آیه۸۲ سوره #طه ( صفحه ۳۱۷) وَإِنِّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَى و به يقين من آمرزنده كسى هستم كه توبه كند و ايمان بياورد و كار شايسته نمايد و به راه راست راهسپر شود 🌐 توبه از هر گناه و خلاف باید متناسب با همان گناه و خلاف باشد. مثلاً #توبه كسى كه نماز نخوانده، قضاى نماز است، توبه‌ ى مردم آزارى، عذرخواهى است، توبه‌ ى كتمانِ حقایق، بیان آن است، توبه‌ ى شرك، ایمان به خداست، توبه ‌ى مال مردم‌خوارى، ردّ اموال به صاحبان آن است. 💠نخستين شرط توبه بازگشت از گناه است و بعد از آنكه صفحه روح انـسـان از اين آلودگى شستشو شد، #شرط دوم آنست كه نور ايمان به خدا و توحيد بر آن بنشيند. و در مـرحـله سـوم بـايـد شـكـوفـه هـاى ايـمـان و تـوحـيـد كـه اعمال صالح و كارهاى شايسته است بر شاخسار وجود انسان ظاهر گردد. 🌐 ولى در ايـنـجـا بـر خـلاف سـايـر آيـات قـرآن كـه فـقـط از تـوبـه و ايـمـان و عمل صالح سخن مى گويد، شرط چهارمى تحت عنوان 👈🏻ثم اهتدى اضافه شده است !. 🌐 در معنى «ثم اهتدی» 👈🏻«آن گاه راه يابد» ، مفسران بحثهاى فراوانى دارند كه از ميان همه آنها دو تفسير، از نظر 👈🏻تفسیر نمونه جالبتر به نظر رسیده. 💠نـخـسـت ايـنـكـه ثم اهتدی اشـاره بـه ادامـه دادن راه ايـمـان و تـقـوى و عمل صالح است . يعنى توبه گذشته را ميشويد و باعث نجات مى شود، مشروط بر اينكه بار ديگر شخص توبه کار در همان دره شرك و گناه ، سقوط نكند و دائما مراقب باشد كه وسوسه هاى شيطان و نفس، او را به خط سابق باز نگرداند. و ديـگـر ايـنـكـه : ايـن جـمـله اشاره به لزوم قبول ولايت و پذيرش رهبرى رهبران الهى است. 💠و در 👈🏻تفسیر المیزان هم ، بعد از شرح مفصلی گفته شده ؛ مراد از« اهتداء» در آيه شريفه عبارت است 👈🏻از پيروى پيغمبر در امر دين و دنيا، و به عبارت ديگر #اهتداء به ولايت رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله و سلم ) است . یعنی ، اگر ایمان وعمل‌ #صالح باشد، ولى انسان در خط #هدایت هادیان الهى قرار نگیرد، صید سامرى وبلعم‌باعوراها مى‌شود. 💠و در 👈🏻تفسیرکوثر آمده ؛ تعبير «ثمّ هدى » پس از بيان توبه و ايمان و عمل صالح ، اشاره به اين دارد كه ايمان در صورتى كارساز است كه استمرار يابد و ادامه پيدا كند. 💠به باور گروهى از جمله «ابن عباس» منظور اين است كه در سراسر زندگى به راه و رسم پيامبر اقتدا كند و راه #بدعت و بدعتگذاران را گام نسپارد👈🏻(تفسیر مجمع البیان)   💠 و به عقیده 👈🏻تفسیر نور، مؤمن بودن و مؤمن شدن مهم است، امّا مؤمن ماندن مهم‌تر است. 👈🏻«ثم اهتدى»🌸🍃🌸🍃🌸 #تفسیر_قرآن #تدبر #طه 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir

درباره ادعای هماهنگی کامل با رهبری در موضوع #مذاکره با آمریکا در روزهای اخیر،رئیس‌جمهور، در پاسخ به انتقادات پیرامون سیاست دولت مبنی بر مذاکره با آمریکا ـ آن هم پس از تجاوز آشکار آمریکا و رژیم صهیونیستی ـ اظهار داشته است که در این زمینه با مقام معظم رهبری هماهنگ می‌کند و بنابراین منتقدان نباید به دولت خرده بگیرند. این سخن، یادآور مواضع مشابهی است که در سال‌های گذشته از سوی مقامات دولت #حسن_روحانی بیان می‌شد. آنان نیز بارها اعلام کردند که مسئولیت #برجام با رهبری است یا همه جزئیات آن با هماهنگی کامل ایشان انجام شده است. این در حالی است که رهبر معظم انقلاب، پیش و پس از مذاکرات، همواره بر چند اصل کلیدی تأکید داشتند: - بی‌اعتمادی به آمریکا و خوش‌بین نبودن به مذاکره با این کشور. - پرهیز از گره زدن اقتصاد کشور به نتایج مذاکرات. - ضرورت پایبندی کامل طرف مقابل به تعهدات و واکنش سریع در برابر هرگونه نقض برجام. در مهرماه ۱۳۹۴، ایشان طی نامه‌ای ۹ بندی ـ معروف به شروط ۹‌گانه ـ خطاب به رئیس‌جمهور، چارچوب اجرای برجام را تعیین کردند. این #شروط، همراه با ۲۸ #شرط دیگر از سوی شورای عالی امنیت ملی و مجلس شورای اسلامی، خطوط قرمز و ضوابطی روشن برای دولت ایجاد می‌کرد. به عنوان نمونه، در بخشی از نامه رهبری تصریح شده است: «در سراسر دوره هشت‌ساله، وضع هرگونه تحریم در هر سطح و به هر بهانه‌ای... نقض برجام محسوب خواهد شد و دولت موظف است طبق بند ۳ مصوبه مجلس، اقدامات لازم را انجام دهد و فعالیت‌های برجام را متوقف کند.» مطابق بند ۳ «قانون اقدام متناسب و متقابل دولت جمهوری اسلامی ایران در اجرای برجام» نیز، دولت مکلف بود هرگونه عدم پایبندی طرف مقابل در لغو مؤثر تحریم‌ها، بازگرداندن تحریم‌های لغوشده یا وضع هر تحریم جدید را رصد کرده، همکاری‌های داوطلبانه را متوقف و توسعه سریع برنامه هسته‌ای را پیگیری کند. با این وجود، تجربه اجرای برجام نشان داد که دولت وقت در عمل، از اجرای کامل این شروط فاصله گرفت و در برابر نقض‌های مکرر طرف مقابل، واکنش متناسبی نداشت. این واقعیت، ادعای «اجرای کامل برجام با هماهنگی رهبری» را محل تردید جدی قرار می‌دهد، چرا که هماهنگی مورد اشاره، به معنای موافقت بی‌قید و شرط با همه اقدامات دولت نبود، بلکه مشروط به رعایت دقیق الزامات تعیین‌شده بود. جالب آنکه حسن روحانی در شهریور ۱۳۹۳ پیش از نهایی شدن برجام، صراحتاً گفته بود: «دولت و رئیس‌جمهور مسئول مذاکرات است و امروز هم گفتم که من مسئولیت تمام کارها را برعهده می‌گیرم.» همچنین #جواد_ظریف، وزیر امور خارجه وقت، در آذر ۱۳۹۲ تأکید کرده بود که رهبری صرفاً چارچوب کلی را تعیین می‌کنند و مسئولیت مذاکره با وی است. تجربه برجام و نحوه مواجهه با نقض‌های مکرر آن، نشان می‌دهد که تکرار اینگونه ادعاها از سوی مقامات فعلی، نه‌تنها موجب رفع مسئولیت دولت نمی‌شود. تصمیم‌گیری در موضوعات حیاتی کشور، خصوصاً در حوزه سیاست خارجی، نیازمند شفافیت، پایبندی به الزامات قانونی و پرهیز از فرافکنی مسئولیت است. 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir