| 😇😍 |
#مولانا شیرینترین تهدید دنیا رو بنام خودش زده اونجا که میگه 🌱👇🏻
امشب منم مهمان تو دست من و دامان تو
یا قفل در وا میکنی یا تا سحر دف میزنم
@mahruyan123456 ✨
روزهایـی کـه بـی تـو می گـذرد
گـرچه بـا یـاد تـوست ثـانـیه هـاش
آرزو بـاز می کـشد فـریـاد:
در کـنار تـو می گـذشت٬ ای کـاش!
#فريدون_مشيرى 🌼
@mahruyan123456
خدایا نا امیدے را خط بزن
و عشق و امید را برما
🌺ببخش و تقدیر دوستانمان
را چنان زیبا بنویس
که گویی در بهشت زندگی میکنند
🌺صبحتون زیبا و شاد شاد
@mahruyan123456 🍃
🌸🌸🌸🌸
نِگرانی؟؟؟🤔
نگرانِ چی اخه...¿
وقتی داره بهمون میگه :
《 اِنَّ اللهَ لَا یُخلِفُ المِیعَادَ 》
دیگه غمِ چیو میخوری؟🤷🏻♀
قشنگ میگه خدا هیچ موقع زیرِ قولش نمیزنه :))
هواتو داره!
بسپُر دستِ خودش... 🤲🏻📿
@mahruyan123456
🔥❤️
آتشی افتاده از چشمت
به نیزارِ دلم
وای اگر طوفان بیاید
رقصِ آتش
دیدنی ست
#حمید_صفاریان
@mahruyan123456
سلام
ی دونه ختم صلوات داریم برای شفای مرضای مومنین
چقد خوبه ک هم برا هم دعا کنیم🌷
هم قدمی برای کمک ب هم برداریم🌷
سنت تمام اولیاءالله هم هستش💚
[✨فَمَن یَعمَل مِثقالَ ذَرهٍ خَیراً یَرَهْ✨]🌈
یقینا بدون ثمر نمیمونه هم تو این دنیا هم اون دنیا🌈
💚💚بسم الله بگین💚💚
حتی ۱دونه🌷
حتی۱۰۰۰تا🌷
مهم همدل بودنه💫
لحظه لحظه منتظرتونم🌈
[@shieieali]👈👈👈
اجرتون با مریض کربلا🥀💚
🌙مَہ رویـــٰــان
#رمان_مذهبی #سجاده_صبر #قسمت_63 فاطمه که با لبخند سهیل آروم شده بود گفت +: مگه هر کسی از کس دیگه ای
#رمان_مذهبی
#سجاده_صبر
#قسمت_64
توی خونه ساکت رو به پنجره ایستاده بود ...
چه میشه کرد، مطمئنا سهیل شیدا رو صیغه کرده بود، اتفاقاتی که توی اون فیلم افتاده بود رو قبلا هم میتونست تصور کنه، برای همین دلیلی نداشت با دیدن واقعیتی که ازش خبر داشت اینقدر بهم بریزه ... بسه ... دیگه بسه ... بلند داد
زد:
+ دیگه بسه...
شاید همسایه ها هم صدای فاطمه رو شنیدند، اما اون کسی که باید میشنید ... نه.
وقتی سهیل اومد خونه و صورت خسته فاطمه رو دید، بوسه ای به پیشونیش زد و گفت:
-معلومه امروز حسابی خسته شدی
فاطمه فقط چند جمله گفت و تا آخر شب دیگه حرفی نزد، گفت:
+من اول به خاطر خدا، بعد به خاطر عشقم به تو، خیلی دارم صبوری می کنم. امیدوارم اجر صبرم رو ببینم، اول از خدا، بعد از تو ...
اون شب هر چقدر سهیل پاپیچ فاطمه شد تا بفهمه موضوع چیه موفق نشد، فاطمه حرفی نزد، فقط بهش اطمینان داد فردا که از خواب بیدار شه حالش خوب میشه
شب فاطمه به خیلی چیزها فکر کرد، به لحظه ای که سهیل در مورد محسن ازش پرسیده بود، یا به زمانی که شیدا رو
توی خونش دیده بود، و فیلم ها ... با خودش گفت:
+چیزی که مطمئنم اینه که من با سهیل فرق دارم، هیچ وقت دوست نداشتم آدمی مثل اون باشم ... و نخواهم شد ... من فاطمه ام، تا آخر هم فاطمه می مونم ...اما ... امیدوارم خدا
بهم کمک کنه ...
اللهم لک الحمد حمد الشاکرین ...
و صبح همون طور شد که قول داده بود، سرحال و پر انرژی...
توکل به خدا آرامش بخش ترین چیزی بود که فاطمه داشت و خدا خدا میکرد هیچ وقت از دستش نده ...
اما در مقابل شیطنتهای شیدا چقدر میشد صبر کرد؟! این تازه اولش بود ...
در خونه با صدای قیژ قیژ وحشتناکی باز شد و محسن با یک تابلو وارد شد، در رو دوباره تکون داد و دوباره همون
صدا بلند شد، محسن تابلو رو کنار دیوار قرار داد و گفت:
-این درم مثل من دیگه داره کم کم پیر میشه.
بعد هم به سمت آشپزخونه رفت، کمی روغن گریس آورد و مشغول روغن کاری در شد که خانمی پشت در ظاهر
شد. محسن که روی زمین نشسته بود با تعجب سرش رو بالا آورد و با دیدن صورت مادرش لبخندی زد، بلند شد و
گفت:
نبه به، سلام مامان خانم، چه عجب، راه گم کردی؟
+سلام مادر، تو که نمیای به ما سر بزنی، خوبه ما لااقل راه گم میکنیم، نمیخوای بری کنار؟
-بله، بفرمایید تو .. بابا چطوره؟
طلعت خانم دستی به تابلو کشید که محسن گفت:
+از احوال پرسی پسرش خوبه! ... این چیه؟
-یک تابلو فرشه، آوردم بزنم به دیوار
+تابلویی که قرار بود واسه بچه دار شدن مهران واسش سفارش بدی چی شد؟
-دارن روش کار میکنن
اما خودش هم میدونست که داره دروغ میگه، تابلوی منظره غروب رو برای مهران سفارش داده بود، اما وقتی دیدتش، زیباییش و از اون مهم تر اینکه با دستهای فاطمه بافته شده بود مجذوبش کرد و مطمئن بود نمی خواد این
تابلو رو به هیچ کسی بده.
نویسنده :
#مشکات
@mahruyan123456
#رمان_مذهبی
#سجاده_صبر
#قسمت_65
طلعت خانم که از سر و وضع خونه محسن راضی نبود گفت:
+تو چرا اینقدر شلخته ای بچه؟ اون ننه بزرگت بهت تمیزی یاد نداد؟ پیرزن افریته
-مامان!!! این جور در مورد خانم جون حرف نزن خواهش میکنم، من بهشون خیلی مدیونم
+مدیونی؟!! اینکه به زور تو رو از خونوادت جدا کردند و تو اون لونه موش بزرگت کردن باعث شده مدیونشون
باشی؟
-مادر من، باز شروع نکن تو رو خدا، بشین برات چایی بیارم، هوا بیرون سرده.
+آره خیلی سرده. از اون سرد تر دل توئه که نمیگی از دار دنیا یه ننه بابای پیر داری که گه گاهی باید بهشون سر بزنی
-شرمنده ام به خدا، خیلی سرم شلوغه.
مآره، اونقدر شلوغ که وقت نمیکنی یکی رو بیاری اینجا به خونه زندگیت برسه، تو نمی خوای زن بگیری؟ خودت که عرضه نداری بذار من واست یکی رو پیدا کنم
-ای بابا! مادر من، شما از وقتی اومدی اینجا داری تیکه میندازی ها، تو رو خدا بس کنین دیگه، بفرمایید اینم چایی
+بگو مادرت لال شه دیگه
محسن که حسابی کلافه شده بود، چایی رو رو به روی مادرش قرار داد و به سمت تابلو رفت، روزنامه های روشو پاره
کرد و با لبخند نگاهی بهش انداخت، بعد هم شروع کرد به پیدا کردن جای مناسب برای نصبش
طلعت خانم یک ریز حرف میزد و محسن تمام تلاشش رو میکرد محترمانه جواب بده، بالاخره تابلو فرش رو روی بزرگترین دیوار
خونه نصب کرد و بعد از چند لحظه نگاه کردنش به سمت مادرش رفت ...
***
نگاه کردن به بچه ها بهش آرامش میداد، صدای اذان رو که شنید دست از نوازش بچه ها کشید و به علی و ریحانه
که با چشمهای باز نگاهش میکردند گفت: +خوب، وقت اینه که من برم با خدا جونم حرف بزنم.
عادت داشت هفته ای دو سه بار از چند دقیقه قبل از اذان صبح بچه ها رو نوازش میکرد و براشون دعا می خوند،
گاهی لالایی، گاهی آیه قرآن و گاهی هم همون طور در حال نوازش بهشون میگفت که چقدر دوستشون داره، دلش
میخواست بچه هاش از همین الان عادت کنند که وقتی خدا توی دل شب بنده هاش رو به سمت خودش میخونه
لبیک گویان بلند شن و سلام خدا رو علیک بگن.
علی و ریحانه هم انگار عادت کرده بودند، موقع اذان صبح
ناخودآگاه چشمهاشون باز میشد.
فاطمه اصراری برای نماز خوندنشون نداشت، فقط اصرار داشت باور کنند که
خدایی که خالق اونهاست، ارزش بندگی داره و همیشه و همه جا از کوچکترین تا بزرگترین نعمتها رو براشون
میشمرد تا بدونن هر چه داریم از اوست.
علی فورا از جاش بلند شد و مثل همیشه گفت:
- منم دلم میخواد حرف بزنم
پشت سرش ریحانه بلند شد. و هر سه به سمت سجاده عبادت حرکت کردند ...
سهیل که با صدای جیغ جیغ بچه ها از خواب بیدار شده بود، چشمهاش رو مالید و ساعت رو نگاه کرد، هنوز چهار و
نیم صبح بود، توی دلش گفت:
-باز این فاطمه همه رو واسه نماز به صف کرده.
نویسنده :
#مشکات
@mahruyan123456
🌙مَہ رویـــٰــان
#رمان_مذهبی #سجاده_صبر #قسمت_65 طلعت خانم که از سر و وضع خونه محسن راضی نبود گفت: +تو چرا اینقدر ش
#رمان_مذهبی
#سجاده_صبر
#قسمت_66
لبخندی زد و بی خیال غلطی توی رخت خواب زد و خواست دوباره بخوابه که صدای ریحانه که هیچ وقت نمی تونست یواش حرف بزنه رو شنید که میگفت:
+مامان خدا اگه منو دوست داره چرا کاری کرد که عروسکم پاش بشکنه؟
سهیل خندید و با خودش گفت:
-دخترک ساده من، خدا چیکار به عروسک تو داره
اما صدای فاطمه اونو از افکارش بیرون آورد و سهیل ساکت به حرفهای همسرش گوش داد، فاطمه گفت:
+یه روزی یک خانواده ای با هم دیگه رفتن سوار کشتی شدن که برن مسافرت
-عین اون دفعه که ما رفتیم کیش؟
علی پابرهنه پرید وسط حرف و گفت:
- آره دیگه، پس کی؟
فاطمه ادامه داد: آره عین همون، بعد وسط راه که بودن دختر کوچولوشون هی غر میزد که این کشتی خیلی زشته، خیلی کثیفه، خیلی به درد نخوره و اینا ... رئیس کشتی که از حرفهای این دختره عصبانی شد دستور داد همشون همونجا سوار قایق شن و از کشتی جدا شن، اما قایق خیلی کوچیکتر از کشتی بود، هم کوچیکتر، هم کثیف تر، هم زشت تر... خلاصه دختر کوچولوی قصه ما که حالا قدر اون کشتی رو میدونست از رئیس کشتی خواست که اجازه بده برگردن توی کشتی، رئیسم که فهمیده بود دخترک پشیمونه قبول کرد... اما وقتی که دختر کوچولو توی کشتی اومد دیگه به نظرش اون کشتی زشت و کثیف نمی اومد، به نظرش خیلی هم قشنگ و خوب بود... بعدم بهش گفت باید مواظب باشی دیگه از چیزی که همین جوری بهت دادم ایراد نگیری تا من مجبور نشم بفرستمت توی قایق تا قدر این کشتی رو بدونی...
بعد چند لحظه سکوت کرد تا ریحانه و علی به داستانش فکر کنن و ادامه داد:
+یادته همش میگفتی چقدر موهای عروسکم بد رنگه؟ ... وقتی خدا بهت یک عروسک خوشگل داد، اگه ازش تشکر نکنی، اگه از اون چیزی که خدا بهت داد مراقبت نکنی، ممکنه خدا به خاطر اینکه تو قدر عروسکت رو بیشتر بدونی پاشو بشکنه، تا اون وقت بفهمی عروسک بدون پا خیلی زشت تر از عروسکیه که فقط موهاش طلایی نیست ... حالا به نظر تو کدوم زشت تره؟ عروسکی که موهاش طلایی نیست یا عروسکی که پا نداره؟
ریحانه کمی فکر کرد و گفت:
-هیچ کدومشون
فاطمه خندید، میدونست احتمالا برای ریحانه درک این حرفها خیلی آسون نیست، اما یک روزی و یک جایی همین حرفها ضمیر ناخودآگاهش رو هدایت میکنه.
سهیل که حرفهای فاطمه رو خوب میفهمید، از جاش بلند شد و چند لحظه ای روی تخت نشست ... دلش می خواست نماز بخونه، اما کم پیش می اومد که این کار رو بکنه، اما الان دلش می خواست، انگار ته دلش میترسید نکنه حالا که خدا بهش یک کشتی آرامش داده، یکهو پرتش کنه توی یک قایق نمور کثیف ...
بلند شد و از اتاق اومد بیرون، سه تا فرشته دید که نشستند و صدای دلنشین دعای همیشگی که هر وقت علی و ریحانه برای نماز صبح بیدار میشدند .
فاطمه بلا استثنا این دعا رو میگذاشت و بعدش علی و ریحانه با صدای این دعا روی پاهای فاطمه به خواب میرفتند:
اَللّـهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظیمِ ، وَ رَبَّ الْکُرْسِیِّ الرَّفیعِ
خدایا اى پروردگار نور بزرگ و پروردگار کرسى بلند
وَ رَبَّ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ ، وَ مُنْزِلَ التَّوْراةِ وَ االِنْجیلِ وَ الزَّبُورِ
و پروردگار دریاى جوشان ، و فرو فرستنده تورات و انجیل و زبور
وَ رَبَّ الظِّلِّ وَ الْحَرُورِ ، وَ مُنْزِلَ الْقُرْآنِ الْعَظیمِ
و پروردگار سایه و حرارت آفتاب ، و نازل کننده قرآن بزرگ
وَ رَبَّ الْمَالئِکَةِ الْمُقَرَّبینَ وَ االَنْبِیاءِ وَ الْمُرْسَلینَ
و پروردگار فرشتگان مقرب و پیمبران و مرسلین
***
اَللّـهُمَّ بَلِّغْ مَوْالنَا االِْمامَ الْهادِیَ الْمَهْدِیَّ الْقائِمَ بِاَمْرِکَ
خدایا برسان به مولای ما آن امام راهنماى راه یافته و قیام کننده به فرمان تو
صلوات اهلل علیه و علی ابائه الطاهرین عن جمیع المومنین و المومنات
که درودهاى خدا بر او و پدران پاکش باد از طرف همه مردان و زنان با ایمان
نویسنده :
#مشکات
@mahruyan123456
#رمان_مذهبی
#سجاده_صبر
#قسمت_67
اَللّـهُمَّ اِنّی اُجَدِّدُ لَهُ فی صَبیحَةِ یَوْمی هذا وَ ما عِشْتُ مِنْ اَیّامی عَهْداً وَ عَقْداً
خدایا من تازه مى کنم در بامداد این روز و هر چه زندگى کنم از روزهاى دیگر عهدو پیمان
وَ بَیْعَةً لَهُ فی عُنُقی ، لا اَحُولُ عَنْها وَ ال اَزُولُ اَبَداً
عهدو پیمان و بیعتى براى آن حضرت در گردنم که هرگز از آن سرنه پیچم و دست نکشم هرگز،
اَللّـهُمَّ اجْعَلْنی مِنْ اَنْصارِهِ وَ اَعْوانِهِ وَ الذّابّینَ عَنْهُ وَ الْمُسارِعینَ اِلَیْهِ فی قَضاءِ حَوائِجِهِ
خدایا قرار ده مرا از یاران و کمک کارانش و دفاع کنندگان از او و شتابندگان بسوى او در برآوردن خواسته هایش و انجام دستورات
وَ الْمُمْتَثِلینَ الَِوامِرِهِ وَ الُْمحامینَ عَنْهُ ، وَ السّابِقینَ اِلى اِرادَتِهِ وَ الْمُسْتَشْهَدینَ بَیْنَ یَدَیْهِ
و اوامرش و مدافعین از آن حضرت و پیشى گیرندگان بسوى خواسته اش و شهادت یافتگان پیش رویش
*
سلام آرومی کرد که فاطمه روش رو برگردوند و با چشمهایی اشک بار لبخند زنان جواب داد:
+سلام ، ببخشید صداش خیلی بلند بود؟ بیدارت کردیم؟ بذار کمش کنم
سهیل لبخندی زد و گفت:
- نه نمی خواد، بذار بخونه، صداش به آدم آرامش میده.
فاطمه لبخندی زد و چیزی نگفت و به نوازش علی و ریحانه که روی پاش دراز کشیده بودند و کم کم داشتند میخوابیدند ادامه داد، سهیل گفت:
- ببرمشون تو اتاق؟
+نه، بذار دعا تموم بشه، بعد.
سهیل چیزی نگفت و فقط رفت و وضو گرفت و کنار فاطمه مشغول نماز خوندن شد، فاطمه نگاهی تحسین برانگیز بهش انداخت و زیر لب خدا رو شکر کرد، هر وقت سهیل نماز میخوند فاطمه خدا رو شکر میکرد، حتی اگه این آخرین نماز ماهش بود، اما باز هم شکر داشت چون ذره ای از غبار دوست هم که رسد، باز هم نیکوست...
*
بالاخره شیدا کار خودش رو کرد و حالا که پروژه توی اوج قدرتش بود و اگر سهیل پا پس میکشید بدون تردید کمترین مجازاتش اخراج بود و به علاوه خسارت مالی، برای چندمین بار از سهیل خواهش کرد دوباره روی پیشنهادش فکر کنه.
سهیل ماشینش رو روشن کرد و از پارک در حال ساخت بیرون اومد. توی خیابونهای خلوت حرکت میکرد و به خودش میگفت:
- سهیل ... سهیل ... سهیل ... توی لعنتی که از اولش میدونستی شیدا چه نقشه ای داره، چرا قبول کردی آخه ... فاطمه ... زندگیم ... شیدا و برتری طلبیش .... همه اینها میذارن من خوشبخت باشم؟!!!
خودش هم جواب سوالش رو نمیدونست، از هیچ چیز مطمئن نبود، از این که میتونه با این ورشکستگی مالی کنار بیاد؟ یا اصلا اشکال ازدواج با شیدا چی بود؟ اگر شیدا رو فقط صیغه میکرد و هفته ای یک روز باهاش بود همه چیز
رو میتونست کنار هم داشته باشه، پول، مقام، فاطمه، علی و ریحانه ... از شیدا می ترسید، از قولش به فاطمه، روزهایی که بهش اطمینان میداد دیگه از هیچی نترسه و حالا می تونست به فاطمه دروغ بگه و راست راست زندگی کنه؟ ...
اصلا شیدا میذاشت اون زندگی کنه؟ ... چرا دست از سرش بر نمی داشت ... چرا اینقدر کم عقلی کرده بود و این پروژه رو قبول کرده بود ...
حالا دیگه بینابینی وجود نداشت، صفر و یک بود، یا باید پیشنهاد شیدا رو میپذیرفت و برای یک عمر زیر بار دروغی که مجبور بود به فاطمه بگه له میشد یا اینکه پیشنهادش رو رد میکرد و یا ورشکسته به تمام معنا میشد ...
با خودش لبخند تلخی زد و گفت:
- جیک جیک مستونت بود، یاد زمستونت نبود؟ بکش آقا سهیل، بکش ...
نویسنده :
#مشکات
@mahruyan123456
#رمان_مذهبی
#سجاده_صبر
#قسمت_68
وقتی آدم بین یک دو راهی سخت گیر میکنه و میدونه راه درست چیه چرا باز هم تصمیم گیری براش سخته؟
+معلومه، چون آدم بی نهایت طلبه و دوست داره همه چیز رو با هم داشته باشه، براش سخته بخواد چیزی رو فدای
چیز دیگه ای بکنه، همش دنبال راهی میگرده که هر جور شده بتونه همه رو با هم جمع کنه.
-باید توی همچین مواقعی چیکار کرد؟
+نقاله داری؟
-چی؟
+میگم نقاله داری؟
سهیل خندید و گفت:
-وسط حرف جدی یکهو میگی نقاله داری؟ آره دارم تو کمدمه.
فاطمه هم خندید و گفت:
+ با نقاله توی کمدت که نمیشه، اما خوب یک نقاله پیدا کن و باهاش میزان انحراف هر کدوم
از اون راهها رو از حقیقت اصلی زندگیت بسنج، بعد هم تصمیم بگیر.
سهیل در حالی که تیکه بزرگی از املت رو داشت به زور توی دهن فاطمه میگذاشت گفت:
-اگه توی همون حقیقت اصلی زندگیمم مونده باشم چی؟ بخور بخور ... بدو
+وای سهیل... خفه شدم ... مگه من عین تو دهنم اندازه گاو باز میشه ... میخوای لقمه بگیری واسه زنت اندازه دهنش
بگیر ...
-دهن شما زیادی بزرگه، اون قدر که آدم هر جا تو زندگیش کم بیاره باید بیاد اینجا شما دهنتو باز کنی و حرف
بزنی... خوب نگفتی؟
فاطمه که به زور داشت لقمه رو قورت میداد گفت:
+اگه تو اون مونده باشی که کارت زاره، برو یه فکری واسه خودت بکن
بعد هم خندید و ادامه داد:
+ البته همه آدمها میدونن خط مستقیم کجاست، اما یه سری ها نتونستن نقاله مناسب رو پیدا کنن تا بتونن با زاویه صفر درجه روی خط مستقیم حرکت کنن...
سهیل گفت:
- میشه بهم نقاله بدی؟
+میشه 254 هزار تومن
بعد هم خندید، سهیل با دهن پر نگاهی به فاطمه انداخت و گفت:
-او ... چه خبره، یک نقاله خواستیم ها ...
صدای علی که با چشمهای خواب آلو جلوی در آشپزخونه ایستاده بود اونا رو به خودشون آورد:
+سلام
سهیل گفت:
-به به، شیر پسر خودم، صبح عالی متعالی، بیا که مامانت همه املتها رو خورد
فاطمه هم بلند شد و در حالی که علی رو میبوسید به سمت دستشویی هدایتش کرد و گفت:
+عزیز دلم انقدر املت
نخور، امروز ناهار خونه مامانت دعوتیم غذا نمیخوری ناراحت میشن.
-معده من ظرفیتش زیاده، کجا رفتی؟ داشتیم حرف میزدیم با هم ها... راسته که میگن بچه عزیز تر از شوهره ...
فاطمه در حالی که در دستشویی رو میبست گفت:
+میخوای تو ام ببرمت دست و روتو بشورم؟
-ما که بدمون نمیاد...
بعد هم داشت میخندید که یکهو یک لیوان آب رو صورتش خالی شد، خندش توی دهنش خشک شده بود، به زور
چشماش رو باز کرد و دید فاطمه با یک لیوان توی دستش رو به روش ایستاده و با چشمهای مشتاق داره نگاهش
میکنه، سهیل گفت:
- دستت درد نکنه، حسابی احساس تمیزی میکنم
+فقط یک چیزی، آب دم دستم نبود که صورتت رو بشورم، این لیوان چایی شیرین اولین چیزی بود که به دستم
رسید...
نویسنده :
#مشکات
@mahruyan123456
#رمان_مذهبی
#سجاده_صبر
#قسمت_69
سهیل به سمت ظرف شویی رفت و مشغول شستن صورتش شد
فاطمه با این که سعی میکرد جلوی خندش رو بگیره به پهنای صورتش میخندید.
اون روز سهیل به حرفهای فاطمه فکر
کرد، حقیقت زندگی، نقاله، سنجش انحراف ... فاطمه درست میگفت، اون توی
زندگیش حقیقتی داشت که حالا با فکر کردن به اون خیلی راحت میتونست توی این دو راهی تصمیم بگیره، و حالا
میمونه ادامه ماجرا، یعنی رو به رو شدن با عواقب تصمیمش!!!
+تصمیم اشتباهی گرفتی
-جدی؟
شیدا در حالی که محکم روی میز می کوبید فریاد زد:
+آره، جدی.
سهیل که جا خورده بود اخمی کرد و گفت:
-مگه اینجا طویلست؟
شیدا همچنان با فریاد ادامه داد:
+ تو هنوز منو نشناختی سهیل، من همون قدر که عاشقت بودم می تونم هزاران برابر ازت متنفر باشم، کاری نکن که نفرتم رو بهت نشون بدم
-تو اون قدر بدبختی که من پشیزی برات ارزش قائل نیستم، چند سال پیش به خاطر هوسم حاضر شدم صیغت کنم
که برای هفت پشتم کافی بود و بس ، حالام برام مهم نیست چیکار میکنی، برام مهم نیست چه نقشه ای میکشی، و از
همه مهمتر برام اصالا مهم نیست چه احساسی نسبت به من داری ...
بعد هم از اتاق اومد بیرون و در حالی که به سمت ماشینش میرفت با خودش تکرار کرد:
-آشغال عوضی
شیدا که تمام رگهای صورتش ورم کرده بود و عین لبویی که توی آب جوش قل قل می خوره قرمز شده بود، دوباره
محکم روی میز مشتی زد و با خودش گفت:
+دیگه تموم شد سهیل، دیگه عشق تموم شد، حالا باید جواب تمام
تحقرهایی که کردی رو بدی، بلایی به سرت میارم که نه تنها از من که از زمین و زمان متنفر بشی. به هر قیمتی شده
بدبختت میکنم ...
بعد هم تلفن رو برداشت و مشغول شماره گیری شد ...
***
وقتی سهیل وارد خونه شد فاطمه فورا از صورتش فهمید که اتفاق خیلی بدی افتاده، همون طور که کاپشنش رو
میگرفت گفت:
+چرا انقدر درهمی؟ چی شده؟
-هیچی
+باید باور کنم؟
سهیل کلافه دکمه های بلوز مردونش رو باز کرد و گفت:
-ول کن فاطمه
و بعد به سمت دستشویی رفت.
فاطمه شروع کرد به دعا خوندن توی دلش، ذکر میگفت و از خدا میخواست به دل شوهرش آرامش بفرسته، انواع
ذکرهایی که بلد بود و به اثربخش بودنشون اطمینان داشت رو از ته دل میخوند.
سهیل که با حوله توی دستش از دستشویی اومد بیرون روی مبل لم داد و پاش رو که به شدت درد میکرد به آرومی روی میز گذاشت، فاطمه هم با یک لیوان چایی داغ ازش پذیرایی کرد و بعد هم فورا لگن آب ولرمی آورد و پایین
پای سهیل نشست، پاش رو آروم از روی میز برداشت و توی آب ولرم قرار داد و مشغول مالشش شد، سهیل که
هنوز هم گرفته بود، از گرمای دستهای فاطمه و نوازشی که به پاهاش میدادند احساس آرامش کرد، انگار یک کمی
از بار سنگین قلبش کم شد، انگار سکینه ای به دلش وارد شد که بهش میگفت تصمیمت درست و بی نقص بود ...
نویسنده:
#مشکات
@mahruyan123456
دلِ من دیرزمانی ست كه می پندارد
دوسـتی نیز گلی ست
مثل نیـــــلوفر و ناز
ساقه ی تُرد و ظریـــــفی دارد!
بی گُمان سنگدل است آنکه روا می دارد
جانِ اين ساقـــــه ی نازڪ را
" دانسته " بیازارد ... !
#فریدون_مشیری
🌱 @mahruyan123456
•••
میگفتن که:
ظرف بشکن،سر بشکن..
شیشه ماشین بشکن..
امّااااا...
غرور نشکن...
احساس.نشکن...
قلب نشکن...💔
نشکن...
نشکن...!!!
مواظبباشیم✨
#استادپناهیان
➬ @mahruyan123456
سـ🌸ـلاااااام
صبـح زیبـاتـون بخيـر
رنگ امـروزتون فیـروزهای
مثل تسبيح مادربزرگ كه
دور انگشتهای دستش اونو میچرخونه
و دعای خير بدرقتون میکنه
مثل سنگ فیـروزهای
مثل فیروزهای كوزه های گلی
که آب اينقدر توش خنک ميمونه
که وقتی ميخوريش حالت جا مياد
رنگ امـروزت فیـروزهای
مثل كاشیهای مسجدی كه وقتی
نگاش میکنی دلت قنج ميره
و ياد خـدا میافتی
و ميگی خدايا منو يادت نره
رنگ امـروزت فیـروزهای
مثل همين حس بودن خـدا
@mahruyan123456
دستـــم بریده باد اگر غیر خانه ات
دست طلب دراز کنم سوی دیگری
خونـــم حلال باد اگر روزی آیـــد و
دلخوش شوم به کار دگر غیر نوکری...
#اربعین 🖤
@mahruyan123456
🌙مَہ رویـــٰــان
#رمان_مذهبی #سجاده_صبر #قسمت_69 سهیل به سمت ظرف شویی رفت و مشغول شستن صورتش شد فاطمه با این که سع
#رمان_مذهبی
#سجاده_صبر
#قسمت_هفتاد
فاطمه همچنان مشغول مالش پاهای سهیل بود و ذکر میگفت که سهیل گفت:
- توانش رو داری یک خبر بد بشنوی؟
فاطمه لبخندی زد و گفت:
+ پس چی؟ اگه اون خبر اون قدر بده که شوهرم رو اینجوری خسته و کسل کرده با جون و دل حاضرم منم شریک دردش بشم.
سهیل نفس عمیقی کشید و گفت:
- فاطمه ... اخراج شدم.
فاطمه بدون هیچ عکس العملی همچنان لبخند زنان نگاهش کرد و گفت:
+همین؟
-نه ... نه تنها اخراج شدم بلکه به خاطر قراردادی که بسته بودم و پاپوشهایی که دیگران برام درست کرده بودند
مجبور به پرداخت خسارت مالی شدم، حالا باید اون خسارت رو بپردازم که ... واقعا نمیدونم از کجا ... شاید مجبور
بشم این خونه و ماشین رو بفروشم
در تمام مدتی که سهیل این حرفها رو میزد تمام حواسش به دستهای فاطمه بود تا ببینه با شنیدن این حرفها فاطمه
چیکار میکنه؟ دست از نوازشش برمیداره یا نه ... اما هیچ اتفاقی نیفتاد و فاطمه همچنان به نوازش پاهای سهیل ادامه
داد و گفت:
+ اگر خونه و ماشین رو بفروشی میتونی کل خسارت رو بدی؟
-فکر کنم بشه.
+نمی تونی صحبت کنی که خسارت رو کمتر کنن
-نمیدونم ... شاید اگر با مدیر عاملمون آقای جبلی صحبت کنم و براش توضیح بدم، با شناختی که از من داره بتونه
مبلغ خسارت رو کم کنه ...
+خوب اون طوری میتونی فقط خونه رو بفروشی، نه؟
--آره، شاید فقط با فروختن خونه همه چی حل بشه
+منم فکر میکنم آقای جبلی بتونه کمکت کنه، خوب خدا رو شکر، تا اینجاش که همه چی حل شد، حالا چرا اخراج
شدی؟
سهیل کلافه به مبل تکیه داد و گفت:
-به خاطر یک خرپولی که فکر میکرد منم مثل خودش خرم.
فاطمه خندید و گفت:
+یعنی چی؟
-یعنی هوس کرد بیرونم کنه و بیرونم کرد.
+خوب پس چرا خسارت مالی باید بدی؟ اون بیرونت کرد.
-چون همین جوری یکهونگفت بفرمایید بیرون، پاپوش درست کرد و بعد گفت به این دلیل به اون دلیل حالا
بفرمایید بیرون.
فاطمه چند لحظه ای سکوت کرد و بعد با حوله ای که با خودش آورده بود پاهای سهیل رو خشک کرد و دوباره روی
میز گذاشت و گفت:
+دردش بهتر شد؟
-چی میگی فاطمه؟ دارم میگم خونمون رفت، خونه ای که به بدبختی خریده بودیم، کارم از دست رفت و دیگه در
آمدی نداریم، زندگیم رو هواست، تو نگران پای منی؟
+منم دارم میگم سلامتی تو از صد تا خونه و ماشین و کار و پول برای من با ارزشتره ... همیشه که زندگی روی خط
مستقیم حرکت نمیکنه، هم سر بالایی داره، هم سر پایینی ... بعدش هم هر کار خدا حکمتی داره، دل بده به حکمت
خدا...
نویسنده :
#مشکات
@mahruyan123456
#رمان_مذهبی
#سجاده_صبر
#قسمت_71
سهیل نگاهی به فاطمه کرد، نفس عمیقی کشید و چشمهاش رو بست...
نمیدونست چرا، اما آروم تر شده بود، خیلی آروم تر از چند دقیقه پیش که وارد خونه شده بود، خیلی خیلی آروم
تر... تا چند دقیقه قبل احساس میکرد دنیا تیره و تار شده و اون تبدیل به یک ورشکسته مفلوک شده، اما الان
احساس آرامش میکرد، احساس میکرد همه چیز حل میشه ... گرچه هنوز اون اخم عمیق از صورتش بیرون نرفته
بود و هنوز هم دغدغه آینده زندگیش اعصابش رو بهم میریخت، اما اطمینانی که قلبش رو تسکین میداد کمکش
کرد تا به خواب سنگینی فرو بره.
*
وقتی از خانم سهرابی شنید که شیدا مدارکی داره بر اختالس و رشوه سهیل توی پروژه پارک رو به آقای جبلی نشون
داده و آقای جبلی هم ناچارا اونها رو به وکیل شرکت داده تا پیگیری کنند، تمام تنش یخ کرد، باید کاری میکرد،
فورا به کامران که وکیل دادگستری بود زنگ زد و ماجرا رو براش تعریف کرد، خانم سهرابی قبل از فرستادن اون
مدارک به وکیل شرکت همش رو اسکن کرده بود و برای سهیل فرستاده بود، سهیل هم اون عکسها رو گرفت و
رفت پیش کامران:
+این مدارک رو از کجا گیر آوردی؟
سهیل مضطرب گفت:
-منشی شرکت واسم فرستاده
+عجیبه! چقدر منشی وفاداری بوده! البته فقط به تو ...
-بس کن کامران، نظرتو در مورد مدارک بگو
+این مدارک می تونه دخلت رو بیاره
-یعنی چی؟
+یعنی کسی با داشتن این مدارک میتونه زندگیتو نابود کنه ... چند روز نرو خونه و بیا خونه ما، مطمئنا حکم جلبت رو
گرفتند.
سهیل دستی به موهاش کشید و گفت: - همه این مدارک ساختگیه و یک پاپوشه... لعنت به اون زن ...
کامران که با شنیدن اسم زن گوشاش تیز شده بود گفت:
+ کدوم زن؟
-هیچی بابا، هیچی
+سهیل من اگه همه چیزو ندونم نمیتونم کمکت کنم
-یک زن مدیر عامل شرکتمونه که با من بده و می خواست هر جور شده بدبختم کنه که داره موفق میشه.
کامران ابرویی بالا انداخت و گفت: +همین؟
سهیل کلافه گفت:
-آره همین، چطوری باید ثابت کنیم که این مدارک جعلیه؟
+جعلی نیست، امضای تو پاشه.
-اما من اونجا رو امضا نکردم
+آروم باش سهیل ... من باید بیشتر بررسی کنم ... سها کارگاهه زنگ میزنم بیاد خونه، تو فعلا برو خونه ما و تا وقتی
که بهت نگفتم دورو بر خونه خودتون پیدات نشه، با فاطمه هم تماس بگیر و ماجرا رو بهش بگو ... ممکنه با حکم
جلبت برن دم در خونتون، بهتره فاطمه خونه باشه، بگو بهشون بگه تو رفتی مسافرت.
-اگه بخوان خونه رو بگردن چی؟ فاطمه که تنهاست.
+اولا بعیده که بخوان بگردن، چون با حکم جلب فقط یک بار میشه خونه ای رو گشت و اونها این فرصتشون رو به
همین راحتی از دست نمیدن، بعدم به فرض محال که بخوان بگردن، پلیس همراهشونه دیگه، نگران نباش... من
پیگیر کارت میشم و تمام تلاشم رو برای تبرئت میکنم... اما ...
-اما چی؟
کامران سکوت کرد و باز هم به تماشای مدارک مشغول شد، سهیل کلافه گفت:
- خوب بگو اما چی؟
+نمیتونم الان نظری بدم، اما حدودا میتونم بگم دستم خیلی خالیه ...
سهیل نفس تندی کشید و لیوان آب رو تا ته سر کشید...
نویسنده :
#مشکات
@mahruyan123456
#رمان_مذهبی
#سجاده_صبر
#قسمت_72
بسته ای که به دست محسن رسیده بود کمی نگرانش کرده بود، بی نام و نشون بود، معلوم بود چیزی که توشه نامه
نیست، رو به مش رجب گفت:
- مرسی، می تونی بری
مش رجب هم بیرون رفت و در رو بست.
با باز شدن در پاکت، یک نامه و یک سی دی بیرون افتاد، محسن نامه رو
برداشت و شروع کرد به خوندن:
+سلام آقای خانی
امیدوارم بعد از خوندن این نامه به خاطر حفظ آبروی من هم شده نامه رو از بین ببرید.
من شیدا فدایی زاده هستم. نمی تونستم رو در رو باهاتون صحبت کنم چون شرم وحیا مانع این کار میشد، بنابراین
ترجیح دادم براتون نامه بنویسم. لطفا در مورد این نامه به هیچ کس علی الخصوص برادرم چیزی نگید.
من چند وقت پیش با مردی آشنا شدم به اسم سهیل نادی، ایشون به من ابراز علاقه کرد و من بی خبر از اینکه
ایشون همسری دارند به عقدشون در اومدم، قرار بود قضیه جور دیگه ای پیش بره و بعد از مدتی با هم ازدواج کنیم،
اما بعد از مدت کوتاهی فهمیدم که این مرد یک شیاد بسیار حرفه ای است که با گول زدن دخترهای ساده ای مثل
من به دنبال جمع آوری پول و ثروته، خدا رو شکر میکنم که این موضوع خیلی زود برملا شد و من از گردابی که
گرفتارش شده بودم نجات پیدا کردم.
این تنها بخشی از وجود اونه، اون یک کلاه برداره که از یک پروژه میلیونی
که شرکت ما برعهده گرفته بود مبالغ زیادی اختلاس کرده و به جیب زده و خیلی چیزهای دیگه که مدارکش رو
میتونید بعدا خودتون توی سی دی مشاهده کنید . البته امیدوارم اصل امانت داری رو رعایت کنید.
اما دلیل این که این موضوع رو به شما گفتم اینه که همسر آقای نادی توی کارگاه شما کار میکنند، امیدوار بودم شاید
شما بتونید کمکش کنید، اون زن هم مثل همه زنهای دیگه اسیر دستهای اون مرد بی همه چیزه و جرات نداره اسمی
از طلاق بیاره چون به شدت از شوهرش میترسه و ممکنه جون خودش و بچه هاش به خطر بیفتند، از طرفی برادر و
پدری نداره و دست کمک من رو هم رد کرده، من می دونم در خواست بسیار زیادیه، اما با شناختی که من از شما
دارم مطمئنم هیچ وقت یک انسان مظلوم رو به حال خودش رها نمیکنید. من دلم برای اون دختر میسوزه پس
دوستانه خواهش میکنم کمکش کنید.
اسم اون خانم فاطمه شاه حسینیه. تمام مدارکی رو که حرفهای من توی این نامه رو ثابت میکنه توی اون سی دی
هست. میتونید مطمئن شید. امیدوارم من رو ببخشید. من شکست خورده ای ام که حال خانم شاه حسینی رو درک
میکنم، پس خواهش میکنم کمکش کنید.
با تشکر از زحمات شما.
شیدا فدایی زاده
وقتی نامه تموم شد، محسن احساس کرد هیچی متوجه نشده، دوباره نامه رو خوند، سه بار، چهار بار، باز هم خوند ...
اما باورش نمیشد، فورا سی دی رو توی کامپیوتر گذاشت و مشغول تماشا شد، مدارک صیغه نامه، عکسهایی از
ازدواج شیدا و سهیل، طلاق شیدا و فیلمها و عکسهای دیگه از سهیل و دختران دیگه هم توی سی دی بود ...
محسن نمی تونست باور کنه، فشارش حسابی افتاده بود، فورا یک قند توی دهنش انداخت و برای بار هزارم نامه رو
خوند. با خودش گفت:
-این دختر چی داره میگه، چطور همسر فاطمه میتونه همچین آدمی باشه؟ مگه ممکنه؟ .... چرا
چیز عجیبی در رفتار فاطمه ندیده بود؟! حتما شوخی کرده ... نه ... ممکن نیست ... همش دروغه ...
نامه رو پرت کرد روی میز و دوباره مشغول تماشای سی دی ها شد... وقتی به عکس فاطمه و سهیل و دو تا بچش
رسید، عکس رو بزرگ کرد، خودش بود، همون مردی که توی بقیه عکسها بود ... یعنی خود فاطمه هم میدونه و دم
نمیزنه؟!! چطور می تونه همچین مردی رو تحمل کنه ... من باید چیکار کنم ... چطور می تونم کمکش کنم؟ ... خدای
من ... فکر میکردم خوشبخته ... اما ...
نویسنده :
#مشکات
@mahruyan123456
🌺🦋🌸
یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
میسپارم به تو از چشم حسود چمنش
گر چه از کوی وفا گشت به صد مرحله دور
دور باد آفت دور فلک از جان و تنش
☘ #حافظ
@mahruyan123456
چــشمـ خــود بســتمــ;
کــ دیگـــر چـشمــ مستشــ ننگرمـ]
🍃
ناــگهانــ/
دلــ داد زد🍁
دیــوانــهـ مــن میبینمشـــ🍂
#شهــریار
#روز_شعر_و_ادب_فارسی
#بزرگداشت_استاد_شهریار
@mahruyan123456 🌱
🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹
🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃
🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹
🌹🍃🌹🍃🌹
🌹🍃🌹🍃
🌹🍃🌹
🌹🍃
🌹
#رمانزیبایطهورا
#رمانآنلاینبهقلمدلآرا
#پارتچهارم
فرصت را غنیمت شمرده و ضربه ای محکم به ساق پایش زدم ، و کیفم را برداشته و به طرف در دویدم .
و دستگیره را به طرف پایین فشار میدادم تا باز شود ، !!
خدا خدا می کردم که قفل نباشد!
چندبار بالا و پایین کردم و به هر طریقی بود باز شد و تمام قدرتم را در پاهایم ریخته و به طرف پله ها می دویدم !
انقدر هول شده بودم که حواسم نبود با آسانسور بروم .
با هزار جان کندن پله ها را پایین آمدم...
و نایی برایم نمانده بود.
سینه ام به خس خس افتاده بود .
و نفسم یاری نمی کرد ...
یه حمله ی خفیف رو از سر گذروندم .
این بیماری هم شده بود همدم و همیار من !
تا وقتی زنده بودم باید تحمل می کردم .
اسپری را جلوی دهانم گذاشته و نفس عمیق کشیدم .
نفس که کم می آوردم مرگ را به چشم خودم می دیدم !
چقدر مادر بیچاره ام نگران حال و روز من بود !
از همان بچگی همیشه مراقبم بود ...
طاقت دل نگرانی اش را نداشتم، کم غم و غصه نداشت ...
باورم نمی شد، که چطور جان سالم به در بردم ، جان را که پیش کش آبرویم می کنم !
بیشتر از هر چیزی نگران عفت و آبرویم بودم که در خطر بود !
یاد جمله ی مادرم افتادم که می گوید : خدا همیشه هوای بنده هاش رو داره !
هیچ وقت فراموششون نمی کنه!
آخرین لحظه که حس می کنی دیگه به آخر خط رسیدی خدا دستت رو می گیره !
گرچه اعتقاداتم خیلی وقت بود که کمرنگ شده بود اما قطع به یقین که فقط خدا کمکم کرد تا لکه ی ننگی به بار نیاورم و نجاتم داد !
گوشی شکسته و درب و داغونم رو از کیفم در آورده و شماره ی سارا رو گرفتم .
باید یک دل سیر فحشش می دادم تا کمی آروم بشم دختره ی روانی !؟
بعد از چند بوق صدای خنده بلندش گوشم را پر کرد : الو ...سلام چطوری! خوش می گذره با آقای دکتر !
فریاد زدم و با عصبانیت گفتم : زهر مار ، دختره ی بی شعور ؛ چی فک کردی راجب من هاااااان ؟
یعنی دیگه انقد خوار و ذلیل شدم که تن به همچین خفتی بدم!
--خب بابا ، یواش تر ، پیاده شو با هم بریم! مگه خودت نگفتی یه کار خوب نون و آب دار می خوای ! نگفتی یه هر کاری باشه انجام میدی !
منم واست پیدا کردم . پول خوبی هم گیرت می اومد !
دِآخه دیوانه ی احمق!!! من گفتم کار ! نگفتم که خود فروشی ! تو عقلت کجا رفته .؟
گفتم هر کاری ؟ نگفتم هرزگی و بی بند باری !؟ منو امروز تا مرز مردن پیش بردی همش به خاطر خریت تو !!!
--اصلا خوبی به تو نیومده ! آخرش که چی طهورا ؟! تو که باید یه جوری پول دیه رو جور کنی چه فرقی می کنه از چه راهی باشه مهم اینه که بتونی بدستش بیاری.
اون آقای دکتر واسه هر شبی که باهاش باشی، شبی سی تومن به پات می ریزه خب آخه خوبه اون عقلت هم به کار بندازی .
تا کی می خوای سگ دو بزنی ! با اون وضع بیماریت!
اینو قبول می کردی اصلا شاید بعدا باهاش ازدواج هم کردی!
اونوقت یک طرف تهران رو به نامت می کرد ...
انقد خر نباش!!
به حرفام فکر کن ...
خزعبلاتت تموم شد ؟ من دیگه باید برم توام نمیخواد به فکر من باشی!
واسه خودم متاسفم که با همچین آدمی دوستم ...
تلفن را قطع کردم و منتظر ادامه ی چرندیاتش نماندم !
آره من پول لازم بودم! برای دیه ی پدرم!
برای آزاد شدن اون پدر زحمت کش !
یک ساله دارم سگ دو میزنم ...
اما کار نیست ...
اگر همون شرکت رو که می رفتم تعدیل نیرو نمی کرد الان سر کارم بودم ...
اینم از شانس بد من بود ...
ادامه دارد ...
#رمانزیبایعاشقانهمذهبیواجتماعی
#طهورا
به قلم ✍ دل آرا
❌کپی رمان حرام است ❌
@mahruyan123456 🍃
برای سهولت در خواندن خاطره #پاکترازگل لینک قسمت ها رو براتون اماده کردیم❤️😍
پارت اول👇🏻
https://eitaa.com/mahruyan123456/2216
پارت بیست و پنج 👇🏻
https://eitaa.com/mahruyan123456/3062
پارت پنجاه 👇🏻
https://eitaa.com/mahruyan123456/4033
پارت هفتاد و پنج 👇🏻
https://eitaa.com/mahruyan123456/4628
پارت صد 👇🏻
https://eitaa.com/mahruyan123456/5437
پارت آخر 👇🏻
https://eitaa.com/mahruyan123456/5990
❌ کپی خاطره ممنوع و پیگرد دارد❌
لینک پارت های رمان انلاین و تموم شده ی عشقی از جنس نور ♥️✨
عاشقانه ای جذاب و مذهبی 😍😉
لینک پارت اول👇🏻
https://eitaa.com/mahruyan123456/458
لینک پارت بیستم 👇🏻
https://eitaa.com/mahruyan123456/487
پارت چهلم 👇🏻
https://eitaa.com/mahruyan123456/840
پارت شصتم 👇🏻
https://eitaa.com/mahruyan123456/1277
پارت هشتاد 👇🏻
https://eitaa.com/mahruyan123456/1885
پارت آخر
https://eitaa.com/mahruyan123456/6655
❌ کپی ممنوع و پیگرد قانونی دارد ❌
🌙مَہ رویـــٰــان
#رمان_مذهبی #سجاده_صبر #قسمت_72 بسته ای که به دست محسن رسیده بود کمی نگرانش کرده بود، بی نام و نش
#رمان_مذهبی
#سجاده_صبر
#قسمت_73
محسن نمی تونست به همین راحتی قبول کنه که حرفهای فدایی زاده راست باشه، این دختر رو زیاد نمیشناخت، از
ته دلش دعا میکرد حرفهاش اشتباه باشه... اما دلش میخواست هر جور که شده در موردش تحقیق کنه... شاید واقعا
فاطمه نیاز به کمک داشته باشه!!!
شیدا که حمله همه جانبه خودش رو شروع کرده بود، با فرستادن این نامه و عکسهایی که تونسته بود از گذشته
سهیل گیر بیاره قصد داشت محسن رو هم وارد زندگی فاطمه کنه، میخواست هر جور شده فاطمه رو هم از سهیل
بگیره، میدونست از دست دادن پول و خونه و زندگی برای سهیل اونقدر سخت نیست که بفهمه فاطمه رو از دست
داده ...
شیدا فدایی زاده که نتیجه یک اشتباه سهیل بود، خوشحال بود و مصمم...
تحقیقات محسن نشون میداد مدارک توی سی دی درسته و سهیل نادی مورد اتهامه و شاکیانش با حکم جلب
دنبالش میگردند، باورش خیلی سخت بود، با خودش فکر میکرد چطور فاطمه میتونه همه این قضایا رو بدونه و
همچنان با این روحیه بیاد سر کار؟ توی این مدت که در حال تحقیق بود حسابی فاطمه زیر نظر داشتش ولی فاطمه
مثل همیشه آروم و سر به زیر بود، هر روز سر وقت می اومد، با خواهر شوهرش مثل یک دوست صمیمی رفتار
میکرد، موقع اذان اولین نفری بود که وارد نمازخونه میشد، با همه با مهربونی رفتار میکرد، لبخند از لبانش جدا
نمیشد و ... مگه ممکن بود؟ این همه مشکلات و این همه بی خیالی؟!!!
نمیدونست باید چیکار کنه، دلش میخواست با فاطمه حرف بزنه، اما از این میترسید که غرور فاطمه شکسته بشه،
شاید چون خودش خواستگارش بوده، فاطمه میخواست جلوش نشون بده که زندگی خوبی داره، و وقتی اون بخواد
بهش بفهمونه که میدونم زندگیت چقدر داغونه غرورش بشکنه ... نمیدونست ...
اما باید کاری میکرد، برای همین
شماره وکیلش رو گرفت و مشغول صحبت شد ...
***
دو هفته گذشته بود و کامران هنوز هم نتونسته بود حکم جلب سهیل رو باطل کنه، سهیل عین یک زندانی توی خونه
سها بود و توی این مدت نه فاطمه رو دیده بود و نه بچه هاش، بهش خبر داده بودند که به شدت مراقب فاطمه اند تا
هر طور شده جای سهیل رو پیدا کنند.
بی تاب بود و نگران، بی تاب دیدن زن و بچش و نگران آینده زندگیش،
بالاخره فکری به ذهنش رسید و ...
از طرف دیگه فاطمه دلش برای سهیل تنگ شده بود، نگران آینده زندگیش بود، خسته بود از تلفنهای تهدید آمیزی
که هر روز بهش میشد و میگفت سهیل رو میکشه، نگران بچه هاش بود، تامین زندگیشون و آیندشون ... مطمئن بود
راهی هست، اما چطور باید این مشکل رو حل میکردند؟! با وجود خستگی زیاد مشغول گردگیری اتاق شده بود تا
شاید سرش گرم بشه و بتونه از این مشغولیت فکری رها بشه که دستش خورد به یک پاکت که زیر کشوی کمدش
قایم شده بود، یادش نمی اومد پاکت چیه، بیرونش آورد و با دیدن اون سی دی های کذایی دوباره خاطره اون روز و
اون تصاویر و اون فیلمها براش زنده شد ... قلبش لحظه ای تیر کشید، اون قدر درد تیرش زیاد بود که سی دی ها از
دستش افتادند، روی زمین نشست و محکم به سینش چنگ زد، برای اولین بار بود که همچین دردی احساس
میکرد... با خودش تکرار میکرد:
+نه فاطمه ... نذار چیزی از پا درت بیاره ... طاقت بیار... اما هیچ چیز سر جاش نیست
... هیچ چیز درست نیست ...
گریش گرفته بود، اشکهاش سرازیر شد و گفت:
+از هیچ چیز مطمئن نیستم ... نه سهیل ... نه زندگیم ... نه آیندم ...
مشغول شکایت کردن بود که صدای زنگ خونه بلند شد، دست از شکایت برداشت و مکثی کرد ... با اینکه بلند
شدن براش سخت بود، اشکهاش رو پاک کرد و لبه تخت رو گرفت، یا علی بلندی گفت و از جاش بلند شد.
علی که
آیفون توی دستش بود گفت:
- مامان میگه پست چی ام.
نویسنده :
#مشکات
@mahruyan123456