eitaa logo
🌱آیه های زندگی🌱
338 دنبال‌کننده
5.7هزار عکس
570 ویدیو
18 فایل
#خانه داری #مهدویت #ازدواج #روانشناسی #مذهبی https://harfeto.timefriend.net/17180058032928 لینک ناشناس کانال آیه های زندگی👆👆👆نظرات،پیشنهادات وانتقادات خودتان را با ما میان بگذارید
مشاهده در ایتا
دانلود
💢آیا فاطمه(س)، مردانی که به علی(ع) کرده بودند را تهدید کرد که در صورت ادامه رفتارشان، موی سر خود را پریشان خواهد کرد؟! آیا این ‌کار با آن‌حضرت، منافات ندارد؟ ✅در منابع و تاریخی و به صورت پراکنده، نقل‌های درباره بی‌حرمتی به حضرت فاطمه(س) آمده است: ابو‌هاشم می‌گوید: هنگامى که على(ع) را از خانه بیرون بردند، فاطمه(س) نیز پیراهن پیامبر خدا(ص) را روى سرش گذاشت و دست حسنین(ع) را گرفت و به دنبال آن‌حضرت بیرون آمد و خطاب به ابوبکر فرمود: «مرا با تو چکار؟! می‌خواهى بچه‌هایم را یتیم کنى و مرا بی‌شوهر؟ به خدا سوگند! اگر گناه نبود، مویم را پریشان ‌کرده و به درگاه پروردگارم فریاد می‌زدم». مردى از میان آن جمعیت -خطاب به ابوبکر یا عمر- گفت: از این کار چه منظورى دارى؟ [می‌خواهى عذاب بر این امّت نازل کنى؟] سپس فاطمه(س) دست على(ع) را گرفت و از مسجد بیرونش آورد. بررسی سند روایت: روایت از حیث سند است؛ زیرا: اوّلاً: در سند آن، فردی به نام معلّى بن محمد بصری وجود دارد که بعضی از کتاب‌های رجالی او را از جهت مذهب و حدیث، مضطرب دانسته‌اند. علاوه بر این‌که؛ در این روایت نامی از ابوهاشم به میان آمده است که مشخص نیست چه کسی است و مجهول می‌باشد. ثانیاً: این روایت یک نقل تاریخی است و از امام معصوم نقل و صادر نشده است. لذا حدیث موقوف است که حدیث از حدیث ضعیف می‌باشد. مگر آن‌که قراینى وجود داشته باشد که به طور عادت موجب اطمینان به صدور آن از معصوم(ع) گردد. بررسی روایت: با قطع نظر از ضعف سند، این روایت منافاتی با حضرت زهرا(س) ندارد؛ زیرا: 1. در روایت یاد شده، تأکید شده که اگر این ‌کار گناه نبود، اقدام به انجام آن می‌کردم. این بیان مانند سخن حضرت یوسف(ع) است که قرآن درباره آن می‌فرماید: «وَ هَمَّ بِها لَوْ لا أَنْ رَأى بُرْهانَ رَبِّهِ». 2. در مواردی چون فدکیه که در مسجد النبی(ص) بیان شد، فاطمه(س) در پشت پرده با مردم سخن می‌گفت، نه در جلوی چشم آنها. لذا ممکن بود در این واقعه نیز به پشت پرده رفته و در آنجا موی خود را پریشان کند، نه در بین نامحرمان که با عصمت آن‌حضرت داشته باشد. 3. از طرفی ایشان نفرموده که در آن جمع و در همان لحظه این ‌کار را انجام می‌دهد. به منزل رفته و برای آن‌که پریشانی خود را نزد خدا اعلام کند به این ‌کار دست بزند. البته دو اخیر با عبارت "لولا أن تکون سیئة" چندان همخوان نیست و توجیه اول مناسبتر است. 4. به هر حال، تهدید فاطمه(س) باعث شد که مردم دست به اعتراض بردارند. لذا حضرت به همراه امام علی(ع)، بدون این‌که این ‌کار را انجام داده باشد، به برگشتند. 📚الکافی، ج 8، ص 237  📚أسماء مصنفی الشیعة، ص 418،  📚مرآة العقول ، ج 26، ص 183 @ayeha313
💢توهین و اهانت امامِ شیعیان به انسانهای غیر شیعه!!!! امام صادق در حدیثی همه انسانها بغیر از پیروان خود را خر مگس میداند: به جز همه مردم خر مگس و اهل جهنمند! امام صادق علیه السلام میفرمود: خدا ما را از نور عظمت خویش آفرید، آنگاه ما را از گلى در خزانه و پوشیده از زیر عرش صورتگرى کرد و آن نور را در آن، جایگزین ساخت، و ما و بشرى نورانى بودیم، و براى از آنچه در خلقت ما نهاد، بهرهئى قرار نداد و ارواح شیعیان ما را از گل ما آفرید و بدنشان را از گلى در خزانه و پوشیده پائینتر از گل ما. و خدا هیچ کس را جز انبیاء از خلقت ایشان بهرهئى نداد، از این رو ما و آنها آدمى شدیم و مردم دیگر هستند که سزاوار دوزخند و بسوى دوزخ می روند. 📚 اصول کافى ج١ ص ٣٨٩ روایت ٢ ✅پیش از هر گونه تحلیل و نظر دادن ابتدا باید ثابت شود آیا اساسا این عبارت از سوی امام صادق(ع) بیان شده است؟ روایت مذکور از حیث سندی و غیر قابل استدلال و توجه است.از جمله راویان حدیث مذکور، است که مجهول و ضعیف است. 📚زبده المقال من معجم الرجال ج2 ص322 راوی دیگر آن است که او نیز مجهول و ضعیف است. 📚همان منبع ، ج2 ص123 و راوی دیگر نیز است که مشترک بین چندین راوی به این عنوان است و دقیقا مشخص نیست چه کسی است و آیا فردی موثق است یا خیر. 📚همان منبع ، ج2 ص390 لذا علامه ذیل روایت مذکور می نویسد: «الحدیث الثانی، » « این حدیث مجهول است و راویان آن توثیق ندارند » 📚مراه العقول ج4 ص272 با استناد به یک روایت جعلی و مجهول که در طول تاریخ توسط دشمنان اهل بیت ساخته شده است نمیتوان به شناخت درستی از مکتب تشیع دست پیدا کرد. @ayeha313
🔵یکی از مواردی که باعث میشه شوهرتون نسبت بهتون سرد بشه و کمتر بهتون توجه کنه،شخصیت وابسته شماست. 🔵زن هایی که بیش از حد به شوهرشون متکی هستند ،و هیچوقت نمیتونن بدون شوهرشون تصمیم بگیرین ،زن های که با کوچکترین نگاه شوهرشون به یه خانم دیگه به هم میریزن و همه جا حواسشون به همسرشون هست و با نگاهش و رفتارش دائم همسرش را چک میکنه .اینجاست که شوهر احساس خفگی میکنه. 🔵این خانم هر چقدر هم باشه،هر چقدر خاص باشه،هر چقدر شیک باشه به مرور زمان خودش را برای شوهرش از دست میده. 🔵به این خانومها، زن های با روحیه قربانی میگن ،یکی از غیر جذاب ترین زن ها زنهای و نق نقو هستند. 🔵هر چقدر خانمی مستأصل باشه،نامزد و یا همسرش بیشتر احساس مسئولیت میکنه که باید نجاتش بده، این حالت شوهرتون را در نقش و شما را در نقش کودک قرار میده .بنابراین جاذبه جنسی میانتون از بین میره. @ayeha313
💢آیا فاطمه(س)، مردانی که به علی(ع) کرده بودند را تهدید کرد که در صورت ادامه رفتارشان، موی سر خود را پریشان خواهد کرد؟! آیا این ‌کار با آن‌حضرت، منافات ندارد؟ ✅در منابع و تاریخی و به صورت پراکنده، نقل‌های درباره بی‌حرمتی به حضرت فاطمه(س) آمده است: ابو‌هاشم می‌گوید: هنگامى که على(ع) را از خانه بیرون بردند، فاطمه(س) نیز پیراهن پیامبر خدا(ص) را روى سرش گذاشت و دست حسنین(ع) را گرفت و به دنبال آن‌حضرت بیرون آمد و خطاب به ابوبکر فرمود: «مرا با تو چکار؟! می‌خواهى بچه‌هایم را یتیم کنى و مرا بی‌شوهر؟ به خدا سوگند! اگر گناه نبود، مویم را پریشان ‌کرده و به درگاه پروردگارم فریاد می‌زدم». مردى از میان آن جمعیت -خطاب به ابوبکر یا عمر- گفت: از این کار چه منظورى دارى؟ [می‌خواهى عذاب بر این امّت نازل کنى؟] سپس فاطمه(س) دست على(ع) را گرفت و از مسجد بیرونش آورد. بررسی سند روایت: روایت از حیث سند است؛ زیرا: اوّلاً: در سند آن، فردی به نام معلّى بن محمد بصری وجود دارد که بعضی از کتاب‌های رجالی او را از جهت مذهب و حدیث، مضطرب دانسته‌اند. علاوه بر این‌که؛ در این روایت نامی از ابوهاشم به میان آمده است که مشخص نیست چه کسی است و مجهول می‌باشد. ثانیاً: این روایت یک نقل تاریخی است و از امام معصوم نقل و صادر نشده است. لذا حدیث موقوف است که حدیث از حدیث ضعیف می‌باشد. مگر آن‌که قراینى وجود داشته باشد که به طور عادت موجب اطمینان به صدور آن از معصوم(ع) گردد. بررسی روایت: با قطع نظر از ضعف سند، این روایت منافاتی با حضرت زهرا(س) ندارد؛ زیرا: 1. در روایت یاد شده، تأکید شده که اگر این ‌کار گناه نبود، اقدام به انجام آن می‌کردم. این بیان مانند سخن حضرت یوسف(ع) است که قرآن درباره آن می‌فرماید: «وَ هَمَّ بِها لَوْ لا أَنْ رَأى بُرْهانَ رَبِّهِ». 2. در مواردی چون فدکیه که در مسجد النبی(ص) بیان شد، فاطمه(س) در پشت پرده با مردم سخن می‌گفت، نه در جلوی چشم آنها. لذا ممکن بود در این واقعه نیز به پشت پرده رفته و در آنجا موی خود را پریشان کند، نه در بین نامحرمان که با عصمت آن‌حضرت داشته باشد. 3. از طرفی ایشان نفرموده که در آن جمع و در همان لحظه این ‌کار را انجام می‌دهد. به منزل رفته و برای آن‌که پریشانی خود را نزد خدا اعلام کند به این ‌کار دست بزند. البته دو اخیر با عبارت "لولا أن تکون سیئة" چندان همخوان نیست و توجیه اول مناسبتر است. 4. به هر حال، تهدید فاطمه(س) باعث شد که مردم دست به اعتراض بردارند. لذا حضرت به همراه امام علی(ع)، بدون این‌که این ‌کار را انجام داده باشد، به برگشتند. 📚الکافی، ج 8، ص 237  📚أسماء مصنفی الشیعة، ص 418،  📚مرآة العقول ، ج 26، ص 183 @ayeha313
💢امام صادق(ع) کسی که بر مصیبت حضرت محسن(ع) نگرید را کرده اند... صحت دارد؟ 👇👇 سند این روایت است زیرا مجلسی(ره) آن را از افراد شدیدا بدنام نقل کرده است. سند این روایت اینگونه است: أَقُولُ رُوِيَ فِي بَعْضِ مُؤَلَّفَاتِ أَصْحَابِنَا عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ حَمْدَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ وَ عَلِيِّ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْحَسَنِيِّ عَنْ أَبِي شُعَيْبٍ وَ مُحَمَّدِ بْنِ نُصَيْرٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ الْفُرَاتِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْمُفَضَّلِ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ 📚بحار الانوار، ج53، ص1 ✅در اینجا دو تن از راویان که واسطه نقل هستند اتهامات سنگینی دارند و هر دو از پیشوایان فرقه منحرف نُصَیریه(علوی های سوریه و ترکیه) هستند که عقایدی شبیه علی اللهی ها دارند. این دو روای عبارتند از: 1 - محمد بن نصیر نمیری بصری 2 - حسین بن حمدان خصیبی درباره محمد بن نصیر نمیری بصری باید دانست که از کسانی بود که نخست به دروغ ادعا کرد که وکیل خاص امام عسکری(ع) است سپس ادعای نبوت کرد و همجنسبازی را حلال اعلام کرد و خود نیز به این کار اقدام کرد از این رو امام عسکری (ع) توقیعی (بیانیه ای) صادر کردند و او را به صورت علنی لعن فرمودند. 📚رجال الکشی، ص520 و 521 اما حسین بن حمدان خصیبی که کتاب الهدایة الکبری را نیز تالیف کرده است باید بدانیم که از نظر مذهبی منحرف بوده تا جایی که نجاشی(رجال شناس بزرگ شیعه) درباره اش می فرماید: «كان فاسد المذهب‏» 📚رجال‏النجاشي ص : 67 ✅وی از بنیانگذاران فرقه ضاله نُصَیریّه است که معتقد به نواب اربعه در عصر غیبت صغری نبودند و به جای آن بزرگواران به بابیت «محمد بن نُصَیر نُمَیری بصری» اعتقاد داشتند و به همین دلیل به نام «نُصَیریه» شناخته می شوند. تحقیقات درباره این فرقه که امروزه در سوریه به نام فرقه «علوی» شناخته می شود نشان می دهد دچار عقاید غالیانه و افراطی هستند و از جمله به تناسخ باور دارند. درباره شخصیت حسین بن حمدان و عقاید نُصَیریّه مقالات تحقیقی در موجود است. @ayeha313
💢امام صادق(ع) کسی که بر مصیبت حضرت محسن(ع) نگرید را کرده اند... صحت دارد؟ 👇👇 سند این روایت است زیرا مجلسی(ره) آن را از افراد شدیدا بدنام نقل کرده است. سند این روایت اینگونه است: أَقُولُ رُوِيَ فِي بَعْضِ مُؤَلَّفَاتِ أَصْحَابِنَا عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ حَمْدَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ وَ عَلِيِّ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْحَسَنِيِّ عَنْ أَبِي شُعَيْبٍ وَ مُحَمَّدِ بْنِ نُصَيْرٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ الْفُرَاتِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْمُفَضَّلِ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ 📚بحار الانوار، ج53، ص1 ✅در اینجا دو تن از راویان که واسطه نقل هستند اتهامات سنگینی دارند و هر دو از پیشوایان فرقه منحرف نُصَیریه(علوی های سوریه و ترکیه) هستند که عقایدی شبیه علی اللهی ها دارند. این دو روای عبارتند از: 1 - محمد بن نصیر نمیری بصری 2 - حسین بن حمدان خصیبی درباره محمد بن نصیر نمیری بصری باید دانست که از کسانی بود که نخست به دروغ ادعا کرد که وکیل خاص امام عسکری(ع) است سپس ادعای نبوت کرد و همجنسبازی را حلال اعلام کرد و خود نیز به این کار اقدام کرد از این رو امام عسکری (ع) توقیعی (بیانیه ای) صادر کردند و او را به صورت علنی لعن فرمودند. 📚رجال الکشی، ص520 و 521 اما حسین بن حمدان خصیبی که کتاب الهدایة الکبری را نیز تالیف کرده است باید بدانیم که از نظر مذهبی منحرف بوده تا جایی که نجاشی(رجال شناس بزرگ شیعه) درباره اش می فرماید: «كان فاسد المذهب‏» 📚رجال‏النجاشي ص : 67 ✅وی از بنیانگذاران فرقه ضاله نُصَیریّه است که معتقد به نواب اربعه در عصر غیبت صغری نبودند و به جای آن بزرگواران به بابیت «محمد بن نُصَیر نُمَیری بصری» اعتقاد داشتند و به همین دلیل به نام «نُصَیریه» شناخته می شوند. تحقیقات درباره این فرقه که امروزه در سوریه به نام فرقه «علوی» شناخته می شود نشان می دهد دچار عقاید غالیانه و افراطی هستند و از جمله به تناسخ باور دارند. درباره شخصیت حسین بن حمدان و عقاید نُصَیریّه مقالات تحقیقی در موجود است. @ayeha313
💢 امام صادق(ع) را اهل دوزخ میدانند! آیا صحت دارد؟ ✅روایاتی که درباره مختار در کتب حدیثی آمده بر دو دسته اند. بعضی او را می کنند و بعضی در نکوهش وی سخن گفته اند. عالمان علم حدیث و رجال در برخورد با احادیث جناب مختار اکثرا مدح را برگزیده و راجع به روایات مقابل آن نظریاتی را مطرح نموده اند. ✅مجلسی (ره) روایت (نجات مختار) را وجه جمعی برای سایر روایات مدح و ذم مختار می داند، که او به جهت عقیده اش ابتدا اهل دوزخ بوده، اما با کمک امام حسین (ع) از عذاب الاهی نجات می یابد. اما آیت الله خویی (ره) این روایت را می دانند. ✅مختار از علمای حدیث روایاتی که در مذمّت مختار سخن گفته اند،  از نظر سند در نهایت ضعف اند. کشی (ره) در این باره می گوید: به نظر می رسد این روایات مورد و وضع اهل سنت قرار گرفته است 📚معجم الرجال، ج 18، ص 97. احتمال می رود این نوع احادیث از روی تقیه و جهت در امان ماندن امام و بنی هاشم از شر حاکمان ستمکار، از ایشان صادر شده باشد روایاتی که فرقه کیسانیه را به مختار نسبت داده و گویای کذاب بودن مختار است، نیز به عقیده عالمان علم رجال از تهمت های اهل سنت به وی بوده؛ چرا که محمد بن حنفیه هرگز ادعای امامت نداشته تا مختار مردم را به سوی او فرا خواند، بلکه کیسانیه بعد از وفات محمد بن حنفیه تشکیل شد 📚معجم الرجال، ج 18، ص100. @ayeha313
💢امام صادق(ع) کسی که بر مصیبت حضرت محسن(ع) نگرید را کرده اند... صحت دارد؟ 👇👇 سند این روایت است زیرا مجلسی(ره) آن را از افراد شدیدا بدنام نقل کرده است. سند این روایت اینگونه است: أَقُولُ رُوِيَ فِي بَعْضِ مُؤَلَّفَاتِ أَصْحَابِنَا عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ حَمْدَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ وَ عَلِيِّ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْحَسَنِيِّ عَنْ أَبِي شُعَيْبٍ وَ مُحَمَّدِ بْنِ نُصَيْرٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ الْفُرَاتِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْمُفَضَّلِ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ 📚بحار الانوار، ج53، ص1 ✅در اینجا دو تن از راویان که واسطه نقل هستند اتهامات سنگینی دارند و هر دو از پیشوایان فرقه منحرف نُصَیریه(علوی های سوریه و ترکیه) هستند که عقایدی شبیه علی اللهی ها دارند. این دو روای عبارتند از: 1 - محمد بن نصیر نمیری بصری 2 - حسین بن حمدان خصیبی درباره محمد بن نصیر نمیری بصری باید دانست که از کسانی بود که نخست به دروغ ادعا کرد که وکیل خاص امام عسکری(ع) است سپس ادعای نبوت کرد و همجنسبازی را حلال اعلام کرد و خود نیز به این کار اقدام کرد از این رو امام عسکری (ع) توقیعی (بیانیه ای) صادر کردند و او را به صورت علنی لعن فرمودند. 📚رجال الکشی، ص520 و 521 اما حسین بن حمدان خصیبی که کتاب الهدایة الکبری را نیز تالیف کرده است باید بدانیم که از نظر مذهبی منحرف بوده تا جایی که نجاشی(رجال شناس بزرگ شیعه) درباره اش می فرماید: «كان فاسد المذهب‏» 📚رجال‏النجاشي ص : 67 ✅وی از بنیانگذاران فرقه ضاله نُصَیریّه است که معتقد به نواب اربعه در عصر غیبت صغری نبودند و به جای آن بزرگواران به بابیت «محمد بن نُصَیر نُمَیری بصری» اعتقاد داشتند و به همین دلیل به نام «نُصَیریه» شناخته می شوند. تحقیقات درباره این فرقه که امروزه در سوریه به نام فرقه «علوی» شناخته می شود نشان می دهد دچار عقاید غالیانه و افراطی هستند و از جمله به تناسخ باور دارند. درباره شخصیت حسین بن حمدان و عقاید نُصَیریّه مقالات تحقیقی در موجود است. @ayeha313
💢امام صادق(ع) کسی که بر مصیبت حضرت محسن(ع) نگرید را کرده اند... صحت دارد؟ 👇👇 سند این روایت است زیرا مجلسی(ره) آن را از افراد شدیدا بدنام نقل کرده است. سند این روایت اینگونه است: أَقُولُ رُوِيَ فِي بَعْضِ مُؤَلَّفَاتِ أَصْحَابِنَا عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ حَمْدَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ وَ عَلِيِّ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْحَسَنِيِّ عَنْ أَبِي شُعَيْبٍ وَ مُحَمَّدِ بْنِ نُصَيْرٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ الْفُرَاتِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْمُفَضَّلِ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ 📚بحار الانوار، ج53، ص1 ✅در اینجا دو تن از راویان که واسطه نقل هستند اتهامات سنگینی دارند و هر دو از پیشوایان فرقه منحرف نُصَیریه(علوی های سوریه و ترکیه) هستند که عقایدی شبیه علی اللهی ها دارند. این دو روای عبارتند از: 1 - محمد بن نصیر نمیری بصری 2 - حسین بن حمدان خصیبی درباره محمد بن نصیر نمیری بصری باید دانست که از کسانی بود که نخست به دروغ ادعا کرد که وکیل خاص امام عسکری(ع) است سپس ادعای نبوت کرد و همجنسبازی را حلال اعلام کرد و خود نیز به این کار اقدام کرد از این رو امام عسکری (ع) توقیعی (بیانیه ای) صادر کردند و او را به صورت علنی لعن فرمودند. 📚رجال الکشی، ص520 و 521 اما حسین بن حمدان خصیبی که کتاب الهدایة الکبری را نیز تالیف کرده است باید بدانیم که از نظر مذهبی منحرف بوده تا جایی که نجاشی(رجال شناس بزرگ شیعه) درباره اش می فرماید: «كان فاسد المذهب‏» 📚رجال‏النجاشي ص : 67 ✅وی از بنیانگذاران فرقه ضاله نُصَیریّه است که معتقد به نواب اربعه در عصر غیبت صغری نبودند و به جای آن بزرگواران به بابیت «محمد بن نُصَیر نُمَیری بصری» اعتقاد داشتند و به همین دلیل به نام «نُصَیریه» شناخته می شوند. تحقیقات درباره این فرقه که امروزه در سوریه به نام فرقه «علوی» شناخته می شود نشان می دهد دچار عقاید غالیانه و افراطی هستند و از جمله به تناسخ باور دارند. درباره شخصیت حسین بن حمدان و عقاید نُصَیریّه مقالات تحقیقی در موجود است. @ayeha313
💢آیا درست است که امام معصوم(ع) فرموده اند: " ما بزرگترها و کوچکترهایمان را به گفتن و کردنِ آن دو نفر (ابوبکر و عمر) توصیه می کنیم" ؟ آیا این دارای سند و متن است. نقل و ترویج آن به عنوان حدیث روا نیست زیرا درباره اینکه امام معصوم(ع) چنین عبارتی را فرموده باشند تردیدهای بسیار جدی وجود دارد: ✅اولا: عبارت این جمله اینست: "وَ نَحْنُ مَعَاشِرَ بَنِي هَاشِمٍ نَأْمُرُ كِبَارَنَا وَ صِغَارَنَا بِسَبِّهِمَا وَ الْبَرَاءَةِ مِنْهُمَا" اما باید توجه کرد که این عبارت صرفا بخشی از یکی از ویرایش های ضعیف از یک روایتِ چند درباره گفتگوی کمیت بن زید با امام معصوم ع است و در ویرایش های دیگری که مثلا در کافی کلینی نقل شده است این جمله نیست. بنابراین مورد بحث دارای چند ویرایش متفاوت است یعنی چندگونه نقل شده است. یکی از این گونه ها در کافی کلینی و دو گونه در رجال کشی نقل شده که صرفا در یکی از این ویرایش ها که در رجال محمد بن عمر کشی (قرن 4) با سند شدیدا نقل شده است این عبارت یافت می شود. ویرایشی که نقل کرده در کتاب  الكافي ج : 8  ، ص :  102 ، حدیث شماره 75 آمده است و دو متفاوتی که  کشی نقل کرده در رجال الکشی، صص:20-207 ، روایت های شماره 261 و  263 قابل دسترسی و مقایسه با یکدیگر هستند. ✅ثانیا: علت بودن سند این روایت آنست که دستکم سه تن از واسطه های نقل این عبارت ، از سوی رجال شناسان عالیقدر شیعه متهم به ضعف و غلو (انحراف از تشیع از سنخ افراطی گری) شده اند بنابراین به شدت ضعیف است. یکی از این سه «محمد بن {الحسن بن} جمهور العمی{القمی}» نام دارد که شیخ طوسی فرموده که «غالی»(افراطیِ منحرف) بوده و نجاشی(رجال شناس طراز اول شیعه) درباره اش فرموده: «ضعیف فی الحدیث، فاسد المذهب» 📚رجال الطوسی، ص364 و رجال النجاشی، ص337 ✅واسطه دیگری که در سند این روایت دچار اتهامات سنگین است «اسحاق بن محمد البصری» نام دارد که شیخ طوسی تصریح کرده که این راوی «متهم به غلو» است(رجال الطوسی، ص384) و نجاشی فرموده که او «معدن التخلیط» است 📚رجال النجاشی، ص74 یعنی «روایات یا عقاید درست و نادرست را با هم مخلوط می کرده و نشر می داده است. نفر سوم در سند «نصر بن صباح» نام دارد که نه تنها وثاقتش اثبات نشده بلکه کشی و نجاشی تصریح کرده اند که از «غالیان» (جراین انحرافی افراطی شیعه) بوده است. 📚رجال الکشی، ص17 و رجال النجاشی، ص428 البته نفر چهارمی نیز در زنجیره سند حضور دارد که نامش «موسی بن بشار الوشاء» است و درباره وثاقت یا عدم وثاقتش هیچ اطلاعاتی در اختیار نداریم بنابراین «وثاقتش نامعلوم است». طبیعی است اگر حلقه از یک زنجیر پنج حلقه ای غیرقابل اتکا باشند چنین زنجیری به شدت غیرقابل اعتماد است. بنابراین سند این عبارت از نظر علمای رجال شیعه اتکا ارزیابی می شود. ✅ثالثا: شیوه ای که اهل بیت(ع) در دعاها و زیارتهای به ما آموخته اند اینست که به جای «اینکه نام مقدسات اهل سنت را بیاوریم و تظاهر به آنها کنیم» از شیوه زیر پیروی کنیم: 1- لعن ظالمان به صورت کلی 2 - خوشرفتاری با اهل سنت و مدارا با آنان 3- بیان واقعیات تاریخ و مظلومیت اهل بیت (ع) به صورت مستند و به دور از فحاشی ✅اساسا «تظاهر به لعن» با ذکر نام «مقدسات اهل سنت» در هیچ حدیث صحیحی است و اهل بیت(ع) چنین توصیه ای نفرموده اند. این شیوه ها غالبا ناشی از سلیقه شخصی برخی از افراطی های شیعه نما یا کسانی است که در برخی لحظات ، احساساتشان بر عقلشان غلبه می کند و برای درست کردن ابرو ، چشم را کور می کنند. ✅به طور کلی باید رفتار شیعیان مصداق آیه شریفه «قولوا للناس حُسنا» باشد. این آیه شریفه خوشرفتاری در رفتار با عموم مردم (خواه شیعه یا سنی یا مسیحی و ..) را توصیه فرموده است. طبیعی است اینکه کسی به نام تشیع بخواهد «تظاهر به لعن مقدسات اهل سنت» کند ، از این تخطّی کرده است. ✅در است توجه خواننده محترم را به سخنی که سید رضی در نهج البلاغه از امیرالمؤمنین(ع) نقل کرده جلب کنیم که « اِنّي أكره لكُم أن تكونوا سبّابين » ترجمه: «برای شما ناپسند دارم که باشید» 📚نهج البلاغه، خطبه 206 @ayeha313
💢آیا ، همسر امام حسین(ع) و مادر امام سجاد(ع) بود؟ بررسی اقوال تاریخی و پاسخ به این سوال ✅کلینی (ره) در هویت مادر امام سجاد (ع) این حدیث را ذکر کرده است:  " چون دختر یزدگرد را نزد عمر آوردند، دوشیزگان مدینه براى تماشاى او سر میکشیدند و چون وارد مسجد شد، مسجد از پرتوش درخشان گشت. عمر به او نگریست، دختر رخسار خود را پوشید و گفت: "اف بیروج بادا هرمز" (واى، روزگار هرمز سیاه شود)! عمر گفت: این دختر مرا ناسزا میگوید و بدو متوجه شد! امیرالمؤمنین(ع) به عمر فرمود: تو این حق را ندارى که به او آسیبی برسانی، به او اختیار ده که خودش مردى از مسلمانان را انتخاب کند و در سهم غنیمتش حساب کن. عمر به او اختیار داد. دختر آمد و دست خود را روى سر حسین(ع) گذاشت. على(ع) به او فرمود: نام تو چیست؟ گفت: جهان شاه. حضرت فرمود: بلکه شهربانویه.   ✅سپس به حسین(ع) فرمود: اى اباعبدالله! از این دختر بهترین شخص روى زمین براى تو متولد مىشود و على بن حسین (ع) از او متولد گشت. آن حضرت را ابن الخیرتین (پسر دو برگزیده) مىگفتند؛ زیرا برگزیده خدا از عرب «هاشم» بود و از عجم «فارس».  این روایت از نظر سند و متن مورد نقد تعدادی از محققین قرار گرفته است؛ مثلا گفته شده است: در سند آن شخصی به نام "عمرو بن شمر" است که از نظر علماء علم رجال بوده و قابل اعتماد نیست. اسارت دخترى از یزدگرد، به شدّت محل تردید است. ✅ازدواج امام حسین(ع) با چنین دختری در این زمان مورد تردید است؛ زیرا طبق روایت اول این دختر در فتح خراسان یعنی در سال 22 هجری و در زمان عثمان بوده در حالی که روایت دوم می گوید در زمان عمر بوده که اگر این ملاک باشد، امام در سالی که فتح ایران اتفاق افتاده ، بین 10 و 11 سال داشته است؛ زیرا فتح ایران در سال دوم خلافت عمر بوده بنابراین استبعاد دارد که امام در این سن زن گرفته باشد.   درباره نَسَب مادر امام سجاد(ع) نیز منابع متقدم تاریخى و روایى دچار اختلاف گشته اند. ✅اصولاً کتاب هایى مانند تاریخ طبرى و الکامل ابن اثیر که به صورت سالشمار جنگهاى مسلمانان با ایرانیان را تعقیب کرده و مسیر فرار یزدگرد را به شهرهاى مختلف ایران نشان داده اند، در هیچ موردى به ذکر اسارت فرزندان او  نمى پردازند؛ با آن که این مسأله، بسیار مهمتر از حوادث جزئى است که به آن ها اشاره شده است. ✅به هرحال با مجموعه این قرینه ها و دیدگاه هاى دیگری که درباره مادر آن حضرت(ع) وجود دارد و همچنین با توجه به این نکته که تا قبل از اواخر قرن سوم بیشتر ناقلان، او را از کنیزان سِند یا کابل مىدانستند، نمی توان به یک اظهار نظر قطعی در باره مادر امام سجاد(ع) دست یافت. @ayeha313
💢آیا ، همسر امام حسین(ع) و مادر امام سجاد(ع) بود؟ بررسی اقوال تاریخی و پاسخ به این سوال ✅کلینی (ره) در هویت مادر امام سجاد (ع) این حدیث را ذکر کرده است:  " چون دختر یزدگرد را نزد عمر آوردند، دوشیزگان مدینه براى تماشاى او سر میکشیدند و چون وارد مسجد شد، مسجد از پرتوش درخشان گشت. عمر به او نگریست، دختر رخسار خود را پوشید و گفت: "اف بیروج بادا هرمز" (واى، روزگار هرمز سیاه شود)! عمر گفت: این دختر مرا ناسزا میگوید و بدو متوجه شد! امیرالمؤمنین(ع) به عمر فرمود: تو این حق را ندارى که به او آسیبی برسانی، به او اختیار ده که خودش مردى از مسلمانان را انتخاب کند و در سهم غنیمتش حساب کن. عمر به او اختیار داد. دختر آمد و دست خود را روى سر حسین(ع) گذاشت. على(ع) به او فرمود: نام تو چیست؟ گفت: جهان شاه. حضرت فرمود: بلکه شهربانویه.   ✅سپس به حسین(ع) فرمود: اى اباعبدالله! از این دختر بهترین شخص روى زمین براى تو متولد مىشود و على بن حسین (ع) از او متولد گشت. آن حضرت را ابن الخیرتین (پسر دو برگزیده) مىگفتند؛ زیرا برگزیده خدا از عرب «هاشم» بود و از عجم «فارس».  این روایت از نظر سند و متن مورد نقد تعدادی از محققین قرار گرفته است؛ مثلا گفته شده است: در سند آن شخصی به نام "عمرو بن شمر" است که از نظر علماء علم رجال بوده و قابل اعتماد نیست. اسارت دخترى از یزدگرد، به شدّت محل تردید است. ✅ازدواج امام حسین(ع) با چنین دختری در این زمان مورد تردید است؛ زیرا طبق روایت اول این دختر در فتح خراسان یعنی در سال 22 هجری و در زمان عثمان بوده در حالی که روایت دوم می گوید در زمان عمر بوده که اگر این ملاک باشد، امام در سالی که فتح ایران اتفاق افتاده ، بین 10 و 11 سال داشته است؛ زیرا فتح ایران در سال دوم خلافت عمر بوده بنابراین استبعاد دارد که امام در این سن زن گرفته باشد.   درباره نَسَب مادر امام سجاد(ع) نیز منابع متقدم تاریخى و روایى دچار اختلاف گشته اند. ✅اصولاً کتاب هایى مانند تاریخ طبرى و الکامل ابن اثیر که به صورت سالشمار جنگهاى مسلمانان با ایرانیان را تعقیب کرده و مسیر فرار یزدگرد را به شهرهاى مختلف ایران نشان داده اند، در هیچ موردى به ذکر اسارت فرزندان او  نمى پردازند؛ با آن که این مسأله، بسیار مهمتر از حوادث جزئى است که به آن ها اشاره شده است. ✅به هرحال با مجموعه این قرینه ها و دیدگاه هاى دیگری که درباره مادر آن حضرت(ع) وجود دارد و همچنین با توجه به این نکته که تا قبل از اواخر قرن سوم بیشتر ناقلان، او را از کنیزان سِند یا کابل مىدانستند، نمی توان به یک اظهار نظر قطعی در باره مادر امام سجاد(ع) دست یافت. @ayeha313