eitaa logo
رب الناس/بقلم علیرضا کمیلی
3هزار دنبال‌کننده
65 عکس
51 ویدیو
2 فایل
خاطرات و تأملات علیرضا کمیلی @komaili فعال عرصه بین الملل و عضو اتحادیه امت واحده محقق عرصه های دینی اجتماعی و تشکلی
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰 درباره کاری که حسن رحیم پور کرد! 👈 برای ما که بعد از روی کار آمدن آقای دانشجو شده بودیم، ارزش مجله که حسن رحیم پور در نقد جریان روشنفکری غربگرا تولید می کرد خیلی ملموس بود. شاید تنها منبعی که برای مواجهه فکری با غربگراها وجود داشت. 📺 هنوز هم خود ایشان به یک سخنران مطرح و تلویزیونی بدل نشده بودند ولی انها که با تولیدات روزنامه های چپ مواجه بودند و را پشت شبهات می شنیدند بجز این مجله، تولید به روز و مفیدی نمی یافتند! 💎 بعدا پای ایشان به باز شد. از خودشان البته گاهی که به جلسات جمعه شب های ابوی شان در می آمدند شنیدم که می گفتند: ما از جنگ برگشتیم به طلبگی مان و دیدیم شروع کردند به حملات فکری گسترده به مبانی فکر دینی و رفتیم که وسط میدان فکر به برسیم و فکر نمی کردیم روزی بخواهیم از نوشتن در روزنامه ها به سخنرانی در تلویزیون برسیم. 📔 اولین سالهایی که چند کتاب ایشان را به نمایشگاه تهران بردیم را فراموش نمی کنم. برخی دانشگاهی ها که شیفته اسم هستند از ایشان تعریف می کردند و سپس می پرسیدند تحصیلات آقای دکتر چیه؟ ما که می گفتیم است! تعجب می کردند. باورم نمی شد همان که داشت تا دقیقه پیش از علمیت ایشان تعریف می کرد یکهو می گفت: آهان! دیدم مباحث اونقدر هم عمیق نیست!! 📚 من هم به برخی از آن دکترها کتاب حسن آقا را می دادم که هنوز هم فهمش برایم سخت است و می گفتم اگر نقدی بر این کتاب دارید بدهید در چاپ بعد با شما منتشر خواهیم کرد. قولش را از خودشان گرفته بودیم. 👨‍🎓 فکر کنم همین شد که روحانیونی تصمیم گرفتند بروند و پشت اسم دکتر، پنهان بشوند و الحق هم که برخی بجز این اسم چیزی برای رو کردن ندارند! ایشان ولی خوب می گفت که من خجالت می کشم اسمم را دکتر بگذارم وقتی می بینم طرف با بیست تا کتاب دکتر شده و ما در هر موضوع کوچکی این تعداد کتاب می خوانیم! خودم بارها ایشان را در کتابفروشی های خیابان دیده بودم. همه مدل کتاب هم می خریدند. ✅ بتدریج حسن رحیم پور که اتفاقا زبان نقد آتشینی هم داشت به الگوی نسلی از جوانان انقلابی بدل شد که به برکت دوم خرداد با لایه فکری هم درگیر شده و نگران خود شده بودند و چه بسیار از آنها که بعد از دانشگاه به روی آوردند. بارها از طلاب از دانشگاه آمده شنیده بودم که می خواهم مثل رحیم پور بشوم. 🚨 اینها بمعنای نفی نقد ایشان نیست. هر کسی نقایصی دارد که قابل نقد است ولی توانست با شناخت توامان اسلام و غرب، در دوره ای که خلأ فکری غوغا می کرد، زبانی نو در نقد غرب و تبیین فکر انقلاب ایجاد کند و نسلی را با این مباحث آشنا سازد. چیزی که امروز کمتر داریم... کثر الله امثاله 📍 @komeilialireza
⛔️ جریانی که ملزومات تعامل را نمی بیند! 🕌 دیروز در حرم مطهر رضوی جماعتی از اهل سنت را دیدم. شلوارها اگر چین نداشته باشد نوعا افغانستانی یا پاکستانی است و چین شلوار، تقریبا به بلوچ ها منحصر است. با دست بسته نماز می خواندند. خودم را گذاشتم جای آنها که پای سخنرانی قبل و بعد از نماز نشسته بودند. چه نوع صحبت هایی اگر از سخنران حرم علیهم السلام بشنوم مرا آزار نمی دهد و بار دیگر هم با طیب خاطر خواهم آمد؟ ❇️ حتما اگر مثل همه مسلمانان باشم نسبت به بیان فضائل یا روایات و سیره اهل بیت علیهم السلام نه تنها ناراحت نمی شوم که خوشحال هم خواهم شد چرا که بسیاری از آنها در میان اوساط سنی هم مطرح اند. حتی اگر مباحث اعتقادی خاص تشیع مثل گفته بشود من آنرا طبیعی می دانم چرا که اکثر مخاطبان حرم از اهل تشیع هستند. چه رسد به مباحث اخلاقی، سبک زندگی، توحید و همه آموزه هایی که روح اصلی دین برای همین ها و اصلاح رفتار مسلمانان آمده است و برای همه ضروری است. 👈 حال فرض کنید سخنران حرم، بدون هیچ فحاشی یا لعنی، مستند به اسناد تاریخی، شروع کند به اثبات بیسوادی جناب عمر، بی مبالاتی جناب ابوبکر و طعنه زدن به اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله که طبعا یک سنی این نوع روایت از را قبول ندارد! آیا من عامی می توانم بنشینم و بشنوم؟! اگر بود و عالمی از سوی اهل سنت نیز به این و طعنه ها جواب می داد خب مانعی نبود و می گفتیم هر گفته ای را جوابی است ولی در این محیط عمومی و یکطرفه چطور؟! آیا این انصاف است که من بعنوان یک محب اهل بیت علیهم السلام در حرم ایشان یا در صدا و سیما، شاهد چنین سخنانی علیه عقاید خودم باشم؟! آیا خود ایشان این روحیه را داشته اند؟ 🔰 در این تمثیل یک نکته اصلی وجود دارد که جریان متحجر شیعی عامدانه یا از سر جهل نمی خواهد آنرا بپذیرد! آن هم پاسخ به این سوال است که آیا ما می خواهیم «ارتباط با اهل سنت جهان» داشته باشیم یا خیر؟ اگر می خواهیم پس باید ملزومات این «تعامل» را رعایت کنیم والا و ارتباط مخدوش خواهد شد! این مساله خیلی واضح است و ما اگر امروزه حضور در محیط های رسانه ای و حتی شهری را در همه نقاط داخل ایران منکر بشویم مثل انکار آفتاب در روز روشن است! ⚠️ ادله محرک بودن آن سخنان برای اهل سنت چیزی نیست که بشود منکرش شد. جریان متحجر هم آنرا می پذیرد! ولی اشکالاتی را مطرح می کند و نگرانی هایی دارد که باعث می شود رویه خود را ادامه دهد!! آن نگرانی عبارت است از عقاید شیعه و اینکه جنبه های سلبی هم جزئی از عقاید ماست. با این استدلال حتی اگر اهل سنت از سخنان ما زده بشوند ما باید آن حرف ها را بگوییم! بخاطر حفظ چیزی که «هویت شیعی» نامیده می شود. 💎 فارغ از رد عملی این مدعا که در تجربه مقیم در کشورهای با اکثریت اهل سنت رخ داده و منجر به تغییر عقاید و هویت شان نیز نشده است و با توجه به اینکه معمولا این نگرانی یک ابزار برای تحریک عواطف شیعیان بوده و هست باید گفت که در مقابل هم یک نظریه وجود دارد که جریان تقریبی مدافع آن است. ✅ این جریان معتقد است چون نفی عقاید اهل سنت در ملا عام و محیط های عمومی به طور قطع برهم زننده «تعامل و رابطه» است پس باید برای اینها در محیط های خصوصی و کتب خاص خود شیعه تمهیداتی اندیشید. اولا را در هر محیطی باید حذف کرد. ثانیا محیط نقد سلبی را باید محیط علمی قرار داد و البته در محیط های بسته برای عوام شیعه می توان از عقاید سلبی شیعه هم بدون توهین و سخن گفت. 😳 برخی از این جریانات طوری تصویر می کنند که گویی تا ما وارد طرد عقاید اهل سنت در نشویم، امامت را نپذیرفته ایم و امام مفترض الطاعه را اطاعت نکرده ایم و تو گویی تقیه توصیه آنان نبوده و محبت و در سیره امامان نیست!! گویی خود اهل بیت مکرم علیهم السلام، صبح تا به شب، کارشان همین طرد و نفی عقاید دیگران بوده است نه محبت و جذب دلها و رسیدگی به آحاد جامعه اسلامی! 😔 متاسفانه این جریانات دائما در حال اتهام زنی به جریان تقریبی اند و همه مصلحان شیعه از آیت الله و امام موسی صدر تا امام و رهبری متاسفانه انگ هایی مثل «منیه» «بتریه» «وهابیت» «اهل بدعت» و... را از این جریان دریافت کرده اند! 📺 در مقابل جریانی که به استناد – که طبعا هر جریانی خود را صاحب حق می داند- بیان هر عقیده ای در محیط عمومی حتی را جایز می دانند، چند نکته را می توان افزود. اولا اینکه حدود آزادی بیان در جامعه اسلامی معلوم است. امیرالمومنین علی علیه السلام حتی اجازه جلوگیری از طرح اشکالات به خودشان را ندادند.