به‌مناسبت درگذشت پیرغلام آستان سیدالشهداء (ع) #حاج_سیدحسین_عرب نوای عشق مولا، طیب الله دل بی تاب و شیدا، طیب الله و حالا بعد عمری روضه خوانی بگوید بر تو زهرا: طیب الله ✍ #محمدحسین_رحیمیان

#حضرت_رسول_اعظم_صلی_الله_علیه_و_آله #شهادت #مربع_ترکیب پیچیده بوی غم  همه جا وامحمدا عرش خدا گرفته عزا  وامحمدا گریان دو چشم ارض و سما ، وامحمدا امشب شده است نوحه ی ما وامحمدا بر غربت پیمبرمان گریه می کنیم محض رضای مادرمان گریه می کنیم دنیا چه کرد با زحمات پیمبرش امشب میان عرش زَنَد حمزه بر سرش ای روزگار پست ...که می گشت باورش روزی شوند قاتل آقا دو همسرش مّردم ! رسول عالم و آدم شهید شد رحلت نکرد احمد خاتم ، شهید شد اصحاب ، پشت پا به حق آسان زدند ، آه چه زود دم ز دولت شیطان زدند آه آتش به جان عالم امکان زدند آه بر روح وحی ، تهمت هذیان زدند آه ای دیده بر محمد مظلوم گریه کن با چار کعبه زاده ی معصوم گریه کن دوران حق کشی ِ زمانه شروع شد دوران کفر خانه به خانه شروع شد توهین به صد دلیل و بهانه شروع شد دوران تلخ دفن شبانه ، شروع شد ای روزشان سیاه ، نبی شد شبانه دفن یک تن نگشت یار علی ، در زمان دفن مولای ما به سوگ برادر نشسته است جایش ببین که بر روی منبر نشسته است روباه جای شیر دلاور نشسته‌ است آتش به جان حضرت کوثر نشسته است امت ز یاد برده چه راحت غدیر را دادند زود اجر رسول و امیر را چیزی نمانده تا که شود یاس بی قرار قنفذ رسد به نان و نواهای بی شمار آتش گرفت میخ در از آه ذوالفقار آمد خزان فاطمه در اول بهار چیزی نمانده تا که بماند از او خیال گردد جوان خانه ی مولا قدش ، هلال چل بی حیای پست و لعین ، آه فاطمه بی حرمتی به صاحب دین ،آه فاطمه پهلو شکسته، زار و حزین ، آه فاطمه دو گوشواره ، روی زمین  آه فاطمه چیزی نمانده تا که زند ناله از جگر : فضه برس به داد دل مادر و پسر یا ایها الرسول شود حق تو ادا گاهی میان کوچه و گاهی به کربلا وای از غروب روز دهم ، وامحمدا شمشیر ،کهنه خنجر و سر نیزه و عصا آه از دمی که ناله زند زینب حزین : "ای مونس شکسته دلان حال ما ببین #محمدحسین_رحیمیان

#مادرعباس قدم اگر خمید، فدای سر حسین جانم به لب رسید، فدای سر حسین   ام البنین سابق این شهر عاقبت شد مادر شهید، فدای سر حسین   یک چند وقتی است در این شهر هیچ کس لبخند من ندید، فدای سر حسین   هر جملۀ بشیر مرا پیر کرده است مویم شده سفید، فدای سر حسین   گلچین چهار تا گل گلخانۀ مرا چه وحشیانه چید، فدای سر حسین   هر شب به یاد عمر کم ناز دانه ها اشکم به رخ چکید، فدای سر حسین   هر شب به یاد تشنگی کودک رباب خواب از سرم پرید، فدای سر حسین   عباس پاسبان حرم شد به جای من دستش اگر برید، فدای سر حسین   گویند جا شده به مزار محقری آن قامت رشید، فدای سر حسین   شاعر: #محمدحسین_رحیمیان

#حضرت_موسی_بن_جعفر_شهادت #امام_کاظم_شهادت شکر آن ربی که نعمت داد بر ما این چنین با دعای مادر و لطف امیرالمومنین شد تمام دلخوشی مردم ایران زمین سفره موسی بن جعفر، سفره ام البنین بارها دیدیم ‌وقتی کار غم بالا گرفت دست ما را روضه ی باب الحوائج ها گرفت سهم ایران لطف ِ موسای بنی الزهرا شده مشهد و شیراز و قم سه کاظمین ما شده تشنگی یعنی چه وقتی یار ما دریا شده هر در بسته به روی مردم ما وا شده غیر آقا از کسی عزت نمی خواهیم ما جز ولیعهدش ، ولی نعمت نمی خواهیم ما چشم بد از این همه آقایی ات ، آقا به دور از فدک گو غاصبینش را بلرزان بین گور چهارده سال استقامت کردی ای شیر غیور آبروها بردی از اهل زر و تزویر و زور هر چه گردد ، عزتت آقا دو چندان می شود "یوسف از دامان پاک خود به زندان می شود" غرق دنیایم خودت غرق هوالهو کن مرا غیر عشقت فارغ ِ از هر هیاهو کن مرا کن مرا آزاد از من ، بنده او کن مرا مثل آن بدکاره از این رو به آن رو کن مرا نوکرت از دست رفت آقا کمک ! آقا دخیل حضرت موسا مسیح ِ کاظمینی ها دخیل حضرت موسای ما قعر سجون را طور کرد کوه صبرش چشم فرعون زمان را کور کرد او سیه چال بلا را نور فوق نور کرد خون دل ها خورد و از شیعه بلا را دور کرد او بدی ها دید اما با کسی بد تا نکرد مرگ خود را خواست اما لب به نفرین وا نکرد باز هم زنجیر با هارون تبانی می کند بی قرارت کینه ی سندی ِ جانی می کند لال گردد ؛ باز دارد بد دهانی می کند یاس را سیلی دوباره ارغوانی می کند بی هوا زد ، بی هوا زد ، بی هوا زد بی هوا دم گرفتی زیر لب ، یا فاطمه ، یا مجتبی تو چه دیدی که رمق رفت از نگاهت ، آه آه بوی زهرا پر شده در قتلگاهت ، آه آه اشک خون ریزد لبت ، از آه آهت ، آه آه با عبا گیرد نگهبان اشتباهت ، آه آه خوب شد معصومه جانت ، نیمه جانی ات ندید غرق زخم و غرق خون و قد کمانی ات ندید بعد تو اینجا سر پیراهنت دعوا که نیست جسم تو بر جسر بغداد است زیر پا که نیست ساق مرضوض ِ تو کار ِ نعل مرکب ها که نیست حرفی از  آوارگی ِ طفل بی بابا که نیست بعد تو سیلی جواب ِ دیده گریان نبود گوش شیطان کر ، زنی بر ناقه ی عریان نبود #محمدحسین_رحیمیان

به مناسبت ۲۸ رجب المرجب سال‌روز #خروج_کاروان_امام_حسین_ع_از_مدینه_به_سمت_مکه فلک خون از دو چشم تر بریزد ملک از این مصیبت پر بریزد مدینه بی حسین ای داد بیداد چه خاکی بعد از این بر سر بریزد #محمدحسین_رحیمیان

#حضرت_اباالفضل_ولادت دلی که عشق در آن جا نگیرد سراغ از عالم بالا نگیرد خدا را شکر اصلا بین ما نیست کسی که دامن مولا نگیرد نشد یک لحظه هم درمانده باشیم خدا عباس را از ما نگیرد به لب داریم ذکر یا ابالفضل چرا دست دعای ما نگیرد ؟! کسی که رفت زیر این علامت سراغ از جنت الاعلا نگیرد در این دنیا چه مومن ؛ چه گنهکار نشد که حاجت از سقا نگیرد وفا تنها شود معنی ابالفضل رفیق بی کسی یعنی ابالفضل سعادت گشت با ما همدم امشب جهان آزاد شد از هر غم امشب علی با ذکر ای جانم ابالفضل خریده خوب و بد را درهم امشب بیا صاحب زمان وقتش رسیده ابالفضلی شده یک عالم امشب به روی گنبد ارباب عالم تماشایی است رقص پرچم امشب ابالفضل یا ابالفضل یا ابالفضل نوای بازدم گشت و دم امشب رسیده حضرت باب الحوائج مبادا از خدا خواهی کم امشب امید نا امیدی هاست عباس پناه آخر دنیاست عباس دل و جان بنی الزهرا رسیده ادب را بهترین معنا رسیده خدا لرزانده جان دشمنان را یل با غیرت مولا رسیده به ما عیدی بده زهرا ،  دوباره علی عالی اعلا رسیده ملائک فطرسی دیگر بیارید حسین روز تاسوعا رسیده زسقاخانه ها حاجت بگیرید که امشب حضرت سقا رسیده زمین کربلا چشم تو روشن کس و کار حسینی ها رسیده رسیده حیدر گردان ارباب همان اول بلاگردان ارباب الا یا ایها الساقی ابالفضل تو نور چشم عشاقی ابالفضل ز سرتا پا علی مرتضایی بدون هیچ اغراقی ابالفضل چگونه محو گشتی در حسینت که این گونه شدی باقی ابالفضل فقیری بهتر است از پادشاهی اگر تو مرد انفاقی ابالفضل چه کردی که خدا از هر نژادی به تو داده است مشتاقی ابالفضل بهشت افتاد از چشم ، آن زمان که شدی در کربلا ساقی ابالفضل تو ای ساقی چه در پیمانه داری چه کردی یک جهان دیوانه داری غلامیت برای ما مدال است ابالفضلی شدن اوج کمال است چه باید گویم از تو که وجودت مبرّا تا ابد از هر مثال است فلک بر ماه خود دیگر نکن فخر علی ماهش مبرّا از مثال است تو ما را نوکر ارباب کردی حسینی بودن ِ بی تو ، محال است بگویم از کدامین مهربانیت ؟! زبان از شکر الطاف تو لال است دعا کن محو خوبی هات باشم شهید ِ روز تاسوعات باشم تو اوج روضه های کربلایی شده سقایی ات چه ماجرایی تو شرمنده ترین مرد جهانی که امّید همه شرمنده هایی مگر غیر از وفا از تو چه دیدند که در حقّت چنین شد بی وفایی ندارد که صدا ، یک دست اما تو بی دستیت هم دارد صدایی به فریادت رسید از عرش زهرا تو را تا زد ، عمود بی هوایی دو چشمت بسته شد ، وا گشت راه ِ جسارت ، ظلم ، غارت ، بی حیایی .... هنوز اهل حرم چشم انتظارت هنوز از علقمه آید صدایی 《خداوندا علمدارم نیامد یگانه یاور و یارم نیامد 》 #محمدحسین_رحیمیان

#امام_زمان_مناجات من همان چشم امید امت پیغمبرم مهدی صاحب زمانم ، بی کسان را یاورم وارث بر حق تیغ ذوالفقار حیدرم آمدم دنیا برای انتقام مادرم اهل عالم الگوی من هست زهرا مادرم از فلانی و فلانی آبروها می برم می شود این عالم از دلدادگی سرشار باز می شود بخت همه بیچارگان بیدار باز می شود در خانه ها عشق و صفا بسیار باز می شود تکرار، عدل حیدر کرار باز بدترین ها دور گردد ، بهترین دوران رسد من به دنیا آمدم تا حق به حق داران رسد آمدم تا کشتی دین ، روی بر ساحل کند حق رسیده تا که باطل را به زیر گِل کند باز محشر در جهان نام ابوفاضل کند انقلاب کربلا را کار من کامل کند شاهکاری می کنم چون خیبر و بدر و حنین من به دنیا پا نهادم ، یا لثارات الحسین من به دستور خدا کار خدایی می کنم من شکسته بال و پرها را هوایی می کنم مثل جدم از همه مشکل گشایی می کنم من تمام این جهان را کربلایی می کنم چشم امّید قیام زینب کبری منم مقصد پایانی کشتی عاشورا منم وعده ام با مجتبایی های امت در بقیع هر دوشنبه می شود معنا قیامت در بقیع شیعه گریه می کند یک روز ، راحت در بقیع روضه می گردد به پا ، ساعت به ساعت در بقیع کن مهیای ظهورم آستانت را بقیع می کَنَم شر ِ تمام دشمنانت را بقیع من قرار بی قراران ، من امید نا امید قبل خلقت داده حق ، روز ظهورم را نوید اولیا که جای خود ، در انبیا دارم مرید حضرت صادق ز جا برخاست تا نامم شنید ای مسلمانان ! همه اسلام یاری من است زاهدان! طاعت فقط چشم انتظاری من است تشنگان من آبم و هر چه به غیر از من سراب آی سائل از کسی جز من نمی گیری جواب هست آمینم کلید هر دعای مستجاب رو مزن بر هر سیه رو ، شب ندارد آفتاب نیست حرف از آشنایی تا که من در غربتم روز دنیا را سیه کرده است شام غیبتم آی مردم نیمه شعبان های سابق پس چه شد ندبه ها و جمعه های غرق هق هق پس چه شد در غم معشوق ، بی تابی عاشق پس چه شد صبح ها و چله ها و عهد صادق پس چه شد جان فداها یادتان رفته چرا جانانتان بوی هر چه غیر یوسف می‌دهد کنعانتان الامان از بی وفایی ، وای بر بی عارها چون حسن از دوست و دشمن کشم آزارها آه افتاده عقب امر ظهورم بارها رسم یاری این نبود ای یارها ، ای یارها در نیاید از فراق من چرا فریادتان غافلید از من که هستم لحظه لحظه یادتان خوش به حال آنکه دردش چشم خونبار من است شعبه ای از کربلا در قلب انصار من است در زمین هر جا حسینیه است ، دربار من است هر که کارش گریه بر زینب بُود یار من است اهل عالم عمه ما در اسارت پیر شد عمه ما دست هایش بسته با زنجیر شد اهل عالم عمه ما غم فراوان دیده است اهل عالم عمه ما داغ طفلان دیده است اهل عالم عمه ما شام ویران دیده است اهل عالم عمه‌ ما چوب و دندان دیده است اهل عالم عمه ما دل پریشان گشت آه اهل عالم عمه ما سنگ باران گشت آه #محمدحسین_رحیمیان

#حضرت_قاسم_علیه_السلام السلام ای قاسم داماد یا ابن الکریم مرد میدان ، شاخه شمشاد یا ابن الکریم همچو عباس و علی اکبر ، حسین و مجتبی پهلوان بودی تو مادر زاد یا ابن الکریم با ابالفضل است حسابش ، نه کرام الکاتبین هر کسی که با تو در افتاد یا ابن الکریم مرگ در راه عمو را گفتی احلی من عسل عشق را این حد ، که یادت داد؟ یا ابن الکریم بس بود در مدح و توصیفت همین که داشتی چون ابالفضل علی استاد ، یا ابن الکریم ازرق شامی شده با همتت خانه خراب تا قیامت خانه ات آباد یا ابن الکریم تا ابالفضلی شود قدت ، شبیه غیرتت نعل ها بر جان تو افتاد یا ابن الکریم جان نجمه بیشتر از این عمو را دق نده زیر دست و پا نزن فریاد یا ابن الکریم #محمدحسین_رحیمیان

#شاعر : #محمدحسین_رحیمیان      #نوع_شعر : #مدح_وولادت_امام_حسن_مجتبی_علیه_السلام     #وزن_شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن      #قالب_شعر : #ترکیب_بند     من کـویـرم آمـدم تا ابـر بـارانـم کـنـنـد            آتـشـم اما در این شب‌ها گـلسـتانـم کنند شب به شب این در زدن‌ها کار خود را می‌کند             هر چه باشم درد، در این ماه درمانم کنند من گناهم هرچه هست از نا امیدی کمتر است             غرق عصیانم، الهی غرق غفرانم کنند مست دنیایم ولی این شب‌نشیـنی‌ها مرا             مستِ مستِ مست از سبحانَ سبحانم کنند هرچه باشم از محالات است در این بارگاه             بی‌محـلی بر من و حال پـریـشانـم کـنند چهارده شب من در این خانه گدایی کرده‌ام             تا که امشب آستان بوسِ حسن جانم کنند ظلمت محضم ولیکن رو به ماه آورده‌ام بر خـدای دست و دلبازان پـناه آورده‌ام ریخت عالم را بهم، دست عطای مرتضی             هر که را دیدم شده امشب گدای مرتضی ثـانیه ثـانـیه امـشب به گـل روی حـسن             مرده زنده می‌کند دارالـشـفای مرتضی آی دنیا بعد از این ازفقردیگربیمه ای              آمده مشکـل‌گـشـای بـچـه‌های مـرتضی لشکر باطـل چه آید بر سرش، الفـاتحه             فاطمه آورده سرلشکـر برای مـرتضی آمـده تـا روزهای تـلـخ را شـیـرین کند             آمده غـوغـا نـمـایـد پـا به‌پـای مرتضی کار تزویر و نفاق و ظلم و فتنه زار شد عالمی مبهوت این شاه و سپه سالار شد ای مبارک ماهِ این ماه مبارک ، یا حسن             آمدی و با تو شد جود و کرم معنا حسن آشـنا و غـیر نـشـنـاسد مـرام فـاطمی‌ت             ای دلت دریاتر از دریاتر از دریا حسن ای که بر زهرا تواول بار مادرگفته ای              ای بزرگ و ای سرآغاز بنی‌الزهرا حسن شیر مرد معرکه، سردار صفین وجمل              هر کسی که با تو در افتاد شد رسوا حسن ای که زد صلح تو طعنه تا ابد بر هر چه جنگ             هرچه آید پیش، باشد پرچمت بالا حسن اولین شاگرد و شاگـرد اول مـولا تویی مرشد شیران بی‌تکـرار عـاشورا تویی ای همیشه چاره سازم دوستت دارم حسن             سـرور بـنده نـوازم دوسـتت دارم حسن همدمم، سنگ صبـورم، ای پـناه آخـرم             محرم هر درد و رازم دوستت دارم حسن مهربان آقای من یک بار هم در خانه‌ات             رد نشد دست نیازم دوستت دارم حسن بارها با نام تو در طـرفـة‌العـیـنی فـقـط             طی شده راه درازم، دوستت دارم حسن هرکه خواهد هر چه گوید من مسلمان توأم             ای نیازم، ای نمازم، دوستت دارم حسن من به مردم گفته‌ام دارم رفاقت با حسن آبـرویم را نـبـر روز قـیـامت یا حـسـن یا معـز الـمؤمنین ای خسته از کـفـارها             آمده جـانت به لب از ظاهـر دیـن‌دارها آی لعـنت تا قـیـامت برمرام روزگار              هیچ کس یـاور نـشد بر یـاور بی‌یـارها هم به مسجد، هم به خانه، هم میان کل شهر             خوب حقت را ادا کردند ای گل، خارها ای شهید مـاجـراهای مگـوی روزگـار             تا ابـد شـرمـنـدۀ تو کـوچـه‌هـا دیـوارها شاهِ افـلاکی من، حـتی مـزار خاکی‌ات             می‌زند طـعـنـه به کـل کـاخ‌ها دربـارها ای شهید کوچه‌ها، تنهاتر از مولا حسن چشم ماهی‌های دریا از غمت دریا حسن

#حضرت_معصومه_سلام_الله_علیها ما نبودیم و دل ما بود جای اهل بیت شکر حق شد کار و بار ما ثنای اهل بیت شکر حق تا پای جان هستیم پای اهل بیت ما همه هستیم تسلیم رضای اهل بیت زیر دین حیدر و زهرای ایرانیم ما بنده معصومه خاتون و رضا جانیم ما ساقیا کوثر بده ، خیر فراوان آمده مژده از قم می رسد بانوی ایران آمده زینب کبرای آقای خراسان آمده قبله گاه دختران نسل سلمان آمده آمده تا بر کنیزان علی یاور شود مثل زهرا مثل زینب شیر زن پرور شود جان ما قربان این دریای عشق و گوهرش هست آری معجز موسای ما این دخترش هر زمان گردد رضا دلتنگ روی مادرش زائر زهرا شود با یک نظر بر خواهرش من یقین دارم نیاورد و نمی آرد خدا حضرت معصومه ای تر از علی موسی الرضا این کریمه هست سر تا پا شبیه مادرش می دهد بوی نجف این خاک عالِم پروَرَش می شود العبد ، بهجت با گدایی درش ما که جای خود همه علامه هامان نوکرش تا قیامت شیعه اثنی عشر ممنون اوست کل توضیح المسائل های ما مدیون است هر که سلطانش رضا شد رعیت معصومه است هر چه ما داریم ، لطف هجرت معصومه است راه آزادی ِ زن در عفت معصومه است فقه ما کل اصولش حضرت معصومه است حضرت معصومه در ایران نمی آمد اگر ما نبودیم عاشق زهرا و حیدر این قَدَر دختر باب الحوائج زود حاجت می دهد قبل حاجت خواستن بی هیچ منت میدهد هیچ می خواهیم ما و بی نهایت می دهد این کریمه یاد حاتم هم کرامت می دهد ما ز لطفش آب می خواهیم و کوثر می دهد دست و دلبازی او بوی برادر می دهد چادرش چون چادر زهرا قیامت می کند چادرش مردانه از حیدر حمایت می کند چادرش هر نامسلمان را هدایت می کند رشته ای از آن دو عالم را شفاعت می کند کی ز فردای قیامت واهمه داریم ما سایه سار رحمت دو فاطمه داریم ما ای فراتر از همه ای بی کران در بی کران مهربانانه به ما تو راه را دادی نشان داده ای هدیه به ایران سهله ای در جمکران با تو می گردند مردم زائر صاحب زمان با دعای فاطمه کی راه گم داریم ما جمکران و مشهد و شیراز و قم داریم ما ای تمام دردهایم را مداوا فاطمه ای همه سرمایه ی روز مبادا فاطمه می شود با گوشه چشمت قطره دریا فاطمه اشفعی لی فاطمه یا فاطمه یا فاطمه آبرویم را بخر ای دختر باب المراد وقت مرگ من بیا جان رضا جان جواد  #محمدحسین_رحیمیان

#امام_رضا_ولادت #امام_رضا_مدح ماه را در شب هجران برسانید فقط مژده ای در دل طوفان برسانید فقط به کویری که ندیده است به خود برگ و بری خبر از بارش باران برسانید فقط من همان گمشده ام ،راه بلدها من را به در خانه جانان برسانید فقط همه درهای جهان را به روی ما بستند دست ما را به خراسان برسانید فقط گر حرم قسمت ما نیست سلام ما را به عزیز دل ایران برسانید فقط شب عید است و خراسان چه قیامت شده است مرغ دل باز هوایی زیارت شده است چاره آخر ما پنجره فولاد رضا می کند معجزه پنجره فولاد رضا گفت تا زائر دلسوخته ای : جان جواد همه را داد شفا پنجره فولاد رضا ملجا خوب و بد مردم ایران اینجاست دردها کرده دوا پنجره فولاد رضا آی شش گوشه ندیده نشو مایوس بیا می دهد کرببلا پنجره فولاد رضا به تلافی مسلمان شده سلمان بود که به ما داد خدا ،پنجره فولاد رضا پشت این پنجره ها معجزه ناممکن نیست شک ندارم که تمام گره ها واشدنی است کرده وابسته مرا حال و هوای حرمت خیر دیدم به خدا از همه جای حرمت روز و شب اهل یقین دور سرت میگردند همه صاحب نفسانند گدای حرمت بهترین ثانیه ها با تو رقم خواهد خورد بهترین خاطره ها خاطره های حرمت حال آدم وسط صحن تو جا می آید به خدا مست کننده است هوای حرمت بطلب باز من بی سر و پا را سلطان شده بدجور دلم تنگ برای حرمت حرمت تکیه گه من شده از کل وجود به ضریحت برسان دست مرا زود به زود شکر لله شدم نوکر خانه زادت گشته آرام همیشه دل من با یادت تو پناه منی و نسل من و اجدادم من گرفتار تو و نسل تو و اجدادت به تو هر روز سلامی ندهم میمیرم من اگر خوب اگر بد به تو کردم عادت در میان همه دلباختگانت مشهور به شب معجزه ها گشته شب میلادت جمع شد در حرم تو همه زیبایی ها هیچ جا بین جهان نیست شبیه اینجا زائر تو به جهان رغبتش از یادش رفت زندگی و همه ی لذتش از یادش رفت هر که آرامش اطراف ضریحت را دید به خدا آرزوی جنتش از یادش رفت سائلی آمده بود از تو بگیرد حاجت تا سلامی به تو داد حاجتش از یادش رفت در ِ این خانه نداری است که قیمت دارد بُرد کرد آنکه همه ثروتش از یادش رفت هر که شد چشم به راه تو شب اول قبر به خدا زیر لحد وحشتش از یادش رفت خیره شده چشم همه ، نعمت ازین بهتر چیست ترسی از مرگ میان دل زوارت نیست #محمدحسین_رحیمیان

#امیرالمومنین_غدیر #امیرالمومنین_مدح من جای آب عمری رو بر سراب کردم در آتش گنه سوخت هر چه ثواب کردم هز چند از کفم رفت ، ماه خدا ، شب قدر روی غدیر اما خیلی حساب کردم #محمدحسین_رحیمیان

#عید_غدیر #دوبیتی مگر هر قطره گوهر می شناسد مگر هر بنده حیدر می شناسد بپرس از مصطفی مدح علی را برادر را برادر می شناسد #محمدحسین_رحیمیان ۶ روز تا غدیر

#غدیر تا ابد هستم ثنا گوی غدیر مست مست از جام دلجوی غدیر مژده با اصل و نسب های جهان بر مشامم می رسد بوی غدیر #محمدحسین_رحیمیان

#امام_حسین_علیه_السلام #محرم مسلمان نیست هر کس که مسلمان محرم نیست میان سفره ی شیعه به جز نان محرم نیست فدای میزبانی که هزار و چارصد سال است نگفته هر که آلوده است مهمان محرم نیست مبارک تر از این غم را ،نمی بیند دگر دنیا پشیمان می شود آنکه پریشان محرم نیست در آن ماهی که جان داده ، به خلق الله جان بخشد کسی با دست و دلبازی ِ سلطان محرم نیست الا کشتی آرامش ، نیا دور و برم اصلا مرا آرامشی خوش تر ز طوفان محرم نیست تمام خاطرات بی نظیر من از این شبهاست برایم هیچ دورانی،  چو دوران محرم نیست ندیدم در تمام عمر شیرین تر ازین اشکی برایم هیچ بارانی چو باران محرم نیست نوشته سر در جنت خدا : اينجا حسینیه است و اصلا جای جز خانه به دوشان محرم نیست چه دیده مادرش در قتلگاه ، اینگونه می گرید کسی چون حضرت زهرا پریشان محرم نیست #محمدحسین_رحیمیان

#طلیعه_محرم واویلا واویلتا یا غیاث المستغیثین آه از کرب و بلا از فلک آمد ندا واویلا واویلتا تا ابد لعنت به هر چه کینه هست از مرتضی کوفه زد بر طبل جنگ و عرش بر طبل عزا بر سر و سینه زنان با عرشیان روح الامین آسمان خون گریه کن زینب شده صحرا نشین وای از مکر حرامی ها حرم آواره شده آسمان از دل کشید آه و زمین بیچاره شد کعبه مشکی پوش از این حج نیمه کاره شد تا ابد شرمنده از حاجی ِ در گهواره شد از منا آید ندایی ؛ خوش به حال کربلا بهر قربانی حسین آورده اسماعیل ها روبرو شد عاقبت با طور سینایش حسین دارد اینجا وعده با رب تعالایش حسین مانده با یک کوفه تنها ، مثل بابایش حسین روضه خوانی می کند با هاهُناهایش حسین باغبان سر بسته گوید با گلستان از خزان کس ندیده بود زینب را چنین دل ناگران کس نگفته خیر مقدم این چنین بر میهمان با کمان ، با تیر ، با شمشیر ، با سنگ و سنان شد رقیه دل پریشان ، شد سکینه بی امان بر عقیق دست آقا ،خیره مانده ساربان ساربان ! قدری بچش از لطف این نعم الامیر تا نگشته دیر از او هر چه می خواهی بگیر آه دارد می رسد فصل زمستان رباب لرزه افتاده است در این خاک بر جان رباب کمتر از ده روز اصغر ، هست مهمان رباب حرمله ، تیر سه شعبه ، چشم حیران رباب بیشتر از اصغرش دلواپس آقاست او رفته زیر آفتاب و فکر فرداهاست او در مدینه کن خبر ام البنين را ای صبا کمتر از ده روز دیگر می شود حاجت روا تا ابد عباس گردد ساقی آب بقا هست آماده برای دیدنش خیرالنسا ای صبا اصلا نگو بر او حسین تنها شده او نفهمد که امامش ساکن صحرا شده چند روزی مانده تا در این جهان غوغا شود اربا اربا شبه پیغمبر در این صحرا شود همچو سروی ، سیزده ساله گلی ، رعنا شود دختر شیرین زبانی کاملا زهرا شود مرتضی ها روی نی قاری قرآن می شوند فاطمه ها روی ناقه سنگ باران می شوند شام را دارند از امروز تزئین می کنند خویش را پیش خلیفه خوب شیرین می کنند خوب مردم را به حق دارند بدبین می کنند کودکان زخم زبان در خانه تمرین می کنند نامه ای آمد : حسین بن علی شد رفتنی باید آماده شود بزم شرابی دیدنی  #محمدحسین_رحیمیان

. #واحد شب هفتم تا یازدهم محرم ۱۴۰۳ ✅ واحد #شب_هفتم_محرم باز شب دوای درد تموم دنیاست شب معجزاته ، شب عطای زهراست رد نمیشه امشب ، دست دعای نوکر می کنه قیامت،  لطف علی ِ اصغر شکر حق که هستیم ،گدایه ، شش ماهه ی کرببلا هر کی اومد امشب ، توو روضه،  نگفته شد حاجت روا ای مسیح حسین چاره ی عالمین سیدی باب الحوائج آه و واویلتا .... تا ابد ازین غم ، دل همه میگیره سخته روی دست بابا پسر بمیره قلب آسمون خون ، شده ازین جنایت این گلو کجا و سه شعبه وامصیبت شده غرق حیرت ، میونه ، میدون و خیمه ها حسین حتی دشمنا هم ، دلاشون ، آتیش گرفت برا حسین تشنه لب شد فدا محسن کربلا وای ازین همه غریبی ♦️♦️ ✅ واحد #شب_هشتم_محرم میوه دل من ، شدی تو اربا اربا من و کشته داغت ، عصای دست بابا ای همه امیدم ، رحمی به گریه هام کن خوش صدای بابا ، یه بار دیگه صدام کن وای من که پیشه ، دو چشمم ، شد مصحفم ورق ورق یوسفم رو کشته ، یه کوفه ، به جرم ِ اینکه گفته حق ای نبی منظرم لاله ی پرپرم وای علی ِ اکبر ِ من آه و واویلتا ...... پای پیکر تو ، می میرم آروم آروم بی تو دیگه جونی ، نمونده توی زانوم با غم تو غارت ، شد حاصلم علی جان این لبای خشکت ، شد قاتلم علی جان ناله های زینب ، به والله ، آتیش به قلب من زده پاشو آبروم و ، بخر که ، عمه به میدون اومده ای همه هست من نرو از دست من وای علی ِ اکبر ِ من ♦️♦️ #حضرت_عباس ✅ واحد #شب_نهم_محرم وای ازین زمونه ، وای از غم برادر رفتی ای ابالفضل،  موندم بدون لشکر واسه ی من و تو ، دیگه نمونده چاره جون هر دومون و ، گرفته مشک پاره وای ازین مصیبت ، تو بی دست ، افتادی از مرکب زمین روو سرت نشسته ، چه زخمی ، خوبه که نیس ام البنین من و کشته غمت پیکر ِ درهمت وای برادرم ابالفضل آه و واویلتا ....... تو و چشم بسته ، من و دو تا چش ِ تر رفتی و تمومه،  کار رباب و اصغر بعد تو ابالفضل ،  میشه حرم قیامت بعد تو ابالفضل،  زینب میره اسارت رفتی و امیده ، رقیه ، شد بی تو دیگه نا امید دست دخترام و می بنده ، همون که دستات و برید وای ازین هلهله خنده ی حرمله وای برادرم ابالفضل ♦️♦️ #وداع ✅ واحد #شب_دهم_محرم بی قراره زینب ، این لحظه های آخر خیلی سخته خواهر ، جداشه از برادر نیس یه تک ستاره ، میون آسمونم باورم نمیشه ، که بی حسین بمونم ای تموم دار و ، ندارم ، ای یادگار مادرم من کسی رو جز تو ، ندارم  ، ای تکیه گاه آخرم وای ازین بی کسی من و دلواپسی الوداع حسین مظلوم آه و واویلتا ........ بی تو غصه های قلبم نداره آخر بی تو شام تاره ، هر روز عمر خواهر گفتی از جدایی،  رف زینب تو از حال کاش می شد بمیرم ، نبینمت توو گودال زینبت چه جوری ، ببینه ، روو حنجره تو خنجره زینبت چه جوری ، ببینه ، روو سینه شمر کافره بغضه توی گلوم زندگیم شد تموم الوداع حسین مظلوم ♦️♦️ #شام_غریبان_امام_حسین ✅ واحد #شب_یازدهم وای ازین زمونه ، وای از شب جدایی بی کسی زینب ، شده چه ماجرایی خیمه ها می سوزه ، عرش خدا می سوزه مثل قلب زینب،  کرببلا میسوزه قافله نداره ، پناهی ، عباس آب آور کجاست میگه شمر ملعون ، با خنده ، قاسم ، علی اکبر کجاست شده چشما پر آب غصه ها بی حساب وای ازین شام غریبان آه و واویلتا ....... این جماعتی که ، شرم و حیا ندارن واسه ی رباب کاش ، گهواره رو بزارن آسمونه گریون ، از این همه جسارت میزنن یتیم و ، چرا به قصد قربت وای ازین جماعت ، چه کردن ، با بچه های فاطمه از توو خیمه هایی ، که سوخته ، با دست پُ  میرن همه سیلی و ناسزا لاله ها زیر پا وای ازین شام غریبان #محمدحسین_رحیمیان محرم۱۴۰۳ 👇

#محمدحسین_رحیمیان✍

. #واحد #امام_حسین_واحد شب اول یار بی پناها فقط امام حسینه چاره گناها فقط امام حسینه اونکه عمری مونده ،  فقط برام حسینه بهترین رفیق عالم امام حسینه وقتی بی قرارم ، ندارم ، من هم دمی الا حسین بوده تکیه گاهم ، پناهم ، توو زندگی تنها حسین بهترین چاره ساز حضرت دل نواز شاه کربلا حسین جان یا حسین یا حسین ... هیچ غمی توو عالم ، غم حسین نمیشه کعبه هست سیاه پوش ، ازین عزا همیشه آسمون پریشون ، از غربت حسینه اعظم مصیبتات ، مصیبت حسینه ای غریب مادر،  تو بی سر ، موندی روو خاک قتلگاه ای عزیز حیدر ، یه لشکر،  کشتن تو  رو از کینه آه روی نیزه سرت زیر پا پیکرت وای حسین غریب مادر یا حسین یا حسین ... #محمدحسین_رحیمیان ✍ #امام_حسین 👇

#زمینه #شب_پنجم_محرم #حضرت_عبدالله_زمینه ای کس و کار و ، پشت و پناه و ، قوت قلبه ، نو جوونای امام حسینی آتیش گرفته یاد غم تو ، همه دلای امام حسینی ای که در ساحت جانان ، سر و جان نشناسی مثل زهرا به امامت چه قدَر حساسی با این همین سن کمت یک تنه غوغا کردی قاسمی یا حسنی یا که خود عباسی فدای این سعادت و اقبال ای اولین فدایی گودال مولانا حضرت عبدالله یک تنه موندی ، پای امامت ، شیری که خوردی،  باشه حلالت ، شیر ولایت مثل ابالفضل ، دستای ظلم و ، بستی توام با ، دست بریده ات کشته ی دوست شدن در نظر مردان است پس بلا بیشترش دور و بر مردان است نیزه بر دست گرفتن که چنان چیزی نیست دست بر دست گرفتن هنر مردان است قیامتی کردی توو اون جنجال ای اولین فدایی گودال مولانا حضرت عبدالله برات بمیرم ، جه قد خجالت ، کشیدی وقتی ، دیدی که آقا ، توو خاک و خونه یه قد خمیده ، برا حسینش ، سینه می کوبه،  روضه می خونه بر زمین پیکر سلطان جهان ، واویلا طعنه ی دم به دم شمر و سنان ، واویلا لرزه بر جسم زمین بود و زمان ، واویلا باز هم حرمله و تیرکمان واویلا شد مثه قاسم تن تو پامال ای اولین فدایی گودال #محمدحسین_رحیمیان ✍ 👇

#امام_حسین_علیه_السلام ای تمام اعتقادم ، دوستت دارم حسین حضرت باب المرادم ، دوستت دارم حسین هم در این عالم ، هم آن عالم ، تو تنها می رسی وقت تنهایی به دادم ، دوستت دارم حسین روسیاه و کوچک و بی دست و پا هستم ولی پای تو من ایستادم،  دوستت دارم حسین هر چه هستم ، هر چه آمد بر سرم در روزگار دل به غیر تو ندادم، دوستت دارم حسین زیر خنجر ، غرق خون ، لب تشنه ، زخمی ، آه آه باز هم بودی به یادم دوستت دارم حسین رفت عمر و جان ندادم از غمت واویلتا جان عباست ببخش این سخت جانی ِ مرا #محمدحسین_رحیمیان

#حضرت_رسول_شهادت پیچیده بوی غم  همه جا وامحمدا عرش خدا گرفته عزا  وامحمدا گریان دو چشم ارض و سما ، وامحمدا امشب شده است نوحه ی ما وامحمدا بر غربت پیمبرمان گریه می کنیم محض رضای مادرمان گریه می کنیم دنیا چه کرد با زحمات پیمبرش امشب میان عرش زَنَد حمزه بر سرش ای روزگار پست ...که می گشت باورش روزی شوند قاتل آقا دو همسرش مّردم ! رسول عالم و آدم شهید شد رحلت نکرد احمد خاتم ، شهید شد اصحاب ، پشت پا به حق آسان زدند ، آه چه زود دم ز دولت شیطان زدند آه آتش به جان عالم امکان زدند آه بر روح وحی ، تهمت هذیان زدند آه ای دیده بر محمد مظلوم گریه کن با چار کعبه زاده ی معصوم گریه کن دوران حق کشی ِ زمانه شروع شد دوران کفر خانه به خانه شروع شد توهین به صد دلیل و بهانه شروع شد دوران تلخ دفن شبانه ، شروع شد ای روزشان سیاه ، نبی شد شبانه دفن یک تن نگشت یار علی ، در زمان دفن مولای ما به سوگ برادر نشسته است جایش ببین که بر روی منبر نشسته است روباه جای شیر دلاور نشسته‌ است آتش به جان حضرت کوثر نشسته است امت ز یاد برده چه راحت غدیر را دادند زود اجر رسول و امیر را چیزی نمانده تا که شود یاس بی قرار قنفذ رسد به نان و نواهای بی شمار آتش گرفت میخ در از آه ذوالفقار آمد خزان فاطمه در اول بهار چیزی نمانده تا که بماند از او خیال گردد جوان خانه ی مولا قدش ، هلال چل بی حیای پست و لعین ، آه فاطمه بی حرمتی به صاحب دین ،آه فاطمه پهلو شکسته، زار و حزین ، آه فاطمه دو گوشواره ، روی زمین  آه فاطمه چیزی نمانده تا که زند ناله از جگر : فضه برس به داد دل مادر و پسر یا ایها الرسول شود حق تو ادا گاهی میان کوچه و گاهی به کربلا وای از غروب روز دهم ، وامحمدا شمشیر ،کهنه خنجر و سر نیزه و عصا آه از دمی که ناله زند زینب حزین : "ای مونس شکسته دلان حال ما ببین #محمدحسین_رحیمیان

#امام_عسکری_شهادت امشب دوباره در هوای سامراییم پشت در ِ دارالشفای سامراییم روضه به روضه ما گدای سامراییم سینه زنان ِ مجتبای سامراییم نام حسن آمد دوباره دیده تر شد ماه ربیع ما خزانی چون صفر شد دنیا نبود این مزد احسان ِ حسن ها با بی کسی سرگشت هر آن ِ حسن ها زهرای مرضیه است گریان حسن ها ای زهر می خواهی چه از جان حسن ها هر دو حسن پاره جگر رفتند ای وای با قلب از غم شعله ور رفتند ای وای امشب فلک ، جبریل را بی بال و پر دید ریحانه را نوحه کنان ، بهر پسر دید عالم امیدش را دوباره در سفر دید تنها نه مهدی ، یک جهان داغ پدر دید آه ای یتیمان ! رفت بابا در جوانی با مهربانان باز شد نامهربانی شکر خدا اصحاب ، تکفیرش نکردند با یا مذل المومنین ، پیرش نکردند در پیچ یک کوچه ، زمین گیرش نکردند در کودکی از زندگی سیرش نکردند صد شکر خانه قتلگاه این حسن نیست بی شمع و زائر ، بارگاه این حسن نیست ای سامرا ! مهمان مظلومت کجا رفت ابن الرضای سومین ، پیش رضا رفت آه از نهاد مهدی ِ او  تا خدا رفت دور از وطن چون کشته ی کرببلا رفت خوب است که خار بیابان بسترش نیست چشمی پی ِ عمامه و انگشترش نیست شد سامرا کرببلایی واحسینا مهدی کند نوحه سرایی ، واحسینا ای تن که زیر دست و پایی واحسینا تو زینت عرش خدایی ، واحسینا تدفین تو شد ماجرایی واحسینا جای کفن در بوریایی واحسینا #محمدحسین_رحیمیان

#امام_عسکری_شهادت دیگر توانی در میان پیکرت نیست آقا رمق بین دو چشمان ترت نیست لعنت به این زهری که آبت کرد این طور در بسترت انگار جسم لاغرت نیست دختر نداری تا پرستار تو باشد جان می دهی و هیچ کس دور و برت نیست این روزها داری دلی پر از سقیفه در گوش تو جز ناله های مادرت نیست مثل حسن پیری چه زود آمد سراغت این روزگار بی مروت یاورت نیست دور از وطن در سامرا خیلی غریبی آقا ولیکن قاتل تو همسرت نیست لب تشنه ای ، لب تشنه ای ، لب تشنه اما ساعات آخر خنجری بر حنجرت نیست مهدی است بالای سرت وقت شهادت بی غیرتی مثل سنان بالاسرت نیست #محمدحسین_رحیمیان

#حضرت_زهرا_شهادت #فاطمیه آن گل کزو فردوس رنگ و بو بگیرد سخت است با رنگ پریده خو بگیرد دریای رحمت رفت و باید بعد از این ، آه کشتی میان شعله ها پهلو بگیرد با خنده دشمن گفت کاری کرده ام که زهرا میان خانه اش هم رو بگیرد آمد عیادت ؟ نه فقط می خواست نامرد این نیمه جان را هم ازین بانو بگیرد از من تقاص خیبر و بدر و احد را می خواست با قتل تو مو به مو بگیرد کوری چشم دشمن از چشمان کم سوت چشم حقیقت تا قیامت سو بگیرد ای مستجاب الدعوه ی من قبل رفتن جان علی را بر خدایت گو بگیرد می بینمت در کربلا وقتی حسینم از داغ اکبر دست بر زانو بگیرد #محمدحسین_رحیمیان

#حضرت_زهرا_شهادت #فاطمیه #بستر #هجوم باز هم امن یجیب ِ طفل مضطر شد بلند نافله خواندی نشسته آه حیدر شد بلند باز هم از خواب ، امشب مثل هر شب فاطمه مجتبی با وای مادر ، وای مادر شد بلند چشم بر هم زد علی و دید شد نقش ِ بر آب دلخوشی هایش همه ، آتش که از در شد بلند بر زمین افتادنت اصلا تماشایی نبود ای کسی که پیش تو پیمبر شد بلند از مسلمانی ِ اینها و غریبی ِ علی داد و بیداد یهودی های خیبر شد بلند آه ای هم صحبت روح الامین ، من را ببخش پیش چشمم بر سرت فریاد کافر شد بلند جان به لب گردید علی اما هزاران بار شکر باز هم از ماذنه الله اکبر شد بلند از گلویت آب خوش پایین نرفته باز هم های هایت یاد این مظلوم ِ بی سر شد بلند فاطمه می بینمت روز دهم وقتی حسین ناله ی هل من معینش زیر خنجر شد بلند #محمدحسین_رحیمیان 

#حضرت_ام‌_البنین_سلام_الله_علیها قدم اگر خمید، فدای سر حسین جانم به لب رسید، فدای سر حسین ام البنین سابق این شهر عاقبت شد مادر شهید، فدای سر حسین یک چند وقتی است در این شهر هیچ کس لبخند من ندید، فدای سر حسین هر جملۀ بشیر مرا پیر کرده است مویم شده سفید، فدای سر حسین گلچین چهار تا گل گلخانۀ مرا چه وحشیانه چید، فدای سر حسین هر شب به یاد عمر کم ناز دانه ها اشکم به رخ چکید، فدای سر حسین هر شب به یاد تشنگی کودک رباب خواب از سرم پرید، فدای سر حسین عباس پاسبان حرم شد به جای من دستش اگر برید، فدای سر حسین گویند جا شده به مزار محقری آن قامت رشید، فدای سر حسین #محمدحسین_رحیمیان

#حضرت_زهرا_ولادت #حضرت_زهرا_مدح زمستان دوره اش سر شد ، بهار بی خزان آمد تمام علت خلق ِ کران تا بی کران آمد چه غوغایی شده بر پا ، که دنیا آمد امشب که  سراسیمه جنان بهر زیارت بر جنان آمد ؟! همان که چون شب قدر است قدرش تا ابد پنهان همان که چون خدا دارد نشان در بی نشان آمد نماید نوش جان قرآن ، سه جرعه آیه ی کوثر بگو بر ابتران نسل ِ رسول انس و جان آمد بزن بر طبل شادی شیعه ی اثنی عشر امشب دلیل محکم حق بودن ِ آیینمان آمد مبارک باشد عید سهله ای ها ، جمکرانی ها که امشب الگوی آقای ما صاحب زمان آمد خدا پر کرده از عطر گل یاسش دو دنیا را دهد جور دگر امشب جواب مادری ها را به عشق تو خدا بخشید بر فردوس، کوثر را نمی بیند دو عالم تا قیامت از تو بهتر را تو دنیا آمدی گویی ، فقط کفوت علی باشد نباید با کسی جز تو ، برابر کرد حیدر را برای شرح قدری از ، کتاب قدر تو مادر یقین دارم خدایت آفریده روز محشر را نگاهت نه ، خودت نه ، رشته ای از چادرت کافی است کند تا که مسلمان در شبی ، یک ایل ، کافر را مقام چادر تو نه ،مقام چادر فضه به مِن مِن بی شک اندازد زبان اهل منبر را کسی که خورده شیر پاک ، غیر از روز میلادت نداند روز مادر مطمئنا روز دیگر را سلام ای بهترین چاره ، سلام ای بهترین یاور چه بیچاره است آن کس که ، نمی گوید به تو مادر خوشا بر آنکه یار او ، شود زهرای مرضیه قرار او ، بهار او شود زهرای مرضیه کسی که چون خدیجه ، خرج دین دار و ندارش شد همه دار و ندار او شود زهرای مرضیه و تنها حکمت تنهایی مولای ما این است که تنها بی قرار او ، شود زهرای مرضیه یقین دارم که بر عهده ، بگیرد کل عالم را کسی که عهده دار او ، شود زهرای مرضیه امید ِ زندگی بخشد جهان را جمعه تا جمعه جهانی که مدار او ، شود زهرای مرضیه جهان یک جمعه می بیند امید آخر ما را خدا رسوا نماید قاتلین مادر ما را علی گویان ِ عالم را ، شفاعت می کند زهرا علی گویان ، قیامت را ، قیامت می کند زهرا هزار و چهار صد سال است با این قبر پنهانش ز آن دو دارد اظهار برائت می کند زهرا الا ای شیعه بعد از هر ، نماز خویش لعنت کن همان ها را همان ها را که لعنت می کند زهرا اگر عیسی سخن گفته است در گهواره ای مردم تکلم روزها قبل از ولادت می کند زهرا خدا هر وقت می نازد به خود گویند عرشی ها یقینا در زمین دارد عبادت می کند زهرا همانند خدایش بی همانند است این بانو نگو فخر زنان ، فخر خداوند است این بانو منم مدیون ِ چشمان ِ حسین و مجتبی مادر مسلمانم مسلمان ِ حسین و مجبی مادر صفایم کربلا گشت و ، مدینه مروه ام باشد منم یک عمر حیران ِ حسین و مجتبی مادر اگرچه دامن آلوده ، اگر چه روسیاه اما بُوَد دستم به دامان حسین و مجتبی مادر گهی یاد حرم گریم ، گهی یاد کفن گریم پریشانم پریشان حسین و مجتبی مادر دوشنبه در مدینه یا ، شب جمعه دم مقتل صدایم کن مرا جان حسین و مجتبی مادر به جان حضرت حیدر ، مرا هم در صف محشر بخوانم دیده گریان ِ حسین و مجتبی مادر زبان از شرح غم های دو آقازاده ات شد لال بمیرم از کدامین غم ، غم آن کوچه یا گودال ؟ #محمدحسین_رحیمیان

#حضرت_زهرا_ولادت المنت لله که من هستم گدای فاطمه شد خانه ی امّید من ، دولت سرای فاطمه شرمنده ام از این همه ، لطف و عطای فاطمه اسباب زحمت بوده ام عمری برای فاطمه هستیم عمری پشت این ، باب نجات فاطمه المنت لله که ، هستیم مات فاطمه شکر خدا نان مرا ام ابیها می دهد او آبرو و عزتم در هر دو دنیا می دهد در دین ما با فاطمه هر چیز معنا می دهد من عاشق جنت شدم ، چون بوی زهرا می دهد از قبل میلادم شدم سایه نشین چادرش از من خریده آبرو ، حبل المتين چادرش مثل خدایت برتر از درک همه دنیا تویی آن که حکومت می کند بر عالم بالا تویی آنکه ز نورش دیدنی شد جنت الاعلا تویی حورا ترین انسان تویی ،انسان ترین حورا تویی ای خاکیان را فاطمه ، منصوره افلاکیان تو کیستی که مدح تو اصلا نچرخد در زبان آنکه ز خلق آدم و حوا خبر دارد تویی آن دختری که دست در خلق پدر دارد تویی آن کس که جا روی سر ِ خیر البشر دارد تویی آن آسمان که یازده ، قرص قمر دارد تویی آنکه حسینش عشق را داده است بال و پر تویی رحمت به شیر پاک تو ، شیر جمل پرور تویی آن زن که دارد قبه ای در آسمان هفتمین آن زن که دارد خادمی مانند جبریل امین آن زن که در عالم بُوَد صدیقه کبری ترین باید که باشد شوهرش ، تنها امیرالمومنین مولود کعبه خلق شد تا شوهر زهرا شود هیهات اگر این شیر زن ، سهم فراری ها شود تو هم ستاره گشته ای ، هم مهر و ماه مرتضی تا روز محشر یک تنه ، هستی سپاه مرتضی تکیه گه عالم علی ، تو تکیه‌گاه مرتضی بعد از خدا مثل نبی ، هستی پناه مرتضی در وصف حیدر بس بُوَد ، اینکه هوادارش تویی ماه شب تارش تویی ، گرمی بازارش تویی ای همدم ِ بی همدمی ، ای چاره درد ِ مگو دیدم من از تو معجزه، منزل به منزل کو به کو من با تو تنها می رسم بر قله های آرزو ای ذکر تسبیحات تو ، بر هر نمازم آبرو سبحانَ سبحان مرا ، حب تو معنا می کند این قطره را الطاف تو ، راهی دریا می کند ای شیر بانوی علی ، ای قهرمان جاودان عمر کم تو آبرو ، برد از سقیفه در جهان از جان گذشتی فاطمه، تا که نیاید دین به جان تو با مزار بی نشان ، دادی به ما حق را نشان تشییع سوت و کور تو ، فریاد زد حق با علیست ای مردم عالم فقط ، آقای این دنیا علیست #محمدحسین_رحیمیان

#حضرت_ام‌_کلثوم_سلام_الله_علیها آه زینب باز هم باید عزاداری کند ام کلثومم که بعد از تو مرا یاری کند؟ آه ای آیینه ی زینب در عالم الوداع مونسم ، دلگرمی ِ پنجاه سالم الوداع رفتی و من همچنان با کوه غم ها مانده ام ای عصای دست زینب ، دست تنها مانده ام محرم اسرار من ، دار و ندارم ، خواهرم با که بعد از تو کنم گریه برای مادرم ؟ شاهد خون گریه ی مسمار آن در الوداع میزبان آخرین افطار حیدر الوداع ای دل ِ از دست این دنیا پریشان الوداع شاهد پیری ِ آنی ِ حسن جان الوداع آه پاره معجر شام غریبان الوداع بی برادر مانده در بر و بیابان الوداع من خبر دارم چه آمد بی حسینم بر سرت من خبر دارم چه کرده کعب نی با پیکرت آه خواهر حرمت ما بی برادر ها شکست پیش سرهایی که شد نیزه نشین، سرها شکست در بنی هاشم کسی جز ما اسارت دیده بود ؟ در بنی هاشم کسی چون ما جسارت دیده بود ؟ خواهرم ما دو علی را دست بسته دیده ایم هیجده دسته گل ِ در خون نشسته دیده ایم ما دو تا را که ندیده بود حتی آفتاب همسفر با حرمله کردند آن هم بی نقاب ای بمیرد حرمله از عمر سیرت کرده است دوری شش ماهه ، این شش ماهه پیرت کرده است شیر دخت ِ شیر یزدان شد غرورت پایمال ای زبان آن اراذل های شام و کوفه لال ! مُردم و زنده شدم آن لحظه که شمر لعین زد سر دروازه ی ساعات رویت را زمین ای بهاری که شدی رنگ زمستان الوداع ای شنیده طعنه ها در بزم مستان الوداع پا به پای من کشیدی ، درد پشت درد آه نان خیراتی غرورت را به جوش آورد آه #محمدحسین_رحیمیان