#مناجات_با_خدا #امام_حسین من آمده ام با دل بی تاب، ببخشی بر خشکی چشمم ز کرم آب ببخشی من آمده ام تا به دلم نور بپاشی جریان به دل مرده ی مرداب ببخشی با روی سیه آمده ام نیمه ی شب تا بر رویِ سیه جلوه ی مهتاب ببخشی من دست به دامان خود فاطمه هستم اینبار مرا بلکه از این باب ببخشی من منتظر برگ برات عتباتم ای کاش به من گوهر نایاب ببخشی من آمده ام یاد لب یار بمیرم ای کاش مرا اشک غم ناب ببخشی هر روز به یاد لب او آب نخوردم بلکه به لب تشنه ی ارباب ببخشی ای کاش مرا نیز به آن طفل که انگار از خنده لشکر شده بد خواب ببخشی وحید محمدی

#مناجات_با_خدا آمده عبد گنهکار، بگو می بخشی با دلی زار و گرفتار، بگو می بخشی چشم امید مرا تار نکن یا الله باز هم حضرت غفار، بگو می بخشی کار ما را نگذاری تو به آن آخر وقت اولین لحظه ی دیدار، بگو می بخشی با بدهکار خودت باز مدارا کن، آه طلبت را به بدهکار، بگو می بخشی تا که آب از سر من رد نشده کاری کن مثل آن توبه ی هر بار، بگو می بخشی من خودم آمده ام، فاش بگویم خجلم سر به زیر آمدم ای یار، بگو می بخشی دم افطار فقط یاد لب عطشانم به همان روضه ی افطار، بگو می بخشی قسمت می دهم اینبار به عباس علی به دو تا دست علمدار، بگو می بخشی وحید محمدی

#مناجات_با_خدا #امام_حسین دست من را ول نکن، دنیا خرابم می کند در هیاهو، زیر دست و پا خرابم می کند بین هیئت، وقت روضه گرم تسبیح توام دور از گرمای تو، سرما خرابم می کند غیبت و تهمت شده کارم حواسم نیست که آخرش این حرف ها، یکجا خرابم می کند جرم هایم را که تو می بخشی و خط می زنی آه، پیش چشم تو امّا خرابم می کند اشک هایم را بگیر و معصیت ها را ببخش شرم این بار گنه، فردا خرابم می کند دل پریشانم از اینکه معصیت های زیاد پیش چشم حضرت زهرا خرابم می کند دست من را بین دست مهدی زهرا گذار هرکسی غیر از خود آقا خرابم می کند قصه ی لب تشنگی و آب، آبم می کند روضه ی بی دستیِ سقا خرابم می کند های هایِ گریه ی جانسوز آقایم حسین بر سر نعش گل لیلا خرابم می کند وحید محمدی

#مناجات_با_خدا با غلام رو سیاه، ای یار خوبی می کنی با نمک نشناس ها هر بار خوبی می کنی با بدی و بی وفایی ها تو می سازی فقط این بدی را می کنی انکار، خوبی می کنی من گرفتار دل بیمارم و حالم بد است تو پرستاری و با بیمار خوبی می کنی روز و شب با اینکه من، ای مهربانِ من، تو را می دهم با هر گناه آزار، خوبی می کنی بنده ات را آب کردی اینقَدَر خوبی نکن می شوم گستاخ تر، هر بار خوبی می کنی کوچه گردم، می کنم بازارتان را گرم تر بین مردم می زنم هی جار ...، خوبی می کنی آمدم امشب به من حال مناجاتی دهی من شنیدم با دل بیدار خوبی می کنی من شنیدم صبح محشر از میان خلق، با گریه کن های در و دیوار، خوبی می کنی صبح محشر با همه گریه کنان روضه ی رفتن زینب سرِ بازار ... ، خوبی می کنی

#مناجات_با_خدا #شب_قدر امشب ای خالق یکتا همه را می بخشی در شب قدر،خدایا همه را می بخشی ای کریمی که همه ریزه خورخوان توأند سفره ات هست مهیّا همه را می بخشی گر چه ما غرق گناهیم ولی از سر لطف می کنی باز مدارا همه را می بخشی به علی،احمد و زهرا،به حسین و به حسن تو،به این حُرمت اَسما همه را می بخشی مِهر و کینه دو پر و بال عروج دل ماست به تولّی و تبرّی همه را می بخشی شیعه ی حیدر و آتش … چقدَر بی معناست مطمئنّم که به مولا همه را می بخشی دست خالی نرود هیچ کسی از این جا تو در این لیله ی احیا همه را می بخشی آن قدر لطف و عنایت به همه داری که نه فقط اهل دعا را همه را می بخشی یک نفر گر که دعایش به اجابت برسد شک ندارم که تو یکجا همه را می بخشی به خدایی تو سوگند که در وقت سحر وسط گریه و نجوا همه را می بخشی پر توبه بده تا سوی تو پرواز کنم … … تا ببینم که چه زیبا همه را می بخشی من زمین خورده ام امّا نه شبیه عبّاس به زمین خوردن سقّا همه را می بخشی محمد فردوسی

#مناجات_با_خدا چشم مرا پیاله ی خون جگر کنید هر وقت تر نبود به اجبار تر کنید من کمتر از گدای شب جمعه نیستم خانه به خانه دست مرا در به در کنید بدکاره ها به نیمه نگاهی عوض شدند ما را فُضیل فرض کنید و نظر کنید این تحبس الدّعا شدن از مرگ بدتر است فکری برای این نفس بی اثر کنید باید برای سوختنم چاره ای کنم این روزه روزه نیست برایم سپر کنید

#مناجات_با_خدا شاکرم حضرت دلدار صدا کرده مرا شاکرم بهر خودش یار جدا کرده مرا از کجا لطف خدا شامل حالم شده است گوییا یار سفر کرده دعا کرده مرا من کجا محفل ذکر سحر دل شدگان سبب از چیست که حق اهل بکاء کرده مرا از خرابی گنه کیست نجاتم داده آشنای حرم عشق خدا کرده مرا روز پر معصیتم را چه کسی بخشیده سائل نیمه شب خوان عطا کرده مرا

#کوفه #شام هر روز پای منبر تو گریه کرده ام بر روضه ی مکرّر تو گریه کرده ام هر روز پا به پای سرت سنگ خورده ام هر شب به زخم حنجر تو گریه کرده ام گه در تنور، گه به سنان، گاه بر درخت با بی قراری سر تو گریه کرده ام پای اذان مأذنه ها، کوفه تا به شام یاد نماز آخر تو گریه کرده ام یک اربعین به نیزه نشستی مقابلم یک اربعین برابر تو گریه کرده ام یک اربعین ز اشک رباب، آب شد دلم یک اربعین به اصغر تو گریه کرده ام با بلبلان گلشنت، ای باغبان عشق! بر لاله های پرپر تو گریه کرده ام یک اربعین به نیزه سرِ ماه دیده ام در سایه ی برادر تو گریه کرده ام با یاد قتلگاه تو و بانگ "یا بُنیّ" با گریه های مادر تو گریه کرده ام از آن شبی که گوشه ی ویرانه سر زدی هر شب برای دختر تو گریه کرده ام

💠 هَلْ إِلَيْكَ يَابْنَ أَحْمَدَ سَبِيلٌ فَتُلْقىٰ؟ آیا به سوی تو ای پسر احمد راهی هست تا ملاقات شوی؟

#نشر_حداکثری ❗️ اثبات وجود مقدسه حضرت رقیه سلام الله علیها 🔺 جدیدترین سند مرتبط با شهادت حضرت رقیه(سلام الله علیها) 📜 نسخه نایاب کتابخانه سلیمیه شهر ادرنه ترکیه | #قرن_پنجم_هجری_قمری 🔻 قاسم‌ بن‌ محمد‌ بن‌ احمد مأموني(م حدود ۵۰۰ق) در السنی فی قتل أولاد النبی(صلوات الله علیه و آله) در این کتاب در بیان حالات یکی از دختران حاضر در کاروان اسرا می‌نویسد: ▪️ «انّ یزید لمّا أنزل آل النبی بیتاً من بیوت داره کان فیهم صبیة... ابنة أربع سنین، وکانت مشتاقة إلی ابیها، وکانوا یکتمون ذلک عنها... فانتبهت من منامها فی الهاجرة وقالت: یا امّاه رأیت أبی فی المنام... وأین هو؟ فصیحن بأجمعهنّ. فبعث إلیهنّ یزید أن یسألهنّ؛ وذلک أنه کان فی مقیله فانتبه لصحیهنّ، فسألهنّ فقلن: إنّ هذه الصبیة رأت أباها فی المنام، وقصصن علیه القصة. فأخبره بذلک وأمره اللعین بطرح رأس أبیها فی حجرها. فعلوا کذلک فصاحت: ما هذا؟ فقالوا: رأس أبیک. ففزعت الصبیة و فاضت و ماتت». 📚 نسخه خطی السنی فی قتل أولاد النبی(صلوات الله علیه و آله) منتسب به مأمونی صاحب کتاب الحاویة، کتابخانه سلیمیه ادرنه ترکیه، ص۱۰۴ @ghasemnemati_ir

#فقه_عزا 💠 استفاده از واژۀ «فریضه» بر زیارت امام حسین(ع)، صریح در وجوب عینی است و نه کفایی 👈 روایات صریح در وجوب زیارت امام حسین(ع)، با ادبیات متفاوتی وارد شده‌اند. برخی از آنها از واژه «فرض» استفاده کرده‌اند. واژه «فرض» از واژه «واجب» صریح‌تر است؛ زیرا اولاً «واجب» گاه در امر مستحبی نیز به کار می‌رود؛ اما «فرض» منحصر در واجبات است. ثانیاً فرض به آن دسته از واجباتی گفته می‌شود که مستقیم از سوی خداوند جعل شده و واجب به آن دسته گفته می‌شود که از سوی رسول خدا(ص) یا ائمه(ع) وضع شده باشد. این نشان می‌دهد زیارت امام حسین(ع) اولاً از جانب شخص خدای متعال واجب شده است و همین برای بیان اهمیت آن کفایت می‌کند. 🔸عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ(ع) قَالَ مُرُوا شِیعَتَنَا بِزِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ(ع) فَإِنَّ إِتْیَانَهُ مُفْتَرَضٌ عَلَى كُلِّ مُؤْمِنٍ یُقِرُّ لِلْحُسَیْنِ(ع) بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ.‏ 🔸عَنْ أُمِّ سَعِیدٍ الْأَحْمَسِیَّةِ عَنْ أَبِی عَبْدِاللَّهِ(ع) قَالَتْ قَالَ لِی یَا أُمَّ سَعِیدٍ تَزُورِینَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ قَالَتْ قُلْتُ نَعَمْ فَقَالَ لِی زُورِیهِ فَإِنَّ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ وَاجِبَةٌ عَلَى الرِّجَالِ وَ النِّسَاءِ. 📌نکته درخور توجه در این روایت که آن را از روایات قبلی ممتاز می‌سازد، تصریح به وجوب زیارت بر زنان است که نشان‌دهندۀ اهتمام ویژه‌ای است که زمینۀ‌ هر نوع احتمال خلافی را برطرف می‌سازد. اینکه عملی بر زنان واجب شود، جای تعجب نیست؛ زیرا اصل در احکام، اشتراک آن میان زن و مرد است. آنچه بیانگر شدت اهمیت مسئله در نزد شارع است، این است که شارع اغلب در واجبات اجتماعی، زنان را استثنا می‌کند؛ نظیر نماز جماعت یا نماز جمعه. با وجود این، زیارت آن حضرت را بر ایشان نیز واجب می‌کند. همین امر مؤید آن است که زیارت ایشان با اصل ولایت ائمه گره خورده است و به همین دلیل زن و مرد باید حضور پررنگی در دفاع از آن داشته باشند.

🎥 ای بابا! حکایتی شده...😭 #حضرت_رقیه