eitaa logo
🇮🇷دانلودکده🛰امیران🎭
280 دنبال‌کننده
1.9هزار عکس
1.9هزار ویدیو
24 فایل
◉✿اگـہ وجود خدا باورت بشه خدا یــہ نقطـہ میـذاره زیـرباورت “یـاورت“ مےشه✿◉ درایـتا☆سروش☆آپارات بالیـنک زیـرهمراه باشید😌 @downloadamiran قسمتهاے قبلے رمانهایـمان روهم مے توانیـد در #رمانکده_امیـران دنبال کنیـد♡ @downloadamiran_r ارتباط باما: @amiran313
مشاهده در ایتا
دانلود
🦋.•°🌱 💛شھید‌آوینی‌میگفت: بالی‌نمیخواهم... این‌پوتین‌ھای‌کھنہ‌ھم‌میٺواند ❥ مرابہ‌آسمانھاببرد من‌ھم بالی نمی‌خواھم... بی‌شك‌با'ݘادرم'می‌توانم‌مسافرِ‌ آسمانھاباشم:)🕊 چادر من،بال‌پروا‌زمَن‌اسٺ.🌱 🦋:) @downloadamiran (:🦋
✨•°🌙 🌙 هرچه امروز مطالعه📚 می کنید، برایتان می ماندو هرگز از ذهنتان‌ زدوده نمی شود.🍃 • •✨ ✨ ✨ @downloadamiran
🇮🇷دانلودکده🛰امیران🎭
رمان آنلاین #بازگشت #قسمت_اول https://eitaa.com/downloadamiran/2121 #قسمت_بیستم https://eitaa.co
یک شگفتانه ویژه برای عزیزانی که خیلی از رمان استقبال کردند 😍و همش در سروش و ایتا تقاضا می کردند که بازم از نویسنده عزیزمان داستان بگذارم 💞به گوش و هوش باشید 😅که داستان کوتاه ایشون رو الان بار گزاری میکنم 😍✅
💯 👩‍❤️‍👨 به پشت ساختمان که رسیدم، قدم‌هایم را آهسته کردم و چشم هایش را تصور کردم که چه قدر از دیدن گل‌های نرگس، برق بزند. تازگی ها دکترش اجازه داده بود که گل ها را ببوید. دسته گل را پشتم بردم و به تصور اینکه مثل هر روز روی صندلی نشسته با پتویی روی شانه‌هایش، کتابی در دست گرفته و غرق در آن، فارغ از جهان اطرافش، مشغول خواندن است، لبخندی روی لبانم نشست .  از پشت دیوار سرک کشیدم که ببینم آیا او همان طور است که فکر می‌کردم؟ اما در کمال ناباوری.... اگه دوست داری ادامه‌ی داستان رو بخونی، اینجا کلیک کن👇 ** https://eitaa.com/joinchat/1252458601Ce4069f4d77 ^^✨
ϝαƚҽɱҽԋ ɠԋαϝϝαɾι: ❤️🧡💛💚💙💜🖤❤️🧡💛💚 🌱 💞 😍 کرایه تاکسی را پرداخت کردم و نگاهی به گل‌های خوشبوی نرگس در دستم انداختم. با خوشحالی از دیدن دوباره او خیابان خلوت را گذر کردم و وارد بیمارستان شدم. نگهبان با دیدن من از اتاقش بیرون آمد و با لبخند همیشگی که از صورتش محو نمی‌شد ، نزدیکم شد و گفت - سلام آقای دکتر لبخند محجوبی در جوابش زدم و گفتم - سلام آقا رحمت؛ بازم که به من گفتی دکتر؟  - برای من فرقی نداره، بالاخره دانشجوهای پزشکی هم یه روزی دکتر میشن دیگه…. بد میگم؟ - نه والله. به خودم و دسته گل اشاره کرد و گفت - چه عجب از این ورا؟  - آقا رحمت من که دیروز اینجا بودم … - اونو که می‌دونم؛ منظورم نبود ماشین تونه…. - آهان، ماشینم رو امروز به خواهرم قرض دادم - که این طور…. پس معطل نکن ، برو که یار منتظرته! - یار؟! کدوم یار؟ با بوق زدن ماشینی رفت تا در نرده‌ای بزرگ بیمارستان را باز کند، همانطور که می‌رفت، گفت - خودت می‌دونی چی میگم…. از دیشب تا حالا سراغ تو رو از همه گرفته…. از حرفش تعجب کردم.  « یعنی این قدر رفتارهای ما، تابلو بوده که حتی آقا رحمت، متوجه موضوع شده؟ اصلا چرا سراغ منو می‌گرفته؟ اون که شماره همراهم رو داشت! » این فکرها از سرم می‌گذشت و برای رسیدن به جوابش و دوباره دیدن او، با گام های بلندی، حیاط بزرگ بیمارستان را پشت سر گذاشتم. باد سردی می‌وزید و برگ های رنگ و وارنگ پاییزی را به این طرف و آن‌طرف می‌برد…  در آن ساعت، بغیر از چند نفر خانم و آقا که مشخص بود برای عیادت از مریض آمده بودند ، کسی در حیاط نبود .  پشت قسمت اداری، محوطه‌ کوچکی وجود داشت که به انبار بیمارستان راه داشت. قبلا کافه بیمارستان آنجا بود که به علت دیده نشدن، مدیر بیمارستان، مکانش را تغییر داد.  اما هنوز یکی از میز و صندلی‌های آهنی که به زمین، متصل بود، از کافه سابق، مانده بود.  اولین بار خودش آنجا را نشانم داد؛ روزی که صیغه ‌ای خوانده شد و ما به هم محرم شدیم. دیدار هایمان آنجا شکل می‌گرفت. به قول خودش، کنج اُزلتش بود.  ✍🏻به قلم: ادامه دارد.... ❌ 💞•° @downloadamiran ❤️•° @downloadamiran_r
❤️🧡💛💚💙💜🖤❤️🧡💛💚 🌱 💞 💞 اوایل که به بیمارستان آمده بود، از بس که با کسی حرف نمی‌زد و کسی را به خلوتش راه نمی‌داد، فکر می‌کردیم لال است. خانواده‌اش هم فقیر و روستایی بودند و فقط آخر هفته ها به دیدنش می‌آمدند، یعنی وسعشان نمی‌رسید تا خانه یا اتاقی در شهر اجازه کنند ، و او بیشتر اوقات تنها بود. حتی هزینه درمان او را هم یک خیر به‌ عهده گرفته بود.  با بیماری دست و پنجه نرم می‌کرد و من حتی ندیدم برای درد هایی که می‌کشد، آه و ناله‌ کند.  شخصیت جالبی داشت و من خودم داوطلب شدم تا او را از تنهایی بیرون بیاورم.  اولین بار، که اصلا محلّم نداد و بی توجه به من، در اتاقش را بست و رسماً بیرونم کرد. دختر مقیّدی بود و با توجه به رفتاری که از خود نشان داده بود، همه از پرستار و دکترها گرفته، قبل از ورود به اتاقش، در می‌زدند.  حال هشت ماه از آشنایی ما می‌گذشت و من همدم تنهایی های او و گوش شنوایی برای راز دلش، شده بودم. به پشت ساختمان که رسیدم، قدم هایم را آهسته کردم و چشم هایش را تصور کردم که چه قدر از دیدن گل‌های نرگس، برق بزند.  تازگی ها دکترش اجازه داده بود که گل ها را ببوید. چهره معصوم او مقابل چشمانم آمد، مدتی بود که صبح ها و هر شب قبل خواب، به او فکر می‌کردم.  دسته گل را پشتم بردم و به تصور اینکه مثل هر روز روی صندلی نشسته با پتویی روی شانه‌هایش، کتابی در دست گرفته و غرق در آن، فارغ از جهان اطرافش، مشغول خواندن است، لبخندی روی لبانم نشست .  از پشت دیوار سرک کشیدم که ببینم آیا او همان طور است که فکر می‌کردم؟ اما در کمال ناباوری با جای خالی‌اش روبه‌رو شدم. چه طور امکان داشت، عصر باشد و او را انجا نبینم؟ پا کج کردم و به سمت ساختمان اصلی بیمارستان رفتم.  حتما کسل و بی‌حال بوده و در اتاقش استراحت می‌کند! وقتی وارد بخش شدم، همه با دیدنم در گوش یکدیگر پچ‌پچ می‌کردند. صدای گریه دلخراشی از انتهای سالن، همان نزدیکی های اتاق سارا به گوش می‌رسید. دلم به شور افتاد. « نکنه برای سارا اتفاقی افتاده؟» دوست نداشتم حدسم درست از آب درآید. با دیدن دکتر سارا، که از اتاقش خارج شد، به سمتش دویدم. چهره‌اش غمگین بود و با دیدن من لبخند محزونی زد. زبانم به سقف دهانم چسبیده بود و خشک شده بود. دلم گواه بد می‌داد. با هر جان کندنی بود، گفتم - دکتر چی شده؟ حال سارا چه طوره؟ ✍🏻به قلم: ادامه دارد... ❌ 💞•° @downloadamiran ❤️•° @downloadamiran_r
📗 زندگی به سبک شهدا 👇دریافت فایل pdf
زندگی-به-سبک-شهدا.pdf
51.14M
📥 دریافت فایل PDF کتابچه «زندگی به سبک شهدا» ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 🦋 @downloadamiran 🦋
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
حسین جانم .. حتی بساطِ چایِ شما غُصه می‌خورد آن هفته خود به خود دو سه تا استکان شکست .. [رضا قربانی] 🦋 @downloadamiran 🦋
📸 آتشی در دل من رهبر معظم انقلاب: 🔹جرقه‌های انگیزش انقلاب اسلامی ‌به وسیله‌ی نواب صفوی در من به وجود آمده و هیچ شکی ندارم که اولین آتش را مرحوم نواب در دل ما روشن کرد. 🔸 به مناسبت ۲۷ دی‌ماه، سالروز شهادت سیدمجتبی و یارانش 🦋 @downloadamiran 🦋
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
•°﴾🦋‌͜͡🌿﴿°• طلاهایش را داد؛ از در ستاد پشتیبانی جنگ بیرون رفت. جوان داد زد: حاج‌خانم رسید طلاها رو نمی‌گیری؟!! خندید و گفت: دو تا پسرم رو دادم رسید نگرفتم . . .💔:) | • روز‌مــادران‌وهمسران‌فداڪارشـھدا🌷'! @downloadamiran
📷 حضور فرمانده نیروی قدس بر سر مزار شهید در نجف 🦋 @downloadamiran 🦋
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
『💟| 』 می گویند : + جان دادند ، سفره نشینِ حسینِ زهرا (سلام الله)شدند؛عزیزِ ملت شدند،باشد درست! اما این حد از وابستگی چرا؟🚶‍♀ _لحظه‌ای‌خیره درنگاهت در آلبوم‌خیالم شدم؛حضرت‌برادر جز خوبی یادی از تو ندارم ! چگونه‌ می‌گویند‌ زنده نیستی‌ در حالی که شهدا زندگی می بخشند🦋.. تا قبل از تو از این دنیایِ فانی زندانی بیش یاد ندارم ..🍂 و خدا را سپاس که تو را برگزید تا شوی برادرم :) برادری که دستگیر است🌿♥️ • • • ↻🌿 @downloadamiran 🌿
💯 👩‍❤️‍👨 به پشت ساختمان که رسیدم، قدم‌هایم را آهسته کردم و چشم هایش را تصور کردم که چه قدر از دیدن گل‌های نرگس، برق بزند. تازگی ها دکترش اجازه داده بود که گل ها را ببوید. دسته گل را پشتم بردم و به تصور اینکه مثل هر روز روی صندلی نشسته با پتویی روی شانه‌هایش، کتابی در دست گرفته و غرق در آن، فارغ از جهان اطرافش، مشغول خواندن است، لبخندی روی لبانم نشست .  از پشت دیوار سرک کشیدم که ببینم آیا او همان طور است که فکر می‌کردم؟ اما در کمال ناباوری.... اگه دوست داری ادامه‌ی داستان رو بخونی، اینجا کلیک کن👇 ** https://eitaa.com/joinchat/1252458601Ce4069f4d77 ^^✨
🇮🇷دانلودکده🛰امیران🎭
❤️🧡💛💚💙💜🖤❤️🧡💛💚 #قسمت_دوم 🌱 #اولین_و_آخرین_بوسه💞 #دانلودکده_امیران✨ #کلبه_رمان 💞 اوایل که به بیمارس
❤️🧡💛💚💙💜🖤❤️🧡💛💚 🌱 🦋 💞 دکتر کمی جا به جا شد و از مقابل در کنار رفت. دیدم مادرش، زار زار گریه می‌کند.  دست دکتر را گرفتم و گفتم - دکتر چرا رقیه خانم گریه می‌کنه؟  دستی به شانه ام زد و گفت - متاسفم…  دستم را از دستش بیرون کشید و از من جدا شد و رفت.  برگشتم و با صدای بلند پرسیدم - یعنی چی متأسفم؟  مادر سارا، با شنیدن صدای من از اتاق بیرون آمد و با چشمانی که اشک از آن جاری بود، نگاهم کرد و با بغضی فراوان گفت - اومدی پسرم… سارا خیلی منتظرت بود…   و سرش را پایین انداخت.  گوشه چادرش را گرفتم و گفتم - چیشده رقیه خانم؟ حال سارا خوبه دیگه؟ شما چرا گریه می‌کنید؟ این بار چادرش را روی صورتش کشید و گفت - سارا رفت… رفت…. و گریه امانش نداد. با حرف مادرش، حصار دستم شل شد و گل ها رها شدند. احساس کردم دنیا دور سرم می‌چرخد.  دلم میخواست کابوسی وحشتناک باشد تا واقعیتی تلخ! با قدم های آهسته و پایی لرزان وارد اتاقش شدم. ملافه ای سفید رویش کشیده بودند .  هنوز باور نداشتم او روی تخت خوابیده باشد. دست بردم تا ملافه را کنار بزنم .  دلم میخواست تمام اینها شوخی باشد. آن وقت یک سیلی به صورتش بزنم و بگویم « دیگه حق نداری با من از این شوخیا بکنی! » اما او خودش بود که با صورتی سفید و زرد تر از همیشه و لب هایی که بی رنگ شده بودند ، چشم هایش را بسته بود.  با عمق وجودم صدایش زدم و از او خواستم بیدار شود و به این خواب لعنتی پایان دهد.  - پاشو سارا…. سارا تو که اهل این جور کارا نبودی… اصلا تا حالا نشده بود جوابمو ندیدی… عزیزم، تو رو جون من پاشو …  دیگر توان اینکه روی پا بایستم را نداشتم. کنار تخت زانو زدم و اشک ریختم.  به جان خودم و خودش و عشق پاکی که بین‌مان بود قسمش می‌دادم که بیدار شود و جوابم را بدهد.  هیچ اِبایی نداشتم دیگران حرف هایم را بشنوند. آخر دیگر سارایی نبود که ، خجالت بکشد و مانعم شود.  ای کاش همان دیروز حرف دلم را به او می‌گفتم… می‌گفتم که چه قدر دوستش دارم….کاش می‌توانستم زمان را به عقب برگردانم. برگردم به همان روز اولی که دیدمش.  - بهنام… بهنام جان؟ پاشو عزیزم… یک ساعته کنارش نشستی… بسه دیگه… وقتشه، میخوان ببرنش… سعید، دوست و همکارم، زیر بغلم را گرفت و کناری کشید. اصلا متوجه گذر زمان نشده بودم. اشک های من بند آمده بود ولی قلبم درد می‌کرد. گویی با مرگ او قلبم تکه تکه شده بود.  پرستار ها آمدند و میخواستند او را به سردخانه ببرند تا مراحل تدفین، آنجا نگهش دارند. رقیه خانم تا فهمید، از حال رفت و روی دستان شوهرش افتاد.  قبل بردنش جلو رفتم تا برای بار دیگر ، صورتش را ببینم. پرده اشک که دیدم را تار می‌کرد را کنار زدم و نگاهش کردم.  در دل شروع به حرف زدن با او کردم: _ سارا؛ ما به هم محرم بودیم اما هیچ وقت اجازه ندادی دستت رو بگیرم. شاید فهمیده بودی از اول قصدم ازدواج نبود و از سر اجبار و راحتی تو، راضی به محرمیت شدم.‌  اما من امروز اومده بودم بگم… بگم که می‌خوام تا آخر کنارت باشم …  سعید دستش  را روی شانه ام گذاشت و مرا تسلی می‌داد. چشمم به موهای طلایی که به تازگی دوباره رشد کرده بودند، و از زیر روسری بیرون امده بودند، افتاد. با دست ، آنها را زیر روسری فرستادم. بی اختیار دست کوچک، سرد و بی جانش را بالا آوردم و برای اول و آخرین بار، پشت آن بوسه‌ای نشاندم. پــایــانـــ ✍🏻به قلم: ✨ ✨ @downloadamiran
🇮🇷دانلودکده🛰امیران🎭
❤️🧡💛💚💙💜🖤❤️🧡💛💚 #قسمت_سوم 🌱 #دانلودکده_امیران 🦋 #کبله_رمان✨ #اولین_و_آخرین_بوسه💞 دکتر کمی جا به جا ش
گاهی خیلی زود دیر میشه😔 بی دریغ مهربان باشید💞 نسبت به پدر و مادر ...به همسر..به فرزند...به بزرگان... زمان برای ما نمیایستد😢
🔻 بانوان طلبه پژوهشگر حمایت می‌شوند 🔹 معاون پژوهش حوزه‌های علمیه خواهران: برای انجام فعالیت‌های پژوهشی در هر عرصه‌ای که می‌توانیم فعالیت تعریف کنیم؛ چه در عرصه طلاب پژوهشگر، چه در عرصه اساتید پژوهشگر و چه در عرصه همکاران پژوهشگر. 🔹 معاونت پژوهش ستاد مرکزی خود را موظف می‌داند که در راهبری و کمک و حمایت پژوهشگران برنامه‌هایی را اجرا کند. 🔹 در عرصه پژوهش به دنبال این شاخصه‌ها هستیم: اولاً در شناسایی دقیق پژوهشگران؛ ثانیاً رتبه بندی پژوهشگران؛ ثالثاً اعطای خدمات به پژوهشگران بر اساس رتبه‌. متن کامل: http://news.whc.ir/news/view/118582 🆔 @downloadamiran
🌿♥ بزرگترین حسࢪٺ قیامت اینه که می‌فهمی با نمـاز تا کجـاها می‌تونستے بالا بری و نࢪفتے💔 از هࢪجهنمے بیشتࢪ آدمو عذاب میده🌱 هنوز دیࢪ نشدھ نمـازٺ ࢪو دࢪیاب🕊🌿
عاقبت به خیری یعنی کارهای خوبت را به نیابت از امام زمانت انجام دهی.... ♥️ اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج ♥️ 🌹تعجیل درفرج صلوات🌹 🦋 @downloadamiran 🦋
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
خدا رفیق باش از همه بی نیاز میشی...👌 به همین زیبایی....😍 😍 🎧 @downloadamiran ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🍃🌺 ✍حکایتی بسیار زیبا و خواندنی 🌺🌱🌻🌱🌻🌱🌺🌱🌻🌱🌻🌱 🌱 "دلت را به خدا بسپار" ساعت سازی بود ڪه ساعت نیز تعمیر می‌ڪرد... روزی مردی با ساعت خرابی وارد مغازه شد. گفت:«ساعتم خراب شده فڪر می‌ڪنید ڪه می‌توانید درستش ڪنید؟» ساعت ساز جواب داد: «خوب؛ البته سعی خودم را می‌ڪنم.» مرد گفت: «متشڪرم اما این ساعت برای من خیلی ارزشمند است» و ساعتش را برداشت و رفت. بعد از او مرد دیگری وارد مغازه شد و گفت: «ساعتم ڪار نمی‌ڪند اما اگر این چیز ڪوچڪ را اینجا بگذاری و آن یڪی را هم اینجا، مطمئنم مثل روز اولش ڪار می‌ڪند.» ساعت ساز چیزی نگفت... ساعت را گرفت و همان ڪاری را ڪرد ڪه مرد گفته بود. ظهر نشده بود ڪه مرد دیگری وارد مغازه شد. ساعتش را گذاشت و گفت: «یڪ ساعت دیگر بر می‌گردم تا ببرمش.» این را گفت و مغازه را ترڪ ڪرد. قبل از اینڪه مغازه تعطیل شود؛ چهارمین مرد وارد مغازه شد. گفت: «قربان ساعتم ڪار نمی‌ڪند، من هم چیزی راجع به تعمیر ساعت نمی‌دانم لطفا هر وقت آماده شد خبرم ڪنید.» به نظر شما از میان چهار مرد ڪه به مغازه آمدند؛ ڪدام یڪ ساعتشان تعمیر شد؟؟ ما اغلب مشڪلاتمان را نزد خدا می‌بریم و در بازگشت آنها را باخود بر می‌گردانیم. گاهی برای خدا تعیین می‌ڪنیم ڪه چگونه گره از ڪار ما بگشاید! برای خدا زمان تعیین می‌ڪنیم ڪه تا چه زمانی باید دعای ما را برآورده سازد. درست مثل مردانی ڪه به ساعت سازی آمدند. باید مشڪل را به خدا واگذار ڪنیم... او خود پس از حل آن ما را خبر می‌ڪند.👌♥️ 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 🍃🍃 🍃 🌺🍃 🌸 @downloadamiran 🌸