eitaa logo
مطالب ناب در منبر
3.6هزار دنبال‌کننده
3هزار عکس
1.7هزار ویدیو
1.3هزار فایل
👈 مطالب کانال: ــــمناقب وفضایل اهلبیت علیهم‌السلام ــــمطاعن ومثالب دشمنان ــــPDFکتب اعتقادی ــــنقدوهابیت وجریان یمانی وتصوف ــــمنابر اعتقادی‌، معرفتی ــــصوت دروس حوزوی ــــمداحی کانال دیگر ما👇 @Fishe_menbar ارتباط با ادمین @Abdulhossein235
مشاهده در ایتا
دانلود
◾️ 👈🏼👈🏼 عَنْ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ دَخَلْتُ عَلَی الصَّادِقِ علیه‌السلام ذَاتَ یَوْمٍ فَقَالَ لِی: یَا مُفَضَّلُ! هَلْ عَرَفْتَ مُحَمَّداً وَعَلِیّاً وَفَاطِمَهًَْ وَالْحَسَنَ وَالْحُسَیْنَ کُنْهَ مَعْرِفَتِهِمْ؟! قُلْتُ: یَا سَیِّدِی، وَمَا کُنْهُ مَعْرِفَتِهِمْ؟! قَالَ: یَا مُفَضَّلُ! تَعْلَمُ أَنَّهُمْ فِی طَرَفٍ عَنِ الْخَلَائِقِ بِجَنْبِ الرَّوْضَهًِْ الْخَضِرَهًِْ، فَمَنْ عَرَفَهُمْ کُنْهَ مَعْرِفَتِهِمْ کَانَ مُؤْمِناً فِی السَّنَامِ الْأَعْلَی. قَالَ قُلْتُ: عَرِّفْنِی ذَلِك یَا سَیِّدِی. قَالَ: یَا مُفَضَّلُ! تَعْلَمُ أَنَّهُمْ عَلِمُوا مَا خَلَقَ الله عَزَّوَجَلَّ وَذَرَأَهُ وَبَرَأَهُ وَأَنَّهُمْ کَلِمَهًُْ التَّقْوَی وَخُزَنَاءُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرَضِینَ وَالْجِبَالَ وَالرِّمَالَ وَالْبِحَارَ وَعَرَفُوا کَمْ فِی السَّمَاءِ نَجْمٌ وَمَلَك وَوَزْنَ الْجِبَالِ وَکَیْلَ مَاءِ الْبِحَارِ وَأَنْهَارِهَا وَعُیُونَهَا. وَما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَهًٍْ إِلَّا عَلِمُوهَا وَلا حَبَّةٍ فِی ظُلُماتِ الْأَرْضِ وَلا رَطْبٍ وَلا یابِسٍ إِلَّا فِی کِتابٍ مُبِینٍ. وَهُوَ فِی عِلْمِهِمْ وَقدْ عَلِمُوا ذَلِك. فَقُلْتُ: یَا سَیِّدِی! قَدْ عَلِمْتُ ذَلِك وَأَقْرَرْتُ بِهِ وَآمَنْتُ. قَالَ: نَعَمْ یَامُفَضَّلُ، نَعَمْ یَامُکْرَمٍ، نَعَمْ یَامَحْبُورُ، نَعَمْ یَاطَیِّبُّ، طِبْتَ وَطَابَتْ لَك الْجَنَّهًُْ وَلِکُلِّ مُؤْمِنٍ بِهَا. 📝 در حدیثی مرفوع از مفضل‌بن‌عمر نقل است: روزی امام صادق علیه‌السلام را ملاقات کردم و ایشان به من فرمود: «ای مفضّل! حقیقت محمّد، علی، فاطمه، حسن و حسین را شناختی و به حق آنان چنان‌که باید و شاید پی بردی»؟ عرض کردم: «سرورم! حقیقت معرفت آنان چیست»؟ حضرت فرمود: «ای مفضّل! آنان بسیار دور از خلایق و در کنار روضهًْ‌الخَضراء قرار دارند. هرکس که به ذات حقیقت آن‌ها پی ببرد، همراه ما در والاترین مقام جای خواهد گرفت». به امام صادق علیه‌السلام گفتم: ای سرور من! ذات حقیقت آن‌ها را به من بشناسان. امام صادق علیه‌السلام فرمود: «ای مفضّل! تو می‌دانی که آن‌ها از تمام موجوداتی که خداوند عزّوجلّ آن‌ها را خلق کرده است، آگاهی دارند. آن‌ها کلمه‌ی تقوا و خزانه‌داران (صاحبان) آسمان‌ها، زمین‌ها، کوه‌ها، شن‌ها و دریاها هستند و آن‌ها تعداد ستاره‌ها و فرشتگان آسمان و وزن کوه‌ها را می‌دانند و نیز می‌دانند که آب دریاها و رودخانه‌ها و چشمه‌ها چند پیمانه است. هیچ برگ و دانه‌ای بر زمین نمی‌افتد، مگر اینکه آن‌ها از آن باخبر هستند و تمام خشک و تری (همه چیز) که در قرآن آمده است، آن‌ها نسبت به آن آگاهی دارند. (انعام/۵۹) سپس گفتم: ای سرور من! من به ذات حقیقت آن‌ها پی بردم و به آن اقرار کرده و ایمان آوردم. امام صادق علیه‌السلام فرمود: «آری ای مفضّل! ای گرامی، ای نیکو و محبوب! تو پسندیده و نیکو شدی و بهشت برای تو و برای کسی که به آن ایمان دارد، گوارا باد». 📚 منابع: ۱‌. تأویل الآیات الظاهرة، ص۴۷۸ ۲. تفسیر اهلبیت علیهم‌السلام ج۱۲، ص۵۰۶ 🔆 کانال 🆔 @matalebe_nab_dar_menbar 🆔 @Fishe_menbar
◾️ 👈🏼👈🏼 عن الصّادق علیه‌السلام: فَقَالَ هِشَامُ‌بْنُ‌عَبْدِ الْمَلِك: إِنَّ عَلِیّاً کَانَ یَدَّعِی عِلْمَ الْغَیْبِ وَالله لَمْ یُطْلِعْ عَلَی غَیْبِهِ أَحَداً، فَمِنْ أَیْنَ ادَّعَی ذَلِك؟! فَقَالَ أَبِی: إِنَّ الله جَلَّ ذِکْرُهُ أَنْزَلَ عَلَی نَبِیِّهِ کِتَاباً بَیَّنَ فِیهِ مَا کَانَ وَمَا یَکُونُ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَهًِْ فِی قَوْلِهِ تَعَالَی: (وَنَزَّلْنا عَلَیْکَ الْکِتابَ تِبْیاناً لِکُلِّ شَیْءٍ وَ هُدیً وَ رَحْمَةً وَ بُشْری لِلْمُسْلِمِینَ). وَ فِی قَوْلِهِ: (وَ کُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْناهُ فِی إِمامٍ مُبِینٍ). وَفِی قَوْلِهِ: (ما فَرَّطْنا فِی الْکِتابِ مِنْ شَیْءٍ). وَأَوْحَی الله إِلَی نَبِیِّهِ أَنْ لَا یَبْقَی فِی غَیْبِهِ وَسِرِّهِ وَمَکْنُونِ عِلْمِهِ شَیْئاً إِلَّا یُنَاجِی بِهِ عَلِیّا. 📝 از امام صادق علیه‌السلام روایت شده که فرمود: (روزی) گفت: «علی (علیه‌السلام) ادّعا می‌کرد که علم غیب می‌داند؛ حال آن‌که پروردگار در علم غیب خود هیچ‌کس را شریک خود نساخته است؛ پس علی به‌چه دلیل چنین ادّعایی می‌کرد»؟! پدرم (امام‌باقر علیه‌السلام) فرمود: «خداوند عزّوجلّ بر پیامبرش کتابی فرستاد که: هرچه بوده و آنچه تا روز واپسین خواهد بود را در آن بیان داشته است: (و فرستادیم ما بر تو قرآن را که روشنگر هرچیز و راه‌نما و رحمت و مژده‌دهنده برای مسلمان‌ها است)(نحل/۸۹)». و باز فرموده است: (وَ کُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْناهُ فِی إِمامٍ مُبِینٍ)(یس/۱۲). و نیز می‌فرماید: (ما در کتاب آفرینش بیان هیچ‌چیز را فرو گذار نکردیم)(انعام/۳۸). پس خداوند به پیغمبر خود وحی کرد: «هر غیب و رازی که به‌سوی تو فرستاده‌ایم، حتما علی را بر آن‌ها آگاه ساز». 📚 منابع: ۱. بحارالأنوار، ج۴۶، ص۳۰۸ ۲. تفسیر اهل‌بیت علیهم‌السلام ج۱۲، ص۵۰۶ 🔆 کانال 🆔 @matalebe_nab_dar_menbar 🆔 @Fishe_menbar
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
◼️ 👈🏼👈🏼 در نقلی آمده است: «صلوات الله علیه» در مدینه از مسیری عبور می‌کردند که مردی را دیدند که صدا میزند: اَیّهَا النّاس اَنا الغریبُ فَارْحَمُونی. ای مردم! من غریبم؛ به من رحم کنید. ➖ امام سجاد علیه السلام او را صدا زدند و فرمودند: تو غریبی؟ گفت: بله. حضرت فرمود: إذا عَطشْتَ فهَل تَسقِی الماء؟ اگر تشنه شوی به تو آب می دهند؟ گفت: بله. حضرت فرمود: إذا فاجٰاك الموتُ هَل تُدفَن بلا کفنٍ؟ اگر در اینجا ناگهان بمیری، این مردم تو را کفن می‌کنند؟ گفت: الله اکبر؛ چرا نکنند؟! من بین مسلمانان هستم. ➖ گریه راه گلوی امام سجاد علیه‌السلام را بست و فرمود: إذاً لَستَ بِغَریبٍ؛ الغَریبُ هَوَ الحَسین ثَمّ وَجَّهَ نَحوَ الکربلا و قال: یا اَسَفاه علیك یابنَ رسول الله! تَبقَی ثلاثةِ اَیّامٍ عاریاً علی رَمضاءِ کربلاء. پس تو غریب نیستی؛ همانا غریب، حسین «صلوات الله علیه» است،پس حضرت توجه کردند به سمت کربلا و فرمودند: هزار اندوه برای تو باید خورد ای پسر رسول‌خدا؛ که سه شبانه روز عریان بر روی ریگ و رمل بیابان کربلا افتادی بودی. 📚 منابع: ۱. سيرة الأئمة الاثني عشر علیهم‌السلام،‌ معروف، ج۳، ص۱۱۵ ۲. العبرة الساکبة، ج٢، ص۴۴٣ ۳. سوگنامه آل محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله، اشتهاردی، ص۳ 🔆 کانال 🆔 @matalebe_nab_dar_menbar 🆔 @ghatil_o_abrat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
◼️ 👈🏼👈🏼 می‌گوید: یکبار در بازار بودم که نزدم آمد و گفت: وای میثم! الان از امیرالمومنین علیه‌السلام حدیث صعب و دشواری شنیدم، اگر که آن گونه باشد که می‌گفت. گفتم: آن چه بود؟ گفت: شنیدمش که می‌گوید: به‌درستی که حدیث ما اهل‌بیت صعب وبسیار پیچیده ودشوار است که آن را نمی‌تواند تحمل کند مگر فرشته‌ای مقرب یا نبی‌ای مرسل ویا مومنی که خداوند قلبش را به ایمان امتحان کرده باشد. ➖ بلافاصله بلند شدم وخودم را به امیرالمومنین علیه‌السلام رساندم وگفتم: امیرالمومنین! فدایت شوم! اصبغ حدیثی را از شما برایم روایت کرد که سینه‌ام تنگ آمده است. فرمود: آن چیست؟ او را خبر دادم. لبخندی زد وگفت: بنشین میثم! آیا همه علم عالمان را می‌توان تحمل کرد؟ خداوند به فرشتگانش فرمود: «من در زمین قرار می‌دهم ... تا آخر آیه که من چیزی می‌دانم که نمی‌دانید» آیا به نظرت می‌رسد که فرشتگان تحمل آن علم را داشتند؟ گفتم: به‌خدا سوگند این از آن سنگین‌تر است. ➖ فرمود: دیگری را از حضرت موسی علیه‌السلام برایت بگویم؛ خداوند تورات را براو نازل کرد و وی گمان می‌کرد که در زمین عالمتر از او کسی نیست؛ پس خدا به او خبر داد که در مخلوقاتم از تو عالمتر هم هست - و این درجایی بود که خداوند برپیامبرش ترسید که مبادا دچار عُجب وغرور شود - پس او از پروردگارش خواست که وی را به‌سوی آن عالم راهنمایی کند. پس خدا بین او وخضر جمع کرد و او کشتی را معیوب ساخت و موسی نتوانست تحمل کند، وبچه را کُشت وتحملش نکرد، ودیوار را برپاداشت وآن را هم تحمل نکرد. ➖ اما مومن؛ پیامبر ما حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله دست مرا در روزغدیرخم گرفت وفرمود: «خدایا هرکس که من مولایش هستم پس علی مولای اوست». آیا به نظرت مومنون این را تحمل کردند، جز کسانی که خداوند آنها از میان مؤمنان عصمت بخشید؟ پس بشارت باد وبشارت، که خداوند شما را بخاطر آنچه از امر رسول‌خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله تحمل کردید به چیزی اختصاص داد که فرشتگانش وپیامبران ومومنانش را بدان اختصاص نداد. 📝 فُرَاتٌ قَال: حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ حُمدُونٍ، قَال: حَدَّثنَا عِیسى بن مِهرانَ‏، قَال: حَدَّثَنَا فَرَجُ بْنُ فَرْوَةَ، قَالَ: حَدَّثَنَا مَسْعَدَةُ، عَنْ صَالِحِ بْنِ مِیثَمٍ عَنْ أبیهِ قَال: بَیْنَا أنا فِی السُّوقِ إِذَا أتَانِیَ الأصْبَغُ بْنُ نُبَاتَةَ فَقَالَ لِی وَیْحَك یَامِیثَمُ! لَقَدْ سَمِعْتُ مِنْ أمیرِالْمُؤْمِنِینَ علیه‌السلام آنِفاً حَدِیثاً صَعْباً شَدِیداً فَأنْ یَکُونَ کَمَا ذَکَرَ. قُلْتُ: وَمَا هُوَ؟! قَالَ سَمِعْتُهُ [سَمِعْتُ‏] یَقُولُ: إنَّ حَدِیثَنَا أهْلَ‌الْبَیْتِ صَعْبٌ مُسْتَصْعَبٌ لَا یَحْتَمِلُهُ إلَّا مَلَك مُقَرَّبٌ أوْ نَبِیٌّ مُرْسَلٌ أوْ مُؤْمِنٌ قَدِ امْتَحَنَ الله قَلْبَهُ لِلْإِیمَانِ. قَالَ: فَقُمتُ مِنْ فَوْرِی فَأتَیْتُ أمِیرالمؤمِنِینَ، فَقُلْتُ: یَا أمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ! جُعِلْتُ فِدَاك! حَدِیثٌ أَخْبَرَنِی بِهِ الأصْبَغُ عَنْك قَدْ ضِقتُ بِه ذَرْعاً. قَالَ: فَما هو؟! فَأَخْبَرْتُهُ بِهِ [فَتبسَّمَ ثُم] قَالَ لِی: اجْلِس یَامِیثَمُ! أَ وَ کُلَّ عِلمِ العلَمَاءِ یُحْتَمَلُ قَالَ الله لِمَلَائِکَتِهِ: (إِنِّی جاعِلٌ ... الدِّماءَ) إِلَى آخِرِ الْآیَةِ فَهل رَأَیْتَ الملَائِکَةَ احْتَمَلُوا العِلمَ؟! قَالَ قُلتُ: هَذِهِ وَاللَّهِ أعْظَمُ مِنْ تِلْك. قَالَ: وَالْأُخْرَى مِنْ مُوسَى علیه‌السلام أنْزَلَ الله عَلَیْهِ التَّوْرَاةَ فَظَنَّ أَنْ لَا أَحَدَ فِی الْأَرْضِ أَعْلَمُ مِنْهُ فَأَخْبَرَهُ الله تعالَى أنَّ فِی خَلْقِی مَنْ هُوَ أَعْلَمُ مِنْك؟! وَذَاك إِذْ خَافَ عَلَى نَبِیِّهِ الْعُجْبَ، قَالَ: فَدَعَا رَبَّهُ أَنْ یُرْشِدَهُ إِلَى [ذَلِك] الْعَالِمِ قَالَ فَجَمَعَ الله بَیْنَهُ وَبَیْنَ الْخَضِرِ علیه‌السلام فَخَرَقَ السَّفِینَةَ فَلَمْ یَحْتَمِلْ ذَلِك مُوسَى وَقَتل الغلَامَ فَلَمْ یَحْتَمِلْهُ وَأَقَامَ الْجِدَارَ فَلَمْ یَحْتَمِلْ ذَلِك. وَأَمَّا الْمُؤْمِنُ فَإِنَّ نَبِیَّنَا [قَالَ فَنَبِیُّنَا مُحَمَّدٌ رَسُولُ‌الله] صلی‌الله‌علیه‌وآله أخَذَ بِیَدِی یَوْمَ غَدِیرِ خُمٍّ، فَقَالَ: اللَّهُم مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلَاهُ، فَهل رَأَیْتَ المؤْمِنُونَ احْتَمَلُوا ذَلِك إِلَّا مَنْ عَصَمَهُمُ الله مِنهمْ. ألَا فَأَبْشِرُوا، ثُمَّ أَبْشِرُوا، فَإنَّ الله قَد خَصَّکُمْ بِمَا لَم یَخُصَّ بِهِ المَلائِکَةَ وَالنَّبِیِّینَ وَالمُؤمِنِینَ بِمَا احتَمَلْتُمْ مِن أَمْرِ رَسُولِ الله صلی‌الله‌علیه‌وآله. 📚تفسیرفرات‌کوفی، ص۵۵_۵۶ 🔆 کانال 🆔 @matalebe_nab_dar_menbar 🆔 @Fishe_menbar
بوی بهشت می‌وزد از کربلای تو ای کشته‌ای که جان دو عالم فدای تو دیوانه‌وار، آمده‌ام تا به قتلگاه وقتی به استغاثه شنیدم صدای تو در حیرتم چه شد که نشد آسمان خراب وقتی شنید نالۀ واغربتای تو خورشید و ماه و جنّ و ملک خون گریستند وقتی میان لُجّۀ خون بود جای تو رفتی به پاس حرمت کعبه به کربلا شد کعبۀ حقیقیِ دل، کربلای تو اجر هزار عمره و حج در طواف توست ای مروه و صفا به فدای صفای تو! با گفتنِ «رضاً بِقَضائِک» به قتلگاه شد متّحد رضای خدا با رضای تو تا با نماز خوف تو گردد قبول حق شد سجده‌گاه اهل یقین خاک پای تو تو هر چه داشتی به خدا دادی ای حسین! فردا خداست -جَلّ جَلالُه- جزای تو اندر مِنا ذبیح یکی بود و زنده رفت ای صد ذبیح کشته شده در منای تو! برخیز و باز بر سرِ نی آیه‌ای بخوان ای من فدای آن سرِ از تن جدای تو! ما را خشوع بندگی آموز، چون خداست در مجلس عزای تو صاحب‌ عزای تو آن‌جا که حدّ ممکن و واجب بُوَد، تویی ای منتهای اوج بشر، ابتدای تو... 🔆 کانال 🆔 @matalebe_nab_dar_menbar 🆔 @Sibtayn
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
به‌مناسبت ۱۸صفر ۱۳۰۶ق، سالروز وفاتِ عالمِ‌خستگی‌ناپذیر، ، تقدیم می‌شود 👇🏽👇🏽