✍ محمد حق شناس: کجای راه را اشتباه آمدیم که به این روز دچار شدیم؟ و وضع اقتصادمان این شد؟ ✴ دونده ای را تصور کنید که پاهای قوی دارد، تلاش می کند به سرعت بدود و از موانع مختلف عبور کند، به ناگاه گروهی، جمع می شوند و به این دونده می گویند که دستانت به اندازه پاهایت قوی نیست، اگرچه با پاها می توانی با سرعت و مسافت طولانی راه بروی اما با دستت نمی توانی اجسام سنگین را بلند کنی و بالا ببری! به او یک ورزشکار وزنه بردار را نشان می دهند که چگونه با دستان پر قدرتش وزنه های سنگین را بالای سر می برد! دونده داستان ما به شدت دچار پریشان حالی می شود، آنقدر برایش از وزنه برداران می گویند که به فکر چاره می افتد، تلاش می کند تا دستانش را قوی کند، هر چه می کند نتیجه نمی گیرد، جمعی رند و #نئولیبرال پیدا می شوند و به او می گویند راه حل قوی شدن دست های تو این است که پاهایت را بشکنی، اگر پاهایت شکسته شود در آن صورت تمرکزت می رود روی دست ها و در آن صورت دست هایت قوی می شود، دونده داستان ما چنین می کند اما بعد شکستگی پاها نه از وزنه برداشتن خبری است و نه از راه رفتن معمولی! به طور کامل فلج می شود! ♦ این دقیقا سرنوشت کشور ما در این چند دهه است، سیاست گذاران در ایران وقتی موفقیت های کشورهای اروپایی و آمریکا را در تولید و گسترش رونق اقتصادی دیدند، تصور کردند دلیل آن وجود بخش خصوصی مقتدر و قوی است، برای همین تصمیم گرفتند بخش خصوصی را در ایران تقویت کنند، مشتی رند و #نئولیبرال هم این وسط پیدا شدند و گفتند اگر بخش دولتی را بشکنید و در هم بکوبید و منابعش را به تاراج ببرید و از اقتدار و تصدی گری آن بکاهید بخش خصوصی تقویت می شود، مشابه آن دونده، پاهای اقتصادی کشور را شکستند، اما هر چه منتظر ماندند این دونده داستان ما مشابه سایر کشورهای سرمایه داری، وزنه بردار خوبی که نشد، به شکل افلیج در یک گوشه ای افتاد! 🛑 دلیلش چه بود؟ دلیلش این بود که نمی دانستند یک وزنه بردار علاوه بر دستان قوی به پای قوی نیاز دارد، همان قدر که وزنه زدن به دست ها فشار می آورد، فشار اصلی را به پاها وارد می کند و بدون پای قوی با دستان قوی کار به جایی نمی رسد چیزی که کشورهای سرمایه دار غربی همیشه مخفی می کنند وجود دولتی قوی و پرتوان در پس پرده بخش خصوصی کارآمد است. ✅ دولت هایی مثل عربستان سعودی راه ایران را در پیش نگرفتند، بر روی همان پاهای قوی و اقتصاد دولتی تکیه کردند، در هرجایی که دولت می توانست خدمتی ارائه کند، سرمایه گذاری کند و خلق ثروت کند در آنجا دولت وارد شد و حتی خارج از اقلیم سرزمینی به شکل دولتی سرمایه گذاری کلانی کردند. ❌ اما در ایران سرمایه گذاری دولتی کامل ممنوع شد، دیگر دولت مثل سابق هیچ شرکت و کارخانه ای را نساخت و هیچ فعالیت سرمایه گذاری قابل توجه برون مرزی در حوزه اقتصاد انجام نداد، دست از توسعه و آبادانی بنادر، اسکله ها، حمل و نقل عمومی، جذب و استخدام سرمایه های انسانی کشور و سامان دهی آن ها در قالب شرکت ها و موسسات علمی کشید و همه آن ها را به بخش خصوصی و عرضه و تقاضا و دست نامرئی آدام اسمیت وانهاد و منتظر شد که بخش خصوصی برایش توسعه و پیشرفت به ارمغان آورد، نتیجه آن خروج گسترده سرمایه، عقب افتادن از کشورهای همسایه خلیج فارس در توسعه زیربناها، بیکاری گسترده جوانان نخبه و فرار آن ها از کشور به دلیل بیکاری و به کار نیامدن دانش آن ها شد. بدتر از همه، نوعی هرج و مرج و بی برنامگی اقتصادی را رقم زد و به تبع آن خلق نقدینگی توسط بانک های خصوصی و رواج دلالی، سفته بازی و سوداگری در بازارهای مختلف، تورم به اوج خود رسید و در اقتصاد شبه آزاد، مسکن به کالایی دست نیافتنی برای عموم مردم تبدیل شد، زمین به قیمتی گزاف رسید و در این کشور کار کردن و تولید کردن بی ارزش و بدون درآمد واقعی و کمتر از تورم و دلالی و سوداگری منشا تولید ثروت شد! ✅ حال فرض کنید ایران همچنان همان پاهای قوی دهه های قبل را در اختیار داشت، به سرعت شرکت های مختلف ایجاد می کرد و این حجم فارغ التحصیل بیکار دانشگاهی را بدن دلسرد کردن آن ها از آینده، استخدام می کرد، آن ها را سامان دهی می کرد و برای خلق ارزش و ثروت در تخصص خودشان به کار می گمارد، تمام سپردهای بانکی را برای تولید و افزایش تولید ناخالص داخلی مورد استفاده قرار می داد، با گسترش زیرساخت های کشور باعث رفاه عمومی و رونق بالای اقتصادی می شد، با وجود پاهای قدرتمند و اقتصاد دولتی قوی، بخش خصوصی تولید کننده و مولد نیز تقویت می شد و جامعه از این هرج و مرج و تباهی اقتصادی نجات می یافت. برای دیدن مطالب بیشتر به هنر حکمرانی و توسعه بپیوندید👇👇👇👇 https://eitaa.com/hokmraniirani

فقط از یک دولت #نئولیبرال این حجم از حمایت از ثروتمندان و تنبیه مستضعفان بر می آید، اما چقدر ناراحت کننده و تاسف آور است که برخی از این رفتارها را که از دیگران توقع داشتیم در دولت انقلابی سیزدهم می بینیم: 1-افزایش مدام قیمت کالاهای ضروری و رها سازی قیمت ها (ورود به بازار آزاد با ادعای برداشتن قیمت دستوری) 2- بالا بردن نرخ بهای انرژی و حذف ارز حمایتی از طبقات ضعیف 3- مالی سازی و پولی کردن نظام اقتصادی با تمرکز بر بورس و کمک به سفته بازی به نفع طبقات ثروتمند. 4- خصوصی سازی و فروش اموال عمومی به طبقه ثروتمند تحت عنوان مولدسازی اموال دولتی و افزایش شکاف طبقاتی! 5- افزایش مالیات ها و عوارض بر درآمد اندک طبقات ضعیف! 6- نادیده گرفتن و بی توجهی نسبت به گرفتن مالیات بر ثروت، مالیات بر عایدی سرمایه و مالیات بر مجموع درآمد مرفهین. 7- پولی کردن آموزش و پرورش و برنامه کاهش حجم مدارس دولتی تحت عنوان پته ای کردن آموزش! 9- ارز پاشی و طلا پاشی و تسهیل راه های خروج سرمایه از کشور به نفع طبقات ثروتمند و مرفه! 10- وارد کردن خودرو لوکس به نفع طبقه ثروتمند و به ضرر مردم عادی لطمه دیده از افزایش نرخ ارز و تورم. 11- ناترازی سیتم بانکی در پرداخت تسهیلات به نفع طبقه ثروتمند و به ضرر اقشار مستضعف از جهت تحمیل تورم به آن ها! برای آگاهی بیشتر به هنر حکمرانی و توسعه بپیوندید👇 https://eitaa.com/hokmraniirani

🔻تحلیل نتایج دور دوم انتخابات تهران 🔹 #حسین_صمصامی نامزد اصلی جریان #دلارزدایی با جهش فوق‌العاده نسبت به جایگاهش در دور اول، وارد مجلس شد. حمایت گسترده انقلابیون شناخته‌شده، تبلیغات وسیع کانال‌ها و صفحات انقلابی و حضور در لیست‌های امنا و شانا از علل اصلی این رشد جایگاه بوده است. تبلیغات منفی رائفی‌پور نتوانست مانع ورود ایشان به مجلس شود. 🔸 #عطا_بهرامی که بعنوان نامزد شاخص و اصلی در برابر جبهه دلارزدایی و مورد حمایت و تبلیغات خاص رائفی‌پور و نفر دوم لیست وی بود، حتی جزو ۲۰ نامزد اول هم نشد. روشنگری گسترده و تبیین مستدل فعالان انقلابی از مواضع خطرناک اقتصادی ایشان و همچنین عدم حضور در سایر لیست‌ها(بجز لیست رائفی‌پور) از علل اصلی رأی نیاوردن ایشان است. 🔹 #بیژن_نوباوه_وطن : همچون دور اول انتخابات تهران، بازهم یک شخصیت رسانه‌ای نفر اول دور دوم شد. مشارکت پایین و نیز عدم اقبال صد در صدی مردم به لیست‌های انتخاباتی را می‌توان از علل صدرنشینی چهره‌های شاخص رسانه‌ای در هر دو مرحله نامید. 🔸#مهدی_عسگری دیگر نامزد شاخص جریان #دلارزدایی با قرار گرفتن در جایگاه بیستم، با اختلاف کمی از راه یافتن به مجلس بازماند. با عنایت به حذف ایشان از لیست رائفی‌پور و عدم حضور وی در سایر لیست‌های انتخاباتی، کسب این جایگاه و اختلاف بسیار کم وی با آخرین فرد منتخب، بسیار قابل توجه و نشانه تأثیر گسترده فعالیت رسانه‌ای جریان دلارزدایی در جلب حمایت مردمی از ایشان بوده است، هرچند که در نهایت موفق به ورود به مجلس نشد. 🔹#سیدنظام‌الدین_موسوی : علیرغم حضور در صدر لیست امنا (که بیشترین اقبال را در بین لیست‌ها کسب نمود) و حمایت جریان دلارزدایی، اما ایشان هم حتی جزو ۲۰ نفر اول تهران نشد. علت اصلی عدم انتخاب وی را می‌توان به پخش شایعات اقتصادی درباره ایشان در فضای مجازی دانست تا جاییکه شهادت حمید رسایی بر پاکدستی وی هم نتوانست مانع حذف ایشان از مجلس گردد. 🔸#محمدحسین_حسین‌زاده_بحرینی از حامیان جدی استقلال بانک مرکزی و نامزد مورد حمایت برخی از چهره‌های شاخص #نئولیبرال هم حتی جزو ۲۰ نامزد اول قرار نگرفت. حضور در لیست قالیباف و پایداری و حمایت برخی چهره‌های شاخص از ایشان ظاهراً نتوانست در مقابل تبلیغات منفی جمعی از حامیان اقتصاد اسلامی و دلارزدایان علیه وی، مؤثر باشد. ✍ احمد نبویان 🔗@ahmad_nabavian