✔️ شبی با مسعود دیانی در قم بزرگداشت مرحوم حجت‌الاسلام مسعود دیانی با عنوان «شب مسعود» با حضور چهره‌های شناخته شده علمی، حوزوی و خانواده آن مرحوم در مجتمع آموزشی تربیتی هدایت قم برگزار شد. در ابتدای این برنامه حجت الاسلام محمدعلی مهدوی‌راد، قرآن پژوه و دانشیار پردیس دانشگاه تهران خاطراتی از آشنایی‌اش با مرحود دیانی ذکر کرد و گفت: حیف که ایشان را دیر شناختم. دیانی در کارش بسیار دغدغه‌مند و جدی بود. چند نوبت بنده را دعوت کرد برای حضور در برنامه سوره اما هر نوبت کاری پیش آمد تا خبر بیماری‌اش را شنیدم، شب عاشورا آخرین دیدار ما با یکدیگر بود، یک ساعت و سی دقیقه صحبت و گریه کردیم. ایشان بسیار اهل خرد و اندیشه‌ورزی بود. 💠 آنچه ما در تلویزیون می‌بینیم تنها شمایلی از دیانی‌ است دومین سخنران این مراسم ابوالحسن نواب رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب بود. وی در وصف مرحوم دیانی گفت: او در گفتن حقیقت شجاع بود و مسیرش را با صراحت اعلام می‌کرد و در میدان فرهنگ همه جانبه و با تمام توان حضور داشت. آنچه ما در تلویزیون می‌بینیم تنها نماد و شمایلی از اوست. دیانی از رویش‌های انقلاب بود. البته که از دست دادن او ضایعه‌ای‌ است اما از این دست طلبه‌ها بسیار است. هر کدام که می‌افتند دیگری بلند می‌شود و پرچم او را بالا نگاه می‌دارند. در ادامه مسعود معینی‌پور معاون فضای مجازی، هنر و رسانه دفتر تبلیغات اسلامی و مدیر سابق شبکه چهارم سیما به بیان نحوه شکل‌گیری برنامه «سوره» و شکل و فرم آن پرداخت و گفت: مرحوم دیانی زیاد بر حسین(ع) گریه کرد و زیاد برای حسین(ع) گریاند. آشنایی ما به دهه هشتاد بر می‌گشت وقتی من مجله «خشت اول» و ایشان «چند نفر طلبه» را کار می‌کرد. هر دو شور و دغدغه‌های طلبگی داشتیم. وی خاطر نشان کرد: مرحوم دیانی چند ویژگی داشت، اول اینکه ذهن عمیق و غریب و غیوری داشت. ما نسبت به مسائل اجتماعی، بحران فکر داریم. دغدغه برنامه سوره همین مسائل اجتماعی بود. او مسائل اجتماعی را از زبان قرآن بیان می‌کرد. ویژگی دیگر او این بود که قلم گیرایی داشت. ما اکنون در برنامه‌های فرهنگی سیما بحران ادبیات داریم و نیروهایی مانند مرحوم دیانی غنیمت هستند. از دیگر ویژگی‌های او روحیه بسیار لطیفش بود. 💠مهم‌ترین ویژگی دیانی تبلیغ بود همچنین محمد ناصرزاده مدیر اسبق نشریه استعدادهای درخشان و فعال فرهنگی، مرحوم دیانی را از سلسله‌ای دانست که جعفر بن ابی طالب سر سلسله آن است و گفت: دیانی مانند جعفربن‌ابی‌طالب مهاجرت داشت. مهاجرت به حوزه و مدیای تلویزیون. ویژگی دیگر او که بسیار به جعفربن‌ابی‌طالب شبیه‌اش می‌کرد مهمترین ویژگی او یعنی تبلیغ بود. او مقید بود به الهیات عملی و با منطق مخاطب مطلب را ارائه می‌کرد و همین باعث پذیرش سخن و موضعش می‌شد. «شب مسعود» با اجرای سید محمد جواد شرافت و به همت حوزه هنری استان قم،‌ مرکز اسناد انقلاب اسلامی استان و معاونت فضای مجازی هنر و رسانه دفتر تبلیغات اسلامی برگزار شد. #مسعود_دیانی #مهارت_رسانه #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

🔶 از قانون تسکینی به تدبیر فرهنگی ✍️ مجید مفید، دانشجوی دکتری دانشگاه باقرالعلوم(ع) در مجله‌ی اندیشه‌ای فکرت نوشت: در اینکه حجاب، یک امر فرهنگی است و باید در این حوزه حل شود، تردیدی نیست؛ یعنی با سازوکارهای اقناعی، توجیهی، انگیزشی، هنری، رسانه‌ای و از طریق آموزش‌وپرورش و…، به‌عنوان یک ضرورت و واجب دینی که در سرنوشت دنیا و آخرت فرد و جامعه اثرگذار است، نهادینه شود. این صورت منطقی حل مسئله است و مخالفان غیر معاند حجاب اجباری، نظر به این وجه مسئله دارند. این کار تاکنون به‌قدر کافی صورت نگرفته و بخش مهمی از جامعه، این ضرورت و اهمیت را درک نکرده که یا ناشی از کوتاهی نهادهای فرهنگی و نارسایی سازوکارهای جامعه‌پذیری و فرهنگ‌پذیری حجاب بوده و یا اساساً اقتضای شرایط تاریخی و اجتماعی است که در آن هستیم و درواقع، این سازمان‌ها هم خود گرفتار مسائل مختلفِ ناشی از مواجهه با مدرنیسم‌اند و کوتاهی بزرگی رخ نداده و در هر حال، چندان بهتر از این، نمی‌شد. در چنین وضعیتی، اعمال قانون حجاب بی‌تردید با غوغاسالاری رسانه‌ای و سیاسی بیگانگان و اپوزیسیون همراه است که در این بخش ضروری است تدبیر رسانه‌ای مناسبی از سوی نهادهای فرهنگی و انقلاب صورت گیرد. مهم اینجاست که چشم پوشی از این قانون هم هزینه‌های بیشتر و سنگین‌تری دارد؛ چون به‌معنای ادامه عریان‌گرایی فعلی و نهایتاً استحاله فرهنگی است که اولاً سبب نقض غرض شکل‌گیری نظام و زیر سؤال رفتن فلسفه وجودی آن می‌شود؛ ثانیاً اکثریت مذهبی و دیندار جامعه، هرگز چنین وضعیتی را برنتابیده و نتیجه آن، هرج و مرج و درگیری‌های حتمی و شدید گروه‌های اجتماعی یا حتی خانوادگی خواهد بود. بنابراین، منع قانونی و اجباری بی‌حجابی، دارای کمترین هزینه و از منظر دینی، ضروری‌ترین گزینه است؛ لذا دولت باید به‌عنوان مجری قوانین حکومت اسلامی، با همان شدت وحدتی که درباره سایر قوانین مثل قوانین رانندگی دارد، با این پدیده به‌عنوان یک جرم، برخورد عام و وسیع (نه موردی) کند و حجاب را به‌عنوان یک الزام قانونی پیگیری کند تا جرم بودن بی‌حجابی در ذهنیت اجتماعی نهادینه شود و مجلس هم به جرم انگاری و تعیین دقیق چیستی و محدوده این جرم (تعیین تکلیف بدحجابی، بد پوششی و بی‌حجابی و عریانی) و مجازات‌های کارآمد بپردازد. اما به‌خاطر داشته‌باشید که این وضعیت، حالت غیرطبیعی حجاب خواهد بود؛ یعنی عده مخالفین که اکثراً جوانان و نوجوانانی‌اند که توسط دشمن تغذیه فکری و رفتاری می‌شوند، به‌اجبار قانون حفظ حجاب می‌کنند و حجاب را نه به‌عنوان یک حکم شرعی، عقلانی و توجیه‌پذیر و با طیب نفس و رضایتمندانه، بلکه به‌عنوان یک قانون توجیه‌ناپذیر و بی‌ثمر رعایت کرده؛ از این از هر فرصتی برای ابراز مخالفت خود و ایجاد ناهنجاری یا آسیب زدن به گروه دیگر و… استفاده کرده و این مسئله، مانند استخوان لای زخم هر از چندی مسئله‌ساز می‌شود. در واقع، این وضعیت، مسکّنی برای بیماری بی‌حجابی است؛ لذا نهادها و سازمان‌های فرهنگی باید قانوناً ملزم به حل مسئله و ارائه راهکارهای کارآمد در بازه زمانی مشخصی شوند تا مسئله به‌حالت طبیعی خود برگشته و این بیماری درمان شود نه تسکین. #حجاب #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

. 🔻به فکر شهادت نباشید 🔻کار کردن در حرم 🔻یعنی تنفس با امام 🔻یعنی شهود #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

#پیشنهاد_یادداشت 🔴 وقتی همه‌پرسی، نقطۀ پایان نمی‌سازد ✔️ متن کامل یادداشت دکتر جمشیدی در صفحه‌ی یادداشت‌خوانی برشی از متن: ما در «شرایط طبیعی» به سر نمی‌بریم که ذهنیّت جمعی‌مان، «آسوده» و «بی‌نوسان» باشد و در آن «دست‌کاری‌های بیرونی» نباشد. دشمن تلاش می‌کند با «تصرّف شناختی» و «بازی روایتی»، حقّ و باطل و صدق و کذب را جابجا نماید تا شاید مردم را در مقابل نظام قرار بدهد. در چنین وضعی، روشن است که به‌طور ضروری، «سخن حقّ» غالب نمی‌شود و فضای اجتماعی، درگیر «مباحثۀ عقلانی» نمی‌گردد و «قوّت استدلال‌ها»، ملاک داوری قرار نمی‌گیرد، بلکه برندۀ این بازی، نیروها و جریان‌هایی خواهند بود که بیش از دیگران، روایت می‌سازند و ذهن مردم را به تسخیر قدرت بازیگری خود درمی‌آورند. گذشته از این، شکاف تصنّعی از «حاکمیّت» به «جامعه» نیز انتقال می‌یابد و جامعه نیز در ورطۀ «تضاد» و «کشمکش» گرفتار شد، درحالی‌که غرض از همه‌پرسی، مشارکت‌دادن به مردم برای دور افتادن از منازعه بود. همه‌پرسی در این‌چنین موقعیّتی، نه‌تنها گره‌گشا نیست، بلکه هر نتیجه‌ای را به یک «اختلاف تازه» تبدیل می‌کنند و به‌تدریج، «شکاف‌های متقاطع» می‌آفریند و جامعه را از درون، پاره‌پاره می‌کند. از متن این همه‌پرسی، «زنجیره‌ای از همه‌پرسی‌ها» بر خواهد خواست که پایان‌شان جز تضعیف اقتدار حاکمیّت و تولید تنش ریشه‌دار در عمق جامعه نیست. #رفراندوم #جامعه #سیاست #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

پخش زنده👆پاسخ به منکران افول آمریکا👆 نشست «نقد و بررسی دیدگاه منکران افول آمریکا» با حضور حجت الاسلام دکتر باقرزاده و حجت الاسلام دکتر رنجبر لینک بخش های دیگر: https://eitaa.com/fekrat_net/7004 #اندیشه

🔸آخرین منزل ✍ علی‌رضا مکتب‌دار پیش از حرکت، به ما همه‌ی زِنهاری لازم را داده و به فراهم‌ساختن اثاث سفر فرمان داده بودند، اما برخی گوش‌ها چنان سنگین بود که این هشدارها را نشنید و برخی چنان به زمین زیر پای خود چسبیده بودند که توان جداشدن از آن را نداشتند. زمان سفر کم کم فرامی‌رسید؛ سفری دور و دراز به مقصدی بی‌منتها؛ سفر به ابدیت! برای چون مَنی که بیشتر حال و هوای مناجاتیان را دارد تا خراباتیان، هرگاه ابر سیاه اندوه بر سرم سایه می‌افکند و تلخی رنج، کام دلم را زهرآگین می‌سازد، اندیشیدن به آن منزلگاه ابدی و ترسیم تصویری هرچند نارسا از آن، سبب می‌شود آن ابر سیاه تهی از آب به ابری سرشار از رحمت بدل شود و بر آسمان دلم ببارد و غبار اندوه را از آن بزداید و آن شرنگ رنج، به انگبینی خوش‌طعم و رنگ بدل گشته و کام جانم را شیرین کند. آری، تحمل رنج و انده و شکیبایی بر ناملایمات زندگی، با باور به ابدیت است که معنا می‌یابد. هرچند برخی، راه‌های دیگری را برای معنابخشیدن به زندگی برمی‌گزینند اما در منطق وحی، تنها ابدیت است که به زندگی مفهوم می‌بخشد و آنرا قابل زیستن می‌کند. ابدیت، آخرین و بی‌کرانه‌ترین منزل هستی است. پس باید برای نِیوشیدن زنهارها، پنبه هوا و شهوت را از گوش درآورد و از زمین مادیات خود را کَند تا آن هنگام که ندای رحیل سرداده شد، آن را شنیده و سبک‌بار پا در مسیر منزلگاه ابدی نهاد. «تجهزوا رحمكم الله فقد نودي فيكم بالرحيل وأقلوا العرجة على الدنيا وانقلبوا بصالح ما بحضرتكم من الزاد فان أمامكم عقبة كؤودا» #ابدیت #علی_علیه‌السلام #نویسندگان_حوزوی @HOZAVIAN

☘☘☘☘☘☘ مهربان‌ماه من! خداحافظ! مهربان‌ماه من! خداحافظ! اشک من! آه من! خداحافظ ای تو اندوه تا ابد شیرین غم دلخواه من خداحافظ باز بغض یتیمی‌ام گل کرد... پرورش‌گاه من! خداحافظ باید اینجا جدا شویم از هم یار هم‌راه من! خداحافظ نرسید آخرش به دامن تو دست کوتاه من... خداحافظ من ستاره ستاره دلتنگم ماه من! ماه من! خداحافظ #فاطمه_عارف‌نژاد #ماه_رمضان #وداع #عید_فطر @HOWZAVIAN @shaeranehowzavi

#معنویت_سکولار ✅ «معنویت» پاشنه آشیل جامعه و نظام اسلامی 🎙حمیدرضا مظاهری سیف، معنویت‌پژوه ▪️آیا تا به حال نشده است که کسی با خدا حرف بزند؟ این تجربه معنوی است. ما از قرآن و فرهنگ اهل‌بیت علیهم السلام این‌طور می‌فهمیم که انسان‌ها با چشم و گوش باطنی باز به این دنیا می‌آیند. همه‌ی انسان‌ها در دوران نوجوانی یک سری تجربه‌های معنوی دارند که در طول زندگی این موضوع ادامه پیدا می‌کند؛ اما زیر بار مشغله‌های زندگی روز به روز کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد. ▪️حال، حکمرانی با معنویت امکان‌پذیر است و بدون فرهنگ‌سازی، حکمرانی یک سازمان خشک و دیکتاتوری است که شما را به زور وادار به رعایت قانون می‌کند. معنویت تعهد ایجاد می‌کند. در فرمایشات رهبری خیلی زیاد به این تجربه‌های معنوی توجه شده است. به‌نظرم باید سیاستمداران، دوره‌های معنوی ببینند تا بفهمند این نظام بر چه اصولی پایدار است. ♦️نسخه باکیفیت را در آپـــارات و یـوتـیوب فکرت تماشا کنید. 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ وبگاه | بله | ویراستی | اینستاگرام | تلگرام #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

🔻محفل دینداران این گونه است! ✍ مهدی عامری، استاد حوزه 🔸سالهاست در سینما و رسانه‌های سلبریتی‌زده تصویری ناموزون و غیرواقعی از مردم مذهبی و متدین ارائه می‌شود که با جهل و غرض و مرض آمیخته است و با افکار مسموم مخالفین دینداری مخلوط شده و از زاویه دید کسانی که تجربه زیست معنوی و دینی نداشته‌اند به نمایش در آمده است. 🔸مردم در محفل و معلی بی‌واسطه واقعیت یک زندگی مذهبی را مشاهده می‌کنند که در آن معنویت و تعبد با نشاط و عقلانیت و تلاش و نخبگی و رضایت و خوشبختی جمع شده و کودک آن در حالیکه کودکی می‌کند قرآن هم حفظ می‌کند و جوان آن هم با همه خصوصیت جوانیش اهل شریعت و رعایت دین است. به دروغ فیلم ساختند تا قاری و حافظ قرآن و بسیجی و مذهبی را افراطی و بی‌عقل و بی‌منطق و افسرده و غالبا پشیمان از گذشته خود نشان دهند، اما مردم در "محفل" واقعیات سبک زندگی دینی را با مصادیق متعدد عیان کرد. 🔸ارزش این خدمت محفل به جامعه دینی قابل احصا و بیان نیست. پاداش و رضوان الهی به سازندگان و دست اندرکاران #محفل و معلّی. #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

☘☘☘☘☘ ماه فرخنده، روی برپیچید و علیک السلام یا رمضان الوداع ای زمان طاعت و خیر مجلس ذکر و محفل قرآن #سعدی #وداع_رمضان @shaeranehowzavi

. ✔️"بازگشت به فطرت" ✍مرضیه رمضان‌‌قاسم، عضو تحریریه مجتهده امین وزش نسیم روح‌بخش عید فطر خبر از برچیده شدن سفره‌ی ماه مبارک رمضان و بشارت اهدای جوائز به مهمانان این ماه می‌دهد؛ زیرا منش بزرگان این است که در روز عید به زیردستان خود هدیه می‌دهند. بنابراین طبق فرمایش امام باقر (علیه‌السلام) منادی ندا می‌کند:«ای مومنان بیائید جوایز خود را بگیرید.» در روز عید فطر خداوند هر فرد را به تناسب اعمالی که در ماه مبارک رمضان انجام داده‌ است پاداش می‌دهد؛ اما از آن جهت که لطف الهی پایان‌ناپذیر است حضرت حق پس از پایان این ماه نورانی، باب تازه‌ای از لطف به روی بندگان خویش می‌گشاید؛ زیرا روایات، شب و روز عید فطر را همتراز شب و روز قدر می‌دانند تا مهمانان خوان رمضان، در شب و روز عید فطر نیز مشغول شب‌زنده‌داری و مناجات با خدا شوند. امیرالمومنین (علیه‌السّلام) فرمودند:«اِنَّما هُوَ عیدٌ لِمَنْ قَبِلَ اللّهُ صِیامَهُ وَ شَکَرَ قِیامَهُ، وَ کُلُّ یَوْم لایُعْصَی اللّهُ فیهِ فَهُوَ یَوْمُ عید»(نهج‌البلاغه، حکمت ۴۲۸) «عید از آنِ کسی است که روزه‌اش پذیرفته شده و نمازش را پاداش داده‌اند، هر روزی که خداوند در آن نافرمانی نشود روز عید است.» روشن است که بخش ابتدائی کلام حضرت نویدی به بندگان مخلص الهی است؛ اما شاید بتوان از بخش پایانی کلام حضرت اینچنین نتیجه گرفت که بخش انتهایی کلام حضرت بشارتی برای همه‌ی بندگان است، چه آنهایی که بهره‌ی کافی از این ماه برده‌اند و چه آنهایی که بهره‌ی کافی از این ماه نبرده‌اند، بدانند خوان رحمت الهی در تمام اوقات سال باز است و هر آن، فرصت بازگشت انسان به حق وجود دارد و او نیز می‌تواند بازگردد و همچون بندگان مخلص الهی وجود خویش را مزین به مکارم اخلاقی کند؛ البته این نکته مغفول نماند که مسیر سلوک در ماه رمضان به مراتب هموارتر از سایر اوقات سال است. یکی از دستاوردهای ماه مبارک رمضان این است که مومنین به برکت این ماه بهترین و نیکوترین لباس، که همان تقوای الهی است را بر تن کرده و آن را جوشن و سپر خود در برابر گناهان و هوس‌های زودگذر دنیایی می‌کنند. میهمانان الهی در این ماه در پرتو تقوا سوار بر مرکب‌ راهوار تقوا می‌شوند:«أَلَا وَ إِنَّ الْخَطَایَا خَیْلٌ شُمُسٌ‏ حُمِلَ عَلَیْهَا أَهْلُهَا وَ خُلِعَتْ لُجُمُهَا فتَقَحَّمَتْ‏ بِهِمْ فِی النَّارِ أَلَا وَ إِنَّ التَّقْوَی مَطَایَا ذُلُلٌ‏ حُمِلَ عَلَیْهَا أَهْلُهَا وَ أُعْطُوا أَزِمَّتَهَا فَأَوْرَدَتهُمُ الْجَنَّة»(نهج‌البلاغه، خطبه‌ی ۱۶) «آگاه باشید همانا گناهان چون مرکب‌های بدرفتارند که سواران خود (گناهکاران) را عنان‌ رها ‌شده در آتش دوزخ می‌اندازند؛ اما تقوا چونان مرکب‌های فرمانبرداری هستند که سواران خود را عنان ‌بر ‌دست، وارد بهشت جاودان می‌کنند.» متقین روح خود را مزین به فرقان که میوه‌ی تقواست می‌کنند و به برکت تقوا حق را از باطل تمیز می‌دهند. «... إِن تَتَّقُوا اللَّهَ یَجعَل لَکُم فُرقانًا...»(سوره‌ی انفال) «... اگر از(مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید، برای شما وسیله‌ای جهت جدا ساختن حق از باطل قرار می‏ دهد...» معلم شهید مرتضی مطهری(ره) می‌فرمایند:«نشانه‌ی قبولی روزه این است که فرد پس از ماه مبارک رمضان‏، در دل اینچنین احساس کند که بر شهوات، عصبانیت، چشم، زبان و اعضاء و جوارح‌ خود بیش از سابق مسلّط است و می‌تواند مقابل نفس اماره‌اش بایستد.» بر مهمانان ماه ضیافت است همانگونه که در ماه رمضان مراقبت‌ها و برنامه‌هایی در جهت طهارت ظاهری و باطنی خویش داشتند پس از این ماه نیز بر تداوم طهارت خود بکوشند تا بدین وسیله عقل، ایمان و اراده‌شان بر شهوات نفسانی‌ غلبه کند و همچون تاجری که مراقب است سرمایه‌اش ربوده نشود از دستاوردهای ماه صیام صیانت کنند؛ چنین امری محقق نخواهد شد، مگر اینکه انسان در تمامی امور زندگی رجوع به قرآن و معارف اهل‌بیت داشته‌باشد تا شکوفه‌هایی که در بهار قرآن در درون جانش جوانه زده‌اند شکفته و به بار نشیند. می‌توانید متن کامل را در خبرگزاری رسمی حوزه بخوانید👇 https://hawzahnews.com/xbHRk #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI