هدایت شده از ♥️دختران حاج قاسم♥️
:
سلام بر تو ای #صادق که
محیای محیا را #گمنامانه معنی و مماتی ممات را با
#خونت اثبات کردی...
#شهیدمدافع_حرم
#شهیدصادق_عدالت_اکبری🌷
♥️دختران حاج قاسم♥️
: سلام بر تو ای #صادق که محیای محیا را #گمنامانه معنی و مماتی ممات را با #خونت ا
:
#خاطرات_شهدا 🌷
💍خاطره ای از عقد شهید💍
🔰در اولین روز #ماه_رجب عقد کردیم💍 و صادق که #روزه هم بود، در هنگام خواندن خبطه عقد چندین بار در گوش من زمزمه کرد که « #آرزوی من را فراموش نکنید و دعا کنید☺️»
🔰خاطره #شهیدتجلایی را یاد آور می شدند که همسرشان برایش #آرزوی_شهادت🌷 کرده بود .اولین مکانی که بعد از عقد رفتیم، #گلزار_شهدا بود .
🔰وقتی که در گلزار شهدا🌷 با هم قدم می زدیم، فقط در ذهنم با خود کلنجار می رفتم که میشود انسان کسی را که #دوست_دارد برایش یک چنین دعایی بکند که با شهادت🕊 از کنارش برود⁉️
🔰با خود گفتم اگر در بین این #شهدا، شهیدی را هم نام #آقا_صادق ببینم این دعا را خواهم کرد .دقیقا همان لحظه ای که به این مسئله فکر می کردم مزار شهید #صادق_جنگی را دیدم .
🔰در آن لحظه حال عجیبی پیدا کردم اما بعداز آن به این #دعا مصمم شدم👌.
راوی:همسر شهید
#شهید_صادق_عدالت_اکبری
#شهید_مدافع_حرم
:
🕊 ۲۸ روز مانده به وصال نوکر و ارباب😭
💠 تحول دلها در #اربعین علامت این است که #خبری_در_راه_است. اگر همۀ دلها در جهتِ یک امر الهی متحول شود، این علامت نصرت خداست. چون تبلیغات نمیتواند این همه اثر بگذارد. سادهترین تحلیل این است که #پیادهروی_اربعین، رزمایشی برای #لشکریان_امام_زمان_عج است.
🔻علیرضا پناهیان ۹۵/۰۸/۱۳
#کربلایی_ها_التماس_دعا😔
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
❣✨ @dokhtaranchadorii✨❣
💙🍃
🍃🍁
♥️•☜خدايا
✍🏻یادمبده آنقدرمشغول عیبهای خودم باشم
💟👈🏻که عیب های دیگران رانبینم...
✍🏻یادم بده اگر کسی را بد دیدم
💟👈🏻قضاوتش نکنم، درکش کنم...
✍🏻یادم بده بدیدیدم"ببخشم"ولی بدی نکنم!
💟👈🏻چراکه نمیدانم بخشیدهمیشوم یا نه...
✍🏻یادم بده اگر دلم شکست نفرین نکنم،
💟👈🏻دعا کنم، نتوانستم سکوت کنم...
✍🏻یادم بده اگر سخت بگیرم
💟👈🏻"سخت میبینم"...
✍🏻یادم بده به قضاوت کسیننشینم چراکه
💟👈🏻در تاریکی همه شبیه هم هستیم...
✍🏻یادمبده چشمانمراروی بدیهاوتلخیهاببندم
💟👈🏻چرا که چشمان زیبا، بیشک زیبا مى بيند همه دنيا را
❣✨ @dokhtaranchadorii✨❣
🍃🌸
#حجــابـــ💚
یعنے حیــا و جـوانمـردے و شـرفـ و آزادگے و بصیـرٺ...
#بہ_رسم_چادر 🕊
#جاماندہ
🍃🌸
اینجـا پایگـاه چادریاست🔰
Join → @dokhtaranchadorii❤️
#ریحانه
بانــو؛ ڪاش...
این باطن پاڪے ڪہ مے گویے💜
ظاهــرش هم خدایے بود✨
بانــو؛ ڪاش...
مے دانستے خدایے🌻
ڪہ دلت💓با اوست،
حجاب را چقــدر دوست مے دارد...❤️
و مےدانم ڪہ مےدانے❗️
خــدا💎 تو را چگــونہ بیشتر دوست دارد...💛🎈
#خــدا_هوای_بنــدههای_طاهــرش_رو_بیشتــر_داره😉
🌹° @dokhtaranchadorii °🌹
❄️❄️❄️
❄️❄️ ﴾﷽﴿
❄️
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۱۸۹
اما صدایے از هادے در نمے آید،صدایش قطع و وصل میشود:چرا گوشے تو جواب نمیدے؟! امروز دو سہ بار زنگ زدم همہ ش موبایلت میرہ رو پیغام گیر!
امیدوارم حرفاے دیروزتو عملے نڪردہ باشے! تو حق ندارے جاے اون دختر تصمیم بگیرے!
جلوے در اتاق میرسم،صدا همچنان قطع نمیشود:هادے من باید برم اگہ صدامو میشنوے جواب بدہ پسر!
و باز صدایے از هادے در نمے آید،دستم را مشتم میڪنم تا روے در بڪوبم ڪہ صدا قلبم را بے تاب میڪند!
_هادے! اگہ بخواے دلشو بشڪنے و ازش جدا بشے بیاے سوریہ دارے با حق الناس میاے براے شهادت!
چرا میخواے هم پا رو دل خودت بذارے هم پا رو احساسات اون؟!
جاے آیہ خانم انتخاب نڪن! بذار خودش انتخاب ڪنہ!
مشتم بے اختیار باز میشود و روے قلبم مے نشیند،همہ ے این حرف ها راجع بہ من بود؟!
بہ سختے پلڪ میزنم و متعجب بہ در اتاق خیرہ میشوم،دیگر صدایے نمے آید!
لب میزنم:نہ!
محڪم بند ڪیفم را میفشارم و بہ سمت پلہ ها قدم برمیدارم،با عجلہ از پلہ ها عبور میڪنم و با صداے لرزان فرزانہ را صدا میزنم:فرزانہ جون!
پشت ڪابینت مے ایستد:جانم!
سپس متعجب بہ چادر و ڪیفم نگاہ میڪند میخواهد چیزے بگوید ڪہ سریع میگویم:یہ ڪارے پیش اومدہ من باید برم!
با قدم هاے بلند خودم را بہ آشپزخانہ میرسانم و نزدیڪ فرزانہ میشوم.
گیج نگاهم میڪند:اتفاقے افتادہ آیہ؟! چرا صدات مے لرزہ و نفس نفس میزنے؟! گونہ هاتم گل انداختہ!
با عجلہ گونہ هایش را مے بوسم و میگویم:نہ! فقط باید زود برم خونہ از طرف من بہ همتا و یڪتا سلام برسونید.
نگران بہ صورتم چشم مے دوزد:مطمئنے چیزے نشدہ؟!
_آرہ!
لبخند میزند:خب بذار بگم هادے برسونتت.
سریع میگویم:نہ! نہ! خستہ س! خودم با تاڪسے میرم.
چشمانم را مے بندم و دوبارہ باز میڪنم،سعے میڪنم لبخند بزنم:یہ روز دیگہ مزاحمتون میشم،راستے بہ عمو مهدے ام سلام برسونید،خداحافظ!
ڪنارم راہ مے آید:من ڪہ نفهمیدم چے شد ولے هر طور دوست دارے نرے دیگہ نیاے!
بہ زور میخندم:نہ! بازم میام!
لبخند میزند،نگاهے بہ طبقہ ے بالا مے اندازد و سپس بہ من:هادے ناراحتت ڪردہ؟
همانطور ڪہ ڪفش هایم را بہ پا میڪنم میگویم:نہ!
لبخندش عمیق تر میشود و چند ثانیہ بہ چشمانم عجیب خیرہ میشود،منظورش را میفهمم!
گونہ هایم سرخ میشوند و سرم را پایین مے اندازم،میخواهم در را باز ڪنم ڪہ میگوید:نمیخواے از هادے خداحافظے ڪنے؟
سر بر میگردانم:بالا ازش خداحافظے ڪردم!
دستم را میگیرد و آرام میفشارد:نمیدونم بالا چیزے گفتہ ڪہ ناراحتت ڪردہ یا چیزے گفتہ ڪہ خوشحال و هیجان زدہ ت ڪردہ! اما اینو میدونم یڪے دو هفتہ ست شبا خوب نمیخوابہ میدونم بهت گفتہ مدافع حرمہ و بردتت خونہ ے همسر یڪے از هم رزماش!
ڪلافہ ست و بہ هم ریختہ،اگہ چیزے گفتہ ڪہ ناراحت شدے بہ دل نگیر چون دلش آشوبہ!
اگہ چیزے گفتہ ڪہ خوشحالت ڪردہ جدے بگیر و پا بہ پاش برو!
لبخند ڪم رنگے میزنم و میگویم:خداحافظ!
دستم را محڪم میفشارد:من مادرم حالتاے هادے رو بهتر از هرڪسے میفهمم همینطور چیزے ڪہ چند وقتہ تو چشماے تو دارہ برق میزنہ!
اگہ واقعا هادے رو نمیخواے همین حالا بهم بگو مهدے و آقا مصطفے با من،نمیذارم ڪسے مجبورت ڪنہ حتے یہ ساعت دیگہ ام محرم هادے باشے!
_مامان!
هر دو متعجب سر برمیگردانیم،هادے با اخم نگاهمان میڪند:من ڪہ گفتم حتے اگہ دلتون راضے نبودہ آیہ رو مثل مهمون بدونید و نرنجونیدش!
فرزانہ متعجب میگوید:مگہ من چے گفتم؟! داشتم بہ آیہ میگفتم اگہ دلش راضے نیست با بابات و باباش حرف بزنم صیغہ رو فسخ ڪنید!
گرہ ابروانش از هم باز میشود،سرش را پایین مے اندازد و چیزے نمے گوید.
فرزانہ جدے بہ من خیرہ میشود:جوابمو ندادے! هرچے تو بخواے همون میشہ آیہ!
نگاهم را میان هادے و فرزانہ مے چرخانم و من من ڪنان میگویم:خب...خب...
ساڪت میشوم،نہ میتوانم بگویم میخواهمش نہ میتوانم بگویم نمیخواهمش!
فرزانہ دوبارہ مے گوید:جوابمو ندادے!
تمام وجودم از درون مے لرزد،سرم را پایین مے اندازم و ڪلافہ با گوشہ ے چادرم بازے میڪنم.
دهان باز میڪنم:خب...من دیگہ نِ...
هادے با عجلہ بہ سمتم مے آید و با حرص میگوید:بهترہ این سوال و جوابا رو بذاریم براے سہ ماہ دیگہ! خودم مے رسونمت.
لبخند عجیبے روے لبان فرزانہ نقش مے بندد:باشہ هادے خان! چرا عصبے میشے؟!
گیج و سردرگم از فرزانہ خداحافظے میڪنم و دنبال هادے وارد حیاط میشوم.
هادے بہ سمت ماشینش میرود،از نگاہ ڪردن بہ صورتم فرار میڪند!
ریموت را بہ سمت ماشین میگیرد،بے توجہ بہ سمت در حیاط میروم.
برایم بوق میزند،واڪنشے نشان نمیدهم بہ چند قدمے در میرسم ڪہ دوبارہ بوق میزند!
با حرف هایے ڪہ از آن صداے ناشناس شنیدم آرام و قرار ندارم!
#ادامہ_دارد...
نویسنده این متن👆🏻:
#لیلی_سلطانی 👉🏻
❣✨ @dokhtaranchadorii✨❣
❄️❄️❄️
❄️❄️ ﴾﷽﴿
❄️
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۱۹۰
چند ثانیہ مڪث میڪنم و سپس در را باز،وارد ڪوچہ میشوم و با تمام وجود هواے آلودہ ے تهران را مے بلعم!
صداے باز و بستہ شدن در مے آید،با قدم هاے بلند حرڪت میڪنم.
صداے حرڪت ماشین را در چند مترے ام مے شنوم،بے توجہ بہ راهم ادامہ میدهم ڪہ ڪنارم میرسد.
شیشہ را پایین میدهد و مُردد میگوید:آیہ خانم!
بدون اینڪہ نگاهم را از رو بہ رو بگیرم میگویم:خودم میرم،همہ ے حرفامونو زدیم!
سڪوت میڪند،سرعتم را بیشتر میڪنم و بہ خیابان اصلے میرسم،دستم را براے تاڪسے ها بلند میڪنم و بلند میگویم:دربست!
دو سہ دقیقہ بعد تاڪسے زرد رنگے مقابلم ترمز میڪند،مقصد را میگویم و سوار میشوم.
همین ڪہ تاڪسے حرڪت میڪند نفس عمیقے میڪشم و زیر لب میگویم:چہ بلایے دارہ سرم میاد؟!
سرم را بہ شیشہ مے چسبانم،جملات هادے و آن صداے ناشناس مدام در سرم مے پیچد.
میخواهم چشمانم را ببندم ڪہ از آینہ سمت رانندہ ماشین هادے را مے بینم!
با فاصلہ چند مترے پشت سرمان مے آید،از این فاصلہ حس میڪنم...
دست پاچگے اش را...نگاہ تبدارش را...و تردیدے ڪہ بہ جانش افتادہ!
بے اختیار لبخند میزنم،آن صدا مطمئنم ڪرد هادے هم مرا...
هادے هم مرا...
نمیتوانم جملہ را ڪامل ڪنم،قلبم نجوا میڪند:هادے هم مرا دوست دارد...!
دستم را روے قلبم میگذارم،بے جنبہ بازے هایش ڪلافہ ام ڪردہ!
هادے دوست ندارد پاگیرش بشوم باشد! دل گیرش ڪہ میتوانم بشوم!
دل گیرش ڪہ میتوانم بڪنم...
❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️
سجادہ ام را رو بہ قبلہ پهن میڪنم،نگاهے بہ یاسین ڪہ خواب هفت پادشاہ را مے بیند مے اندازم و چادر نمازم را سر میڪنم.
صداے شیر آب و پچ پچ هاے پدر و مادرم بہ گوشم میخورد.
موذن لا اللہ الا اللہ آخر را ڪہ میگوید قامت مے بندم براے نجوا ڪردن با او!
نیت میڪنم و شروع میڪنم بہ خواندن حمد،پچ پچ ها بیشتر میشود!
بے توجہ با آرامش نماز صبحم را میخوانم و شروع میڪنم بہ خواندن تسبیحات حضرت فاطمہ.
دانہ ے تسبیح را میان انگشت شصت و اشارہ ام میگیرم،بغضم میگیرد! نمیدانم چرا!
دانہ ے تسبیح را مے گردانم و زیر لب میگویم:اللہ اڪبر!
و هم زمان قطرہ ے اشڪے از گوشہ ے چشمم مے چڪد،اللہ اڪبرها ڪہ تمام میشود شروع میڪنم بہ گفتن الحمداللہ. خجالت را ڪنار میگذارم و مادرم را میخوانم!
چشمانم را مے بندم و دانہ هاے تسبیح را مے گردانم،هم زمان صدایش میزنم!
مادرم فاطمہ،از سادات نیستم اما مے گویند مادر همہ ے شیعیانے.
مادرِ جوانم همسن و سال خودت هستم،از دوستدارن همسرت علے (ع)،از محبین پسر ارشدت حسن (ع)،از عاشقان فرزند مظلومت حسین (ع)،توشہ اے ندارم جز اشڪ هاے روضہ ها...
مادر! دلم گرہ خوردہ بہ مدافعِ حریمِ دخترت... مادرے ڪن و دلش را بہ دلم گرہ بزن!
هادے را بہ من ببخش...
این را ڪہ میگویم تسبیح از دستم مے افتد و بے اختیار بہ سجدہ میروم،عصر ڪہ بہ خانہ برگشتم بہ پدر و مادرم گفتم هادے مدافع حرم است.
بہ پدر و مادرم برخورد و انگار راضے نیستند!
پدرم سریع با مهدے تماس گرفت و گلہ ڪرد،مهدے و هادے بعد از شام بہ خانہ مان آمدند و عذرخواهے ڪردند.
مهدے گفت قرار بود دیگر هادے اعزام نشود اما باز هوایے شدہ!
ڪلے عذرخواهے ڪردند و پدرم تا حدے ڪوتاہ آمد،تمام این مدت در اتاقم نشستہ بودم و بے تاب بہ حرف هایشان گوش میدادم.
یاسین مے گفت نگاہ هادے مدام بہ سمت در اتاقم مے چرخید و انگار حالش خوب نبود!
سرم را محڪم بہ مُهر مے چسبانم و میزنم زیرِ گریہ،دلم آشوب است! آرامشم را میخواهم...
نمیدانم چہ بلایے بر سرم آمدہ! آرام و قرار ندارم،فڪر و دلم مدام دور هادے میگردد!
سر از سجدہ ڪہ بلند میڪنم صداے زنگ پیام موبایلم بلند میشود،اشڪانم را با دست پاڪ میڪنم و سجادہ ام را تا.
با همان چادر بہ سمت میز تحریر میروم و موبایلم را برمیدارم،نام هادے روے صفحہ خودنمایے میڪند!
انگشتانم مے لرزند،متعجب و با هول و ولا پیامش را باز میڪنم.
"بابت رفتار دیروز عصر عذر میخوام...
راستے...
قرار چهار ماهہ مون بمونہ سرجاش...
این بہ نفع هر دومونہ...
تفهیم شد؟!"
بے اختیار لبخند میزنم،دلم مے رود براے تفهیم گفتن هایش...
براے این مردِ مغرورِ رزمندہ...
موبایل را روے میز میگذارم و چادرم را از روے سرم برمیدارم.
چادر و مقنعہ و سجادہ ام را سر جایش میگذارم و روے تخت مے نشینم.
موهاے بافتہ شدہ ام را روے دوشم مے اندازم و دراز میڪشم.
چند دقیقہ ڪہ میگذرد دوبارہ ے صداے زنگ موبایلم بلند میشود،سریع از روے تخت بلند میشوم و بہ سمت میز تحریر مے دوم! باز هادے ست!
"نگفتے تفهیم شد یا نہ؟!
چراغ حیاطتون روشنہ،تا جایے ڪہ میدونم نماز اول وقت میخونے!"
متعجب بہ حیاط نگاہ میڪنم،با قدم هاے بلند بہ سمت پنجرہ میروم و پردہ را ڪنار میزنم.
#ادامہ_دارد...
نویسنده این متن👆🏻:
#لیلی_سلطانی 👉🏻 ♥ @dokhtaranchadorii✨❣
❄️❄️❄️
❄️❄️ ﴾﷽﴿
❄️
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۱۹۱
آسمانِ تیرہ رو بہ سپیدہ میرود،پنجرہ را باز میڪنم نسیم با طنازے خودش را بہ صورتم مے ڪوبد و موهایم را بہ بازے میگیرد.
لب پنجرہ مینشینم و برایش مینویسم:
"از ڪجا میدونید چراغ حیاطمون روشنہ؟!"
همین ڪہ پیام ارسال میشود،صداے روشن شدن ماشین و سپس بوق زدن مے آید!
جواب میدهد:
"از اینجا"
قلبم بہ تاپ تاپ مے افتد،آب دهانم را با شدت فرو میدهم و بہ در خیرہ میشوم.
هادے اینجاست! پشت همین در!
تند تند تایپ میڪنم:
"این موقع صبح اینجا چے ڪار مے ڪنید؟!"
چند لحظہ میگذرد بہ جاے جواب پیام صداے حرڪت ماشینش مے آید! دلم میخواهد جلوے در بروم اما غرورم نمیگذارد!
دیگر صداے ماشینش نمے آید این یعنے دور شدہ،دو سہ دقیقہ میگذرد و باز مے فرستد:
"تفهیم شد؟!"
لبخند میزنم و زمزمہ میڪنم:تفهیم شد مردِ مغرور من!
سرم را بہ شیشہ ے پنجرہ مے چسبانم و چشمانم را مے بندم،میخواهم با هوایے ڪہ عطر نفس هایت در آن پیچدہ بہ خوابم بروم...مگر میشود از این هوا دل ڪند...؟!
چند بار پشت سر هم نفس عمیق میڪشم،نسیم بوے عطر تلخت را بہ مشمامم میرساند...
و بہ جاے تو موهاے بافتہ شدہ ام را نوازش میڪند...
سورہ ے سوم همان سپیدہ دم نازل شد،
سورہ ے عشق...با عطرِ نفس هایت...
#ادامہ_دارد...
نویسنده لیلی سلطانی
♥️دختران حاج قاسم♥️
﴾﷽﴿ 💠 #رمان_آیه_های_جنون 💠 #قسمت_۱ آرام چشمانم را باز میڪنم،با چشم هاے خواب آلود اطرافم را دید می
برگشت به قسمت اول رمان آیه های جنون برای اعضای جدید
دارم به شِمر فکر میکنم!!!
کسی که اگر در صفـیـن
زخم عمیق تری میخورد شهید می شد
و شاید الگوی ما قرار میگرفت.
▪اما راهش گم گشت
و مسیرش به کـربـلا رسید
و دستانش به خون آل الله آغشته شد...
▪به خودم فکر می کنم ...!!!
که اگر راه را نشناسم،
که اگر امام را نشناسم
چه می شود ...؟
اللّهم عرّفني حجّتک !
*پروردگارا معرفت و تبعیت از امام زمان(عج ) و نائبش امام خامنه اى را روزی ما بفرما!*
🌤اَلَّلهُمـّ؏جِّللِوَلیِڪَالفرَجـْـ🌤
🌹 *سلامتى آقا و مقتدايمان نائب المهدى حضرت امام خامنه اى صلوات* 🌹
Join → @dokhtaranchadorii❤️
دفتر نقاشی خدا همیشه زیباست
اما فصل پاییز را برای دل خودت
آرام تر ورق بزن
و تمامی رنگ ها را به خاطر بسپار
که عشق لابلای همین
رنگهای زیباست...
خدای دوستت دارم❤️❤️❤️
▪️ @dokhtaranchadorii