در هر ۳ ثانیه... یک نفر در دنیا میمیرد به گوش باش... #مرگ 🦋 @downloadamiran 🦋

یک نظر کارشناسی نسبت به شخصیت‌های رمان . ممنون از شما 😊🍀 #ناشناس

#قسمت_هشتاد_و_چهارم چند قدم در اتاق راه رفتم و نفس کشیدم. از عصبانیت ، نفس کشیدن برایم سخت شده بود .کمی که آرام شدم ادامه دادم _ لاله چرا با زندگیت بازی می‌کنی .... تو با این لجبازیت به اولین کسی که ضربه میزنی ،خودتی.... با گوشه لباسش بازی میکرد و سرش را پایین انداخته بود _ آخه تو میخوای انتقام چی رو بگیری ؟ ....یکم فکر کن .... منطقی هم فکر کن ! _ دیگه نمیشه.... _چرا ؟ _ چون احضاریه دادگاه برای هردومون اومده _ نه هنوز دیر نشده ....میتونین نرین دادگاه سکوتش طولانی شده بود و معنایش ان بود که به فکر رفته است . او را با افکارش تنها گذاشتم . پشت در ، نیما را دیدم که به دیوار تکیه داده . گویا تمام حرف های من و لاله را شنیده بود . کمی جلوتر رفتم و با لبخند گفتم _ فکر کنم این بار اجازه بده که با هم حرف بزنین ! او هم لبخندی زد . به سمت در اتاق رفت. نیما و لاله را در طبقه ی بالا تنها گذاشتم و به جمع پیوستم . با لبخند من ، متوجه شدند که قضیه حل شده و آن دو با هم آشتی کرده اند.البته از موضوع جدایی چیزی نمی‌دانستند . پروانه خانم از خوشحالی به همه شیرینی تعارف کرد و بعد هم خبر مهمی را داد . و آن خبر مهم ، خبر بارداری‌ش بود . آقا یحیی که اصلا باور نمی‌کرد اما وقتی عکس سونوگرافی را دید ، اول کمی سکوت کرد و بعد هم به اتاقش رفت . شب عجیبی بود . از طرفی خبر آشتی کردن لاله از طرفی خبر دوباره پدرش شدن آقا یحیی، فضای خانه را دگرگون کرده بود . بااینکه پروانه خانم در آستانه چهل سالگی بود اما از اینکه باردار شده بود خیلی خوشحال بود. بی‌‌بی هم خوشحال بود . البته خودش یک حدس هایی زده بود . همان شب بود خواب عجیبی دیدم . درگیری بود ...همهمه و شلوغی ... در آن میان ،صدای تیراندازی می‌آمد ... خودم را در میان یک عده مرد دیدم که میخواستند مرا بگیرند ... با دیدن آنها شروع به دویدن کردم.... آنها هم پشت سرم ....به ناگاه راهم به بن بست رسید .... آنها جلو و جلوتر آمدند .... هرچه قدر داد میزدم و کمک میخواستم ، کسی به فریادم نمی‌رسید . پشت همه آنها ، یک جوانی را دیدم . خوش‌چهره و نورانی . قیافه اش برایم آشنا می‌آمد ... هرچه قدر جلو می‌آمد ،همه آنها که چهره‌ای کریح و زشت داشتند ، دود میشدند و به هوا می‌رفتند . آخرین نفرشان هم از بین رفت ، بالبخند مقابلم ایستاد و گفت _ دیگه گریه نکن ... کسی نیست آزارت بده گریه ام بند آمد پرسیدم _اسمت چیه ؟ با همان لبخند و مهربانی گفت _ مهم نیست _ چرا مهمه ....دوست دارم اسم ناجی‌م و بدونم پشت کرد که برود _ صبر کن ...نگفتی اسمت چی بود . _ اسم من مهم نیست . وظیفه م نجات تو بود که انجام دادم . حالا با خیال راحت میتونم برم .... و دور و دور تر شد .... با تکان های پی در پی بی‌‌بی، از خواب بیدار شدم . تمام بدنم خیس عرق بود . _ خوبی مادر ؟...بازم کابوس می‌دیدی ؟ _ نه _ آخه ناله میکردی تو خواب _ خواب عجیبی دیدم _ ان‌شاءالله که خیره ... بیا این آب و بخور ... فکر کنم ترسیدی ... ادامه دارد... نویسنده:وفا #کپی_حرام‼️ 💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠 می‌توانید مارا در در پیام رسان های سروش و ایتا دنبال کنید . آیدی ما👇 🆔 @downloadamiran

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 🌹🌹🌹🌹🌹🌹 🌹🌹🌹🌹🌹 🌹🌹🌹🌹 🌹🌹🌹 🌹🌹 🌹 #بازگشت #قسمت_هشتاد_و_پنجم اقامت یک هفته ای ما در مشهد در چشم بر هم زدنی روبه پایان رفته بود و من و بی‌‌بی برای زیارت آخر به حرم رفته بودیم . بعد خواندن نماز صبح در صحن انقلاب ، روی فرش های حرم نشسته بودیم .نسیم خنک صبحگاهی ،می‌وزید و ما را نوازش می‌کرد . بی‌‌بی قرآن می‌خواند و در حال و هوای خودش بود . من هم با امام (علیه السلام) درد و دل میکردم. و آرام اشک می‌ریختم. « آقا جان ! خودت یه نظری بهم بکن .... دوست دارم خانواده‌م و پیدا کنم ....من که به یاد ندارم‌شون.... ولی می‌دونم حتما چشم انتظارم هستن .... درست مثل بی‌‌بی که هنوز منتظره، نشونی از پسرش براش بیارن....با اینکه می‌دونه شهید شده ! » در همین حال و هوا بودم و اصلا دوست نداشتم از حرم بیرون بروم . درست مقابلم چند کودک دنبال هم می‌دویدند . یکی از آنها که ، کم سن تر بود ، زمین خورد و زد زیر گریه. با دیدن گریه‌اش ، اشک هایم را پاک کردم و به سمتش رفتم و از روی زمین بلندش کردم . با دیدن من گریه اش بند آمد اما هنوز لب‌هایش غنچه شده بود و آماده برای گریه بود . با پشت دستم ، اشک‌هایش را پاک کردم . لبخندی زدم و از کیفم یک شکلات در آوردم و به دستش دادم . به بی‌‌بی نشانش دادم و گفتم _ ببینین چه دختر نازیه .! _ اره ماشاءالله.... پس مادرش کجاست ؟ _ نمی‌دونم ... کمی که گذشت ، مادرش سراغی از او نگرفت . کم‌کم نگرانی به سراغم آمده بود . _ بی‌‌بی نکنه این بچه گم شده ؟ _ خدانکنه ... طفلی حتما مادرش کلی داره دنبالش میگرده ... _ آخه حیاط تقریباً خلوته ... باید مادرش همین اطراف باشه ... سرم را دور تا دورم چرخاندم تا شاید کسی به چشمم بخورد که دنبال بچه اش میگردد. آن دختر هم گویا تازه فهمیده بود من برایش غریبه هستم ، بنا را به گریه گذاشته بود . هرکار میکردم آرام نمیشد . از دور یک خانم را دیدم که دوان دوان به سمت من می‌آید . پشت سرش هم همسرش . تا به من رسید و دخترش را در بغل من دید ، دست دراز کرد تا از من بگیردتش . دختر کوچولو هم مادرش را شناخت و گریه اش بند آمد . همسرش تا به من رسید و خواست تشکر کند ، با تعجب به من نگاه کرد . چند لحظه حتی پلک هم نزد . خانم جوان که متوجه نگاه همسرش به من شد ، او هم با بهت اسم « نرگس » را گفت. زیر نگاه های آنها ، سر به زیر شدم و گفتم _ دخترتون اینجا بازی میکرد . خورد زمین ، من بغلش کردم تا گریه‌اش .... نویسنده:وفا #کپی_حرام‼️ 💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠 می‌توانید مارا در در پیام رسان های سروش و ایتا دنبال کنید . آیدی ما👇 🆔 @downloadamiran

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 🌹🌹🌹🌹🌹🌹 🌹🌹🌹🌹🌹 🌹🌹🌹🌹 🌹🌹🌹 🌹🌹 🌹 #بازگشت #قسمت_هشتاد_و_ششم حرفم تمام نشده بود که مرد جوان که قد بلند و چهارشانه بود ، جلوتر آمد و خواست مرا به آغوش بکشد . _ نرگس خودتی ؟... می‌دونی چه قدر نگرانت شدیم ؟ خودم را عقب کشیدم و با اخم غلیظی گفتم _ چیکار میکنی آقا ! برو عقب ... اشتباه گرفتی ... _ چه بلایی سرت اومده نرگس ... منم ...احسان...دایی‌ت! _ دایی‌م؟! بی‌‌بی: آقا شما این دختر و میشناسید ؟ _ بله ...من دایی نرگسم ...شما ؟ _ من بی‌‌بی طوبی‌م ... از وقتی تصادف کرده ، تو خونه ی من بوده ...‌ متاسفانه حافظه‌ش و از دست داده... من که هنوز باورم نشده بود ، مردی که مقابلم ایستاده بود ، با من نسبتی داشته باشد، برگشت سمتم و گفت _ اره ، هیچی یادت نمیاد ؟؟ سرم را به طرفین تکان دادم . از گوشی خود چند عکس خانوادگی نشان داد که من در آنها بودم . من هیچ کدامشان را به یاد نمی‌آوردم. ولی مطمئن شدم که دروغ نمی‌گوید. بغضی راه گلویم را گرفته بود و نمی‌گذاشت راحت نفس بکشم . بی اراده به سمتش رفتم و محکم در آغوشش گرفتم . امام رضا خیلی زود دعایم را به اجابت رسانده بود . از هم که فاصله گرفتیم ، دیدم چشم های بی‌‌بی و دایی هم تر شده . همسر احسان دستم را گرفت و دعوت به نشاندن کرد . و بعد روبه بی‌‌بی و احسان کرد و گفت _ فکر کنم گم شدن مهنا ، بهانه ای بوده برای اینکه نرگس و پیدا کنیم ... خداروشکر که هر دوشون و صحیح و سالم پیدا کردیم . احسان حرف همسرش را تایید کرد و گفت _ واقعا معجزه بوده ...من و پدر و مادرت خیلی دنبالت گشتیم . تمام بیمارستان های بین راهی تهران تا مشهدم گشتیم ، اما اسم تو بین‌شون نبود ... بی‌‌بی: وقتی تصادف اتفاق میوفته ، مسافرایی که حالشون بهتر بوده و آسیب کمتری دیده بودن و فرستادن شهر های اطراف . نرگس جونم ، فرستاده بودن بیمارستان سبزه‌وار ...تمام مدتم مثل نوه‌ی خودم ازش مراقبت کردم ... _ دست شما درد نکنه ....مامان آبجی اگه بشنوه خیلی خوشحال میشه.... بیچاره تمام مدت سر سجاده نشسته اشک می‌ریزه... _مامان آبجی دیگه کیه ؟! _ منظورم مامان خودته ...من بهش میگم . _ آهان ! _ احسان بهش حق بده .... باید کمکش کنیم تا حافظه شو به یاد بیاره به مهنا کوچولو نگاه کردم . آرام و مظلومانه ،سرش را روی پای مادرش گذاشته بود و بخواب رفته بود . احسان از نبود و گم‌شدن من گفت . از اینکه همه نگران شده بودند اتفاقی برای من افتاده باشد . خیلی دوست داشتم بدانم ، برای چه به مشهد آمده بودم و چرا تنها . از احسان پرسیدم اما او گفت که چیزی نمی‌داند . فقط اطلاع داشته که من چه ساعتی میرسم تا به دنبالم بیاید . هوا روبه روشنایی می‌رفت که همگی از حرم بیرون آمدیم . موقع خارج شدن ، برگشتم و به گنبد طلایی آقا نگاهی کردم و گفتم _ ممنون که هوامو داشتی .... قبل از راه افتادن ، احسان به چند نفر از جمله مامان زنگ زد و خبر پیدا شدن مرا داد . لحظه ی جدایی از بی‌بی ، برایم سخت بود . _ بی‌‌بی جان ، کاش شمام با من بیاید بریم . دوست دارم کنارم باشید . _ نه نرگس جان . الان بهتره خودت تنها بری ...همه منتظر تو هستن .... _ ولی من به شما اُنس گرفتم .... _ قربونت برم ... فعلا من نمیرم از مشهد که بازم ببینمت .... _ نمی‌دونم چی بگم ... نمی‌دونم چه طور محبت های شما و لاله رو جبران کنم .... خواستم دستش را ببوسم که دستش را عقب کشید و به جایش او ، سرم را بوسید . _ من تو رو مثل دختر می‌دیدم ... امید وارم هرچی زودتر حافظه‌ت برگرده ....برو دیگه مادرت منتظرته ! او را سوار تاکسی کردیم و بعد من به همراه احسان و همسرش ، مونا ، به سمت خانه‌شان حرکت کردیم . ادامه دارد... نویسنده:وفا #کپی_حرام‼️ 💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠 می‌توانید مارا در در پیام رسان های سروش و ایتا دنبال کنید . آیدی ما👇 🆔 @downloadamiran

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 🌹🌹🌹🌹🌹🌹 🌹🌹🌹🌹🌹 🌹🌹🌹🌹 🌹🌹🌹 🌹🌹 🌹 #بازگشت #قسمت_هشتاد_و_هفتم یک ساعتی در راه بودیم تا به خانه‌شان رسیدیم . تا وقتی برسیم ، ده بار مامان زنگ زد و احوال مرا پرسید. یک ساختمان سه طبقه با نمایی قدیمی . از پله های ساختمان که بالا میرفتم ، تمام وجودم را استرس فرا گرفته بود . هیچ تصویری از مامان و بابا به یاد نداشتم . اصلا نمی‌دانستم قبل از آن حادثه چه رفتاری با آنها داشته ام . دو پله مانده بود که در واحد باز شد و خانمی با چهل و خورده ای سال و رنگی پریده و چشمانی گریان در را باز کرد . با دیدن من ، اسمم را گفت و به طرفم آمد . من همان طور بی‌حرکت ایستاده بودم . مامان مرا در آغوشش می‌فشرد و گریه میکرد . کلماتی هم می‌گفت که درست متوجه شان نمی‌شدم . باورم نمی‌شد که خانواده م را پیدا کرده‌ام. از اتاق بیرون رفتم و بعد شستن دست و صورتم به جمع پیوستم . مامان با دیدن من ،جایی میان خودش و بابا را نشان داد و گفت _ بیا اینجا بشین ... با لبخند کنارشان نشستم . احساسی به من می‌گفت که همه ی آنها از روی ترحم به من محبت می‌کنند . _ دختر بابا چه طوره ؟ نگاهش کردم و گفتم _ ممنون خوبم ....شما ها رو دیدم عالی شدم....وای بابا نمیدونید از روزی که اومدیم مشهد ، فقط یه حاجت داشتم . که خداروشکر براورده شد . _ مگه قبل مشهد کجا بودی ؟! _ سبزه‌وار . پیش یه خانواده خوب . مامان:سبزه‌وار ؟! از اونجا چه طور سر در آوردی ؟ _ خب وقتی تصادف کردم منو برده بودن بیمارستان اونجا . چون حافظه‌م و هم از دست داده بودم ، بی‌‌بی منو برد خونه ی خودشون .... و بعد تمام اتفاقات بعد آن را برایشان تعریف کردم . مامان که دوباره شروع به اشک ریختن کرده بود در آخر حرف هایم مرا در آغوش گرفت و گفت _ ببخش دخترم ...همش تقصیر ماست ....اگه حرفای ما نبود ، تو از خونه نمی‌رفتی.... _ چرا این حرفا رو می‌زنید ؟....من که هیچی یادم نمیاد ... گریه مامان به هق هق تبدیل شد و در حین آن گفت _الهی بمیرم که باعث شدم این همه بلا سرت بیاد .... احسان جلو آمد و گفت _ مامان آبجی .الان چه وقت این حرفاست.... الان خوشحال باشید که نرگس صحیح و سالم برگشته !....بلند شید ...برید دست و صورت‌تون و بشورید . با رفتن مامان رو به بابا کردم و گفتم _ منظور مامان چی بود ؟! _ هیچی باباجان ....مادره دیگه ...تمام این مدت دلتنگ و بی قرار تو بود ....باید از این به بعد بیشتر حواست به مادرت باشه .... _چشم _ سرم را میان دستانش گرفت و پیشانی‌م را بوسید . _ چشمت بی‌بلا... من برم ببینم مامانت در چه حاله ... او هم رفت . فقط من مانده بودم . با حرفهای مامان ، کنجکاو شده بودم که از گذشته م بدانم ... هر چه بیشتر به خاطرات گذشته‌م فکر می‌کردم، به نتیجه هیچ میرسیدم . نویسنده:وفا #کپی_حرام‼️ 💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠 می‌توانید مارا در در پیام رسان های سروش و ایتا دنبال کنید . آیدی ما👇 🆔 @downloadamiran

🖤 اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ 🖤 عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ 🖤 عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ 🖤 عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ #به‌تو‌از‌دور‌سلام‌ #به‌سلیمان‌جهان‌ #از‌طرف‌مون‌سلام 🦋@downloadamiran🦋

امام حسين (ع) فرمودند «اى مردم! خداوند بندگان را آفريد تا اورا بشناسند، آن‏گاه كه او را شناختند، پرستش كنند و آن‏گاه كه او را پرستيدند، از پرستش غير او بى‏ نياز شوند». (بحار الانوار، ج ۵ ص ۳۱۲ ح۱ ) #جمله_بزرگان #حدیث_روز

اول شهریور مصادف با زادروز #ابوعلی‌سینا به عنوان روز #پزشک نام گذاری شده است. ابوعلی سینا در روستای افشانه نزدیک بخارا به دنیا آمد. بخارا در زمان قدیم بخشی از ایران بود ولی امروزه این شهر قسمتی از خاک ازبکستان قلمداد می شود. ابن سینا نه تنها از مشهورترین اندیشمندان ایرانی در طول تاریخ است بلکه در لیست فیلسوفان بزرگ جهان هم قرار دارد. سازمان یونسکو جایزه‌ای دو سالانه به نام ابن سینا را در نظر گرفته که به پیشروان علم و اخلاق اهدا می کند. علاوه بر علم طبابت و پزشکی در علومی مثل ریاضیات، هندسه، منطق و ادبیات و شعر ، سر رشته داشته است. کتاب قانون ابوعلی سینا در باب طب نوشته شده و در دانشکده های پزشکی دنیا مرجع دانشجویان پزشکی است. کتاب قانون بعد از انجیل بیشترین تیراژ چاپ را دارد. البته برخی از آثار نوشتاری ابن سینا در طول تاریخ از بین رفته است ولی همه آثار به جای مانده از وی به زبان های مختلف دنیا ترجمه شده و مورد استفاده دانش پژوهان قرار دارد. #خلاصه‌ای‌از‌زندگی‌حکیم‌بوعلی‌سینا