💢حسن #روحانی؛ در ضمن خاطرات #مذاکرات سال 82 - 84 : ▪️«یکی دیگر از مشکلات ما این بود که برخی از مسئولین کشور باور نمی کردند که #اروپا به تنهایی قادر به حل کامل مسئله نیست. ما می گفتیم توان اروپا هم در #آژانس و هم در #شورای_امنیت محدود است و حتی برای تضمین #امنیت خودش نیز محتاج #آمریکا است. ▪️اروپایی ها حتی نتوانستند یک هواپیمای #ایرباس را بدون هماهنگی با آمریکا به ما بفروشند. ▪️به عبارتی، اروپایی که قادر نیست هواپیمای ساخت خودش را به ما بفروشد، چگونه می تواند #تضمین_امنیتی ارائه دهد؟ سیاست نظام هم بر اصل عدم مذاکره با امریکا بود» 📚 منبع کتاب #امنیت_ملی و #دیپلماسی #هسته_ای ؛ نویسنده: حسن روحانی, ناشر: مجمع تشخیص مصلحت نظام؛ مرکز تحقیقات استراتژیک #کد_خدا @JADAZADQOM

#تحلیل_روز #مهدی_محمدی آنچه این روزها رخ می دهد حاوی هیچ تلاش واقعی از سوی #اروپا برای مقاومت در مقابل #تحریم های ثانویه #امریکا نیست. در واقع اساسا میزان صداقت اروپا تا وقتی اولین سری تحریمها در مرداد ماه اعمال نشود به هیچ روشی قابل سنجش نیست. فعلا به جای دلخوش کردن به سخنرانی های #تبلیغاتی مقام های #اروپایی که عمدتا با هدف نگهداشتن ایران در #برجام ایراد می شود بهتر آن است که مسئولین اشتباه #مذاکرات برجام را دوباره تکرار نکنند و بهوش باشند که کار اصلی هزینه مند کردن هرگونه اجرای عملی تحریم ها از سوی اروپا پس از مهلت های ۹۰ و ۱۸۰ روزه است والا روزی میرسد که اروپایی ها در چشم بر هم زدنی پشت ایران را خالی می کنند و #باج اضافه می خواهند، از این سو هم باز جز مشتی حرف روی کاغذ چیزی در دست ما نخواهد بود. @JADAZADQOM

#طنز دکتر #روحانی: احیای دریاچه #ارومیه یکی از افتخارات #دولت من است! . و این مهم طی #مذاکرات سخت اتفاق افتاد که با #کدخدا ی ابرها داشتیم و به توافق رسیدیم که جاهایی هم که زیرشون سبزه و درخت نیست هم ببارند😅 @JADAZADQOM

📙 زنگ اول ۹ 🔹️ #صلوات_مشدی ... که آیا حضورم را دوست دارید یا نه؛ و آن این است که همین الان برای سلامتی من یک صلوات مشدی بفرستید. همه خنده‌کنان #صلوات فرستادند و گارد بسته‌ی بعضی‌ها باز شد. کف دستهایم را محکم به هم زدم و گفتم خب رفقای با صفای من کمربندها را سفت ببندید میخواهیم راه بیفتیم. به این سؤال من خوب دقت کنید؛ اگر منِ #آخوند یا یک #محصل و یا هر فرد دیگری نسبت به #مسئولین این #نظام #انتقاد شدید دارد آیا معنایش این است که این نظام #انقلاب به هیچ‌وجه به درد نمیخورد و باید بیخیالش شویم و #دشمن نظام خود باشیم؟ آیا باید درش را تخته کنیم؟ آیا میتوانیم نتیجه بگیریم که من باید دشمن انقلاب و نظام باشم و نباید هیچ میل و علاقه‌ای به ی #کشور و مملکتم داشته باشم؟ صدای آن چند نفر #انقلابی ،کلاس فضا را پر کرد که «نه». سرها به طرفشان برگشت گفتم بگذارید یک مثال ساده بزنم؛ اگر #تیم_ملی #فوتبال کشورمان دارد برای مقدماتی #جام_جهانی آماده میشود، اما من به عنوان کسی که به عملکرد مربی یا برخی بازیکنان تیم ملی انتقاد شدید دارم، آیا آرزوی شکست تیم ملی را میکنم؟ آیا هنگامی که تیم #ملی دارد بازی مهمی انجام میدهد با اینکه دل خوشی از کادر تیم ملی ندارم، علاقه و عرق ملی من باعث نمیشود داخل #استادیوم یا پای تلویزیون، تیم ملی را تشویق کرده و برای پیروزی‌اش دعا کنم؟ آیا موقع بازی حرص نمیخورم؟ آیا با صعود تیم ملی به جام جهانی به وجد نمی‌آیم و اشک شوق نمیریزم؟ تعداد زیادی سر خود را به نشانه تأیید تکان دادند. گفتم سرنوشت تیم ملی برای همه‌ی ما مهم است خب حالا ملاحظه کنید اگر منِ نوعی، به عملکرد برخی مسئولین این نظام اِن‌قُلت دارم آیا میتوانم نتیجه بگیرم پس سرنوشت و سرانجام نظام و کشورم برایم مهم نیست و با پیروزی یا شکست کشورم در عرصه‌های مختلف جهانی رگ #غرور و غیرتم تکان نمی‌خورد؟ کلاس بدجور خاموش شده بود در چشمان چند نفر خیره شدم. صدایم را بالاتر بردم و پرسیدم آیا #منتقد بودنِ من معنایش این است که دشمن و #معاند نظام هستم؟ جواب بدهید این را قبول دارید یا نه؟ چند نفر از بچه‌ها به نوبت اظهار نظر کردند و خلاصه‌ی حرفشان این بود که حق با شماست. ما اگر انتقادی هم داریم اما علاقه و حبّ وطن هم داریم و دشمن انقلاب و نظام نیستیم. این اقرار و اعتراف به عنوان زیربنای مرحله‌ی بعدی بحثمان خیلی لازم بود لذا با تأکید فراوان پرسیدم آیا در این مطلبی که دوستانتان اشاره کردند نظر مخالفی دارید یا نه؟ بچه‌ها مُتّفق القول گفتند نه #حاج_آقا ما همگی بالاتفاق، کشور و وطنمان را دوست داریم؛ اگرچه به برخی سیاستهایش انتقاد جدی داریم. نگاهی به مبصر کلاس انداختم و گفتم خب آقا! خوشبختانه در مرحله‌ی اول #مذاکرات پنج به اضافه‌ی یک بدون اینکه به سر وکله‌ی هم بزنیم و گیس و گیس‌کشی راه بیاندازیم و یقه‌ی همدیگر را پاره کنیم، به نقطه‌ی اشتراک خوبی دست یافتیم. لبخندی کوتاه زدم و گفتم بنده خصلت و دأبم این است که به هر نقطه‌ی مشترکی رسیدیم آن را روی تخته، سیاهه میکنم تا بعداً کسی دَبّه نکند به امید خدا پله پله و گام به گام میرویم جلو تا ببینیم سر از کجا در می‌آوریم. شیرفهم شد؟ پاسخ «بله» را از بچه‌ها گرفتم و چرخیدم به سمت تخته. ماژیک را برداشتم و گفتم پس بگذارید مطلب اوّلِ توافق شده را اینجا بنویسیم. نوشتم #مطلب اوّل: اگرچه ما به عملکرد برخی مسئولین انتقاد داریم اما به کشور و انقلاب خود علاقه‌مندیم و طرفدار آن هستیم. - بچه‌ها! پیشنهادم این است که از همین اوّل بسم الله و شروع کار مطالبی را که روی تخته درج میشود داخل دفترتان بنویسید. قرار است در آینده اتفاق خیلی خوبی بیفتد. منتها فعلاً ترجیح می‌دهم این اتفاق مبارک، مکتوم و پوشیده بماند تا انگیزه‌ی نوشتن داشته باشید. فقط سربسته بگویم، آنهایی که نمی‌نویسند مطمئناً در آینده تأسف خواهند خورد. خیلی‌ها با این حرفم دفتر و قلمشان را درآوردند و به حالت آماده باش نشستند. - بچه‌های خوب! میخواهیم گام بعدی مذاکرات را شروع کنیم؛ حالا به سؤال بعدی این حقیر دقت کنید؛ ما پذیرفتیم که اگر به طور مثال، منتقد تیم ملی کشورمان هستیم اما در بزنگاهها و مسابقات حسّاس، طرفدار پروپاقرص و مشوّق آن هستیم. خب آیا این طرفداری، معنایش این نیست که دوست داریم تیم ملی کشورمان پیشرفت کند و تیم قَدَری شود؟ حتماً جواب هر ایرانی #غیرتمند مثبت است؛ اما بچه‌ها! پرسش محوری من در اینجا این است اگر تمایل داریم که تیم ملی #پیشرفت کند آیا این علاقه و میل ما به پیشرفت و قدرتمند شدن تیم ملی، برای ما ایجاد #مسئولیت نیز میکند یا نه؟ چند نفر جسته گریخته «بله» گفتند. من هم با علامت سر، تأییدشان کردم گفتم ممکن است کسی بپرسد چه مسئولیتی؟ سؤال خوب و قشنگی است ... #کتابخوانی_دکل http://Eitaa.com/jadazadqom