🔻نماهنگ آه غزه🔻 ای بی وفا بارونِ غزه... #غزه #مصیبت #هنر #رنج @Esrar3

🔻اردن_ شعاری در دعوت از مصریان برادر مصری‌ام بشنو از من این سخن بهر شرف بهر دین در خیابان‌ها بگو زنده بادا فلسطین #اردن #مصر #غزه @Esrar3

🔻من روشنیِ چشم توام یاری‌ام کن به چشم یاری‌ام کن به اشک و اگر مردم سست شدند، تو سست نشو. از غزه بنویس جوری که انگار تو تنها کسی هستی که باید خون اهلش را ثبت کند. بر آنان گریه کن طوری که اگر تو بر آنان نگریی هیچکس سوگوارشان نخواهد بود. عذرت را به درگاه خدا نشان بده. پس اگر هر انسانی تمام توانش را به میان نیاورد، بی تردید تنهایشان گذاشته. لا غالب الا الله 🧷یادتان می‌آید واپسین حادثه‌ای که با اشک از شما یاری جسته باشد را؟ بر من مویه کن انگار که جز تو هیچکس مرا نمی‌گرید... #غزه #مصیبت #ما_در_جهان #شخص #زمان @Esrar3

و این چنین از سرزمین‌مان اخراج شدیم #غزه #ما_در_جهان #مصیبت @Esrar3

فتواهایی در مورد پرداخت زکات به مردم غزه خواندم در حالیکه می دانم زکات دادن به کسی که به گردنت حق و دین دارد جایز نیست، پس بهتر است ابتدا دین خود را به او ادا کنی. این امت تا قیام قیامت مدیون غزه و مردمش است. 🧷گاهی وقت‌ها دوست داشتم برای هر خبر حاشیه‌ای بزنم اما از یک طرف در شتاب وقایع وقت تنگ است و از طرف دیگر خبری که قرار باشد من عوضش حرف بزنم که خبر نیست، یک مشت اطلاعاتِ کلیِ همه وقته‌ی هر جایی‌ست. پس اگر خبری نبود کدام روح و گمگشته‌ای رمق به جان داشت هر آن با چشم‌هایش به خود بگوید لَا تَيْأَسُوا مِن رَّوْحِ اللّه؟ #غزه #خبر #زمان @Esrar3

هنگامی که رژیم صهیونیستی در تابستان سال ۲۰۰۷ نوار غزه را محاصره کرده بود، کاروان هایی برای شکستن محاصره‌ی غزه وارد غزه شدند. فعالان مراکشی سراغ برخی از آن افراد رفتند و صحبت‌هایشان در مورد غزه در آن سال‌ها را مستند کرده‌اند. این روزهای غزه مرا به ریزترین جزئیات آن حریص کرده. از این منظر صحبت های پزشکان مراکشی از آن سال‌ها شنیدنی‌ست و گواه این سخن که هرکس به غزه رفت، به آن تعلق خاطر پیدا کرد. صحبتی که بارها و بارها خبرنگاران فلسطینی آن را تکرار کرده‌اند. 🔸احساسی که در آن خوشحالی و ناراحتی و شوق بود. 🔹وارد سرزمین‌های فلسطینی شدیم. احساس بسیار عجیبی بود. من این احساس را نداشتم مگر در بیت الله الحرام و مدینه‌ی منوره. احساس بسیار عجیبی بود. آمیخته به خوشحالی و سرور. 🔸غزه دنیای عجیبی‌ست. من به شخصه خدا را شکر از سرزمین‌های بسیاری دیدن کرده‌ام اما زمین غزه و مردم غزه و دنیای غزه و طبیعتش بسیار در من اثرگذار بود. #غزه #فلسطین @Esrar3

فعال فلسطینی نوشت: ظلم بسیار شد دردها فراوان شد و جنایتکار در (این) جهان تیره بخت آزاد است. رژیم اشغالگر فجیع ترین جنایات را مرتکب می شود و ما فکر می‌کنیم به همین محدود می‌شود... تا اینکه عمل وحشتناک تر و فجیع‌تری را مرتکب می‌شود تا جنایت قبلی را فراموش کنیم و بر جنایت جدید تمرکز کنیم. بیمارستان شفا، پس از آن هدف قرار دادن کنسولگری ایران و سپس کشتن افراد داوطلب خارجی... #جهان #غزه #رنج @Esrar3

این زبان یک زن است. زنی که از چشم می گوید زن است. زنی که در تداول زبان مردانه، تن را در ردیف پستیِ ماده حذف نمی کند، زن است. زنی که درب فقدان پیغامبران را در اتهامِ بشر به قصور و کوتاهی و آلودگی یا چرخش زمان نبندد، زن است. زنی که درد بشر را معنا نخواند، زن است. زنی که رسول را فرم و محتوا و معنا نبیند، زن است. این زبان پر رونق دیر یا زود از کام زنان بیرون کشیده می شود. زن، زن زنانه سخن خواهد گفت. آن روز زن از چشم هایش سخن خواهد گفت و کار نگاه و نظر و نگر را به همان مردان می سپارد. آن روز زن تن از حضور نمی ستاند و پای لنگ معنویت را می بییند و ایمان را در جایی فراتر از معنا می جوید. لقاء دیگر به مرگ موکول نمی شود. سعادت ها به شهادت ها ختم نخواهد شد. و زمان جریان دیگری خواهد گرفت. آن روز قنوت زنان به توفیق رسولان بلند خواهد شد. این بار زبان مردانه ی شهادت است که باید بشنود از زنانی پاکباخته‌ی رسول. در تداول این زبانِ پر رونق مردانه قدری صبر کن بی آنکه در ناداری و بی زبانی‌ات تسلیم هر زبان باشی. روزی سینه ی زن از مهر یک نام چنان لبریز خواهد شد که با خودت فکر می کنی به راستی اگر زن نبود، فرستاده ها رو به که برانگیخته و سخن می گفتند؟ آن روز زن پای کوهی به انتظار فرستاده اش می ایستد که رسولش، حقیقت را نه در حضوری معلق و سیال و بی تن و موکول به اخریٰ، که در همین دنیا و بر زمینِ همین زندگی هبوط می دهد. و جز زن کدام دیوانه ای ست که می تواند بی هیچ التفات و تذکر و توجه و مصلحتی فقط بخواهد؟ دستخوش فتبارک الله زن با نام و یاد خدا، شروع شد؛ زن_ #زن #زمان #زندگی #شخص #تن @Esrar3

کودک فلسطینی برای اعضای خانواده‌ی شهیدش می خواند. او در بخشی از وداعش با شهدا می‌گوید: آیا صدای درد کشیدن مرا می‌شنوید؟ 🧷 این متن را ششم اسفند ۱۴۰۱ نوشته بودم: متاسفانه بودن، مرگ ندارد. روزگاری گفتن از انسان فانی در غرب بشارتی بود که مرگش آرام مان می کرد. می دانستیم مرگ نقطه ی خلاصی ماست، پایان هست و نیست مان. تا اینکه دوستان با شهادت و نقلِ آن جاودانگی زجرمان دادند اما ما جاودانگی نمی خواستیم. راه در رویی نیست و هیچکس این را نمی گوید؛ چه آن انسان مثلا فانی چه این انسان بی عار جاودانه. یعنی شهید حالا در بهشت بی خبر از ما لمیده است؟ یا او هم اینجا کنار ما می گرید؟ کاش کسی خبر بیاورد شهید هم آنجا دست به زیر چانه، ایستاده، یک چشم اشک و یک چشم خون، زیر لب با ذکر یا غیاث المستغیثین بلای عظیم مان را این پا و آن پا می کند. نیست کسی غم ما را خبر بَرَد به شهید؟ شنبه- ششم اسفند ۱۴۰۱ سخن، ساده و کوتاه است. غزه برای من اجابتی‌ست مجسم. من به یاری غزه نرفته‌ام، این غزه است که در قامت کریمان بر اجابت درد یک جهان سبقت گرفته است. من از غزه دفاع نکرده‌ام، این زیباست که به یاری مقدّم شده و بغض درون را در گوش ماندگان و رفتگان فریاد می‌زند؛ «ببینم! صدای دردم می‌شنوی؟!» #رنج #غزه #خبر #جهان #نسل @Esrar3

🔻کودکان غزه در صف اول #نسل #غزه #زمان @Esrar3

برای خبرنگاری که شهید شده است با عنوان «شهید حقیقت» خیرات داده‌اند. #خبرنگار #غزه @Esrar3