عاکفِ کوی بُتان باش که در مَسلکِ عشق
#بوسه بر گونه‌ی #دل‌دار خَطایی نبوَد
#سید_روح‌الله_خمینی
@jargeh
برونند زین جرگه هشیارها
▪️ شکستِ سکوت من اگر دیوانه‌ام با زندگی بیگانه‌ام مَستم اگر یا گیج و سرگردان و مدهوشم اگر بی‌صاحب و
⚫️ انّا للّه و انّا الیه راجعون ⚫️
برادر عزیزم جناب آقای مصطفی محمدی مطهّر درگذشت غم‌انگیز مادرِ مؤمن و فداکارتان (همسرِ مکرّم جناب حجة الاسلام محسن محمدی مطهّر همدانی دام عزه) بعد از تحمّل چند سال بیماریِ سخت و طاقت‌فرسا را تسلیت عرض می‌کنم.
از درگاه پروردگارِ کریم برای آن بانو که عمری مفتخر به خدمتِ اهل البیت علیهم السلام بود، رحمت و مغفرت خاص و برای همه‌ی بازماندگان صبر و رضا مسألت می‌کنم.
◼️ به اطلاع عزیزان می‌رساند خاک‌سپاری پیکر مطهّر این مادرِ تازه درگذشته، پنج‌شنبه ۲۶ آبان، ساعت ۱۰/۳۰ در گلزار شهدای علی بن جعفر قم برگزار خواهد شد. ◼️
@jargeh
بلام فرستی و من باز بسته دل به امید
که از #تو رسد بَر سَرم #بلای دگر
سَری که داشتم انداختم به پای تُو حیف
که نیستم سَرِ دیگر برای #پای دگر
#کمال_خجندی
🌐 شرح حال مختصری از کمال الدین خجندی
@jargeh
عشق بودی و به اندیشه سرایت کردی
قلبْ با دیدنِ تو شورِ #تپیدن دارد
وصلِ تُو خواب و خیال است ولی باور کُن
عاشقی بی‌سر و پا عزمِ #رسیدن دارد
اولِ قصه‌ی هر عشق کمی تکراریست
آخرِ قصه‌ی #فرهاد شنیدن دارد
#کاظم_بهمنی
🖼 کوهِ بیستون
@jargeh
✔️ در ترجمه‌ناپذیریِ شعر (بخش اول)
🖊 استاد محمدرضا شفیعی کدکنی -سایه‌اش مستدام-
📚 مجله‌ی #بخارا، شماره‌ی ۸۰
در فرهنگِ خودمان، نخستین کسی که مدّعی است ترجمه‌ی شعر محال است، #جاحظ (متوفای ۲۵۵) است. وی در کتاب #الحیوان می‌گوید:
«والشّعرُ لایُستطاعُ اَن یُتَرجَمَ و لایَجُوزُ عَلَیهِ النَقل وَ مَتی حُوِّلَ تَقَطَّعَ نَظمُهُ و بَطَلَ وَزنُهُ وَ ذَهَبَ حُسنُهُ وَ سَقَطَ مَوضِعُ التَّعَجُّبِ مِنه وَ صارَ کَالکَلامِ المَنثورِ. و الکلامُ المنثورُ المُبتَدأُ علی ذلکَ اَحسَنُ وَ اَوقَعُ مِنَ المنثورِ الّذی حُوِّلَ مِن موزونِ الشعرِ».
یعنی «و شعر، تابِ آن را ندارد که به زبانی دیگر ترجمه شود و انتقال شعر از زبانی به زبان دیگر روا نیست و اگر چنین کنند «نظم» شعر بریده می‌شود و وزنِ آن باطل خواهد شد و زیبائیِ آن از میان خواهد رفت و نقطه‌ی شگفتی‌برانگیزِ آن ساقط خواهد شد و تبدیل به سخن نثر خواهد شد. نثری که خودبه‌خود نثر باشد زیباتر از نثری است که از تبدیلِ شعرِ موزون حاصل شده باشد.»
نمی‌دانم در دنیای قدیم، قبل از او، چه کسانی چنین نظریه‌ای را دنبال کرده‌اند. قدر مسلّم این است که در دوره‌ی اسلامی هیچ‌کس به صراحت او و با توضیحاتِ او، به امتناعِ ترجمه‌ی شعر از زبانی به زبانی دیگر نیندیشیده است.
امروز هم که نظریه‌های ترجمه در فرهنگ‌های مختلفِ بشری، شاخ و برگ‌های گوناگون به خود دیده است، باز هم در جوهر حرف‌ها، چیزی آن‌سوی سخن جاحظ نمی‌توان یافت.
ادامه دارد...
🌐 معرفی «کتاب الحیوان» جاحظ
@jargeh
برونند زین جرگه هشیارها
✔️ غزل ۲۲۱ دیوان #حافظ بر اساس تصحیحِ استاد قزوینی و دکتر غنی @jargeh
✅ تعداد و ترتیبِ ابیاتِ این غزل در نسخه‌ها و تصحیح‌های مختلفِ #دیوان_حافظ متفاوت است.
@jargeh
برونند زین جرگه هشیارها
✔️ در ترجمه‌ناپذیریِ شعر (بخش اول) 🖊 استاد محمدرضا شفیعی کدکنی -سایه‌اش مستدام- 📚 مجله‌ی #بخارا، ش
✔️ در ترجمه‌ناپذیریِ شعر (بخش دوم)
🖊 استاد محمدرضا شفیعی کدکنی -سایه‌اش مستدام-
📚 مجله‌ی بُخارا، شماره‌ی ۸۰
آخرین حرفی که در پایانِ قرن بیستم، در این‌باره زده شده است، سخنِ شیموس هینی [Seamus Heaney متولد 1939]، برنده‌ی جایزه‌ی #نوبل ادبیّاتِ چند سال قبل است که در مصاحبه‌ای در اکتبر سال ۱۹۹۵ گفت:
Poets belong to the language not to the world
(شاعران به زبان تعلّق دارند نه به جهان)
در فاصله‌ی جاحظ تا #شیموس_هینی بسیاری از اهل ادب #منکر این بوده‌اند که شعر را بتوان ترجمه کرد و حتّی بعضی شعر را به «چیزی که قابل ترجمه نیست» تعریف کرده‌اند و عبارت رابرت فراست [(Robert Frost (1874-1963] در این زمینه شهرت جهانی دارد:
Poetry is what is lost in translation. It is also what is lost in interpretation.
(شعر همان چیزی است که در ترجمه از بین می‌رود و نیز همان است که در تفسیر از میان بر‌می‌خیزد.)
من آراء جاحظ را در باب ترجمه، جای دیگری با تفصیل بیش‌تر بررسی کرده‌ام. در این‌جا می‌خواهم از یک نکته‌ی ساده یا از یک تمثیل در جهتِ تکمیل یا اصلاح نظریه‌ی او سخن بگویم.
ادامه دارد...
🌐 مختصری درباره‌ی شیموس هینی؛ شاعرِ فقیدِ ایرلندی
@jargeh