باید خود را برای یک اربعین جهانی آماده کنیم. هنوز سیاه‌پوستان آفریقا به اربعین نیامده‌اند؛ هنوز شیعیان کشورهای مختلف نتوانسته‌اند راهی اربعین شوند. هنوز موکب‌های جبهه مقاومت کامل برپا نشده است. معتقدیم هنوز اربعین به صورت کامل به مردم جهان معرفی نشده است. با تمام لجستیکی که دولت انصافاً به میدان آورده است، این را بدانید که شاه‌بیت این ماجرا دست مردم است. رهبر انقلاب فرمودند که امسال دشمن بنا داشت محرم را کم‌رنگ کند، اما با عنایت امام زمان(عج) و حمایت ایشان، محرم پرشوری داشتیم که گرم‌تر از هر سال بود. ان‌شاءالله با این عنایت و نظر اربعین هم پرشورتر خواهد بود. محرم گام اول برای رسیدن تا دم خیمه امام حسین(ع) بود و اربعین ان‌شاء‌الله گام بعدی برای رسیدن زیر خیمه امام حسین(ع) است. #حسین_یکتا

اربعین فرصت نابیست برای پیاده‌شدنِ ما که مدت‌هاست سوار بر مرکب نفس‌مان شده‌ایم. #حسین_یکتا

جبهه یک جای خدایی... #حسین_یکتا

خواهر من! برادر من! اگه امام زمان(عج) یه گوشه چشم نگاهت کنه، کارِت کاره، بارِت باره! بعدش تو فقط بشین کنار جوی، گذر ایام ببین... #حسین_یکتا

کسی را تحقیر مکن شاید محبوب خدا باشد از هیچ غمی ناله نکن شاید امتحانی از سوی خدا باشد دلی را نشکن شاید خانه خدا باشد از هيچ عبادتی دریغ مکن شایدکلید رضايت خدا باشد هيچ گناهی را كوچك ندان شايد دوری از خدا در آن باشد

🧡به درویشی قناعت کن 🤍که سلطانی خطر دارد 🧡زمین را گر شوی مالک 🤍طمع بر آسمان داری 🧡به وقت مردنت بینی 🤍نه این داری نه آن داری

زیارت اربعین آرزوی شهدا #حسین_یکتا

🎧 الوِداع ماهِ مُــحَرّم مـاهِ گِــریِه مـاهِ ماتَــم حَسـرَتِش رویِ دِلَـم موند کِه شَـباش بِمـیرَم از غَـم کـاش میـشُد بَرات بِـمیرَم... 😭 🎙کربلایی #سید_امیر_حسینی #الوداع_ماه_محرم 📌گوش کنید مناسبه امشبه 😔 😭😭😭 التماس دعا

#محرم ─━━━⊱❅✿•❅•✿❅⊰━━━─ ┄┅┅❅❁❅┅┅🖤 شهید ابراهیم هادی رفیق شهیدم 🖤 خداحافـظ محـرم مُحَرَّم مٰاه حُسَيْن خُدٰا نِگَهْدٰارَت 💔خداحافـظ محـرم 🏴 گرچه در تقویم ماه مُحرمت تمام می‌شود اما تمام سال به یادت برای من محرم است

وشب آخر محرم ...😭 یعنی محرم سال دیگه زنده ایم

مي‌گفت : حسین‌ براۍ‌ما ، همون‌ دور برگردونیه که وقتی‌ ازهمه‌ عالَم و آدم‌ می‌بریم ، برمون‌ میگردونه‌ بہ زندگی !

آخر آذرماه بود. با ابراهیم برگشتیم تهران. در عین خستگی خیلی خوشحال بود. می گفت: هیچ شهیدی یا مجروحی در منطقه دشمن نبود، هرچه بود آوردیم. بعد گفت: امشب چقدر چشم های منتظر را خوشحال کردیم، مادر هرکدام از این شهدا سر قبر فرزندش برود، ثوابش برای ما هم هست. من بلافاصله از موقعیت استفاده کردم و گفتم: آقا ابرام پس چرا خود دعا می کنی که گمنام باشی!؟ منتظر این سوال نبود. لحظه ای سکوت کرد و گفت: من مادرم رو آماده کردم، گفتم منتظر من نباشه، حتی گفتم دعا کنه که گمنام شهید بشم! ولی باز جوابی که می خواستم نگفت. راویان: علی صادقی، علی مقدم🌱 #شهید‌ابراهیم‌هادی #داداش‌ابراهیم‌برای‌ما‌هم‌دعا‌کن #شب‌جمعه‌یاد‌شهدا‌با‌صلوات

🌱هیچ وقت ندیدم که ابراهیم، به دنبال لذت شخصی خودش باشد. لذت برای او تعریف دیگری داشت. 🌸اگر دل کسی را شاد می‌کرد، خودش بیشتر لذت می‌برد.اگر پولی دستش می‌رسید سعی می‌کرد به دیگران کمک کند. 🍃خودش به کمترین‌ها قانع بود، اما تا می‌توانست به دیگران کمک می‌کرد. 📗سلام بر ابراهیم ؛ جلد دوم ، ص ۳۲ 🏴

آماده ی شهادت بودن با آرزوی شهادت داشتن فرق میکند... #شهید_محمودرضابیضائی🕊🌹

هرکسی را میل دل باشد به سوی این و آن میل جان ما به عالم نیست الا سوی تو...! #امام_حسین

🏴🕊🥀🏴🕊🥀🏴🕊🥀🏴🕊🥀

شهید ناصر الدین باغانی نام پدر: اصغر شماره شناسنامه: ۲۶۳ صادره : قم محل تولد: قم تاریخ تولد: ۱۳۴۶ سال ورود به دانشگاه: ۱۳۶۴ رشته تحصیلی: معارف اسلامی و تبلیغ تاریخ و محل شهادت: ۱۱/۱۲/۱۳۶۵ شلمچه عملیات : کربلای ۵

زندگینامه شهید به روایت پدر ناصر الدین در هشتم شهریور ماه ۱۳۴۶ در یک خانواده روحانی چشم به جهان گشود. دوران کودکی را در شهر خون و قیام قم سپری کرد. تحصیلات ابتدایی را در دبستان ملی شهاب و امیر کبیر قم به پایان رسانید. در همین ایام روخوانی قرآن کریم را به اتفاق برادر بزرگتر و خواهرش در خانه و درمحضر پدر آموخت. سپس کلاس اول راهنمایی را که مصادف با اوج انقلاب بود در مدرسه دین و دانش قم گذارند. در پس فرمان امام قدس سره به روحانیون در بدو ورود معظم له به شهر قم برای رفتن به شهرستانها و آماده کردن مردم برای دادن رای به نظام جمهوری اسلامی و رفتن پدرش به سبزوار برای اداره اینگونه امور ناصر هم با اعضای خانواده در سال ۱۳۵۸ به سبزوار منتقل و سال دوم راهنمایی را در مدرسه دکتر فاطمی گذراند. آن سال اوج تبلیغات منافقان و بعضاً معلمان منافق گونه بود. ناصر در آن سال بارها به مجادلات لفظی با طرفداران و مبلغان منافقان پرداخته و آنان را مجاب یا محکوم می‌کرد به حدی که از بحث در حضور او پرهیز می‌کردند. با انتخاب پدرش به نمایندگی مردم سبزوار در اولین دوره مجلس شورای اسلامی سال ۱۳۵۹ با اعضای خانواده به تهران منتقل شد. سال سوم راهنمایی را در مدرسه فیضیه تهران و دوران نظری را در دبیرستان شهید مصطفی خمینی در خیابان آذربایجان تهران گذراند. در خلال این مدت با شرکت در جلسات درس قرآن و عضویت در واحد دانش آموزی حزب جمهوری اسلامی بر غنای معنوی و سیاسی خود افزود. چهار بار در مسابقات قرائت و تجوید قرآن جایزه گرفت. از وقتی که توان به دست گرفتن اسلحه را پیدا کرد در پادگان امام  حسین u به فرا گرفتن فنون رزم پیاده پرداخت. پس از تکمیل فراگیری، در سال چهارم دبیرستان سه ماه داوطلبانه به کردستان رفت و در سقز به دفاع از حریم اسلام پرداخت. سه ماه هم در خوزستان بود با این خاطر، به حال استعداد سرشار، در امتحانات نهایی با معدلی نزدیک به ۲۰ تحصیلات متوسطه را به پایان برد. در آزمون سراسری شرکت کرد و در «رشته حقوق دانشگاه تهران» با رتبه خوب قبول شد. همچنین در آزمون «دانشگاه امام صادق u» شرکت کرد در آنجا هم قبول شد و به من اظهار می‌داشت، پدرجان خیلی‌ها هستند که به دانشگاه تهران می‌روند ولی همه به دانشگاه امام صادق u نمی‌روند ولی من دانشگاه امام صادق u را انتخاب می‌کنم. ناصر به حفظ قرآن هم همت گماشته و ۲ جزء اول قرآن را حفظ کرده بود. از نظر اخلاق و آداب اسلامی در حد والایی بود. بچه‌های مدرسه و دانشگاه همه از او راضی بودند و در خانه هم نهایت ادب و احترام را نسبت به دیگران داشت و کارهای خانه را بدون توجه به اینکه برادران دیگرش هم هستند، انجام می‌داد. شبهای جمعه همواره در جلسات قران و روزهای جمعه در نماز جمعه شرکت می‌کرد. در بسیج مسجد هم همکاری و کمک می‌نمود و به جرﺃت می‌توان گفت پیرو راستین خط امام بود. با شنیدن سخنرانی امام در آغاز سال ۱۳۶۵ که فرمودند: «جبهه رفتن بر هر کاری مقدم است.» به جبهه شتافت و گردان حبیب بن مظاهر از لشکر محمد رسول الله(صلی‌الله‌علیه‌واله)شرکت جست. به خاطر خلوص و قدرت بیان و بینش دینی قوی، تبیلغیات گردان به او سپرده شد. مدتی خدمت کرد، ولی به این کار قانع نشد. تبلیغات را رها کرد و در دسته رزمی شرکت جست. در آغاز «عملیات کربلای ۵ » در شلمچه در خط مقدم هر دو بازوی او ترکش خورد و پای او را با گلوله زدند. بنابراین به پشت جبهه منتقل شد. در بیمارستان نکویی قم کارمداوای مقدماتی او را انجام دادند. سپس به تهران منتقل شد. شش تا هفت هفته به او استراحت دادند و گفتند، حداقل دو هفته باید در بیمارستان بستری باشد. ولی او اظهار داشت با توجه به کمبود تخت بیمارستانی و مشکلات اینجا، من چرا تخت بیمارستان را اشتغال کنم، در خانه استراحت کرد و به مداوای زخمهایش ادامه داد. کمی که بهتر شد، یک هفته را با همراهی مادرش به زیارت مرقد مطهر حضرت رضا u» شتافت و در ضمن با همه فامیل و ارحام در سبزوار دیدار کرد. پس از بازگشت در حالی که نیمی از مدت استراحتش باقی بود، مجدداً در اعزام بیستم بهمن ماه ۱۳۶۵ به جبهه شتافت. به او گفته شد صبر کن تا بهبودی کامل پیدا نمایی; ولی پاسخ داد: «بودن من در جبهه مؤثرتر از اینجاست. گردان ما باید بازسازی شود.»و رفت. در مصاحبه‌ای که تبلیغات گردان با او انجام داده، اظهار داشته است: «در چهار عملیات شرکت داشته‌ام. عمیات بدر، کربلاهای یک و چهار و پنج» سرانجام در وصیتنامه‌ای که در چهارم اسفند ماه ۱۳۶۵ در ارودگاه کرخه نوشته اظهار داشته است: «من دانشگاه امام صادقu» را به دانشگاه امام حسین u تبدیل کردم و مطمئنم که امام صادق u به این تبدیل راضی است و مدرک قبولی را از دست آقا ابا عبدالله u گرفتم».