‌. ‌🌸ممنونم که با دقت مطالعه میکنید🌸 ‌. ‌. #هو_الرحمان ‌. . چادر مشکی است اما دنیای دختران چادری صورتی است ! دنیایی پر از شادی و نشاط و خنده😁 پر از رفاقت های ناب و صمیمی😊 پر از دخترانه های قشنگی که البته برای هرکسی خرجش نمیکنند😏 چادر مشکی است اما قلب دختران چادری سبز است ! قلبی که پر از دوست داشتنی هایی است که خوب اند و خدایی😍 پر از دوست داشتن پدر های مهربان، مادر های عزیز و برادر های غیرتی شان است ، قلبی که دوست داشتنِ مرد هایِ رهگذرِ ساعتی و روزی و ماهی جایی در آن ندارد ! چادر مشکی است اما فکر دختران چادری آبی است .. آبی مثل آسمانِ آبی بهاری آرام و زیبا و بزرگ خالی از بوق های ماشین های هرزه خالی از صداهای روح خراشه آهنگ های تند و تو خالی😶 خالی از حرف های بچه گانه پشت این و آن دنیای دختران چادری پر است از رنگ های شاد و زیبا😋 که آنها را مدیون وقار و سنگینی سیاهی چادرشان هستند . چادری ها شادترین دختران روی زمین اند 😉 ‌. ‌. ‌.‌ ‌. التماس_دعا @dokhtaranchadorii

. قابل توجہ عزیزانے کہ میگن پول نذری هارو بدید بہ فقرا 😕 . شما سالیانہ چقدر خرج لوازم آرایشے میکنید ؟

❄️❄️❄️ ❄️❄️ ﴾﷽﴿ ❄️ 💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۲۲۲.۲۲۳ بے حرڪت بہ مادرم زل زدہ ام ڪہ از ڪمدم لباس در مے آورد،نگاهے بہ چهرہ ام مے اندازد و بُغ مے ڪند! لبخند ڪم جانے میزنم و میگویم:میشہ خودم لباس انتخاب ڪنم؟ مادرم سعے میڪند بغضش را قورت بدهد و اشڪ هایے ڪہ در چشمانش حلقہ زدہ اند را پس بزند! _نہ مامان جان! خودم الان برات لباس درمیارم. دست بہ سینہ میشوم:چرا یاسینو فرستادے خونہ ے مریم؟! بدون اینڪہ بہ طرفم سر برگرداند میگوید:چند روزے اینجا نباشہ بهترہ! _چرا نباشہ؟! مگہ نمیگے هادے دارہ برمیگردہ نباید براے عقد خواهرش باشہ؟! این را ڪہ میگویم شانہ هایش تڪان میخورند گویے دارد گریہ میڪند،نمیدانم این چند روز همہ چرا یڪ طورے شدہ اند؟! از وقتے یاس بہ خانہ مان آمد مادرم مدام اشڪ مے ریزد و با ترحم نگاهم میڪند! پدرم از خواب و خوراڪ افتادہ و سعے میڪند مدام دور و برِ من باشد! نورا گاہ و بے گاہ در آغوشم میڪشد و با هق هق میگوید:گریہ ڪن آیہ! گریہ ڪن بریز بیرون! و من گیج میپرسم:چرا باید گریہ ڪنم؟! حتے یاسین هم با بغض نگاهم میڪند،بعد از یاس مهدے بہ خانہ مان آمد انگار هزار سال پیرتر شدہ بود!رمقے در صدا و چهرہ اش نبود،موهاے سفیدش بیشتر شدہ بودند و عجیب نگاهش قلبم را مے سوزاند! میگفت حال فرزانہ اصلا خوب نیست و حالِ همتا و یڪتا هم تعریفے ندارد. حتے شنیدم یواشڪے بہ مادرم گفت نگذارند من بہ خانہ شان بروم ڪہ جو آشفتہ ے آنجا حالم را بدتر ڪند! میگویند هادے شهید شدہ! میگویند هادے دیگر نفس نمیڪشد،میگویند دیگر هادے نیست! فڪر میڪنند من باور میڪنم،این ها یا میخواهند من را سر ڪار بگذارند یا هادے براے غافلگیرے خواستہ فیلم بازے ڪنند! دیشب مادرم اشڪ میریخت و بہ پدرم میگفت:چطور فردا آیہ رو ببریم تشیع جنازہ؟! اما باز باور نڪردم،حتما هادے امروز میخواهد برگردد شاید هم دیشب برگشتہ و گفتہ بہ این بهانا مرا بہ خانہ شان ببرند،مثل غافلگیریِ خواستگارے و حلقہ! ڪسے در گوشم میگوید شاید هم بساط عقد را چیدہ اند و منتظر تو اند،فڪرش را بڪن آیہ! این چند روز مدام گفتند هادے شهید شدہ و تو باور نڪردے سوپرایزشان تو را زیاد غافلگیر نمیڪند اما اگر باور میڪردے برایت چہ شیرین بود! در این چند روز نہ اشڪ ریختم و نہ چیزے گفتم،فقط ڪنار تلفن نشستم و موبایلم را در دست گرفتم بہ انتظارِ تماسِ هادے! یاس با حال بدے از خانہ مان رفت،گفت انگار برایش مرگ حتمے بودہ ڪہ او بخواهد خبر شهادت هادے را بہ من بدهد! در گوشم حلالیت طلبید و گفت حاضر بہ مرگ بودہ ولے براے آوردن این خبر بہ من نہ! گفتند و گفتند و گفتند... گریہ ڪردند و نالہ ڪردند... اما من باورم نمیشود! هادے برمے گردد...خودش قول دادہ! حداقل بہ اندازہ ے یڪ "دوستت دارم" گفتن پیش من برمے گردد و بعد مے رود! دست بہ سینہ بہ حرڪات مادرم نگاہ میڪنم،از دیشب ڪہ فهمیدم امروز هادے مے آید رفتم حمام و حسابے بہ خودم رسیدم! دستے بہ صورت و ابروهایم ڪشیدم و مدام فڪر میڪردم باید چہ لباسے بپوشم ڪہ هادے بیشتر دوست داشتہ باشد،ذهنم بہ سمت لباس هاے آبے رنگ رفت. مادرم گفت ڪمڪم میڪند و من هم قبول ڪردم،چند لحظہ بعد مادرم مردد بہ سمت من برمیگردد. مانتو و شلوار و روسرے مشڪے رنگے را بغل ڪردہ! بدون اینڪہ بہ صورتم نگاہ ڪند مے گوید:میتونے خودت آمادہ بشے یا ڪمڪت ڪنم؟ متعجب نگاهش میڪنم:اینا رو بپوشم؟! سرش را بے حال بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهد،میخندم:مگہ دفعہ اول ڪہ رفتیم خونہ ے هادے اینا،این لباسا رو پوشیدم بدت نیومد؟! مادرم نفس عمیقے میڪشد و بلند میگوید:نورا! چند لحظہ بعد نورا در چهارچوب در ظاهر میشود،سر تا پا مشڪے پوشیدہ! _جانم مامان! مادرم با گوشہ ے روسرے مشڪے رنگش اشڪش را پاڪ میڪند،صدایش مے لرزد:ڪمڪش ڪن آمادہ بشہ،من دیگہ نمیتونم! سپس سریع از اتاق خارج میشود،نورا بہ سمتم مے آید و مے گوید:صاف وایسا ڪمڪت ڪنم. با اخم میگویم:من اینا رو نمے پوشم انگار داریم میریم مجلس ختم! نورا آب دهانش را فرو میدهد و میگوید:اینا رو بپوش خواهرے،اگہ رفتیم اونجا بد بود خودم سریع برت مے گردونم خونہ لباساتو عوض ڪنے! متاصل نگاهش میڪنم:آخہ اینجورے هادے فڪر میڪنہ من باور ڪردم میگفتن شهید شدہ! نورا چشمانش را مے بندد و قطرہ ے اشڪے از گوشہ ے چشمش مے چڪد،پشتش را بہ من میڪند و شلوارم را از روے تخت برمیدارد. ڪمے بہ سمتم مے چرخد و شلوار را بہ دستم میدهد:اینو بپوش تا من لباساتو مرتب میڪنم،پشتم بهتہ! #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆🏻: #لیلی_سلطانی 👉🏻 💠 #فدایی_خانم_زینب @dokhtaranchadorii

❄️❄️❄️ ❄️❄️ ﴾﷽﴿ ❄️ 💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۲۲۴ شے چوبے بزرگے ڪہ روے آن پرچم سہ رنگِ ڪشورم ڪشیدہ شدہ،شے بزرگ چوبے اے با روڪش پرچم ایران ڪہ بہ آن مے گویند تابوتِ شهید! فرزانہ ڪنار تابوت نشستہ و نگاهِ بے جانش را بہ داخل تابوت دوختہ،زیر لب چیزهایے زمزمہ میڪند و مهدے سعے دارد از تابوت جدایش ڪند! فرزانہ بدون توجہ مثل جانش تابوت را گرفتہ و سرش را روے جسم برجستہ اے ڪہ داخل تابوت است گذاشتہ. چشمانش را بستہ،اینگونہ گودے هاے زیر چشمانش بیشتر توے چشم مے زنند! صورتش رمق و جانے ندارد و لبانش خشڪ اند،گویے انقدر گریہ ڪردہ ڪہ دیگر اشڪے برایش نماندہ! با دست شے برجستہ را نوازش میڪند و بدونِ جان برایش لالایے میخواند! صدایِ لرزانش قلبم را بہ هم مے ریزد! _لالا لالا گلم لالا! لالا لالا بهارم... دوبارہ تڪرار میڪند:لالا گلم لالا! لالا بهارم... ناگهان سرش را بلند میڪند،آرام چشمانش را باز میڪند و نگاهش را بہ داخل تابوت مے دوزد. حس و جانے در نگاهش نیست! بدنم بہ لرزہ مے افتد! شروع میڪند بہ باز ڪردن پارچہ ے سفید از دور شے برجستہ و یا شاید جسمِ هادے،انگار حواسش بہ من نیست! با باز شدن پارچہ ے سفید نیم رخ هادے را مے بینم! چندبار چشمانم را باز و بستہ میڪنم،اما باز همان صحنہ را مے بینم! مبهوت لبانم را تڪان میدهم اما صدایے از گلویم خارج نمیشود! نفسم بہ شمارہ مے افتد،داخلِ تابوت هادے دراز ڪشیدہ! میخواهم بہ سمت تابوت قدم بردارم ڪہ حس از تنم مے رود و با صورت مے افتم روے زمین! صداے "یا زهرا" گفتنِ مهدے در گوشم مے پیچد،بہ زور سرم را بلند میڪنم و بہ تابوت خیرہ میشوم. مهدے با عجلہ بہ سمتم مے آید میخواهد ڪمڪم ڪند بایستم ڪہ نفس نفس زنان میگویم:نہ! نہ! دستانش را پس میزنم و سعے میڪنم دست ها و پاهایم را بہ حرڪت دربیاورم! بہ زور چهار دست و پا خودم را بہ سمت تابوت مے ڪشانم،در هر قدم زانوهایم از هم مے پاشند و با صورت بہ زمین میخورم! مثل ڪودڪے ڪہ تازہ یاد گرفتہ چهار دست و پا برود! این فاصلہ یڪے دومترے چقدر زیاد شدہ! نیمہ جان خودم را پاے تابوت مے رسانم،مات و مبهوت بہ داخل تابوت نگاہ میڪنم. هادے ڪفن سفید بہ تن در تابوت دراز ڪشیدہ،صورتِ سفیدش ڪبود و رنگ پریدہ بہ نظر مے رسد،چشمانش بستہ اند،ریشش از وقتے ڪہ راهے اش ڪردم بلندتر شدہ و لبانِ خشڪش بہ لبخند باز شدہ اند! چقدر آرام و معصوم خوابیدہ! با دستانِ لرزانم تابوت را میگیرم و بہ صورتِ هادے زل میزنم. صداے هق هقِ چند روز پیش یاس در سرم مے پیچد:شَ...شَ...شهید شدہ! گریہ هاے مادرم،بے قرارے هاے پدرم،اشڪ ها و نگاہ هاے نورا،صدا و صورتِ مهدے مثل پتڪ روے سرم ڪوبیدہ میشود! ڪسے در گوشم زمزمه میکند:هادے شهید شدہ! نفس هایم بہ شمارہ مے افتند،انگار من هم دارم جان میدهم. فرزانہ بدون اینڪہ نگاهم ڪند همانطور ڪہ صورتِ هادے را آرام نوازش میڪند میگوید:هادے جان! پسرم! ببین ڪے اومدہ! تازہ عروست اومدہ مامان! بخاطرہ آیہ پاشو! چشمانم را مے بندم،نمیخواهم این ها را بشنوم،صداے گریہ ها و نالہ ها اعصابم را بہ هم ریختہ. لبانم مے لرزند،با صدایے خفہ میگویم:مے...مے...خوا...م... حرف زدن هم یادم رفتہ،مهدے ڪنارم مے نشیند و دستش را روے ڪمرم مے گذارد. با غم لب میزند:میخواے باهاش تنها باشے بابا؟! بدون اینڪہ نگاهم را از هادے بگیرم سرم را تڪان میدهم،مهدے نفس عمیقے میڪشد و بہ زور مے ایستد. همانطور ڪہ بہ سمت فرزانہ مے رود میگوید:همتا! یڪتا! پاشید برید بیرون! یڪتا هق هق ڪنان بہ سمت تابوت مے دود و محڪم لبانش را روے پیشانے هادے مے چسباند. اشڪانش روے صورت هادے لیز میخورند،تمام تنش مے لرزد. مثلِ شبِ قبل از اعزام هادے میگوید:خیلے دوستت دارم داداشے! همتا ڪمڪ میڪند یڪتا بلند شود،با قدم هاے سست از اتاق بیرون مے روند. مهدے آرام میگوید:فرزانہ جان! پاشو بریم وقت تنگہ بذار آیہ ام باهاش خداحافظے ڪنہ! تمامِ سهم آیہ از تو همین است عزیزدلم! یڪ وقتِ ڪوتاہ براے خداحافظے! نیامدہ دارے مے روے... فرزانہ نفس عمیقے میڪشد و مے نالد:آخ! حلما و نازنین وارد اتاق میشوند و ڪمڪ میڪنند فرزانہ بایستد،مهدے با نگاهش فرزانہ را بدرقہ میڪند. فرزانہ ڪہ میرود مهدے دستِ لرزانش را آرام روے قفسہ ے سینہ ے هادے میگذارد،صورتش را بہ صورتِ هادے مے چسباند و چند نفس عمیق نفس میڪشد. زمزمہ میڪند:نمیگم ڪمرم شڪست بابا! نہ! رو سفیدم ڪردے پسر! پدرِ رو سیاهتو شفاعت ڪن! این را ڪہ میگوید بوسہ ے عمیقے روے گونہ ے هادے مے نشاند و سریع بلند میشود. با دست اشڪ هایش را پس مے زند،با ڪمر خمیدہ اش چہ خواهد ڪرد...؟! صداے بستہ شدن در ڪہ مے آید سرم را ڪمے جلو میبرم. #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆🏻: #لیلی_سلطانی 👉🏻 @dokhtaranchadorii 💠 #فدایی_خانم_زینب

برگشت به قسمت اول رمان آیه های جنون برای اعضای جدید

شما بانوۍ عزیزهم میتواني براۍ مدافع حرم شدݩ ثبت نام کني⇦ مدارڪــ📋ـــ مورد نیاز: ۱_یک چـــ👑ـــادر زهـــــرا پســـ💞ــند ۲_حیـ🏅ـا و عفـ🌹ـت مقابل نامحرم. #مدافع_چادر_زینب @dokhtaranchadorii

#سلام_ارباب✋ حتے بہ عشق جاذبہ‌‌ے یڪ نگاهتان مےگرددآفتاب جهان،دورماهتان آقاےمن سلام! دوباره منم همان آشفتہ‌اے ڪہ آمده‌ام در پناهتان ❤️السلام علیک یا اباعبدالله❤️ 🆔 @dokhtaranchadorii

⚠️ به ذهنت هم خطور نکند که به‌خاطر مشکلات مالی، اربعین را حذف کنی! 👈 🏻 مگر نمی‌گفتیم «بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی وَ نَفْسِی وَ مَالِی» یعنی حسین‌جان، همۀ هستی‌ام فدای تو! 📌 بگو: از ضرورت‌های زندگی‌ام می‌زنم اما نمی‌گذارم روضۀ ارباب در اربعین امسال خلوت بشود! 💎#اربعین97 🔻 برخی می‌گویند «اربعین امسال به‌خاطر مشکلات مالی، طبیعتاً تعداد زائران ایرانی، کمتر از سال قبل خواهد شد»اصلاً این حرف‌ها زشت است! بگو: از ضرورت‌های زندگی‌ام می‌زنم اما نمی‌گذارم روضۀ امام‌حسین(ع) خلوت بشود! 🔰 دوستان من! به ذهن‌تان هم خطور نکند که یک‌وقت به‌خاطر مشکلات مالی، بخواهید اربعین را حذف کنید! ما سینه می‌زدیم و می‌گفتیم «جانم به فدای حسین!» می‌گفتیم «بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی وَ نَفْسِی وَ مَالِی» یعنی حسین‌جان، همۀ هستی من به فدای تو! 🔻 امسال یک‌مقدار از هزینه‌های دیگر خودمان می‌زنیم و برای سفر اربعین خرج می‌کنیم. هرکسی برای امام حسین‌(ع) خرج کرده، امام‌حسین(ع) چند برابر به او پس داده است! به این هزینه اصلاً نگاه نکن، امام‌حسین(ع) جبران‌کننده است. 🔰 اگر اربعین امسال خلوت بشود، دربارۀ ایرانی‌ها می‌گویند: تا یک‌مقدار پولشان کم شد، تعدادشان هم کم شد! یک‌زمانی از ایران، دست می‌دادند و برای زیارت کربلا می‌آمدند، حالا که یک‌مقدار مشکلات مالی پیدا کردند، اربعین را بی‌خیال شدند! 🔻 نه‌تنها امسال نباید خلوت‌تر از پارسال بشود، بلکه باید نشان دهیم که از ایران، دو یا سه برابر پارسال، برای زیارت اربعین می‌روند! 🔰 چون امسال مشکلات مالی بیشتر شده است، اتفاقاً بیشتر شرکت خواهیم کرد، تا بتوانیم به امام‌حسین(ع) بگوییم «ما از زیادیِ پولمان و از سرِ تفریح نیست که به حرم تو می‌آییم! ما از ضرورت‌های زندگی‌مان می‌زنیم و به کربلا می‌آییم تا محبت خودمان را اثبات کنیم.» 👤 علیرضا پناهیان 🚩 دانشگاه هنر- 97.7.6 @dokhtaranchadorii

اربعـین ڪربُبَلاے همہ را امـضاڪن🌱•° ایـن گِدا،بهـرِ،زیارت نگـران اسـت حـُسِین😭 #بخداڪربلایےشدنم_دست_شماست💔 هرکس رسید؛ سوال کرد: زائری؟ از این سوال،دلِ پُرخونِ ما گرفت...😔 @dokhtaranchadorii

اینبارنخ های چادرم رانذرت کردم تاحداقل مرااربعین کرببلاببری...😭 @dokhtaranchadorii

به وصیت شهداکه گوش میکنم میبینم میگویند: وظیفه خواهران دراین نبردحجاب است... ازوقتی گوش دادم حس کردم وظیفه سنگین تری دارم آری... چادرم رامنبعدمحکم ترسرگرفتم🌺 @dokhtaranchadorii

در آینده ای نزدیک... نگاهی به دور و برت بینداز👀 یک وقت هایی می شود که خودت را تنها☝️ چادریِ کلِ خیابان می بینی!! لبخند بزن،🙂 و رو به آسمان بگو: خدایا... ممنونم که بهم اجازه دادی بین همه ی این آدمای رنگ و وارنگ یه دونه باشم!!👌 شک نداشته باش که این یک فرصتِ ویژه است تا برایِ او (خدا) هم یکی یک دانه باشی💕... @dokhtaranchadorii

#چادرانه #شهیدانه @dokhtaranchadorii

. چادُرَم را عاشِقم ... . #چادُرانہ #پروفایل @dokhtaranchadorii

. ــــــــــــــــــــــــــــــــ🏴 . زینب همان ڪسے است 👇 👈ڪہ در راہ عفتش 👈عباس میدهد 😔 ✨نخ معجر نمیدهد✋

چادرت را سر کن ! از اینجای کار به بعد با توست ! باید شهر را بوی فاطمه بردارد ! باید هر طرف را که نگاه کردی ، فرزندان فاطمه را ببینی ، که دارند برای یاری امامشان آماده میشوند ! . چادرت را سر کن ؛ چادر لباس فرم #فاطمی هاست ! اصلا زین پس چادر نشانه ! آنهایی که میخواهند در قیام مهدوی امامشان را یاری کنند را با #چادر بشناسیم ! . چادر نشانه ای باشد برای کسانی که دیگر فکر دیده شدن نیستند ؛ اینبار فکر پسندیده شدن هستند ! زهرا سلام الله علیها باید بپسنددت و زیر چادرت را امضا کند ! . باید #تعهد بدی که در گردان فاطمی ها حافظ #حیا و #عفت باشی ! باید حواست باشد که امام ؛ هر لحظه از تو سان میبیند ! در کوچه و بازار و خیابان ! . چادر تو ، عَلـَم این #جبهه ی جنگ نرم ! علمدار #حیا مبادا دشمن چادر از سرت بردارد ! گردان فاطمی باید با چادرش بوی #یاس را در شهر پخش کند ! علم را تصرف کند... و سفیر صلح فاطمه در جهان باشد ! " چادر خاکی " اسم رمز گردان فاطمی مهدی است... @dokhtaranchadorii

❄️❄️❄️ ❄️❄️ ﴾﷽﴿ ❄️ 💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۲۲۵ انگار خوابم و قرار است با صداے هادے از خواب بیدار بشوم و نفس راحتے بڪشم. لبانم را بہ زور از هم باز میڪنم،با جان میخوانمش:هادے! جوابے نمے دهد،آب دهانم را با شدت فرو میدهم. دستِ لرزانم را بہ سمتش مے برم و روے قلبش مے نشانم،خبرے از ضربانے ڪہ باید باشد نیست...! بہ زور سعے میڪنم از حال نروم،صورتم را نزدیڪ صورتش مے برم. قطرہ ے اشڪے از گوشہ ے چشمم مے چڪد:عزیزدلم! اولین واژہ ے عاشقانہ براے جسمِ بے جانش... دستم را روے ڪفنش میڪشم و اشڪ ریزان قد و بالایش را از نظر میگذرانم. قرارمان این نبود هادے! ڪہ تو سفید پوش باشے و من سیاہ پوش! الان باید تو ڪت و شلوار مشڪیِ نو ات را بہ تن مے ڪردے و من لباسے سفید... دستم را از روے قفسہ ے سینہ اش بہ بالا میڪشم و روے صورتش توقف مے ڪنم. مے نالم:اسمتو صدا ڪردم هادے! مثل اون دفعہ ڪہ خودت خواستے چرا جواب نمیدے؟! خوابش سنگین تر از این حرفاست! دستم را از روے قفسہ ے سینہ اش بہ بالا میڪشم و روے صورتش توقف مے ڪنم. مے نالم:اسمتو صدا ڪردم هادے! مثل اون دفعہ ڪہ خودت خواستے چرا جواب نمیدے؟! خوابش سنگین تر از این حرفاست! صورتم را بہ صورتش مے چسبانم،اشڪ هاے گرمم را نثارِ صورتِ سردش میڪنم. همانطور ڪہ صورتش را نوازش میڪنم میگویم:بے معرفت اینطورے قول میدن؟! قرار بود بیاے حلقہ مو دستم ڪنے! قرار بود براے همیشہ مالہ هم بشیم! هق هقم شدت مے گیرد،سردے جسمش جان را از تنم مے گیرد. زار میزنم:یہ دوستت دارم بهم نگفتے! چطور دلت اومد انقدر زود برے؟! صداے همهمہ ها نزدیڪ در میشود،صورتم را از روے صورتش برمیدارم و بے قرار سرم را روے قلبش میگذارم. آنجایے ڪہ خانہ ے من بودہ،آنجایے ڪہ هدف گرفتہ شد... اولین بار است جسم هادے را لمس میڪنم،اولین و آخرین بار... چند تقہ بہ در میخورد،بدون واڪنش سرم را از روے سینہ ے هادے برنمیدارم. هاج و واج مے پرسم:قلبت چرا صدا ندارہ؟! اینا دیگہ نمیتونہ نقش بازے ڪردن باشہ... دارہ باورم میشہ هادے! دوبارہ چند تقہ بہ در میخورد و سپس در باز میشود،صداے قدم هاے ڪسے نزدیڪم میشود. آرام زمزمہ میڪنم:نفس نمیڪشہ! قلبش ضربان ندارہ! هادے واقعا رفتہ! صداے مهدے مے پیچد:آیہ جان! میخوان هادے رو ببرن! با وحشت سرم را بلند میڪنم،هراسان مے گویم:بہ این زودے؟! من...من...تازہ میخوام باهاش حرف بزنم. سرش را پایین مے اندازد و چیزے نمے گوید،چشمانم را بہ صورتِ هادے میدوزم و هق هق میڪنم:من هنوز خوب ندیدمش بابا مهدے! بعد از چهل و دو روز تازہ برگشتہ! صداے سرفہ ے ڪسے مے آید،بے تاب سر برمیگردانم چهار مرد با لباس نظامے نزدیڪ در ایستادہ اند. سرم را دوبارہ برمیگردانم و لبم را بہ دندان میگیرم،قلبم خودش را مدام بہ قفسہ ے سینہ ام مے ڪوبد. دستانم سرد شدہ اند مثلِ دمایِ تنِ هادے! سرم را نزدیڪ گوشش میبرم و زمزمہ میڪنم:میخوان ببرنت هادے! میبینے چقدر بے رحمن حتے نمیذارن درست و حسابے باهات خداحافظے ڪنم! دستِ راستم را بہ سمت موهایش مے برم و مرتبشان میڪنم،دستِ چپم‌ را روے ریش هایش میڪشم و خاڪے ڪہ رویشان نشستہ است را پاڪ میڪنم. آرام مے گویم:تو ڪہ دارے میرے عزیزم مرتب تر برو! تو ڪہ دلت اومد بے آیہ برے باشہ برو... صداے قدم هاے چند نفر نزدیڪمان میشود،دلم بے قرارے میڪند و من صدایش را خفہ میڪنم! #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆🏻: #لیلی_سلطانی 👉🏻 💠 #فدایی_خانم_زینب @dokhtaranchadorii

❄️❄️❄️ ❄️❄️ ﴾﷽﴿ ❄️ 💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۲۲۶ حقِ هادے زمین نیست... باید براے پروازِ ابدے بہ آسمان زودتر بدرقہ اش ڪنم! مهدے میخواهد بلندم ڪند ڪہ سریع لبانم را روے پیشانے سردِ هادے میگذارم و زمزمہ میڪنم:تو ڪہ نگفتے ولے من بہ جاے هر دومون میگم دوستت دارم! خیلے دوستت دارم... این را میگویم و باز اشڪانم جارے میشوند،شانہ هایم مے لرزند. صداے قدم هایشان نزدیڪ و نزدیڪ تر میشود و ترسِ من بیشتر... با هر دوست محڪم بہ ڪفنِ هادے چنگ میزنم،دلم نمے آید تو را از پیشم ببرند! لبانم را بہ گوشش مے چسبانم و برایش تلاوت میڪنم:تو حتے بہ اندازہ ے یہ بوسہ بهم بدهڪارے! دلت میاد اینطورے برے بے انصاف؟! صداے مردانہ اے محڪم مے خواندم:خانم! محڪم تر ڪفنِ هادے را چنگ میزنم و هق هق میڪنم،دست هاے مردانہ اے روے شانہ هاے مے نشینند. با هق هق مے گویم:شهادت نوشِ جونت یارِ بے وفا! قرار نبود انقدر زود آیہ تو تنها بذارے... صداے بغض آلود پدرم در گوشم مے پیچد:پاشو بابا! بہ زور از هادے جدایم میڪند،چشم از هادے نمیگیرم. مردے با احتیاط صورتش را مے پوشاند و در تابوت را میگذارد،در عرض چند لحظہ تابوت را روے دوششان میگذارند و با احتیاط قدم برمیدارند. میخواهم دنبالشان بدوم ڪہ پدرم محڪم نگهم مے دارد،جانے در تنم نماندہ بہ زور با هق هق میگویم:نذار ببرنش! پدرم محڪم صورتم را بہ قلبش مے چسباند و شروع میڪند بہ نوازش ڪردنِ سرم. هق هق میڪنم و میخواهم هادے را برگردانند اما بہ جاے جواب گرفتن،صداے لا الا اللہ الا اللہ ها و نوحہ سرایے ها حقیقت را در گوشم فریاد مے زنند! چطور دلت آمد بروے...؟! بدونِ خاطرہ... بدونِ عاشقے... بدونِ دخترڪے ڪہ داشت قلبش را بہ تو مے داد... میدانم دیگر جایت خوب است اما... باز هم مراقبِ خودت باش عزیزدلم... هنوز تڪہ هاے قلبِ این دخترڪ براے #تو میزند و نگرانت است... سورہ ے نا تمامِ آیہ... #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆🏻: #لیلی_سلطانی 👉🏻 💠 #فدایی_خانم_زینب @dokhtaranchadorii

❄️❄️❄️ ❄️❄️ ﴾﷽﴿ ❄️ 💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۲۲۷ پاهاے بے رقمم را بہ زور روے پارڪت میڪشم و سلانہ سلانہ راہ میروم. صداے پچ پچِ چند زن میشود سوهانِ روحم! _واے بیچارہ دخترہ! معصومہ خانم همش هیجدہ سالشہ ها! درس و مشقشو تموم نڪردہ بیوہ شد! _بیوہ ڪدومہ بابا؟! بہ صیغہ ے موقت خوندہ بودن،رو دختر مردم اسم نذارید! _حالا چرا این دخترہ رو از بقیہ پنهون میڪردن؟! چرا نمیگفتن هادے نامزد دارہ؟! _فڪر ڪنم براے همچین روزایے دیگہ،طفلڪے رو نگاہ جون تو تن و صورتش نیست! _آرہ! دیدے موقع تشیع جنازہ چطور بہ تابوت خیرہ شدہ بود؟ بہ خدا جیگرم ڪباب شد براش! _خدا صبرش بدہ،جوونے و عمرش رفت! بہ زور نفس عمیقے میڪشم و خودم را نزدیڪ پلہ ها مے رسانم. همتا نگران و بے حال بہ دنبالم مے آید،همانطور ڪہ سعے میڪند جلوے ریزش اشڪانش را بگیرد میگوید:ڪجا میرے عزیزم؟ بذار ڪمڪت ڪنم! بدون اینڪہ نگاهش ڪنم میگویم:میخوام برم اتاقِ هادے! نگاهے بہ جمع مے اندازد و بازویم را میگیرد،آرام زمزمہ میڪند:قوربونت برم الان برے بالا فقط حالت بدتر میشہ! بہ زور خودم را سرپا نگہ داشتہ ام،دستِ بے جانم را روے نردہ میگذارم. _میخوام برم بالا بلڪہ بتونم تو آخرین جایے ڪہ بودہ بخوابم! بخوابم و دیگہ بیدار نشم! مادرم و نورا نگران بہ سمتم مے آیند،همتا با صدایے بغض آلود میگوید:اصرار دارہ برہ اتاق هادے! مادرم نگران میگوید:بیا برگردیم خونہ یڪم استراحت ڪن،تو این چند ساعت از بین رفتے! بے توجہ پایم را روے اولین پلہ میگذارم،فرزانہ گوشہ اے نشستہ و عڪس هادے را بغل ڪردہ. چشمانش را بستہ و بے توجہ بہ اطراف براے هادے لالایے میخواند! چند زن دورش را گرفتہ اند و سعے میڪنند دلدارے اش بدهند،در این بین من غریبہ ام! همہ با دیدنم تعجب میڪردند و در گوشِ یڪدیگر پچ پچ! سپس نگاہ هایشان رنگِ ترحم میگرفت! مقابل چشمانم هادے ام را در تابوت گذاشتند و روے دوششان بردند،هر چقدر سعے ڪردم فریاد بزنم و دنبالشان بدوم نتوانستم! انگار صدایے از گلویم خارج نمے شد و جانے در پاهایم نبود. پدرم بہ زور زیر بازوهایم را گرفتہ بود و همراهے ام میڪرد،همراہ جمعیت بہ سمت بهشت زهرا رفتیم. در طولِ مسیر گیج و مبهوت بہ جمعیت و تابوت زل زدہ بودم و حرف هایے ڪہ یاس در دیدار اولمان زد در گوشم مے پیچید: "تازہ فهمیدم راهے ڪجاش ڪردم،هر ثانیہ استرس،نگرانے،دلهرہ،گاهے چند روز بے خبرے! دیونہ شدنت با شنیدن خبر شهید شدن مدافعاے حرم یا دیدن تشیع جنازہ شون! با خودت میگے ببین ممڪنہ توام یہ روزے اینجا باشے! پشت یہ تابوتے ڪہ روش پرچم سہ رنگ ڪشورتہ و توے تابوت عزیزترین ڪَسَت!" من حتے این حس و حال را هم تجربہ نڪردم! نفهمیدم هادے ڪِے آمد و ڪِے رفت! حتے فرصتِ درست و حسابے نگرانِ هادے شدن را نداشتم... تازہ داشتم بہ بودنش عادت میڪردم،تازہ میخواستم هادے را بشناسم،تازہ میخواستم عاشقش بشوم ڪہ گفتند هادے دیگر نیست! هادے رفت! باور نڪردم،باور ڪردنے بود؟! باور ڪردنے بود بگویند مردے ڪہ چند صباحیست دل بہ تو دادہ و تو بہ او جان،دیگر نیست؟! انگار همہ اش خواب و خیال بود،یڪ خوابِ بد،یڪ ڪابوس! با شور جمعیت وارد بهشت زهرا شدیم،هنوز ڪامل باورم نمے شد! چشمانِ بستہ ے هادے را دیدم و باور نمیشد! جسمِ سردش را لمس ڪردم و باورم نمیشد! سرم را روے قلبِ بدون ضربانش گذاشتم و باورم نمیشد...! بر سر گودال عمیقے رسیدیم،برایِ جانِ من قبر ڪندہ بودند! گیج بہ حرڪات بقیہ چشم دوختہ بودم،توجهے بہ صداے شیون و نالہ ے زن ها و بے قرارے هاے فرزانہ نداشتم! چشم دوختہ بودم بہ تابوتے ڪہ ڪنارِ قبر جا خوش ڪردہ بود. همہ براے خواندن نماز میت ایستادند،معدہ ام میسوخت! دستم را روے دهانم گذاشتم و چشمانم را بستم،نورا و مادرم سریع دستم را گرفتند و از جمعیت دورم ڪردند. مادرم مدام با پرِ چادرش صورتم را باد میزد و نورا اصرار داشت ڪمے آب بنوشم. خواندن نماز میت ڪہ تمام شد،دیدم در تابوت را باز ڪردند. آرش و محسن با احتیاط جسم هادے را از داخل تابوت ڪشیدند بیرون‌. مثل فنر از جایم پریدم و بہ سمتشان دویدم،گیج با صدایے خفہ گفتم:دارن چے ڪار میڪنن؟! نورا نفس نفس زنان ڪنارم ایستاد و گفت:فڪر ڪنم برگردیم خونہ بهتر باشہ! بدون توجہ بہ حرفش خودم را از میان جمعیت جلو ڪشیدم و بالاے قبر ایستادم. مرد ناشناسے داخل قبر ایستادہ بود و منتظر بود جسمِ هادیِ من را بہ دستش بدهند! با وحشت نگاهشان میڪردم،زبانم بند آمدہ بود! با نگاهم بہ آرش و محسن میخواستم بفهمانم ڪہ این ڪار را نڪنند اما حواسشان بہ من نبود. #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆🏻: #لیلی_سلطانی 👉🏻 💠 #فدایی_خانم_زینب @dokhtaranchadorii

#استوری جوانی که بین الحرمین نبیند.. جوان ناکام است :) #مثل ‌من😔😔😔

نگاه حسرت😔 زائران " #کربلا" بارِ سفر می بندند بارِ من خورد زمین و ، ز سفر جا ماندم باز هم متن پیامی که " حلالم بکنید " باز هم مثل همیشه به نظر جا ماندم چندروز_تا_اربعین

. #اربـــــاب_جانم...🌹 ♦️مَن ڪہ لیاقَت ِ بَهر دیدارَت نَدارَم ♦️لُطفے بُڪُن تا ڪَربَلا را خواب بینم... #کربلایم_آرزوست💚 #هوای_نوکرتان_بدجور_هواییست

#حجـــــابــ🌸🍃 💢من حجابم را #دوست_دارم😍 چه كسي گفته #چادريها عطر نميزنند؟؟ حتماً چادر را خوب نديده است😉؟حتماً چادر را خوب #نبوئيده است؟ 💢چادري ها زيبا ترين👌 عطر هاي جهــان را در پر چادرشان دارند! 💢چادر بوي #عظمت و بزرگي ميدهد.. يعني تو با يك ملكـه👑رو به رو هستي! 💢چادر بوي اطمينان و امنيت ميدهد😌 يعني #فرزندزهــــرا در مقابل تو ايستاده است ! 💢چادر بوي مهرباني و #عطوفت ميدهد يعني آرامش فكر و ذهن💭 جوانان كشورم🇮🇷 برايم مهم است ! 💢چادر بوي صداقت و #وفاداري ميدهد! يعني زيبايي هاي من به نام #يك_نفر ديگر سند خورده است. 💢چادر بوي #حياوعفت ميدهد! يعني نگاه👀و فكرت را كنترل كن 💢 #چادر را بو كن، عطر زهـــرا اين ريحانه بهشتي را استشمام كن😌،خوش به حالت كه #ميراث دار حجب و حياي فاطمه هستي👌! سفير #عفت فاطمه... ♨️از اين پس چادرت را با #نيّت سر كن... #خواهرم_حجاب و چادر يادگار وارث #حضرت_زهراست🌸 @dokhtaranchadorii