eitaa logo
خوبان پارسی‌گو
1.2هزار دنبال‌کننده
351 عکس
92 ویدیو
10 فایل
حافظ سعدی فردوسی صائب تبریزی وحشی بافقی خاقانی مولوی بیدل دهلوی باباطاهر خیام حسین منزوی فروغ فرخزاد نیما یوشیج فاضل نظری حامد عسکری حسین دهلوی قیصر امین پور سهراب سپهری فریدون مشیری شهریار @javadmd14
مشاهده در ایتا
دانلود
9.3M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
شعرخوانی پُر از احساس پسربچهٔ فلسطینی
از تلخی‌هات خسته و دلگیرم در ظاهر اگر جوان، ولیکن پیرم گفتند که: آه در فراقت نکشم من آه نمی‌کشم فقط می‌میرم ○○○ من از غزل و ترانه سیرم بی‌تو لب‌تشنه که نه خود کویرم بی‌تو حالا که دل مرا شکستی رفتی جا دارد از این غصه بمیرم بی‌تو □□□ دلتنگی من مثل قدیم است هنوز غم در دل خسته‌ام مقیم است هنوز تو رفتی و روبه‌راه شد احوالت حال دل من ولی وخیم است هنوز ○○○ جز خار جفا نداشت گلزار شما وای از دل من که شد گرفتار شما رفتی و نماندی ای مسافر با من سخت است ولی خدانگهدار شما
رودیم بیا راهی دریا بشویم در قاب نگاه آسمان جا بشویم مانند دو بال یک کبوتر باشیم پر باز کنیم و من و تو ما بشویم
از قافیه‌ها خسته، از بحر و هجا خسته شعرم به چه کار آید وقتی تو نمی‌خوانی
گفته بودی عاقبت یک‌روز می‌بینی مرا این قرار نصفه‌نیمه بی‌قرارم کرده است
بر عاصیان هر قوم بگماشت حق بلایی ما خیل عشقبازان هجرانمان بلا بود
ناممکن است بعد تو عاشق شود دلم هر سایه‌ای که در نظرم سرپناه نیست
ز چندین قطرهٔ باران یکی گوهر شود صائب ز صد عاقل یکی شایستهٔ دیوانگی باشد
20.08M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
شعرخوانی خانم پروانه علیپور در فصل سوم برنامهٔ سرزمین شعر، شبکهٔ چهار سیما
📍نخستين كسى كه شعر گفت الإمامُ الحسينُ عليه‌السلام: كانَ عَلیُّ بنُ أبی طالبٍ عليه‌السلام بِالكوفَةِ فی الجامِعِ، إذ قامَ إلَيهِ رَجلٌ مِن أهلِ الشّامِ، فسَأَلَهُ عن أوَّلِ مَن قالَ الشِّعرَ؟ قالَ: آدَمُ عليه‌السلام، فقالَ: و ما كانَ شِعرُهُ؟ قالَ: لَمّا اُنزِلَ على الأرضِ مِنَ السماءِ فَرَأى تُربَتَها وَ سَعَتَها و هَواها و قَتلَ قابِيلُ هابِيلَ، فقال آدَمُ عليه‌السلام: تَغَيَّرَتِ البِلادُ و مَن عَلَيها فَوَجهُ الأرضِ مُغبَرٌّ قَبِيحُ تَغَيَّرَ كُلُّ ذِي لَونٍ و طَعمٍ و قَلَّ بَشاشَةُ الوَجهِ المَلِيحِ امام حسين عليه‌السلام: على عليه‌السلام در مسجد كوفه بود كه مردى شامى برخاست و پرسيد كه: نخستين‌بار چه كسى شعر گفت؟ حضرت فرمود: آدم عليه‌السلام. پرسيد: چه شعرى گفت؟ حضرت فرمود: وقتى از آسمان به زمين فرود آورده شد و خاک آن و گستردگى و هوايش و كشته‌شدن هابيل به دست قابيل را ديد، گفت: سرزمين‌ها و ساكنان آنها دگرگون شده است و روى زمين غبارآلود و زشت است هر آنچه رنگ و بويى دارد تغيير كرده است و شادى چهرهٔ نمكين كم شده است