eitaa logo
محفل شعر قند پارسی
275 دنبال‌کننده
1.9هزار عکس
249 ویدیو
89 فایل
ارتباط با ادمین‌های کانال : محمد محمدی‌رابع @shiraz_wound ارسال شعر ‌و مطلب : حسین کیوانی @h_keyvani
مشاهده در ایتا
دانلود
مشهورترین اشعار بر اوزان رایج شعر کلاسیک وزن شماره 1 مفاعيلن مفاعيلن مفاعيلن مفاعيلن(هزج مثمن سالم) الا یا ایها الساقی ، ادر کاسأ و ناولها که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها (حافظ) * وزن شماره 2 فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن ( رمل مثمن محذوف ) واعظان کین جلوه بر محراب و منبر می کنند چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند (حافظ) * وزن شماره 3 فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (‌ رمل مثمن مخبون محذوف ) سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز مرده آنست که نامش به نکویی نبرند (سعدی) * وزن شماره 4 مفعولُ مفاعيلُ مفاعيلُ فعولن(هزج مثمن اخرب مكفوف وحذوف)‌ تا کی به تمنای وصال تو یگانه شکم شود از هر مژه چون سیل روانه (شیخ بهایی) * وزن شماره 5 مفعولُ فاعلاتن مفعولُ فاعلاتن (‌ مضارع مثمن اخرب ) دل می‌رود ز دستم صاحب دلان خدا را دردا که راز پنهان ،خواهد شد آشکارا (حافظ) * وزن شماره 6 فعلاتُ فاعلاتن فعلاتُ فاعلاتن ( رمل مثمن مشكول )‌ ز دو دیده خون فشانم ، ز غمت شب جدایی چه کنم که هست اینها گل باغ آشنایی (عراقی) * وزن شماره 7 مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن(رجز مثمن مطوي مخبون ) بی همگان به سر شود ، بی تو به سر نمی شود داغ تو دارد این دلم ، جای دگر نمی شود (مولوی) * وزن شماره 8 مفعولُ مفاعيلن مفعولُ مفاعيلن (‌ هزج مثمن اخرب ) ای پادشه خوبان ، داد از غم تنهایی دل بی تو به جان آمد ،وقت است که باز آیی (حافظ) * وزن شماره 9 مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن ( منسرح مطوي مكشوف ) آنچه مرا آرزوست ، دیر میسر شود وین چه مرا در سر است ، عمر در این سر شود (سعدی) * وزن شماره 10 مفعولُ فاعلاتُ مفاعيل فاعلن(‌مضارع مثمن اخرب مكفوف محذوف) بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوست بگشای لب که قند فراوانم آرزوست (مولوی) * وزن شماره 11 فاعلاتن فاعلاتن فاعلن ( رمل مسدس محذوف )‌ بشنو از نی چون حکایت می کند وز جداییها شکایت می کند (مولوی) * وزن شماره 12 مفعولُ مفاعلن فعولن( هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف ) و لیلی و مجنون نظامی که کلا بر این وزن است ای نام تو بهترین سرآغاز بی نام تو نامه کی کنم باز ( نظامی ) * وزن شماره 13 مفتعلن مفتعلن فاعلن ( سريع مطوي مكشوف ) ای نفس خرم باد صبا از بر یار آمده‌ای مرحبا (سعدی) * وزن شماره 14 مفاعيلن مفاعيلن فعولن ( هزج مسدس محذوف ) . دوبیتی های قدیم غالبا بر این وزن است ز دست دیده و ُ دل هر دو فریاد که هرچه دیده بیند دل کند یاد ( بابا طاهر عریان ) * وزن شماره 15 مفتعلن مفتعلن مفتعلن مفتعلن (‌رجز مثمن مطوي ) مرده بدم زنده شدم گریه بدم خنده شدم دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم (مولوی) * وزن شماره 16 فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن (‌رمل مثمن سالم ) هر که چیزی دوست دارد جان و دل بر وی گمارد هر که محرابش تو باشی سر زخلوت بر نیارد (سعدی) * وزن شماره 17 فعولن فعولن فعولن فعولن ( متقارب مثمن سالم ) نکوهش مکن چرخ نیلوفری را برون کن ز سر باد خیره سری را (ناصر خسرو ) * وزن شماره 18 فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن ( رمل مثمن مخبون )‌ همه کس را تن و اندام و جمالست و جوانی وین همه لطف ندارد تو مگر سرو روانی (سعدی) * وزن شماره 19 مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن ( رجز مثمن سالم ) ای عاشقان ای عاشقان پیمانه را گم کرده ام زان می که در پیمانه ها اندر نگنجد خورده ام (مولوی) * وزن شماره 20 مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (‌مجتث مثمن مخبون محذوف ) ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است ببین که در طلبت حال مردمان چون است (حافظ) * وزن شماره 21 فعلاتن مفاعلن فعلن(خفیف مسدس مخبون محذوف) درد عشقی کشیده‌ام که مپرس زهر هجری چشیده‌ام که مپرس (حافظ) * وزن شماره 22 فعولن فعولن فعولن فعل (‌متقارب مثمن محذوف ) و شاهنامه ی فردوسی که کلا بر این وزن است بسی رنج بردم در این سال سی عجم زنده کردم بدین پارسی ( فردوسی) * وزن شماره 23 مفتعلن فاعلات مفتعلن فع (‌منسرح مثمن مطوي منحور ) بر سر آنم كه گر زدست بر آيد دست به كاري زنم كه غصّه سر آيد (حافظ) * وزن شماره 24 مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن ( مجتث مثمن محذوف ) در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم ( سعدی) * وزن شماره 25 فع لن فعولن فع لن فعولن ( متقارب مثمن اثلم ) عیشم مدام است ، از لعل دلخواه کارم به کام است ، الحمدالله (حافظ) * وزن شماره 26 مستفعلن فعلن مستفعلن فعلن (‌بسيط مخبون ) از بس که در نظرم خوب آمدی صنما هر جا که می‌نگرم گویی که در نظری (سعدی) با سپاس فراوان از حوصله ی شما ✒️آرایه های ادبی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
سایه‌ی پلک شما افتاد، بت‌ها را شکست! مژه‌ی لامذهبت! کفر چلیپا را شکست! در دو چشم نازی‌ات هیتلر خیال جنگ داشت رقص اندام ظریفت یک اروپا را شکست! ابروانت اخم کوفی، سِحر چشمت از یهود جذر و مدِّ خنده‌ات، اندوه دریا را شکست! باد چون مجنون زلفت بود، شد صحرانشین ماهِ رویَت ظلمت شب‌های یلدا را شکست! کتاب
علیرضا بدیع شاعر و ترانه‌سرای معاصر، ۱۱ فروردین ۱۳۶۴ در نیشابور خراسان به‌دنیا آمد. او که کارشناسی رشته زبان و ادبیات فارسی دارد؛ سرودن را از سال ۱۳۷۶ و بعدها به صورت حرفه‌ای از سال ۱۳۷۹ آغاز کرد. بدیع پیشینه همکاری با حسام الدین سراج و سالار عقیلی و… را در کارنامه هنری خود دارد. کتاب‌های چاپ شده از او «حبسیه‌های یک ماهی که دل به دریا زد»، «از پنجره‌های بی پرنده»، «گنجشک‌های معبد انجیر»، «شجره‌نامه یک جن»، «همواره عشق» و «چله تاک» نام دارند.
✳️ شارحان غزلیات حافظ شیرازی ✳️ بخش: اول ❇️ باید دانست که شارحان غزلیّات حضرت ِ حافظ چند دسته اند: ◀️1- آنها که دارای تعصّبِ خشکِ مذهبی بوده ودوست دارند هرطوری که شده حتّا بابافتن ِ آسمان وریسمان به هم، ویاباپیداکردن یک بیت ازدیوان ِ او، حافظِ دوست داشتنی را پیرو ِ مذهب وکیش ِخودشان معرفی نمایند وازشهرتِ جهانی ومحبوبیّتِ بی مانندِ اوبه نفع خوشان استفاده کنند! دوستی ازهمین دسته درموردِ همین بیت(محبوب چارده ساله) سعی می کرد هرطوری که شده به بنده به قبولاند که منظور حافظ از(چهارده) اشاره به چهارده معصوم است!!! وبلافاصله نتیجه می گرفت که به استنادهمین بیت حافظ شیعه مذهب بوده است!!! گفتم دوست عزیز غزل رادوباره بخوان، اشتباه می کنی! توبااین کارهم درحق چهارده معصومین جفا می کنی هم درحق حافظ! چراکه چهارده معصوم خوشان به تنهایی آنقدرفضایل وکمالات دارند که نیازی به تعریف وتمجیدِ شاعران ندارند. آخردرکجای این " چارده ساله بُتی دارم..." اشاره ی ِ حتّا پنهانی ودرلفّافه به چهارده معصومین است؟؟ این دسته غافلند ازاینکه حافظ، رندیست آزاداندیش باجهان بینیِ خاص وبه هیچ مذهب ومسلک وتفکّری یادینی پایبندنبوده وخود به تنهایی صاحبِ یک مسلکِ مُنحصر بفرداست. جَنگِ هفتاد دوملّت همه راعُذربِنَه چون ندیدند حقیقت رهِ افسانه زدند. ◀️2- دسته ای دیگر که دربرداشت معنی ازواژه هایی مانند: شرابخواری ومحبوبِ چارده ساله ووووو دچارمشکل می شوند! ناگزیرند مسئله را کمی پیچیده تر کرده تا موضوع "شراب خوردن وعشقبازی بامعشوق چارده ساله "رادرهاله ای ازابهام فروبرده وبه خیال خودشان، حافظ این قطبِ عارفان جهان را تطهیرکرده وحافظی را به نمایش گذارند که خودشان دوست دارند!. این دسته از رویارویی باحافظ ِ حقیقی پرهیزکرده وازآن دوری می کنند.زیرا با رو در رو شدن باحافظِ حقیقی، حافظِ ساختگی ِو جعلی ِ آنها رنگ می بازد وآنها چیزی راکه باترفندِ فراوانی ومطابق ِ سلیقه وتفکّرخویش ساخته وازاوبهره های فراوانی می برده اند ازدست می دهند.! پس ناچارند هرچیزی را که بنظرشان دشوارفهم می آید به "عرفان" مرتبط کنند تا ازبیان اینکه "حافظ به نوجوانی چهارده ساله دل باخته بوده" یاگهگاه شرابی می نوشیده،خلاص گردند! برای این دسته خیلی سخت است که قبول کنند حافظ فردی عاشق پیشه بوده، وگهگاه شرابی نیزمی نوشیده است.امّاچرا برای این دسته پذیرفتن ِ ماهیّتِ وجودی ِ حافظ سخت است؟ چون ازنظرخودِ اینها عاشق پیشگی و شرابخواری هردو زشت ونکوهیده است! پس حافظ هم نباید شراب بخورد و نبایدعشق وَرزی زمینی کند! به نظراین دسته، حافظ هرجا سخن ازشراب گقته،منظورش شرابِ نمازخواندن وروزه گرفتن بوده! و"چارده ساله بتی دارم نیز" یا نوه ی شاه شجاع بوده یا همسرحافظ بوده است! به نظراین دسته حافظ هرجا ازابروی کمانی معشوق سخن گفته منظورش محرابِ مسجد بوده است!!! اگر حافظ همین حالا به میان ما بازگشته و از ماهیّتِ فکری خود دفاع کند همین دسته ی دوّم حافظ رابه چوب می بندند ومی گویند: تواشتباه می کنی، تویک عارفی، تو یک درویشی، توچارده ساله بُت نداشتی، توشرابخوارنبوده ای توّهم گرفتی و .... یاد حکایتِ رفتارآن مُرده شور افتادم. گویند مُرده شوری مشغول ِ شُستن و غسل دادن ِ جسدی بوده ، بناگاه جسد زنده شده نشسته،مُرده شور بی اعتنا به زنده شدن ِ او همچنان به کارشست و شو ادامه داده تا اینکه حوصله ی آن بدبخت سررفته و به مُرده شورگفته باباجان من زنده شدم محض رضای خدا رهایم کن! مُرده شور با خونسردی با چوبی برسرآن بخت برگشته زده وگفته: نه اشتباه می کنی تو مُرده ای!! چون تازه مُرده ای بدنت گرم است و تو نمی فهمی! ادامه دارد... .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
در دست بانوئی، به نخی گفت سوزنی کای هرزه‌گرد بی سر و بی پا چه می‌کنی ما می رویم تا که بدوزیم پاره‌ای هر جا که می رسیم، تو با ما چه می‌کنی خندید نخ که ما همه جا با تو همرهیم بنگر به روز تجربه تنها چه می‌کنی هر پارگی به همت من می شود درست پنهان چنین حکایت پیدا چه می‌کنی در راه خویشتن، اثر پای ما ببین ما را ز خط خویش، مجزا چه می‌کنی تو پایبند ظاهر کار خودی و بس پرسندت ار ز مقصد و معنی، چه می‌کنی گر یک شبی ز چشم تو خود را نهان کنیم چون روز روشن است که فردا چه می‌کنی جایی که هست سوزن و آماده نیست نخ با این گزاف و لاف، در آنجا چه می‌کنی خودبین چنان شدی که ندیدی مرا بچشم پیش هزار دیدهٔ بینا چه می‌کنی پندار، من ضعیفم و ناچیز و ناتوان بی اتحاد من، تو توانا چه می‌کنی
یادبود عبدالعزیز شبانی در شیراز برگزار شد؛ بزرگداشت شاعری که زندگی را جدی نگرفت!/ مراسم یادبود و بزرگداشت عبدالعزیز شبانی، شاعر، منتقد ادبی و استاد مدعو دانشگاه‌های شیراز با حضور اصحاب فرهنگ، هنر و ادب برگزار شد. 🔻🔻🔻 https://farhangi-fars.com/?p=53796 🔻🔻🔻 https://fars.farhang.gov.ir/fa/news/750118/
🔸 *یک شعر کاملا ول با ردیف ول* باور نخواهم کرد فکر نان شود وِل مرغ و برنج و کشک و بادمجان شود وِل باور نخواهم کرد هر چیزی شود وِل خورد و خوراک و سفره‌ی انسان شود وِل حتی اگر مختار ول گردد بعید است یک روز پخش یوسفِ کنعان شود ول باید دودستی از دوسو آن را بگیری جایی اگر ناگه کِش تومبان شود ول رفتم به پیش دکتری از درد پایم تا دردِ آن در صورتِ امکان شود ول دکتر مرا تا لنگ لنگان دید فرمود: یک مبلغی اِخ کن که این نُقصان شود ول گفتم نخواهم داد اصلا زیر میزی پولی نخواهم داد اگرچه جان شود ول محکم گرفتم جیب خود را گفت دکتر: باید که این را شل کنی تا آن شود ول چیز مهمی از کف مردم نرفته یک روز اگر که بیمه‌ی درمان شود ول بچه خودش غولیست اما می‌شود گُم گر دست او از دامن مامان شود ول با آنکه ماشین‌های تازه آفریدیم سخت است در این مملکت پیکان شود ول حتی اگر پیکان شود ول روزگاری باور ندارم بعد از آن نیسان شود ول آمد ندا این شعر فاخر حیف باشد بی‌یک پیامِ خوب در پایان شود ول باران شو از بخشندگی ای دوست ورنه! دیگر از این پس بارشِ باران شود ول ✍ احمد رفیعی وردنجانی شعر طنز
شارحان غزلیات حافظ شیرازی ✳️ بخش: دوم ( پایانی ) ◀️3- دسته ی دیگر شارحانی هستند که از روی ظاهرکلمات، وبدون ِ نظرداشتِ لایه های زیرین ِ معنا، قضاوتِ عجولانه وسطحی کرده و دوست دارند حافظ را همانندِ خودشان لااُبالی، هرزه،فاسد،دایم الخمر وهوسران معرّفی نمایند تابرای رفتارهای ناشایستِ خود یک توجیهِ مناسب وخوب داشته باشند! هرگاه کسی آنان راسرزنش کرد فوری با استناد به "بی بندوباری حافظ" ازخوددفاع کرده وخودراتبرئه نمایند! همانگونه که قبلاً نیزگفته شده برای شناختِ حافظ که قرنها پیش می زیسته وزندگانیش درهاله ای ازابهام فرورفته وهیچ سندِ تاریخی جز دیوان شعرش که متاسّفانه آنهم دارای شُبهات ِ فراوانست، راهی جز تفسیر و تعبیرغزلهای آن فرهیخته ی بی همتا نیست. در این راه ضرورت دارد ابتدا تعصّباتِ عقیدتی،قومی ،ملّی و....همه را به یکسو گذاشت و سپس واردِ بحث و تحقیق و تفحّص شد تا توفیقی حاصل گردد در غیر اینصورت هرتلاشی ،نتیجه ی آب در هاون کوبیدن و برافروختن شمع در مسیر باد را خواهدداشت. حافظ نه مسلمان است نه کافر،نه شیعه نه سُنی، نه شریعتیست نه طریقتی،نه ملامتی نه اشعری، نه عارف است نه عابد، نه لا اُبالیست نه درقید وبندِ تلقیناتِ گذشتگان وشئوناتِ اجتماعی مذهبی، حافظ نه زردتشتی ست نه مسیحی،حافظ نه صوفیست نه درویش، خلاصه اینکه حافظ فقط "حافظ" است و بس و همتایی ندارد. حافظ خود پس از سالها تحقیق و تفحّص، یک تفکّری با خودآورد و یک مَسلکی خاص بنا نهاد که می توان گفت معجونی از اندیشه های نابِ فلسفی، روانشناسی،اجتماعی،فرهنگی، هنری با محوریّتِ انسانیّت است و درهیچ چارچوبِ قومی گرایی نمی گنجد. او رسول عشق و گل و بلبل و بهاراست.شعار اوعشق، پندار او عشق،گفتار و کردار او عشق و کتاب او سرشار از عشق و محبّت است و از نظرگاهِ او عشقبازی نزدیکترین و خیال انگیزترین راه به سرمنزل دوست است. فکند زمزمه ی عشق درحجاز و عراق نوای بانگِ غزلهای حافظِ شیراز درود بر رندِ شیراز حافظ
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
. نسیم زلف تو صبحی ‌گذشت ازین ‌گلشن هنوز سلسلهٔ موج ‌گل جنون ‌خیز است
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هرچند گاهی یاد  یک همراه می‌افتاد از چاله کم کم داشت توی چاه می‌افتاد دائم برای زنده ماندن دست و پا می زد کوهی که کوچک می شد و از کاه می‌افتاد روی خیالاتش اگر چه چنگ می انداخت این برکه در دام زمین و ماه می‌افتاد وقتی پیاده اسب‌ها را باز، هی، می‌کرد از بام قلعه مات و تنها، شاه می‌افتاد می‌خواست شکل دیگری از زندگی باشد؟ دنبال آدم ها نباید راه می‌افتاد!
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
♥️🍃 زیباتر کردن دنیا، کار سختی نیست، کافیه یه کم دلگرمی تو جیبت بذاری یه کم عشق، تو دستات داشته باشی یه کم مهربونی هم تو نگاهت! ‌‌ ❤️🕊احوال نیـک ◕‿◕
در شهر هی قدم زد و عابر زیاد شد ترس از رقیب بود‌، که آخر زیاد شد این قدرهام نصف جهان جمعیت نداشت با کوچ او به شهر، مهاجر زیاد شد یک لحظه باد روسری‌اش را کنار زد از آن به بعد بود که شاعر زیاد شد هی در لباس کهنه اداهای تازه ریخت هی کار شاعران معاصر، زیاد شد از بس که خوب‌چهره و عالم‌پسند بود بین زنان شهر سَر و سِر زیاد شد گفتند با زبان خوش از شهر ما برو ساک سفر که بست، مسافر زیاد شد
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
تعدادی از کانال‌های خوب ادبی و شعر در ایتا که همه باید عضو باشند: 🙂 گلچین شعر @golchine_sher شعرهای ناب @sherhaye_nab رباعی تک‌بیت @robaiiyat_takbait حسینیهٔ دل @hoseiniye_ye_del مبتلا @mobtalaaa ایهام @t_ghalam کلبهٔ شعر @shaeranehayemahkhaky مدرس هشت @madras8 آبادی شعر @abadiyesher به رنگ ارغوان @arghavan84 شهرستان ادب @shahrestanadab ادبخانه @adabkhane شعر طنز و عاشقونه @Lovetanz سیمرغ @simorgh1001 آموزش عروض و قافیه @arozghafie شکوفه‌های خیال @shokofeha_ye_kheal سرزمین شعرها @sarzaminesher یه کم حرف دل @yekam_harf_del آرایه‌های ادبی @arayehha شاعران حوزوی @shaeranehowzavi شعرآموز (به زبان ساده) @shaershow پرویزن @mmparvizan اتاق رباعی @Otagerobae شعر و شاعری @sher_1355 محفل شعر قند پارسی @ghandeparsi_shiraz شیدایی @sheydayee
تعبیر خواب‌های پریشانی‌ام، بیا دلتنگ بوسه‌ات شده پیشانی‌ام، بیا وقتی کنار بستر شعرم تو نیستی تنهاترین ترانه‌ی بارانی‌ام، بیا در پیچ‌و‌تاب ذهن گره‌خورده‌ام فقط مشغول فن خاطره‌درمانی‌ام، بیا حال‌و‌هوای دفترم از بغض پر شده در جست‌و‌جوی خنده‌ی پنهانی‌ام، بیا حرف از ترنج، دست، زلیخای دیگری از جان برید این دل قربانی‌ام، بیا تنها دلیل رقص قلم‌های بی رمق یک سطر مانده تا ته ویرانی‌ام، بیا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
39مین شب شعر عاشورا حضرت امام سجاد علیه السلام دریافت آثار تا 5 تیر(عید غدیر) Poemashoora@yahoo.com Poemashoora.blogfa.com
✳️ دیدگاه شهید مطهری در باره ی حافظ شیرازی حافظ گلی است از یک بوستان. بوستانی را شما در نظر بگیرید که صدهزار متر مربع است و در آن دهها هزار گل وجود دارد و یک گلش حافظ است و آن بوستان، بوستان معارف اسلامی است که گسترده بوده ،اینکه ما حافظ را تنها از این بوستان بچینیم، بعد بخواهیم مطابق دل خودمان تفسیر کنیم درست نیست، حافظ را فقط در داخل همان بوستانی که رشد کرده- که آن، بوستان فرهنگ اسلامی است- می‌توانیم مطالعه کنیم. ما تا استادهای حافظ را، استادهای استادهای حافظ را، جوّ حافظ را، فضایی که حافظ در آن فضا تنفس کرده به دست نیاوریم محال است شناخت درستی از او پیدا کنیم‏ و این کار، کار یک ادیب نیست. اشتباه این است که در عصر ما ادبا می‌خواهند حافظ را شرح کنند. بزرگترین ادیب جهان هم بیاید نمی‌تواند حافظ را شرح کند. حافظ را عارفی باید شرح کند که ادیب هم باشد و به همین دلیل این بنده با تمام صراحت عرض می‌کنم هیچ مدعی شرح حافظ نیستم چون نه عارفم نه ادیب، عارفی ادیب می‌باید که حافظ را شرح کند، آنهم ادیب به معنای جامع علوم عصر و زمان حافظ، ادیب زمان حافظ. ❇️ استاد مطهری، عرفان حافظ، ص58