eitaa logo
مفلحون
754 دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
2.4هزار ویدیو
177 فایل
مفلحون؛ رسانه رستگاری ارتباط با ادمین @Allawi
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 ثقلین 🔻 رسول گرامی‏ (صلّی الله علیه وآله وسلّم) در فرمود: «إنّی تارك فیكم الثقلین كتاب اللّه وعترتی». بعد انگشت سبّابه دو دست را كنار هم نهاد و فرمود: «هما لن یفترقا حتّی یردا علی الحوض». آن حضرت دو انگشت سبّابه و وسطی را كنار هم جمع نكرد و نفرمود قرآن و عترت من مانند دو انگشت سبّابه و وُسْطایند، كه یكی بزرگ و دیگری كوچك باشد. گرچه در نشأه طبیعت یكی و دیگری است و ثقل اصغر جسمش را فدای ثقل اكبر می‏كند و در راه آن به شهادت می‏رسد، ولی در بارگاه قرب، هیچ گاه مقام از مقام برتر نیست. 📚 عید ولایت - صفحه 135 🆔https://eitaa.com/moflehoon
💠 قيام حقّانی ▫️ نهضت سالار شهیدان حسین ‌بن ‌علی ‌بن ‌ابی طالب مطابق با هویت یعنی امام معصوم (سلام الله علیه) سامان پذیرفت. انسانِ كامل, است و اگر قیام و نهضتی داشته باشد در سامان می ‌پذیرد. ▫️ در قرآن كریم «حق» گاهی بر ذات اقدس الهی اطلاق می ‌شود: ﴿ذلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ﴾. این حق همان است كه مقابل ندارد و اگر احیاناً باطل در مقابل آن قرار می‌گیرد، آن باطل, به معنای عدم و نیستی است و بطلان آن مربوط به صنم و وثن و مانند آن است. آن حق كه به معنای هستی محض است مقابلش فقط عدم است و اگر چیزی مقابل آن حق بود تقابلش به نحو تناقض است نه عدم و ملكه. ▫️ اما این حقّی كه انسان كامل در مدار آن است یا آن حق در مدار انسان كامل است، است; یعنی فعل خداست. در سوره مباركه «آل ‌عمران» و مانند آن آمده است: ﴿الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ﴾ پس یك حق است به معنای ذات خدا كه در دسترس احدی نیست و یك حق است به معنای كه صادر از خدا یا ظاهر از خدا سبحانه و تعالی است که ﴿الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ﴾. 📚 ویژه برنامه نهضت سید الشهدا در مقام عقل و عدل تاریخ: محرم 1393 🆔https://eitaa.com/moflehoon
💠 لسان حق ▫️ آنجا كه حسین ‌بن ‌علی (سلام الله علیهما) فرمود: «مَنْ‏ كَانَ‏ بَاذِلًا فِینَا»؛ یعنی در راه خدا! چون در خدای سبحان در مقام «فعل» ـ نه در مقام ذات ـ زبان گویای آن ولی خود است: «وَ لِسَانَهُ الَّذِی ینْطِقُ بِهِ» و حسین ‌بن‌ علی (سلام الله علیهما) مصداق بارز «قُرب نوافل» است، آنجا كه می ‌گوید: «مَنْ‏ كَانَ‏ بَاذِلًا فِینَا» با می ‌گوید و چون با «لسان الله» می ‌گوید، این «فِینَا» یعنی «فی سبیل الله»؛ مثل اینكه ذات اقدس الهی در قرآن كریم فرمود: ﴿وَ الَّذینَ جاهَدُوا فِینَا﴾. بر اساس توحید, تنها جهادی كه مقبول و معقول است است و امام یعنی ، مصداق كامل «سبیل الله» است، صراط مستقیم است، شریعت مطهّر است و مانند آن. گوینده حسین ‌بن ‌علی است؛ ولی با «لسان الله» سخن می‌ گوید. ▫️ حسین‌ بن‌ علی (سلام الله علیه) با گفت: «مَنْ‏ كَانَ‏ بَاذِلًا فِینَا مُهْجَتَهُ‏» و اگر با زبان الهی گفت: «مَنْ‏ كَانَ‏ بَاذِلًا فِینَا مُهْجَتَهُ‏»، پیام خدا را می‌ رساند كه فرمود: ﴿وَ الَّذینَ جاهَدُوا فینا لَنَهْدِینَّهُمْ سُبُلَنا﴾. آنجا كه حسین ‌بن ‌علی فرمود: «مَنْ‏ كَانَ‏ بَاذِلًا فِینَا»، با «لسان الله» گفت و چون با «لسان الله» گفت، با آنچه که در هست یا آنچه در حرم مطهّر خوانده می‌ شود كه «وَ بَذَلَ‏ مُهْجَتَهُ‏ فِیكَ» یكسان در می‌ آید. راهی برای حقیقت نیست مگر و این صراط مستقیم همان صراط است، صراط است, صراط است. 📚 ویژه برنامه نهضت سید الشهدا در مقام عقل و عدل تاریخ: محرم 1393 🆔https://eitaa.com/moflehoon
💠 طلب علم 🔹 دین به ما گفته است که لازم است؛ اگر دین بخواهد جاهلیت را به عقلانیت تبدیل کند تنها راه آن فرهنگ و علم است، لذا فراگیری علم را واجب کرده است. بعضی از علوم واجب عینی است و بعضی‌ ها واجب کفایی. فرمود: «طَلَبُ العِلمِ فَرِیضَةٌ» نه «فَرِیضٌ»؛ با اینکه مبتدا مذکر است، خبر، «تاء» دارد؛ «تاء» «فریضة»، «تاء» مبالغه است «تاء» تأنیث نیست. 🔹 اگر گفتند حضرت زینب (سلام الله علیها) عقیله بنی هاشم است، به همان معنا که حسین بن علی (سلام الله علیهما) عقیله بنی هاشم است به همان معنا زینب عقیله است، «تاء»، «تاء» تأنیث نیست؛ یا اگر درباره گفته شد: ﴿إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلیفَةً﴾ نه «خلیفاً» که یعنی آدم، خلیف نیست خلیفه است، این «تاء»، «تاء» تانیث نیست، «تاء» مبالغه است. وقتی گفتند: «طَلَبُ العِلمِ فَرِیضَةٌ»؛ یعنی خیلی واجب است. 🔹 این دین برای اینکه ثابت کند می‌ شود جاهلیت را به عقلانیت تبدیل کرد و راهش هم علم است، کلّی‎گویی نکرده؛ آن کسی که کلّی می‌ گوید او می ‌شود واعظ، نه مدیر نه مدبّر نه راهنما. وجود مبارک حضرت گذشته از اینکه طبق آیه کریمه ﴿ادْعُ إِلى‏ سَبیلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ﴾، با موعظه، مردم را هدایت می ‌کرد، ﴿یعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَة﴾ هم بود. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1395/10/02 🆔https://eitaa.com/moflehoon
💠 رغبت مذموم ▫️ وجود مبارك در یك بیان نورانی فرمود: «مَا أَقْبَحَ بِالْمُؤْمِنِ أَنْ تَكُونَ لَهُ رَغْبَةٌ تُذِلُّه‏»؛ فرمود ما گرایش هایی داریم علاقه ‌هایی داریم یك اشتها و میلی داریم؛ این میل های ما گاهی صادق است گاهی كاذب؛ همان‌طور كه عطش گاهی صادق است گاهی كاذب و تشخیص عطش صادق و كاذب به عهده پزشك معالج است یا صبح گاهی صادق است گاهی كاذب و تشخیص صبح صادق و كاذب به عهده منجم اخترشناس است، رغبت و میل هم گاهی صادق است گاهی كاذب و تشخیص آن به عهده است. ▫️ انسان‌ شناس واقعی همان واقعی است كه خدای سبحان باشد و انبیا و معصومین (علیهم الصلاة و علیهم السلام) سخنان همان انسان ‌آفرین را می ‌گویند. ما گاهی به غذایی اشتها داریم و ذائقه ما لذت می ‌برد؛ لكن این لذت ، لذت كاذب است، چرا؟ برای اینكه این غذا را كه مصرف كردیم و به دستگاه گوارش دادیم آسیب می ‌بینیم و درد شروع می ‌شود، معلوم می ‌شود این لذت، لذت كاذب است. ما به بعضی از امور رغبت داریم میل داریم ولی نمی ‌دانیم این میل، میل صادق است یا كاذب؛ این را طبیب ظاهری متوجه نمی‌ شود، این را می‌ داند نه معده شناس و روده شناس و طبیعت شناس؛ فطرت شناس، است. ▫️ وجود مبارك فرمود: «مَا أَقْبَحَ بِالْمُؤْمِنِ أَنْ تَكُونَ لَهُ رَغْبَةٌ تُذِلُّه‏»؛ چقدر ناشایست است انسان به چیزی علاقه داشته باشد كه باعث ذلت اوست. می ‌بینید برخی ها برای رسیدن به یك مقام و پست و جاه، تلاش و كوشش می ‌كنند، در حالی كه توان آن را ندارند یا برای آنها مصلحت نیست، لذا همین كه به آنجا رسیدند ذلت اینها ظاهر می‌ شود. فرمود مبادا شما به چیزی رغبت داشته باشید كه این با شما سازگار نیست! 📚 درس اخلاق تاریخ: 1386/02/06 🆔https://eitaa.com/moflehoon
💠 احیای زمینه 🔸 اگر ما در جریان موسی (سلام الله علیه) دیده ‌ایم كه از او باعث تسلط بر دریاست و انحراف از دستور او مایه سرگردانی در بیابان صاف است، پس معلوم می ‌شود ﴿وَ لِلّهِ جُنُودُ السَّمَاواتِ وَ اْلأَرْضِ﴾ هم آن دشت صاف سپاه خداست، هم این دریای مواج سپاه خداست! این خدا اگر بخواهد توان آن را دارد كه دل ها را پر از پر از و در برابر استقلال و آزادی كند؛ این‌چنین دل ها، هم آن اندیشه ‌های ناب نبوی را می ‌پذیرند، هم آن انگیزه ‌های صائب و صالح ولوی و علوی را می‌ پذیرند و با تربیت شاگردانی چون می‌ توانند جهان را پر از عدل و داد كنند. 🔸 وقتی وجود مبارك امیرالمومنین را شرح می دهد می‌ گوید پیغمبر از ماست، حسن از ماست، حسین از ماست و مانند آن، بعد جریان را ذكر می ‌كند كه مهدی این امت از ماست همه به وجود مبارك آن حضرت افتخار می‌ كنند تا به ثمر برسد. 🔸 تا كنون درخت انسانیت میوه نداد ﴿وَإِنْ تُطِعْ أَكْثَرَ مَنْ فِی اْلأَرْضِ یضِلُّوكَ﴾ روزی بالاخره باید به ثمر برسد و میوه بدهد. آن روزی كه جامعه بشری به ثمر می ‌رسد و میوه ‌اش بار می ‌یابد هم دارد كه میوه علمی اوست، هم دارد كه میوه عملی اوست، روز ظهور است؛ لذا ذات اقدس الهی فرمود همان طور كه ما را زنده می ‌كنیم، را هم زنده می ‌كنیم و اگر آن وحی الهی ظهور پیدا كرد بر هر فكر و اراده ‌ای مصمم باشد مسلط است. هیچ كسی در برابر ظهور سلطنت وحی قدرت مقاومت ندارد. 🔸 انبیای بزرگ وقتی وحی الهی دریافت كردند دستور رسیده است ‌هستند. مستحضرید در سوره «حشر» فرمود این قرآن را كوه نمی ‌تواند تحمل كند ﴿لَوْ أَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ عَلی جَبَلٍ لَرَأَیتَهُ خاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْیةِ اللّهِ وَتِلْكَ اْلأَمْثالُ نَضْرِبُها لِلنّاسِ﴾ اما همین قرآن را تحمل می‌ كند. انسان كامل در برابر كوه یا آسمان یا زمین و مانند آن ستبرتر است، ولی در برابر خاضع است. وقتی به ابراهیم خلیل دستور می ‌رسد كه حرف اینها را گوش نكن ﴿حَرِّقُوهُ وَانْصُرُوا آلِهَتَكُمْ﴾ تو را مرعوب نكند این می‌ شود خود را به امواج آتش تسلیم می ‌كند و مانند این در جریان انبیا فراوان است؛ وقتی آن وحی با آن سلطنت در اختیار ولیّ عصر قرار می‌ گیرد، دل های مردم به وسیله آن حضرت می ‌شود. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1380/08/10 🆔https://eitaa.com/moflehoon
💠 باطن دنیا 🔹 پایگاه اطلاع رسانی اسراء، آیت الله العظمی جوادی آملی: ما عالَمی داریم به نام ، عالَمی هم داریم به نام ، آن باطن همین است. اگر دقیق باشیم می‌توانیم وضع باطن را ببینیم هم اکنون ببینیم، جایمان را ببینیم و وضعمان را ببینیم و راحت بشویم. دیگر نگوییم نسیه است، آن نقد است و هم دارد و هم دارد و هم به همراه است. 🔹 می ‌شود آخرت، این طور نیست که دنیا یک عالَمی باشد جدا، آخرت یک عالَمی باشد جدا، این کلاً نابود ‌شود و آن تازه پدید می ‌آید! اگر تازه پدید بیاید که نتیجه این عالَم نیست. بنابراین آنها که هر دو را می ‌بینند هم اکنون جایشان را می ‌بینند. اینکه وجود مبارک سید الشهداء در جای یک عده را نشان داد از همین قبیل است. اینکه وجود مبارک امام سجاد و امام باقر(علیهما السلام) هر دو در سرزمین باطن یک عده را نشان دادند از همین قبیل است، چون هم امام باقر هم امام سجاد (علیهما السلام) کسانی را که با امام زمانشان هماهنگ نبودند نشان داند که اینها این طور هستند. 🔹 این دنیا و آخرت که باطن این دنیا به نام آخرت است، وقتی به صورت یک انسان در بیاید، می ‌شود ؛ وقتی به صورت یک کتاب در بیاید می‌شود . این قرآن یک ظاهر و باطنی دارد، ظاهر قرآن را خیلی‌ ها ممکن است بروند در حوزه ‌ها درس بخوانند؛ اما باطن قرآن را همان می ‌فهمد. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1395/05/28 🆔https://eitaa.com/moflehoon
💠 مجرای فیض خالقیت 🔸 این حرف ها که چرا «إناث» مقدم بر «ذکور» شد [آیه 49 سوره مبارکه شوری] با اینکه ذکور مقدم است، این حرف ها حرف های قرآنی نیست! فرمود چه مذکر چه مؤنث! این چنین نیست که حالا اگر کسی مذکّر شد اشرف از مؤنث باشد، کارها تقسیم شده است، ! ﴿وَ نَفَخْتُ فِیهِ مِن رُّوحِی﴾ برای آن «یاء» است و آن «یاء» نه مذکر است نه مؤنث! 🔸 وقتی انسان یک مقدار بالاتر آمد و از سر درآورد می فهمد، مگر موجود مجرّد، زن و مرد دارد؟! این بدن است که یا این چنین ساخته شده یا آن چنان، وگرنه روح نه مذکّر است و نه مؤنث، چون این روح را که خلیفه اوست ـ ﴿وَ نَفَخْتُ فِیهِ مِن رُّوحِی﴾ ـ هم درباره آدم (سلام الله علیه) است و هم درباره حوّا (سلام الله علیها) است، این طور نیست که حالا روح مذکر و مؤنث داشته باشد و قرآن هم آمده برای پرورش روح ما، تربیت و تکمیل روح ما؛ پس این روح، نه مذکّر است نه مؤنث؛ لذا فرمود: ﴿مَنْ عَمِلَ صَالِحاً مِن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَی وَ هُوَ مُؤْمِنٌ﴾ این اعمال را انجام بدهد. 🔸 فضیلت زن آن است که بتواند تربیت کند، مادر شود و به تعبیر امام (رضوان الله علیه) از دامن او افراد به معراج بروند[1]. تأثیر مهم خانواده بر عهده مادر و زن است، او این سِمَت را دارد که است. [1]. صحیفه امام، ج 7، ص: 341؛ «روز ولادت زهرای مرضیه که روز زن است، روز پیروزی زن است و روز نمونه زن در عالَم است. زن نقش بزرگی در اجتماع دارد. زن مظهر تحقق آمال بشر است. زن پرورش دِه زنان و مردان ارجمند است. از دامن زن مرد به معراج می رود. دامن زن محل تربیت بزرگ زنان و بزرگ مردان است. روز بزرگی است، یک زن در دنیا آمد که مقابل همه مردان است. یک زن به دنیا آمد که نمونه انسان است. یک زن به دنیا آمد که تمام هویت انسانى در او جلوه گر است. پس روز، روز بزرگی است؛ روز شما زنان است». 📚 سوره مبارکه شوری جلسه 40 تاریخ: 1394/08/27 🆔https://eitaa.com/moflehoon
💠 جلوه اعظم 🔸 مبعث رسول گرامی (عَلَیهِ وَ عَلَی آلِه‏ آلَافُ التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء) در دعای شب بیست و هفتم رجب به صورت نام برده شد. دعای شب بیست و هفتم ماه رجب این بود که ما خدا را قَسم می ‌دهیم و از او مسئلت می ‌کنیم «بِالتَّجَلِّی الْأَعْظَمِ فِی هَذِهِ اللَّیلَة»؛ این اصل اول. 🔸 مطابق این دعای نورانی شب بیست و هفتم، معلوم می ‌شود که کل صحنه خلقت، است، این هم درست است، چون در نهج البلاغه چنین آمده است: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الْمُتَجَلِّی لِخَلْقِهِ بِخَلْقِه‏»؛ یعنی هر چه که مصداق خلق خداست، معلوم می‌ شود که جلوه الهی است، آیت الهی است «جلوه» عبارت دیگری از «آیت» است؛ آیت یعنی نشانه؛ اما آنکه نشانه ضعیفی است، آیت صغری است و آنکه نشانه أعظم است، است. 🔸 مطلب سوم یک بیان نورانی از وجود مبارک حضرت امیر (سَلامُ الله عَلَیه) است که این را مرحوم مجلسی در بحارالانوار و بزرگان دیگر هم نقل کردند و آن این است که فرمود: «مَا لِلَّهِ آیةٌ أَكْبَرُ مِنِّی»؛ وجود مبارک امیرالمومنین فرمود به استثنای وجود مبارک پیغمبر هیچ آیتی از من بزرگ‌تر نیست؛ یا مثل من است یا کوچک‌تر است. این همه ملائکه که هستند، اینها در برابر انسان کامل به اذن خدا سجده کردند؛ امروز مصداق کامل آن «خلیفة الله»، وجود مبارک است. این جریان خلافت حضرت آدم که «قَضِیةٌ فِی وَاقِعَة» نبود، كه یک قضیه تاریخی باشد که در گذشته اتفاق افتاده باشد! این ﴿إِنِّی جَاعِلٌ فِی الأَرْضِ خَلِیفَةً﴾، جمله اسمیه است، یک؛ این ﴿جَاعِلٌ﴾ اسم فاعل نیست، صفت مشبهه است، دو؛ دیگر اینکه نفرمود «خلیف»، فرمود: ﴿خَلِیفَةً﴾، خب آدم که مؤنث نبود، پس این «تاء» تای تأنیث نیست، این «تاء» تای مبالغه است. خیلی از موجودات خلیفه هستند؛ اما آن خلیفه کامل که علامه باشد در خلافت، آن است و این گاهی به صورت حضرت آدم (سَلامُ الله عَلَیه) است و امروز وجود مبارک حضرت حجت (سَلامُ الله عَلَیه) است؛ او است! : 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1396/02/05 🆔https://eitaa.com/moflehoon
💠 احیای زمینه 🔸 اگر ما در جریان موسی دیده ‌ایم كه پیروی از او باعث تسلط بر دریاست و انحراف از دستور او مایه سرگردانی در بیابان صاف است، پس معلوم می ‌شود ﴿وَ لِلّهِ جُنُودُ السَّمَاواتِ وَ اْلأَرْضِ﴾ هم آن سپاه خداست، هم این سپاه خداست! این خدا اگر بخواهد توان آن را دارد كه دل ها را پر از پر از و در برابر استقلال و آزادی كند؛ این‌چنین دل ها، هم آن اندیشه ‌های ناب را می ‌پذیرند، هم آن انگیزه ‌های صائب و صالح و را می‌ پذیرند و با تربیت شاگردانی چون می‌ توانند جهان را پر از عدل و داد كنند. وقتی وجود مبارك امیرالمومنین مفاخر اهل بیت را شرح می دهد می‌ گوید پیغمبر از ماست، حسن از ماست، حسین از ماست و مانند آن، بعد جریان مهدی را ذكر می ‌كند كه مهدی این امت از ماست همه به وجود مبارك آن حضرت افتخار می‌ كنند تا جامعه بشریت به ثمر برسد. 🔸 تا كنون درخت انسانیت میوه نداد ﴿وَإِنْ تُطِعْ أَكْثَرَ مَنْ فِی اْلأَرْضِ یضِلُّوكَ﴾ روزی بالاخره جامعه بشری باید به برسد و میوه بدهد. آن روزی كه جامعه بشری به ثمر می ‌رسد و میوه ‌اش بار می ‌یابد همه دارد كه میوه علمی اوست، هم دارد كه میوه عملی اوست، روز ظهور است؛ لذا ذات اقدس الهی فرمود همان طور كه ما را زنده می ‌كنیم، را هم زنده می ‌كنیم و اگر آن وحی الهی پیدا كرد بر هر فكر و اراده ‌ای مصمم باشد مسلط است. هیچ كسی در برابر ظهور سلطنت وحی قدرت مقاومت ندارد. انبیای بزرگ وقتی وحی الهی دریافت كردند دستور رسیده است تسلیم محض ‌اند. مستحضرید در سوره «حشر» فرمود این قرآن را كوه نمی ‌تواند تحمل كند ﴿لَوْ أَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ عَلی جَبَلٍ لَرَأَیتَهُ خاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْیةِ اللّهِ وَتِلْكَ اْلأَمْثالُ نَضْرِبُها لِلنّاسِ﴾ اما همین قرآن را تحمل می‌ كند. انسان كامل در برابر كوه یا آسمان یا زمین و مانند آن ستبرتر است، ولی در برابر ظهور اراده حق است. وقتی به ابراهیم خلیل دستور می ‌رسد كه حرف اینها را گوش نكن ﴿حَرِّقُوهُ وَانْصُرُوا آلِهَتَكُمْ﴾ تو را مرعوب نكند این می‌ شود خود را به امواج آتش تسلیم می ‌كند و مانند این در جریان انبیا فراوان است؛ وقتی آن وحی با آن سلطنت در اختیار ولیّ عصر قرار می‌ گیرد، دل های مردم به وسیله آن حضرت متحوّل می ‌شود. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1380/08/10 🆔 @moflehoon
💠 احیای زمینه 🔸 اگر ما در جریان موسی دیده ‌ایم كه پیروی از او باعث تسلط بر دریاست و انحراف از دستور او مایه سرگردانی در بیابان صاف است، پس معلوم می ‌شود ﴿وَ لِلّهِ جُنُودُ السَّمَاواتِ وَ اْلأَرْضِ﴾ هم آن سپاه خداست، هم این سپاه خداست! این خدا اگر بخواهد توان آن را دارد كه دل ها را پر از پر از و در برابر استقلال و آزادی كند؛ این‌ چنین دل ها، هم آن اندیشه ‌های ناب را می ‌پذیرند، هم آن انگیزه ‌های صائب و صالح و را می‌ پذیرند و با تربیت شاگردانی چون می‌ توانند جهان را پر از عدل و داد كنند. وقتی وجود مبارك امیرالمومنین مفاخر اهل بیت را شرح می دهد، می‌ گوید پیغمبر از ماست، حسن از ماست، حسین از ماست و مانند آن، بعد جریان مهدی را ذكر می ‌كند كه مهدی این امت از ماست همه به وجود مبارك آن حضرت افتخار می‌ كنند تا جامعه بشریت به ثمر برسد. 🔸 تا كنون درخت انسانیت میوه نداد ﴿وَإِنْ تُطِعْ أَكْثَرَ مَنْ فِی اْلأَرْضِ یضِلُّوكَ﴾ روزی بالاخره جامعه بشری باید به برسد و میوه بدهد. آن روزی كه جامعه بشری به ثمر می ‌رسد و میوه ‌اش بار می ‌یابد، هم دارد كه میوه علمی اوست، هم دارد كه میوه عملی اوست، روز ظهور است؛ لذا ذات اقدس الهی فرمود همان طور كه ما را زنده می ‌كنیم، را هم زنده می ‌كنیم و اگر آن وحی الهی پیدا كرد بر هر فكر و اراده ‌ای مصمم باشد مسلط است. هیچ كسی در برابر ظهور سلطنت وحی قدرت مقاومت ندارد. انبیای بزرگ وقتی وحی الهی دریافت كردند دستور رسیده است تسلیم محض ‌اند. 🔸 مستحضرید در سوره «حشر» فرمود این قرآن را كوه نمی ‌تواند تحمل كند ﴿لَوْ أَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ عَلی جَبَلٍ لَرَأَیتَهُ خاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْیةِ اللّهِ وَتِلْكَ اْلأَمْثالُ نَضْرِبُها لِلنّاسِ﴾ اما همین قرآن را تحمل می‌ كند. انسان كامل در برابر كوه یا آسمان یا زمین و مانند آن ستبرتر است، ولی در برابر ظهور اراده حق است. وقتی به ابراهیم خلیل دستور می ‌رسد كه حرف اینها را گوش نكن ﴿حَرِّقُوهُ وَانْصُرُوا آلِهَتَكُمْ﴾ تو را مرعوب نكند این می‌ شود خود را به امواج آتش تسلیم می ‌كند و مانند این در جریان انبیا فراوان است؛ وقتی آن وحی با آن سلطنت در اختیار ولیّ عصر قرار می‌ گیرد، دل های مردم به وسیله آن حضرت متحوّل می ‌شود. : 📚 درس اخلاق تاریخ: 1380/08/10 🆔 @moflehoon