eitaa logo
شعر، قصه، معرفی کتاب
3.7هزار دنبال‌کننده
223 عکس
44 ویدیو
9 فایل
قصه، شعر و معرفی کتاب حاصل تلاشی مادرانه بر اساس رویکرد کلیدی و مهم شخصیت محوری از مباحث استاد عباسی ولدی
مشاهده در ایتا
دانلود
قصه عروسی با برکت نسخه‌ی زیر چهارسال (عروسی یهودیان و لباس بهشتی حضرت زهرا سلام الله علیها) نسخه‌ی بالای چهارسال همین قصه نویسنده :پریسا غلامی منبع: الخرائج و الجرائح، قطب الدین راوندی، جلد۲، صفحه۵۳۸ کاری از گروه شعر و قصه درمسیر مادری 🌿🌿🌿🌿🌿 به نام خدای مهربون آقا خروسه که قوقولی قوقو کرد، توی محله یهودیا، مردم زود زود از خواب بیدار شدن اونا اون روز خیلی خوشحال بودن چون میخواستن جشن بگیرن ،دست بزنند و شادی کنند خانما سریع لباسهای خوشگلشونو ، گردن بندو گوشواره هاشونو پوشیدن و رفتن جشن. توی جشن همه منتظر بودن تا مهمونشون بیاد. مهمونشون کی بود؟ حضرت زهرا دختر پیامبر. خلاصه مهمونشون رسید. خانمای بدجنس یهودی منتظر بودن تا همین که حضرت زهرا سلام الله علیها چادرشو برمیداره مسخره اش کنند چون فکر می کردن لباسای اون قشنگ نیست و فقط خودشون لباسای خیلی خوشگل دارند. ولی وقتی حضرت زهرا چادرشو برداشت همه از تعجب دهنشون وا موند اهههههه چقدر لباسش قشنگه! چقدر رنگش قشنگه! از کجا خریده؟ وااااای... حضرت زهرا که دید خانما همه تعجب کردن،گفت: این لباس رو از بازار نخریدم. اینو فرشته برام از بهشت آورده. خانما همه با تعجب گفتن: بهشت؟!!! توی جشن حضرت زهرا با اینکه این لباس بهشتی و فوق العاده تنش بود، اصلا مغرور نبود وخیلی باهاشون مهربون بود و اصلا اونا رو مسخره نمی‌کرد خانما دیگه بیشتر از این که از لباس خوششون بیاد عاشق اخلاق حضرت زهرا شده بودن و حسابی دوستش داشتن برای همین همشون مسلمون شدن و با هم بلند گفتن: اشهد ان لا اله الاالله و اشهد ان محمد رسول‌الله به کانال شعر،قصه، معرفی کتاب بپیوندید 👇 @gheseshakhsiatemehvari
🎉 نمایش ‌نامه گنجشک و امام رضا علیه السّلام 🎉 کاری از گروه شعر وقصه درمسیرمادری نویسنده:پریسا غلامی منبع:منتهی الآمال، شیخ عباس قمی، جلد۲،صفحه ۳۵۲ نقش‌ها:راوی، مامان گنجیشکه، مار، ۳تا جوجه، امام رضا علیه السلام و سلیمان. به‌نام خدای مهربون راوی: وقتی خورشید خانم مثل همیشه از پشت کوه اومد بیرون، کم‌کم حیوونای توی باغ قصه ما هم بیدار شدند. مورچه‌ها بدو بدو رفتند سراغ جمع کردن غذا زنبورا ویز ویز کنان رفتن سراغ گل‌ها تا عسل بسازن. کلاغ‌ها قارقار کنان دنبال هم بازی می‌کردن. اما، اون روز مامان گنجیشکه مثل همیشه نبود. نمی‌رفت دنبال صبحانه برای جوجه‌هاش. (مامان گنجیشکه به دور و بر بپره و جیک جیک کنه) راوی: مامان گنجیشکه مگه تو گرسنه نیستی؟ م گ: جیک جیک جیک جییییک راوی: چرا انقدر نگرانی؟ چرا هی جیک‌جیک می‌کنی؟ گنجیشکه: جیک‌ و جیک و جیک، کمک کمک من مونده‌ام تنها و تک نشسته‌اند تو لونه جوجه‌های دردونه یواش یواش میاد یه مار شکار کنه واسه ناهار جوجه‌ها رو کرده هوس یه لقمه ی چربه واسش راوی: وااای😱 یه مار داره میره سمت لونه‌ات؟ م گ: جیک جیک(سر را به نشانه بله تکان دهد) راوی:تو لونه جوجه داری‌؟ م گ: جیک جیک(سر را به نشانه بله تکان دهد) راوی:می‌خواد جوجه‌ها رو بخوره‌؟ م گ:جیک جیک(سر را به نشانه بله تکان دهد) راوی:خب بپر بپر. برو یک نفرو پیدا کن کمکت کنه. (گنجیشک بپرد و به سرعت به چپ و راست برود و اطراف را نگاه کند) راوی: مامان گنجیشکه پرید و پرید. این‌ورو دید، اون‌ورو دید. تا بالاخره صاحب باغو پیدا کرد. (در این صحنه امام رضا و سلیمان روی یک قالی نشسته اند و حرف می‌زنند. راوی با دست به آنها اشاره کند) راوی: صاحب باغ نشسته بودن روی زمین و داشتن با یه آقایی صحبت می‌کردن. (گنجشک با لبخند به سمتشان بپرد) راوی: مامان گنجیشکه خیلی خوشحال شد. آخه صاحب باغ امام رضا بودن که زبون حیوونا رو می‌فهمیدن. 😍 رفت جلو و گفت: گنجشک: جیک و جیک وجیک، سلام امام من از شما کمک میخوام (امام رضا و سلیمان به گنجشک نگاه کنند) راوی: امام رضا جون تا جیک‌جیک‌های مامان گنجیشکه رو شنیدن، زودی به کسی که کنارشون بودن گفتن: آهای آهای سلیمان! بدو به سمت ایوان داره میگه به بنده با جیک جیک این پرنده یه مار می‌ره یواش‌یواش سمت لونه و جوجه‌هاش با این عصا زود برو به سمت لونه‌اش بدو بزن بر سر اون مار بشه شکارچی شکار ادامه 👇👇👇 @gheseshakhsiatemehvari
قصه معجزه درخت نویسنده:زهرا محقق منبع: کتاب علی(ع) از زبان علی(ع)، نوشته محمد محمدیان، صفحه ۲۶ کاری از گروه شعر و قصه درمسیرمادری 🌿🌿🌿🌿🌿 به‌نام خدا هوای مکه گرم و سوزان بود. وسط گرمای شدید شهر، چند سایه بلند و نزدیک بهم دیده میشد. سایه ها، عده ای از مردم قریش بودند که کنار هم جمع شده بودند. سرهایشان را به هم نزدیک کرده بودند تا غریبه ها از حرف هایشان باخبر نشوند. دست های سیاه و صورت های چاق و هیکل بزرگشان نشان میداد که از بزرگان و ثروتمندان قریش هستند. از هر سری یک صدا در می آمد. پیرمردی که عصا بدست نشسته بود با صدای لرزانش گفت: چرا ما باید حرف های محمد را قبول کنیم؟ اصلا چه کسی گفته که محمد راست میگوید؟؟ اگر اینطور پیش برود کم کم همه مردم به دین محمد علاقه مند و مسلمان می شوند... مرد جوانی گفت: خب به نظر من می توانیم یک درخواست عجیب و غریب از محمد بکنیم. اگر نتواند خواسته ما را برآورده کند، حتما مردم هم از اطرافش پراکنده می شوند. بقیه از شنیدن این حرف خوشحال شدند و گفتند: عالی است... پیشنهاد خیلی خوبی است... اما مثلا چه کاری؟؟؟ مرد جوان بلند شد و گفت دنبال من بیایید فکر خوبی دارم و به راه افتاد. بقیه هم دنبال او راه افتادند تا به نزد پیامبر و امیر المومنین علی(ع) رسیدند. رو به پیامبر کردند و گفتند: ای محمد، تو ادعا میکنی که فرستاده خدا هستی. اگر می خواهی ما حرف های تو را باور کنیم، باید برای ما معجزه ای بیاوری. و اگر نتوانی چیزی که ما از تو میخواهیم را نشان مان بدهی این یعنی تو یک جادوگر دروغگویی!! پیامبر مثل همیشه با آرامش خود جواب شان را دادند: خب شما از من چه می خواهید؟ قریشی ها به درختی که در آن نزدیکی ها بود اشاره کردند و گفتند: آن درخت تنومند را میبینی؟ ما میخواهیم آن درخت با تمام ریشه هایش کنده شود و همین الان به اینجا که ما هستیم بیاید. اگر می توانی این کار را انجام بده!! پیامبر فرمودند: خدای بزرگ من بر همه چیز تواناست. اما اگر این اتفاق بیفتد و خداوند این کار را انجام دهد، شما حرف من را قبول می کنید و به خداوند ایمان می آورید؟؟ قریشی ها گفتند: بله. پیامبر خواسته آنها را قبول کردند و به درخت اشاره کردند و فرمودند: ای درخت! اگر که به خدا و روز قیامت ایمان داری و می دانی که من پیامبر خدا هستم، با ریشه هایت از زمین بیرون بیا و به اذن خدا روبروی من بایست! ناگهان صدای بلند و عجیبی به گوش رسید... کم کم در اطراف آن درخت، گلوله هایی از خاک، از زیر زمین بیرون آمدند و با سرعت زیادی به اطراف پرتاب شدند... ریشه های درخت یکی یکی بیرون می آمدند و با بیرون آمدن هر کدام از ریشه ها انگار کوهی از خاک به اطراف پاشیده می شد... اولین ریشه، دومین ریشه، سومی و چهارمی و... بالاخره همه ریشه ها بیرون آمدند... همه جا پر از گرد و خاک شده بود... بعد از ریشه ها نوبت شاخه ها بود که با تمام قدرت حرکت کنند و مثل یک پرنده پرواز کنند. برگ ها خودشان را محکم به شاخه ها چسبانده بودند تا از جایشان کنده نشوند... باور کردنی نبود... آن درخت قدیمی و تنومند، انگار جان پیدا کرده بود و حرکت میکرد... کم کم درخت جلو آمد و به پیامبر نزدیک شد. شاخه های درخت مثل پر پرنده باز شدند و به آرامی روی دوش پیامبر و حضرت علی قرار گرفتند... انگار میخواستند آنها را در آغوش بگیرند... مردم قریش همه ساکت بودند... چیزی را که می دیدند باور نمی کردند... کنده شدن یک درخت از زمین و حرکت آن مثل یک پرنده!! آخر چطور ممکن بود؟ دهان ها همه باز مانده بود... همه با بغل دستی هایشان پچ پچ میکردند... نه دروغ است... من که باور نمیکنم... محمد جادوگر است... این کارها فقط از دست جادوگران بر می آید... بیشترشان جرئت حرف زدن نداشتند، بعد از مدتی سکوت بالاخره یکی از بین‌شان گفت: ای محمد! اگر راست می‌گویی، به درخت بگو نصفش جلوتر بیاید و نصف دیگرش سر جای خودش بماند. پیامبر خدا این دستور را به درخت دادند... باور نکردنی بود. دوباره صداهای عجیب و غریب که این دفعه بلند تر از دفعه قبل بودند شنیده می‌شد... تنه درخت انگار که یک تبر بزررررررگ به آن محکم خورده بود، درست از وسط دو نیم شد. ادامه دارد... به کانال شعر، قصه و معرفی کتاب بپیوندید👇 @gheseshakhsiatemehvari
داستانی به مناسبت شهادت حضرت رقیه(س) مناسب بالای ۹سال نویسنده:زهرا محقق کاری از گروه و شعر و قصه درمسیرمادری منابع: داستان فرات: بحارالانوار، جلد ۴۴، صفحه ۲۶۶ داستان تولد امام حسین(ع): الخرائج و الجرائح، قطب الدین راوندی، جلد ۱، صفحه ۲۵۲ داستان دعای باران: من لا یحضره الفقیه، شیخ صدوق، جلد ۱،صفحه ۵۳۵ 🌿🌿🌿🌿🌿 این حسین کیست که عالم همه دیوانهٔ اوست؟! همه چیز از آن روز شروع شد. همان روزی که جبرئیل مأمور شد تا بهترین اسم را برای بهترین نوزاد روی زمین به خانواده اش برساند. ماموریت بزرگی بود. تنها که نمیشد بیاید، فرشته های دیگر همیشه منتظر چنین فرصتی بودند. هزارتایشان همسفر جبرئیل شدند تا باهم پرواز کنند و به خانه مولایشان بیایند. مگر اتفاق کوچکی بود؟ نوه پیامبر به دنیا آمده بود..... پسر امیر المومنین.... عشق فاطمه... در آسمان ها ولوله ای برپا بود. شده بود نور علی نور... همه از آمدنش به وجد آمده بودند... پدرش حیدر کرار بود و پدربزرگش پیامبر رحمت.... و نوازش مادرانه بانوی دو عالم در کنارش بود... و برادرش سرور جوانان اهل بهشت... چه عنایتی ازین بالاتر؟! پس جبرئیل به همراه هزار فرشته با شعف و شادمانی از آسمان به خانه امیر المومنین رسیدند. و نام حسین را که از طرف خدای بزرگ انتخاب شده بود برای نوه عزیز پیامبر هدیه آوردند. قرار بود حسین بشود ثارالله، بشود کشتی نجات. ان الحسین مصباح الهدی و سفینه النجاه. اما این سکان دار سفینه النجاه کیست؟! مگر کسی هست که حسین را نشناسد؟؟ حسین پسر علی بن ابی طالب است. پسر همان کسی که وقتی ظلم و ستم معاویه را که آن زمان حاکم شام بود، دید طاقت نیاورد و او را از کار برکنار کرد. و معاویه با شنیدن این خبر خشمگین شد و سپاهش را برای جنگ با علی بن ابی طالب به صف کرد. پادشاه حیله گری که برای بالا بردن جایگاه و موقعیت خودش دست به هرکاری می زد. فقط از دست چنین گرگ صفتی بر می آمد که آب رود فرات را بر علی و سپاهیانش ببندد. اما در سپاه امیرالمومنین چه خبر بود؟؟ حسن و حسین و مالک اشتر همه برای علی، جان می دادند. معاویه می دانست که با چه فرماندهان جنگی طرف است، برای همین می خواست ترس و نگرانی اش را از جنگ، با بستن آب به روی سپاه علی بپوشاند. حتی فکر روبرو شدن با این سه فرمانده شجاع، برایش وحشتناک بود. معاویه حق داشت. فرماندهان سپاه علی از تشنگی و گرسنگی هیچ هراسی نداشتند. برای آنها شکست معنایی نداشت، یا پیروزی در جنگ یا شهادت. اما علی بن ابی طالب قضیه اش فرق می کرد... درست برعکس معاویه از جنگ هیچ ترسی نداشت و می خواست همه افراد سپاهش هم کنار خودش قوی شوند، رشد کنند. پس در چند فراخوان از سپاهیانش خواست تا به جنگ با سپاه معاویه بروند و رود فرات را پس بگیرند. یک بار، دوبار، سه بار... تلاش کردند اما نشد که نشد. کم کم لشگر علی همه تشنه شدند. باید کاری می کردند. اما اصلا شما بگویید! مگر می شود حسین جایی باشد و طاقت بیاورد کسی تشنه بماند؟ با اجازه پدر، حسین بن علی سوار بر اسب شد و با چند حرکت، سپاه ستمگر معاویه را که راه آب را بسته بودند، از پای درآورد. فریاد الله اکبر که بلند شد، همه لشگریان علی فهمیدند که پیروز میدان کیست؟! و آن جا بود که شجاعت حسین بن علی هم مثل پدرش مثال زدنی شد. لشگریان علی از مردم کوفه بودند... همان مردمی که می دانستند وقتی گره کوری به کارشان بیفتد، تنها کسی که می تواند کمک شان کند امام جامعه شان است. پس آن هنگام که در کوفه خشکسالی شد و مردم از باریدن باران ناامید شدند، به نزد علی رفتند و خواهش و تمنا کردند تا برایشان دعای باران بخواند. علی بن ابی طالب درخواست شان را قبول کرد، حتی دستانش را برای دعا بالا برد اما یادش به حسینش که افتاد، تصمیمش عوض شد... ـــــــــ ادامه در پیام بعدی👇👇 ـــــــــــــ به کانال شعر،قصه، معرفی کتاب بپیوندید👇 @gheseshakhsiatemehvari
🌧 قصه باران 🌧 (ویژه محرم و صفر) کاری از گروه شعر و قصه درمسیرمادری منبع:من لا یحضره الفقیه، شیخ صدوق، جلد ۱،صفحه ۵۳۵ 🌿🌿🌿🌿🌿 یکی بود، یکی نبود. شهری بود به نام کوفه. شهری سرسبز که آدم های زیادی در آن زندگی میکردند. یک سال در این شهر، خشکسالی شد. یعنی مدت زیادی باران نیامد. رودخانه‌ها کم آب شدند. چاه ها خشک شدند. علف ها و سبزه ها همه زرد شدند. حیوانات از تشنگی داشتند از بین می‌رفتند. مردم تشنه و کلافه شده بودند. هر روز منتظر بودند یک تکه ابر توی آسمان ببینند ولی هیچ خبری نمی‌شد. تا بادی می‌وزید، می‌گفتند شاید باران بیاد، ولی باز هم خبری نمی‌شد. روزها گذشت، مردم خیلی ناراحت و ناامید شده بودند. زمین های کشاورزی از بی آبی ترک برداشته بودند. محصولات مردم کم کم از بین می‌رفت. همه نگران بودند و نمیدانستند باید چکار کنند. روزی تعداد از مردم توی میدان شهر جمع شدند تا راه حلی پیدا کنند. هر کس چیزی می‌گفت. یکی از آنها گفت: چقدر منتظر باران بمانیم؟ همه چیز دارد از بین میرود؟ دیگری گفت: با حرف زدن که به نتیجه نمی‌رسیم، باید کاری کنیم. یکی گفت: چکار کنیم؟ اصلا مگر می‌شود کاری کرد؟ جوانی از بین جمعیت گفت: تا حالا هر کاری کردیم به جایی نرسیدیم، کاش می‌شد پیش علی بن ابی طالب برویم و از او بخواهیم دعای باران بخوانند. مردم سکوت کردند و با ناامیدی به هم نگاه کردند. دوباره آن جوان گفت: من به خانه علی (ع) میروم. هرکس میخواهد با من بیاید . مردم کمی بعد هم نگاه کردند.بعضی ها گفتند: حالا که او می‌رود خوب است ما هم برویم تا ببینیم چه میشود. عده ای جمع شدند و به طرف خانه علی مولا رفتند. کم کم حدود پانصد نفر آدم جمع شدند. در خانه علی مولا را زدند. علی مولا در را باز کردند. مردم گفتند: ای علی بن ابی طالب! خشکسالی شده، دام ها دارند از بین می‌روند و باغ ها خشک شدند. از شما می‌خواهیم دعا کنید تا باران ببارد. علی مولا نگاهی به مردم کردند و دیدند جمعیت کم کم زیاد می‌شود و گفتند: دعا میکنم. مردم جلو آمدند و نگاهشان را به لب های علی مولا دوختند. علی مولا دستهایشان را بالا بردند تا دعاکنند. اما ناگهان دوباره دست‌هایشان را پایین آوردند و به داخل خانه برگشتند. مردم تعجب کردند. با خود گفتند: چرا علی بن ابی طالب پشیمان شد؟ چرا برگشت داخل خانه؟ ان روز علی مولا مهمان داشتند. امام حسین مهمان خانه پدرشان بودند و داخل خانه نشسته بودند. علی مولا آمدند پیش پسرشان و گفتند: حسین جان! ای نور چشمم! اهل کوفه از خشکسالی خسته و ناامید شده‌اند. آمده اند و میگویند که برایشان دعای باران بخوانم. میشود شما این کار را انجام بدهی؟ برای مردم دعای باران بخوانی؟ امام حسین بلند شدند. لبخند زدند و گفتند: چشم پدرجان! اطاعت میکنم. بعد هردو با هم آمدند بیرون از خانه. علی مولا رو به مردم کردند و گفتند: مردم! شما از من طلب آب و باران کردید. حالا پسرم حسین(ع) اینحاست. او برای شما دعای باران میخواند. کوفیان با تردید به هم نگاه کردند. خیلی ها حتی به استجابت دعای علی مولا هم شک داشتند چه برسد به دعای پسرشان امام حسین😔 اما امام حسین همینطور از بین جمعیت راهشان رو باز کردند و جلو رفتند. رفتند و رفتند تا رسیدند به آخر کوچه. شروع کردند به دعا خواندن. همینطور که دعا می‌خواندند چشم‌هایشان از اشک خیس شد. مردم با تعجب نگاه میکردند. با خود فکر می‌کردند آیا دعای او می‌تواند کاری کند؟ چطور میشود که خدا به دعای کسی باران بفرستد؟ چشم همه به طرف آسمان بود.آسمون هم صاف و آفتابی بود. خبری از ابر و باران نبود. کم کم عده‌ای ناامید شدند و میخواستند برگردند. امام حسین همچنان دعا میخواندند و قطره های اشک که توی چشمان امام حسین جمع شده بود، می‌ریخت روی ریش بلند و خرمایی رنگشان. با صدای بلند دعا را می‌خوانند. هنوز دعای امام حسین تمام نشده بود، که یک دفعه باد شدیدی وزید. هر لحظه شدیدتر میشد. مردم با تعجب گفتند: این باد دیگر چیست؟ همه سرها به سمت آسمان برگشت. باد شدید ابرهای سیاه را آورده بود بالای شهر کوفه. آسمانی که تا همین یکی دو دقیقه پیش صاف و آفتابی بود، پر از ابر های سیاه شد. ابرهای سیاه خوردند به هم و صدای رعد و برق همه جا پیچید. (صدای رعد و برق را تقلید کنیم) باران تندی شروع به باریدن کرد. قطره های درشت باران روی زمین می‌چکید و بوی آن کل شهر کوفه را پر کرده بود. جوی های توی کوچه ها پر از آب شده بود. به کانال شعر،قصه، معرفی کتاب بپیوندید👇 @gheseshakhsiatemehvari
📣 قابل توجه پدرومادرها، فعالین فرهنگی، مربیان و... ✅بستهٔ تربیتی شخصیت محوری استاد عباسی ولدی 🌹 روی عبارات آبی رنگ ضربه بزنید👇 کلیپ معرفی بحث شخصیت محوری حتما کلیپ رو ببینید تا با اهمیت این بحث آشنا بشید 👌 ــــــــــــ جلسه اول جلسه دوم جلسه دوم پرسش و پاسخ جلسه سوم جلسه سوم پرسش و پاسخ جلسه چهارم جلسه چهارم پرسش و پاسخ جلسه پنجم جلسه پنجم پرسش و پاسخ پاسخ به یک پرسش مهم (از جلسات مبانی رشد و تربیت اسلامی) جلسه ششم جلسه ششم پرسش و پاسخ جلسه هفتم جلسه هفتم قسمت دوم جلسه هشتم(نهایی) شخصیت محوری و سوالات بچه‌ها دربارهٔ خدا پرسش و پاسخ ۱ پرس و پاسخ ۲ پرسش و پاسخ ۳ پرسش و پاسخ ۴ پرسش و پاسخ ۵ پرسش وپاسخ ۶ پرسش و پاسخ ۷ پرسش و پاسخ ۸ پرسش و پاسخ ۹ پرسش و پاسخ ۱٠ پرسش و پاسخ ۱۱ پرسش و پاسخ ۱۲ پرسش و پاسخ ۱۳ سوال: نشانهٔ موفقیت در پیاده سازی بحث شخصیت محوری ــــــــــــــــ و و متناسب با رویکرد شخصیت محوری در کانال شعر،قصه و معرفی کتاب درمسیرمادری (حاصل تلاشی مادرانه) 👇 @gheseshakhsiatemehvari 🛑این کانال ها زیرنظر استاد عباسی ولدی نیستند بلکه صرفا حاصل تلاشی مادرانه برای هرچه بیشتر عاشق شدن فرزندان این سرزمین هستند. 💚 رسانه باشیم... https://eitaa.com/shakhsiatemehvari
داستان تمثیلی دربارهٔ فلسطین نویسنده: زهرا محقق کاری از گروه شعر و قصه درمسیرمادری 🇵🇸🇵🇸🇵🇸🇵🇸🇵🇸🇵🇸🇵🇸🇵🇸 به نام خدا یکی بود یکی نبود. زیر گنبد کبود غیر از خدای مهربون هیچکس نبود. تو سرزمین زیتون ها مورچه های سیاه زیادی کنار هم زندگی می کردند. اونا خیلی همدیگرو دوست داشتن و باهم مهربون بودن. گوشه گوشه اون سرزمین لونه ساخته بودن و هرروز مشغول دونه پیدا کردن بودن. اما درست برعکس این مورچه ها، تو سرزمین های اطراف، مورچه های قرمز رنگی زندگی می کردن که خیلی بداخلاق و زورگو بودن و باهمه دعواشون میشد. مورچه های قرمز میخواستن جایی زندگی کنن که فقط خودشون و دوستاشون باشن. چون فکر میکردن فقط خودشون از بقیه مورچه ها بهترن. برای همین یک روز تصمیم گرفتن برن به سرزمین زیتون و اونجا رو شهر خودشون بکنن. اما چجوری؟ اون جا که مال مورچه های سیاه بود! پس لازم بود اول به یه بهونه ای وارد شهر بشن. مورچه های قرمز به مورچه های سیاه وعده دادن و گفتن: اگه شما بذارید ما بیایم تو زمین های شما و لونه بسازیم ما هم به شما قول میدیم از انواع دونه های خوشمزه سرزمین های دیگه بهتون غذا بدیم. مورچه های سیاه که از نقشه مورچه های قرمز خبر نداشتن حرف اونا رو قبول کردن. و اینجوری شد که کم کم مورچه های قرمز تو یه زمین کوچیک از سرزمین مورچه های سیاه لونه هاشونو ساختن. مدت ها گذشت. مورچه های سیاه مشغول زندگی خودشون بودن. اما اون وسط مورچه های قرمز تعدادشون داشت روز به روز بیشتر میشد. آخه اونا یه تونل مخفی زیر زمین ساخته بودن تا کم کم دوستاشونو دعوت کنن به این سرزمین. بعد یه مدت که مورچه های قرمز تعدادشون زیاد شد دوباره رفتن پیش مورچه های سیاه و گفتن: ما دیگه خیلی تعدادمون زیاد شده. بچه هامون زیاد شدن و باز هم نیاز به لونه بیشتر داریم. شما باید به ما زمین بیشتری بدین تا بتونیم لونه های بیشتری بسازیم. مورچه های سیاه جواب دادن: اینجا شهر ماست. لونه هامون همه اینجاست. دونه هامون همه اینجاست. نمیتونیم شهر خودمونو به شما بدیم. و این شد شروع یک دعوای بزرگ. مورچه های قرمز عادت نداشتن از کسی نه بشنون. برای همین وقتی مورچه های سیاه حاضر نشدن به اونا زمین بیشتری بدن، شروع کردن به زورگویی و قلدری. هرروز میرفتن تو مسیر مورچه های سیاه و دونه هاشونو به زور میگرفتن. لونه هاشون رو خراب می کردن. گاهی به سمتشون سنگریزه پرت می کردن و گاهی هم توی لونه شون رو پر از آب می کردن تا همه مورچه هایی که داخلن بمیرن. خلاصه این دعواها روز به روز بیشتر می شد. همه خسته شده بودن. مورچه های سیاه تا جایی که می تونستن از خودشون دفاع می کردن و نمیذاشتن کسی خونه شونو بگیره. اوایل سنگ های کوچیک رو پرت می کردن به سمت مورچه های قرمز. اما یکم که گذشت، سلاح هاشون هم بهتر و قوی تر شد. مثل تیر کمان تخمه ای که باهاش لونه های دشمن شونو تخمه بارون می کردن، یا ماکارونی نیزه ای هایی که به سمت زمین دشمن پرتاب می کردن و... خلاصه گذشت و گذشت تا اینکه مورچه های قرمز یه بخش زیادی از سرزمین مورچه های سیاه رو با زور گرفتن. حتی خیلی از مورچه های سیاه رو هم نابود کردن. مورچه های سیاه که دیگه خسته شده بودن از این همه زورگویی، به فکر افتادن که یه نقشه حرفه ای بکشن. اونا تصمیم گرفتن یه منجنیق بزرگ درست کنن. بعد گروه گروه برن بالای درخت تا زیتون جمع کنن. و بعد اون زیتون ها رو با کمک منجنیق پرت کنن به سمت مورچه های قرمز. یه روز صبح زود، این نقشه عملی شد. مورچه های قرمز همگی خواب بودن که یه دفعه همه شون با صدای جیغ بلند یکی از مورچه ها از خواب بیدار شدن. واااااای... چی شده بود؟... یه زیتون بزرگ افتاده بود روی یکی از مورچه ها و اونو له کرده بود. چیزی نگذشته بود که زیتون بعدی هم روی سر یه مورچه دیگه فرود اومد. مورچه های قرمز که فهمیده بودن چه بلایی سرشون اومده فریاد زدن: حمله شده... حمله زیتونی... فرار کنید... و همه دار و دسته شون از ترس اینکه زیتون توی سرشون فرود نیاد فرار کردن و تا جایی که میتونستن از لونه هاشون دور دور شدن. همون لونه هایی که به زور از مورچه های سیاه گرفته بودن. و اینجوری بود که مورچه های قرمز بدجنس پا به فرار گذاشتن و دیگه اون طرفا پیداشون نشد. چون اونجا سرزمین واقعی و اصلی مورچه های سیاه بود.🇵🇸 به کانال شعر، قصه و معرفی کتاب بپیوندید👇 https://eitaa.com/gheseshakhsiatemehvari
💚 قصه هایی از حضرت مادر... 💚 گروه شعر و قصه درمسیر مادری قصه‌هایی از زندگانی مبارک حضرت فاطمه سلام الله علیها را تقدیم می‌کند: (روی جملات آبی رنگ ضربه بزنید🙏) قصه تولد حضرت زهرا سلام الله علیها قصه کمک فرشته ها شعر کودکانه لی لی لی لی حوضک (در مدح حضرت مادر) قصه گنجشک کوچولو و نور زیبای حضرت زهرا سلام الله علیها (چرا به ایشان زهرا می‌گویند؟) قصه چادر نورانی (ماجرای مسلمان شدن هشتاد یهودی به واسطه‌ی چادر نورانی حضرت)(نسخه بالای چهارسال) قصه چادر نورانی (نسخه زیر چهار سال) قصه حدیث کسا شعر حدیث کسا قصه دانه‌های بهشتی (بخشش انار) قصه عروسی آسمانی قصه سوره‌ی انسان (داستان فداکاری خانواده مولا علی علیه السلام در قرآن) قصه عرب بادیه نشین قصه عروسی بابرکت (عروسی یهودیان و لباس بهشتی حضرت) (نسخه‌ی بالای چهار سال) قصه عروسی بابرکت (نسخه‌ی زیر چهار سال) قصه گردنبند با برکت قصه تسبیحات حضرت زهرا سلام الله علیها نمایشنامه (علت مخفی بودن قبر حضرت) از برنامه های کانال لالایی خدا شعری کودکانه در مدح حضرت زهرا سلام الله علیها 🌺🌺🌺🌺🌺 با انتشار این پیام در ثواب آشناکردن بچه‌ها با شخصیت نورانی حضرت مادر سهیم باشیم🙏 مادران عزیز به کانال شعر،قصه و معرفی کتاب بپیوندید👇 @gheseshakhsiatemehvari و حتما پیام سنجاق شده در کانال را بادقت مطالعه بفرمایید 🙏🙏🙏
بسته فرهنگی فاطمیه نهایی.pdf
2.7M
🏴 بسته فرهنگی فاطمیه🏴 شعر،قصه،کاردستی،بازی،نقاشی کاری از گروه شعر و قصه درمسیرمادری تلاشی مادرانه برای پیاده سازی بحث مهم و کلیدی شخصیت محوری (تربیت الگویی) استاد عباسی ولدی 📣اگر با این بحث آشنا نیستید روی جمله آبی رنگ بالا ضربه بزنید تا کلیپ رو ببینید و حتما این کانال رو دنبال کنید👇 https://eitaa.com/shakhsiatemehvari فایل عکس های قابل چاپ بسته فرهنگی فاطمیه (برای دانلود فایل روی جمله بالا 👆ضربه بزنید) 🌿 هزینه معنوی استفاده ازاین بسته صلوات بر محمد و آل محمد و ارسال آن برای دیگران 🌺 ما را در بله و ایتا دنبال کنید👇 @gheseshakhsiatemehvari
قصه دانه های بهشتی (انار بهشتی) 🤩 اینجا کلیک کن!👇 https://eitaa.com/gheseshakhsiatemehvari/894 یه قصه ی قشنگ برای شب یلدا... چی بهتر از این که تو شبی که دور هم هستیم از فضایل مادرمون حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها💚 برای بچه هامون بگیم😍 به کانال شعر قصه و معرفی کتاب بپیوندید👇 @gheseshakhsiatemehvari
قصه دانه های بهشتی نویسنده:ز.تقی پور منبع: ریاحین الشریعه جلد۱ صفحه۱۴۲ فضائل الزهراء، صفحه۱٠۷ سلام سلام آی بچه ها کوچکترا بزرگترا☺️ روزی حضرت فاطمه (س) مریض شد😔 امام علی ع گفت: فاطمه جان! هر چه می خواهی به من بگو تا برایت تهیه کنم. حضرت فاطمه(س) لبخندی زد و تشکرکردو گفت: من از شما چیزی نمی خواهم☺️ امام علی ع اصرار کرد که اگر چیزی دوست داری بگو تا برایت تهیه کنم بچه ها❤️ حضرت فاطمه میوه ای میخواست که پیداکردنش کمی سخت بود چون فصلش تموم شده بود... حضرت فاطمه (س) گفت پدرم رسول خدا،همیشه به من می گفتند که هیچ وقت چیزی که تهیه کردنش برای همسرت سخت است از او نخواه تا شرمنده ی تو نباشد امام علی ع گفت فاطمه جان،به خاطر من خواهش می کنم هر چی میل داری بگو حضرت فاطمه (س) گفت: اگر کمی انار برایم تهیه کنی از شما ممنونم.☺️ امام علی ع مهربان برای خرید انار راهی بازار شد. در بین راه از مسلمانان سوال می کرد انار کجا پیدا می شود؟ یکی از مردان جواب داد: امام علی ع می دانید که فصل انار گذشته است، اما شاید مردی به نام شمعون هنوز انار داشته باشد امام علی ع بسیار خوشحال شد و پیش شمعون رفت. بعد ازسلام از شمعون پرسید: انار داری؟ شمعون گفت:همه را فروخته ام😔 همسرِ شمعون صحبت های بین امام علی ع و شمعون را شنید. به همسرش گفت: من یک انار برای خودم زیر برگ ها پنهان کرده بودم، آن را به امام علی ع می دهم. امام علی ع چهار درهم برای خرید انار به شمعون داد. ( درهم واحد پول کشور های عربی است) شمعون گفت: ولی قیمت این انار نیم درهم است. امام علی ع گفت: نیم درهم برای خودت و بقیه اش برای همسرت باشد. چون انار را برای خودش نگه داشته بود که بخورد ولی به من داد. امام علی ع خداحافظی کرد و با خوشحالی به سمت خانه رفت تا انار را به حضرت فاطمه بدهد.😇 در راه صدای ناله ای شنید،😭 دنبال صدا رفت، ناگهان دید مرد نابینایی تنها و تشنه و گرسنه روی زمین خوابیده است. 😢 امام علی ع با مهربانی سرِ مرد را روی پایش گذاشت و گفت: ای مرد چه شده ؟ چند روز است اینجا بدون آب و غذا افتاده ای؟ مرد نابینا که امام علی ع را نمی شناخت گفت: بیمار شده ام و تنها و بی کس م امام علی ع گفت:الان چه چیزی میل داری؟ مرد گفت: اگر یک انار برایم پیدا میشد میل داشتم. امام علی ع گفت: من یک انار دارم که داشتم آن را برای بیمار عزیزم می بردم ولی آن را نصف می‌کنم و نصفش را به تو می‌دهم .😊 امام علی ع انار را دو نصف کرد و دانه های آن را کم‌کم در دهان مرد گذاشت نصف انار تمام شد مرد گفت: اگر لطف کنی و آن نصف دیگر انار راهم به من بدهی تا بخورم شاید حالم خوب شود. امام علی ع با خودش فکر کرد این مرد اینجا تنها و بی کس است پس بهتر است نصف دیگر انار رابه او بدهم... پس با محبت و مهربانی دانه های انار را در دهان مرد گذاشت تا انار تمام شد. امام علی ع با آن مرد خداحافظی کرد و به سمت خانه رفت. در راه با خودش فکر می‌کرد حالا چکار کنم؟ دیگر اناری ندارم تا برای فاطمه (س) ببرم! به‌ خانه رسید ولی از خجالت وارد خانه نشد از بین در نگاه کرد تا ببیند حضرت فاطمه (س) خواب است یا بیدار! ناگهان دید سبدی از انار های بزرگ و خوش رنگ و آبدار جلوی حضرت فاطمه(س) است.😋 امام علی ع با خوشحالی وارد خانه شد. متوجه شد که این انارها،انار های معمولی نیست و از بهشت آمده است.☺️ پرسید فاطمه جانم! این انارها را چه کسی آورده است؟ حضرت فاطمه گفت:علی‌جانم! وقتی‌که برای خرید انار رفتی، بعد چند دقیقه صدای در خانه آمد فضه بانو در را باز کرد، مردی را پشت در دید که سبدی انار برایمان آورده بود امام علی ع درحالی‌که لبخند می‌زد دانه‌ای از انار را برداشت و در دهان حضرت فاطمه (س) گذاشت😇حضرت فاطمه (س) آن را خورد و گفت: انار شیرین و خوش‌مزه ای است، خدا را شکر، حالم خیلی بهتر است،ممنونم علی‌جان!😍 (اصل روایت را درتصویر زیر بخوانید)👇 @gheseshakhsiatemehvari
منبع قصه ی انار. 👆 کتاب ریاحین الشریعه مادران عزیز خوبه که قصه ها رو از منبع اصلیش هم بخونیم که موقع تعریف کردن داستان برای عزیزانمون بتونیم با اشراف به اصل روایت باتوجه به شناختی که از دلبندمون داریم،داستان پردازی رو کم و زیاد کنیم. @gheseshakhsiatemehvari
قصه عصای سخنگو نویسنده: صدیقه قاسمی کاری از گروه شعر و قصه در مسیرمادری منبع: کافی جلد یک، صفحه ۳۵۳ 🌿🌿🌿🌿 بسم الله الرحمن الرحیم یکی بود یکی نبود وقتی امام هشتممون امام رضای مهربون❤️ شهید شدن ،پسر عزیزشون😍 امام جواد ‌‌(ع)امام شدن . اما بچه‌ها امام جواد ‌(ع)اون موقع فقط ۸ سالشون بود . آدم بدا و حتی بعضی آدم خوبا و دوستاشون نمیتونستن باور کنن که امام، امامه. بچه و بزرگ نداره و خدا علم کامل و زیادی به آنها داده تا راه درست رو به مردم نشون بدن که همون دین خداست . برای همینم جلسه‌هایی رو توی یه جاهای بزرگ مثل مسجد میگذاشتن و دانشمندا و امام رو دعوت میکردن. بعدش سؤالای سخت سخت ازشون میپرسیدن تا اگه امام بلد نبودن بگن دیدین گفتیم امام جواد (ع) بچه‌اس و نمیتونه امام باشه . اما بچه‌ها توی همّه اون جلسه‌ها امام جواد(ع) جواب همه سؤالا رو به دشمنا دادن و وقتی نوبت امام میشد از اونا سؤال بپرسن آدم بدا هیچّی بلد نبودن و امام مجبور میشدن جواب سؤالا رو خودشون بدن . روزی از روزا امام جواد برای زیارت قبر پیامبر ﷺ به مسجد‌النبی رفته بودن .اتفاقا یکی از اون آدم بدا هم اومده بود .اون آقا که قاضی شهرشون بود و فکر میکرد خیلی بلده تا امام رو دید شروع کرد به سؤال پرسیدن اونم سؤالای سخت سخت . امام با حوصله همّه‌ی سوالاشو جواب دادن . اون مرد آخرش گفت یه سؤال دیگه هم دارم که روم نمیشه بپرسم . امام فرمودن میخوای قبل از اینکه بپرسی من بگم چی میخوای بپرسی و سؤالت چیه؟؟؟ آقاهه تعجب کرد و تو دلش گفت مگه میشه محمدبن‌علی سؤال منو قبل از پرسیدن بدونه . اما گفت بفرمایید سوالم چیه؟ امام فرمودن میخواستی بپرسی امام کیه ؟ بدون که امام من هستم . اون مرد گفت درسته‌!!!از کجا فهمیدید؟😳 ولی بعدش گفت اگه راست میگید نشونه و علامت امام بودنتون چیه؟ یه دفعه عصای چوبی امام شروع کرد به حرف زدن . آقاهه دیگه از تعجب😳 خشکش زد .چی؟ مگه عصا هم حرف میزنه ؟ آخه چطور ممکنه ؟ همینطور تو تعجب بود که صدای عصا رو شنید که میگفت صاحب من امام این زمان و حجت خداست . بچه‌ها جون عصا که نمیتونه حرف بزنه . میتونه؟؟؟ این علم و قدرت امام بود که تونست عصای بی زبان رو مثل آدما به حرف بیاره و شاهد و نشونه‌ای برای امامتشون تو کودکی باشه . @gheseshakhsiatemehvari
قصه تولد امام زمان عج ۳.mp3
2.05M
قصه ی تولد امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف منبع قصّه: 📚کتاب «كمال الدّين و تمام النّعمة، ج۲، ص۴۲۷»؛ اثر شیخ صدوق رحمة الله علیه ۴٠ @lalaiekhoda