eitaa logo
مادران شریف ایران زمین
8.9هزار دنبال‌کننده
2.8هزار عکس
193 ویدیو
37 فایل
اینجا پر از تجربه‌ست، تجربهٔ زندگی مامان‌های چند فرزندی پویا، «از همه جای ایران»، که در کنار بچه‌هاشون رشد می‌کنند. این کانال، سال ۱۳۹۸ به همت چند مامان دانش‌آموختهٔ دانشگاه شریف تاسیس شد. ارتباط با ما و ارسال تجربه: @madaran_admin تبلیغات نداریم.
مشاهده در ایتا
دانلود
(مامان ۱۲.۵ساله، ۱۱ساله، ۹ساله، ۷ساله و ۳ ساله) مهمون خونه‌ی پدر و مادرم بودیم که یه دفعه محمداحسان با ذوق و شوق از اتاق اومد بیرون و داد زد: سیبیلام داره در میاد... سیبیلام داره در میاد.😂 همه از خنده پخش زمین شدیم. پسرم انگار برای بزرگ شدن عجله داشت. شایدم عجله داشت که زودتر شبیه باباش بشه.😍 چون خداروشکر بچه‌ها رابطه‌ی خیلی خوبی با پدرشون دارن و به نظرم همین رابطه‌ی خوب می‌تونه بهشون کمک کنه که به راحتی دوران نوجوانی رو پشت سر بذارن. نوجوونا گاهی بهونه‌ها و بداخلاقی‌هایی دارن و همسرم همیشه بهم می‌گن نوجوونی دوران سختیه و باید صبر و تحملمون رو حدود شیشصد هفتصد درصد بالاتر ببریم.😂 (خیلی خیلی ناچیز😅) و به این فکر کنیم که بچه ها چند صباحی مهمون ما هستن و بعدش می‌رن دنبال زندگی خودشون.😢 🌼همون اوایل که بوی بهار نوجوانی، به مشاممون رسید سعی کردیم آموزش‌هایی در مورد بلوغ و علایم و نشانه‌هاش به بچه‌ها به صورت جداگانه و خصوصی بدیم و خیلی صمیمانه ازشون خواستیم که هر اتفاقی یا ناراحتی پیش اومد با ما درمیون بذارن. گاهی هم که من در نماز جماعت خونگی شرکت نمی‌کردم و بچه‌ها پاپی می‌شدن، بهشون (حتی به پسرها) گفتیم که خدا از ما خانوم‌ها خواسته گاهی وقت‌ها روزه نگیریم و نماز نخونیم. وقتی جرئیات رو جویا شدن، گفتیم که وقتی بزرگتر بشن می‌فهمن. 🌼تمام سعیمونو می‌کنیم که محیط خونه آروم و و با محبت باشه. با ایجاد دورهمی برای دیدن فیلم (ما عاشق پایتختیم😂 مخصوصاً پایتخت۳) یا با شوخی‌های بامزه و رفتن به پیک‌نیک و هیئت و خواندن قران دسته جمعی و... 🌼از یه روانشناس مذهبی شنیدم که درمورد کنترل خشم‌ گفت: الگویی برای خودتون در نظر بگیرید. مثلاً پیامبر عزیزمون که موقع جسارت‌هایی که بهشون می‌شد چطور خشمشون رو کنترل می‌کردن و موقع عصبانیت به یاد خودتون بیارید. این نکته خیلی کمکمون می‌کنه و باعث می‌شه که در مواقع حساس با بچه‌ها درگیر نشیم. 🌼 کتاب‌هایی در مورد سیره‌ی ائمه اطهار (ع)، داستان‌های قرآنی و زندگی‌نامه شهدا، از جمله کتاب سلام بر ابراهیم تهیه کردیم که به میل خودشون مطالعه کنن. 🌼سعی می‌کنیم برای مشکلاتشون هر چقدر هم به نظر خودمون ناچیز باشه، ارزش قائل بشیم و برای رفعش کمک کنیم حتی اگر مشکلشون درست نکردن کار عملی مدرسه در ساعت دوازده شب باشه.🤦🏻‍♂️ اونجاست که مرد عمل در زمینه‌ی کنترل خشم، مشخص می‌شه.😂 ... 🍀🍀🍀 کانال مادران شریف ایران زمین @madaran_sharif
. (مامان ۵.۵ ساله و ۲.۵ ساله) از وقتی یادم می آید عاشق بچه‌ها بودم. همیشه پشت ویترین مغازه‌های سیسمونی پاهایم شل می‌شد. از قبل ازدواجم برای فرزند ندیده‌ام دل نوشته می‌نوشتم و یک سال قبل ازدواجم اولین سرهمی را برایش خریدم. ۸ ماه بعد ازدواج فهمیدم آرزویم برآورده شده است... فکر می‌کردم من قطعا عاشق‌ترین و مهربان‌ترین مادری خواهم شد که دنیا به خودش دیده. نقطه‌ی کوچک تپنده‌ای روی مانیتور بهم نشان دادند و گفتند تو مادر این نقطه‌ی کوچک هستی و من از شوق قد کشیدنش، احساس می‌کردم کسی در دنیا خوشبخت‌تر از من نیست. سیسمونی کامل و همه چیز منتظر آمدن دخترکم بود. روزی هزار بار لباس‌هایش را می‌ریختم وسط بو می‌کشیدم و از تصور دست و پاهای کوچکی که قرار بود لباس‌ها را پر کنند غرق لذت می‌شدم. همه چیز خوب بود تا اینکه موقع زایمان شد. دردهایم مثل همه زن‌های دنیا بود؛ من اما مثل همه نبودم. من از فرایند مادر شدن، یک دنیای صورتی سراسر زیبایی و آسودگی برای خودم ساخته بودم، که دردهای زایمان اولین لرزه‌ای بود که می‌خواست این دنیا را بر سرم آوار کند. لرزه‌های دیگر هم از راه رسید. مشکلات بعد از زایمان و شب‌هایی که دخترکم تا صبح، دقیقه‌ای نمی‌خوابید. آن دنیای قشنگ مادرانه یک‌باره فروپاشیده بود. احساس ناتوانی می‌کردم. احساس خشم از نوزادم، خودم، همسرم... بی‌خوابیها تمام و مراحل بعدی شروع شد. از همه سخت‌تر، غذای کمکی بود. اولین واکنش، محکم بستن دهانش بود. و من با لبخندی که بر لب‌هایم ماسیده بود با تلاش زیاد چند قاشقی در دهانش ریختم. روزهای بعد هم همین بود. مادری شده بودم، قاشق به دست که هر روز غذاهای جدید می‌پزد و دختری که غذا را جمع می‌کرد توی دهانش و پوووف می‌کرد توی صورتم. کم‌کم گوشی و کتاب و بازی و چرخاندن توی تراس و داستان‌های چرت و پرت گفتن، شده بود راهکارم برای غذا دادن به فاطمه و این وسط گوشت‌کوب برقی که عصای دستم بود. هربار بچه‌های مردم را می‌دیدم که سر سفره می‌نشینند و با اشتها غذا می‌خورند دلم آشوب می‌شد. چه شب‌ها که برای غذا نخوردن دخترک گریه نکردم. اما یک روز به خودم آمدم. یک روز که آنقدر خسته و گرسنه بودم که اول خودم صبحانه خوردم. دخترک ۱۸ ماهه ام آمد و درخواست لقمه کرد و من که می‌دانستم غذای میکس نشده را عوق می‌زند یک لقمه برایش گرفتم. می‌دانستم الان می‌رود یک گوشه پرتش می‌کند. اما دخترک لقمه را جوید و خورد. آنقدر تعجب کردم که چند بار داخل دست و دهانش را چک کردم. وقتی مطمئن شدم اشک شوقم جاری شد.
«خواهرانه‌ای با طعم مقاومت» (مادر ۲ فرزند) وصفش رو قبلاً خیلی شنیده بودم، از این‌که توی کار خیره و خیریه داره و هر جا نیاز به کمک باشه سریع خودش رو می‌رسونه و مامان ۴ تا بچه است. خیلی دوست داشتم ببینمش، ولی قسمت نشده بود😊. تا اینکه توی گروه خیریه‌شون عضو شدم و توی ویدئوی مربوط به پخت شیرینی اولین بار دیدمش. چقدر دلم می‌خواست منم کنارشون بودم و شیرینی می‌پختم🍪😋. ویدئو زیرنویس عربی داشت، با خودم فکر کردم خوبه توی شبکه‌های اجتماعی پخشش کنم، شاید به دست مردم لبنان برسه و ببینن که خونه‌هامون رو کردیم پایگاه امداد به عزیزان مقاومت😇. بعد از خوندن خبر پخت شیرینی و باز کردن بازارچه تو یه کانال روایت‌گری، جرقه مصاحبه باهاش به ذهنم زد🎤. مامان و بابام رو بسیج کردم که بیان و بچه‌ها رو نگه دارن تا من بتونم ببینمش😍. به محض دیدمش حس کردم سالهاست می‌شناسمش. انگار یه دوست قدیمی بود نه، حتی نزدیک‌تر، مثل یه خواهر. فاطمه عظیمی مقدم رو می‌گم. مسئول خیریه خدیجه یاوران شهر قزوین. 👇🏻 🍀🍀🍀 کانال مادران شریف ایران زمین @madaran_sharif