eitaa logo
کانون ادبیات عرب
2.2هزار دنبال‌کننده
110 عکس
24 ویدیو
86 فایل
✍باسمه تعالی 📣 #توجُّه: 🔊استفاده از مطالبِ مذکورِ در کانال، #فقط با ذکر منبع، #مجاز است و در صورت تخطّی پیگرد قانونی دارد. 📝 گروه #بـَـحث_جَنجالے_طَلبگے: ╭─═ঊঈ🔴ঊঈ═─ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ🔴ঊঈ═─ 📲پل ارتباطی: 🔵 @Lakhair
مشاهده در ایتا
دانلود
کانون ادبیات عرب
🔵بررسی قیدِ اوّل: 《رَحِمَ اللَّهُ》
۳) نکته دیگری که در موردِ تعبیرِ {رَحِمَ} می توان بیان ‌کرد، آن است که گفته شود: 👌رحمت الهی به اعتباری به دو دسته تقسیم می‌گردد: یکی رحمتِ عامّ و دیگری رحمتِ خاصّ؛ 👆👈رحمتِ عامّ خداوند متعال، بر تمام‌ مخلوقات الهی، جاری و ساری می باشد از کافر گرفته تا مسلمان از حیوانات دریایی گرفته تا حشرات غیر دریایی رحمت خاصّ خداوند متعال، بر تمام ‌مخلوقات الهی، جاری و ساری نمی باشد بلکه به افرادی اعطاء می شود که به آن چه نبیّ مکرّم اسلام (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند یعنی《إِنِّي تَارِكٌ فِيكُمُ الثَّقَلَيْنِ مَا إِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا كِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي...》، عمل نموده باشند و شوونات عبودیّت را حفظ کرده باشند. ✋با این وجود دانسته می شود که رحمتِ عامّه خداوند، نیازی به بیان ندارد حدّاقلّ در این روایتِ امام رضا (علیه السّلام)؛ لذا به نظر می رسد مراد از {رَحِمَ} که امام فرمودند، رحمت خاصّ الهی می باشد که با تحقُّق عبودیّت از جانب پروردگار نازل می شود. 💯❌💯 با ذکر منبع، مجاز است. 📝 : هیئت تحریریّه بحث جنجالی 📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯
کانون ادبیات عرب
🔵بررسی قیدِ اوّل: 《رَحِمَ اللَّهُ》
👤ترجمه عبارت تا بدین جا طبقِ تفسیر ادبی فوق: 💢روای می فرماید: شنیدم از ابا الحسن که به صورتِ مستمرّ می فرمود: خداوند عبدی که امر اهل بیت (علیهم السّلام) را زنده نماید، به تحقیق موردِ رحمتِ خاصّ قرار می دهد به گونه ای که وی را در دنیا و آخرت موردِ بخشش و شادی قرار می دهد. 💯❌💯 با ذکر منبع، مجاز است. 📝 : هیئت تحریریّه بحث جنجالی 📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
کانون ادبیات عرب
🔵بررسی قیدِ دوّم: 《عَبْداً》
🔍 اوّل: : 📝قبل از این که به کشف مراد امام (علیه السلام) از تعبیر {عبد} برآییم، ابتداء به دو پرسش از باب مقدّمه خواهیم پرداخت؛👇👇👇
کانون ادبیات عرب
🔍 #نکته اوّل: #مقدّمه: 📝قبل از این که به کشف مراد امام (علیه السلام) از تعبیر {عبد} برآییم، ابتداء
❓منظور از 《عبوديّت》چيست؟ 👤در کتابِ شریفِ {مفردات الفاظ القُرآن} آمده است: 《العُبُودِيَّةُ: إظهار التّذلّل، والعِبَادَةُ أبلغُ منها، لأنها غاية التّذلّل، ولا يستحقّها إلا من له غاية الإفضال، وهو الله تعالى، ولهذا قال: أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ [الإسراء/ 23] 》؛ 《عبوديّت》 به معنایِ آشكار كردن فروتنى است و 《عبادة》بليغ تر از {عبوديّت} مى باشد زيرا {عبادت} نهايت فروتنى است و فقط كسى كه نهايت فضيلت داشتن مختصّ به او است مستحقّ عبادت مى باشد و آن كس الله تعالى مى باشد و به اين دليل است كه فرموده اند: 《ألّا تَعْبُدُوا إلّا إِيَّاهُ》[الإسراء/23]. 💯❌💯 با ذکر منبع، مجاز است. 📝 : هیئت تحریریّه بحث جنجالی 📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯
کانون ادبیات عرب
🔍 #نکته اوّل: #مقدّمه: 📝قبل از این که به کشف مراد امام (علیه السلام) از تعبیر {عبد} برآییم، ابتداء
❓ 《عبد》 بر چند نوع اطلاق مى شود؟ 🔊 پاسخِ سوالِ مذکور را از صاحبان قلم می شنویم؛👇 🔴👤صاحبِ {مفردات الفاظ القُرآن}، ج١، ص٥٤٢ فرموداند: 《العَبْدُ يقال على أربعة أضرب: : عَبْدٌ بحكم الشّرع، وهو الإنسان الذي يصحّ بيعه وابتياعه، نحو:عَبْداً مَمْلُوكاً لا يَقْدِرُ عَلى شَيْءٍ[النحل/ 75]؛ : عَبْدٌ بالإيجاد، وذلك ليس إلّا لله، وإيّاه قصد بقوله: إِنْ كُلُّ مَنْ فِي السَّماواتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمنِ عَبْداً[مريم/ 93]؛ و : عَبْدٌ بالعِبَادَةِ والخدمة، والناس في هذا ضربان: ۱)عبد لله مخلص، وهو المقصود بقوله: وَاذْكُرْ عَبْدَنا أَيُّوبَ[ص/ 41]؛ ۲) وعَبْدٌ للدّنيا وأعراضها، وهو المعتكف على خدمتها ومراعاتها، وإيّاه قصد النّبي عليه الصلاة والسلام بقوله: «تعس عَبْدُ الدّرهمِ، تعس عَبْدُالدّينار».》؛ ☝️ : در مجموع تعبیر 《عبد》 بر چهار قسم، اطلاق می گردد: 🔸١) 《عبد》 در حكم شرع: و آن انسانى است كه فروختن و خريد آن صحيح است مانند: عَبْداً مَمْلُوكاً لا يَقْدِرُ عَلى شَيْءٍ[النحل/ 75]. 🔸٢) 《عبد》در خلق كردن: و اين صفت فقط مختصّ به الله تعالى است مانند: إِنْ كُلُّ مَنْ فِي السَّماواتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمنِ عَبْداً: ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺭﺣﻤﺎﻥ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ در حالى كه ايجاد شده ى او است[مريم/ 93]. يعنى در اين جا {عبد} اشاره به {مُوجَد} دارد در نتیجه صفتِ {ايجاد و خلق}، تنها مختصّ به الله تعالى است؛ 👈 {مُوجَد: ايجاد شده} اشاره به اين مطلب دارد كه هر آن چه در آسمان و زمين هستند آفريده ى الله تعالى مى باشند و در روز قيامت هر آنچه در آسمان ها و زمين است به سوى الله مى آيند در حالى كه {عبد} هستند يعنى تنها مخلوق الله تعالى بوده اند و فقط الله تعالى آن ها را ايجاد كرده و به وجود آورده است. 👥 《عبد》در عبادت و خدمت كه بر دو قسم است: 🔸٣) 《عبد》 كه فقط براى الله تعالى است و مخلَص مى باشد مانند: وَاذْكُرْ عَبْدَنا أَيُّوبَ[ص/ 41]. 🔸٤) 《عبد》 كه فقط براى دنيا و هدف هاى دنيا است و آن كسى است كه ملزم مى باشد به خدمت به دنيا و مراعات آن؛ مانند بيان نبيّ (صلّى الله عليه و آله و سلّم) که فرمود: «تَعَسَ عَبْدُ الدّرهمِ، تَعَسَ عَبْدُ الدّينار». 🔴👤صاحبِ كتاب {لسان العرب}، ج٣، ص٢٧١ در این باره فرموده اند: 《قَالَ: وَ لَا يُقَالُ عَبَدَ يَعْبُدُ عِبادة إِلا لِمَنْ يَعْبُد اللَّهَ، وَ مَنْ عَبَدَ دُونَهُ إِلهاً فَهُوَ مِنَ الْخَاسِرِينَ. قَالَ: وأَما عَبْدٌ خَدَمَ مَوْلَاهُ فَلَا يُقَالُ عَبَدَه》؛ تنها به كسى كه الله تعالى را عبادت مى كند مى توان الفاظ 《عَبَدَ يَعْبُدُ عِبَادَةً》را به كاربرد و هر كس غير الله تعالى، الهى را عبادت كند از زيان كاران و گمراهان مى باشد؛ و أمّا به عبدى كه به مولايِ خویش خدمت مى كند نمى گويند: 《عَبَدَه: مولايش را عبادت كرد》. 👆👈و حتّى جناب ابو هريرة در رابطه با كلمه ى 《عبد》و《أمة》مى گويد: 《أَبي هُرَيْرَةَ: لَا يَقُل أَحدكم لِمَمْلُوكِهِ عَبْدي و أَمَتي وَلْيَقُلْ فتايَ وَفَتَاتِي.》؛ هيچكس از شما نبايد به مملوكِ خویش بگويد: 《عبدي》 و 《أمتي》بلكه بايد بگويد: 《فتاي》و《فتاتي》. 💯❌💯 با ذکر منبع، مجاز است. 📝 : هیئت تحریریّه بحث جنجالی 📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯
کانون ادبیات عرب
🔍 #نکته اوّل: #مقدّمه: 📝قبل از این که به کشف مراد امام (علیه السلام) از تعبیر {عبد} برآییم، ابتداء
📣بیان مراد امام: 🤔با طرح مطالب فوق، سؤالی به ذهن می آید و آن این که منظور از 《عبد》در عبارتِ مذکور در روایت یعنی:《رَحِمَ اللهُ عبداً》 چه کسی می باشد؟ 🔍با توجه به مطالبى كه بیان گردید، نسبت به کلمه 《عبد》 در روایت امام رضا (علیه السّلام) گفته می شود: ⚫️این ‌کلمه در ابتدا و با ديد ابتدائى و بدوى احتمال دارد حمل بر دو معنا گردد: عابد و مخلوق؛ 🗣اگر بگوييم مراد از 《عبد》،《مخلوق》 است در اين صورت لازم مى آيد كه شاملِ {عابد} و {غير عابد} شود زير هم {عابد} و هم {غير عابد} مى تواند إحياءِ امر اهل البيت (عليهم السّلام) به اين معنا كه: 《يَتَعَلَّمُ عُلُومَنا وَ يُعَلّمُها الناسَ》را انجام دهند زيرا: {غير عابد} مى تواند با فراگرفتن علوم اهل البيت (عليهم السّلام) و تعليم دادن آن علوم به مردم، اقدامى كند كه صدمه به دين بزند يقيناً چنين شخصى مراد امام (عليه السّلام) نيست بلكه مراد امام (عليه السلام) از 《عبد》، است كه با ديد توحيدى به يادگيرى علوم اهل البيت (عليهم السّلام) و تعليم آن علوم به مردم بپردازد تا علاوه بر {عابد} ساختن مردم به {عالم} گرداندن آن ها اقدام نماید. 💯❌💯 با ذکر منبع، مجاز است. 📝 : هیئت تحریریّه بحث جنجالی 📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯
کانون ادبیات عرب
🔵بررسی قیدِ دوّم: 《عَبْداً》
🔍 دوّم: 🤔 در {رَحِمَ اللهُ عبداً أحيا أمرنا} تعبیر به {عبد} شده است و تعبیرِ به {رجل} نشده است؟ به نظر می رسد آن چه که سببِ تغییر این تعبیر شده است، آن است که رحمتِ خاصّ الهی (رَحِمَ) به شخصی اعطاء می گردد که مصداق عبد باشد لذا اگر شخصی، امرِ اهل بیت را احیاء نمود ولی مصداق عبد نباشد، آن گاه رحمت خدا بر آن صدق نمی کند همانند {کافر}. 💯❌💯 با ذکر منبع، مجاز است. 📝 : هیئت تحریریّه بحث جنجالی 📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯
کانون ادبیات عرب
🔵بررسی قیدِ دوّم: 《عَبْداً》
🔍 سوّم: 🤔 در {رَحِمَ اللهُ عبداً أحيا أمرنا} تعبیر به {عبد} به صورت نكره آمده است؟ در مقامِ پاسخ گفته می شود: نکره بودنِ عبد در اين روايت از آن جهت است که افاده ى عموم نماید يعنى: {كلّ عبد} و بعد توسُّط {أحيا أمرنا} تخصيص مى خورد یعنی: {کلّ عبد لَهُ هذه الخصوصیّه: 《احیا امرنا》: هر عبدی که برای آن، این خصوصیّت باشد: 《زنده کند و ادامه دهد امر ما را》 }؛ 🔸البته شاید در این مقام ‌نیز بتوان چنین گفت که خصوصیّت نکره در این روایت، درصدد است که بگوید: {فرض نشود که رحمتِ خاصّ خدا، به عبدی که برخوردار از ویژگی های زاهد، مخلَص و ..‌. باشد، می رسد بلکه برای این که آن شخص، شامل رحمت خاصّ خدا گردد همین مقدار که مصداق عبد باشد و شُؤوناتِ عبد بودن را رعایت نماید و همچنین امر اهل بیت را زنده کند، کفایت می کند}. 💯❌💯 با ذکر منبع، مجاز است. 📝 : هیئت تحریریّه بحث جنجالی 📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯
کانون ادبیات عرب
🔵بررسی قیدِ دوّم: 《عَبْداً》
🔍 چهارم: 🔺در اين روايت منظورِ امام {عليه السّلام} از {رَحِمَ اللهُ عَبْداً}، {رَحِمَ اللهُ شَخْصاً الَّذی یَعبُدُ الله} مى باشد يعنى {رَحِمَ اللهُ شَخْصاً سواءٌ أ كانَ مذکَّراً [ای عَبدَاً] أَمْ مونَّثاً [ای أَمَةً]. 👀دلیل این که تعبیر عبد در روایتِ مذکور، به فردِ مذکّر معنا نگردید، از باب مفهوم موافق از نوع إلغاء خصوصية می باشد يعنى از طريق مفهوم موافق از نوع إلغاء خصوصية {رَحِمَ اللهُ} براى {أمة: کنیز} هم اثبات مى شود. 💯❌💯 با ذکر منبع، مجاز است. 📝 : هیئت تحریریّه بحث جنجالی 📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯
کانون ادبیات عرب
🔵بررسی قیدِ دوّم: 《عَبْداً》
👤ترجمه عبارت تا بدین جا طبقِ تفسیر ادبی فوق: 💢عبد السّلام می فرماید: شنیدم از ابا الحسن که به صورتِ مستمرّ می فرمود: هر شخصی که در دایره عبودیّت و با دید توحیدی (عبد باشد یا کنیز)، امر اهل بیت (علیهم السّلام) را زنده نماید، به تحقیق موردِ رحمتِ خاصّ پروردگار الهی قرار می گیرد به گونه ای که وی را در دنیا و آخرت موردِ بخشش و شادی قرار می دهد. 💯❌💯 با ذکر منبع، مجاز است. 📝 : هیئت تحریریّه بحث جنجالی 📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯