eitaa logo
کانون تفکر
1.1هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
427 ویدیو
142 فایل
کانال حاضر پیرامون مجموعه صوتهای تدریس دروس  فلسفه،عرفان،کلام،حدیث و... توسط حجت الاسلام والمسلمین استادمهدی منصوری زیده عزه می باشد. https://eitaa.com/joinchat/2673606670Ca1a62c4f26
مشاهده در ایتا
دانلود
🍃چکیده جلسه ۳۵ تفسیر المیزان سوره حمد 💠موضوع جلسه: صبر و صلاة شکل دهنده ی شخصیت ... 🔹انسان یک نظام درونی دارد به نام عبودیت که با گفتن ایاک نعبد آن را اظهار می کند؛ برای این که این نظام از هم نپاشد نیازمند دژی به نام صبر است. 🔹صبر جلوی هجمه هایی که به انسان وارد می شود را می گیرد و اجازه نمی دهد استعدادهای او پراکنده شود، در نتیجه مانع از تصمیم گیری نسنجیده می شود. 🔹صبر به معنای ستم پذیر بودن، به معنای دست روی دست گذاشتن، به معنای تماشاچی بودن در برابر ظلم، به معنای رضایت دادن به شرایط نامطلوب، به معنای عضو ناکارآمد جامعه بودن نیست بلکه صبر اولین مرحله برای یک قیام جدی و مبارزه ی عمیق و دقیق با مشکلات است. در حدیث داریم که صبر فرمانده ی لشکر است یعنی یک سپاهی وجود دارد، صبر فرماندهی، ظرفیت، استعدادها و توانمندی ها و نظام درونی این سپاه را حفظ می کند. 🔹تعریفی که امروز از صبر دیده می شود ناشی از تعریف صبر در جامعه است و جامعه صبر بشر را این گونه تبیین کرده است. در اصل انسان ها بیش از آن که با واقعیات سر و کار داشته باشند با تلقین ها مواجه هستند و روی عملکردشان موثر است. 🔹در روایت داریم "خیر المرکب الصبر" بهترین مرکب صبر است. 🔹اگر انسان صبور باشد در زندگی از نظر معنوی، از نظر علمی، از نظر مواجهه با مشکلات خیلی قوی می شود و می تواند محرومیت های خود ساخته را با صبر جبران کند. 🔹اگر جامعه به سمت صبر می رفت مشکل جهیزیه ی آنچنانی حل می شد، صبر به معنای ستم پذیر بودن نیست بلکه صبر یعنی یک مدیریت جانانه، یک مدیریت واقع بینانه در زندگی است که من اصلا این وسیله را نیاز دارم یا ندارم؟! شرایطی که در حال حاضر بر زندگی حاکم است به این دلیل است که واقعیت زندگی از بین رفته است، در حالی که خود شخص هم می داند با یک سوم این جهیزیه هم می توان زندگی خوشی داشت. 🔹بشر در حال ناکارآمد کردن خود و ظرفیت هایش است و به دستگاه های بیرونی روی می آورد تا ضعف خودش را دستگاه ها جبران کنند، در حالی که اصلا ضعف را ندارد و یک ضعف واقع بینانه نیست بلکه یک ضعف خودپنداشته است. بشر ظرفیت های نادیده را برای خود ایجاد می کند و سپس دنبال راه حل می گردد و چون از اساس چنین چیزی وجود ندارد واقعا نمی توان آن را حل کرد. 🔹انسان اگر بخواهد از خسران نجات پیدا کند" یا ایها الذین امنوا و عملوالصالحات" باید به ملکوت چنگ بزند و خداوند را وسط صحنه ی زندگی بیاورد، یعنی ایمان بیاورد و متناسب با ایمان عمل کند، عمل صالح انجام دهد و دو عمل صالح که صبر و صلاه هستند اهمیت زیادی دارند. "وتواصوا بالحق و تواصوا بالصبر" زندگی توصیه ی به حق و توصیه ی به صبر نیاز دارد. @kanoon_tafakor
سلسه مباحث (۱۷) 💠با ادعیه تغییر در دستگاه نیاز و آرمان ایجاد می شود. 🔹ما از زندگی چه می خواهیم؟ وقتی به خودم رجوع می کنم، چیزهایی را از زندگی با سعی و تلاشم طلب می کنم که وقتی به ادعیه عرضه می کنم و سخن خودم را در قالب ادعیه می بینم از زمین تا آسمان متفاوت است. 🔹از صبح تا شب دنبال این می گردم که همه به من « بَه بَه » بگویند ولی وقتی دعای -الاخلاق می خوانم، در دعا به خدا می گویم خدا به همان میزانی که من را پیش دیگران بالا می بری پیش خودم پایین بیاور و من را ذلیل و بیچارۀ پیش خودم بکن و وقتی دعای می خوانم با خدا اینگونه حرف می زنم که خدایا یکسری گناهانی دارم که نعمت هایم را تغییر می دهد و همۀ آنها را از من می گیرد، خدای من، آن گناهان را ببخش . « اللهم اغفر لی الذنوب التی تغیّر النعم » 🔹این دعاها نیازی را مطرح می کنند که با نیازی که زندگی ام را بر آن استوار کرده ام در تعارض است. حال اگر من با این دعا مأنوس شوم راه باز می شود و در دستگاه نیازی من تغییر ایجاد می شود و بعد از آن اندیشه ام متحوّل می شود و عملکرد من هم به دنبال آن الهی می شود . 🔹دغدغه ها و نیازها و آرمان ها با ادعیه دست می خورد و تغییر می کند؛ دغدغه و نیاز انسان مومن این می شود که به صبر دست پیدا کند و صبر شاکرین را درخواست می کند «اللهم انی اسألک صبر الشاکرین لک » دعا برای انسان مومن، نیاز به صبر را مطرح می کند و این جاست که انسان مومن پس از مدّتی اُنس با این سبک دعا، نیازش از اینکه کسی را مغلوب کند و خود را به او نشان دهد و ثابت کند به نیاز به صبر تبدیل می شود؛ از نیاز به اینکه فقط خودش و زن و بچه اش را ببیند به نیاز به اینکه باید همۀ گرسنگان جهان سیر شوند، تغییر می کند. « اللهم اشبِع کلَ جائع » . 🔹دستگاه دغدغه و نیاز و آرمان آرام آرام با ادعیه تغییر می کند و انسان های مومن را متوجه و متذکر عهد ایمانی خودشان می کند و نشان می دهد که در عهد ایمانی نیازها و دغدغه ها و آرمان ها متفاوت با نیازها و دغدغه ها و آرمان های در زیست کافرانه است. 🔹دعاهنر این را دارد که نیاز می سازد و متناسب با نیاز آرمان می سازد و چون آینده از آن کسی است که آرمان دارد انسان با دعا دارای آینده می شود . حجت الاسلام استاد مهدی منصوری 🆔 @mtabeen @kanoon_tafakor
با سلام فهرست صوتهای تدریس نهایه الحکمه در کانال: @kanoon_tafakor
با سلام فهرست صوتهای تدریس حدیث (توحید صدوق،باب دوم حدیث اول) در کانال: @kanoon_tafakor
99.1.29(ج۶۰) فراز الذی بطن من خفیات الامور.mp3
20.05M
شرح و تدریس حدیث اول باب دوم فراز: الذّی بطن من خفیات الامور جلسه شصتم
99.1.30(ج۱۸)تفاوت ۱۳، بعضی از آثار امکان فقری.mp3
9.27M
الفصل الاول تفاوت های امکان ماهوی و امکان فقری _ تفاوت سیزدهم _بعضی از آثار امکان فقری جلسه هجدهم
99.1.31(ج۶۱)جهات سلبی وتنزیهی بطون وظهور حق.mp3
11.92M
شرح و تدریس حدیث اول باب دوم فراز: الذّی بطن من خفیات الامور _جهات تنزیهی و سلبی ظهور و بطون حق تعالی در روایات جلسه شصت و یکم
99.2.1(ج۶۲)جهات سلبی وتنزیهی ظهو روبطون حق.mp3
11.25M
شرح و تدریس حدیث اول باب دوم فراز: الذّی بطن من خفیات الامور _جهات تنزیهی و سلبی ظهور و بطون حق تعالی در روایات جلسه شصت و دوم
💢آغاز پذیرش مرکز آموزش تخصصی فلسفه اسلامی قم 🔰این مرکز در رشته تخصصی فلسفه اسلامی از میان طلاب مستعد، در سطح ۲ و ۳ دانش‌پژوه می‌پذیرد. تماس: ۷۷_۳۷۷۵۹۳۷۵ _ ۰۲۵ عسگری ۰۹۱۹۳۴۹۷۴۶۲ از ساعت ۷ الی ۱۳ 🆔 @mtfalsafeh
99.2.2(ج۱)مقدمه و فصل اول .mp3
9.7M
الحکمه _مقدمه _ الفصل الاول فی تعریف العلم و انقسامه الاولی جلسه اول
🌹حلول ماه مبارک رمضان بر همه ی مسلمین جهان گرامی باد.... 🍃"شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن"🍃 @Kanoon_tafakor
💠مروری برکتاب 🍃"درسنامه ی غناء و موسیقی" در س خارج فقه مقام معظم رهبری🍃 🔹توسط حجت الاالسلام و المسلمین استاد مهدی منصوری🔹 ♦️و اما چند نکته مهم : 🔸اول،این جلسات مروری بر کتاب است و بنایی بر تدریس این کتاب نیست. 🔸دوم ، خوب است قبل از هر صوت ، درس خوانده شود و پس از آن صوت گوش داده شود و برای بار دوم ، درس مجددا خوانده شود . 🔸سوم ،خوب است به نوع روش اجتهادی که در کتاب است ، دقتی فراوان صورت گیرد. @kanoon_tafakor
نبی مکرم اسلام حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید: 🍃شَهرُ رَمَضانَ شَهرُ اللّه عَز َّوَ جَلَّ وَ هُوَ شَهرٌ یُضاعِفُ اللّه‏ُ فیهِ الحَسَناتِ وَ یَمحو فیهِ السَّیِّئاتِ وَ هُوَ شَهرُ البَرَکَهِ؛🍃 ماه رمضان، ماه خداست و آن ماهى است که خداوند در آن حسنات را مى‏افزاید و گناهان را پاک مى‏کند و آن ماه برکت است. "بحار الانوار(ط-بیروت) ج۹۳ ، ص۳۴۰ – فضایل الاشهر الثلاثه ص۹۵" @kanoon_tafakor
۱ ✅تذکر اول: باید سطح ما سطح علم و دانش شود: 🔹اگر سطح ما سطح علم و دانش شد، آن موقع خیالمان راحت است. نکند در کلاسی شرکت داشته باشیم و یا کتابی را مطالعه کنیم ولی سطح خود را ارتقاء نبخشیده باشیم. کسانی که سطح خود را ارتقاء می بخشند، سیر سریعی در علم می یابند. 🔹کسانی که به سطح علم دست می یابند، می فهمند که دارند علمی را کار می کنند و به عالَم علم دست می یابند. عده ای هستند که مشغول فعالیت های علمی هستند ولی نمی فهمند که قدمی در وادی علم نهاده اند؛ مثل اینکه علمِ اصول کار می کنند ولی نمی فهمند که اصول کار می کنند. عده ای فلسفه کار می کنند ولی درکی از فلسفه خواندن ندارند. تا سطح ارتقاء نیابد، مشکل حل نمی شود. 💠باید به خود نهیب بزنیم انسان باید به خود نهیبی بزند و به خود تفهیم کند که دارد فلسفه می خواند، دارد اصول می خواند، دارد فقه می خواند، تا لوازم اینها را بپذیرد و با رعایت لوازم نتیجه ها حاصل گردد. ارتقاء سطح و همسانی و یکسانی سطحی با دانش و علم منوط به این است که تمرکز حاصل گردد. توحد نیاز است و توحد ها هم با تعلق جمع نمی شود؛ باید تعلق ها از بین رود تا با توحد، تعقل حاصل شود. 🔹باید مواجهت با دانش صورت گیرد و مواجهت با دانش سطح را ارتقاء می بخشد. مواجهت با دانش، اقبال به دانش و إعراض از هر چیزی است که دانش را از انسان می گیرد. 💠اقبال به دانش با یکسری فعالیت های مناسب صورت می گیرد: 1⃣مطالعه است؛ که انسان می تواند با این فعالیت تابشی بر جانش داشته باشد و گزینه هایی را برای او مطرح نماید. 2⃣مباحثه است؛ مباحثه مواجهت را فراهم می کند و اجازه می دهد که علم از ذهن به زبان کشانیده شود و بر سر زبان جاری گردد و از زبان به ذهن کشیده شود و شناخت ذهنی را فراهم آورد و تحکیم و تثبیت را برای ذهن فراهم کند . 3⃣تفکر است؛ تفکر و اندیشه درگیری است که برای ذهن حاصل می شود و با درگیری که ذهن پیدا می کند ، امکان غور بیشتری برای ذهن حاصل می شود و ذهن آماده تر می شود . تفکر قرار است لایه های عمیق تری از مطلب که در ارتباط سطحی به دست می آید را در اختیار قرار دهد و انسان را در واقع با مراتب باطنی تر از واقعیت آشنا نماید و به عبارتی مطالعه ای دوباره است که انسان محقق می سازد. 4⃣مرور و تکرار است؛ بدون مرور و تکرار ، نباید به دنبال نتیجه باشیم . مرور و تکرار انس بیشتری برای ذهن حاصل می کند و باعث می شود که هیبت و صولت مطلب شکسته شود و جهات متعددی از آن را ببیند و بستری برای تذکر فراهم آورد که انسان بتواند متذکرانه به او نظر افکند و او را اگر ایمانی است به قلب بکشاند . 5⃣نوشتن است؛ که باید علم به دست بیاید و بتواند از طریق نوشتن یادگیری متناسب خودش را داشته باشد . چون وقتی انسان می نویسد ، هر چند در ظاهر آنچه را که یاد گرفته است را می نویسد و ابراز می کند ولی در واقع آنچه را که می نویسد تازه یاد می گیرد و نوشتن خود یگ یادگیری دوباره و جدید و تحکیم و تثبیت است. ادامه دارد... . @kanoon_tafakor
۲ 💠ادامه تذکر اول: باید سطح ما سطح علم و دانش شود. 🔹عده ای هستند که کتابی را که درس می گیرند و یا مطالعه می کنند، سعی نمی کنند که خودشان را به سطح کتاب برسانند و به دنبال آن به سطحِ علم دست یابند و بلکه همیشه سطح و فکر و فهم شان کمتر از کتاب و فکر تجلی یافته در آن است و قَد آنها خیلی کوتاه تر از فهم آن کتاب است و سعی هم نمی کنند که خود را ارتقاء دهند 🔹و در حالی که می توانند بهره شان را از کتاب بالا ببرند و متأسفانه کتاب را می گذرانند و آن حظّی را که باید ببرند نمی برند. 🔹به همین جهت به دنبال خواندن کتاب های بیشتر هستند و همیشه می خواهند کتاب های بعدی هم در کار باشد تا مشکلاتشان را آنجا حلّ کنند. 🔹ولی اینها حتی اگر به کتاب های بعدی هم برسند چون سطح شان پایین تر از کتاب هست نمی توانند حظّ کامل و وافی را از کتاب ببرند و همیشه درس خواندن و مطالعات خود را در اعتراض و نِق و غُر می گذرانند و نمی توانند لذّت ببرند. 💠مهم آن است که دانش پژوه، به قدر سطح و ظرفیت کتاب، با کتاب، خود را به سطح کتاب و فکر نویسنده برساند. 🔹نمی شود کسی کتاب تربیتی همچون کتاب تربیت دینی کودک 🍃آیت الله حائری🍃 را بخواند ولی سطحش را پایین تر از کتاب و فکر نویسنده نگه دارد و بعد ادّعا کند که کتاب را خوانده است؛ در حالی که این شخص کتاب را آن طور که باید و شاید نخوانده بلکه مطالبی را با توهمّات خودش همراه کرده است و از سرِ توهّم، گمان می کند که کتاب را پیش برده است . 🔹در این چند ساله مکرّر دیده ام چه بسیار دانش پژوهانی که مشغول کتابی بوده اند ولی سطح کتاب خیلی بالاتر از آنها بوده و به همین جهت کتاب را از دست دادند و حتی می توانم بگویم به کرّات دیدم که مسیر ملّاگی و عالمیت خودشان را سدّ نمودند و آرام آرام مسیر زندگی شان تغییر کرد. 🔹وقتی کتابی می خوانید و یا درس کتابی را گرفته اید، فرض کنید که در این موضوع فقط قرار است همین کتاب گذرانده شود و کتابی دیگر در کار نیست؛ با این فرض، کتاب بسیار دقیق خوانده می شود و دانش پژوه سعی می کند خودش را به سطح فکر کتاب در نوشتارش برساند . 🔹اگر سطح ما سطح علم و دانش باشد در اینصورت علم خود را عرضه می کند و چون واقعیت را می نمایاند می توان در واقعیت غور کرد و آن موقع است که فهم صورت گرفته است . 🔹از جمله مواردی که می تواند سطح ما را همان سطح علم و دانشی که مشغولش هستیم بکند که پرسش داشته باشیم ؛ علمی را که برای اش پرسش نداریم انتظار نداشته باشید ذهن و عقل خودمان را به خدمت اش ببریم . رسیدن به ساحت پرسش سختی و زحمت دارد و دردسرهای متعددی را در پی دارد . انسان تمامی فعالیت های فوق را باید داشته باشد تا برسد به پرسش و نیاز که اگر رسید آن موقع است که سطح ما می شود سطح علم و دانش که در اینصورت علم و دانش سخن می گوید و گفتن دارد و ما گوش و شنیدن می شویم. 🔹عده ای کتاب روان شناسی می خوانند ولی هنوز سطحش آن کتاب نشده است تا راهی برای حرکت در آن علم فراهم آید . وقتی من سطح ام ، سطح کتاب نشود انتظار نباید داشت راه برای حرکت در علم باز شود . من در کتاب باید دغدغه های نویسنده را دست یابم تا بتوانم با آن همراه شوم و گرنه کتابی را که بدون فهم دغدغه های نویسنده می خوانم ، نمی توانم ادّعا کنم که گوش شنوایی را به خدمت نویسنده گذارده ام تا بشنوم آنچه را می خواهد بگوید . 🔹اگر سطح ما سطح علم و دانش بشود ، به مرتبۀ گوش کردن رسیده ایم چون حرفی نداریم که بزنیم بلکه گوشی هستیم که باید بشنویم . 🔹چون با پرسش ، حسّ نیاز برانگیخته می شود و با نیاز ، کار ما تقاضا است که با تقاضا فقط منتظریم که چگونه نیاز من برطرف می شود از اینرو تازه به مقام گوش کردن می رسیم و کنار نوشتن و خواندن ، گوش کردن در دستور کار ما قرار می گیرد . 🔹کسانی که هنوز به مرحلۀ گوش کردن نرسیده اند ، اینها در واقع کودکانی هستند که در جمع و محفلی با پدران خود شرکت کرده اند ولی صحبت های آن محفل دردی از دردهای کودک دواء نمی کند و تنها چیزی که می تواند مشکل اش را حلّ کند بازی است و دور شدن از صحبت هایی که در آن محفل صورت می گیرد . این کودک گوش نیست و هنر گوش کردن ندارد چون گوشی ندارد از اینرو اگر گوش شد تازه اهل آن محفل می شوند . 🔹عده ای هستند که کتابی را تمام می کنند ولی نمی فهمند که تمام شد چون وارد کتاب نشدند که بفهمند تمام شد چون نه چشم بودند و نه گوش و بلکه همه اش زبان بود و گفتن و دائما یا زبان بدن و یا زبان خیال مشغول صحبت بود که آنقدر صحبت کرد که نگذاشت که بفهمیم که کتاب چه می گوید از اینرو سطح این شخص هنوز سطح کتاب نیست و یا سطح آن هنوز سطح کلاس نیست چون نیاز ندارد و اگر نیاز ندارد چون پرسش ندارد . @kanoon_tafakor
۳ 💠ادامه تذکر اول:باید سطح ما سطح علم و دانش شود 🔹...شنیدن مهم است ، گوش کردن ضرورت دارد و گرنه راه باز نمی شود . باید در محضر علم در سطح کتاب فقط شنید و نباید حرفی زد که اگر حرف زده شد،علم به سخن نمی آید و حرفی نمی زند و آن موقع نمی توانیم خودمان را همراه کتاب به سطحِ علم نزدیک کنیم و شاید به این دلیل است که در مورد قرآن می فرماید : « و اذا قری القرآن فاستمعوا له و انصتوا لعلکم ترحمون – ۲۰۴ / اعراف » سکوت و حرف نزدن بعد از اینکه بنا بر شنیدن شد حتما ثمر بخش است و به نتیجه منجر می شود . 🔹کسی که می خواهد بشنود ، موقعی که کسی حرف می زند ، نباید حرف زد که اگر با موبایل حرف زدیم و با شبکه های اجتماعی حرف زدیم و با دیگران حرف زدیم و یا خودمان را در خیال خود مشغول نمودیم و در ذهن با مشکلات و معضلات روزمره دست و پنجه نرم کردیم و از آن ها خود را خارج نساختیم و فکر و توجه را به سمت اش نبردیم ، آن موقع او یا حرف نمی زند و یا اگر حرف بزند صدای اش آن قدر کم است که به گوش ما نمی رسد . از اینرو باید ساکت شد و به او دل سپرد و تا صمت به صحنه نیاید ، حقیقت هایی که در کتاب قرار است ارائه شود به گوش نمی رسد . 🔹باید مقابل کتاب در کلاس ، صمت و سکوت داشت تا باغی برای تفکر و اندیشه ساخته شود «الصّمت‏ روضة الفكر. » ( شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحكم و درر الكلم ؛ ج‏1 ؛ ص146 ) صمت و سکوت در برابر علم ، سلامتی از هر آفتی را رقم می زند و انسان می تواند بیمه شود و سنگینی در علم با سکوتی است که انسان در برابر علم دارد ؛ علم خاصیتی دارد و اگر بخواهد در جان کسی خانه کند لازمه اش این است انسان سنگینی داشته باشد و گرنه بدون اینکه سنگینی داشته باشد نمی تواند تحمّلی برای علم داشته باشد چون بار سنگین دوش متناسب می خواهد ؛ سنگینی و ادب در برابر علم با صمت و سکوت است . « الصّمت‏ وقار و سلامة » ( شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحكم و درر الكلم ؛ ج‏1 ؛ ص179 ) « الصّمت‏ يكسيك الوقار » (شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحكم و درر الكلم ؛ ج‏2 ؛ ص58 ) 🔹چون انسان ادب در برابر علم به خرج نمی دهد و غیر محترمانه صحبت می کند از اینرو علم با غیرتی که دارد به جان نمی نشیند . 🔹 مطالعه ، مباحثه ، مرور و تکرار ، نوشتن ، نظم و پی گیری درسی و شرکتِ منظم بدون غیبت در کلاس ، گوش سپردن است و اینها سکوتی است که در برابر نطقِ علم محقق می شود . 🔹ولی مطالعه نکردن و مباحثه نکردن و تفکر نکردن و ننوشتن و مشغولیت های ذهنی و خیالی همه اش نطقِ در برابر نطقِ علم است که در اینصورت انسان در عالَم خودش دارد سیر می کند و علم هم در عالَم خودش عرضه می کند و تا اتحاد و وحدت عالَمین صورت نگیرد راه برای علم باز نمی شود و بلکه در عالَمین افتراق و جدایی و انفصال و فاصله و دوری است و این باعث می شود که علم عر ضۀ به جان نشود . 🔹بدین جهت است که نمی شود فقط زبانِ دهان را در برابر علم بست ولی زبان خیال را باز گذاشت تا هر چه ازدهانش در می آید خارج کند که آن موقع بر این صمت فایده ای مترتب نمی شود . « الصّمت‏ بغير تفكّر خرس » ( شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحكم و درر الكلم ؛ ج‏1 ؛ ص338 ) در واقع صمت و سکوتی که در برابر علم صورت می گیرد از آن کسانی است که از فطانت و سرعت دریافت برخوردارند ؛ آنهایی که احساس دریافت می کنند و سریع هم دریافت می کنند وقتی می بینند حقیقتی از ناحیۀ علم به جانشان عرضه می شود ، به سرعت نطقِ خودشان را کم و تمام می کنند و سکوت پیشه می کنند و در برابر ، گوش می سپرند تا بتوانند دریافت خودشان را داشته باشند و به آن خللی وارد نشود . « الصّمت‏ آية النّبل و ثمرة العقل. » ( شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحكم و درر الكلم ؛ ج‏1 ؛ ص354 ) @kanoon_tafakor
1_304118282.mp3
17M
موضوع : ضرورت انس با ادعیه در زندگی جلسه اول حجه الاسلام والمسلمین استاد مهدی منصوری @kanoon_tafakor
💠مروری برکتاب 🍃"درسنامه ی غناء و موسیقی" در س خارج فقه مقام معظم رهبری🍃 🔹توسط حجت الاالسلام و المسلمین استاد مهدی منصوری🔹 @kanoon_tafakor 👇👇👇