eitaa logo
خوشه چین
149 دنبال‌کننده
358 عکس
76 ویدیو
1 فایل
■امام علی علیه السلام: «انظر الی ما قال و لا تنظر الی من قال» بنگر که چه گفته می‌شود نه این که چه کسی می‌گوید.
مشاهده در ایتا
دانلود
🔹حماسه سیاسی🔹 🔸سومین انتخابات 🔻همه پرسی قانون اساسی ◽️تاریخ برگزاری: ۱۳۵۸/۹/۱۱ ◽️تعداد واجدین شرایط: ۲۰ میلیون و ۸۵۷ هزار و ۳۹۱ نفر ◽️تعداد رای دهندگان: ۱۵ میلیون و ۶۹۰ هزار و ۱۴۲ نفر ◾️درصد مشارکت: ۷۵/۲۳ ❇️ به ما بپیوندید: https://eitaa.com/koshechin
🔹آزادى بيان🔹 ✍ آيت‌الله العظمی جعفر سبحانی آزادى بيان عبارت است از: ارايه ى هر نوع فكر و انديشه، كه به صورت هاى گوناگون عرضه مى گردد مانند: گفتار و سخن، قلم و نگارش، تصوير و فيلم، تئاتر و تعزيه و هر چيزى كه مى تواند انديشه ى انسان را در اذهان مخاطبان مجسّم سازد. البته، ابزار بيان افكار و عقيده، به آنچه كه اشاره شد، منحصر نيست ولى راه هاى مهمّ آن همان است كه مطرح گرديد. بيان انديشه ها از موهبت هاى الهى است كه قرآن، از آن ياد مى كند، و مى فرمايد: خَلَقَ الإِنْسانَ *عَلَّمَهُ الْبَيانَ: «انسان را آفريد، و به او سخن گفتن آموخت». هرگاه بيان انديشه به صورت گفتگو صورت پذيرد، ابهام هاى ديرينه را از سيماى حقيقت مى زدايد، و چهره ى واقع با درخشندگى خاصى خودنمايى مى كند. اگر بشر، بر تمدّن و تمدّن هايى دست يافته، نتيجه ى گفتگوهاى علمى پيراسته از غرض ورزى بوده است. در علوم طبيعى، در تفسير پديده اى، فرضيه اى مطرح مى گردد، چيزى نمى گذرد، در سايه آزادى بيان، فرضيه ياد شده جاى خود را به فرضيه دومى مى دهد و سرانجام پس از فرضيه هاى متوالى، بشر به يك اصل مسلّم و حقيقتى پايدار دست مى یابد، اگر براى بيان فرضيه ها فضاى بازى نباشد، دانش بشر، دچار ركود مى شود. جوانان عزيزى كه آزادى بيان را، يك انديشه ى غربى مى انگارند، قرآن و صفحات تاريخ اسلام را ورق بزنند، تا روشن گردد كه مبتكر و پايه گذار آن، مصلحان انسانى، و پيامبران الهى بوده اند. حوار و گفتگوى قهرمان توحيد، ابراهيم خليل را با نمرود زمان، و مناظره ى موسى كليم را با فرعون و ديگر مناظرات پيامبران را با امت هاى خويش مورد بررسى قرار دهيد تا روشن گردد كه تا آنجا كه هدف، حقيقت يابى است، قلم و بيان، آزاد است. در اوج درخشندگى آفتاب اسلام، كه همه نقاط متمدّن را تحت پوشش داشت، و اوّلين و آخرين سخن از آنِ حاكمان اسلامى بود مع الوصف بازار مناظره آنچنان داغ و فضاى مناظره آنچنان وسيع و گسترده بود كه پيروان مذاهب گوناگون به نشر عقيده ى خود مى پرداختند تا آنجا كه ابن ميمون يهودى در قرن ششم به دفاع از كلام يهودى برخاسته و كتاب «دلالة الحائرين» را نشر داده است. مجموع مناظره هاى پيشوايان ما كه در كتاب «احتجاج» طبرسى گرد آمده است حاكى از فضاى باز، براى بيان عقايد بوده است. در حوزه هاى علمى، فنّ مناظره، يكى از علومى است كه در گذشته، مادّه ى درسى بوده و هم اكنون در «دروس خارج» شاگردان در نقد انديشه ى اساتيد آزاد مى باشند و به كلاس درس، زيبايى خاصّى مى بخشند. 📚 آزادی و دین سالاری، ص ۴۱ ❇️ به ما بپیوندید: https://eitaa.com/koshechin
🔹دو راهی انقلاب اسلامی و اسلام انقلابی؟🔹 📣 متفکر شهید استاد مرتضی مطهری گفتیم که اسلام با انقلاب پیوند دارد، بذر انقلاب در اسلام وجود دارد. ولی ما مسلمان های به اصطلاح انقلابی، ما که الان، هم مسلمانیم و هم معتقد به انقلاب، بر سر یک دوراهی قرار گرفته‏ ایم و این دوراهی خیلی دقیق است یعنی در ابتدا تشخیص داده نمی‏ شود که دو راه است اما واقعا دو راه است و تدریجا با یکدیگر زیاد فاصله می‏ گیرند و آن این است که انقلاب اسلامی یا اسلام انقلابی؟ آینده ما چه باید باشد؟ راه آینده ما راه انقلاب اسلامی باید باشد یا راه اسلام انقلابی؟ انقلاب اسلامی یعنی راهی که هدفْ اسلام و ارزش های اسلامی است، انقلاب و مبارزه برای برقراری ارزش های اسلامی است، یعنی مبارزه برای ما هدف نیست وسیله است، اسلام و ارزش های اسلامی برای ما هدف است. ما انقلاب می‏ کنیم برای ارزش های اسلامی، مبارزه می‏ کنیم برای ارزش های اسلامی، پس هدف برای ما اسلام است، مبارزه و انقلاب برای ما وسیله است. اما عده‏ ای میان انقلاب اسلامی و اسلام انقلابی اشتباه می‏ کنند یعنی برای آنها مبارزه و انقلاب هدف است، اسلام وسیله‏ ای است برای مبارزه و انقلاب. نتیجه‏ اش این است که از اسلام انتخاب می‏ کنیم؛ هرچه از اسلام ما را در مسیر مبارزه قرار بدهد آن را قبول می‏ کنیم و هرچه از اسلام - لااقل فکر کنیم - ما را در مسیر مبارزه قرار ندهد آن را از اسلام طرد می‏ کنیم. آن وقت بر اساس این که ما اسلام را هدف و مبارزه و جهاد را وسیله‏ ای برای برقراری ارزش های اسلامی بدانیم یا مبارزه را هدف بدانیم تفسیرها از اسلام، انسان، توحید، تاریخ، جامعه و تفسیرها از آیات قرآن متضاد و متناقض می‏ شود. آن که مبارزه را هدف می‏ داند می‏ گوید من همیشه باید در حال مبارزه باشم و اصلا اسلام آمده برای مبارزه. نه، اسلام نیامده برای مبارزه، در اسلام عنصر مبارزه هست. اسلام خیلی دستورها آورده است یکی از آنها مبارزه‏ است اما نه این که اسلام آمده فقط برای مبارزه و هدفی جز مبارزه ندارد. اسلام آمده برای این که بشریت را به سعادت برساند، یکی از وسایلی که در شرایط خاص از آن وسایل استفاده می‏ کند مبارزه است. این فکر که مبارزه اصل است ناشی از فکر دیگری است که کسانی که مادی فکر می‏ کنند در مورد جامعه و تاریخ دارند و آن این است که تاریخ و طبیعتْ جریان به اصطلاح دیالکتیکی را طی می‏ کنند و از میان اضداد عبور می‏ کنند، همیشه در دنیا جنگ اضداد آن هم به شکل دیالکتیکی برقرار است‏، یعنی هر واحدی در طبیعت و در تاریخ بالضروره ضد خود و نفی کننده خود را در درون خود پرورش می‏ دهد و بعد میان خودش و خودش یعنی میان عناصر کهنه خودش و عناصر نو خودش جنگ در می‏ گیرد و این جنگ به پیروزی آن ضدی که تازه پا به دنیا گذاشته، به پیروزی نو و ترکیب شدن نو و کهنه - به یک معنی دیگر - می‏ انجامد. بار دیگر این جریان شروع می‏ شود. اصلا طبیعت جنگ است، زندگی جنگ است، جامعه جنگ است، همه چیز جنگ است. اخلاق خوب هم یعنی همیشه شکل آنتی‏تز را داشتن، شکل انکار هر چه هست و انکار وضع موجود را داشتن، وضع موجود هر چه می‏ خواهد باشد. تا دیروز شما مبارزه می‏ کردید برای این که یک وضعی به وجود بیاید. شما که در این جبهه بودی مترقی بودی، متکامل بودی، کارَت صحیح بود. همین قدر که این وضع به وجود آمد، فورا در درونش یک حالت انکار این وضع به وجود می‏ آید، دیگر تو بعد از این کهنه هستی و باید از بین بروی و باید آن دومی به وجود بیاید. اساسا این مبارزه یک لحظه متوقف نمی‏ شود و نباید هم متوقف شود و همیشه هر چه چهره مبارزه را داشته باشد حقانیت هم مال اوست. آن وقت در همه جا مبارزه معیار اسلام می‏ شود؛ عده‏ ای هم کوشش می‏ کنند که اسلام را به قول خودشان انقلابی کنند نه این که انقلاب را اسلامی کنند. 📚 آینده انقلاب اسلامی ایران، ص ۹۲ - ۹۳ ❇️ به ما بپیوندید: https://eitaa.com/koshechin
🔹حماسه سیاسی🔹 🔸چهارمین انتخابات 🔻اولین دوره ریاست جمهوری ◽️تاریخ برگزاری: ۱۳۵۸/۱۱/۵ ◽️تعداد واجدین شرایط: ۲۰ میلیون و ۹۹۳ هزار و ۶۴۳ نفر ◽️تعداد رای دهندگان: ۱۴ میلیون و ۱۵۲ هزار و ۹۰۷ نفر ◾️درصد مشارکت: ۶۷/۴۱ ❇️ به ما بپیوندید: https://eitaa.com/koshechin
🔹آزادى بيان🔹 ✍ آيت‌الله العظمی جعفر سبحانی هر موقع سخن از آزادى بيان و گفتار به ميان مى آيد، تصور مى شود كه لازمه ى آزادى بيان اين است كه از هر قيد و شرطى پيراسته باشد، زيرا در غير اين صورت، موضوع آزادى منتفى خواهد شد. اين انديشه ى افراط گرايانه ى برخى از نويسندگان است كه تصور مى كنند كه هر نوع قيد و شرط، در مورد انواع آزادى ها ضدّ آزادى است و در اين مورد مى نويسد: «بحث به طور مطلق، بر سر خواستن و نخواستن است، و ديگر شرط و شروطى وجود ندارد بدين معنى شايد بتوان گفت آزادى از مقوله «همه يا هيچ است» به نظر مى رسد يا آزادى هست كه هست و ديگر خط قرمز در ميان نخواهد بود. گويا آزادى لغوى با آزادى اصطلاحى يا به تعبير ديگر آزادى جنگلى با آزادى عقلانى به هم آميخته شده است، در قسم نخست، هر نوع قيد و شرط، نافى آزادى است، در حالى كه در آزادى هاى عقلانى و مدنى، آزادى بى قيد و شرط، ضدّ مدنيت تلقّى مى شود و نام قانون شكن به خود مى گيرد. در آزادترين نقاط جهان، آزادى مدنى، رها از قيد و شرط نيست، و اصولاً لازمه ى دمكراسى و حكومت مردم بر مردم، محدودسازى آزادى ها است كه بتواند، سعادت بشر را تأمين كند. لذا «منتسكيو» آزادى را به «انجام هر چيزى كه قانون اجازه داده است»، تعريف مى كند. اينك ما در اين جا به برخى از حدود آزادى بيان و رفتار اشاره مى كنيم كه در جوامع عقلانى و مدنى كاملاً پذيرفته شده است. ۱/ مايه تجاوز به حقوق ديگران نباشد: در يك نظام مدنى، آزادى در همه مقوله ها و در بيان خصوصاً ، تا آنجا محترم است كه بر معنويت و آبروى افراد ديگر لطمه اى وارد نسازد، مسلّماً «خدشه دار ساختن حيثيت و آبروى افراد» نوعى جرم تلقّى مى شود {هر چند آبرو و حيثيت در دو فرهنگِ شرقى و غربى تفاوت هايى دارند مثلاً ستودن زيبايى زنان و دختران مردم در قالب ادبيات، در غرب مشكل ايجاد نمى كند، در حالى كه ميان مردم مشرق زمين بالأخص مسلمانان، نوعى تجاوز به حيثيت افراد به شمار مى رود، و لذا يكى از محرّمات در اسلام «تشبيب» است.} ۲/ امنيت ملّى را تهديد نكند: امنيت ملّى واژه اى است كه همه ى شؤون مربوط به يك نظام سياسى را دربرمى گيرد، مانند نظام ادارى، تماميت ارضى، حاكميت ملّى و غيره، و چون نظام سياسى برخاسته از اراده و حاكميت مردم است، هر نوع تهديد امنيت ملّى، نوعى تجاوز به حقوق جامعه است كه اين نظام را با اراده ى خود پديد آورده، و در راه آن جان و مال داده است. در اين قسمت فرقى ميان نظام هاى دينى و غيره نيست. خطوط قرمز در نظام هاى مبتنى بر عقلانيت ليبرالى، ممنوعيت هايى است كه قانون آن را تعيين مى كند ولى در نظام هاى دينى آنگاه كه اكثريت قاطع مردم نظام الهى را پذيرفته اند، الزامات و تعهّدات دينى خط قرمز است و با آزادى منافاتى ندارد. ۳/ بانظام مقبول جامعه همسو باشد: آزادى در بيان و رفتار بايد با دمكراسى همگام و همسو باشند، هرگاه در پرتو يك انتخابات آزاد، نظامى تشكيل گرديد، و اكثريت قاطع رأى به آن نظام و قانون اساسى آن دادند كليه مصوبات دولت و مجلس، تحت عنوان «ميثاق ملى» محترم مى باشند، در اين صورت هرگاه آزادى در بيان و رفتار با اصول مصوبه دولت و مجلس در جدال باشد، يك چنين آزادى عملاً ناقض اصول دمكراسى بوده و ضد ارزش خواهد بود. از اين جهت حكومت هاى مردمى مى توانند، هر نوع اجتماعات، نشريات، و سخنرانى كه امنيت و حكومت قانون را ـ كه تجلّى گاه افكار عمومى است ـ به خطر افكند ممنوع سازند. نكته ى قابل توجه اين است كه سرچشمه قانون در حكومت هاى ليبرال، خواست مردم است، و در حكومت الهى و دينى، اراده ى خداست كه مردم نيز، به آن تن داده اند. اگر خط قرمزى در اين مورد مطرح مى شود، مقصود از آن خط قرمز شخص و اشخاص نيست بلكه امورى است كه حاكميت ملّى، يا حكومت قانون بر قداست آن اصرار می ورزد. 📚 آزادی و دین سالاری، ص ۴۵ ❇️ به ما بپیوندید: https://eitaa.com/koshechin
🔹بدزبانی، ممنوع!🔹 📣 امام صادق عليه‌السلام سماعة بن مهران گويد: محضر حضرت صادق عليه‌السلام رفتم، حضرت بدون مقدمه به من فرمود: اى سماعه اين چه جنجالى بود كه ميان تو و شترداربانت اتفاق افتاد؟ مبادا دشنام‌گو و بد زبان و لعنت‌كننده باشى‌؟ گفتم: به‌‌ خدا سوگند چنين بود كه فرمودى، ولى او به من ستم كرد؟ فرمود: اگر او به تو ستم كرده، ولی تو به او افزودی و از او پیش افتادى! هر آينه اين كردار از كردارهاى من نيست، و به شيعيانم چنين سفارشی نمی‌کنم. از پروردگارت آمرزش بخواه، و به آن رفتار باز نگرد. گفتم: از خدا آمرزش مى‌خواهم و ديگر هرگز به اين كار باز نمى‌گردم. 🔹🔸🔹 دَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فَقَالَ‏ لِي‏ مُبْتَدِئاً يَا سَمَاعَةُ مَا هَذَا الَّذِي كَانَ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ جَمَّالِكَ إِيَّاكَ أَنْ تَكُونَ فَحَّاشاً أَوْ صَخَّاباً أَوْ لَعَّاناً فَقُلْتُ وَ اللَّهِ لَقَدْ كَانَ ذَلِكَ أَنَّهُ ظَلَمَنِي فَقَالَ إِنْ كَانَ ظَلَمَكَ لَقَدْ أَرْبَيْتَ عَلَيْهِ‏ إِنَّ هَذَا لَيْسَ مِنْ فِعَالِي وَ لَا آمُرُ بِهِ شِيعَتِي اسْتَغْفِرْ رَبَّكَ وَ لَا تَعُدْ قُلْتُ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ لَا أَعُودُ 📚کافی، ج ۲، ص ۳۲۶، ح ۱۴ ❇️ به ما بپیوندید: https://eitaa.com/koshechin
🔹امتحان می کنند🔹 📣 امام خمینی شما گمان می‌‌کنید، مردم گمان می‌کنند که همین که گفتند من مؤمنم رهایشان می‌کنند؟ امتحانشان نمی‌کنند؟ همین که گفتید ما آزادی‌خواهیم رهایتان می‌کنند؟ بر مسند می‌نشانند تا بفهمند که راست می‌گویید یا نه و بفهمانند. به مجرد اینکه ادعا کردید که من برای این ملت و برای این کشور خدمتگزارم، رها می‌شوید؟ امتحان خواهید شد و در امتحان هستید. از من طلبه تا تمام افراد این مملکت و تمام افراد بشر و تمام انبیا و اولیا، همه در معرض امتحان‌اند، به ادعا و گفتار رها نمی‌شوند. فرموده است که: «سابقین را ما امتحان کردیم تا اینکه معلوم بشود کی مؤمن است و کی منافق». همۀ گروه ها، همۀ مردمی که در این مملکت یا در رأس امور هستند، یا در بازار هستند، یا در کشاورزی هستند، یا در کارخانه‌‌ها هستند، یا گروهک‌های مفسد هستند، همه بدانند که در محضر خدا هستند و در معرض امتحان. در گفتار، بسیار آسان است که انسان ادعا کند که من چه هستم و چه هستم، لکن همان معنایی را که ادعا می‌کند در همان امتحان می‌شود. همان شخصی که می‌گوید من بشر دوستم در همان معنا امتحان می‌شود. همان شخصی که می‌گوید که من طرفدار حقوق بشر هستم در همان معنا امتحان می‌شود. اگر در آن مقامی که رسید، با آن وقتی که قبل از آن مقام بود هر دو مساوی است و نفسش یک طور است و ریاست برای او سنگینی نمی‌کند؛ این شیعۀ علی‌بن ابیطالب است و پیروِ او، و از امتحان روسفید بیرون آمده. 📚 بیانات در دیدار با خانواده‌های شهدای دزفول، جمعی از اهالی خرم‌آباد، پل‌دختر و کوهدشتِ‌ لرستان و ...، ۱۳۵۹/۱۰/۷ ❇️ به ما بپیوندید: https://eitaa.com/koshechin
🔹اجباری نیست🔹 📣 متفکر شهید استاد مرتضی مطهری یک سلسله مسائل دیگر است که در آنها می‏ شود مردم را اجبار کرد ولی آن کمالی که در آن کار می‏ خواهند، به اجبار پیدا نمی‏ شود. مثلا در اخلاقیات، مردم موظفند راستگو باشند، امین باشند، به یکدیگر خیانت نکنند، عادل باشند. می‏ شود مردم را مجبور کرد که دروغ نگویند، امین باشند؛ اگر خیانت کردند، دزدی کردند دستشان هم بریده شود. ولی این از نظر مقررات اجتماعی است. در این گونه مسائل یک جنبه دیگری هم وجود دارد که جنبه اخلاقی مطلب است و آن این است که اخلاق از انسان می‏ خواهد که راستگو باشد، امین باشد. آنچه که اخلاق می‏ خواهد این نیست که انسان راست بگوید بلکه این است که انسان راستگو باشد، یعنی راستگویی ملکه روحی او باشد، تربیت او باشد، تقوا در روح او وجود داشته باشد که راستی و درستی و امانت و آن چیزهایی که فضایل اخلاقی گفته می‏ شود به طبع ثانوی از روح او صادر شود؛ یعنی وقتی که راست می‏ گوید نه به خاطر ترس از قانون باشد که اگر دروغ بگوید قانون مجازاتش می‏ کند، یا امانت داشته باشد نه به خاطر این که اگر خیانت کند قانون مجازاتش می‏ کند، بلکه امانت داشته باشد به دلیل این که امانت را برای خودش فضیلت و انسانیت می‏ شمارد، راستگو باشد برای این که راستی را برای خودش شرف و کمال می‏ داند و از دروغ تنفر دارد و آن را زشت می‏ داند. پس راستی، درستی، امانت، آن وقت برای بشر فضیلت و کمال است که به صورت یک تربیت در آید نه صرف این که فقط عمل و اجرا شود. این گونه مسائل هم به این شکل قابل اجبار نیست. 📚 آینده انقلاب اسلامی ایران، ص ۳۱۴ - ۳۱۵ ❇️ به ما بپیوندید: https://eitaa.com/koshechin
🔹حماسه سیاسی🔹 🔸پنجمین انتخابات 🔻اولین دوره مجلس شورای اسلامی ◽️تاریخ برگزاری: ۱۳۵۸/۱۲/۲۴ ◽️تعداد واجدین شرایط: ۲۰ میلیون و ۷۵۷ هزار و ۳۹۱ نفر ◽️تعداد رای دهندگان: ۱۰ میلیون و ۸۵۷ هزار و ۹۶۹ نفر ◾️درصد مشارکت: ۵۲/۱۴ ❇️ به ما بپیوندید: https://eitaa.com/koshechin
🔹حق محوری🔹 ❇️ به ما بپیوندید: https://eitaa.com/koshechin