مژگان به هم بزن که بپاشی جهان من کوبی زمین من به سر آسمان من درمان نخواستم ز تو من درد خواستم یک درد ماندگار ! بلایت به جان من می سوزم از تبی که دماسنج عشق را از هُرم خود گداخته زیر زبان من تشخیص درد من به دل خود حواله کن آه ای طبیب درد فروش جوان من ! نبض مرا بگیر و ببر نام خویش را تا خون بدل به باده شود در رگان من #حسین_منزوی

نام من عشق است آیا می‌‏شناسیدم؟ زخمی‌ام -زخمی سراپا- می‌‏شناسیدم؟ با شما طی‌‏کرده‌‏ام راه درازی را خسته هستم -خسته- آیا می‌‏شناسیدم؟ راه ششصدساله‌‏ای از دفتر حافظ تا غزل‌‏های شما، ها، می‌‏شناسیدم؟ #حسین_منزوی

به بهانه ی سالروز درگذشت حسین منزوی مروری بر احوال و آثار پدر غزل معاصر ایران  زنده یاد #حسین_منزوی

غزل "تنهانشین" با صدای زنده‌یاد حسین منزوی در سن بیست سالگی #حسین_منزوی

فایل صوتی سخنرانی #محمد_محمدی‌رابع پیرامون بررسی ویژگی های شعر #حسین_منزوی غزلسرای معاصر عصر سه شنبه : ۱۳ خرداد به همت کانون شعر دچار ، در جمع دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز

ایران صدای خسته ام را بشنو ای ایران شکوای نای خسته ام را بشنو ای ایران من از«دماوند»و«سهندت»قصّه می‌گویم از کوه های سربلندت قصّه می‌گویم از رودهایت، اشک های غرقه در خونت از رود،رود«کرخه»زاری های«کارونت» از«بیستون»کن عاشقانِ تیشه دارانت وآن نقش های بی گزند از باد و بارانت از دفتر فال و تماشایی که در «شیراز» «حافظ»رقم زد،جاودان در رنگ و در پرواز از«اصفهان»باغ خزان نشناسی از کاشی از «میر»و از«بهزاد»یعنی خط و نقاشی از نبض بی مرگ«امیر» وخون جوشانش که می زند بیرون هنوز از «فین کاشانش» ایران من! آه ای کتاب شور و شیدایی هر برگی از تاریخ تو فصلی تماشایی فصلی همه تقدیر سرخ مرزدارانت فصلی همه تصویر سبز سر به دارانت فصل ستون های بلند تخت«جمشیدت» در سر بلندی برده بالاتر ز خورشیدت از سرخ جامه چون کفن پوشندگان تو وز خون دامن گیر «بابک »در رگان تو آواز من هر چند ایرانم! غم انگیز است با این همه از عشق،از عشق تو لبریز است دیگر چه جای باغ های چون بهشت تو ای در خزان هم سبز بودن سرنوشت تو در ذهن من ریگ روانت نیز سرسبز است حتا کویرت نیز در پاییز سرسبز است می‌دانمت جای به مرداب اوفتادن نیست می‌دانمت ایثار هست و ایستادن نیست گاهیت اگر غمگین اگر نومید می بینیم ناچار ما هم با تو نومیدیم و غمگینیم با این همه خونی که از آیینه‌ات جاری است رودی که از زخم عمیق سینه‌ات جاری است می‌شوید از دل‌های ما زنگار غم ها را همراه تو با خود به دریا می برد ما را #حسین_منزوی

‌•❤️🇮🇷• ‌ وطنم تنم چه باشد؟ که بگویمت تنی تو.. که تو جانی و سراپا همه جان روشنی تو! وطنم تو بوی باران به شبِ ستاره باران که خوشی و خوشترینی به مذاق میگساران! من اگر سروده باشم وطنم تو شعر نابی من اگر ستاره باشم وطنم تو آفتابی! وطنم خوشا نسیمت که وزیدنش گل از گل وطنم خوشا شمیمت که دمیدنش تغزل! وطنم که شعر حافظ شده وصلهٔ تن تو.. که شکفته شعر سعدی به بهار دامن تو! وطنم درودی از من به تو و به عاشقانت که سپرده ام به پیکت به نسیم مهربانت 🌱 #ایران ❤️🤍💚 #حسین_منزوی

▨ نام شعر: ایران! صدای خسته‌ام را بشنو ای ایران! ▨ شاعر: حسین منزوی ▨ با صدای: #حسین_منزوی ▨ پالایش و تنظیم: شهروز ─────♬ ───── شعر با صدای شاعر

کفن‌جامه نه هر ستاره سهیل است اگرچه در یمن است نه هر یگانه اویس است اگرچه از قَرَن است.. نیافته‌ست بدان دیدۀ جهان‌بینی اگرچه جام جهان‌بین به دست اهرمن است شمیم یوسفی‌اش باید ار نه عاشق را نه چشم روشنی آرد، هرآنچه پیرهن است.. نشان عشق در آنان ببین که بر سر دار دریده جامۀ خونینشان به تن کفن است.. ستاره‌ا‌ی‌ست به پیشانی شکستۀ دوست که از درخشش آن آفتاب، شب‌شکن است هزار‌ها هنر از عاشقان به عرصه رسد که کمترینِ همه، جان خویش باختن است غروب را نتوان مرگ آفتاب انگاشت که زندگیش فرو رفتن است و سر زدن است اشاره، شیوه لب‌های دوخته‌ست، ار نه هزار نعره خونین به سینه سخن است ✍🏻 #حسین_منزوی 🏷 #شهدا | #شهادت

من زین عزا چگونه نگریم که در غمت برخاست ناله از جگر سنگ‌ها، حسین! #حسین_منزوی

همواره عشق، بی‌خبر از راه می‌رسد چونان مسافری که به ناگاه می‌رسد... #حسين_منزوى