eitaa logo
محفل شعر قند پارسی
347 دنبال‌کننده
3.3هزار عکس
561 ویدیو
112 فایل
ارتباط با ادمین‌های کانال : محمد محمدی‌رابع @shiraz_wound ارسال شعر ‌و مطلب : حسین کیوانی @h_keyvani
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از بن بست
برای گنبد پنبه ای پوشالی گنبدی گفت که من آهنی ام شهره ام شهره به روئین تنی ام هیبتم هیبت شیری خفن است دوسه تا توی جهان مثل من است گر مگس پر زند از اطرافم جفت پرهاش به هم میبافم هر که بی رخصت از اینجا گذرد جان سالم کی از اینجا ببرد راست یا چپ بزنی میرقصم پاپ یا رپ بزنی میرقصم مست بود و دهنش بو می داد عارقش بوی هیاهو می داد موشکی زان طرف قصه بگفت: که من الماس تو را خواهم سفت راه بر رفتن من می بندی؟ تو به گور پدرت می خندی تو که باشی که کُری میخوانی عوضی! نام مرا می دانی؟ آتش خشم مسلمانانم مشت در هم گره آنانم شده ای حامی قومی باطل به همين اسم غریبت خوشدل دست تو نیز بخون آغشته است هر چه ارباب تو آدم کشته است شده ای یار پلیدان، بدبخت! دست بردار از اینان، بدبخت مدتی چند از این قصه گذشت روزگاری به غم وغصه گذشت بود در خواب شبی آن گنبد که قضا تیر به پهلویش زد این طرف موشک سجیل رسید آن طرف مرغ ابابیل رسد شهر شد زیر و زبر از موشک رفت در پوشک خود ان موشَ ک فوجی از موشک قسام رسید صاف رفت و به سر انجام رسید گنبد آهنی پوشالی داد از موشک ما جا خالی گنبد پنبه ای پرکنده بود از کردهٔ خود شرمنده گنبد مسجد الاقصی را دید پاک شرمنده شد و آه کشید گشت سوراخ و به زانو افتاد پاره و پوره به یک سو افتاد حسن میرزانیا
اگر پهباد لبنانی به دست آرَد دل ما را به بمب و موشکش بخشم، تمام خاک حیفا را بزن حاجی، تو معراجی، شهابی، فاتحی، چیزی که لندن وِل کند ما را و دشمن، تَر کند جا را رسیده جانشان بر لب، چنان موشک بزن هر شب که صهیونیست لامذهب، نبیند صبح فردا را "من از آن حسن روزافزون که یوسف داشت دانستم" که خواهد کرد در گونی، شبی نسل یهودا را نتانیاهوی بی‌مزّه، درافتاده‌ است با غزّه بگو حالا بیاید تا، ببیند قدرت ما را سپاه ما که با دشمن، مدارا می‌کند حتماً ولی این مردک چُلمن، نمی‌فهمد مدارا را وَ نَحنُ نَضرِبُ آخر، شدیداً ضربةٌ آن‌جا که اسرائیلهِم از بیخ، انگاراً نه انگارا ای اسقاطی، برایت می‌کنم قاطی چراکه تو همان لاتی، که راه انداخت دعوا را ببین ای بی‌پدر-مادر، رسیده موشکی دیگر که هرطوری شده آخر، درآرَد از تو بابا را ندارد جا برای تو، برو از نقشه‌ها گمشو که خواسته از نو، بچیند نظم دنیا را