چشمان مشتاق خدیجه خیره بر چشمان پر برق محمد است تا شرط آخر را بگوید و او آخر سر تمام و کمال مومن گردد. نسیمی می‌گذرد و گیسوان محمد را پیچ و تابی می‌دهد و او مشفقانه: -خدیحه من ، ای نخستین بانوی مومن ! تمام شیرینی‌های عالم بر دل خدیجه می‌ریزد ; شیرین‌تر از عسل. و او همچنان: -آنان که دعوت حق را اجابت کنند عاقبتشان برترین پاداش و خوش‌ترین زندگانی است ... و آنان که اجابت نکنند اگر مالک دو برابر دارایی زمین باشند و تمامی را فدای آسایش خویش سازند مگر از عذاب برهند، آنان را حسابی سخت باشد و جایگاه شان و دوزخ ... #یوما #بغض_قلم 🆔 @bibliophil

🌙ضیافت علی در ماه میهمانی خدا 🌙 💠 دهمین سالگرد شهید غیرت علی خلیلی 🎤با نوای: #حاج_عبدالرضا_هلالی #محمدرضا_نوشه‌ور 📅جمعه سوم فروردین ماه ⏰ ساعت۱۵ الی ۱۷ 🕌بهشت زهرا ، قطعه۲۴ 🔮همراه با قرعه کشی مشهد 🧩 به همراه غرفه کودک ☕️ #به_صرف_افطار 🛑مراسم یک ساعت قبل از اذان به اتمام می رسد

📖 #تحدیر(تندخوانی)، جزء یازدهم 🎤 استاد معتز آقایی 🆔 @bibliophil

📖#ترتیل جزء یازدهم 🎤استاد پرهیزگار #ماه_رمضان #قرآن 🆔 @bibliophil

ختم امروز قرآن به نیت امام‌رضا ست😍 یک آیه 🌺 یک ختم‌قرآن❤️ https://leageketab.ir/khatme-quran

چشم بر هم زدم و شد سحر یازدهم چشم بر هم بزنی این رمضان هم رفته #سیدمرتضی_طباطبایی 👌😔

📒*روزنوشت های پیچائیل* 🖌فائضه‌غفارحدادی *سه یکِ سه* از دیروز دارم عید دیدنی می روم! *عیددیدنی* اسم دید و بازدیدهای سال جدیدشان است که انگار قبلا خیلی سفت و سخت انجام می شده. اصغر آقا مهمان شماره سه چهارصد و پنجاه و دومین خانه ای که سر زدم، می گفت چند سال است که خیلی ها سفر می روند و بعضی ها هم می پیچانند و عیددیدنی نمی روند. (پیچاندن مگر تخصص من نبود؟) امسال ماه رمضان سفرها را کمتر کرده و سبک عیددیدنی ها را تغییر داده! خیلی ها قبل از افطار جایی نمی روند. نه به خاطر اینکه خدای نکرده از فیض آجیل و شیرینی و میوه جا بمانند، ان شالله برای این است که حال ندارند با زبان روزه بنشینند دورهم غیبت کنند و یا از اوضاع اقتصادی بنالند. خیلی ها هم دیروز مهمانی افطار و عیددیدنی را یکی کردند. به قول نازیلا عروس خاله فخریِ چهل و دومین خانه ای که سر زدمش، مردم عبارت هایشان را قاطی می کنند‌ . مثلا خودش موقع ورود گفت: عیدتان قبول! طاعات و عبادات مبارک! بعد از بررسی چهارصد و شانزده مورد تقارن عیددیدنی و افطاری، فهمیدم مردم بعد از افطاری ای که هزار جور مخلفات تویش بوده، بیشتر از فقر و نداری و اوضاع بد اقتصادی حرف می زنند و آنها که از امکانات و شرایط کشورشان به جایی رسیده اند، بیشترین فحش را بهش می دهند! و آنها که اعتقاد دارند دیگر نمی توانند در این خراب شده بمانند، دید درستی درباره خرابشده های دیگر زمین ندارند و اغراق شده از خوبی های خارج و سیستم فشل داخل می نالند. رهبرشان دیروز عصر توی تلویزیونشان می گفت: *سالهاست دشمن دارد با تبلیغات گوناگون با انواع و اقسام ترفندهای تبلیغی و رسانه‌ای و اینها تلاش میکند، ضعف‌های ما را بزرگنمایی می کند. خب ما در کشور ضعف‌هایی داریم، ده برابر بزرگ می کنند آن را. پیشرفت‌هایی داریم، آن‌ها را مسکوت می‌گذارند. گاهی انکار می کنند. دشمن دارد این کار را میکند اما در داخل کشور چرا این کار را بعضی از افراد می‌کنند؟ به نظر من نبایستی این غفلت را ما به خودمان اجازه بدهیم* . من که نفهمیدم منظورش از دشمن کی بود. اما غفلتی که می گفت را خیلی جاها دیدم. به نظرم نباید به این راحتی توصیه رهبرشان را بپیچانند. پیچائیل اسم من است. به آنها می گویند ایرانی. صبح یک ماموریت جدید دادند بهمان. گفتند بروید از همه آنها که امروز برای حضرت خدیجه کاری می کنند پذیرایی کنید. پذیرایی کنید یعنی غم هایشان را بگیرید و آرامش و خنکی به قلبشان بدهید. من که پیچاندم و نرفتم. دوست دارم بیشتر ایرانی ها را بشناسم. فعلا. #روزنوشت_های_پیچائیل #قسمت_سوم دیمزن دنیای یک مادر زائر نویسنده https://ble.ir/dimzan 🆔 @bibliophil

یک پلاستیک مشکی که داخلش چند بسته پول بود داد دستم. + حاجی اردو را برگزار کنید، حیفِ بچه‌های مردم گناه دارن. _ این پول رو از کجا آوردی؟ + خدارسونده. _ همه‌ی پول‌هارو خدا میرسونه، از چه طریقی خدارسونده؟ + واقعیتش نماز استیجاری گرفتم که اردو برگزار بشه. 📒کتاب تنها برای لبخند/ به قلم حجت‌الاسلام بهنام حشمدار/ خاطرات زندگی مجاهدانه شهید علی خلیلی/نشر کاظمی 🆔 @bibliophil

📖 #تحدیر(تندخوانی)، جزء دوازدهم 🎤 استاد معتز آقایی 🆔 @bibliophil

📖#ترتیل جزء دوازدهم 🎤استاد پرهیزگار #ماه_رمضان #قرآن 🆔 @bibliophil

📒*روزنوشت های پیچائیل 🖌فائضه‌غفارحدادی چهار یک سه* دیروز جمعه بود. جمعه ها توی ایران تعطیل است. به خاطر تعطیلات سال نو، تعطیل در تعطیل شده بود. آی خوابیدند ها! اما چون روزه بودند همکارانم برای خوابشان هم ثواب رد کردند. ای کاش من هم یک ایرانی بودم! توی عرش روز جمعه روز اضافه کاری فرشته هاست. از اول شب جمعه ما فرشته های آزاد را صدا می زنند و برای ماموریت های مختلف می فرستند زمین. عده ای باید به فرشته های شمارشگر صلوات کمک کنند. یعنی با ماشین حساب بنشینند و ثواب هر صلوات را تصاعدی به توان برسانند. عده ای ول می چرخند و سلام های به امام حسین را خانه به خانه و مسجد به مسجد جمع می کنند و می رسانند کربلا. عده ای باید بروند کمک عتید و رقیب ها. ثواب کارها از اول شب جمعه دوبرابر نوشته می شود و گناه ها هم دو برابر است. در نتیجه کار رقیب و عتید ها هم دوبرابر می شود. عده زیادی هم آماده باش می ایستند که اگر علائمی از فرج آشکار شد طبق شیوه نامه روز ظهور حضرت حجت رفتار کنند. گویا علائم فرج ارتباط مستقیمی با عملکرد زمینی ها دارد و فرشته های آزاد هر هفته از دستشان حرص می خورند! یعنی اگر مو داشتند تا حالا هزار بار سفید شده بود. من معمولا هیچ کدام از این ماموریت ها را قبول نمی کنم و می پیچانم. فقط یک ماموریت هست که دوستش دارم. آن هم نوشتن ثواب زیارت اهل قبور در روزهای جمعه است. آن هم برای اینکه خیلی وقت ها خلوت است و نیاز نیست کارخاصی بکنم. لم می دهم به درختی چیزی و چشمان منتظر اهل قبور را تماشا می کنم. فقط جمعه ها روح شان آزاد است و می توانند به محل دفنشان بیایند و اگر ملاقاتی داشتند، سبدهای فاتحه و یاسین شان را بگیرند و ببرند. در غیر جمعه ها باید همانجا در برزخ منتظر بمانند تا فرشته ای مثل من هدایای بازماندگان را بهشان برساند. آیا بپیچانند یا برسانند! سر همین عادت دیروز ماموریت قبرستان های ایران را قبول کردم و حالا از کرده خود پشیمانم. غلغله بودند! نمی دانستم ایرانی ها برای عید دیدنی به خانه اموات شان هم می روند. بعضی ها حتی هفت سین شان را هم آورده بودند. چقدر مرده ها خوشحال بودند. یادم باشد برای فرشته های دیگر تعریف کنم که ایام نوروز توی قبرستان های ایران هم عید است. مخصوصا جمعه ها که عید توی عید است. یک چیز دیگر قبرستان های ایرانی را هم خیلی دوست داشتم. روی بعضی قبرها پرچم های سه رنگ زده بودند. کنار هر پرچم یک تیم فرشته ایستاده بود به تسبیح از طرف صاحب قبر و خوشامدگویی به مهمانانش. از یکی شان پرسیدم اینها کی هستند؟ تسبیح گویان گفت ایرانی هایی هستند که جانشان را برای اسلام داده اند. بالهایم را روی قبرشان تبرک کردم. کم کاری نکرده بودند. من بودم می پیچاندم و زندگی ام را می کردم. مثل بعضی از هم وطن هایشان که مسلمان بودند اما حاضر نبودند به خاطر اسلام کوچکترین سختی ای بهشان تحمیل شود. در حد سنگینی یک پارچه سبک که روی موهایشان بیفتد یا چند ساعت گرسنگی و تشنگی که حتی اگر روزه نمی گیرند حداقل جلوی روزه داران چیزی نخورند. مردم عجیبی هستند کلا. باید بیشتر بشناسمشان. فعلا #رونوشت_های_پیچائیل #قسمت_چهارم دیمزن دنیای یک مادر زائر نویسنده https://ble.ir/dimzan 🆔 @bibliophil

📖 #تحدیر(تندخوانی)، جزء سیزدهم 🎤 استاد معتز آقایی 🆔 @bibliophil

📒*روزنوشت های پیچائیل 🖌 فائضه‌غفارحدادی پنج یک سه* دیشب فرشته های آزاد را می فرستادند اروپا و آمریکا. گویا خیلی از مسلمان های آنجا مراسم افطاری شان را انداخته بودند شنبه شب که فردایش تعطیل باشد و همه راحت بتوانند در افطاری ها شرکت کنند. من پیچاندم و نرفتم. باید می رفتیم چرتکه می انداختیم تا به ازای هر نفری که افطاری می دهند یک سال از گناهانشان را پاک کنیم! به شرطی که برای خدا افطاری داده باشد و نه چشم و هم چشمی و رعایت آداب و رسوم و این حرفها. افطاری ایرانی ها که بیشتر به همین نیت ها بود. دوست داشتم بروم آنجا را هم ببینم و مقایسه کنم ولی کار سختی بود. گفتم می خواهم همین جا توی ایران باشم. بهم ماموریت حفاظت از ماشین ها (به خصوص پرایدها) در جاده را دادند. دیروز آخرین روز تعطیلی دور اول نوروز بود. اداره ای ها باید امروز سرکارشان باشند ولی بچه مدرسه ای ها و دانشجوها تا آخر دور دوم تعطیلات که دوازده و سیزده فروردین است، تعطیلند. برای همین خیلی ها هفته بین پنجم تا دوازدهم را هم بین التعطیلین حساب می کنند و کار را می پیچانند! دمشان هم گرم! ولی من باید مواظب آن نپیچان هایی می بودم که دیروز می خواستند برگردند شهرشان و امروز سر کارهایشان باشند. قرار شد توی خروجی شهرها بایستیم و هر ماشینی که صدقه داده بود را همراهی کنیم. چند تا را از چپ شدن نگه داشتم و چند راننده را که خوابشان می آمد بیدار نگه داشتم. فرشته هایی که سابقه چندین ساله در این کار داشتند، می گفتند اوضاع جاده ها خیلی بهتر از سال های قبل شده. یکی شان که از عهد ساسانیان مسئول همراهی کاروانیان و مسافران بود آمار هم داد. می گفت در چهل و دو سال گذشته طول اتوبان های ایران ۵۵۲ برابر شده که رقم کم نظیری است و ایران را جزو بیست کشور اول آزادراه ساز دنیا کرده. کیفیت خودرو ها هم بالاخره دارد بالا می رود. هر چند سرعت رشدش کند باشد ولی کسی نمی تواند بگوید این خودرو های جدید داخلی از نمونه های چند سال پیشش ضعیف ترند‌. در مجموع تا شب چهارصد و هفت خودرو را از تصادف نجات دادم. بقیه هم صدقه می دادند و احتیاط می کردند آمار تصادف ها خیلی کمتر می شد. تمام شب را نخوابیدم و حالا خیلی خوابم می آید. دیگر خودشان مواظب خودشان باشند. فعلا. #روزنوشت_های_پیچائیل #قسمت_پنجم دیمزن دنیای یک مادر زائر نویسنده https://ble.ir/dimzan 🆔 @bibliophil

🖤نگران قلب عباسی تو هستم، آقا! این روزها که چند ساعتی گرسنه‌ام و تشنه و دست و پاهایم یخ می‌کند از روزه داری بیشتر قلبم فرو می‌ریزد. انگار گرسنه که باشی خون راحت‌تر به قلب می‌رسد و رقیق‌تر می‌شود. اما این خبرها خیلی هم به رقیق شدن قلب نیاز ندارد، هر قلب آزادی می‌فهمد محاصره شدن چند زن توی بیمارستان یعنی چه؟! کاش این خبر سکانس بعدی نداشت. کاش خبر همین یک خط بود. کاش خبر نو به نو تازه نمی‌شد. این روزها نیازی نیست شب‌های ماه خدا، دعای افتتاح به پارگراف آخر برسد: و از غیبت مولایمان و از بسیارى دشمنان و کمى افرادمان و از سختى آشوب‌ها‌‌‌ و... شکایت داریم. تمام ساعت‌ها شکایت داریم. شکایت داریم از روزهایی که بی‌بهار به خزان نشسته. چه بر دل ولی ما آمده با این خبرهای فاجعه‌بار و نو به نو آه از بیمارستان شفا غزه 😔 آه از خون‌های جاری شده آه از بی‌غیرتی جهان فرو رفته در سکوت آه از قلب عباسی امام زمان🖤 دعای برای فرج ذکر تمام ثانیه‌های روزه‌داری ماست اگر به قلب عباسی شما لحظه‌ای فکر کنیم. خدایا به خاطر ما نه، به قلب ولی خودت رحم کن! 😔🖤 🆔 @bibliophil

زن زندگی آزادی شعار قشنگی بود که غرب لوکس و پیشرفته برای ما زنان به اصطلاح خودش جهان سوم لای زرورق طلایی لقمه گرفت و به خوردمان داد. غرب شیک و پیک بود. بوی لاک و رژ لب‌های مارک می‌داد. آزادی برهنه‌‌اش را با پتک کفش‌های پاشنه بلند توی مخ ما زنان به ظن خودش عقب افتاده که باید آزاد می‌شدیم، فرو کرد. افسوس که این شعارهای خوش‌بو و طناز زیر دهن بعضی‌ها مزه کرد؛ غرب وحشی دلسوز ما نبود شعارهایش قشنگ بود. زينت شده بود. اما به یکباره طوفانی کاغذ لوکس کادو پیچ را از دور این غرب وحشی تکه و پاره کرد. اگر زن در تمام دنیا آزاد بود. اگر خون زن غربی و غیر غربی همرنگ بود. اگر زنان اسیر و بیمارستان‌نشین غزه، زن حساب می‌شدند. زن که هیچ اگر انسان بودن‌شان دیده می‌شد. این شعارها لوکس و خوب بود اگر آن مادر پنج‌ماهه باردار گرسنه و جنگ زده پناه آورده به بیمارستان شفا هم آزادی داشت. اگر خیلی حرف‌ها را که ما شرم نوشتن آن را داریم اتفاق نمی‌افتاد. این شعار پس پرده قشنگ بود. این روزها پرده از چهره غرب لوکس افتاد. غرب لوکس، وحشی‌تر از همیشه جلوی آزاده‌های جهان دندان‌های خونی‌اش را نشان داد. این روزها غرب وحشی تکه‌های بریده گوشت زنان و کودکان را بالا آورده. این روزها غرب وحشی بوی استفراغ گرفته.... بوی تهوع یک فرهنگ پوسیده که برای به لجن کشیدن دنیا توی مرداب دست و پاهای آخرش را می‌زند. برای سر باز کردن چرک این غده بدخیم هزینه زیاد دادیم خیلی زیاد به اندازه چشم‌های مردانی که آرزو می‌کردند کاش کور بودند. به اندازه حیا زن‌هایی که مریم‌وار از خدا نبودن‌شان را می‌خواستند. به اندازه جنینی‌هایی که به تیغ فرعونی فرزندان اسرائیل از بطن‌‌مادران بیرون کشیده شدند. ما دریا دریا خون دادیم ما اقیانوس اقیانوس آبرو پای این نهال زیتون ریختیم. و این پرده مضحک افتاد و صدای افتادن‌ش گوش فلک را پر کرد. آیا هنوز آزاده‌ای در دنیا هست که عاشق شعارهای غرب‌وحشی باشد؟! زن زندگی آزادی شعار بود زن برای آزادی غزه، زندگی ندارد. آزادی ندارد. غزه دیگر زن آزاد ندارد. 😔

و مرد مانده برای کدام گریه کند؟❤️‍🩹 وطن؟ و یا تنِ زن‌ها؟ و یا زنِ تنها...؟ #غزه

"غزه تحت القصف" 🔻 تجمع مردمی-دانشجویی در واکنش به فاجعه بیمارستان شفا غزه و ادامه نسل‌کشی رژیم وحشی صهیونیستی 🕰 زمان: یکشنبه ۵ فروردین | ساعت ٢١:٠٠ 📍 مکان: خیابان فردوسی، مقابل سفارت انگلیس 🇵🇸🇮🇷 تلگرام | بله | ایتا | اینستاگرام | توییتر

در اقبال حضرت رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وسلم) آمده است: کسی که قبل از افطار دعای اللهم رب النور العظیم را بخواند، ده دعای او مستجاب و نماز و روزه‌اش مقبول و اندوهش برطرف و گناهش آمرزیده می‌شود و آن دعا این است: #ماه_مبارک_رمضان 🆔 @bibliophil