eitaa logo
حیات معقول
233 دنبال‌کننده
160 عکس
267 ویدیو
2 فایل
🔻 کانال اصغر آقائی ✍ درباره مسائلی که به‌گمانم مهم است، می‌نویسم؛ شاید برای خودم و تو مفید باشد: ✔ گاه متنی ادبی؛ ✔ گاه تبیین؛ ✔ و گاه نقد 🔺️ اینها دل‌مشغولی‌های یک طلبه هستند. 🔻ارتباط با من: 🆔️ @aq_110
مشاهده در ایتا
دانلود
🌀به مى سجاده رنگين كن، گرت پير مغان گويد 🌀كه سالك بى‌خبر نَبْوَد ز راه و رسم منزلها 🔰 خلاصه شرح ◀️ سالک حق باید سرسپرده مراد و باشد که خود آگاه به مسير است و چنین استادی هرآنچه می‌گوید را باید به گوش جان سپرد و کرد. ◀️ اصل سخنان مرحوم سعادت‌پرور رضوان الله علیه: 🔺اى سالكِ راه خدا! اگر تو را به مزّين ساختن عبادى و تمامى كارهايت به و توجّه كامل و محبوب امر مى نمايد، گفتارش را بكار آر؛ زيرا او خود، اين راه را به پيموده و از پستى و بلندى و منازلش آگاه بوده، و به تمامى امورى كه سالك را سريعتر به منزلگاه مى رساند آشنا مى‌باشد؛ كه: 💠 «طُوبى‌ لِمَنْ سَلَكَ طَريقَ السَّلامَةِ بِبَصَرِ مَنْ بَصَّرَهُ وَطاعَةِ هادٍ أمْرَهُ.» 🔹خوشا به حال آن كه راه و را با ديد و نظر كسى كه نموده، و به از كسى كه وى را در كارهايش كند، بپيمايد. 🔺به گفته خواجه در جايى: 🔸چو پيرسالك عشقت؛ به مِىْ حواله كند 🔸بنوش و منتظرِ رحمت خدا مى‌باش‌ 📚جمال آفتاب و آفتاب هر نظر؛ شرحى بر ديوان حافظ ج.۱ص.۲۴ 🌺🌺🌺 ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🆔 @hayatemaqul
🌀عزم ديدار تو دارد، جانِ بر لب آمده‌ 🌀باز گردد، يا برآيد؟ چيست فرمان شما؟ 🔰 خلاصه شرح: چنان دیدار تو ای ازل در من هست که دیگر گویی جان قصد جدایی از تن را دارد، اما با این همه و حق اقتضا می‌کند هر آنچه تو امر کنی، آن باشد؛ جان من، بازگردد، یا برآید؟ 🔰اصل سخن مرحوم سعادت‌پرور: 🔻 معشوقا! عمرى به ديدارت قدم در طريق آشنايى با تو نهادم، از فرط شوق آن به لب رسيد و ثمره‌اى جز محروميّت بر نگرفتم. با اين همه، با شماست، خواهى جان مرا به خود بپذير، يا باز گردان: «بازگردد يا برآيد؟ چيست فرمان شما؟». 🔻بخواهد بگويد: 💠 إلهى! كَيْفَ أخيبُ وَأنْتَ أمَلى؟! أمْ كَيْفَ اهانُ وَعَلَيْكَ [أنْتَ‌] مُتَّكَلى؟! إلهى! كَيْفَ أسْتَعِزُّ وَفِى الذّلَّةِ أرْكَزْتَنى؟! أمْ كَيْفَ لا أسْتَعِزُّ وَإلَيْكَ نَسَبْتَنى؟ معبودا! چگونه محروم و نوميد شوم و حال آنكه تنها آرزويم تويى؛ يا چگونه خوار شوم در صورتى كه تنها تكيه گاهم تويى؟! بارالها! چگونه خود را عزيز و گرامى بشمارم در حالى كه تو خود مرا در ميان ذلّت و خوارى نشانده‌اى؟! يا چگونه خود را عزيز ندانم در صورتى كه مرا به خود نسبت داده‌اى؟! 🔻در جايى در تمناى آن ديدار مى‌گويد: 🔸دلِ من در هواىِ روى فَرُّخ‌ 🔸بُوَد آشفته همچون موىِ فرّخ‌ 📚 جمال آفتاب و آفتاب هر نظر؛ شرحى بر ديوان حافظ؛ ج.1 ص.30 🌺🌺🌺 ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🆔 @hayatemaqul
🔰 نکاتی از شرح دعای سحر امام خمینی ره 🌀 چکیده بیانات امام خمینی ره در شرح مقام تدلّی: 🔺 تدلّی یا آویختگی و یا وابستگی تمام مظاهر الهی به حق تعالی، امری بدیهی است که به آن فقر مطلق نیز گویند. 🔺سالک به دو گونه می‌تواند به این آویختگی نظر کند: ۱) خود مظاهر را ببیند که در این مقام تفاضل بین آنها را می‌بیند لذا می‌گوید: "برترین زیبایی": "مِنْ بَهاَّئِکَ بِاَبْهاهُ" ؛ اما ۲) وقتی به مقام وحدت می‌رسد، دیگر تفاضلی نیست لذا می‌شود "زیبایی" خالص: "وَکُلُّ بَهاَّئِکَ بَهِیُّ" 💠 خلاصه اصل سخن امام خمینی ره در شرح مقام تدلّی و رابطه آن با "مِنْ بَهاَّئِکَ بِاَبْهاهُ وَکُلُّ بَهاَّئِکَ بَهِیُّ" 🔻مقام تدلّی: آنچه بیان شد (در پیام‌های پیشین) بر اساس اسمائی و صفاتی بود؛ اما اگر به خلقی و مظاهری توجه شود، مقام تدّلی و آویختگی خواهد بود. 🔻در این نوع تجلّی، سالک باید با توجه به تعیّنات مختلف (مظاهر خداوند) به سوی مقام مطلقه الهی که در آن همه موجودات مستهلک هستند پیش برود که فرمود «دنی فتدلّی» 🔻همه موجودات به ذات خود وابسته به حضرت حق هستند لذا حیثیتی جز تدلّی و آویختگی ندارند که از آن به همان نیز تعبیر می‌شود؛ و این است که افتخار نبی اکرم صلی الله علیه و آله می‌شود. 🔻از این فقر مطلق به مشیت الهی، ، اسم اعظم، ولایت مطلقه محمدیه، و یا مقام علوی نیز یاد می‌شود. 🔻 و این مقام پیامبر ص که خاص اوست، همان است که نه تنها علیه السلام که غیر او نیز تحت آن جمع است که فرمود «آدم ومن دونه تحت لوائي يوم القيامة» و یا آنکه «کنت نبیّا و آدم بین الروح و الجسد» یعنی هنوز خلق نشده بود. 🔻لذا این همان و ریسمان متصل بین آسمان و زمین خواهد بود که در است «أين باب الله الذي منه يؤتي، أين وجه الله الذي يتوجه اليه الاولياء، أين السبب المتصل بين الارض و السماء» و در احادیث نیز با تعبیر اظله یاد شده است: «کنّا عند ربنا ليس عنده احد غيرنا في ظلّه الخضراء نسجد ونقدسه ونهلله ونمجده» 🔰 ارتباط بحث تدلّی با شرح عبارت «من بهائك بأبهاه و كلّ بهائك بهي» 🔻 سالک وقتی در و مظاهر سیر می‎کند هرچند همه آنها را از آن جهت که مظاهر هستند، و آویخته به حضرت حق می‌بیند، اما میان آنها تفاضل را مشاهده می‌کند لذا یکی را برتر از دیگر می‌یابد. 🔻ولی وقتی برای او دنوّ و صورت می‌گیرد و از نگاه به تعیّنات بیرون می‌رود، وحدت را می‌یابد. به تعبیر امام رحمه الله علیه: ولي وقتي به مقام قرب مطلق رسيد ... درمي‌يابد كه نسبت مشيت با همه آن‌ها يكي است و مشيت با همه چيز هست «فَأَيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ‌؛ به هر طرف رو بگردانيد آن جا وجه الله است» و «وَ هُوَ مَعَكُمْ‌؛ او با شماست» و «نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْكُمْ‌؛ ما از شما به او نزديك‌تريم» و «نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ؛ ما به انسان از رگ گردن نزديك‌تريم». 🔻در اين هنگام دیگر تفاضلی نیست. به تعبیر امام رحمه الله علیه: ... سالك افضليت را از آنها (مظاهر) نفي مي‌كند و عرضه مي‌دارد: «وكل بهائك بهي وكل جمالك جميل» 📚 شرح دعای سحر، ج.1 ص.17 ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🆔 @hayatemaqul