#داستان #روز_باشکوه #قسمت_هفتم مامان وبابا جلوی در ایستاده بودند تا مهمانها بیایند،بالا. عمّه شهلا و خانواده اش اوّلین سری مهمانها بودند.اول از همه عمّه وارد سالن شد با مامان و بابا دست داد و به من رسید و من رو بوسید ، بعدش هم پریوش رو‌ بوسید ، با هم احوالپرسی کردیم و عمه از ما رد شد و وارد سالن شد .پشت سر عمّه ،شوهرش آقا نصرت و بچّه هاشون ساسان و ساناز وارد شدند. بعد از احوالپرسی با مامان و بابا به من رسیدند. آقا نصرت برای دست دادن با من دستش رو دراز کرد. امّا من برخلاف همیشه دستم را روی سینه ام گذاشتم وکمی خم شدم وگفت :"خوش آمدید.". آقا نصرت اوقاتش تلخ شد و حرفی نزد و دیگه برای دست دادن به پریوش اقدامی نکرد . مامان از ما جلوتر ایستاده بود، یه لحظه برگشت عقب و ما رو دید ، از تعجب لباسهایی که پوشیده بودیم چشماش گرد شد ، چشم غرّه ای به من رفت ، امّا فایده ای نداشت و من رفتارم را در مقابل ساسان هم تکرار کردم. مامان و بابا خیلی ناراحت شدند. امّا جلوی مهمانها به روی خودشون نیاوردند. مامان به بهانه ای من را توی آشپزخانه کشوند و سیلی محکمی به صورتم نواخت و گفت:" دختره ی پررو ، این چه کاری بود؟ ما همیشه با مهمونامون دست می دیم . این هم ادای تازته. چرا به آقا نصرت و ساسان دست ندادی؟ ، اون چیه که بستی به سرت ، چرا لباسی که خودم خریدم نپوشیدید، این لباسای آشغال رو از کجا آوردین؟همه این آتیشا از گور تو بلند می شه ،پریوش هم تو هوایی می کنی . بغض سنگینی گلوم رو گرفت ، سعی می کردم خودم رو نگه دارم.پریوش از یه گوشه مضطرب و هراسان دزدانه من رو نگاه می کرد. قطره ی اشک جمع شده از گوشه چشمم را پاک کردم و خیلی آرام و متین گفتم:"چون آقا نصرت نامحرمه ، ساسان نامحرمه. تا حالا هم من در مهمونیای قبلی رعایت شما رو می کردم و با آقایون دست می دادم یا حجاب نداشتم ، امّا دیگه می خوام رعایت خدا رو بکنم. مامان جون." مامان با عصبانیت گفت:"حالا نشونت می دم، صبر کن و تماشا کن." وبه سرعت از آشپزخانه خارج شد. تا مامان رفت پریوش دوید و اومد من رو بغل کرد و بوسید ، گفت غصه نخور خواهر جون خدا بزرگه ، کمکمون می کنه . من هم اون رو‌ بوسیدم و دست نوازشی به سرش کشیدم و گفتم :" راضیم به رضای خدا. انشالله کمکمون می کنه." #ادامه_دارد #مارال_پورمتین انتشار این داستان با لینک یا بدون لینک ، با حفظ نام نویسنده ، مجاز است. #ملکه_باش عضو شوید.👇 https://eitaa.com/joinchat/275710006C82afc340ad ••┈┈┈••✾••✾••✾••┈┈┈••

با عرض پوزش از مخاطبان ارجمند قسمت بعدی داستان رو فردا شب می گذارم .🙏

📣 🔴 🎼 🎞 نماهنگ #یکصدا_ایران 🇮🇷🇮🇷 🟢به مناسبت آغاز امامت حضرت ولی عصر(عج) و بازگشایی مدارس #امام_زمان #ماه_مهر #ایران #ملکه_باش عضو شوید.👇 https://eitaa.com/joinchat/275710006C82afc340ad ••┈┈┈••✾••✾••✾••┈┈┈••

#داستان #روز_باشکوه #قسمت_هشتم مهمانها یکی یکی آمدند. بعدازصرف شام همه دور تادور سالن پذیرایی روی صندلی ها و کاناپه ها نشسته بودند. مجلس حسابی گرم شده بود و مهمانها گروه گروه گرم صحبت بودند.من و پریوش هم پیش ساناز و بهاره دختر، خاله فرشته نشسته بودیم و با هم درمورد کنکور دانشگاه و درس حرف می زدیم. مامان یک موسیقی تند هم گذاشته بود که پخش می شد و زمینه ی صدای مجلس بود. یه لحظه احساس کردم از پشت مبل روسریم کشیده می شه ، سرم رو وحشتزده به عقب برگردوندم ، مادرم رو دیدم، ولی قبل از اینکه من بتونم عکس العملی نشون بدم، مادرم در یک لحظه روسریم رو با خشونت تمام از سرم کشید و کاملا برش داشت. همان لحظه که داشتم بی اختیار دو دستم رو به سمت سرم می بردم ، مظلومانه نگاش کردم. چشمه جوشان اشک از چشمانم فوران کرد ، عقده تمام سالهایی که دلم حجاب می خواست و پدر و مادرم نمی ذاشتند ، بغض سنگینی در گلوم شد ، در حال گریه به سختی و بریده بریده گفتم:"آخه چرا؟" یاد امام زمان(عج) به قلب شکسته ام خطور کرد ، تو دلم گفتم ،دیدین آقاجون تموم تلاشم برای ساختن یه زندگی مورد پسند شما برباد رفت؟ من دیگه چطور می تونم در مسیر شما باشم ، وقتی اجازه پوشیدن حتی یک روسری رو ندارم ؟ این حس نا امیدی مطلق تا عمق جانم رو‌ سوزوند. همانطور که شدیداً گریه می کردم، دیدم یه چیزی مثل جون از دستهام خارج شد، بعد جون از پاهام رفت ، سرم بی حس شد و روی شونه ام افتاد ، خودم هم ترسیدم ، یعنی داشتم می مردم ؟ جون از لبها و چشمهام هم رفت ،چشمام خودبخود بسته می شد ،مثل کسی که شدیدا خوابش گرفته ، سعی کردم در برابر خوابیدن مقاومت کنم ، اما توان باز کردن چشمام رو نداشتم. حالا فقط از چشمان بسته ام اشک می ریخت، بدون ، هیچ صدایی، احساس سبکی می کردم ، مثل یه پر در هوا ، تنها نقطه اتصالم به زمین ، طپش ضعیفی در قلبم بود ، که یه لحظه دیگه قلبم رو هم حس نکردم و کاملا از هوش رفتم . #ادامه_دارد #مارال_پورمتین انتشار این داستان با لینک یا بدون لینک ، با حفظ نام نویسنده ، مجاز است. #ملکه_باش عضو شوید.👇 https://eitaa.com/joinchat/275710006C82afc340ad ••┈┈┈••✾••✾••✾••┈┈┈••

#زندگی به من آموخت، که همیشه منتظر حمله احتمالی کسی باشم که به او #خوبی فراوان کردم! 👤 ویلیام فاکنر #زاویه_دید ‌‌‎‌‌░⃟⃟🦋 @zaviyedid Eitaa.com/zaviyedid

#دکتر_علی_تقوی ✴️ به توچه که به من چه⁉️😄😉 #امر_به_معروف #ملکه_باش عضو شوید.👇 https://eitaa.com/joinchat/275710006C82afc340ad ••┈┈┈••✾••✾••✾••┈┈┈••

#داستانک_حجاب #حرفهای_نگفته 🌺 داشتم از مدرسه بر می گشتم سر خیابون حصار یه خانم بی حجاب دیدم که ، موهاش رو افشون کرده بود ، سرم رو بردم نزدیکش و خیلی آروم گفتم خانوم موهاتو بپوشون ، داد زد به تو هیچ ربطی نداره ،آشغال توی کلاس #امر_به_معروفِ استاد فرخی ما یادگرفته بودیم که در مقابل فحاشی ها سکوت کنیم ، من هم جواب ندادم و به راهم ادامه دادم ، یه ۲۰ متری که اومدم یه خانوم بد حجاب که موهاش از دور شالش زده بود بیرون با لبخند به من نگاه کرد و گفت خانوم با این آدما دهن به دهن نشو ،بعضی از این بی حجاب ها به راحتی به همه توهین می کنند، تذکر نمی دادی ، فحش هم نمی خوردی . گفتم: ببین عزیزم ، درسته فحش داد ولی اگر هر روز که بی حجاب بیرون می یاد ، چهار نفر مثل من و شما بهش تذکر بدن ، دیگه احتیاط می کنه و کم کم حجابش درست می شه، درسته فحش می ده و می ره ولی اعصاب خودش بیشتر به هم می ریزه از این فحش دادن ها . بعد اگه تذکر ندیم مدلهای بی حجابیشون مرتبا بدتر می شه ، دو روز دیگه پسرای جوونمون دیگه تو خیابون نمی توانند سر بلند کنند و راه برند ، از بی حجابی های انبوه و بی حد و مرز، گفت بله حرفهاتون درسته ، و از هم خداحافظی کردیم و رفت . لحظه ای با خودم فکر کردم ، که این خانم با وجود کم حجاب بودنش بین خودش و اون خانم بی حجاب یک مرزبندی ایجاد کرده بود و اون سبک بیرون اومدن رو قبول نداشت ، مطمئنم افرادی مثل این خانم با دیدهای باز و قلبهای خدا دوستشان اگر مزایای حجاب را می دانستند ، لحظه ای در کاملتر کردن حجاب خود درنگ نمی کردند. 🍃🌺 ✾ چقدر کار نکرده داریم، حرفهای نگفته، تبیین‌های انجام نشده، روشنگری های بر زمین مانده.... 🍃🌺 ✾ #مارال_پورمتین #داستانک #ملکه_باش عضو شوید.👇 https://eitaa.com/joinchat/275710006C82afc340ad ••┈┈┈••✾••✾••✾••┈┈┈••

#داستان #روز_باشکوه #قسمت_نهم در قسمت قبل دیدید ،که پریسا از هوش رفت ، از اینجا ادامه داستان رو از زبان پریوش بشنوید :👇 مامان جیغی کشید، شونه های پریسا را گرفت و تکون داد و اون رو با اضطراب صدا زد. امّا پریسا هیچ حرکتی نکرد. مثل اینکه سالهاست مرده. ردّ قطرات اشک روی گونه های پریسا جگر همه رو آتش می زد. مجلس به هم ریخت. اورژانس که آمد، پریسا را به بیمارستان رسوندند. پس از معاینات اوّلیه دکتر اعلام کرد، در اثر شوک شدید عصبی که به پریسا وارد شده، او به حالت کما فرو رفته و به جز خداوند هیچ کس دیگر قادر به نجات او نخواهد بود. بابا، با عجله و تندتند دست روی دست می زد و تمام طول راهرو را می رفت و برمی گشت. مامان پشت در بخش ICU نشسته بود و فقط اشک می ریخت. مامان با صدایی غمگین و گریه آلود بابا را صدا کرد. بابا به سمت مامان رفت وکنار اون روی صندلی نشست. مامان گفت:"جهانگیر اگه نذری برای بهبود حال پریسا بکنم، انجام میدی." بابا جواب داد:"چرا که نه. من هر چی تو بگی انجام‌ می دم فقط دخترم برگرده ، حالا چه نذری منظورته؟" مامان گفت:" اگه پریسا خوب بشه، چند تا گوسفند قربونی کنیم، پائین شهر بین خانواده های بی بضاعت تقسیم کنیم." بابا گفت: من حرفی ندارم.اصلا چرا بمونیم ،تا خوب بشه ؟ من همین فردا می رم اینکار رو انجام می دم ،انشالله خدا ناامیدمون نمی کنه . مامان گفت : یه چیز دیگه هم می خوام بگم ، روم نمی شه. بابا گفت : چرا روت نمی شه ، موضوع چیه؟ مامان گفت الان که دنبال آمبولانس می یومدیم، می دیدم که همه کوچه و خیابونا سیاهپوش شده ،انگار امشب ، شب اول محرمه ، من رو ببر مجلس عزای امام حسین . بابا گفت : من حرفی ندارم ، ولی مگه تو به این چیزا اعتقاد داری ؟ مامان گفت : اعتقاد که نداشتم تا الان ، ولی دیگه برای خوب شدن بچّم هر کاری حاضرم بکنم . بابا گفت : باشه . و دیگه از اون شب روال زندگی جدید ما شروع شد ، ما مرتب روزا تو بیمارستان بودیم و شبها توی مسجد و در مجلس عزای امام حسین (ع) اگر چه همیشه حسرت داشتم به مجلس عزای امام حسین برم و الان برام میسر شده بود ، ولی حیف و صد حیف که پریسا باهامون نبود .😔 #شب نهم محرم بود ،رفته بودیم مسجد ،مامان اونقدر گریه کرد ، که حالش بد شد ، البته گریه های شدید که کار هر شبش بود ، ولی امشب خیلی دلش شکسته بود ، انگار برای سلامتی پریسا به حضرت ابوالفضل(ع) متوسل شده بود ، مامان رو از مجلس آوردم بیرون یه هوایی بخوره ، رفتم قسمت مردونه دنبال بابا. با کمک هم مامانم رو بردیم خونه ، دیگه اون شب نرفتیم بیمارستان ، گفتیم مامان یه کم استراحت کنه حالش بهتر بشه . فردا صبحش بعد از صبحانه ، داشتیم آماده می شدیم ، بریم بیمارستان ، تلفن زنگ زد ، یه خانمی پشت خط بود ، گفت : منزل خانم پریسا آرین ؟ گفتم : بله بفرمائید . گفت : من از بیمارستان زنگ می زنم . اینو که گفت ، من دیگه دستام لرزید و زانوهام شل شد و افتادم زمین ،آیا خواهرم رفته بود؟ طاقت شنیدن این خبر رو نداشتم . بابا دوید و گوشی رو برداشت و گفت : کی پشت خطه ؟ چی شده؟ #ادامه_دارد #مارال_پورمتین انتشار این داستان با لینک یا بدون لینک ، با حفظ نام نویسنده ، مجاز است. #ملکه_باش عضو شوید.👇 https://eitaa.com/joinchat/275710006C82afc340ad ••┈┈┈••✾••✾••✾••┈┈┈••

فیلم سینمایی «غریب» از تلویزیون پخش می‌شود/ رکورددار تعداد جوایز جشنواره فجر در شبکه افق #فیلم_سینمایی «غریب» به کارگردانی محمدحسین لطیفی از شبکه افق تلویزیون پخش می شود. «غریب» قرار است فردا پنجشنبه ششم مهر ماه همزمان با هفته دفاع مقدس برای اولین بار از تلویزیون پخش شود. آخرین ساخته لطیفی فردا شب ساعت ۲۲ از شبکه افق سیما روی آنتن می رود و جمعه ۷ مهر ساعت ۱۸:۳۰ بازپخش می شود. این فیلم که در ترکیب اکران نوروزی ۱۴۰۲ روی پرده سینماها رفت، به فروش ۱۰ میلیاردی رسید و در بخش اکران جانبی نیز یک میلیارد فروش کرد. این فیلم همچنین در چهار سینمای لبنان و در شهرهای فاقد سینمای این کشور نیز به نمایش درآمد. «غریب» محصول سازمان هنری رسانه‌ای اوج در اکران آنلاین هم با شکسته شدن رکورد تماشا در ۲۴ ساعت نخست اکران فیلم‌های غیر کمدی همراه بود. این فیلم برشی است از زندگی شهید محمد بروجردی و رشادت‌های او در کردستان است که علاوه بر دریافت بیشترین تعداد جایزه در جشنواره فیلم فجر، به عنوان بهترین فیلم جشنواره مقاومت نیز شناخته شد بسیار فیلم خوب و قوی هست پیشنهاد میکنم اگر دیده نشده، ببینید. #ملکه_باش عضو شوید.👇 https://eitaa.com/joinchat/275710006C82afc340ad ••┈┈┈••✾••✾••✾••┈┈┈••

#داستان #روز_باشکوه #قسمت_دهم بابا دوید و گوشی رو برداشت و گفت : کی پشت خطه ؟ چی شده؟ نمی دونم از اون طرف پرستار به بابا چی گفت ،که بابا با خوشحالی گفت: خدا رو شکر باشه بهش بگید ، ما الان خودمون رو می رسونیم و بعد گوشی رو گذاشت و رو به ما گفت :خبر خوب ، پریسا به هوش اومده و گفته می خواد ما رو ببینه ، زود باشید سریع باید بریم بیمارستان. دیگه نفهمیدیم چطوری رسیدیم بیمارستان ، از بس ذوق و شوق داشتیم . بله خواهر عزیزم به هوش اومده بود ، مامان سرو صورت و دستای پریسا رو غرق بوسه کرد و پدرم از خوشحال اشک توی چشماش جمع شده بود . قرار شد ، پریسا یکی دو روز دیگه بیمارستان بمونه تا حالش بهتر بشه ، بعد بیاریمش خونه ، بالاخره پریسا رو آوردیم خونه ، مامان و بابا زیر بغلهای پریسا رو گرفته بودند و به آرامی روی تختش تو اتاق نشوندند ، کمکش کردند ، تا روی تختش دراز بکشه. مامان بوسه ای به صورت دخترش زد وگفت:"عزیزم به خونه خوش اومدی." پریسا لبخند بی جونی زد و گفت:"ممنون." بابا گفت:"نمی دونی پریسا بدون تو این خونه اصلا نشاطی نداشت ، دلگیر و سوت و کور بود . تو این نه روزی که تو کما بودی ، نمی دونی مامانت چه ها کار کرد؟ بیمارستان رو، رو سرش گرفته بود. اونقدر گریه کرد، که فکر کنم یه پنج ، شیش کیلویی لاغر شده باشه." تازه خبر نداری پای ثابت عزاداریهای مجالس امام حسین هم شده بود . پریسا با تعجب گفت : واقعا ؟؟ آره مامان؟ بابا راس می گه ؟ می رفتی عزاداری ؟ وای چقدر جای من خالی بوده . مامان رو به بابا گفت:"نه که خودت هیچ گریه نکردی. جلوی آینه یه نگاهی به خودت بکن، ببین، چه قدر پای چشات گود افتاده. ده سالی پیرتر شدی!!" بعد به سمت پریسا برگشت و گفت : آره عزیزم ، من تو رو از حضرت عباس(ع) دارم ، دیشب متوسل شدم به ایشون ، الحمدالله حاجتم رو روا کرد . پریسا کمی به سمت مامان و بابا جابه جا شد وگفت:"تو رو خدا حلالم کنید. شما رو این همه زحمت دادم. مامان ،بابا این چند وقته حسابی به خاطر من اذیت شدین." مامان گفت:"نه این چه حرفیه ، تو همه وجودمی ، زندگیمی ، خدا رو شکر که برگشتی بعد دوباره رو به بابا ادامه داد ، بسّه دیگه آقا جهان بچّم می خواد استراحت کنه. بیا بیرون بذار یک کم بخوابه و بعد خودش هم در حالیکه به سمت در اتاق می رفت، گفت:"منم برم یه غذای عالی برای ناهارمون درست کنم." بابا دستش روی چشمش گذاشت، امّا در حالی که می گفت، چشم روی صندلی کنار تخت پریسا نشست. با لبخندی سرش را به صورت پریسا نزدیک کرد و با صدای آرومی گفت: یه مژده بهت بدم؟" #ادامه_دارد #مارال_پورمتین انتشار این داستان با لینک یا بدون لینک ، با حفظ نام نویسنده ، مجاز است. #ملکه_باش عضو شوید.👇 https://eitaa.com/joinchat/275710006C82afc340ad ••┈┈┈••✾••✾••✾••┈┈┈••

#داستان #روز_باشکوه #قسمت_یازدهم پریسا باتعجب پرسید:"چه مژده ای بابائی؟" بابا گفت :دیگه خودت می دونی که بچّم جمشید رو اوّلای جنگ با هزار کلک و ترفند فرستادم فرانسه ،تا نکنه بره جبهه و شهید بشه. امّا اون رفت، اونجا با یک دختر مسلمون آتیشی تر از خودش ازدواج کرد. پسرم بهروز رو هم که از بس نق زدم، به جونش و هیأت رفتن ومسجد رفتنش رو مسخره کردم ،رفت شیراز که برای همیشه ازما دور باشه وشد معلم دینی. مادرت دیگه سنش بالارفته ، با مریضی تو واقعا دیگه شکسته شده و اصلا طاقت دوری شما دو تا رو‌نداره . از طرفی شما دو تا با وجود تضاد عقایدمون واقعا احترام من و‌مادرتون رو‌حفظ کردید و من به این موضوع افتخار می کنم. راستش من و مامان با هم مشورت کردیم و مامان نذر کرده بود ،اگه تو به هوش بیای و خوب بشی،اجازه بده حجابت رو هر طور که می خوای داشته باشی." قبل از اینکه پریسا شگفت زده بشه ، من گفتم پس من چی؟ فقط پریسا می تونه حجاب داشته باشه ؟ بابا دستی به سرم کشید و گفت : البته که تو هم می تونی ، فرقی بینتون نیست . پریسا با لحن خیلی شادی پرسید:"هر طور حجابی بابا؟" بابا گفت:"هر طورکه بخواید." پریسا ادامه داد:"حتّی چادر؟" بابا از روی صندلی بلند شد وایستاد ودر حالیکه با نگاهی نافذ به پریسا خیره بود، گفت:"حتّی چادر." وبعد با لبخندی بر لب از اتاق بیرون رفت. پریسا نفس عمیقی کشید و منم بوسش کردم و گفتم : بله خواهر خیریتی بود که تو به کما بری و خدا چادر رو به ما هدیه کنه . پریسا زیر لب گفت : خدایا هزار مرتبه شکرت * * * * * خیلی هیجان زده بودیم. چادرامون رو انداخته بودیم روی دستمون و با سرو‌صدا از پله ها پایین می یومدیم و می خندیدیم . در حیاط را باز کردیم . پریسا نگاهی به داخل کوچه انداخت. به آرزوی دیرینمون، عشقمون و مایه آرامش درونمون رسیده بودیم. ،چادرامون رو باز کردیم .یکی دوبار با چادر باز دور خودمون چرخیدیم ، در حالیکه صدای خنده هامون حیاط رو پر کرده بود . مامان و بابا با لبخند بر لب از بالای پله ها نگامون می کردند. چادرامون رو سرمون کردیم و کش چادر رو تنظیم کردیم و لبه های مقنعه وچادر رو مرتّب کردیم. البته نابلد بودیم . خب تا حالا چادر نپوشیده بودیم . دستی برای مامان و بابا تکون دادیم و از در زدیم بیرون . به پریسا گفتم : حس می کنم تاج با شکوهی از گُل رو‌سرمه. پریسا نگاهی به هیبت چادرش کرد و گفت : احساس می کنم در حجاب چادربه خدا نزدیکتر شده‌ام. از خوشحالی در پوست خود نمی گنجیدیم. پریسا مرتب می گفت : خدایا شکرت و با افتخار واعتماد به نفس قدم می زد . آرام آرام به سمت خیابان به راه افتادیم. با اینکه زمستان بود، هوای دلپذیری بود و بوی بهار می آمد. 🌺🍃 وه که چه #روز_باشکوهی بود. #ادامه_دارد #مارال_پورمتین انتشار این داستان با لینک یا بدون لینک ، با حفظ نام نویسنده ، مجاز است. #ملکه_باش عضو شوید.👇 https://eitaa.com/joinchat/275710006C82afc340ad ••┈┈┈••✾••✾••✾••┈┈┈••

قسمت آخر داستان انشالله فردا شب تقدیم حضورتان می شود .