🔰❣🔰❣🔰❣ #پوکه_های_طلایی #قسمت_بیست‌و‌دوم نویسنده: خانم طیبه دلقندی 💥 سی و یک تیر سال شصت و هفـت ، وقتـی شـب از آشـپزخانه بـه بنـد برگشتم، تلویزیون برنامه هاي عادي اش را قطع کرد و به زبان عربـی گفـت کـه منتظر پخش خبر مهم و تازه‌ای باشیم . همه ساکت نشستیم و چشم هایمان به جعبۀ جادویی دوخته شـد . قـرار بود اطلاعیۀ مهمی خوانده شود . نفس در سینه ها حبس شده بود . گوینده شروع به خواندن کرد . قبول قطعنامۀ ۵۹۸ از سوی ایران. با شنیدن آن صـدای گریـه و زاری بلند شد . بعضیها نماز شکر به جا می آوردند و عده ای دعا می خواندن . تعـدادی صلوات می فرستادند و خلاصه شور و ولولۀ عجیبی بر پا شده بـود . عراقـی هـا عصبانی شدند که چرا ساکت هـستید ! بزنیـد و بخوانیـد. ولـی کـسی گوشـش بدهکار نبود . آن شب گرسنه خوابیدیم . نه نان آمده بود و نه نفت بـرای پخـت غذا. بچه‌ها می‌گفتند : - آتش‌بس تنورها رو سرد کرده و نانی پخته نشده ! ••• دو شب بعد از آتش بس، بچه‌ها داشتند دعا می خواندند که صـدای نالـه چند نفر بلند شد . نگهبانها رفتند و افسر ارشدشان را آوردند . بعضیها متوجـه شدند و سریع از دیـد عراقـی هـا خـارج شـدند . ولـی متاسـفانه شـش نفـر از بسیجی‌های همکار من در آشپزخانه شناسایی شدند . در اولین مرحلـۀ تنبیـه ، آنهـا را از آشـپزخانه اخـراج کردنـد. هـر روز تعدادی از آن ها را برای شکنجه به انفرادی می فرستادند و آزار و اذیت ها ادامـه داشت. به این ترتیب ما در آشپزخانه به نیرو نیاز داشتیم . ایرانیها یکدست نبودند . عده ای را داشتیم که با خیانـت فرمانـده شـان تسلیم دشمن شده بودند و تعدادی هم اسرای عادی که در شهرهـا اسـیر شـده بودند. آنها هیچ مسؤولیتی را احساس نمی کردند. با دستگیری دوستان بسیجی ام چند نفر از همین آدم های لات و لاابـالی را جایگزین آن ها کردند. از نیروهای قدیمی فقط چهار نفر مانـده بـودیم . تـازه واردها از هیچ خلاف و فسادی ابا نداشتند و به معنی واقعی غیـر قابـل تحمـل بودند . یکروز که جانمان به لب رسیده بود، اعتصاب کردیم وگفتیم : - ما دست به سیاه و سفید نمی زنیم، مگر اینکه همکاراي قبلـی مون رو از زندون آزاد کنید! رفتند و با افسر ارشد برگشتند . سعی کردند با زور و کتـک، کارشـان را پیش ببرند ولی وقتی دیدند بی نتیجه است ؛ به فریب متوسل شدند . افسر عراقی با بیخیالی گفت : - میخواین کار نکنین مهم نیست ولـی دوستان خودتـون گرسنه می مونن! دیدیم علاوه بر گرسنگی بچه‌های خودمان؛ پافشاری نتیجه ای جـز ایـن ندارد که نمی دانیم آشپزخانه دست چه کسانی مـی افتـد . اگـر دسـت مـا کوتـاه میشد، نمیتوانستیم همین کمکهاي اندك را به بچه‌ها برسانیم به همین دلیل سر کار برگشتیم و میدان را خالی نکـردیم . ایـن تـصمیم آسان نبود چون در همراهی با این افراد صبح تا شب خون دل میخودیم . #پیگیر_باشید #حماسه_جنوب_شهدا https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1 🔰❣🔰❣🔰❣🔰

سلام بر ماه مبارک رمضان نوروز دل مومن ،ماه رمضان آمد آن شوق ز جان رفته برگشته به جان آمد آریم دمی تا یاد از فصل خزان خود این ماه بهارستان هنگام خزان آمد چون سیلی آگاهی بر گوش گران ما این ماه دل آگاهی چون بانگ اذان آمد تا عقل به کار آرد، تا عشق به بار آرد گویا که چو «بسم الله» از دل به زبان آمد شیرینی ناتکرار دارد همه اوقاتش این ساعت ناتکرار تکرار چه سان آمد پیغام خدا آید از بهر پیمبرها پیغام خدا این دم بهر همگان آمد حلول ماه خدا ، ماه مبارک رمضان مبارک باد 🌺🌺🌺

پرده از چشمهایت ڪنار بزن تا خورشید بار دیگر در جغرافیای من طلوع ڪند شب من با چشمهای تو بخیر میشود ای شهید سلام صبحتان_متبرک_به_نگاه_شهدا 🌹

❣ 🔻 برشی از کتاب در گردان دیده بانی بنام «امیر سلیمانی» داشتیم که اهل آبادان بود و در مدت ده روز مرخصی اش قبل از عملیات بیت المقدس ازدواج کرد. احسان قاسمیه فرمانده گردان با بچه ها قرار گذاشت که هیچ کس خبر عملیات را به امیر ندهد تا او نتواند خودش را به عملیات برساند. امیر از یک خانوادۀ ثروتمند آبادانی و پدرش یکی از افراد سرمایه دار کشور بود و چندین کشتی داشت. امیر هفده ساله بود که پدرش آخرین مدل ماشین آن زمان را برایش تهیه کرد. یک بار امیر سر قضیه ای با شهید پیچک دعوایشان شده بود و مدتی بعد، همین اختلاف باعث دوستی شان شد. این آشنایی مسیر زندگی امیر را تغییر داد و او را به جبهه کشاند. از این که امیر را با خود به منطقه نبرده بودیم، خوشحال بودیم. روز دوم حضورمان در منطقه، در حالی که از خاکریز پایین می رفتم، یک نفر به پشتم زد. برگشتم و با کمال تعجب امیر را دیدم. در جواب تعجب من گفت: " عزیز موفق باشی!" او در حالی که چند روز بیشتر از دامادی اش نمی گذشت، به جبهه آمد و در مرحلۀ سوم عملیات بیت المقدس به شهادت رسید. 👈 حاجی فیروز - خاطرات جانباز فیروز احمدی گفتگو و تدوین: میثم رشیدی https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1 🍂

#انا_لله_وانا_الیه_راجعون ▪️ #مادر_شهید مدافع حرم #جبار_عراقی به فرزند شهیدش پیوست. 🔻مراسم تشییع این مادر صبور ساعت ۱۵ امروز یک شنبه ۱۴ فروردین از مسجد امام حسن مجتبی علیه السلام کوت نواصر شهرستان #کارون انجام و پس از تشییع در کنار مزار فرزند شهیدش در گلزار شهدای اهواز به خاک سپرده میشود. شهید گرانقدر جبار عراقی روز سوم آبان ماه ۱۳۹۴ در دفاع از حرم مطهر حضرت زینب و اهل بیت علیهم‌السلام به شهادت رسید. 📿شادی روحشان #صلوات

🔰❣🔰❣🔰❣ #پوکه_های_طلایی #قسمت_بیست‌و‌سوم نویسنده: خانم طیبه دلقندی 💥 نامدار مردی بود حدود چهل سـال و اهـل روسـتایی از بوشـهر . تـوی آبهای خلیج فارس، در حال قاچاق کالا اسیر شده بود . نه اعتقـادی بـه نظـام داشت و نه به اسلام . آدم بـی سـوادی کـه از هـیچ موضـوعی درسـت سـر در نمی آورد. عراقیها از این خـصوصیاتش سـوء اسـتفاده کـرده و او را بـه آلـت دستی برای تنبیه ایرانیان تبدیل کردند. اغلب به ما فحش های رکیک ناموسی می داد و کوچکترین حرکات را به سرعت گزارش می کرد. مزد افرادی مثل نامدار، روزانـه دوعـدد نـان بیـشتر از سهمیه بود . آنها برای سیر کردن شکم هایـشان بـه بـدترین چاپلوسـی هـا تـن می‌دادند. علّت این همه گستاخی شاید این بود که همه مـا مفقـودالاثر بـودیم و آنها فکرش را نمی‌کردند که روزی به ایران برگردیم . آنروز نامدار دست هایش را به کمر زده و سینه را جلو داده بود . بعد از اینکه مغرورانه به اطرافش نگاه کرد، رو به بچه‌ها فریاد زد : یالا!- یالّا ! ا زودتر چند نفرتون این زباله‌ها رو بیرون ببرین! بجنبین ! بچه‌ها به هم نگاهی کردند . هیچکس از جایش تکان نخورد. نامدار چند قدم با عصبانیت جلو آمـد و عقـب رفـت . رگهـای گـردنش بـاد کـرده بـود . صدایش را بلند کرد : - مگه کر بودین؟ من حوصله ندارم حرفمو تکرار کنم بچه‌ها همیشه در کار ها از هم سبقت می گرفتنـد ، اما از لحـن آمرانـه و زورگویی او خوش‌شان نیامد و به او محل نگذاشتند . نامدار دندان هایش را به هم فشرد و با عصبانیت نگهبان ها را خبر کـرد . آنها هم منتظر بهانه ، همه را به خط کردند و سـرپایین دادنـد . نـیم سـاعت در گرمای شهریور توی آفتاب داغ نشـسته بـودیم . عـرق از سـر و صـورتمان راه افتاده بود. کم کم صدای اعتراض بچه‌ها بلند شد . یکی از نگهبان ها شروع کرد به فحش دادن و حرف های رکیکی به زبان عربی نثارمان کرد . بیشتر بچه‌ها معنی حـرف هـایش را نفهمیدنـد . تعـداد کمـی متوجه شدیم. خونمان به جوش آمده بود، ولی کاری نمی توانستیم بکنیم . عصر دور هم جمع شدیم براي چاره‌اندیشی گفتم : - وقتی فرمانده برای آمار اومد من بلند می شم و اعتراض می‌کنم. شـما هم از من پشتیبانی کنین ! تا ساعت آمار برسد، خون خونم را می خورد. ساعت چهار و نیم ، سر و هکیلّ شان پیدا شد . افسر نیامده بود و باید تا فردا صبح ساعت هشت ما داخل مـی رفتـیم و بیرون نمی آمدیم. دیدم چاره ای نیست باید با گروهبان دو ارشد صـحبت کـنم . از جا بلند شدم . رنگ از صورت همـۀ نگهبـان هـا و گروهبـان خودمـان پریـد . گفتم : - مترجم میخوام ! گروهبان نپذیرفت . تا آنروز ، کسی شاهد اعتراض ما نبود . با اصرار من، گروهبان دو ارشد ، به نام نائب عریف امجد، قبول کـرد حـرف هـایم را گـوش کند. در میان ترس و اضطراب همه، روبه‌رویش ایستادم و قاطعانه پرسیدم : - آیا تا به حال اسرای ایرانی به شما توهینی کردن؟ - ! نه - آیا شماها حق دارین به اسیر فحش ناموس بدین؟ - ! نه - پس چطور به نگهبانتون اجازه میدین به همه اهانت کنه ؟ امجد فکر کرد و پرسید : - کدوم نگهبان؟ اشاره کردم به جبار و گفتم : - حضرت آقا ! او سرش را پایین انداخت. امجد پرسید : - خوب! الان می‌خوای چکار کنی؟ - می‌خوام با افسر مافوق صحبت کنم. امجد قول داد ترتیب این ملاقات را بدهـد . دو موضـوع باعـث نگرانـی آنها شده بود ؛ یکی اینکه همیشه از اعتراض دسـته جمعـی و شـورش واهمـه داشتند و دیگر اینکه نمی‌گذاشتند بالا دستها متوجۀ خیلی از اتفاقات شوند . در میان عراقی ها بعضی از افسر ها معتقد بودند اگر قـرار اسـت تنبیهـی انجام شود ، باید حتماً با اجازه آنها باشد. به همین دلیل با تنبیه های خودسـرانه و غیراخلاقی به شدت برخورد می کردند. بسیاری از آزارها دور از چـشم ایـن عده از فرماندهان انجام می‌شد . به عنوان نمونه ، گاهی از اسرای کم سن و سال سوء استفاده مـی شـد آنها را وادار به کارهای غیراخلاقی می کردند اما به شدت واهمـه داشـتند کـه مبادا این اخبار به گوش رده‌های بالا برسد.. #پیگیر_باشید #حماسه_جنوب_شهدا https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1 🔰❣🔰❣🔰❣🔰

وضو در فراتـــــــ .. نماز در ڪربلا📿 اما .. ڪدامیڪ بہ اندازه سرے ڪہ اربابـــــ بہ دامان بگذارد، لذتــــــ دارد ..؟؟ ڪہ ڪربلائــے، بسیار و حسینــے، اندڪ ! https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1

#شهيد_محمود_جهان_پناه 🕊🌹

#کلام_شهید : #شهيد_محمود_جهان_پناه🕊🌹 اماما ! ای کاش صد جان می بود تا در راهت که راه خداست بمیرم . آنگاه مرا بسوزانند و خاکسترم را بر باد دهند ، آنگاه زنده ام کنند و تا صد بار تکرار نمایند و باز خواهم گفت : تا خـــون در رگ ماســت خمـــیـــنی رهـــبـر ماسـت https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1