#زنده_نگه_داشتن_قلب
انسان در زندگی همیشه باید به گونه ای عملکند که بتواند تحت فرمان الهی باشد
. به دیگر سخن، برای خدا باش تا خداوند متعال هم برای تو باشد؛ «من کان لله کان الله له.»۱ و هرگاه انسان برای خدا باشد، هرگز در زندگی دچار بن بست نخواهد شد و هرگاه گرفتار شود و یا مشکلی پیش آید راه خروج را خداوند فراهم خواهد کرد؛ لذا می‌فرماید: «مَنْ یتَّقِ اللَّهَ یجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً.»۲ سرّش آن است که انسان هرچه محاسبه گر دقیقی باشد، به همه ی جوانب کار احاطه ندارد، برای همین ممکن است نتواند راه خروج از بن بست را پیدا کند؛ امّا خداوند متعال چون بر همه ی امور احاطه دارد برای هر کاری راه خروجی میداند. ازاینرو حتّی از جایی که انسان فکرش را نمیکند و آن را محاسبه نکرده باشد خداوند روزی او را می‌رساند «وَ یرْزُقْهُ مِنْ حَیثُ لا یحْتَسِب.»۳
پس باید تمام تلاش را معطوف به این کرد که به دستورات الهی عمل کرد و به دنبال این بود که وظیفه ی خویش را انجام داد، بقیّه ی امور را به ذات حق تبارک و تعالی باید سپرد و روشن است کسی که بر خداوند تکیه کند خداوند او را کفایت می‌کند «وَ مَنْ یتَوَکلْ عَلَی اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ.»۴
با یاد خداوند متعال دل را باید آباد کرد زیرا اگر قلب آباد نباشد، نمی‌تواند از دستورات الهی پیروی نماید و گناهان ابتدا موجب زنگار گرفتن قلب می‌شوند «بَلْ رانَ عَلی قُلُوبِهِمْ ما کانُوا یکسِبُون.»۵
اگر با استغفار و تضرّع و آه و زاری شسته نشود موجب مریضی قلب می‌شود «فِی قُلُوبِهِمْ مَرَض»۶ و اگر ادامه پیدا کند می‌میرد و دیگر نفس نبیّ اکرم صلی الله علیه واله وسلم که زنده کننده است؛ «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَجِیبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاکمْ لِما یحْییکم.»۷ نمی‌تواند چنین قلبی را زنده کند؛ «ا ِنَّک لا تُسْمِعُ الْمَوْتی.»۸ در حالیکه قرآن کریم با قلب کار دارد و یادآوری برای قلب است «إِنَّ فِی ذلِک لَذِکری لِمَنْ کانَ لَهُ قَلْب»۹؛ پس باید قلب را زنده نگه داشت تا از کلام الهی بهره جست و راه زنده نگه داشتن قلب، یاد خداست؛ لذا قرآن کریم می‌فرماید فراوان خدا را یاد کنید؛ «وَ اذْکرُوا اللَّهَ کثِیراً لَعَلَّکمْ تُفْلِحُون
۱. بحارالانوار، ج ۷۹، ص ۱۹۷
۲. طلاق:۲
۳. طلاق: ۳
۴. طلاق ۳
۵. مطففین: ۱۴
۶. بقره:۱۰
۷. انفال۲۴
۸. نمل:۸۰
۹. ق۳۶
https://eitaa.com/jorenab
اللَّهُمَّ أَغْنِنَا عَنْ هِبَةِ الْوَهَّابِينَ بِهِبَتِكَ ، وَ اكْفِنَا وَحْشَةَ الْقَاطِعِينَ بِصِلَتِكَ حَتَّى لَا نَرْغَبَ إِلَى أَحَدٍ مَعَ بَذْلِكَ ، وَ لَا نَسْتَوْحِشَ مِنْ أَحَدٍ مَعَ فَضْلِكَ .
خدایا!
به عطا و احسانت، ما را از عطا و احسان دیگران بی‌نیاز ساز
و از ما غم و اندوه بریده شدن احسان دیگران را به احسان و جایزه‌ات کفایت کن
تا با بذل و بخشش تو، به دنبال بذل و بخشش احدی رغبت نکنیم و با فضل و احسان تو از احدی نهراسیم.
#صحیفه_سجادیه_دعای_پنجم
https://eitaa.com/jorenab
ولادت حضرت زینب سلام الله علیها و روز پرستار گرامی باد
https://eitaa.com/jorenab
#عنایت_حضرت_زینب_علیهاالسلام_به_مرحوم_فیض
مرحوم حاج شیخ علی نقی فیض الاسلام در مقدمه کتاب خاتون دو سرا، انگیزه خود از نگارش زندگی حضرت زینب علیهاالسلام را چنین شرح می دهد: بیش از دوازده سال پیش به درد شکم گرفتار شدم و معالجه اطبا سودی نبخشید، برای استشفا به اتفاق و همراهی اهل بیت و خانواده به کربلای معلا مشرف شدیم، در آن جا هم سخت مبتلا گشتم. روزی دوستی از زائرین، در نجف اشرف، من و گروهی را به منزلش دعوت نموده با این که رنجور بوده، رفتم، در بین گفتگوهای گوناگون، یکی از علما که در آن مجلس بود، فرمود
پدرم می گفت هرگاه حاجت و خواسته ای داری، خدای تعالی را سه بار به نام علیا حضرت زینب کبری علیهاالسلام بخوان، بی شک و دودلی خدای عزوجل خواسته ات را روا می‌سازد، از این رو من همچنین کرده شفا و بهبودی بیماریم را از خدای تعالی خواستم، و علاوه بر آن، نذر نموده و با پروردگارم عهد و پیمان بسته که اگر از این بیماری بهبودی یافته، کتابی در احوال سیده معظمه علیهماالسلام بنویسم و از بسیاری اشتغال و کارها و نوشتن و چاپ و نشر کتاب ترجمه و خلاصه تفسیرقرآن عظیم، به نذر خود وفا ننمودم؛ تا این که چند روز پیش یکی از دخترانم وفقها الله تعالی مرا آگاه ساخت که به نذرم وفاء ننموده، من هم از خدای عزاسمه توفیق و کمک خواسته به نوشتن آن شروع نمودم و آن را کتاب ترجمه خاتون دو سرا؛ سیدتنا المعصومه، زینب الکبری ارواحنا لتراب اقدامها الفداء نامیدم.
@jorenab
#خطبه_همام
#درس_اول
متن: رُوِيَ أَنَّ صَاحِباً لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع يُقَالُ لَهُ هَمَّامٌ كَانَ رَجُلًا عَابِداً فَقَالَ لَهُ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ صِفْ لِيَ الْمُتَّقِينَ حَتَّى كَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَيْهِمْ فَتَثَاقَلَ ع عَنْ جَوَابِهِ ثُمَّ قَالَ يَا هَمَّامُ اتَّقِ اللَّهَ وَ أَحْسِنْ فَ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الَّذِينَ اتَّقَوْا وَ الَّذِينَ هُمْ مُحْسِنُونَ
روایت شد یکی از یاران امیرالمومنین علیه السلام به نام همام که عابد وزاهد بود به حضرت عرض کرد یا امیرالمومنین ویژگی پرهیزگاران را - به گونه ای گویا آنهارا می بینم - برایم وصف کن حضرت در جواب دادن به او درنگ کرد سپس فرمود ای همام تقوای الهی پیشه کن وکار نیک انجام ده که خداوند اهل تقوا ونیکان را دوست دارد
ابن ابی الحدید گوید او هَمّام بن شریح بن یزیدبن مره بن عمروبن جابربن عوف از اصحاب واز شعیان حضرت علی ( علیه السلام) وفردی عابد بود واز حضرت علی ( علیه السلام) خواست تا متقین را توصیف کند بگونه ایکه گویا آنهارا می بیند وحضرت از جواب دادن طفره رفت وتعلل می کرد اما همام بوی چندبار قسم داد ([1])[2]
اما مرحوم کراچکی در «کنزالفوائد» معتقد است او همام بن خیثم برادر ربیع بن خیثم(خواجه ربیع مدفون در مشهدالرضا) می باشد ومی گوید این فردی که ابن ابی الحدید از وی نام می برد معلوم نیست از کجا آورده است([3])
علت تامل حضرت این بود که موعظه بهتر در وی اثر بگذارد واز طرف دیگر نگران بود همام نتواند تحمل کند اینکه یقین داشت که همام فوت می کند بعید به نظر می رسد لذا حضرت از جواب استنکاف می کرد
حضرت در جوابش فرمود اولا تقوا پیشه کن ثانیا نیکی کن یعنی نشانه تقوا این است که جز نیکو کاران باشی وآنرا در عمل نشان دهی سپس حضرت استناد می کند به آیه شریفه« إِنَّ اللَّهَ مَعَ الَّذِينَ اتَّقَوْا وَ الَّذِينَ هُمْ مُحْسِنُونَ »([4])
بدرستی که خداوند با کسانی است که تقوا پیشه می کنند ونیکو کردارند
گر چه خد او ند متعال با همه است در هرکجا باشند « وَ هُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ ما كُنْتُم ْ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِير»([5])
خداوند باشماست هرکجا که باشید وخداوند به آنچه عمل می کنید آگاه است اما این همراهی و«معییت» همراهی ویژه است .
توضیح آنکه طبق بیان قرآن کریم دو نوع همراهی وجود یکی ازین جهت که هرچه بنده انجام میدهد را نظارت می کند وچیزی از اوپنهان نیست وهر عمل حتی اثر آن عمل ثبت وضبط می شود تا در قیامت مورد محاسبه قرار گیرد ودیگری همراهی به معنای یاری رساندن وکمک کردن به بنده تا در گرفتاری ها ومشکلات یاری گر بنده خویش باشد
دراینجا نیز صحبت از معییت ویژه است که اگر کسی اهل تقوا باشد ودر عمل نیز آنرا اجرا کند وکارنیک انجام دهد یعنی مستمر باشد تا نیکوکار به حساب آید – زیرا کسی را با یک بار یا چند بار عمل نیک انجام دادن نیکوکار نمی گویند بلکه .قتی این کار استمرارداشت متصف به محسن ونیکوکار می شود- خداوند متعال اورا همراهی می کند تا اگر به سوی خطائی می رود ویا راه نتواست تشخیص دهد اورا نجات دهد لذا حضرت فرموئد اگر اهل تقوا باشی ونیکوکار باشی همراهی ویژه الهی را خواهی داشت ومتقی خواهی شد وروشن است کسی که متقی باشد عاقبت به خیر خواهد شد زیرا عاقبت ازآنِ تقواست « َ وَ الْعاقِبَةُ لِلتَّقْوى »([6])
ازینرو اگر کسی اهل تقوا بود عاقبت به خیر می شود لذا قران کریم افراد متقی را کسانی میداند که عاقبت به خیر می شوند« وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِين [7]»
این جواب اجمالی در حقیقت جواب تام وکاملی بود اما همام بدنبال تعیین مصادیق وجزئیات صفات متقین بود تا بتواند بهتر آنرا ترسیم کند وببیند چه مقدار ازین اوصاف در وی وجود دارد وآیا اوصاف متقین برای او دست یافتنی است یاخیر
شرح ابن ابی الحدید ج 10 ص134[1]
کراچکی کنزافوائد ج ص [3]
-نحل:128[4]
-حدید:4[5]
-طه:132[6]
-اعراف:128[7]
https://eitaa.com/jorenab
#خطبه_همام
#درس_دوم
فَحَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنَى عَلَيْهِ وَ صَلَّى عَلَى النَّبِيِّ ص ثُمَّ قَالَ ع أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى خَلَقَ الْخَلْقَ حِينَ خَلَقَهُمْ غَنِيّاً عَنْ طَاعَتِهِمْ آمِناً مِنْ مَعْصِيَتِهِمْ لِأَنَّهُ لَا تَضُرُّهُ مَعْصِيَةُ مَنْ عَصَاهُ وَ لَا تَنْفَعُهُ طَاعَةُ مَنْ أَطَاعَهُ فَقَسَمَ بَيْنَهُمْ مَعَايِشَهُمْ وَ وَضَعَهُمْ مِنَ الدُّنْيَا مَوَاضِعَهُمْ
(بعداز آنکه همام از جواب مختصر حضرت قانع نشد و حضرت را قسم داد )بعداز حمد خداوند وصلوات بر نبی مکرم صلی الله علیه وآله فرمود: همانا خداوند متعال بندگان را آفرید در حالی که از طاعت بندگان بی نیاز بود وگناه گناهکاران ایمن بود زیرا گناه گناهکاران اورا ضرر نمی زند و اطاعت طاعت کنندگان اورا نفع نمی رساند پس روزی را بین آنها تقسیم نمود وهرکس را در جائی که سزاوارنشان بود قراردادو
حضرت ابتدا مقدمه ای بیان می کند مبنی بر اینکه خداوند بخاطر جود وبخشش هستی را آفرید ونه نیازی به اطاعت آنها دارد ونه کسی با گناه می تواند خداوند را به عجز در آورد ومسئله اطاعت وعصیان الهی برای این است اگر انسان بخواهد رستگار شود باید مسیر اطاعت الهی را در پیش بگیرد یعنی راه نجات از ظلمات و تاریکی تبعیت از اوامر الهی است وگرنه اثر وضعی عصیان افتادن در تاریکی وآتش است مانند سم که اثر وضعی آن مردن است لذا حضرت در ابتدا ویژگی الهی را بیان می کند
1-خداوند آسمان وزمین را آفرید « اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْض»([1])
2-وهیچ جنبنده ای نیست مگر اینکه خداوند روزی اش را بر عهده گرفته است« وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُها»([2])
3-وخداوند روزی را بین بندگان تقسیم نمود « نَحْنُ قَسَمْنا بَيْنَهُمْ مَعِيشَتَهُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا»([3])
4- اما بندگان عده ای به خداوند متعال ایمان آوردند وعده ای کافر شدند« هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ فَمِنْكُمْ كافِرٌ وَ مِنْكُمْ مُؤْمِن»([4])
5- هرکس در راه ایمان تلاش وکوشش نماید به نفع خودش می کند وخداوند از همه عالم بی نیاز است « وَ مَنْ جاهَدَ فَإِنَّما يُجاهِدُ لِنَفْسِهِ إِنَّ اللَّهَ لَغَنِيٌّ عَنِ الْعالَمِين»([5])واگر همه کافر شوند خداوند از همه بی نیاز است « إِنْ تَكْفُرُوا أَنْتُمْ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً فَإِنَّ اللَّهَ لَغَنِيٌّ حَمِيد»([6])
6- هرکس کار خوبی انجام دهد عاقبت خوشی خواهد داشت « الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ طُوبى لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآب»([7]) وهرکس نافرمانی خداوند متعال انجام دهد دچار عذاب شده وجایگاهش جهنم است که بد جایگاهی است « وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ خالِدِينَ فِيها وَ بِئْسَ الْمَصِير»([8])
7-وهر انسان رادر دنیا دارای جایگاه خاصی قرارداد عده ای را غنی وعده ای فقیر وبرخی قوی وگروهی را ضعیف آفریده است « وَ رَفَعْنا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجاتٍ لِيَتَّخِذَ بَعْضُهُمْ بَعْضاً سُخْرِيًّا»([9])
-سجده:4[1]
-هود:6[2]
-زخرف:32[3]
-تغابن :2[4]
-عنکبوت:6[5]
-ابراهیم:8[6]
-رعد:29[7]
-تغابن:29[8]
-زخرف:32[9]
https://eitaa.com/jorenab