🔺 محصل علم و ایمان 🔹 #محصل علوم دینی در دین که به مدرسه و #حوزه می‌آید، باید هر چه که در خارج است را کنار بگذارد؛ صاف و پاک. آیینه بشود، بیاید این‌جا رنگ بگیرد، #ایمان بگیرد. اگر ایمان یک مسئله‌ی مهمی است، تحصیلات ایمانی غیر از تحصیلات #علمی می‌شود. مثل رانندگی می‌ماند که آدمی که می‌خواهد رانندگی یاد بگیرد، نمی‌تواند برود مرتباً کتاب را ورق بزند که: سر پیچ این کار بکن، ماشین جلویی‌ات را این‌طور ردّ کن، چه کن؛ دستش کار نمی‌کند، چشمش کار نمی‌کند، حواسش کار نمی‌کند. در مغزش یک مطالبی می‌آید ولی رانندگی یاد نمی‌گیرد. [ همان‌گونه در مورد کسی‌که فقط به دنبال تحصیلات علمی است،] این‌که نمی‌شود #دین، این‌که نمی‌شود #خداشناسی، این‌که نمی‌شود #روحانیت. حتی #دانشگاهی هم نمی‌شود. یک محصل این‌طوری اصلاً در #دانشگاه_اسلامی جا ندارد، به درد نمی‌خورد. چنین #فرهنگی را اصلاً باید از #مملکت دور ریخت. باید #دانشجو را، مخصوصاً دانشجوی #علوم_دینی را، #حوزوی را، تربیت بکنند و #تربیت به این است که رفته‌رفته مثل یک زمینی که باید به این هر روز آب داد -این دستگاه‌های آبیاری را دیده‌اید که در چمن‌ها چطور با لطافت و ظرافتی به این سبزی‌ها و چمن‌ها آب می‌پاشند- این چمن وجود آدم به #تدریج از #اعمال، از #تقوا، از تمرینات کار خیر، از #نیت خیر، این کم‌کم آبیاری بشود تا #انسان جزء #معنویت واقعیت‌اش، خداشناسی در بیاید، #دین‌شناسی دربیاید، #معادشناسی دربیاید. مسائل #نجات بشر از این دنیای پر از حادثه را کم‌کم در روحش تمرکز بدهد؛ این #روح پرواز می‌کند، این روح از این #جسم خالی می‌شود و عالَم واقعی خودش را می‌یابد. آن‌موقع چیزی باید از این مسائل همراهش باشد وإلّا از بیرون نگاه کند، ببیند در این #حوزه چه می‌گذرد، در این کلاس‌ها چه می‌گذرد، این همان به درد #جاسوسی می‌خورد نه به درد #تعلیم و تعلم و یادگیری و تربیت!. [ تاریخ سخنرانی سال ۱۳۷۶ ش] ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @ejtehad_jame

🔺 بازتاب رفتارهای برخواسته از #علم و #اعتقاد در انسان 📜 خوانندگان حق‌جوی را که کتاب برای آموختن می‌خوانند نه برای یاد داشتن الفاظ و خودنمایی، نصیحت می‌کنم که در سلوک راه خدا جز از خدا استمداد نجویند و به دعا و توجه و فیض خواستن از ارواح اولیاء علیهم‌السلام به صلوات پی در پی هدایت طلبند که بی دست‌گیری آنان از ورطات نجات نتوان یافت. و همیشه چند دلیل روشن و واضح نبوت خاتم انبیاء و ولایت ائمه‌ی هدی را در خاطر داشته باشند؛ چون همه‌ی شبهات شیطانی و وساوس و اوهام راجع به هر یک از اصول دین به ادله نبوت دفع می‌شوند. (مقدمه‌ی مرحوم #شعرانی بر #اسرار_الحکم ص۳۹) 🔹 دفع خطرات #رسانه و وسائلی هم‌چون #ماهواره با استفاده از تحکیم و تصحیح #اعتقاد در مسئله‌ی #نبوت_خاصه 🔸 آسان شدن #ریاضت در حفظ #دین به همراه #علم و معرفت ۹۱٫۸٫۲۲ ✅ آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @ejtehad_jame 👈

🔺 بیاناتی پیرامون ضرورت اهتمام به #تعلیم و #تربیت اسلامی در تمام افراد اجتماع 🔹 ضرورت برنامه‌ریزی طبق اقسام سه‌گانه‌ی #مردم در حدیث #کمیل¹ 🔹 فرمایش #شهید_ثانی در کتاب #منیة_المرید پیرامون #واجب بودن آموزش #دین با استفاده از آیه‌ی: «يا أَيُّهَاالَّذين آمَنُوا‌ قُوا أَنْفُسَكُم وَأَهْليكُم ناراً»² ۹۴٫۳٫۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی __ ۱) [ #نهج_البلاغه حکمت۱۳۹] ۲) [ #تحریم :۶] @seyedololama

📍ما بایستی این فکر را در حوزه ریشه‌دار کنیم؛ 🔹متأسفانه هنوز در حوزه‌ها کسانی هستند که خیال میکنند حوزه باید به کار خودش مشغول بشود، اهل #سیاست و اهل اداره‌ی کشور هم مشغول کار خودشان باشند؛ حداکثر این‌که با هم مخالفتی نداشته باشند! اما این‌که #دین در خدمت اداره‌ی #زندگی_مردم باشد و سیاست از دین تغذیه بکند، هنوز در بعضی از اذهان درست جا نیفتاده است. ما بایستی این فکر را در حوزه ریشه‌دار کنیم؛ به این شکل که هم #فقاهت را این‌طور قرار بدهیم، و هم در عمل این‌گونه باشیم. یعنی چه؟ یعنی استنباط فقهی، بر اساس #فقه_اداره‌ی_نظام باشد؛ نه فقه اداره‌ی فرد. 🔹فقه ما از طهارت تا دیات، باید ناظر به اداره‌ی یک کشور، اداره‌ی یک جامعه و اداره‌ی یک نظام باشد. شما حتّی در باب طهارت هم که راجع به ماء مطلق یا فرضاً ماءالحمام فکر میکنید، باید توجه داشته باشید که این در یک جا از اداره‌ی زندگی این جامعه تأثیری خواهد داشت؛ تا برسد به ابواب معاملات و ابواب احکام عامه و احوال شخصی و بقیه‌ی ابوابی که وجود دارد. بایستی همه‌ی اینها را به عنوان جزیی از مجموعه‌ی اداره‌ی یک کشور استنباط بکنیم. این در استنباط اثر خواهد گذاشت و گاهی تغییرات ژرفی را به وجود خواهد آورد. 🔸رهبر معظم انقلاب - ۱۳۷۰/۰۶/۳۰ ☑️http://eitaa.com/joinchat/3428581380Cfdb28be55a

✍️نقد #شبستري 🖊«آيا خداوند دين نازل کرده است؟» بخش دوم البته يک حقيقت در نوشته جناب شبستري هست و آن اينکه بحث‌هايي مثل تفکيک دين از معرفت ديني، بحث از قلمرو دين، هرمنوتيک ديني، دين مخدوم و دين خادم، گوهر و صدف دين، ذاتيات و عرضيات دين و امثال آن که تحت عنوان روشنفکري ديني مطرح شده‌اند، همگي تقليدي ديرهنگام و بسيار ناشيانه از مسيحيت بوده است. به تعبير ايشان «اين آراء غالباً از الهيات مسيحي در اواخر قرن نوزدهم و اوائل قرن بيستم متأثر شده است اما آن چاره‌جويي‌ها در ارتباط با اعتقاد ويژة الهيون مسيحي درباب تفسير «کلمه خدا» (عيسي مسيح) انجام شده که نمي‌توان آنها را به الهيات اسلامي گسترش دهيم چون کلمه خدا در معناي مسيحي آن، ... در اسلام وجود ندارد. ... اين چاره‌جويي‌ها در حال حاضر در الهيات مسيحيت هم از کانون توجه متألهان برجسته بيرون رفته است» البته ساليان سال است اين سخن توسط روشنگران و روشن‌انديشان ديني گفته مي‌شد؛ اما مدعيان روشنفکري ديني و از جمله خود جناب شبستري، نمي‌خواستند زير بار آن بروند. همين که جناب شبستري هر چند بسيار ديرهنگام به چنين حقيقتي متفطن شده است، ارزشمند است. ⁦✍️⁩احمدحسين شريفي #شبستری #دین #قرآن #نقد