eitaa logo
فصل فاصله
324 دنبال‌کننده
399 عکس
48 ویدیو
3 فایل
یادداشت‌ها و سروده‌های محمّدرضا ترکی تماس با ما: @Mrtorki
مشاهده در ایتا
دانلود
این وطن در دل طوفان بلا خواهد ماند گرچه هرلحظه تنش زخم‌خور حرمله‌هاست - - 🆔️ @faslefaaseleh
جاودانه هر سال زنجیروار در دست‌ها در دسته‌ها در بغض‌ها و حنجره‌ها در حزن‌ها و خاطره‌ها تکثیر می‌شوی با اشک‌ها در کوچه‌های شهر سرازیر می‌شوی! 🆔️ @faslefaaseleh
تو با این‌همه ناز و زیباییت به زن‌های عالم ستم می‌کنی قدم می‌گذاری به تنهایی‌ام به این قلب شیدا کرم می‌کنی جنون می‌دمی در من از خنده‌ات چرا عشق را متّهم می‌کنی؟ - - 🆔️ @faslefaaseleh
قصّه‌ای با تو مرا هست، نمی‌دانم چیست.. کاری شیوا از استاد 🆔️ @faslefaaseleh
✳ شصت‌سالگی! وقتی که گرد پیرشدن بر رخم نشست پرسیدم از زمانۀ بی‌اعتبار پست: از عمر من چقدر به بیهودگی گذشت؟ انگشت شصت خویش نشان داد و گفت: شصت!👍 🆔️ @faslefaaseleh
✔ تقدیم به روح دیدبان عدالت، مرحوم دکتر صادق و رک بود و هرگز مصلحت‌بینی نکرد مثل ظاهرسازها رفتار تزیینی نکرد گرچه خوش‌بین هم نبود، امّا امیدش را نباخت خلق را هرگز دچار یاس و بدبینی نکرد قصّۀ پرغصّۀ ما را شنید و اشک ریخت مثل اشک امّا نلغزید و سخن‌چینی نکرد اهل تقوا بود و دین، امّا بدون ادّعا مثل این قوم سیاست‌باز بی‌دینی نکرد با شرافت زیست، درویشانه، امّا بی‌نیاز در کمال احتیاج ابراز مسکینی نکرد اهل خدمت بود، امّا سایه‌اش چون دیگران مثل بختک بر سر هر میز سنگینی نکرد صفحۀ مات سیاست جای فرزین است و شاه او در این عرصه ولی شاهی و فرزینی نکرد کاسه‌ها و کوزه‌ها را بر سر او بشکنید او عدالت را فدای "شاخص جینی" نکرد! او به انسان عشق می‌ورزید و انسان روح بود روح را قربانی ابزار ماشینی نکرد او جوانمردانه از دنیای دونان درگذشت تکیه بر اوضاع دنیایی که می‌بینی نکرد 🆔️ @faslefaaseleh
✳این نوشتۀ عالمانه و هوشمندانۀ استاد محترم جناب آقای دکترمحمود امیدسالار را با دقّت بخوانید و به دیگران توصیه کنید: 🌺حملات اخیر به ایران و هشدار فردوسی ✔حملۀ وحشیانه‌ای که برخلاف تمام موازین و قوانین بین‌المللی از طرف آمریکا و اسرائیل و متحدان اروپایی و منطقه‌ای آنان نسبت به وطن ما صورت گرفت، در رسانه‌های طرفدار مهاجمان توجیهات کودکانۀ بسیاری داشت که همه براساس خیال‌پردازی و نادانی مطلق در باب خصوصیات فرهنگی ایرانیان بنا شده ‌بود. یکی از ابلهانه‌ترین این خیال‌پردازی‌ها، این بود که برخی از ایرانیانی که انتقادهایی به دولت دارند، با دشمن همکاری خواهند کرد و دولت خودشان را برخواهند انداخت تا سپس آن‌ها سیاست‌های شوم خود را مبنی بر تجزیه ایران دنبال کنند. این سناریو را «تغییر رژیم» می‌خوانند و نوای کهنه‌‌ای است که از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران تا‌کنون، بارها ساز کرده‌اند و بارها آوای منحوسش به گوشمان خورده است. هدف ایشان «تغییر رژیم» نیست، بلکه «فروپاشی نظام» و ایجاد هرج‌ومرج به امید «تجزیۀ ایران» است. دیدیم که بعد از قریب نیم‌قرن تحریم و فشارهای گوناگون اقتصادی و سیاسی، و علی‌رغم حملۀ دسته‌جمعی و غافلگیرکننده، نیروهای مسلّح ایران با پشتیبانی هم‌میهنان غیور و فداکارشان، به‌سرعت ابتکار عمل را در دست گرفتند و با ضربات هولناکی- که طعمش تا ابد در کام دیوان و دیوانگان مهاجم باقی خواهد ماند- دشمنان را پَس راندند و نگذاشتند که به اهداف شومشان برسند. علت این شکست و ناکامی دشمن در این بود که ایران مملکتی است منسجم، و فرهنگ ایرانی، فرهنگی است که انسجام ملی را تضمین می‌کند. یکی از ارکان مهم این فرهنگ ملی، ادبیات فارسی، و یکی از ارکان مؤثر این ادبیات، که در عین ‌حال از شاهکارهای ادبیات جهان محسوب می‌شود، شاهنامۀ فردوسی است.  بارزترین خصوصیت شاهنامه، این شاهکار ادبی ایرانی، این است که پیام آن با گذشت زمان کهنه و منسوخ نمی‌شود، بلکه علی‌رغم تغییرات گوناگون تاریخی و اجتماعی که در گذر زمان پیش می‌آید، پیام شاهنامه همچنان مطرح باقی‌می‌ماند. یکی از مفیدترین و به‌روزترین پیام‌های شاهنامه در داستان ضحّاک مستتر است.  در این داستان، فردوسی از ورای قرون به ایرانیان هشدار می‌دهد که «دشمن‌پرستی»، «اعتماد به قدرت بیگانه» و «آوردن مار» در خانه عواقب وخیمی دارد. تفصیل قضیه این‌که برخلاف تصوّر بیشتر کسانی که شاهنامه را نخوانده‌اند و آشنایی آن‌ها با داستان‌های حماسۀ ملی تفنّنی و سطحی است، ضحّاک نه به ایران حمله کرد و نه ایران را فتح کرد. واقعیت این است که ایرانیانی که از آشفتگی‌های اواخر حکومت جمشید ناراضی بودند، ضحّاک را به مملکت دعوت کردند و آزادانه و به میل خودشان تخت‌وتاج شاهی را به او سپردند: از آن پس برآمد از ایران خروش پدید آمد از هر سویی جنگ و جوش سیه گشت رخشنده روزِ سپید گسستند پیوند با جمّشید برو تیره شد فرّهِ ایزدی به کژّی گرایید و نابخردی پدید آمد از هر سویی خسروی یکی نامجویی به هر پهلوی سپه کرده و جنگ را ساخته دل از مهرِ جمشید پرداخته یکایک بیامد از ایران سپاه سوی تازیان برگرفتند راه شنیدند کانجا یکی مِهتَرست پُر از هول، شاه اژدها‌پیکرست سُوارانِ ایران همه شاه‌جوی نهادند یک‌سر به ضحّاک روی به شاهی بَرو آفرین خواندند وُرا شاه ایران‌‌زمین خواندند مَر آن اژدها فَش بیامد چو باد به ایران‌زمین تاج بر سر نهاد ز ایران و از تازیان لشکری گزین کرد گـُردانِ هر کشوری سوی تخت‌جمشید بنهاد روی چو انگشتری گرد گیتی براوی ‌چنان‌که در این ابیات می‌خوانید، این ضحّاک نبود که به ایران هجوم آورد و کشور را به ضرب شمشیر تصرّف کرد، بلکه ایرانیان بودند که به میل خودشان، به علّت نارضایی از اوضاع کشور، به او روی آوردند و او را به ایران خواندند و سپس خود در سپاهش به خدمت ایستادند تا بر تخت شاهی مسلّط شد. امّا ببینیم که نتیجۀ این خیانت چه بود و حکومتِ آن شاه بیگانه، برای این ایرانیان بی‌بصیرت، چه چیزی به ارمغان آورد: ‌چو ضحّاک بر تخت شد شهریار برو سالیان انجمن شد هزار... نهان گشت کردارِ فرزانگان بَراگنده شد کامِ دیوانگان هنر خوار شد، جادویی ارجمند نهان راستی، آشکارا گزند شده بر بدی دستِ دیوان دراز به نیکی نبودی سخن جز به راز... ندانست خود، جُز بَدآموختن جز از کشتن و غارت و سوختن ‌تو گویی، فردوسی سخنان مذبوحانۀ نخست‌وزیر منفور اسرائیل را خطاب به مردم ایران که در آن‌ها ایرانیان را به انقلاب بر علیه دولت خودشان خوانده بود، از ورای قرون شنیده بوده و داستان ضحّاک و خیانت ایرانیانی که به او گرویدند و بر تختش نشاندند را بر سبیل هشدار به ایشان نظم کرده‌است. 
اژدهای سه‌پوزۀ شش‌چشم و هزارفریبکاره‌ای پشت دروازۀ ماست که کودکان بی‌پناه غزّه را با پوزۀ اسرائیلی‌اش، مردان و زنان بی‌دفاع سوری و عراقی را با پوزۀ آمریکایی‌اش، و قربانیان لیبیائی و آفریقایی را با پوزۀ اروپایی‌اش می‌دَرَد و می‌خورد. چیرگی برین پتیارۀ دوزخی، بدون همدلی و همکاری کسانی که خودشان را فرزندان این آب و خاک می‌دانند، چه در ایران باشند و چه در غربت، میسّر نیست. امروز روزی است که همه باید با دست و زبان و قلم از سرزمین آبا ‌و اجدادی دفاع کنیم و یادمان باشد که هنگامی که کاوۀ آهنگر ضحّاک را به باد دشنام گرفت و از بارگاه آن شاه بیگانه بیرون آمد، چه کرد و چه شد: چو کاوه برون شد ز درگاهِ شاه برو انجمن گشت بازارگاه همی برخروشید و فریاد خواند جهان را سراسر سوی داد خواند از آن چَرمْ کاهنگران پشتِ پای بپوشند هنگامِ زخمِ دَرای همان کاوه، آن بر سرِ نیزه کرد همانگه ز بازار برخاست گرد... بپویید، کین مهتر آهِرمَن است جهان‌آفرین را به دل دشمن است همی رفت پیش اندرون مردِ گُرد سپاهی برو انجمن شد، نه خُرد ایران، یک جهان کاوۀ آهنگر دارد ؛ از اژدها و از فریبش چه باک؟  ‌نیروهای مسلّح، دولتمردان و دیپلمات‌های ایرانی خوب می‌دانند که آتش‌بسی درمیان نیست. آتش‌بس، سندی است که شرایطی که طرفین آتش‌بس به انجام آن‌ها ملتزم هستند در آن قید شده ‌است. چنین سندی میان ایران و قوای سه‌گانۀ مهاجم به ایران، یعنی اروپاییان، آمریکایی‌ها و نوچۀ منطقه‌ای آن‌ها، امضا نشده ‌است. سیل هواپیماهای حامل مهمّات جنگی از آمریکا و اروپا به سوی اسرائیل روان است. این آتش‌بس نیست، بلکه فرصتی است برای اینکه اسرائیل انبارهای مهمّاتی را که خالی شده ‌بوده، دوباره پُر کند. دو- سه پیامک از رئیس‌جمهور مجنون آمریکا- که هر ساعت سازی می‌زند- قرارداد آتش‌بس نیست. از این گذشته، حتی اگر قرارداد آتش‌بسی امضا شده‌ بود، اسرائیل در زیر پا گذاشتن این‌گونه قراردادها ید طولائی دارد. چنان‌که آتش‌بس با لبنان را تاکنون بیش از چهارهزار بار نقض کرده ‌است. تنها چیزی که خطر این اژدها را از وطن عزیز ما دور خواهد داشت، این است که به او تفهیم شود که اگر یک نقطۀ ایران را بزند، نیروهای مسلّح ایران ده نقطۀ او را خواهند زد و اگر یک ساختمان مسکونی ما را به بمب ببندد، ده ساختمان ازو ویران خواهد شد. این اژدها را با معاهده‌نامه و قرارداد آتش‌بس نمی‌توان مهار کرد. مهار او، تنها به ضرب گرز گاوسار فریدون مقدور است. والسلام. محمود امیدسالار 5 تیرماه 1404 شمسی کالیفرنیا، ارواین 🆔️ @faslefaaseleh
19.23M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎞 نماهنگ "قند پارسی" 🎤 خواننده: محمدمهدی ساوه 🎼 آهنگساز: امید رهبران 📖 شاعر: قاسم صرافان 💽 تهیه شده توسط: گروه تولید مجموعه آثار "نغمه ایران". @mmsaveh
دربارۀ ریال و قران بر اساس آنچه در خبرها آمده، طبق تصویب کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی واحد پولی کشور بعد از حدود یک قرن همچنان "ریال" باقی خواهد ماند و "قران" به‌عنوان واحد پول خرد در نظر گرفته شده است. در مورد این تصمیم نکاتی به ذهن می‌رسد: ۱. باوجود تأکید تشکیلات دولتی و بانک‌ها، در طی یک قرن "ریال" هرگز مورد پذیرش مردم قرار نگرفته و عملا در بین آن‌ها جانیفتاده است. مردم در تمام این سال‌ها به جای ریال معاملاتشان را با «تومان» انجام داده‌اند و بسیاری از آنان هنوز در تطبیق ریال به تومان مشکل دارند. ۲. تجربۀ واحد پولی «ریال» نشان داده است که هرچه مقامات مملکتی بپسندند لزوماً مورد پذیرش مردم قرار نمی‌گیرد. از این‌رو تصمیم‌گیرندگان اقتصادی کشور بهتر است در انتخاب نام واحد پول تأمّل بیشتری کنند و مشورت بیشتری با نهادهای مرتبط و صاحب‌نظران انجام دهد. تاکید دوباره بر یک واحد پولی که در طی یک قرن جا نیفتاده چه معنایی دارد؟! اگر مردم نام این واحد را مطلوب می‌دانستند، تا کنون آن را پذیرفته بودند. نام واحد پولی مسئلۀ مهمی است و با زندگی روزمرّۀ مردم سروکار دارد و با یک قیام و قعود ساده نمی‌توان دربارۀ آن تصمیم گرفت. ۳. ریال در ذهن مردم تاکنون به‌عنوان واحد پول خرد مطرح بوده و انتخاب آن به‌عنوان واحد پول اصلی و درشت کشور باعث تضعیف پول ملی خواهد شد و مردم ناخودآگاه پول مملکت را کم‌ارزش تلقی خواهند کرد. ۴. ریال که کلمه‌ای فرنگی است با قران که مخفف "صاحب‌قران" و عربی است جور نیست. ۵. از نتایج این نامگذاری طرح شوخی‌های "ریال قدیم" و "ریال جدید" در میان مردم و گیج شدن جامعه است. امیدواریم شاهد نامگذاری منطقی‌تری در این زمینه باشیم. @faslefaaseleh
ما از عراق جان غم‌آلود می‌بریم وز آتشِ جگر دل پُردود می‌بریم در گریهٔ وداعِ تذروانِ کبک‌لب طاووس‌وار پای گل‌آلود می‌بریم شب‌ها ز بس که سوزش تب‌ها همی‌کشیم لب‌ها کبود و آبله‌فرسود می‌بریم داریم درد فُرقتِ یاران، گمان مبر کاندوه بود یا غم نابود می‌بریم یاری ز دست رفته غم کار می‌خوریم مایه زیان شده هوس سود می‌بریم! خونین‌دلی به‌صبر سر اندوده وز سرشک خاکین‌رخی چو کاه گل‌اندود می‌بریم گُل درد سر برآرد و ما درد سر چو گُل دیر آوریم و زحمت خود زود می‌بریم گفتی چه می‌برید ز بغداد زادِ راه؟ صد دجله خون که دیده بپالود می‌بریم 🆔️ @faslefaaseleh