eitaa logo
کانال متن روضه مجمع الذاکرین اهل بیت علیه السلام🎤
40.5هزار دنبال‌کننده
8.3هزار عکس
3.4هزار ویدیو
377 فایل
﷽ 💚مقدمتان را به کانال ✅ خوب ✅ پرمحتوا ✅ و ارزشمند مجمع الذاکرین گرامی میداریم💚 مدیریت 👇 @khadeem110 @majmazakerinee لینک کانال👆 https://eitaa.com/joinchat/272171029Cdda5575628 لینک گروه 👆 https://rubika.ir/maajmaozakerine کانال ما درروبیکا👆
مشاهده در ایتا
دانلود
اینکه اجازه دادی قدم بذاریم/ توی روضه یعنی که اشک چشم ما نوکرا/ برات عزیزه فراموشت/ بشه ما رو؟ نمیشه نمیشه نمیشه دعات پشت/ سر ما هست همیشه همیشه همیشه با اسم تو/ تموم/ دنیا میشه غرق بارون برا اینکه/ با اسمت/ چشمامون میباره ممنون حسین جانم حسین جان/ ای حسین جانم حسین جان هر وقت گرفت دلامون خودمون و دیدیم تو هیئت وقت مصیبتامون گریه کردیم به پای روضه‌ات برا پرواز گناهامون وباله وباله وباله ولی تنها بذاریمون محاله محاله محاله درمون بی کسی ها جز تو کسی رو نداریم با عطر تربت تو تو سجده‌هامون میباریم حسین جانم حسین جان/ ای حسین جانم حسین جان با یاد خستگی هات مگه میشه زنده بمونیم آخر یه روز میمیریم وقتی که ناحیه میخونیم لب خشکت رو کاش مادر نبینه نبینه نبینه غباری رو سر زخمیت نشینه نشینه نشینه میره سرت رو نیزه پیکرت رو خاک صحراس هرچی بمونه از تو ، روی خاکا سهم نعلاس حسین جانم حسین جان/ ای حسین جانم حسین جان
"آب زنید راه را هین که نگار می‌رسد" دختر مرتضی علی(ع)، فاطمه(س) وار می رسد زانوي شاهزاده ها هست ركاب محملش با چه شكوه و شوکتی کوه وقار می رسد هاشمیان به گرد او، فاطمیات پشت سر قامت عصمتش در این حصن و حصار می رسد دار و ندار فاطمه (س)، گوهر ناب مصطفي (ص) به كربلا حسين (ع) با دار و ندار می رسد خامس آل پنج تن(ع)همره طفل شیرخوار زودتر از روز دهم سر قرار می رسد شانه‌ی آسمانیان، محمل دختران شده چه نازدانه دختری به این دیار می رسد گرد و غبار این زمین تا نرسد به معجری بال فرشته از یمین یا که یسار می رسد رونق کار ماذنه، رکن شباب هاشمی وارث هیبت نبی، یکّه‌سوار می رسد "رونق باغ مي رسد چشم و چراغ می رسد" "عنبر و مشک می دمد" دولت يار می رسد وزير اعظم حسين (ع) آيه ي محكم حسين (ع) صاحب پرچم حسین (ع) آن جلودار می رسد آن سوی دیگر از زمین، نیزه و تیغ آبدار ارتش زمهریرها چند هزار می رسد رفت قرار ناگهان از دل خواهر حسین ع در نظرش همه جهان تیره و تار می رسد پرده کنار می رود، واقعه‌ی روز دهم صحنه به صحنه از دل گرد و غبار می رسد "چاک شده است آسمان غلغله ای ست در جهان" ديد ز هر طرف غمی همچو شرار مي رسد ديد كه از جور فرس، چه استخوان ها كه شكست ناله و بانگ قاسمِ لاله عذار می رسد حلقه زدند کوفیان دور حسین و اکبرش صداي طبل شادی و داد و هوار می رسد طفل به دست آسمان، بود و صدای خنده از لشكر شاميان بر اين طرز شكار مي رسد لحظه ي تلخ حادثه چکمه‌ی نونوار شمر همره کهنه خنجری سرکش و هار می رسد گوشه به گوشه آسمان سرخ تر از خون گلو پنجه‌ی شمر و زلف او! آخرکار می رسد وقت نفس نفس زدن زمان دست و پا زدن ناله ی “یا بُنَیَّ” از گوشه کنار می رسد "آب زنيد راه را"، مادر او به قتلگاه با پر و بال زخمی و حالت زار می رسد گوش زمین و آسمان می شنود در آن زمان آه صدای پای آن چند سوار می رسد چشم حسین بسته شد، قوم هراس شد جسور موقع غارت از حرم، وقت فرار می رسد مرد سواره‌ی عرب، گر نرسد به دخترك به يارب اش ز پيشِ رو بوته‌ی خار می رسد
کربلا وادی عشق ای ملک اجدادی عشق دلهامون راهی میشه سمت تو آبادی عشق وقتی از غم ها سرشاریم وقتی دلتنگ و غمباریم با دو رکعت از شیدایی از تربت آرامش داریم باب اجابت دل داره حاجت یک شب زیارت
میپیچه صدای جرس تو سکوت کرببلا ناله میزنه خاک و میگه برگرد آقا اینجا وادی مرگه خاکش پراضطرابه برگرد جون شیش ماهت اینجا قحطی آبه تنت یا سیدالشهدا میشه مقطع الاعضا میشه مرملٌ بالدما واسه ی زمین زدنت کینه خیلی فراوونه دل تو رو داغ جوونات میسوزونه داغ قامت سقا درد زخمای اکبر ازپا تورو میندازه تیرو حنجر اصغر میشی بی یاور و بی سپاه حرم میشه بی پشت وپناه میشه لب تو لبریزِ آه گرگا وقتی که برسن به تنت که نیمه جونه همه تنتو تیرو نیزه میپوشونه جسمت می مونه بامن رو نی سرت سواره بی تو توی نامردا زینب یاری نداره سه روز بی زره و پیرهن تنت رو خاک داغ من رها میشه بی غسل و کفن
محرم ١: تا خیمه ها برپا شد، چشِ زینب دریا شد ( توو کربلا غوغا شد۳) ۲ غرق ماتم دنیا شد، دیده گریون مولا شد ( دل پریشون زهرا شد۳) ۲ آه و واویلتا، خون شده قلبِ ما رسیده کاروان، به دشت نینوا آه و واویلتا، از غم این بلا حرم آواره شد، توو دشت کربلا واویلا ، حرم آواره شده ۳ : زمونِ رستاخیزه، اینجا مثِ پاییزه (اشک حرم می ریزه ۳) ۲ مشکایی که لبریزه، روضهٔ حُزن انگیزه (اشک حرم می ریزه ۳) ۲ تکیه گاهِ حرم، شده ماهِ حرم اَمون از روزی که، بی پناهِ حرم شد سپاهِ حرم، عشقِ شاهِ حرم با ابالفضله که، رو به راهِ حرم واویلا، پسر ام بنین واویلا، عَلَم می کوبه زمین واویلا، اشک زینب و ببین واویلا، حرم آواره شده ۳ : یه قافله بد حاله، توو این زمین جنجاله (روبه روشون گوداله ۳) ۲ آسمونم می ناله، بینِ گلایِ لاله (همراهشون خردساله ۳) ۲ رویِ دستِ رباب، رفته اصغر به خواب غُصه داره براش، وقت قحطیِ آب دخترِ بوتراب، در غم و اضطراب می دونه که میشه، اینجا خونه خراب واویلا، آسمون رنگ شبه واویلا، رباب در تاب و تبه واویلا، جون زینب به لبه واویلا، حرم آواره شده ۳
رسیده اون شبایی.، که آرزوش و داشتم رسیده اون نمازی، که عاشقونه هر روز، فکرِ وضوش و داشتم نمازِ من حسینه، عبادتم اباالفضل راه نجاته ارباب، سعادتم اباالفضل دل من بدجوری محتاج و گرفتارته منم اون نوکری که عمری بدهکارته تا خودِ قیامتم مست علمدارته خداروشکر حسین جان، غَمت برام یه گنجه حتما تویِ قیامت، با عشقِ تو خدا هم، اعمالمو میسنجه حساب من توئی تو،کتاب من توئی تو هر چی ازم بپرسن، جواب من توئی تو اونجا که کار همه گیر نگاه توئه صف انبیا هم آقا چشِ به راه توئه خوش بحال هر کی اون روز تو پناه توئه کاشکی توو کاروانت، یه جا برا منم بود من که تموم عمرم، افضلِ آرزوهام ،کربلا رفتنم بود حَیاتُنا زیارت، مَماتُنا شهادت سینه زدن برا تو، بالاترین عبادت تو همونی که بهایِ خون تو شد خدا الهی سرم بشه توو راهت از تن، جدا می سوزم توو حسرتِ شیش گوشه و پائین،پا