🌹💫🌹💫🌹💫🌹💫🌹
💫
⭕️نشاط و معنويت (بخش دوم)
🔶هر كس ممكن است برداشت خاصی از مفهوم #نشاط داشته باشد و متناسب با آن برای تحصيل و فراهم سازی مقدمات آن تلاش كند، امّا تعريفی كه با رويكرد دينی از «نشاط» سازگاری داشته باشد، اين است كه فرد در زندگی خود #احساس_رضايت و #سعادتمندی داشته و از #سلامت_روانی برخوردار باشد.
💠توصيه هايى برای شاد زيستن (۱)
1⃣با ياد خدا به زندگی نشاط بدهيد:
🔷از نظر #اسلام زندگی كه در آن #ياد و #ذكر_خدا وجود نداشته باشد، هيچ لذّت و #نشاطی ندارد. خداوند در قرآن كريم میفرمايد: «وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِی فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكاً؛ هر كس از #ياد_خداوند روی بگرداند، #زندگی_سخت و دشواری خواهد داشت». [طه، ۱۲۴] دوری از ياد خدا زندگی را دشوار، و #ياد_خداوند زندگی را برای انسان #بانشاط میسازد. اين نشاط در زندگی ناشی از #آرامش_روانی است كه با ياد خدا حاصل میشود. خداوند میفرمايد: «أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ؛ همانا با #ياد_خدا دلها آرامش میيابد». [رعد، ۲۸] تبيين روانشناختی اين مسأله آن است كه ياد و #ذكر_خدا فرد را از اميال و تكانشهايی كه براى او استرس و فشار روانی ايجاد میكند، باز میدارد و سبب میشود كه به جای توجه صِرف به لذتهای دنيوی، به #تقويت_رابطه با #خداوند و تقرُّب به او توجه كند. بروز مشكلات برای چنين فردی، وی را از هدف اصلی باز نمیدارد [۱] و چون خود را در مسير رشد و #تكامل_معنوی احساس میكند، از زندگى لذت میبرد. بنابراين يكی از راههای اصلی دستيابی به نشاط بيشتر در زندگی، آن است كه هميشه و در هر حال به #ياد_خدا باشيم.
2⃣توكل به خدا
🔷 #توكل_به_خدا، زيربنای يك زندگی شادمانه و توأم با #احساس_سعادت و خوشبختی است. انسانی كه به خدا #توكل ميكند، با #قدرت_تمام در مقابل مشكلات می ايستد و هرگز احساس شكست و نگرانی نميكند. اگر در كارها و برنامههای خود، #توكل به خدا داشته باشيم، هم به #موفقيت_قابل_توجهی دست میيابيم و هم طی كردن مسيرهای طولانی و سخت موفقيت، برای ما آسان و عملی ميشود. انسانهايی كه به خدا #توكل میكنند در انجام كارهای سخت و بزرگ، كمترين فشارها را احساس ميكنند و در برابر تندباد حوادث مانند كوهی استوار و مقاوم هستند. #توكل، كليد در توفيق الهی است. انسانی كه به خدا توكل ميكند، هر لحظه تحت عنايت و لطف بيكران خدا قرار ميگيرد.
3⃣توسل به معصومين و اولياء خدا را فراموش نكنيم
🔷يكی ديگر از عوامل دستيابی به نشاط بيشتر در زندگی، #توسل_به_معصومين عليهم السلام و اولياى خدا است.
4⃣به ارزشها پايبند باشيم
🔷 #پايبندی_به_ارزشها و اعتقادات ثابت و تعريف شده، به #موفقيت_انسان در زندگی كمك ميكند و همچنين شادمانگی را پايدار ميسازد. انسان بیاعتقاد و هرهری مذهب، با زندگی احساس بيگانگی ميكند، و به طرف #پوچی گرايش پيدا ميكند. #احساس_پوچی، يكی از علل اساسی افسردگيها و بی نشاطی انسان است. انسان بیاعتقاد، در هستی و خلقت، بیريشه است، و #احساس_شادی_واقعی نخواهد كرد. همانگونه كه #انسان_بیبرنامه نميتواند در كارها، موفق عمل كند، انسان بیاعتقاد و فاقد ارزشهای متعالی نيز نميتواند به طور مداوم از زندگی لذت برده و احساس خوشبختی نمايد. #ادامهدارد...
پی نوشت:
[۱] امان الله خلجی موحّد، روان درمانی با كلام آسمانی، شهر انديشه، چ اول، ۱۳۷۹، فصل اول و سوم
منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم
#اسلام #خدا #ذکر_خدا #یاد_خدا #توکل #توسل #نشاط #معنويت
https://eitaa.com/mesagh
@mesagh
هدایت شده از mesaghمیثاق
🛑📢امام علی (علیه السلام) در نامه ۳۱ نهج البلاغه، چه دستوراتى را به عنوان عصاره همه فضيلت ها معرفی كرده است؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در بخشی از نامه ۳۱ #نهج_البلاغه، #اندرز هاى روح پرور و سازنده خود را آغاز مى كند و در عبارات كوتاه #چهار_دستور به فرزندش مى دهد؛ دستوراتى كه عصاره همه #فضيلت هاست مى فرمايد: «فَإِنِّي أُوصِيكَ بِتَقْوَى اللهِ - أَيْ بُنَيَّ - وَ لُزُومِ أَمْرِهِ وَ عِمَارَةِ قَلْبِكَ بِذِكْرِهِ وَ الْإِعْتِصَامِ بِحَبْلِهِ». (پسرم تو را به #تقوای_الهى و التزام به #فرماناو و آباد كردن #قلب و روحت با ذكرش و چنگ زدن به #ريسمان_الهى توصيه مى كنم).
🔹سفارش به #تقوا همان سفارشى است كه همه #انبياء و #اوصياء سرآغاز برنامه هاى خود بعد از ايمان به پروردگار قرار داده اند؛ همان #تقوايى كه زاد و #توشه راه #آخرت و ملاك فضيلت و برترى انسان ها بر يكديگر و #كليددرِبهشت است. #تقوا به معناى #خداترسی_درونى و پرهيز از هرگونه #گناه و احساس مسئوليّت در پيشگاه پروردگار كه #سد_محكمى در ميان انسان و #گناهان ايجاد مى كند. مرحله ادناى آن عدالت و مرحله اعلاى آن عصمت است.
🔹در دومين دستور به التزام به #اوامر_الهى اشاره مى كند، همان چيزى كه بارها در #قرآن_مجيد به عنوان (اَطِيعُوا اللهَ) آمده و از ميوه هاى درخت پربار #تقواست. تعبير به «عِمَارَةِ قَلْبِكَ بِذِكْرِهِ» اشاره به اهمّيّت #ذكر_الله است كه بدون آن، خانه قلب ويران مى شود، و جولانگاه لشكر شيطان. «قرآن مجيد» مى فرمايد: «أَلَا بِذِكْرِ اللهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ»؛ [۱] هم آبادى #دل ها و هم #آرامش آن در سايه #ذكرخداست؛ نه تنها #ذكر_لفظى ـ هرچند ذكر لفظى هم بسيار مهم است ـ بلكه #ذكر_عملى آن گونه كه در روايات وارد شده،
🔹كه #امام_باقر (عليه السلام) فرمود: «سه چيز است كه انجام آن از مشكل ترين كارهاست» و سومين آن را «ذِكْرُ اللهِ عَلَى كُلِّ حَالٍ»؛ (ذكر خدا در هر حال) بيان فرمود، سپس در تفسير #ذكر چنين مى فرمايد: «وَ هُوَ أَنْ يَذْكُرَ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ عِنْدَ الْمَعْصِيَةِ يَهُمُّ بِهَا فَيَحُولُ ذِكْرُ اللهِ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ تِلْكَ الْمَعْصِيَةِ وَ هُوَ قَوْلُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: (إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ)[۲]». [۳]
🔹ترجمه روایت: (#ذكر_خدا آن است كه چون تصميمى بر #معصيت مى گيرد، #خداوند عزّ و جلّ را ياد كند و #ياد_خدا ميان او و آن #معصيت حائل شود، و اين همان چيزى است كه خداوند عزّ و جلّ [در قرآن] فرموده است: #پرهيزكاران هنگامى كه گرفتار وسوسه هاى #شيطان شوند، به ياد [خدا و پاداش و كيفر او] مى افتند؛ و [در پرتو ياد او، راه حق را مى بينند و] ناگهان #بينا مى شوند).
🔹و تعبير به «الْإِعْتِصَامِ بِحَبْلِهِ» اشاره به چنگ زدن به #قرآن_مجيد است كه همه #برنامههایسعادت در آن هست و در خود «قرآن» به آن اشاره شده است: «وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللهِ جَمِيعاً وَ لَا تَفَرَّقُوا»؛ [۴] (و همگى به #ريسمان_خدا [قرآن، و هرگونه وحدت الهى]، #چنگ_زنيد و پراكنده نشويد). مى دانيم براى #حبل_الله در آيه شريفه مزبور، معانى بسيارى ذكر كرده اند؛ بعضى از مفسّران آن را اشاره به #قرآن، بعضى اشاره به #اسلام و بعضى گفته اند كه منظور #خاندان_پيغمبر و #اهل_بيت (عليهم السلام) است،
🔹ولى در ميان اين تفاسير اختلافى نيست؛ زيرا #حبل_الله به معناى ارتباط با خداست كه تمام اينها را شامل مى شود. به همين دليل #امام_علی (عليه السلام) در ادامه اين سخن مى فرمايد: «وَ أَيُّ سَبَبٍ أَوْثَقُ مِنْ سَبَبٍ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ اللهِ إِنْ أَنْتَ أَخَذْتَ بِهِ». (و كدام وسيله مى تواند ميان تو و خداوند مطمئن تر از #حبل_الله باشد اگر به آن چنگ زنى و دامان آن را بگيرى؟). تعبير به #حبل (ريسمان و طناب) اشاره به اين است كه چون #انسان بدون #تربيت_الهى در قعر چاه طبيعت گرفتار است، #ريسمانی_محكم لازم است كه به آن #چنگ زند و از آن چاه در آيد و اين ريسمان همان #قرآن، #اسلام و #عترت است.
پی نوشتها؛
[۱] سوره رعد، آيه ۲۸
[۲] سوره اعراف، آيه ۲۰۱
[۳] الخصال، ابن بابويه، جامعه مدرسين، قم، ۱۳۶۲ش، چ اول، ج ۱، ص ۱۳۱
[۴] سوره آل عمران، آيه ۱۰۳
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۹، ص ۴۷۶
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#تقوا #آخرت #ذکر #گناه #شیطان