🥀 🥀🥀 🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀 🥀🥀 🥀 #رمان_آنلاین #مستِ_مهتاب #فصل_دوم #مرضیه_یگانه #پارت_1035 #مهتاب پدر با دیدنمان کمی تعجب کرد. مخصوصا با آن کیک و شمع صفر! وقتی وارد خانه شدیم با خنده گفت : _خوب کاری کردید اومدید اینجا..... منم بدم نمیاد یه چایی با کیک بخورم. و علی گفت : _اونم این کیک..... عجیب نیست یه کم؟! و پدر در حالی که سه لیوان چای می ریخت و پیش دستی و چاقو و چنگال می آورد گفت : _عجیب که چرا فکر کنم یه عدد 6 رو جا گذاشتید. _چرا 6؟! و پدر خندید. _مگه تولد من نیست؟! _نه.... _عه!... فکر کردم چون می خوام برگردم سوریه زودتر برام تولد گرفتی. نگاهی به علی انداختم و گفتم : _تو بگو.... و علی خندید. _نه..... باید خودشون حدس بزنن. و پدر سینی چای و پیش دستی را گذاشت روی میز که کادو را سمتش گرفتم. خندید باز. _گفتم تولد منه. من و علی خندیدیم که کاغذ کادو را پاره کرد و با دیدن سرهمی نوزادی شوکه شد. _بابا این یه کم براتون کوچیکه.... اما اگه از مدلش خوشتون اومده به سایز خودتون براتون می خرم. علی خندید و من هم همراهش خندیدم که پدر سر بلند کرد و متعجب نگاهم. _مهتاب!..... این! _بابابزرگ شدید..... گریه و خنده‌اش یکی شد. سرهمی را در آغوش کشید و بوسید. _ای جانم..... ای جانم.... من فداش بشم..... فسق کوچولوی من..... من و علی با اشتیاق به ذوق و شوق پدر خیره شده بودیم. کیک و چای مزه داد و شب هم مهمان علی شدیم. یک رستوران خوب با غذای خوب و البته با عکس هایی که یادگار خوبی از یک شب به یاد ماندنی شد. من خانه نشین شدم و البته که لازم بود، چرا که سه هفته بعد با ویار شدیدی که پیدا کردم، تمام روز در خانه افتاده بودم. یا خاله فهیمه برایم غذا می فرستاد یا پدر یا علی از بیرون غذا می گرفت. تنها یک روز، یک روز امتحان کردم و خواستم یک دمی گوجه ساده بار بگذارم که نتوانستم و نشد. بوی تف دادن گوجه ها چنان حالم را بد کرد که کلا زیر گاز را خاموش کردم و در دستشویی چنان عق زدم که انگار تمام عالم بوی گوجه ی تف داده می داد! 🥀#کپی_رمان_حرام حتی بالینک کانال و اسم نویسنده⛔️ 🔴 پیگرد قانونی دارد ⚖ 🥀 🥀🥀 🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀🥀🥀〰〰〰〰〰〰〰〰〰 🥀@be_sharteasheghi🥀 〰〰〰〰〰〰〰〰 🥀🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀 🥀🥀