eitaa logo
گلزار ادبیات
8هزار دنبال‌کننده
4.7هزار عکس
155 ویدیو
1 فایل
توسط دبیر بازنشسته‌: ع. ک. (بانو خالقی) ایجاد کانال: ۹ بهمن ۱۴۰۱ استفاده از مطالب، با ذکر نام یا لینک کانال مجاز است. تبلیغ و تبادل نداریم. کانال دوم‌ما #گلستان‌ادبیات https://eitaa.com/golestaneadabiyat
مشاهده در ایتا
دانلود
درست بنویسیم و بخوانیم ثَبات / ثُبات ثَبات به فتح ث، به معنی دوام و پایداری و ثَبات داشتن، به معنای برجای ماندن و ثابت بودن است. اغلب آن را به ضمّ ث، یعنی ثُبات می‌خوانند که نادرست است. پس به جایِ جمله‌ی: فلان کار(چیز)، ثُبات ندارد، باید بگوییم: ثَبات ندارد یا ثابت نیست. درست بخوانیم و درست بنویسیم، دکتر هادی انصاری، ص۶۵. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
درست بنویسیم و درست بخوانیم دردِ دل کردن / درد و دل کردن دردِ دل کردن، یعنی سخنِ دردگونه را که در دل نهفته، برای کسی شرح و بازگو کردن. برخی، درد و دل با حرف "و" می‌نویسند. پیداست که در این فعل، حرف "و" معنایی ندارد و اضافه است؛ لذا، درد دل کردن درست است. درست بخوانیم و درست بنویسیم، دکتر هادی انصاری، ص ۸۶. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
درست بنویسیم و بخوانیم سَجدَه، سَجدِه / سُجده سَجدَه یا سَجدِه، به فتح "س" یکی از ارکان نماز است. برخی، این واژه را به ضمّ "س" یعنی سُجده می‌خوانند که نادرست است. درست بخوانیم و درست بنویسیم، دکتر هادی انصاری،ص ۱۰۱. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
درست بنویسیم بهره‌مند، علاقه‌مند / بهرمند، علاقمند در واژه‌هایی که به "ه" ناملفوظ ختم شده‌اند، مانند بهره و علاقه، در پیوستن به پسوند "مند"، "ه" ناملفوظ نباید حذف شود. بنابراین، صفت‌های بهره‌مند و علاقه‌مند، به همین صورت درست است؛ نه بهرمند و علاقمند. درست بخوانیم و درست بنویسیم، دکتر هادی انصاری، ص ۴۹. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
درست بنویسیم خاستن / خواستن خاستن، با بُن مضارعِ "خیز" به معنای از جا بلند شدن، ایستادن و بر پا شدن است. ناصرخسرو می‌فرماید: روزی ز سر سنگ، عقابی به هوا خاست خواستن، با بُن مضارعِ "خواه" به معنای آرزو کردن و درخواست کردن است. واژه‌های خواهشمند، خواستگاری، واخواست و نظایر آن، از این ریشه‌اند و باید با حرف "و" نوشته شوند. درست بخوانیم و درست بنویسیم، دکتر هادی انصاری، ص ۸۰. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
دُرُست بنویسیم و بخوانیم صحّتِ خواب / ساعتِ خواب معمولاً به کسی که تازه از خواب بیدار می‌شود، می‌گویند: ساعت خواب. در صورتی که این اصطلاح، در اصل، صحّت خواب است؛ نه ساعت خواب. گذشتگان در برخی عبارت‌ها که حالت دعای خیر داشته، واژه‌ی صحّت را به کار می‌بردند؛ مانند: صحّتِ آب، یا صحّت باشد ان‌ شاء الله (به کسی که از گرمابه آمده) یا صحّت خواب و ... . با این جمله‌ی دعایی، از خدا سلامتی و صحّت وجود، برای آن فرد آرزو می‌کردند؛ بنابراین، امروز نیز باید گفت: صحّت خواب؛ نه ساعت خواب. درست بخوانیم و درست بنویسیم، دکتر هادی انصاری، ص ۱۰۹. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
درست بخوانیم و درست بنویسیم غِنا / غَنا غِنا یا غِناء، به معنی آواز خوش، موسیقی، نغمه و ترانه‌خوانی است. غَنا یا غَناء، به معنی توانگری و داشتن دارایی و مال است. گاهی به اشتباه، جابه‌جا نوشته می‌شود و بهتر است هر کدام با املای درست خود نوشته شود؛ مثال: شعر حافظ، غِنای فوق‌العاده‌ای دارد. (مراد موسیقی شعر اوست.) شریف‌ترین غَنا، به دل راه ندادنِ آرزوهاست. (مراد، توانگری و دارایی است.) غَنا، نام کشوری افریقایی نیز هست. درست بخوانیم و درست بنویسیم، دکتر هادی انصاری، ص ۱۲۶. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
درست بنویسیم و بخوانیم قُضات / قُضّات بر اساس قوانین زبان عربی، اسم فاعلی که لامُ الفعلش، حرف علّه‌‌ی "ی" است، جمعش بر وزن فُعات است؛ یعنی تشدید ندارد. بنابراین، جمع واژه‌های: قاضی، شاکی، حامی، داعی، به ترتیب: قضات، شکات، حمات و دعات است. از میان واژه‌های مذکور، قضات و شکات بیشتر کاربرد دارد که در فارسی، معمولاً با تشدید می‌خوانند: قُضّات و شُکّات که نادرست است و باید بدون تشدید خوانده و نوشته شوند. درست بخوانیم و درست بنویسیم، دکتر هادی انصاری، ص ۱۳۳. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
درست‌نویسی ناهار / نَهار نهار در عربی، به معنای روز است؛ مقابل لیل به معنای شب. در آثار پیشینیان، نهار مخفّف ناهار به کار رفته است؛ ولی ناهار در اصل، واژه‌ای فارسی است: نا + هار. هار یا آهار در گذشته، به معنی خوردن و خوراک بوده است. پیشوند نفی "نا" بر سر آن آمده و منفی شده است: ناهار؛ یعنی غذانخورده یا ناشتا یا غذایی که در ظهر می‌خورند. درست بخوانیم و درست بنویسیم، دکتر هادی انصاری، ص ۱۶۹ و ۱۷۰. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
درست بنویسیم و درست بخوانیم فِراق / فَراغ فِراق، مصدر باب مفاعله، فِعال است؛ یعنی دوری و جدایی. فَراغ، به معنی فَراغت و آسایش و آسودگی است و از نظر املا و تلفظ، با فِراق کاملاً تفاوت دارد. درست بخوانیم و درست بنویسیم، دکتر هادی انصاری، ص ۱۲۷. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
درست بخوانیم عِصیان / عُصیان عِصیان به کسر "ع" در عربی به معنی نافرمانی، سرکشی و سخت‌دل شدن است. در فارسی، معمولاً این واژه را به ضمّ "ع" و نادرست می‌خوانند. عِصیان درست است؛ نه عُصیان. درست بخوانیم و درست بنویسیم، دکتر هادی انصاری، ص ۱۲۱. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
درست بخوانیم خَرمَن / خِرمَن خَرمن، در واقع(خر+من) واژه‌ای فارسی است؛ یعنی توده و انباشته‌ی چیزی. برخی، این واژه را خِرمن تلفظ می‌کنند که نادرست است و خَرمن، تلفظ درست این واژه است. درست بخوانیم و درست بنویسیم، دکتر هادی انصاری، ص ۸۱. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303