو کرده. احمدآقا هم قبلا تحقیقات کرده بود...." اسمِ آقای سرابی برایش آشنا بود. به یاد آورد، همان مردی که چند بار کنارِ احمد آقا در بیمارستان دیده بود. چرا همان موقع متوجه نشد. آنقدر در دریای رؤیاهای خود غرق بود که اصلا به ازدواجِ زهرا با کسِ دیگری فکر نکرده بود. از وقتی چشم باز کرد، کنارِ بی مهری های پدر، رفتارِ دوگانه مادر، فقط زهرا بود که برایش همیشه مهربان بود. تازمانی که بزرگ شدند و زهرا ازاو رو گرفت. خانه مادر بزرگ فروخته شد و بین شان فاصله افتاد. ولی هیچ روز و شبی نبود که به یاد زهرا نباشد. هر شب خسته از نا سازگاری های زمانه؛ به اتاقش پناه می برد. فقط و فقط یاد زهرا ومحبت های دوران کودکی اش و امید به ازدواج با او، آرامش بخشِ روح و روانش بود. ولی وقتی قرار است با دیگری ازدواج کند؛ دیگر دنیا را برای چه می خواهد؟ اگر زهرا کسِ دیگری را می خواهد، پس دنیا را باید دور انداخت. چون هیچ چیزِ جذابِ دیگری ندارد. پس همان بهتر که بخوابد و دیگر بیدار نشود. درد در تمام سینه اش پیچید. قلبش به سختی می زد. تمامِ دنیا رنج و درد است. اُف بردنیا. به هر چه دل ببندی همان را از تو می گیرد. تنها دلخوشی ات را باید از دست بدهی. برای چه؟ چرا؟ به کدام قانون؟ چنگ به ملافه زد و آن را در دهان فرو کرد، تا صدای هق زدنش را کسی نشود. 🖋نویسنده (فرجام پور) ⛔️کپی و فروارد حرام❌ http://eitaa.com/joinchat/2376597514Cd7df27c490