#آیه_ولایت
۱-فقیری وارد مسجد پیامبر شد و تقاضای کمک کرد؛ اما کسی چیزی به او نداد. او دست خود را بهسوی آسمان بلند کرد و گفت: خدایا! شاهد باش که من در مسجد رسول تو تقاضای کمک کردم؛ اما کسی به من چیزی نداد. در همین حال، علی(ع) که در حال رکوع بود، به انگشت کوچک دست راست خود، اشاره کرد، فقیر نزدیک آمد و انگشتر را از دست او بیرون آورد.
۲-آیه نازل شد:
«إِنّما وَلیکُمُ اللهُ و رَسولُهُ والّذینَ ءَامَنوا الَّذینَ یقِیمُونَ الصَّلوةَ و یؤتُونَ الزَّکوة و هُم راکِعونَ؛
ولیِّ شما فقط خدا، پیامبر و مؤمنانی هستند که نماز را به پا داشته، در رکوع زکات میدهند(مائده:۵۵)
(حاکم حسکانی شواهد التنزیل ج۱ص۲۰۹)
۳- شیخ مفید می نویسد این واقعه در ۲۴ ذیالحجه سال دهم هجری اتفاق افتاده است
(مسارالشیعه ص۴۱)
۴-قاضی عضدالدین ایجی از متکلمان اهل سنت، می گویدمفسّران بر نزول این آیه در شأن علی (ع) اجماع دارند
(شرح مواقف ص ۴۰۵)
۵-علامه طباطبایی بعداز نقل روایات متعدد که درین باره آمده است می نویسد:اگر این همه روایت درباره شأن نزول این آیه، نادیده گرفته شود، باید به طور کلی از تفسیر قرآن نیز چشم پوشید؛ چراکه وقتی به این همه روایت اطمینان نکنیم، چگونه میتوانیم به یک یا دو روایتی که در تفسیر دیگر آیات قرآن نقل شده، اطمینان پیدا کنیم
(المیزان ج۶ص۸)
https://eitaa.com/jorenab
#استدلال_امام_رضا_به_آیه_مباهله
بسمه تعالی
استدلال امام رضا علیه السلام به آیه مباهله بر افضلیت حضرت علی ( ع) و ابن رسول الله بودن امام حسن و امام حسین ( ع)
۱-در پاره ای از روایات آمده است که مأمون از امام رضا علیه السلام می پرسد بهترین آیه ای که در شان جد شما علی بن ابیطالب آمده است چیست؟
امام می فرماید آیه مباهله.
مامون می پرسد چرا؟ امام می فرماید به خاطر کلمه «و انفسنا » .
۲-از آیه استفاده می شود که در قضیه مباهله دعوت کننده پیامبر اکرم ص بوده است و دعوت شدگان سه گروه نسائنا و ابنائنا و انفسنا بوده اند با توجه به اینکه همراه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در روز مباهله جز حضرت علی و حضرت زهرا و حضرت حسنین علیهم السلام نبودهاند مشخص می شود که مراد از نسائنا حضرت زهرا و مراد از ابنائنا حسنین و مراد از انفسنا علی ابن ابیطالب می باشد.
۳-طبق این بیان امام رضا علیه السلام مراد از انفسنا شخص علی بن ابی طالب علیه السلام می باشد نه پیامبر ص و علی ع ، زیر طبق این آیه پیامبر ص دعوت کننده بوده است و دعوت کننده، خود را دعوت نمیکند.
۴-بنابراین از این روایت از این آیه استفاده می شود که علی بن ابی طالب ع نفس و جان پیامبر اکرم ص بوده است. بنا بر این فضایلی که برای پیامبر اکرم ص ثابت است برای علی بن ابی طالب ع نیز ثابت است چون علی ع نفس و جان پیامبر ص است.
۵-در روایتی آمده است که مامون به دنبال این سخن امام رضا علیه السلام به انگیزه نقد ، می گوید« لولا نسائنا» امام رضا علیه السلام در جواب می فرماید« لولا ابنائنا »
۶-تفسیری که علامه طباطبایی در المیزان از این فراز روایت دارد این است که مراد مامون این است که فرمایش شما درست است اگر عبارت « لولانسائنا» نبود. زیرا با بودن این کلمه مشخص می شود که مراد از «انفسنا »گروه مردان است و مراد از « نسائنا » گروه زنان است. بنابراین آیه دلالت ندارد که مراد از« انفسنا » شخص علی بن ابی طالب است.
مراد امام رضا از عبارت« لولا ابنائنا » این است که این گفته شما در صورتی مقرون به صحت است که عبارت «لولا ابنائنا »به دنبال آن نیامده بود زیرا اگر مراد از« انفسنا » گروه مردان باشد قهرا شامل «ابنائنا » یعنی حسنین نیز می شد دیگر نیازی نبود که «ابنائنا »را جدا کند.
آوردن کلمه« ابنائنا »گواه بر این است که مراد از «انفسنا » گروه مردان نیست بلکه شخص علی بن ابی طالب علیه السلام است.
۷-در روایت دیگری آمده است که مامون از امام رضا علیه السلام می پرسد چرا به امام حسن و امام حسین ، ابن رسول الله می گویید در حالی که ابن رسول الله نبوده اند چون نوادگان دختری پیامبر اکرم ص بوده اند و نوادگان دختری شخص، فرزندان آن شخص به حساب نمی آیند.
۸-امام رضا علیه السلام به همین آیه مباهله استشهاد می کند که که در آن، امام حسن و امام حسین علیهما السلام به عنوان ابن رسول الله معرفی شده اند
.
(حجت الاسلام و المسلمین دکتر نیک زاد)
https://eitaa.com/jorenab
#خطبه_غَرّا_چهار
« وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً ص عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ »
شهادت میدهم که حضرت محمد صلی الله علیه وآله وسلم بنده وفرستاده اوست
مهمترین وبالاترین افتخار نبی اکرم صلی الله علیه وآله وسلم آن است که عبد وبنده خداوند متعال است لذا وقتی قرآن کریم از نبی مکرم حرف می زند اورا به بندگی می ستاید وبا ویژگی بنده اورا مخاطب قرار میدهد
« سُبْحانَ الَّذِي أَسْرى بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى »(۱)
وزمانی که به مقام عبودیت دست یافت بمرحله رسالت رسید
هنگامی که زن بیابانی نبی مکرم صلی الله علیه وآله وسلم را می بیند که مانند برده ها روی زمین نشسته است ومانند آنها غذائی را بدست گرفته می خورد گفت :
« فَقَالَتْ يَا مُحَمَّدُ وَ اللَّهِ إِنَّكَ لَتَأْكُلُ أَكْلَ الْعَبْدِ وَ تَجْلِسُ جُلُوسَهُ »
ای محمد مانند بنده ها غذا می خوری ومانند بنده ها نشستی
«فَقَالَ لَهَا رَسُولُ اللَّهِ ص وَيْحَكِ أَيُّ عَبْدٍ أَعْبَدُ مِنِّي »(۲)
حضرت پیامبر فرمود وای برتو بنده تر از من کیست
یعنی اساس همه چیز بندگی خداوند متعال است آری
تا انسان بنده نشود بَرنده نشود .
« أَرْسَلَهُ لِإِنْفَاذِ أَمْرِهِ وَ إِنْهَاءِ عُذْرِهِ وَ تَقْدِيمِ نُذُرِهِ»
وجه ارسال نبی اکرم صلی الله علیه وآله وسلم را سه چیز را بیان می کند
1-اورا فرستاد برای انجام فرمانش تا راه هدایت بر بندگان آشکار گردد وبتواند از طریق هدایت نبوی به سوی منزل مقصود -که همان رسیدن به لقای پروروگار است-حرکت کنند
« إِنَّا أَرْسَلْناكَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِيراً* وَ داعِياً إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِراجاً مُنِيراً»(۳)
2-سر مبعوث نمودن حضرت به رسالت این است که بر مردم حجت را تمام کند
« رُسُلًا مُبَشِّرِينَ وَ مُنْذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُل»(۴)
3-وعلت دیگری که حضرت ذکر می کند انذار وهشدار دادن مردم قبل از قیامت است
« أَنْذِرِ النَّاسَ يَوْمَ يَأْتِيهِمُ الْعَذاب»(۵)
۱-اسراء:۱
۲-بحارالانوار ج۱۶ص۲۲۵
۳-احزاب:۴۵-۴۶
۴--نساء:۱۶۵
۵-ابراهیم :۴۴
https://eitaa.com/jorenab
«َ رَبِّ إِنِّي لِما أَنْزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِير»(۱)
پروردگارم، بدرستی که من به آنچه از خیر بسوی من نازل فرمایی نیازمندم
می گویم :
وقتی حضرت موسی (علی نبینا واله وعلیه السلام)بخاطر شرایطی که برایش پیش آمد مجبور شد شهر خویش را ترک کند مدتها در بیابان راه می رفت تا به مدین رسید ودر این مدت غذایی جز گیاه نمی خورد وحضرت امیر المؤمنین (علیه السلام) می فرماید:
« وَ اللَّهِ مَا سَأَلَهُ إِلَّا خُبْزاً يَأْكُلُهُ لِأَنَّهُ كَانَ يَأْكُلُ بَقْلَةَ الْأَرْضِ وَ لَقَدْ كَانَتْ خُضْرَةُ الْبَقْلِ تُرَى مِنْ شَفِيفِ صِفَاقِ بَطْنِهِ لِهُزَالِهِ وَ تَشَذُّبِ لَحْمِه»
بخدا قسم از خدا جز قطعه نانی در خواست نکرد زیرا در این مدت گیاه می خورد وسبزی گیاه از پوست شکمش پیدا بود بخاطر لاغری و ذوب شدن گوشت بدنش (۲)
اما :
اولا: با آنکه به عده ای کمک کرد تا اب از چاه بکشند چیزی از آنان در خواست نکرد بلکه از خداوند در خواست نمود
ثانیا: نگفت خدایا نانی بفرست به خداوند اعتماد کرد وفرمود آن خیری که تو صلاح میدانی بفرست وخداوند هم به او امنیت داد
« فَلَمَّا جاءَهُ وَ قَصَّ عَلَيْهِ الْقَصَصَ قالَ لا تَخَفْ نَجَوْتَ مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِين»(۳) ،
وهم به اومال و زن عنایت فرمود
« قالَ إِنِّي أُرِيدُ أَنْ أُنْكِحَكَ إِحْدَى ابْنَتَيَّ هاتَيْنِ عَلى أَنْ تَأْجُرَنِي ثَمانِيَ حِجَجٍ فَإِنْ أَتْمَمْتَ عَشْراً فَمِنْ عِندِکَ »(۴)
پس به خداوند اعتماد کنیم و باور کنیم صاحب داریم
۱ - قصص:۲۴
۲- نهج البلاغه خطبه ۱۶۰
۳- قصص : ۲۵
۴- قصص : قصص ۲۷
https://eitaa.com/jorenab
هدایت شده از جرعه ناب
اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَهٌ وَ لاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ مَا خَلْفَهُمْ
وَ لاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء
وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ وَ لاَ یَوُودُهُ حِفْظُهُمَاوَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ
https://eitaa.com/jorenab
#دعای_رفع_کبر
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِي عَيْنَيَّ صَغِيرًا ، وَفِي أَعْيُنِ النَّاسِ كَبِيرًا
خداوندا مرا در چشم خويش خوار و در نظر مردم بزرگوار كن(۱)
می گویم :
مهمترین آفات در زندگی انسانی عُجب وغرور وتکبر است
توضیح آنکه
۱-انسان هرگاه عملی انجام دهد ابتدا خوشش میاد – دچار (عجب )می شود-
۲-سپس در ذهن خویش خودرا از دیگران برتر می بیند- دچار (غرور) می شود –
۳- آنگاه این خیال وپندار خودرا در خارج عملی نموده وعملی انجام میدهد که نشانه برتری بر دیگران است – دچار (تکبر) می گردد-
همه این امور بر اثر خود برتر دیدن است
اگر خود را در پیش خویش کوچک ببیند ازین آفات رهایی می یابد
پس باید همیشه از خداوند خواست تا خود را نبیند و یا کوچک ببیند تا بتواند ازین رذائل نجات یابد
ازطرف دیگر انسان در اجتماع زندگی می کند وعزت مهمترین امر در روابط اجتماعی است باید بین مردم عزیز بود وچون عزت ازآن خداوند است پس از اوباید درخواست کرد که مارا بین مردم عزیزکند اگر چنین شود همان قدر ومنزلت که مدنظر بود بدست می آید و این عزت که توسط خداوند متعال داده می شود حقیقی خواهد بود نه آنکه خیالی باشد زیرا انسان مغرور این بزرگی را خیال می کند یعنی چنین می پندارد بخاطر چیزی که دارد مثلا موقعیتی پیدا کرده است مالی بدست اورده است بین مردم عزیز است لذا خود را بالاتر و بر تر از دیگران می بیند در حالی که اینگونه نیست و مردم انسانهای خود خواه را دشمن می دارند و دوستان از چنین افرادی فاصله می گیرند
اما عزتی که از سوی خداوند متعال اعطا می شود براستی موجب عزیز شدن انسان می شود و خداوند عزت را به کسانی عطا می کند که درمقابل دیگران خاضع باشند
-نهج الفصاحه ص ۲۴۸ شماره ۴۹۰
https://eitaa.com/jorenab
#زیارت_آل_یس_هفت
وَ أَنَّ رَجْعَتَكُمْ حَقٌّ لاَ رَيْبَ فِيهَا
يَوْمَ لاَ يَنْفَعُ نَفْساً إِيمَانُهَا
لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْراً
وَ أَنَّ الْمَوْتَ حَقٌّ
وَ أَنَّ نَاكِراً وَ نَكِيراً حَقٌّ
وَ أَشْهَدُ أَنَّ النَّشْرَ حَقٌّ
وَ الْبَعْثَ حَقٌ
وَ أَنَّ الصِّرَاطَ حَقٌّ
وَ الْمِرْصَادَ حَقٌّ
وَ الْمِيزَانَ حَقٌّ
وَ الْحَشْرَ حَقٌ
وَ الْحِسَابَ حَقٌّ
وَ الْجَنَّةَ وَ النَّارَ حَقٌّ
وَ الْوَعْدَ وَ الْوَعِيدَ بِهِمَا حَقٌ
https://eitaa.com/jorenab
اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَهٌ وَ لاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ مَا خَلْفَهُمْ
وَ لاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء
وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ وَ لاَ یَوُودُهُ حِفْظُهُمَاوَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ
https://eitaa.com/jorenab