eitaa logo
QASiM.ZARIF.RESEARCH
1 دنبال‌کننده
196 عکس
6 ویدیو
13 فایل
پیوند عضویت در صفحه اینستاگرام: instagram.com/ghzresearch
مشاهده در ایتا
دانلود
نفس کتابداری، یک کار انسانیِ فرهنگیِ برجسته‌ای است؛ منتها کتابدار صرفاً آن کسی نیست که خدمتِ آوردن و دادن کتاب را به عهده میگیرد؛ کتابدار میتواند منبع و منشأ و مرجعی باشد برای راهنمائی مراجعه کنندگان به کتاب. یکی از کارهای مهم این است که ما ذهن را عادت بدهیم به نظم در مطالعه. گاهی مراجعه‌ی به یک کتاب اگر در جای خود قرار بگیرد؛ یعنی قبل از این کتاب، کتابهای دیگری که متناسب با این موضوع است، خوانده شده باشد، بعد این کتاب مطالعه شود، تأثیر به‌مراتب بیشتر و عمیق‌تری خواهد داشت از این که این کتاب بدون ملاحظه‌ی آنچه که مرتبط با آن است، دیده شده باشد. خب، این راهنمائی می‌خواهد.
نگران زبان فارسی‌ام (2) چرا زبان فارسی؟ نمی‌شود باور کرد که نفوذ به خاطر قدرت سیاسی کشور فارسی‌زبان است. علت نفوذ شاید یک مقدار در خود ذات این زبان است؛ یعنی ترکیب و شیوایی ویژه و آهنگی که این زبان دارد. من از بعضی کسانی که در مجامع جهانی خیلی حضور پیدا می‌کنند و نطق‌های مختلف را می‌شنوند، شنیدم که می‌گفتند آهنگ و نطق‌های فارسی، گیراتر از آهنگ زبان‌های دیگر است. علت دیگر نفوذ ، آن بار معنایی است که این زبان با خودش حمل می‌کند. ، فرهنگ غنییی را با خودش می‌برده است؛ این فرهنگ امروز در اختیار ماست؛ عمدتاً هم فرهنگ اسلامی است. امروز هم حقیقتاً در دنیا جاذبه‌ی جدیدی پیدا کرده است. هر جا که جاذبه‌ی این فرهنگ و این تفکر بتواند راهی باز کند و نفوذی بکند، هم هست. در چنین شرایطی، در کانون ، باید به این زبان رسید. این زبان خیلی سعه و ظرفیت دارد. (1) انگلیسی‌ها با زرنگی زبان خودشان را زبان علم و زبان بین‌المللی کرده‌اند و هر چه شما می‌خواهید یاد بگیرید و هر چه می‌خواهید بخوانید، مجبورید زبان آن‌ها را یاد بگیرید. شما کاری کنید که در پنجاه سال آینده، همین نیاز به شما باشد. (2) کاری کنید که پنجاه سال بعد، اگر کسی خواست به تازه‌های علمیِ آن روز دست پیدا کند، مجبور بشود بیاید یاد بگیرد (3) از پیشرفت علمی در کشور برای گسترش و نفوذ استفاده شود. زبان خیلی مهم است برادران و خواهران عزیز! اهمیت زبان ملی یک کشور برای خیلی‌ها هنوز دانسته و شناخته نیست.
نگران زبان فارسی‌ام (3) چرا زبان فارسی؟ (2) به‌نظر من، از جهتی یک زبان استثنایی است. زبان عربی با آن گسترش واژگانی که دارد، خصوصیت را ندارد و آن، ترکیب‌پذیری است. میشود با سلیقه‌های خوب، از ، بی‌نهایت ترکیب‌های خوب درست کرد. البته ترکیب‌های غلط و بد هم می‌شود درست کرد و امروز ما دچار این بلیه هستیم؛ یعنی هرکس ترکیبی درست می‌کند! البته در سابق لغت درست می‌کردند، که دفع کردنش آسانتر بود. {به عنوان مثال} ما این همه تکرار کردیم، در رادیو و تلویزیون هم گفتیم که نگویید «لازم به ذکر است»؛ اما هر کاری می‌کنیم، نمی‌شود! رسماً گفتیم، ابلاغ هم کردند، در سخنرانی هم گفتیم که این ترکیب «لازم به ذکر است» را نگویید؛ ولی باز می‌گویند! یک روز در جلسه‌یی در صدا و سیما من صحبتی کردم و گفتم که این‌قدر نگویید «داریم»؛ این تصویر فلانی را داریم، این صدای فلانی را داریم، این مذاکره را با هم داریم؛ این یک گرته‌برداری غلط از زبان بیگانه است؛ در فارسی چنین چیزی نداریم. مثلاً به جای این‌که بگوید من با شما گفتگویی بکنم، می‌گوید من با شما گفتگویی داشته باشم؛ مرتب این فعل «داشتن» را به‌صورت {فعل‌های} کمکی غیر وارد و غیر صحیح و غیر اصیل در استفاده می‌کنند؛ هرچه هم می‌گوییم، فایده‌یی ندارد! ادامه در پست پایین👇👇👇👇
چگونه به کتاب‌خوانی عادت کنیم؟ (توصیه‌های در مورد کتاب‌خوانی) پیش از خواب! در منزل خود من، همه‌ی افراد، بدون استثنا، هرشب در حال مطالعه خوابشان می‌برد. خود من هم همین‌طورم. نه این‌که وسط مطالعه خوابم ببرد. مطالعه می‌کنم، تا خوابم می‌آید، کتاب را می‌گذارم و می‌خوابم. همه‌ی افراد خانه‌ی ما، وقتی می‌خواهند بخوابند حتماً یک کتاب کنار دستشان است. من فکر می‌کنم که همه‌ی خانواده‌‌های ایرانی باید این‌گونه باشند. توقع من، این است. باید پدر‌ها و مادر‌ها، بچه‌‌ها را از اول با کتاب، محشور و مأنوس کنند. حتی بچه‌‌های کوچک باید با کتاب انس پیدا کنند. .
چگونه به کتاب‌خوانی عادت کنیم؟ (توصیه‌های در مورد کتاب‌خوانی) نیم‌ساعت‌ها! کتابخوانی را باید جزو عادات خودمان قرار دهیم. به فرزندانمان هم از کودکی عادت بدهیم کتاب بخوانند؛ مثلاً وقتی می‌خواهند بخوابند، کتاب بخوانند. یا وقتی ایام فراغتی هست، روز جمعه‌ای هست که تفریح می‌کنند، حتماً بخشی از آن روز را به کتاب خواندن اختصاص دهند. در تابستان‌ها که نوجوانان و جوانان محصّل، تعطیل‌اند حتماً کتاب بخوانند. کتاب‌هایی را معیّن کنند، بخوانند و تمام کنند. افرادی که کار روزانه دارند مثلاً کارمند اداری، کارگر، کاسب و یا کشاورز هستند وقتی به خانه می‌آیند، بخشی از زمان را گرچه نیم‌ساعت برای کتاب خواندن بگذارند.چقدر کتاب‌ها را در همین نیم‌ساعت‌ها می‌شود خواند! بنده دوره‌های بیست جلدی و بیست و چند جلدی کتاب را در همین فاصله‌های ده دقیقه، بیست دقیقه و یک ربع ساعته خوانده‌ام. پشت این کتاب‌ها را هم یادداشت می‌کنم که معلوم باشد. شاید صدها جلد کتاب را همین‌طور در این فاصله‌های کوتاه ده دقیقه‌ای خوانده‌ام. بسیاری از افراد را هم می‌شناسم که این گونه‌اند. .
گاهی می‌بینید یک نفر پای تلویزیون نشسته و منتظر یک فیلم است. تلویزیون آگهی تبلیغاتی پخش می‌کند و گاهی پخش تبلیغات بیست دقیقه طول می‌کشد. یک‌وقت است کسی به آن تبلیغات احتیاج دار؛ اما کسی که احتیاج ندارد آگهی‌‌های تبلیغاتی را ببیند، این بیست دقیقه را چرا بی‌کار بنشیند!؟ یک کتاب دمِ دستش باشد؛ بردارد و بیست دقیقه مطالعه کند. اگر مردم ما عادت کنند که از این وقت‌های ضایع‌شونده برای مطالعه‌ی کتاب استفاده کنند، جامعه خیلی پیش خواهد رفت و فرهنگ کشور، خیلی ترقی خواهد کرد.
ملت ایران باید خود را قوی کند. اگر ملتی قوی نباشد، به او زور می‌گویند، از او باج می‌گیرند و به او اهانت می‌کنند. سه عنصر یک ملت را قوی می‌کند: اقتصاد، فرهنگ و علم. امروز ما در دانش پیش می‌رویم اما در اقتصاد و فرهنگ، اهتمام بیشتر لازم است.
من مى‌خواهم از مردم بکنم و آن این است: کسانى که وقت‌هاى ضایع‌شونده‌اى دارند؛ مثلاً به اتوبوس یا تاکسى سوار مى‌شوند، یا سوار وسیله‌ى نقلیه‌ى خودشان هستند و دیگرى ماشین را مى‌راند، یا در جاهایى مثل مطبّ پزشک در حال انتظار به سر مى‌برند و به‌هرحال اوقاتى را در حال انتظار به بى‌کارى مى‌گذرانند، در تمام این ساعات، بخوانند. در کیف یا جیب خود داشته باشند و در اتوبوس که نشستند، را باز کنند و بخوانند. وقتى هم به مقصد رسیدند، نشانه‌اى لاى بگذارند و باز در فرصت یا فرصت‌هاى بعدى آن را باز کنند و از همان جا بخوانند.
: اگر جوان ما، عالم ما، دانشمند ما متفکّر بار آمده باشد، از آن ذخیره‌ى دانشى که در اختیار او است، ده‌ها و صدها مسئله‌ى جدید مطرح می کند و پاسخ می گیرد.۱۳۹۳/۰۲/۱۷
بنده همین حالا هم با همه‌ی گرفتاری‌ها، بیش از جوان‌ها مطالعه می‌کنم. ۱۳۹۱/۰۷/۱۹
آن کسانی که دانشگاه‌ها، مراکز تحقیقی، مرکز علمی را می‌خواهند از علم و از تحقیق و پژوهش دور کنند، برای دشمن کار می‌کنند. ۱۴/۰۳/۱۳۸۵
ما می‌گوییم کام حوزه علمیه با علم برداشته شده است. حوزه، علم محور است. علم محور بودن لوازمی دارد؛ باید به این لوازم ملتزم شد. یکی از چیزهایی که لازمه‌ی علم محور بودن است، این است که مجموعه علم محور پرسش زاست، پرسش آفرین است. وقتی بحث علمی مطرح است، سوال مطرح است، با سوال باید با روی باز مواجه شد؛ همچنان که در سنت علمی سلف ارجمند ما هم این وجود داشته. شما ملاحظه می کنید؛ در فقه معارضات فقهی زیاد است؛ گاهی با لحن های تند هم همراه هست. فرض بفرمایید مرحوم صاحب حدائق نسبت به صاحب مدارک، گاهی لحن تندی به کار می‌برد؛ باز متقابلا مرحوم صاحب جواهر نسبت به صاحب حدائق در مواردی لحن بسیار تندی به کار می‌برد.مانعی هم ندارد. این برخوردها معنایش این است که طرح سوال، طرح اشکال، طرح شبهه، طرح مسئله جدید، طرح شیوه جدید، ایرادی ندارد.جلوی سوال را نباید گرفت. حوزه باید قطع سوال نکند. قطع سوال به قطع دانش می انجامد. راه سوال را نباید بست. 89/08/02
افرادی که کار روزانه دارند وقتی به خانه می‌آیند، بخشی از زمان را ولو نیم ساعت برای کتاب خواندن بگذارند. چقدر کتاب‌ها را در همین نیم ساعت‌ها می‌شود خواند! بنده دوره‌های بیست جلدی و بیست و چند جلدی کتاب را در همین فاصله‌های چنددقیقه‌ای خوانده‌ام. شاید صدها جلد کتاب را همین‌طور در این فاصله‌های کوتاه ده دقیقه‌ای خوانده‌ام. بسیاری از افراد را هم می‌شناسم که این گونه‌اند. ۷۲/۲/۲۱
نگران زبان فارسی ام (4) فارسی، زبانی غنی و شیرین است. انسان گاهی اوقات در مطبوعات، صفحه شعر رامی‌نگرد؛ اصلاً رغبت نمی‌کند بخواند. سرمقاله را نگاه می‌کند ؛ اصلاً هیچ جاذبه‌ای ندارد. پس زیبایی در سخن چه شد؟! لطافت زبان فارسی چه شد؟! هنر نویسندگی چه شد؟! ذوق چه شد؟! مگر نه که این همه برای کیفیّت بخشیدن به مطبوعات است؟! از واژه‌های سنجیده، تعبیرات زیبا و ترکیبات نو استفاده کنید.  من البته راجع به زبان فارسی، سالهاست - شاید ده سال بیشتر است - که با صدا و سیما بحث و بگو مگو دارم؛ برای این‌که در آن زمینه پیشرفت کنند؛ کارهایی بکنند و اشکالات را بر طرف سازند. دیدگاه خود را درباره این محتوا بنویسید.
توقع ما از حوزه چیست؟ (1) اول این است که نظامی بر اساس اسلام تحقق پیدا کرده است و موفقیت و عدم موفقیت آن در دنیا و تاریخ، به حساب اسلام گذاشته خواهدشد؛ چه من و شما بخواهیم و چه نخواهیم. این نظام، بر محور تفکرات اسلامی بنا شده و بایستی برمحور مقررات و بینش‌های اسلامی اداره بشود. این تفکرات و بینش‌ها و مقررات، در کجا بایستی تحقیق و تنقیح بشود؟ این استفهام‌ها، در کجا باید پاسخ داده بشود؟ اگر حوزه‌ علمیه قم که امروز در کشور ما و بلکه در عالم تشیع، مادر و محور حوزه‌های علمیه است و در درجه‌ بعد بقیه‌ حوزه‌ها، تنقیح و تبیین مقررات و احکام و معارف اسلامی را - که نظام با آنها حرکت خواهد کرد - به عهده نگیرند، چه کسی باید به عهده بگیرد؟ حوزه‌ها بایستی این مسؤولیت را احساس بکنند. در حوزه‌ها کسانی هستند که کار و تلاش می‌کنند و از لحاظ فکری، مشکلات و گره‌های نظام را با مباحث خود باز می‌کنند. اما حوزه - به ماهی حوزه - هنوز تنظیم و تدوین مقررات اسلامی و نظام ارزشی اسلام و اخلاق عمومییی را که ما میخواهیم ملت داشته باشند و متکی به مدارک قطعی شرع باشد و دیگر جای بحث و لَیت و لعلّ ولِمَ و بِمَ نداشته باشد، متکفل نشده و الگوی زندگی اسلامی را ارایه نداده است. هی به ما میگویند: الگوی زندگی اسلامی را بدهید. چه کسی باید این کار را بکند؟ طبیعی است که حوزه باید در این جهت گام بردارد. ادامه دارد... بیانات در دیدار مجمع نمایندگان طلّاب ۱۳۶۸/۰۹/۰۷
پاسخ به یک پرسش: چرا در کانال پژوهش مدرسه مطالبی درباره زبان فارسی می‌نویسید؟ و پرداختن به زبان فارسی چه ارتباطی با پژوهش دارد؟ افزون بر دغدغه‌های جدی روحی فداه درباره زبان فارسی که برخی از آنان را با عنوان "نگران زبان فارسی‌ام" در همین کانال بازتاب داده‌ایم باید بگوییم: یکی از ملاک‌های یک مقاله معیار( بلکه هر نوشته‌ای) آن است تا زبان آن نیز زبان معیار باشد. خواه عربی، انگلیسی یا فارسی باشد. به هر زبانی که می‌نویسید باید درست بنویسید. زیبا بنویسید. در یک کلام چشمان خواننده را روشن و روح او را بنوازید. او باید از خواندن نوشته شما نهایت لذت را ببرد. اگر همین نشانه‌گذاری -که از اهمیت و ضرورت آن در این کانال سخن گفته‌ایم- در نوشتن رعایت نشود، سوغاتش کج‌فهمی، سردرگمی و... برای خواننده است. به‌کارگیری همین ویرگول (کاما،درنگ‌نما) برای خود حساب و کتابی دارد. در 18 جا باید از ویرگول بهره‌جست. در جاهای دیگری به‌کارگیری‌اش ممنوع است. ولی بسیاری بر این باور خامند که هر جا در سخن وقف کردی باید ویرگول بگذاری؟ در حالی که یکی از اصول ویرایش "خسّت در به‌کارگیری ویرگول" است. طلبه‌های عزیز به دلیل انس زیاد با متون عربی گاه در سخن گفتن و نوشتن با همان شیوه نحو عربی می‌گویند و می‌نویسند. واژگانی به کار می‌برند که برای خواننده و شنونده نامفهوم و نامأنوس است. شما همان‌گونه که عربی را باید درست بگویید و بنویسید، فارسی و انگلیسی و... را نیز باید درست بگویید و بنویسید. بهره‌جویی درست و به‌هنگام آرایه‌های ادبی در نوشتار علمی، از خشکی و زمختی زبان علمی می‌کاهد و میل خواننده به خواندن افزون می‌شود. همیشه برای نمونه خواندن آثار استاد حجت الاسلام و المسلمین دکتر مهدوی راد (از شاگردان قدیمی مقام معظم رهبری) را پیشنهاد داده‌ام. چقدر خوب و زیبا و درست می‌نویسند. به زودی نمونه‌هایی را خواهیم آورد. دیدگاه خود را در این باره اینجا بنویسید👇👇👇 eitaa.com/GhasemZarif و یا survey.porsline.ir/s/kJaV0tr لینک عضویت در کانال پژوهش مدرسه علمیه شهید شفیعی در اینستاگرام instagram.com/ghzresearch
هرکس که در یک بخش یا گوشه‌یی مشغول تبلیغ و کار است، رابطه ی خودش را با کسب معلومات قطع نکند؛ نگوییم کار داریم و نمی‌رسیم. قبل از پیروزی انقلاب، به مدت کوتاهی، و بعد هم که انقلاب پیروز شد و من به تهران آمدم و اشتغال‌های گوناگونی داشتم، اصلا فرصت مطالعه پیدا نکرده بودم. حدود دو سال رابطه‌ام با کتاب قطع شد. با آن همه اشتغالی که ما داشتیم، مگر فرجام داشت؟ من شب ساعت یازده و یا بیشتر به خانه می‌رفتم و کار، ساعت پنج، شش صبح آغاز شده بود؛ تازه عده‌یی ملاقاتی هم در خانه داشتم. خانۀ ما هم دم دست بود؛ می‌رفتم و می‌دیدم عده‌یی از ارگان‌های مملکتی، از نهاد‌های انقلابی، از بخش‌های مختلف، از علمای شهرستان‌ها و ... در اتاق نشسته‌اند و کار دارند؛ اصلا مجال نبود. مدت‌های مدید می‌گذشت که من فرزندان خودم را نمی‌دیدم؛ با این که در خانۀ خودمان بودیم! وقتی موقع شب می‌رفتم، خواب بودند، و صبح هم وقتی بیرون می‌آمدم، خواب بودند. روزهای متمادی می‌شد که من بچه‌ها را نمی‌دیدم. این وضع زندگی ما بود. ناگهان به خودم نهیب زدم و ، تصمیم گرفتم که مجددا مطالعه کنم؛ شروع کردم، دیدم می‌شود، الان سه، چهار سال است که شروع به مطالعه کرده‌ام. شروع مجدد من به مطالعه، بعد از اشتغال به ریاست جمهوری است. الان من مطالعه هم می‌کنم و به کارم هم می‌رسم و می‌بینم که منافاتی با هم ندارند. مطالعۀ علمی - تاریخی هم دارم، مطالعۀ تفننی هم می‌کنم. من الان با این که اشتغالاتم کم نشده و بلکه زیادهم شده است هر شبانه روز، مقداری مطالعه می‌کنم. بتدریج مطالعه کردم. شاید بیش از صد‌ها صفحه یادداشت برداشتم. فهمیدم که می‌شود. بنده همین حالا (دوران رهبری) هم با همۀ گرفتاری‌ها، بیش از جوان‌‌ها مطالعه می‌کنم. بیانات معظم له در: 91/07/19، 66/01/03، 63/08/15 منبع: Khamenei.ir و کتاب "کتاب و کتاب‌خوانی در آینه رهنمودهای مقام معظم رهبری ص 84 و 85 یکپارچه سازی و ویرایش متن: سید ابوالقاسم ظریف
پرداختن به زبان فارسی چه ارتباطی با پژوهش دارد؟ به هر زبانی که می‌نویسید باید درست بنویسید. زیبا بنویسید. در یک کلام چشمان خواننده را روشن و روح او را بنوازید. او باید از خواندن نوشته شما نهایت لذت را ببرد. دیدگاه را بخوانید👇👇👇👇 من عاشق و شیفته‌ی زبان فارسی‌ام. واژه‌سازی برای زبان و پیش بردن و ترقی‌دادن زبان، یک امر بسیار مهم است. به نظر من، هنرِ بزرگِ کسانی مثل سعدی، حافظ یا فردوسی این است که هفتصد سال پیش یا هزار سال پیش، طوری حرف زدند که ما امروز وقتی که آن سخنان را باز می‌گوییم، اصلاً احساس غربت نمی‌کنیم؛ اصلاً زبان، زبان امروز است؛ یعنی حقیقتاً می‌شود گفت که هزار سال جلوتر از زمان خودشان حرف زدند. یقیناً مردم زمان سعدی، به رسایی و شیوایی «بوستان» حرف نمی‌زدند؛ نثر آن دوره‌ها در اختیار ماست و داریم می‌بینیم. «بوستان» یا «گلستان»، این‌طور سلیس و روان و شیواست. امروز وقتی که انسان شعر آن زمان را می‌خواند، مثل این است که دو نفر دارند با زبان شیرین فارسىِ امروز با هم حرف میزنند؛ همین‌طور است حافظ؛ همین‌طورند بعضی از شعرای برجسته و خوب سبک هندی. علی اىّ‌ حال، باید زبان را پیش برد؛ یعنی همچنان‌که آنها جلوتر از زمان خودشان حرکت کردند، ما هم باید حرکت کنیم. لینک عضویت در صفحۀ معاونت پژوهش مدرسه علمیه شهید شفیعی در اینستاگرام instagram.com/ghzresearch
QASiM.ZARIF.RESEARCH
#مقام_معظم_رهبری ما می‌گوییم کام حوزه علمیه با علم برداشته شده است. حوزه، علم محور است. علم محور بود
از لوازم علمی بودن این است که آموزش در حوزه باید با تفکر، تکرار و تحقیق همراه باشد. این نظام آموزشی جدید وارداتی از اروپا فاقد آن است و بر مبنای حفظ است. ما نباید به این سمت بغلتیم. هر برنامه‌ای که ما را به این سمت بغلتاند، برنامه نادرستی است. در برنامه ریزی‌های خودمان نگاه کنیم، ببینیم چه چیزی طلبه را به سمت حفظ‌گرایی می‌راند و از تفکر و تحقیق و مطالعه باز می‌دارد. حفظ‌گرایی درست نیست، مفید نیست. یکی از خصوصیات حوزۀ علمیه ما فکر کردن است. طلبه را باید از اوّلِ درس خواندن، وادار کرد به اینکه فکر کند. معروف بود می‌گفتند: «بدان ایدک الله» - چرا گفت بدان و نگفت بخوان؟ - منظور این است که اولا حس سوال‌پردازی را در طلبه زنده کند، بعد هم به او تفهیم کند که خواندن مراد نیست، دانستن مراد است. این بایستی برای برنامه‌ریزان ما واقعا به صورت یک دستورالعمل جامع باشد. منبع: اینجا را ببینید و بخوانید.
طلبه باید دستش از کتاب رها نشود؛ کتاب بخواند، همه جورش را بخواند، در دورۀ جوانی بخواند. این ذخیرۀ حافظه را که بی‌نهایت دارای ظرفیت است، هرچه می‌توانید، در دورۀ جوانی پر کنید. ۱۳۹۱/۰۷/۱۹ (نشانی این سخن معظم له اینجاست). 📚برگزاری کارگاه حضوری مهارت‌های مطالعه و تندخوانی 📝استاد: دکتر مرتضی باصری 📌زمان برگزرای: ساعت 7 تا 8:15 پنجشنبه‌های مرداد 99 (زمان‌بندی در تصویر بالا مشخص شده است.) 📌زمان نام‌نویسی: ⏰تمدید شد⏰ تا پایان روز دوشنبه 30 تیرماه🗓 📌روش نام‌نویسی: فرستادن کلمه "مطالعه" به نشانی زیر:👇👇👇👇👇 eitaa.com/GhasemZarif 📌به دلیل شرایط ویژه همه‌گیری کرونا ظرفیت محدود است. از این رو اولویت با کسانی است که زودتر نام‌نویسی کنند. لینک عضویت در کانال پژوهش مدرسه علمیه شهید شفیعی در اینستاگرام instagram.com/ghzresearch
امروز جوان‌های ما بایستی، هم سلامت جسمی، و هم سلامت معنوی، و هم سلامت فکری را با هم داشته باشند و برای خودشان نگه دارند. سلامت جسمی را با ورزش و با تغذیۀ مناسب؛ سلامت معنوی و قلبی را هم با توجّه به خدا، با نماز، با دعا، با توسّل، با یاد شهدا؛ سلامت فکری را هم با کتاب‌خوانی تأمین کنید.۱۳۹۵/۰۹/۲۳ .
Ghasem Zarif: امروز جوان‌های ما بایستی، هم سلامت جسمی، و هم سلامت معنوی، و هم سلامت فکری را با هم داشته باشند و برای خودشان نگه دارند. سلامت جسمی را با ورزش و با تغذیۀ مناسب؛ سلامت معنوی و قلبی را هم با توجّه به خدا، با نماز، با دعا، با توسّل، با یاد شهدا؛ سلامت فکری را هم با کتاب‌خوانی تأمین کنید.۱۳۹۵/۰۹/۲۳ کارگاه مهارت‌های مطالعه استاد: دکتر مرتضی باصری برگزاری به روش مجازی و برخط در سامانه LMS حوزه علمیه خراسان تنها طلاب محترم دوره تثبیتی و عزیزانی که پیش از این نام‌نویسی کرده‌اند، می‌توانند شرکت کنند. ساعت و روز برگزاری: پنجشنبه‌ها ساعت ۱۷:۳۰ تا ۱۹ آغاز دوره: پنجشنبه ۱۶ مرداد امکان اضافه شدن فرد دیگری نیست.
امروز جوان‌های ما بایستی، هم سلامت جسمی، و هم سلامت معنوی، و هم سلامت فکری را با هم داشته باشند و برای خودشان نگه دارند. سلامت جسمی را با ورزش و با تغذیۀ مناسب؛ سلامت معنوی و قلبی را هم با توجّه به خدا، با نماز، با دعا، با توسّل، با یاد شهدا؛ سلامت فکری را هم با کتاب‌خوانی تأمین کنید.۱۳۹۵/۰۹/۲۳ کارگاه مهارت‌های مطالعه استاد: دکتر مرتضی باصری برگزاری به روش مجازی و برخط در سامانه LMS حوزه علمیه خراسان تنها طلاب محترم دوره تثبیتی و عزیزانی که پیش از این نام‌نویسی کرده‌اند، می‌توانند شرکت کنند. امکان اضافه شدن فرد دیگری نیست. ساعت و روز برگزاری: پنجشنبه‌ها ساعت ۱۷:۳۰ تا ۱۹ آغاز دوره: پنجشنبه ۱۶ مرداد
توقع ما از حوزه چیست؟ (2) آزاد اندیشی: 1. حوزه آزاد اندیش است. خاصیت علمی بودن است. تحجر در میدان علم معنی ندارد. یعنی اگر عالم هستیم، حوزه علمیه هستیم، دنبال علم هستیم، باید فکر را آزاد گذاشت؛ البته برای اهل فکر. معلوم است که در یک مجموعه علمی کسی که صلاحیت فکری ندارد، جرأت اظهارنظر هم پیدا نمی‌کند؛ اگر اظهار نظر کرد، مچ او را می‌گیرند، غلط او آشکار می‌شود. آن کسی که صلاحیت اظهارنظر دارد، بایستی اظهارنظر کند؛ چه در فقه، چه در اصول، چه در فلسفه، چه در کلام، چه در بقیه مباحث و علوم حوزوی و رایج در حوزه؛ یعنی باید آزاداندیشی باشد. (منبع) 2. این‌طور نباشد که طلبه خیال کند اگر بخواهد امتحان بدهد، بایستی مثلاً این‌گونه در جزییات دقت بکند و این ریزه‌کاری‌ها را بداند، و نتیجتاً از آن مسائل اصلی باز بماند. البته در درس‌ها هم باید این نکته رعایت شود، اما عمده در امتحان است. نه تنها طلاب را بایستی از غور بی‌حاصل در بعضی از کارهای کوچک برحذر بدارند، بلکه بیشتر باید آن‌ها را به تحقیق، به تفحص، به آزاداندیشی، به سعۀ مسائل مورد نظر و نوآوری سوق بدهند. (منبع)
چگونه خوب درس بخوانیم؟ درآمد: هدف از درس‌خواندن و روش فراگیری آن برایتان روشن است؟ اینکه دانش را صرفاً به خاطر سپردن تکه‌پاره‌های اطلاعات یا گذراندن واحدهای متعدد درسی و کسب انواع و اقسام مدارج تحصیلی در نظر آوریم، مایۀ وهن مفهوم دانش است. (منبع) اگر این‌گونه یا به چیزی شبیه به این می‌اندیشید، هم‌اینک به فکر چاره باشید. در سخن بیاندیشید: حفظ‌گرایی درست نیست، مفید نیست. طلبه را باید از اول درس خواندن وادار کرد به اینکه فکر کند. معروف بود می‌گفتند: «بدان ایدک الله» - چرا گفت بدان و نگفت بخوان؟ - منظور این است که اولا حس سوال‌پردازی را در طلبه زنده کند، بعد هم به او تفهیم کند که خواندن مراد نیست، دانستن مراد است. (منبع) ادامه دارد...