🔺 محصل علم و ایمان
🔹 #محصل علوم دینی در دین که به مدرسه و #حوزه می‌آید، باید هر چه که در خارج است را کنار بگذارد؛ صاف و پاک. آیینه بشود، بیاید این‌جا رنگ بگیرد، #ایمان بگیرد.
اگر ایمان یک مسئله‌ی مهمی است، تحصیلات ایمانی غیر از تحصیلات #علمی می‌شود. مثل رانندگی می‌ماند که آدمی که می‌خواهد رانندگی یاد بگیرد، نمی‌تواند برود مرتباً کتاب را ورق بزند که: سر پیچ این کار بکن، ماشین جلویی‌ات را این‌طور ردّ کن، چه کن؛ دستش کار نمی‌کند، چشمش کار نمی‌کند، حواسش کار نمی‌کند. در مغزش یک مطالبی می‌آید ولی رانندگی یاد نمی‌گیرد. [ همان‌گونه در مورد کسی‌که فقط به دنبال تحصیلات علمی است،] این‌که نمی‌شود #دین، این‌که نمی‌شود #خداشناسی، این‌که نمی‌شود #روحانیت. حتی #دانشگاهی هم نمی‌شود. یک محصل این‌طوری اصلاً در #دانشگاه_اسلامی جا ندارد، به درد نمی‌خورد. چنین #فرهنگی را اصلاً باید از #مملکت دور ریخت. باید #دانشجو را، مخصوصاً دانشجوی #علوم_دینی را، #حوزوی را، تربیت بکنند و #تربیت به این است که رفته‌رفته مثل یک زمینی که باید به این هر روز آب داد -این دستگاه‌های آبیاری را دیده‌اید که در چمن‌ها چطور با لطافت و ظرافتی به این سبزی‌ها و چمن‌ها آب می‌پاشند- این چمن وجود آدم به #تدریج از #اعمال، از #تقوا، از تمرینات کار خیر، از #نیت خیر، این کم‌کم آبیاری بشود تا #انسان جزء #معنویت واقعیت‌اش، خداشناسی در بیاید، #دین‌شناسی دربیاید، #معادشناسی دربیاید. مسائل #نجات بشر از این دنیای پر از حادثه را کم‌کم در روحش تمرکز بدهد؛ این #روح پرواز می‌کند، این روح از این #جسم خالی می‌شود و عالَم واقعی خودش را می‌یابد. آن‌موقع چیزی باید از این مسائل همراهش باشد وإلّا از بیرون نگاه کند، ببیند در این #حوزه چه می‌گذرد، در این کلاس‌ها چه می‌گذرد، این همان به درد #جاسوسی می‌خورد نه به درد #تعلیم و تعلم و یادگیری و تربیت!.
[ تاریخ سخنرانی سال ۱۳۷۶ ش]
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@ejtehad_jame
⬆️
ص۲
کسی را در این بزم ساغر دهند
که داروی بی‌هوشی‌اش در دهند
منظور از #ساغر پیمانه‌ای‌ست که اگر در قلب جا بگیرد، یک حالت مستی و از خود بیگانگی به انسان دست می‌دهد که در دیدگانش، طلا با کاه هیچ فرقی ندارند. برای #تحصیل این مستی باید با خدا مشغول #معامله شویم. در #خلوت، در حجره و… با خدا #عهد ببندیم که قدم در راه #بندگی او برداریم، اگر تاکنون بنده‌ی #نفس خودمان بودیم، از این به بعد خواسته‌های‌مان را طبق خواسته‌های او #برنامه‌ریزی کنیم. به این می‌گویند جراحی قلب و #روح که در هیچ بیمارستانی و زیر تیغ هیچ پزشکی امکان‌پذیر نیست.
کسی ره سوی گنج قارون نبُرد
وگر بُرد، ره باز بیرون نبرد
#گنج_قارون اصطلاحی #عرفانی است. در درون هر کدام از ما خدا چنین گنجی را قرار داده که هر کسی به آن #توجه پیدا کند، #اسیر و پابست آن می‌شود. اگر #دنیا را آب ببرد او را خواب می‌برد. اصحاب #سیدالشهداء (علیهم‌السلام) در شب #عاشورا این‌چنین حالی داشتند و حتی با هم شوخی می‌کردند.
اگر طالبی کین زمین طی کنی
نخست اسب باز آمدن پی کنی
معمولاً سوارکاران با اسب‌هایی به #جنگ می‌روند که اگر نتوانستند در برابر #دشمن مقاومت کنند، بتوانند سریعاً خود را از مهلکه #نجات دهند. ولی برای پیمودن این راه باید با یک #عزم راسخ و #نیت خدائی و جدیتی استوار، تمام راه‌های بازگشت از مسیر #حق و متابعت از #هوای_نفس را به روی خود مسدود کنیم.
تأمل در آئینه‌ی دل کنی
صفائی به تدریج حاصل کنی
( #سعدی )
با این حساب، ما در طول شبانه‌روز دو نوع تحصیل باید داشته باشیم:
۱) دروس رسمی #حوزه که باید بخوانیم و امتحان دهیم.
۲) تحصیل #انسانیت. #صفای_باطنی به #تدریج حاصل می‌شود و این‌گونه نیست که همین‌که مشغول #اصلاح نفس شدیم، بتوانیم در مدت کوتاهی آن‌را تحصیل کنیم، بلکه شستشوی قلب، #ریاضت می‌خواهد، منتها نه #ریاضت_هندی، بلکه #ریاضت_اسلامی، بدین‌گونه که باید درب ورودی قلب را که هر لحظه توسط #چشم و #گوش و سایر اعضاء و جوارح تغذیه می‌شود، کنترل کرد که مبادا مثل حوضی که از راه‌های مختلف ممکن است لجن وارد آن شود، آلوده شویم. حتی اگر #عمر ما کفاف نداد و نتوانستیم این راه را به پایان برسانیم، #شهید از دنیا رفته‌ایم.
۸۸٫۸٫۳
✅ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی
🆔 @ejtehad_jame