🔸یکی دیگر از آیاتی که می تواند سببِ حمله مخالفین بر عقائد حقّه اسلام شود، آیه ۴ سوره مبارکه ابراهیم: 《وَمَآ أَرْسَلْنَا مِنْ رَسُولٍ إِلَّا بِلِسَانِ قَوْمِهِ لِيُبَيِّنَ لَهُمْ ۖ #فَيُضِلُّ اللَّهُ مَنْ يَشَآءُ وَ #يَهْدِي مَنْ يَشَآءُ...》می باشد. 🔺توضیح مطلب آن است که با رجوع به آیاتِ ابتدائیِ سوره ابراهیم، روشن می شود که خداوند متعال، با لحاظ مقام هدایت، درصدد به تصویر کشاندن رسالت پیامبر مکرّم اسلام (صلّی الله علیه و آله و سلّم) بوده است فلذا می فرماید: 《الٓر ۚ كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ》؛ #یعنی [این‌] كتابی است كه آن را بر تو نازل كردیم تا این که مردم را با اجازه پروردگار آنان از تاریكی‌ها [یِ جهل، گمراهی و طغیان‌] به سوی روشناییِ [معرفت، عدالت و ایمان و در حقیقت‌] خارج گردانی و به سمتِ راه [خدایِ‌] توانای شكست‌ ناپذیر و ستوده سوق دهی؛ سپس بعد از آن، عظمت خود را در آیه ۲، این‌ چنین می آورد: 《اللَّهِ الَّذِي لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْض》 و در پایان، موضوع بحث را به سمت کسانی که کفر نعمت کردند، می برد و می فرماید:《و َوَيْلٌ لِلْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ شَدِيدٍ * الَّذِينَ يَسْتَحِبُّونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الْآخِرَةِ وَيَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا ۚ أُولَٰٓئِكَ فِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ》؛ #یعنی وای بر کسانی که کفر ورزند از عذابی که وصف شدّت در آن به طور ثبوتی می باشد؛ آن کسانی که زندگی دنیا را بر آخرت ترجیح می‌دهند و [مردم را] از راه خدا باز می‌دارند و می‌خواهند آن را [با وسوسه و اغواگری‌] كج نشان دهند؛ اینان در گمراهی ای که وصف دوری در آن به صورت ثبوتی است، هستند؛ 🔍خداوند متعال بعد از این که وظیفه اصلی پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) درباره رسالت خویش از قرآن را بیان‌ کردند، درصدد است که رسالت تمام انبیاء را در آیه ۴ همین سوره بیان کند یعنی: 《و ما هیچ پیامبری را جز به زبان قوم خود نفرستادیم تا [بتواند به وسیله آن زبان، پیام وحی را به روشنی‌] برای آنان بیان كند》و نهایتاً نتیجه کلام خویش این چنین می آورند: 《فَيُضِلُّ اللَّهُ مَنْ يَشَآءُ وَيَهْدِي مَنْ يَشَآءُ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ》. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. 📝لینک #جدید گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯

✅مناط اصلی بحث، مربوط به این قسمت از آیه می باشد زیرا ممکن است در تفسیر آن گفته شود: 《 پس ضلیل می کند خدا، کسی را که خدا ضلالت آن را می خواهد و هدایت می کند خدا، کسی را که خدا هدایت آن را می خواهد》؛ 👆👈بیان‌ تفسیر فوق، متفرّع بر این است که ضمیر فاعلیِ 《يَشَآءُ》به 《الله》 بازگشت کند و ضمیر مفعولیِ محذوف به 《هدَایَتَهُ و ضَلَالتَهُ》بازگشت نماید 《ای فَيُضِلُّ اللَّهُ مَنْ يَشَآءُ اللهُ ضلالتَه وَيَهْدِي الله مَنْ يَشَآءُ اللهُ هدایتَهُ》؛ ☑️نتیجه این ‌تفسیر آن است که مخاطب را به جبر سوق می دهد به این معنا که هر آن که خدا بخواهد، هدایت می کند و هر آن‌ که خدا بخواهد ضلیل می‌کند لذا اختیار انسان به حکم این آیه، هیچ معنا ندارد و طبق آن، هر خاطی، نباید مواخذه شود زیرا هر خطا کاری را خدا به خطای آن‌ حکم کرده و هر هدایت شده ای را خدا به هدایت آن حکم‌ کرده لذا از آن جهت که حکم خدا واجب التبعیّت است لذا مواخذه نمودن خاطی با حکمت این آیه سازگاری ندارد بنابراین فردایِ قیامت، منکر اسلام، می تواند در مقام تعلیل اینگونه بگوید: {که منِ منکر، از آن جهت که هر که خدا می خواست، را هدایت و هر که می خواست را ضلیل می نمود و از طرفی اختیاری برای ما موجود نبود، لذا من، منکر شده ام چون که خدا می خواست یعنی منِ منکر، به آن چه که خدا خواست، عمل نمودم لذا اکنون نیز نباید مواخذه شوم}. 👥محقّقین در مقام پاسخ به چنین تفسیری، از طُرُق گوناگونی پیش رفته اند که بیان آن ها از مجال بحث ما نحن فیه خارج است و آن چه که مورد توجُّه بوده، آن است که با لحاظ سیاق و مقتضای آیه که در ابتدای بحث به صورتِ اجمالی مطرح ‌گشت، این قسمت از آیه را به گونه ای دیگر می توان ترکیب نمود یعنی گفته شود: {ضمیر فاعلیِ 《يَشَآءُ》به 《مَنْ》 بازگشت کند و ضمیر مفعولیِ محذوف به 《هدَایَتَهُ و ضلَالتَهُ》بازگشت نماید 《ای فَيُضِلُّ اللَّهُ مَنْ يَشَآءُ ذلالتَه وَيَهْدِي الله مَنْ يَشَآءُ هدایتَهُ》؛ #یعنی پس ضلیل می کند خدا آن‌ کسی که می خواهد آن‌ کس ضلالت خود اش را و هدایت می کند خدا کسی را که می خواهد آن کس هدایت خود اش را؛ 💮بنابراین با لحاظ ترکیب فوق، هیچ گونه شُبه جبر در آیه ۴ سوره مبارکه ابراهیم مطرح نمی‌گردد تا منکر اسلام به واسطه آن درصدد احتجاج در مقابل خدا برآید و به نظر می رسد مستشکل به جهت عدم درک و فهم ‌مراد خداوند از آیه به تمسُّک به این آیه در مقام احتجاج پرداخته است. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. 📝لینک #جدید گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯

🔴 #برنامه گروه بحث جنجالی طلبگی در #ماه رمضان:👇 ━━─⊱📚📚یَا علی📚📚⊰─━━ 🔺برنامه #اوّل: 🕰 #ساعات باز و بسته شدن گروه در ماه رمضان: 💡شیفت #صبح: 👈ساعتِ: ۱۰:۰۰ باز و ساعتِ: ۱۷:۰۰ (۵ عصر) بسته خواهد شد. 🔦شیفت #شب: 👈ساعتِ: ۲۱:۳۰ باز و ساعتِ: ۰۱:۰۰ (۱ شب) بسته خواهد شد. ━━─⊱📚📚یَا علی📚📚⊰─━━ 🔺برنامه #دوّم: 📊 #روز های تعطیلی گروه در ماه رمضان: 🔭روز های ۱۹ ماه مبارک الی ۲۳ ماه مبارک + روزِ عید فطر گروه، #تعطیل می باشد؛ ✋البته گروه روز های پنج شنبه و جمعه که طبق روال برنامه هر هفته تعطیل بوده است نیز در ماه مبارکِ رمضان اجراء نمی شود یعنی پنج شنبه و جمعه گروه در ماه مبارک رمضان باز است. ━━─⊱📚📚یَا علی📚📚⊰─━━ 🔺برنامه #سوّم: 📝 #مباحث علمی گروه در ماه رمضان: 🔍مباحث خصوصی گروه در ماه رمضان، در #روز های پنج‌شنبه و جمعه برگزار می شوند یعنی بحث از روز شنبه الی چهارشنبه، آزاد بوده ولی روز پنج شنبه و جمعه بحث آزاد نمی باشد بلکه خصوصی بوده به این معنا که رفقا نباید بحثی غیر از بحث اختصاصی در گروه به میان آورند. ⏳ #روز های پنج ‌شنبه: 👈۱) بررسی ادبی پاراگراف اوّل نامه ۳۱ نهج البلاغه یعنی از عبارتِ 《مِنَ الوَالِدِ الفَانِ》 تا عبارتِ 《اِن اَنَا بقِیتُ لَکَ اَو فَنِیتُ》. ⏳ #روز های جمعه: 👈۲) بررسی ادبی برخی از روایات اهل بیت (علیهم السّلام). ━━─⊱📚📚یَا علی📚📚⊰─━━ ⚫️ لینک #گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯ 🔍برنامه #سابق گروه نیز بعد از ماه مبارک رمضان به صورت مستمر ادامه پیدا می‌نماید ان شاء الله. 🔵توجُّه نسبت به برنامه علمی گروه: 📚در تاریخ: ۹۹/۰۲/۱۸ مصادف با ۱۳ رمضان، تصمیمی نسبت به این برنامه طبق عملکرد رفقا گرفته شده است که به شرح ذیل است: ✅ #توجُّه 👇⭕️مطالعه گردد⭕️👇 👆👈با توجُّه به مشورتی که با برخی از رفقایِ مدیر انجام گردید، تصمیم بر آن شد که: 💯بحث اختصاصی روز پنج شنبه که بحث بررسی 《پراگراف اوّل نامه ۳۱ نهج البلاغه》 بوده است و بحث اختصاصی روز جمعه که بحث بررسی 《روایی》 بوده است، #کنسل گردد و در این دو روز یعنی پنج شنبه و جمعه هر هفته ماه مبارک رمضان، بحث #آزاد باشد؛👇 ⚫️ #علّت_کنسلی: 👈با این که علّت کنسلی روشن و واضح است ولی من باب تذکّر گفته می شود: 🔵هدف از طرحِ بحث اختصاصی، در این دو روز و همچنین انتخاب بحث نامه ۳۱ نهج البلاغه و بحث روایی، این بوده است که رفقا: 🔸۱) طریقِ چطور وارد بحث شدن در بحث های روایی و قرآنی را اخذ نمایند. 🔸۲) طریق چطور استدلال آوردن در بحث هایِ روایی و قرآنی را اخذ کنند. 🔸۳) طریق چطور ردّ نمودنِ استدلال طرف مقابل و اثبات نظریّه مختار را یاد بگیرند. 🔸۴) بحث این که چطور مقتضای حال روایت یا آیه را از طریق عبارات عربی با لحاظ نکات ادبی درک کنند. 👆👈و خلاصه این که هدف از این بحث ها، این بود که ادبیات معنا محوری را به صورت حدّاقلّ فهم خویش، یاد بگیریم امّا در #کمال_تاسُّف وقتی بحثِ اختصاصی گروه شروع می گردید، #رفقا به هر دلیلی که شده است، وارد بحث نمی شدند و این با تحقُّق اهداف بحث اختصاصی در منافات بود؛👇 👆👈 #لذا این عدّه از دوستان بدانند که هیچ گونه توقّعی از برگذاری چنین مباحثی را در ماه های بعدِ ماه مبارک، اصلاً نداشته باشند زیرا این همه زحمت کشیده می شود و این همه وقت برای اداره نمودن گروه و ... گذاشته می شود از وقت گذاشتن برای طرح سوال گرفته تا جمع بندی بحث و ...، ولی آخر هیچی به هیچ ؛ #گرچه از مدّت ها پیش، به این نکته که رفقا به هر دلیل که شده، وارد بحث نمی شوند، پی برده بودیم #امّا این نکته را عرض کردیم که مدیران و رفقای تازه وارد بدانند؛ 🤔 #گویند: 《تشنه را آب دهند نه ...》و ظاهراً رفقا اصلاً احساس تشنگی ای نمی کنند تا این که به سمت آب بروند. 🤲در پناه خدا.

👥 #برخی از رفقایِ کانالِ ادبیات عرب، نسبت به جوابی که در قِبالِ پرسش شماره: ۱۳ مطرح شده است، #اشکالی را وارد نموده اند که بیان آن خالی از فائده نمی باشد؛👇

✅بیان مستشکِل:🔺👇

✋سلام ✍با تشکر از زحمات شما در راه اندازی کانال و ارائه مطالب مفید. 📝در جواب پرسش ۱۳ در کانال کانون ادبیات عرب، به نظر میرسد با توجُّه به قرائن قرآنی و روایی، پاسخی که درج شده، صحیح نیست [زیرا ضمیر فاعلیِ] 《هو》 درِ 《مَن يَشَآءُ》به 《الله》 برمی گردد و #نباید به خاطر فرار از شبهه جبر، مرتکب این اشتباه شد؛ 👆👈قرائنی که در فهم صحیح آیه کمک مي كند، عبارت اند از: 🔸١. إِنْ هِيَ إِلَّا فِتْنَتُكَ《 #تُضِلُّ بِهَا مَنْ #تَشَآءُ وَ #تَهْدِي مَنْ #تَشَآءُ》 ۖ أَنْتَ وَلِيُّنَا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا ۖ وَأَنْتَ خَيْرُ الْغَافِرِينَ. اعراف/١٥٥ 🔸۲. قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ 《مَنْ #تَشَآءُ وَتَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ #تَشَآءُ وَتُعِزُّ مَنْ #تَشَآءُ وَتُذِلُّ مَنْ #تَشَآءُ ۖ بِيَدِكَ الْخَيْرُ ۖ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ》آل عمران - 26 🔸۳. وَتَرْزُقُ 《مَنْ #تَشَآءُ》بِغَيْرِ حِسَابٍ آل عمران - 27 🔸۴. تعقيب نماز صبح: اَللَّـهُمَّ صَلِّ علَي مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد، وَ اهْدِني لِمَا اخْتُلِفَ فيهِ مِنَ الْحَقِّ بِاِذْنِكَ، اِنَّكَ《#تَهْدي مَنْ تَشآءُ》 اِلي صِراط مُسْتَقيم. 🔸۵. دعاى افتتاح: اِنَّكَ《#تَهْدي مَنْ تَشآءُ》 اِلي صِراط مُسْتَقيم. 🔸۶. دعای ابوحمزه: وَ《#تَهْدي بِكَرامَتِكَ مَنْ تُحِبُّ》، فَلَكَ الْحَمْدُ عَلي ما نَقَّيْتَ مِنَ الشِّرْكِ قَلْبي. 🔸۷. کلام برخی از صاحبان قلم می باشد یعنی: #آیه شریفه: 《قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشَآءُ وَتَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشَآءُ وَتُعِزُّ مَنْ تَشَآءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَآءُ》 مویّد خوبی است بر این که عائد صله در عبارت شریفه ای که مانند: 《أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يُعَذِّبُ مَنْ يَشَآءُ وَيَغْفِرُ لِمَنْ يَشَآءُ》است ضمیر متّصل منصوبی می باشد و ضمیر مستتر به 《اللَّه》 بر می گردد نه به 《مَنْ》. پس تقدیر چنین است: 《يُعَذِّبُ مَنْ يَشَآئُه وَيَغْفِرُ لِمَنْ يَشَآئُه》؛👈📚رجوع شود: کتاب تجزیه و ترکیب، استاد شیرافکن ص۱۸۲