صلّی الله علیک یا رسول الله (ص)
خال لبی کجاست که از ذوق دعوتش
گلبانگ یا بلالِ آرحْنا برآورم؟
بگشا دهان چو غنچه به رنگین تبسمی
تا کام از آن لبان شکرخا برآورم
چون آفتاب، تیغ به فرقم اگر کشی
گردن نهم، زبان به اطعنا برآورم
دامن کشان اگر گذری بر مزار من
دستی زدل به عرض تمنا برآورم
#حزین_لاهیجی
«فهرست مجموعه یادداشتهای رشد عقلائی»
در این مدّت یکی از ایدههایی که سعی شد تا مقداری به آن پرداخته شود ، ایدهء « رشد عُقلائی علوم » بود. تلاش بر این بود به شکل کاربردی و عمل گرایانه ، تاثیر این امر مهمّ در علوم مختلف نشان داده شود.
نشانهء مجموعه یادداشتها با موضوع فوق اینچنین است.
https://eitaa.com/masjoud/146
1⃣فراگیری علوم به روش تاریخی با محوریت آثار «اصیل و اصلی»
https://eitaa.com/masjoud/148
2⃣تاثیر شناخت «رشد عقلائی» در علوم آلی و بررسی تطابقی آن در کیستی واضع علم اصول
https://eitaa.com/masjoud/158
3⃣تفاوت «معرفت و علم» و شباهت ادراک درجه دوم به معرفت
https://eitaa.com/masjoud/160
4⃣«رشد عقلائی» در اسباب ایجاد یک ایده و مکتب جدید
https://eitaa.com/masjoud/164
5⃣تاثیرگذاری علوم بر یکدیگر بر اساس «رشد عقلائی»
May 11
بنظر حقیر باید این قسمت از سخنرانی دیروز رهبر انقلاب را به عنوان متن درسی در دانشگاههای علوم سیاسی درس داد و ساعت روی آن کار پژوهشی و فکری کرد.
رهبر انقلاب: ما پیشانی و بازوی طراحان مدبر و هوشمند و جوانان فلسطینی را میبوسیم اما آنها که میگویند حماسه اخیر کار غیر فلسطینیها است دچار محاسبه غلط شدهاند.
مسجود
«تلخیصِ نظاموارهی شیخ اشراق ، از معقولات ثانیِ فلسفی تا تشکیک ماهوی»
«تلخیصِ نظاموارهی شیخ اشراق ، از معقولات ثانیِ فلسفی تا تشکیک ماهوی»
مباحث فلسفهی اسلامی سخت با یکدیگر ممزوجاند، اما این آمیختگی، ذینظم و دارای منطقی بسیار دقیق است. این نکته حتیٰ در فلسفه نوری و حکمة الاشراقِ سهروردی نیز با توجه به اینکه فلسفهای تأسیسی و ناقدانه بود، رعایت شده است.
برای مثال سهروردی اولین کسیست که سخن از تفکیک بین معقولات اولی و ثانوی و بین معقولات ثانیِ فلسفی و منطقی میزند. قبل از وی در فلسفه مشاء و آثار ابن سینا اگر چه این تفکیک در بسیاری از نقاط رعایت شده ، اما اذعان به آن نشده است. شیخ شهید با طرح معقولات ثانی، تاثیرات زیادی بر نظام فلسفی خویش و حتی فلاسفهی بعد از خود مانند؛ صدرالمتألهین ، ملّاهادی سبزواری و علّامه طباطبائی نهاده است.
شیخ اشراق در پله نخست معقولات ثانی فلسفی را امری ذهنیِ صرف تلقّی کرد. او وجود، وجوب، امکان و.. همهگی را مفهومی ذهنی همچون؛ کلی ، جزئی ، جنس ، نوع و.. دانست. حدِّ وسط خارجی نبودنِ معقولات ثانی فلسفی در نزد شیخ اشراق؛ قاعدهی « کل ما یلزم من وجوده تکرّر فهو امر ذهنیٌ اعتباریٌ» است. در پلّه دیگر، او هر آنچه در خارج از ذهن واقعیت داشته باشد، را اصیل قلمداد کرد و در مقابلش هرچه صرفاً ذهنی باشد را اعتباری نامید. بر اساس آنکه وجود را از زمره معقولات ثانی فلسفی میدانست، آن را امری ذهنی تلقّی کرد و سپس آن را اعتباری خواند. از اینرو اصالت را با ماهیّت دانست.
در نظام حکمت مشاء، تقدّم علّت بر معلول بر اساس تقدّم وجودی، مسألهای واضح است. اما سهروردی در پلّه سوّم، این مسأله را مورد تفکیک قرار میدهد. یعنی تقدم علّت بر معلول را می پذیرد، اما اساس آن را تقدم وجودی نمیداند. بلکه چون تمامِ هویتِ علّت و معلول را ماهیت تشکیل داده، و وجود به دلیل ذهنی بودن امکان مداخله در آن را ندارد، جعل را تماماً به ماهیّت نسبت داده است. حال علّت به جز ماهیّت چیزی نیست و به جز خود ماهیّت چیزی را معلول نمیسازد. از اینجا روشن میگردد که علت به حسب ماهیتش بر معلول تقدّم دارد.
پذیرش پلّه سوّم از بحث، سبب ایجاد نظر بعدی او در مرحله چهارم میگردد. وی پس از اثبات تقدّم رتبیِ ماهویِ علّت بر معلول، این امر را به عنوان تشکیک میخواند. بدان معنا که تشکیکِ ماهوی ثمرهی قبول تقدم ماهوی علّت بر معلول است ، زیرا تقدّم علّت از معلول نشانهی بالا بودن رتبه علّت از معلول است. از این نقطه نظریّه تشکیک ماهویِ شیخ اشراق نیز جلوهگر میشود.
و من هنا یظهر: تغییر یک مبنای فلسفی در ابتدائیترین گزارههای آن علم ، سبب بروز تغییرات مهمّی در گزارههای متأخر میشود.
مسعودرحمانی
https://eitaa.com/joinchat/1458372640C19d19bdd5a
صلّی اللّه علیک مولاتی یا فاطمة الزّهراء (س)
و صلّی الله علیک مولاتی یا فاطمة المعصومه(س)
آن یک در عالم جلالت، کعبه؛ وین یک در مُلک کبریایی مَشعَر
لمْ یلدم بسته لب و گرنه بگفتم، دخت خدایَند این دو نور مطهّر
#امام_خمینی
بین آنها فرقی نیست، مگر در لفظ!
قال فیلسوف الربّانی ، صدرالدّین محمد شیرازی رضوان الله تعالی علیه:
فإنّ جمیعهم(الانسان) - غیر العارف الربانی - لایعبدون الله، لإنّ آلهتهم هی بالحقیقة صُوَر أصنام، ینحتونها بآلات أوهامهم ، فلا فرق کثیراً بینهم و من عبّاد الأوثان إلّا بالالفاظه، فإن المعبود لکلّ أحد ما تخیّلَه فی وهمه و تصوره فی خیاله الّا الإلهیین الذین وصلوا إلی معرفة الله بنور هدایته.
الشّواهد الربوبیة - المشهد الثانی- الاشراق السادس- قضیة الفرقانیة
#ملاصدرا
#حکمت_متعالیه
https://eitaa.com/joinchat/1458372640C19d19bdd5a
دلیل عُقلائی!
مرحوم علامه حلّی در کتاب کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد ، در بیان دلیل وجود امام ، تنها یک دلیل ذکر میکند که آن نیز به یک امر عُقلائی تکیّه دارد:
«و استدل المصنف[ خواجه طوسی]- رحمه الله- على وجوب نصب الإمام على الله تعالى بأن الإمام لطف و اللطف واجب أما الصغرى فمعلومة للعقلاء إذ العلم الضروري حاصل بأن العقلاء متى كان لهم رئيس يمنعهم عن التغالب و التهاوش و يصدهم عن المعاصي و يعدهم على فعل الطاعات و يبعثهم على التناصف و التعادل كانوا إلى الصلاح أقرب و من الفساد أبعد و هذا أمر ضروري لا يشك فيه العاقل و أما الكبرى فقد تقدم بيانها.»
جلد ۱ صفحه ۳۲۶
#امامت
#علامه_حلی
https://eitaa.com/joinchat/1458372640C19d19bdd5a
1_7413620183.mp3
1.32M
فرمایشات مرحوم آیتالله العظمی بهجت (رضوان الله علیه) درباره تشیع ابن عربی و غزالی
دروس خارج حج، سال ۱۳۸۷ هجری شمسی
«شیخ اشراق و ساحتبندی قوای ادراکی»
بسیاری از متفکّرین شیخ سهروردی را ، فیلسوفی صرفاً شهودی میدانند. اما حقیقت آن است که او برای هر قوّه ادراکی آدمی، ساحتی را در نظر دارد. همانطور که استفادۀ ناقص از آن قوّه را نفی میکند، استفاده بیشتر از ساحت و جایگاه آن را نیز اشتباه میشمارد.
از سوی دیگر پای عقل را برای وصول به بسیاری از علوم نوری لغزان و نارسا میداند، و نتایج آن را نامعتبر میداند؛ چرا که در فلسفۀ نوری او ساحت عقل، مبتنی بر ساحت شهود بواسطۀ علم حضوری است. و از سوی دیگر شهود را بدون حکمت بحثی و حکمت عقلی، ناقص میبیند.ایشان مینویسد؛
« کما انّ السالک اذا لم یکن له قوّة بحثیة هو ناقصٌ فکذا الباحث اذا لکم یکن معه مشاهدة آیاتٍ من الملکوت یکون ناقصاً غیر معتبر و لا مستنطق من القدس»
ترجمه: « چنان که اهل سلوک اگر صاحب قوت بحث و استدلال نباشد ، ناقص است، اهل فلسفه و بحث نیز اگر به همراه کشف نشانه هایی از عالم ملکوت نباشد، ناقص و بلکه نامعتبر است و عالم قدس را به یخن در نیاورده است.»
مطارحات، سهروردی. صفحه ۳۶۱
#شیخ_اشراق
#سهروردی
#فلسفه
#شهود
https://eitaa.com/joinchat/1458372640C19d19bdd5a