■● #فتح یا قریب است؛ «نَصْرٌ مِّنَ اللَّهِ وَ فَتْحٌ قَرِيبٌ» و یا مبین است؛ «إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُّبِينًا» و یا فتح، فتح مطلق است؛ «إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَ الْفَتْحُ»
■● #فتح به ولایت علویه محقق میشود؛ «بِکُمْ فَتَحَ الله». او فاتح همهی فتوح است لذا تأویل آیه در خطاب به حضرت ختمی صلی الله علیه و آله، ولایت مطلقه میباشد «إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُّبِينًا بِوِلٰايَةِ عَلي بن أبي طٰالَب عَلَیهِما السَّلام»
■● #ولایت_حق، ساری در ممکنات است که بدین سریان، فتح آشکار در جمیع اشیاء روی میدهد اعنی از کتم عدم به منصهی ظهور میرسند؛ ولایت است که مجمل را مفصل و معدوم را موجود میکند. بنابراین، به ولایت فتح مبین برای حقیقت صدر محمدیه صلی الله علیه و آله رخ داد و رسالت و اهداف بعثتش محقق شد و همهی معارف لایتناهی وجود مبارکش در صورت اتمّ و اکمل علوی به فعلیت کامله رسید و صدر مبارکش انشراح پیدا کرد؛ «أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَك»َ أی «إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُّبِينًا #بِعَلی»
#یاعلی
#ولایت
@mohamad_hosein_tabatabaei
☑️شادی روح علامه طباطبایی(ره) #صلوات
@mohamad_hosein_tabatabaei
□○بازخوانی پیام مهم امام به مسیحیان جهان در سال ۵۸○□
#بسم_الله_الرحمن_الرحیم
□○یا ایُهَّا الَّذینَ آمَنُوا کُونُوا قَوَّامینَ لِلَّهِ شُهَداءَ بِاْلقِسْطِ وَ لا یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَئانُ قَومٍ عَلی الّا تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ اقْرَبُ لِلتَّقْوی وَ اتَّقُوا اللهَ انَّ اللهَ خَبیرٌ بِما تَعْمَلُونَ
□○خوشا به حال آنان که گرسنه و تشنه عدالتند؛ از آن رو که سیر نخواهند شد. (انجیل متی)
□○خوشا به حال آنان که از بهر #عدالت زحمت میکشند؛ به سبب آنکه #مملکت_آسمانی از آنهاست. (انجیل متی).
□○عید سعید میلاد مسیح پیامبر عظیم الشان، که برای طرفداری #مظلومان و برقراری #عدل و #رحمت مبعوث، و با گفتار آسمانی و کردار ملکوتی خود ظالمان و ستمکاران را محکوم، و مظلومان و #مستضعفان را پشتیبانی فرمود، بر #ملتهای_مستضعف_جهان و ملت مسیح و مسیحیان هم میهن مبارک باد.
□○هان! ای پدران کلیسا و روحانیان تابع حضرت عیسی، بپاخیزید و از مظلومان جهان و مستضعفان گرفتار در چنگال #مستکبران پشتیبانی کنید، و برای رضای خدا و پیروی دستور حضرت مسیح یک بار هم ناقوسها را در معابدتان به نفع مظلومان ایران و محکوم نمودن ستمگران به صدا درآورید.
□○کارتر، سردمدار ستمکاران عالم تقاضا کرد تا ناقوسها را در سرتاسر امریکا به نفع جاسوسان در مقابل ملت مظلوم ایران به صدا درآورید. چه خوب و بجاست که ناقوسها را به فرمان خدای عالَم و دستور عیسی مسیح به نفع ملتهای مستضعف، که در زیر #چکمه_دژخیمان «کارتر» ها از هستی ساقط میشوند، به صدا درآورید.
□○خوشا به حال آنان که گرسنه و تشنه عدالتند و از بهر عدالت زحمت میکشند. و وای به حال آنان که بر خلاف دستور عیسی مسیح و بر خلاف دستور همه پیامبران به نفع ظالمان و جاسوسان و #پایمال_کنندگان_حقوق_ملتها زحمت میکشند.
□○وای ملت مسیح و پیروان عیسی روح الله! #بپاخیزید و از #شرافت عیسی مسیح و ملت عیسوی دفاع کنید، و اجازه ندهید دشمنان تعلیمات آسمانی و مخالفان دستورات الهی، ملت مسیح و روحانیت عیسی را به خلقهای مستضعف جهان بد معرفی کنند.
□○حضور ابرقدرتها در معابد و دست به آسمان بلند کردن آنان برای دعا به جاسوسان و خائنان به مذاهب مسیح علیه مظلومان و مستضعفان، شما را اغفال نکند که اینان جز برای رسیدن به قدرت بیشتر و نیل به ریاست دنیا- که خلاف دستور آسمانی است- به چیز دیگری فکر نمیکنند.
□○ملت ما سالها مبتلا به #سالوس_ستمگران بود و رنجها از آن برد. ای ملت مسیح! چه شد که آقای کارتر در کشتارهای دسته جمعی ایران، ویتنام، فلسطین و لبنان و دیگر مناطق به دعا برنخاست و تقاضای آهنگ ناقوسها را نکرد؛ ولی اکنون برای رسیدن به ریاست جمهوری و ادامه چند سال دیگر ستمگری بر ملتهای ضعیف دست به دعا برداشته است و کلیساها را به آهنگ ناقوس فرا خوانده است؟!
□○هان ای پدران کلیسا! بپاخیزید و عیسی مسیح را از چنگال این دژخیمان نجات دهید؛ که آن پیامبر بزرگ از ستمگری که #دین را وسیله ظلم، و #دعا را وسیله رسیدن به مَسند ستمگری به بندگان خدا قرار میدهد بیزار است؛ که دستورهای آسمانی همه برای نجات مظلومان، از ملکوت نازل شده است؛ و ای مستضعفان جهان! برخیزید و هم پیمان شوید و ستمگران را از صحنه برانید؛ که زمین از خداست و #وارث آن مستضعفانند.
□○و ای #ملت_امریکا، به تبلیغات روسای جمهوری- که جز نیل به قدرت، فکری ندارند- گوش فرا ندهید؛ و بدانید که جوانان ما با جاسوسان رفتاری خداپسندانه دارند، که دستور اسلام رحمت بر اسیران است گرچه ظالم و جاسوس باشند.
□○شما #ای_ملت_بزرگ_امریکا! از کارتر بخواهید که شاه مخلوع و جنایتکار را به ایران برگرداند، که کلید رهایی جاسوسان به دست اوست. و شما ای اصحاب ناقوس! دستها را به دعا بردارید و ناقوسها را به آهنگ درآورید؛ و از خدای بزرگ بخواهید که به روسای جمهور شما، #عدل و #انصاف مرحمت کند.
□○خوشا به حال آنان که از بهر عدالت #زحمت میکشند و دعا میکنند.
#روح_الله_الموسوی_الخمینی.
@mohamad_hosein_tabatabaei
■●حاج محمد اسماعيل دولابی●■
■توبه که میکنیم، اوّل #توبه برای گناه دوست است. اگر دوستانمان گیر داشته باشند، در دستگاه خدا ما را مؤاخذه میکنند. مثل اینکه وقتی شاگردها درس بلد نباشند، از معلّمشان مؤاخذه میکنند. مسئولیت کوچکترها را از بزرگشان میخواهند.
■پس روزی هفتاد بار برای گناهان دوستان و زیردستانتان #استغفار کنید. همانگونه که پیامبراکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم برای گناه امّت استغفار مینمود.
■●مصباح الهدی ص٢٦٧●■
@mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
■●منجیباوری در آراء و مکاتب بشری - بخش اوّل●■ ■●اعتقاد به جامعهای سرشار از عدالت، آزادی، امنیّت،
■●منجیباوری در آراء و مکاتب بشری - بخش دوّم●■
■●نمونههایی که اشاره شد، نشان میدهد انتظار ظهور منجی در تمامی جوامع بشری وجود دارد. بر همین اساس در جامعهشناسی اصلی بهنام «فتوریزم» مطرح شده که دقیقاً به این حقیقت اشاره دارد.
■●چنانکه ذکر شد ردّپای باور به آیندهای روشن برای جهان بشری در مکاتب مادّی و زائیدهی اندیشهی بشر نیز به چشم میخورد. در آثار بسياری از نويسندگان و انديشمندان به چنین آيندهای برای جوامع بشری تصريح شده است.
■●افلاطون فیلسوف بزرگ یونانی در قرن چهارم یا پنجم پیش از میلاد مسیح علیه السّلام در کتاب «جمهوریت» اندیشهی مدینهی فاضله را مطرح کرد.
■●قدّیس آگوستین کشیش و متفکّر مسیحی در قرن چهارم یا پنجم میلادی با تألیف کتاب «شهر خدا» آرمانشهری آسمانی و بهشتی را در برابر شهرهای زمینی سرشار از بیعدالتی مطرح کرد.
■●فارابی فیلسوف بزرگ ایرانی و شارح آثار افلاطون، در قرن نهم یا دهم میلادی جامعهی سعادتمندی را که بر طبق سنّت و قانون اداره میشود، مطرح ساخت.
■●توماس مور صدراعظم و مشاور پادشاه انگلستان در قرن پانزدهم یا شانزدهم میلادی در کتابی که به نام «جزیرهی خیالی» نوشت، بحثی را تحت عنوان «اتوپیا» (جامعهی ایدهآل نهایی) مطرح نمود.
■●ولتر فیلسوف فرانسوی «اِلدورادو» را مطرح کرد که همان جامعهی ایدهآل سرشار از عدالت و رفاه است.
■●توماس كامپانلا، ریاضیدان و فیلسوف ایتالیایی در قرن شانزدهم یا هفدهم میلادی در کتاب خود به نام «کشور آفتاب» جامعهی آرمانی و ایدهآلی را ترسیم نموده است که انسانیّت، فضیلت، نیکی و عدالت در آن حکومت میکند.
■●ویکتور هوگو شاعر و نویسنده فرانسوی در قرن نوزدهم میلادی در آثار خود نظریّهی حکومت جهانی را مطرح کرده است.
■●جورج برنارد شاو اندیشمند و نویسندهی انگلیسی قرن نوزدهم و بیستم میلادی در آثارش انتظار ابرمردی را میکشد که صلح و عدالت و همزیستی را به ارمغان میآورد.
■●برتولت برشت، نویسنده و نمایشنامهنویس و فیلمنامهنویس وتئوریسین معروف آلمانی، در قرن بیستم میلادی، در آثارش «جورجیا» را مطرح کرده که همان جامعهی ایدهآل مورد نظر او است.
■●آلبرت انيشتين دانشمند و متفکّر شهیر معاصر میگويد: ملل جهان از هر نژاد و رنگی كه باشند، میتوانند و بايد در زير يك پرچم واحد بشری، در صلح و صفا و برابری و برادری زندگی كنند.
■●برتراند راسل فيلسوف معاصر انگليسی مینويسد: اكنون از لحاظ فنّی مشكل بزرگي در راه يك امپراطوری جهانی وجود ندارد. ناچار يا بايد حكومت واحدی را قبول كنيم و يا آنكه به عهد بربريّت برگرديم و به نابودی نژاد انسانی راضی شويم. به اين معنا كه اگر بشر خواستار اين است كه جنگ عظيم جهانی سوّم رخ ندهد و منابع عظيم سلاحهای مرگباری که در اختیار ارتشهای فوق مدرن دنیاست، فعّال نشود و ريشهی بشريّت را از جا نكند و آثار تمدّن را محو ننمايد، تنها راهحل آن تشكيل حكومت واحد جهانی است. اين امر در جامعهی امروز كاملاً امكانپذير است. با وجود ابزارهاي ارتباطجمعي کنونی اگر مديريّت واحدی برقرار شود، ايجاد حكومت جهانی امری عادّی خواهد بود.
■●امروزه تمامی مدّعيان فكر و انديشه در حلّ مشكلات جهان بشری به بنبست رسيدهاند و معتقدند كه بشر آخرين راهحلها را در اين زمينه تجربه میكند و تنها راه نجات از اين بحران عظيم، تشكيل حكومت واحد جهانی و نجات دنيا از رقابت قدرتهاست.
■●جانِ جهان
تألیف استاد مهدی طیّب●■
#منجیباوری - ۲
@mohamad_hosein_tabatabaei
آیات 260-258 بقره قسمت سوم
بخش چهارم
● سخن بعضى از مفسرين مبنى بر اينكه مراد از موت در ((فاماته الله )) بيهوشى است . و رد آن
بعضى از مفسرين گفته اند: مراد از موت در اين آيه همان حالتى است كه اطباء آن را بيهوشى مى نامند و بيهوشى اين است كه موجود زنده حس و شعور خود را از دست بدهد، در حالى كه تا مدتى بعد از آن ، چند روز، يا چند ماه ، و يا حتى چند سال ، جان در بدنش باقى باشد، همچنان كه ظاهر داستان اصحاب كهف نيز همين است ، يعنى خوابيدنشان در سيصد و نه سال همان بيهوشى بوده ، كه بعدا خداوند دوباره به حالشان آورده ، و با سرگذشت آنان بر مساله معاد استدلال كرده ، پس قصه مورد بحث نظير قصه ايشان است .
سپس مفسر مزبور گفته : ليكن آنچه تاكنون از اشخاصى كه مبتلا به بيهوشى شده اند سابقه داريم ، این است كه بيش از چند سالى زنده نمى مانند، و آن بيهوشى كه صد سال طول بكشد و صاحبش در اين مدت زنده بماند سابقه تاريخى ندارد، و امرى خارق العاده است ، اما همان خدائى كه مى تواند شخص بيهوش را بعد از دو سه سال ، دوباره به هوش آورد، قادر است كه بعد از صد سال هم به حال بياورد، و پذيرفتن مطلبى كه نص آيات قرآنى در آن متواتر است و حمل آن آيات بر معناى ظاهريش نزد ما هيچ شرطى به جز اين ندارد كه آن معنا امرى ممكن باشد، و عقل محالش نداند، و مى بينيم كه خداى تعالى با امكان اين بيهوشى صد ساله و به حال آمدن صاحبش بعد از صد سال ،
ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 554
استدلال كرده است بر اينكه برگشتن زندگى به مردگان بعد از هزاران سال نيز امرى است ممكن ، و عقل هم دليلى بر محال بودن آن ندارد، اين بود خلاصه بيانات آن مفسر.
ليكن ما نفهميديم چگونه ممكن است ((مردن )) در آيه شريفه را حمل بر بيهوشى كرد، و داستان اين شخص را با داستان اصحاب كهف مقايسه نمود، چون به فرض اينكه قبول كنيم داستان اصحاب كهف از قبيل بيهوشى بوده ، صرف شباهتى كه بين اين دو داستان هست مجوز آن نمى شود كه اين را به آن اقتباس كنيم ، با اينكه در داستان اصحاب كهف كلمه ((اماتة )) نيامده ، تنها فرموده : ((فضربنا على آذانهم فى الكهف سنين عددا)) ما در آن غار ايشان را چند سال به خواب برديم ، و در آيه مورد بحث صريحا فرموده : خدا او را صد سال ميراند، مترجم ).
و آيا اين قياس نيست ؟ آن هم قياسى كه اصحاب قياس نيز آن را حجت نمى دانند، زيرا قياسى كه اصحاب قياس معتبر مى دانند قياس موضوع بى دليل است بر موضوعى كه دليل دارد، نه قياس در جائى كه خودش دليل دارد.
به علاوه اگر اين ممكن باشد كه خدا به عنوان كار خارق العاده مرد بيهوشى را بعد از صد سال به حال آورد، چرا جايز نباشد كه به عنوان كار خارق العاده ، مرده صد ساله را زنده كند؟ چون بين خارق العاده ها فرقى نيست . معلوم مى شود مفسر مزبور زنده كردن مردگان را در دنيا محال مى داند، در حالى كه هيچ دليلى بر محال بودن آن ندارد، و بهمين جهت است كه ذيل آيه ((وانظر الى العظام كيف ننشزها ثم نكسوها لحما...)) را تاويل كرده ، كه به زودى تاويلش خواهد آمد.
و سخن كوتاه اينكه : دلالت آيه شريفه ((فاماته الله مائه عام ...)) با در نظر گرفتن آيه قبلى ((انى يحيى هذه الله )) و نيز آيه بعدى ((فانظر الى طعامك و شرابك لم يتسنه و انظر الى حمارك ))، و آيه ((و انظر الى العظام )) بر اينكه شخص مزبور واقعا مرده ، و بعد از صد سال زنده شده ، جاى هيچ ترديدى نيست .
َالَ كمْ لَبِثْت قَالَ لَبِثْت يَوْماً أَوْ بَعْض يَوْمٍ قَالَ بَل لَّبِثْت مِائَةَ عَامٍ
كلمه ((لبث )) به معناى مكث و باقى ماندن (در جائى و در حالى ) است ، و اينكه شخص مزبور ميان يك روز و پاره اى از يك روز ترديد كرد دلالت دارد بر اينكه زنده شدنش در غير آن ساعتى بوده كه از دنيا رفته ، مثلا اگر در اواخر روز از دنيا رفته و در اوائل روز بعد زنده شده ،
ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 555
و مرگ و زندگى را خواب و بيدارى پنداشته و چون اختلاف ساعات آن دو را ديده ، ترديد كرده كه آيا ميان اين خواب و بيدارى يك شب فاصله شده يا نه ؟ لذا گفته : ((يوما)) اگر يك شب فاصله شده باشد ((او بعض يوم )) اگر يك شب فاصله نشده باشد در اينجا هاتفى به او مى گويد: ((بل لبثت ماه عام )).
#تفسیر_المیزان
#سوره_بقره
#علامه_طباطبایی_ره
🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸
🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹
🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺
▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei