eitaa logo
عاشقان ثارالله مشهد و قم مقدس
747 دنبال‌کننده
26 عکس
2 ویدیو
63 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
زمزمه شب قدر دوباره اومدم میدونم نمی کنی ردم صدام زدی بیا با اینکه حسابی من بدم خرابه حال من می بخشی ؟ شده سئوال من شکسته توبه هام لبریزه گناهه سال من زخمیه ، دوباره بال من _ خرابه حال من از سر شب من پشت درت هستم بنده ی پست و دربدرت هستم من بدم اما خودت خبر داری عاشق زهرا و حیدرت هستم ___ چی میشه تقدیرم؟ می مونم یا اینکه میمیرم بگو که چن سفر؟ مشهد یا به کربلا میرم ؟! درسته روسیام می‌دونی غلام کربلام من از تو روزیه شب‌های محرمو می‌خوام می بینی ، که بارونه چشام _ درسته روسیام منو می ببخشی به مرتضا یا نه ؟ اربعین میرم به کربلا یا نه ؟ من مریض معصیت شدم یارب بگو دردم رو میدی شفا یا نه ؟ به سبک غروب کربلا .
مناجات با امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف سفره دار ماه مهمانی تویی رازق رزق دعا خوانی تویی بانی چشمان بارانی تویی با خبر از درد پنهانی تویی گریه کردم وقت افطار و سحر یابن زهرا از تو هستم بی خبر چشم ما را رنگ بیداری بده بر گدایت وقت دیداری بده آنچه از لطف و کرم داری بده نان و خرمایی هم افطاری بده نان تو نان علی و فاطمه ست بر غم و درد دل ما خاتمه ست بسکه سرگرم گناه و غفلتم شد عبادت ، عادت بی طاعتم داده اما حضرت حق مهلتم در ضیافت خانه ی او دعوتم دعوتم ، اما ندارم آبرو ذکر العفوی برای من بگو بار مارا می کشی بر شانه ات ای فدای اشک دانه دانه ات به رقیه عمه ی دردانه ات کن نظر بر بنده زاد خانه ات با رقیه آمدم راهم دهی تا سحر هم اشک و هم آهم دهی در سحر لطف مکرر می رسد یا خبر یا اینکه دلبر می رسد ناله ی جانسوز دختر می رسد آه ، بابایی که با سر می رسد دخترش سر را تماشا می کند در دل شب دردو دلها می کند: جان بابا کم نما این فاصله زخمی ام مثل تمام قافله بر تنم دارم نشان از غائله من کتک خوردم میان سلسله بر رخم امشب ببین این مسئله جای مشت شمر و خولی، حرمله وارثم بر روضه های مادری شد تمام صورتم نیلوفری از سرم دشمن کشیده روسری جان بابا دخترت را می بری؟ یک نفس مانده برایم تا سحر می کشم آهی مرا با خود ببر
مناجات شب بیست و سوم با امام زمان عج شب قدر سرنوشتم ، می بینی دلشوره دارم نکنه تموم شه امشب، رو زمین بمونه بارم نکنه که بین خوبا ، دست من خالی بمونه واسه من دوباره تنها ، بی پرو بالی بمونه قلم تقدیرم امشب ، توی دستای تو آقاس تیر آخرم همیشه ، قسم حضرت زهراس نکنه تو تقدیر من ، کم بشه رزق عبادت هرچی که نوشتی خیره ، ولی آخرش شهادت نکنه برا زیارت ، ازقلم بیفتم آقا اربعین.کربلا حتما ،  نگی که نگفتم آقا نکنه محرم امسال ، زیر خاک خوابیده باشم بنویس قربون دستت، نوکر تو روضه ها  شم خلاصه هرچی صلاحه، هرچی تو بگی روچشمام تو اجازه دادی گفتم ، خط به خط از آرزوهام میدونم چقد تو خوبی ، میدونم که  پست و خوارم درخونه ی خدا و ، شما واسطه میارم واسطه میارم اونکه ، صبر عالمو ربوده بسکه مشت و سیلی خورده، سرتاپاش همه کبوده بارقیه اومدم تا  ، تو نگام کنی دوباره گوش بده به دردو دلهام، توروحق  گوش پاره میخونم یه روضه حالا، میخونم با آه و ناله دل شب سرو آوردن ، واسه دختر سه ساله...
خدایا دامنی آلوده دارم به درگاه تو باز افتاده کارم شنیدم مونسی با دل‌شکسته نظر کن از کرم بر حال زارم کریما، منعما، پروردگارا ببین خوبی‌تو بد کرده ما را گنه کردیم اگر پرده دریدیم تو اما پرده‌پوشی کن خطا را خدایا من کی‌ام عبدی که دانی ز تو غافل، پی لذات آنی نمی‌آید ز من غیر از خطا، لیک نمی‌آید ز تو جز مهربانی نسیم عفو تو امشب وزیده دو قطره اشک از چشمم چکیده ملک در نامه‌ی اعمالم امشب به جز لطفت ندیده که ندیده الهی محضرت را دوست دارم تضرع بر درت را دوست دارم مقرم در بساطم جز گنه نیست ولیکن حیدرت را دوست دارم دو دست سائل و دامان حیدر من و احسان بی‌پایان حیدر الهی بعلیٍ بعلیٍ ز من بگدر خدایا، جان حیدر فقیرم، زیر دِین العفو گفتم به ربّ عالمین العفو گفتم شب قرآن‌به‌سر آمد، دوباره "الهی بالحسین العفو" گفتم امام مهربان العفو می‌گفت لب‌ِ تشنه چنان العفو می‌گفت به زیر دشنه آقا فکر ما بود برای شیعیان العفو می‌گفت
اگر بی قراری بگو یا علی اگر مستِ یاری بگو یا علی علی غصه ها را ز دل می برد اگر غصه داری بگو یا علی  
می آید از کوفه صدای واعلیّا محراب و مسجد گرید از فراق مولا دیگر نمی آید ؛ در نیمه‌ی شبها صوت مناجات ؛ مولایَ یا مولا مظلوم علی جانم ؛ مظلوم علی جانم ....... در گوشه خرابه ها پیرِ غریبی با گریه میزند صدا (اَینَ حبیبی) دیگر به دیدارش ؛ مولا نمی آید بابای ایتامِ ؛ تنها نمی آید مظلوم علی جانم ؛ مظلوم علی جانم ...... زنان کوفه می روند بهر تسلا دسته به دسته محضرِ زینب کبری امشب همه گریند ؛ بر چشم خونبارش فردا بگردانند ؛ در بین بازارش مظلوم علی جانم ؛ مظلوم علی جانم
دلگیره بی علی دنیا محکوم به تکفیره بی علی این شما و این تکبیره بی علی ،  دلگیره بی علی گریونن بی علی یتیما امشب حیرونن بی علی زیر لب نوحه میخونن بی علی ، گریونن بی علی دیگه رفت اونیکه سایه ی بالا سره یتیم دربدره هم سفره با نوکره دیگه رفت اونیکه دلسوزتر از مادره یار هر بی یاوره از همه مظلومتره یاعلی یاعلی اول مظلوم یاعلی ، از حق محروم یاعلی بار غم‌ها به دوش بغض سی ساله مونده بود تو گلوش دیدن زهرا تنها بود آرزوش ، بار غم‌ها به دوش آه از جور فلک چقدر پاشیدن رو زخمش نمک چقدر غصه خورد از غصب فدک ظلم اون بی حیا از غصه مولا رو کشت محسن زهرا رو کشت ام ابیها رو کشت ظلم اون بی حیا حیدر رو بیچاره کرد قباله رو پاره کرد گوش و بی گوشواره کرد یاعلی یاعلی اول مظلوم یاعلی ، از حق محروم یاعلی مرد تنها علی هنوزم مظلومه تو دنیا علی جرم داره هرکس میگه یاعلی ، مرد تنها علی مرد تنها علی دشمنی کردن تا کجا با علی غربتش اومد تا کربلا علی ، مرد تنها علی هر کسی از علی کینه داشت بیشتر میزد از پشت با خنجر میزد نیزه رو بدتر میزد پسر بوتراب رو خاک صحرا تنش غارت شد پیراهنش با قتل صبر کشتنش یاحسین یاحسین ای بی کفن یاحسین ، بی پیرهن یاحسین
من دلخوشم همیشه ولی با شما خوشم تنها به زیرِ سایه‌ی ایوان‌طلا خوشم در پشت در نیامده‌ام گیرم و رَوَم من با همین گداییِ بی انتها خوشم از بینِ در که نه... ، درِ این خانه باز کن من سائلم به دیدنِ رویِ شما خوشم تا سُرمه کرده‌ایم به تربت دو چشمِ خویش از بِینِ هرچه هست به این خاکِ پا خوشم گیرم که هیچ چیز نگیرم ، نمی‌روم تاجر نیَم ، به خاطرِ این اعتنا خوشم چیزی نداشتم که گذارم برای قبر... تنها به لطفِ مرحمت مرتضی خوشم باب الحوائجیِ تو ما را جریح کرد من با بهشت نه  به شبِ کربلا خوشم عمری گدای گریه کنِ این حوالی‌ام دستم بگیر ساقیِ بی دست ، خالی‌ام ای نیزه‌زار زخمِ جگر را چه می‌کنی با این سه‌شعبه دیده‌ی تر را چه می‌کنی با من بگو که دست خودت را چه کرده‌ای با من مگو که دردِ کمر را چه می‌کنی گیرم تو را به خیمه برم پیشِ دختران این زخم‌های تیغ و تبر را چه می‌کنی قدری بهم نریز رسیده است مادرم من هیچ گریه‌های پدر را چه می‌کنی بر روی نیزه هم بِروی بی تعادلی در بینِ راه  سنگِ گذر را چه می‌کنی ای غیرتی به خاطر زینب نگاه کن دور حرم هزار نفر را چه می‌کنی دیگر کسی برای حرم بردنم نبود ای تکیه گاه ، وقتِ زمین خوردنم نبود
بر درگهت آمدم دوباره با جرم و خطای بی شماره گویم به دو چشم پُر ستاره (بر درد دلم تویی مخاطب ما را به علی ببخش یا رب) ما را سَر سفره راه دادی از لطف، به ما پناه دادی یک عالمه اشک و آه دادی (مهمان توئیم در دل شب ما را به علی ببخش یا رب) گفتی که بیا به میهمانی از فیض کریم جا نمانی با این همه لطف و مهربانی (این بنده‌ی تو نشد مؤدب ما را به علی ببخش یا رب) گفتی که بیا و بخشش از من از تو گره و گشایش از من دلخسته بیا نوازش از من (این نفْس ولی نشد مُهذّب ما را به علی ببخش یا رب) دانی چه شد و چکار کردم از درگه تو فرار کردم من لغزش بی شمار کردم (پیمانه‌ی جرم شد لبالب ما را به علی ببخش یا رب) با این همه بی حیایی من گستاخی و بی وفایی من اعمال بد و ریایی من (تو لطف نموده‌ای مرتب ما را به علی ببخش یا رب) لطفت که مرا گرفت تحویل کردی تو به عفو بسکه تعجیل عصیان به ثواب گشت تبدیل (از شرم چرا نکرده‌ام تب ما را به علی ببخش یا رب) از درگه تو شرف گرفتم دامان تو را به کف گرفتم اذنِ سفرِ نجف گرفتم (حالا که علی علی است بر لب ما را به علی ببخش یا رب) یا رب به تمام حق نَوَردان ما را به علی شاه مردان دور سر مرتضی بگردان (تا اینکه شوم کمی مُقرب ما را به علی ببخش یا رب) صد شکر که آبرو نبردی ما را بغل خودت فشردی ما را به حسینِ خود سپردی (تا اینکه شوم حسین مذهب ما را به علی ببخش یا رب) ** سوگند به داغِ شاه عطشان بر آن سرِ روی نی نمایان بر اشک مخدراتِ گریان (سوگند به اضطرار زینب ما را به علی ببخش یا رب)
خدایا مشکل از کار منِ مشکل گشا وا کن بُوَد درمان من زهرا، مرا مهمان زهرا کن اجل از بعد زهرا منتظر بودم که برگردی بیا امشب علی را بین شهر کوفه پیدا کن من از تو یاد دارم فاطمه عجِّل وفاتی را بیا مرگ مرا از حق به جای من تمنا کن نشانِ من نمی دادی اگر آن روز رویت را کنون رخسار سیلی خورده ی خود را هویدا کن طبیبم را بگو زینب که من دارو نمی خواهم ز خاک چادر زهرا تو زخمم را مداوا کن بدان ای کوفه هر چه خواستی بر من جفا کردی گذشت آب از سرم اما تو با زینب مدارا کن