🔰 نکاتی از شرح دعای سحر امام خمینی ره 🌀 چکیده بیانات امام خمینی ره در شرح مقام تدلّی: 🔺 تدلّی یا آویختگی و یا وابستگی تمام مظاهر الهی به حق تعالی، امری بدیهی است که به آن فقر مطلق نیز گویند. 🔺سالک به دو گونه می‌تواند به این آویختگی نظر کند: ۱) خود مظاهر را ببیند که در این مقام تفاضل بین آنها را می‌بیند لذا می‌گوید: "برترین زیبایی": "مِنْ بَهاَّئِکَ بِاَبْهاهُ" ؛ اما ۲) وقتی به مقام وحدت می‌رسد، دیگر تفاضلی نیست لذا می‌شود "زیبایی" خالص: "وَکُلُّ بَهاَّئِکَ بَهِیُّ" 💠 خلاصه اصل سخن امام خمینی ره در شرح مقام تدلّی و رابطه آن با "مِنْ بَهاَّئِکَ بِاَبْهاهُ وَکُلُّ بَهاَّئِکَ بَهِیُّ" 🔻مقام تدلّی: آنچه بیان شد (در پیام‌های پیشین) بر اساس #تجلّی اسمائی و صفاتی بود؛ اما اگر به #تجلی خلقی و مظاهری توجه شود، مقام تدّلی و آویختگی خواهد بود. 🔻در این نوع تجلّی، سالک باید با توجه به تعیّنات مختلف (مظاهر خداوند) به سوی مقام #مشیّت مطلقه الهی که در آن همه موجودات مستهلک هستند پیش برود که فرمود «دنی فتدلّی» 🔻همه موجودات به ذات خود وابسته به حضرت حق هستند لذا حیثیتی جز تدلّی و آویختگی ندارند که از آن به همان #فقر_ذاتی نیز تعبیر می‌شود؛ و این #فقر_مطلق است که افتخار نبی اکرم صلی الله علیه و آله می‌شود. 🔻از این فقر مطلق به مشیت الهی، #رحمت_واسعه، اسم اعظم، ولایت مطلقه محمدیه، و یا مقام علوی نیز یاد می‌شود. 🔻 و این مقام پیامبر ص که خاص اوست، همان #لوائی است که نه تنها #آدم علیه السلام که غیر او نیز تحت آن جمع است که فرمود «آدم ومن دونه تحت لوائي يوم القيامة» و یا آنکه «کنت نبیّا و آدم بین الروح و الجسد» یعنی هنوز خلق نشده بود. 🔻لذا این همان #عروه_الوثقی و ریسمان متصل بین آسمان و زمین خواهد بود که در #دعای_ندبه است «أين باب الله الذي منه يؤتي، أين وجه الله الذي يتوجه اليه الاولياء، أين السبب المتصل بين الارض و السماء» و در احادیث نیز با تعبیر اظله یاد شده است: «کنّا عند ربنا ليس عنده احد غيرنا في ظلّه الخضراء نسجد ونقدسه ونهلله ونمجده» 🔰 ارتباط بحث تدلّی با شرح عبارت «من بهائك بأبهاه و كلّ بهائك بهي» 🔻 سالک وقتی در #تعیّنات و مظاهر سیر می‎کند هرچند همه آنها را از آن جهت که مظاهر هستند، #متدلّی و آویخته به حضرت حق می‌بیند، اما میان آنها تفاضل را مشاهده می‌کند لذا یکی را برتر از دیگر می‌یابد. 🔻ولی وقتی برای او دنوّ و #قرب صورت می‌گیرد و از نگاه به تعیّنات بیرون می‌رود، وحدت را می‌یابد. به تعبیر امام رحمه الله علیه: ولي وقتي به مقام قرب مطلق رسيد ... درمي‌يابد كه نسبت مشيت با همه آن‌ها يكي است و مشيت با همه چيز هست «فَأَيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ‌؛ به هر طرف رو بگردانيد آن جا وجه الله است» و «وَ هُوَ مَعَكُمْ‌؛ او با شماست» و «نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْكُمْ‌؛ ما از شما به او نزديك‌تريم» و «نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ؛ ما به انسان از رگ گردن نزديك‌تريم». 🔻در اين هنگام دیگر تفاضلی نیست. به تعبیر امام رحمه الله علیه: ... سالك افضليت را از آنها (مظاهر) نفي مي‌كند و عرضه مي‌دارد: «وكل بهائك بهي وكل جمالك جميل» 📚 شرح دعای سحر، ج.1 ص.17 ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ #حیات_معقول #امام_خمینی_ره #شرح_دعای_سحر 🆔 @hayatemaqul