eitaa logo
فرقه های عجیب و جهان ماوراء
6.1هزار دنبال‌کننده
10.6هزار عکس
1.5هزار ویدیو
192 فایل
آشنایی با فرقه های عجیب ادیان و مذاهب – عرفان های کاذب مهدویت – مدعیان دروغین مهدویت آئین ها– جشنها و مراسم عجیب عجایب جهان باستان- فرازمینیها و اتفاقاتی که توضیحی بر تبادل 👇👇 @jh1397 ❌کپی مطالب و فیلم های کانال فقط با ذکر لینک و آیدی کانال مجاز است❌
مشاهده در ایتا
دانلود
خلسگی نشئگی توهم نقطه اشتراک شمنیسم و فرقه های تصوف 🔻 قسمت (پایانی) 5️⃣1️⃣ 🔻 نتیجه گیری 🔷 اندیشه ها و اعمال شمنیستی - که بخش عظیمی از آن از آبشخور اسطوره ها مایه می گیرد - از نخستین نشانه های عرفان نظری و عملی در روزگار نخستین است. اعمال خارق العاده و ماورائی، کهانت و طبابت برای مردم به آن ها نقشی هدایت گرانه و رهبری می داد. 🔶 به همین دلیل در هنگام نقل مکان به مناطق جغرافیایی مختلف، با استقبال رو به رو می شدند و خیلی زود به پایگاه اجتماعی قوی دست می یافتند و غالباً از اعمال و افکارشان استقبال و اقتباس می شد. 🔷 نفوذ مایه های فکری و عملی شمن ها در مشارب و مکاتب دیگر چون تصوف از قدرت اثرگذاری آیین آن ها حکایت می کند. 🔶 الگوبرداری و اقتباس از برخی افکار و اعمال شبه عرفانی آنان برای دست یابی به خلسه - به عنوان مقدمه کهانت و طبابت - برجسته ترین تأثیر شمنیسم در تصوف است. 🔷 با توجه به مستندات مقاله، به احتمال بسیار قوی، صوفیه در سماع و رسیدن به حالات بی خودی از آیین و روش شمنیستی، چون وجدآفرینی و خلسه از طریق رقص و سماع، خوردن مسکرات و استعمال مواد مخدر، گوش سپردن به غنا و ساز و آواز زنان و امردان، غش کردن ( تغاشی ) و... استفاده کرده اند که خود مورد نقد صوفیان حقیقی قرار گرفت. 🔶 توجه و توسل به این کجراهه ها و انحراف ها به ویژه آنگاه که رسیدن به واقعه و مشاهده از طریق اعمال شرعی دشوار و ناممکن می نمود و یا صوفی خود را مستعد دستیابی به آن نمی دید، بروز و ظهور بیشتری داشت. 🔷 لذا این پشمینه پوشان صوری به پیروی از شمن ها که خلسگی را لازمه ی اعمال کهانت، طباطبت و ساحری، و آن را نماد و نشانه ای از تولدی دوباره، کسب معرفت و مشاهده می دانستند، به رقاصی و تخدیر متوسل شدند، باشد که به زعم خود در پرتو آن اعمال، به وجد و معرفت و سرانجام، فنای عرفانی دست یابند و یکشبه ره صد ساله را طی کنند، اقتباسی که بیشتر موجبات تخریب و انحطاط آنان را فراهم نمود. 🔶 تأثیر روش های شمنیستی محدود به صوفی نمایان نماند، بلکه گاه دامن برخی از صوفیان بزرگ را نیز گرفت و آنان را به ریاضت هایی کج راهانه چون ده من نمک در چشم کردن برای تهجّد و خود را از درخت آویختن کشاند، ریاضت هایی که شباهت بسیار معناداری با برخی از رفتارهای شمنیستی در آیین خلسه دارد. 🔷 آسانی روش های شمنی برای دستیابی به جذبه و خلسه در برابر روش های شرعی که « صمت و صوم و سهر و عزلت و ذکر به دوام » می طلبد و طبیعتاً در درازمدت به دست می آید، بیش از همه، صوفی نمایان و پیروان فرقه های صوفیه چون صوفیانِ قلندریه را گرفتار و معتاد کرد، به گونه ای که نه تنها آن روش ها را مذموم نمی دانستند، بلکه آنها را مایه ی بقا و کسب معرفت و فنا می شمردند و بدان افتخار می کردند. ♦️ مطالعات عرفاني(مجله علمي پژوهشي) نویسندگان : ناصر نیکوبخت و سید علی قاسم زاده به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
افتضاحات صوفیه 🔻 قسمت (پایانی) 9️⃣1️⃣ 🔻 اگر به تو گفت که متعرض اولیاء نشو تا اذیتت نکنند (به تو ضربه ای) نزنند چون پیامبر گفته: 🔷 خداوند می گوید (من عادی لی ولیا فقد اذنته بالمحاربه): هر کس با ولی(دوست)من دشمنی کند با او اعلان جنگ کرده ام. 🔶 به او بگو اینها اولیاء نیستند بلکه زنادقه در لباس اسلامندو من شما و معبودانتان را رد می کنم (فكيدوني جميعاً ثم لا تنظرون إنى توكلت على الله ربي وربكم ما من دابة إلا هو آخذ بناصيتها إن ربي على صراط مستقیم، هود / ٥٥ و ٥٦) 🔷 اگر به تو گفت: برما واجب است که احوالات صوفیه را به خودشان واگذار کرده(به آنها اعتراض نکنیم )چون آنها حقائق را دیده و باطن دین را شناخته اند!! 🔶 به او بگو:دروغ گفتی، جایز نیست در مقابل کسی که سخنی مخالف کتاب خدا وسنت رسولش را می گوید ساکت بنشینیم و بگذاریم کفر وزندقه را بین مسلمانان منتشر کنند. 🔷 چون خداوندمی گوید:ان الذين يكتمون ما انزلنا من البينات والهدى من بعد ما بيناه للناس في الكتاب اولئك يلعنهم الله ويلعنهم اللاعنون الا الذين تابوا وأصلحوا وبينوا فاولئك أتوب عليهم وأنا التواب الرحيم) 🔶 بی گمان کسانی که پنهان می دارند آنچه را که از دلایل روشن و هدایت فروفرستاده ایم،بعد از آنکه آن را برای مردم در کتاب بیان و روشن نموده ایم خدا و نفرین کنندگان ایشان را نفرین می کنند مگر کسانی که توبه کنند و به اصلاح بپردازند و آشکار سازند. چه تو به چنین کسانی را می پذیرم ومن بسی توبه پذیر و مهربانم. بقره / ١٥٩ و ١٦٠ 🔷 بنابرین سکوت براباطیل و چرندیات وزندقه تان جایز نیست چون شما جهان اسلام را دیروز و امروز به فساد کشانده اید و تا به امروز شغلتان همین .است. 🔶 مردم را به جای عبادت الله به عبادت مشایخ و از توحید به شرک وقبر پرستی واز سنت به بدعت می کشانید و مردم را از علم کتاب وسنت به در یافت بدعتها وخرافات از کسانی که ادعای رؤيت الله و فرشتگان و پیامبر و بهشت را دارند می کشانید. 🔷 شما در طول عمرتان یاری برای فرقه های باطنی و خدمتکاری برای استعمار بوده اید و به این خاطر به هیچ وجه سکوت بر ضلالت و شرتان جایز نیست و سکوت بر دور کردن مردم از قرآن وحدیث به سوى اذكار بدعتی و عباداتی که مانند سوت وكف زدن (مكاء وتصديه) عبادت مشركين است جایز نیست. 🔶 در این هنگام چاره ای نیست که محکوم شود و بداند که جلویش کسی قرار دارد که از اباطیلشان خبر دارد در آن هنگام یا خدا او را به اسلام واقعی هدایت می کند و یا اینکه کارش پنهان میماند و عقیده اش را می پوشاند تا اینکه خدا او را رسوا کند یا بر کفر وزندقه اش یا بر بدعت و مخالفتش بر حق بمیرد. 🔷 این بود و ما همه این مطالب را با استناد به کتب واقوالشان به تفصیل شرح داده ایم. به کتاب (الفكر الصوفي في ضوء الكتاب والسنه) مراجعه کن تا به حمدالله وتوفيقش به طور مفصل و مشروح، این مطالب را آنجا بیابی. ♦️ و سپاس و ستایش اول و آخر برای الله است و عزت برای کتاب الله وسنت رسولش است و برای هر کس که آن دو را تبعیت کرده و به صراط الله المستقیم تمسک جوید و از مؤمنين باشد والحمد لله رب العالمين. به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
تصوف در دیدگاه ائمه « عليهم السلام » 🔻 قسمت (پایانی) 2️⃣ ♦️ روایات بسیاری در باب تصوف از ناحیه ی مقدسه ی معصومین (عليهم السلام) صادر گشته است. 🔷 مرحوم شیخ محمد بن حسن حُرّ عاملی معروف به شیخ حر عاملی،[1] از علما و فقهای شیعه در قرن ۱۱ هجری و مؤلف کتاب وسائل الشیعة در رساله ای به نام الاثنی عشریه احادیثی را در رد و مذمت صوفی و صوفی گری جمع آوری نموده است. 🔶 ایشان می نویسد: « جمیع الشیعة انکروهم (أی الصوفیة) و نقلوا عن ائمتهم احادیث کثیرة فی مذمتهم و صنف علماء الشیعة کتبا کثیرة فی ردّهم و کفرهم منها کتاب الشیخ المفید فی الرّد علی اصحاب الحلاج و ذکر فیه أن الصوفیة فی الاصل فرقتان حلولیة و اتحادیة »[2] 🔷 تمام شیعیان، فرقه های صوفیه را انکار نموده اند و از امامان خویش احادیث بسیاری در نکوهش آنان نقل کرده اند و علمای شیعه کتابهای بسیاری را در ردّ این فرقه و اثبات کفر آنان تألیف نموده اند که از آن جمله کتاب شیخ مفید در ردّ اصحاب حلاج است که در آن آمده است : صوفیه در اصل دو فرقه : حلولیه و اتحادیه می باشند. 🔶 روایات در مذمت و انکار تصوف دو گونه اند. برخی صراحتاً از تصوف نام برده و برخی به صورت غیرمستقیم، اندیشه و تفکر و اعمال صوفیانه را منکوب کرده اند. 🔷 دلیل این مطلب شاید این باشد که تا برهه و زمانی از تاریخ، صوفی گری به این نام مشهور نشده بود و اعمال زاهدانه ی غیرشرعی که امروزه از آن به عنوان خشک مقدس تعبیر می شود، نشانه ی صوفی و تصوف بوده است. 🔻 جز یک روایت که از وجود نازنین پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به عنوان پیش گویی، حضرت صوفی و صوفی گری را با لفظ صوف، به شدت مورد انتقاد قرار داده اند. 🔷 حضرت از پدید آمدن این گروه خبر داده و فرموده اند : « لاتقوم الساعة علی امتی حتی یقوم قوم من امتی اسمهم الصوفیه لیسوا منی و انهم یحلقون للذکر و یرفعون أصواتهم یظنون انهم علی طریقتی بل هم اضل من الکفار و هم اهل النار لهم شهیق الحمار »[3] 🔶 روز قیامت بر امتم نمی آید تا آنکه قومی از امّت من به نام (صوفیه) برخیزند. آنها از من نیستند و بهره ای از دین ندارند و آنها برای ذکر دور هم حلقه می زنند و صداهای خود را بلند می کنند به گمان اینکه بر طریقت و راه من هستند؛ در حالی که آنان از کافران نیز گمراه تر و اهل آتش اند و صدایی دارند مانند عرعر الاغ! 🔷 این روایت با اینکه هنوز در زمان رسول خدا صلی الله علیه وآله تصوف و صوفی گری شکل نگرفته بوده است، حضرت از تشکیل فرقه ی ایشان خبر داده و به عنوان هشدار به مسلمانان از راه و روش و مسلک ایشان انتقاد می کنند و ایشان را دایره ی اسلام خارج و از کفار هم بدتر می شمارند. 🔶 غالب سلسله سندها واجازه نامه های به باطل، به وجود نازنین امام رضا علیه السلام نسبت داده شده و وصل می شود، در حالی که در یکی از همین اخبار ذم تصوف، حضرت با صراحت و قاطعیت می فرمایند: من ذُکر عنده الصوفیه و لم ینکرهم بلسانه و قلبه فلیس منّا و من أنکرهم فکأنّما جاهد الکفار بین یدی رسول الله صلی الله علیه وآله! [4] 🔷 هر کس نزد او از صوفیه سخن به میان آید و به زبان و دل انکار ایشان نکند، از ما نیست و هر کس صوفیه را انکار نماید گویا این که در راه خدا در حضور رسول خدا (صلی الله علیه وآله) با کفار جهاد کرده است.[5] ♦️ بعنوان شیعه ی اثنی عشری و بخاطر فرمان امام رضا علیه السلام، خداوند را گواه می گیریم که ما، با دل و زبان این فرقه ی ضاله را انکار و رد می کنیم و بر علیه اهداف و افکار و عقاید بدعتی و باطل ایشان تا زوال و نابودی شان به دست ولی عصر عجل الله تعالی فرجه، روشنگری کرده و قلم خواهیم زد. 🔻 منابع: 1- متولد ۱۰۳۳ قمری در روستای «مشغره» از توابع جبع در لبنان - متوفی ۲۱ رمضان ۱۱۰۴ قمری 2- الاثنی عشریه ص 53 3- سفینة البحار محدث قمی/ ج2 / ص 58 و شرح نهج البلاغه علامه خویی ج 14 ص3 در چاپ جدید و ج 6 ص 268 در چاپ قدیم و ... 4- سفینة البحار، ج 2، ص57 و حدیقة الشیعه، ص 563 و شرح نهج البلاغه خویی، ج 6 ،ص 304 5- عنکبوت های دنیادار ص 105 به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
اعتراض علامه جعفری نسبت به توهین مولوی به قیام امام حسین (علیه‌السلام) 🔻 قسمت (پایانی) 2️⃣ ♦️ مولوی که در نزد صوفیه از سران و بزرگان این فرقه به حساب می‌آید در یکی از سروده‌های خود، سوگواری و عزاداری برای شهادت امام حسین (علیه‌السلام) را بی‌تأثیر دانسته و گفته که باید بر خودتان گریه کنید. وی در این‌باره گفته: 🔸 روز عاشورا همه اهل حلب 🔹 باب انطاكيه اندر تا به شب 🔸 گرد آيد مرد و زن جمعى عظيم 🔹 ماتم آن خاندان دارد مقيم 🔸 ناله و نوحه كند اندر بكا 🔹 شيعه عاشورا براى كربلا 🔸 پس عزا بر خود کنید ای خفتگان 🔹 زانک بد مرگیست این خواب گران 🔸 روح سلطانی ز زندانی بجست 🔹 جامه چه دْرانیم و چون خاییم دست 🔸 چون که ایشان خسرو دین بوده اند 🔹 وقت شادی شد چو بشکستند بند[مثنوی معنوی، ص846] ♦️ مولوی در این ابیات به حادثه عاشورا و عدم تأثیر گریه شیعیان بر این مصیبت پرداخته است که این گریه و عزا هیچ فایده‌ای برای شهدای کربلا نداشته و بر خودتان که تا به حال، خواب بوده‌اید عزا بگیرید که این خواب گران، بد مرگى است. 🔷 مولوی حتی روز عاشورا را روز شادی و سرور قلمداد می‌کند که آن خسرو دین، امام حسین(علیه‌السلام)، از زندانِ تن‌‌‌ رها شد و براى شهداى کربلا این رهایى عین شادى و شادمانى است. 🔻 علامه جعفری در شرح مثنوی به شدت بر مولوی اعتراض کرده و می‌نویسد: 🔷 «اگر گذشتن وانقراض حادثه‌ی کربلا بتواند دلیلی به عدم لزوم یادبود آن داستان باشد، حتی جلال الدین هم نمی‌تواند بگوید تنها به حال خود گریه کنید، زیرا چنان‌که داستان خونین کربلا گذشته و به سلسله‌ی ابدیت پیوسته است، همچنین تبهکاری‌ها و گنه کاری ما نیز گذشته و دیگر جایی برای گریه نمی‌ماند. 🔶 اگر بگویید: گریه توأم با توبه و بازگشت، کثافت‌ها و لجن‌های روح را شستشو می‌دهد، می‌گوییم: 🔷 گریه بر داستان نینوا نیز کثافت‌ها ولجن‌هایی را که به روی انسان وانسانیت با دست تبهکاران کشیده می‌شود، شستشو می‌کند ومی‌گوید: روی انسان را پاک نگه بدارید.»[تفسیر مثنوی، ج۱۳، ص ۳۱۴] ♦️ در ردّ کلام مولوی، روایتی از امام صادق(علیه‌السلام) درباره‌ی گریه بر امام حسین(علیه‌السلام) وارد شده که فرمودند: 🔷 «هر جزع و گریه‌ای ناپسند است مگر جزع و گریه بر حسین (علیه‌السلام)»[وسائل الشیعه، ج3، ص282، ح9] 🔶 مولوی در جای دیگر درباره‌ی حرکت و رفتن امام حسین(علیه‌السلام) به سمت کربلا نیز گفته است: 🔹 کورکورانه مرو در کربلا 🔸 تا نیفتی چون حسین اندر بلا[مثنوی معنوی،334] ♦️ به تعبیر مولوی، امام حسین(علیه‌السلام) ناآگاهانه و بدون هرگونه دوراندیشی به سمت کربلا خارج شدند و این حرکت ایشان، کورکورانه انجام گرفته؛ لذا ما نباید مانند او عمل کنیم. 🔷 این سخن وی کاملا مخالفت کردن با علم امامت و ولایت‌ است که این حرکت حضرت را ناآگاهانه و غیر صحیح دانسته، که ناشی از عدم ولایت‌پذیری وی در این‌باره است. 🔶 بنابراین مولوی با این اشعار، هم نسبت به جایگاه والای حضرت اباعبدالله (علیه‌السلام) جسارت کرده و هم فضیلت گریه و عزاداری در رثای سالار شهیدان را مورد خدشه قرار داده که ناشی از عدم محبت و ولایت‌ناپذیری وی، در حق اهلبيت (عليهم‌السلام) است. ♦️ حال این سؤال مطرح می‌شود که اگر عالمی یا شاعری درباره‌ی اسلام و اهلبیت (علیهم‌السلام)، مطلب یا شعری در حقانیت آنان گفته باشد آیا می‌توان حقانیت صاحب آن را اثبات کرد و بگوییم این شخص از شیعیان و محبین واقعی معصومین (علیهم‌السلام) است یا اینکه باید عقاید و راه و روش او را دانست و بعد قضاوت کرد❓ به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2