□○ «بشارتِ پیامبر خاتم در کتب ادیان گذشته» خاطره‌ای جالب از دلیل مسلمان شدن یک کشیش مسیحی، از زبان آیت‌الله بهجت قدس‌سره○□ □○آن نصرانی که در زمان ما کشیش بوده، گفت: «کتابخانه سوریه دست من بود. عموم به اذن من، وقتی باز می‌کردم از این کتابخانه استفاده می‌کردند. یک اتاق خصوصی بود که کتاب‌های خصوصی در آن اتاق بود، هیچ‌کس را به آن راه نمی‌دادیم. فقط من خودم که رئیس آن کتابخانه بودم، اجازه داشتم که بروم. دیگران را اجازه نداشتم راه بدهم. [روزی] رفتم و تورات یا انجیلی را دیدم. دیدم روی یک اسمی، یک مومی گذاشته‌اند، یک شَمعه‌ای گذاشته‌اند [که نوشته بود:] «بعد از من، این پیغمبر است». هر طور بود، سعی کردم، این شمعه را بردارم، به‌طوری که زیرش هر چه هست، پاره نشود. خیلی‌خیلی زحمت کشیدم که این شمعه را بردارم. دیدم بله! همین حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله‌ است ـ که آنها در لغت خودشان، حالا لغت عِبری است، سریانی است، چه هست، می‌گویند: مُدمُد ـ این سبب شد از برای اینکه من، اختیار کردم دین اسلام را». □○بعد هم که آمده بود، یک رساله‌هایی نوشت بر علیه تنصّر و تهوّد؛ نان مغفرت و نمی‌دانم چیزهایی که آنها دارند، همه بر خلاف دین است، از خودشان جعل کرده‌اند، اینها را هم در آنجا ذکر کرده است. بالأخره، بنده خودم هم آن جوان را دیدم ـ جوان بود شاید سی سال داشت ـ مسلمان شده بود. مسلمان شده بود و قبائح آنها و کارهای جعلی آنها را در رساله‌هایی علیه آنها نوشت. □○اردیبهشت١٣٨٨، درس فقه، کتاب جهاد○□ @mohamad_hosein_tabatabaei

□ذهن انسان آن قدر عظیم است که خودش را زندانی خودش می‌کند و در این #انجماد می‌ماند. زندانی ذهن امید رهایی ندارد. ممکن است خود را آزاد بدانم ولی در زندان ذهن باشم، آیا ملاکی هست که بفهمیم زندانی ذهن هستیم؟ اگر بتوانم در تمام عقایدی که اکنون دارم قدری #شک و تردید کنم، رها می‌شوم. انسانی که قدرت شک کردن ندارد یا نمی‌خواهد شک کند هم چنان خر باقی می‌ماند. انسانی که بتواند شک کند دیگر زندانی ذهن نیست و رها می‌شود. مادامی‌که شک نکنی در زندان ذهن خود باقی می‌مانی. □شک مقدس است. اگر انسان نتواند شک کند #یقین حاصل نمی‌کند. شک همیشه مقدمه است و در شک باقی ماندن #کفر است. شک برای عبور و رفتن است. شک فقط راه رفتن را یاد می‌دهد و نمی‌گوید در این جا بمان. اگر ماندن را دور بریزیم درست می‌شود. رفتن راه مهم است. عبور از شک یعنی به یقین رسیدن و دوباره در آن یقین شک کردن و این #سلوک و رفتنِ راه است. □ #شمس الدین محمد تبریزی می گوید؛ پیش ما کسی یک بار مسلمان نتواند شد، مسلمان می‌شود و کافر می‌شود و باز مسلمان می‌شود و هر باری از او چیزی بیرون می‌آید، تا آن وقت که کامل شود. #مولانا جلال الدین محمد بلخی نیز می‌گوید؛ ○لنگ و لونگ و خفته شکل و بی‌ ادب ○سوی حق می‌غیژ او را می‌طلب ○دوست دارد دوست این آشفتگی ○کوشش بیهود به از خفتگی □غلامحسین ابراهیمی دینانی□ @mohamad_hosein_tabatabaei

□○... #باید_خدا_را_شکر_کنی○□ □حجت الاسلام موسوی همدانی بیان می‌کند: «از خصوصیات مرحوم علامه طباطبایی بود که در طی ۳۵ سال ارتباط با ایشان، جز بدگویی از دربار و رژیم طاغوت، هیچ گاه از کسی بدگویی نمی‌کردند، حجت‌الاسلام سید احمد فاطمی نقل می‌کنند که مرحوم علامه هرگاه می‌خواست از کسی مدح کند،[در یکی از تعابیر خویش] می‌فرمود: «او کسی است که می‌توان گفت اگر به اروپا برود، سالم باز خواهد گشت». □یکی از اهل علم می‌گفت: «زمانی با مرحوم طباطبائی در درس آیت‌الله محمد حسین اصفهانی شرکت می‌کردیم. روزی یکی از شاگردان اشکال بی‌اساسی را مطرح کرد و همه خندیدند و من هم خنده ام گرفت. □وقتی از کلاس بیرون آمدیم با آقای طباطبائی رو به رو شدم که چهره درهم کشیده بود. □مرا که دید فرمود: «تو چرا خندیدی؟! اگر مطلبی را تو خوب و روان می‌فهمی باید خدا را شکر کنی نه اینکه به دیگران بخندی!». □علامه طباطبائی خودشان رفیقی داشتند که از او خواسته بودند هرگاه عیبی از ایشان دید، به ایشان تذکر دهد تا خود را اصلاح کنند». @mohamad_hosein_tabatabaei

□●هیچ کسی نمی‌تواند به تو رشدی بدهد! استاد #علی_صفایی_حائری●□ □نباید گرو موقعیت‌ها بود که اگر با فلانى باشم بهتر خواهم بود. اگر با فلانى ازدواج کنم، به من رشد مى‌دهد و از این حرف‌ها... چون هیچ کسى نمى‌تواند به تو رشد بدهد. این تو هستى که در هر موقعیتى مى‌توانى رشد کنى و یا خسارت ببینى. □گیرم تو در کنار رسول باشى و یا همراه فاطمه، این درست که اینجا زمینه بهتر است، ولى این هم هست که تکلیف بیشترى از تو مى‌خواهند. □در هر حال این زمینه‌ها مهم نیستند، وضعیتى که تو مى‌گیرى و اطاعتى که تو خواهى داشت، تو را بالا می‌برد و یا پایین مى‌آورد. □البته این حرف‌ها بر ما که با چیزهاى دیگر مأنوس بودیم، سنگینى مى کند. ما دوست داریم با فلانى باشیم و در فلان جا زندگى کنیم و اسمش را هم مى‌گذاریم خدا و رشد، غافل از آنکه رشد ما در گرو همین اطاعت و تقوى، همین عبودیت است؛ یعنى اینکه در هر موقعیتى تکلیفمان را بیاوریم و اسیر موقعیت‌هاى خوب و یا بد نباشیم. □● #صراط ، ص ۱۵۰●□ @mohamad_hosein_tabatabaei

● آيات 282-283 ، سوره بقره بخش اول يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيْنٍ إِلى أَجَلٍ مُّسمًّى فَاكتُبُوهُ وَ لْيَكْتُب بَّيْنَكُمْ كاتِب بِالْعَدْلِ وَ لا يَأْب كاتِبٌ أَن يَكْتُب كمَا عَلَّمَهُ اللَّهُ فَلْيَكتُب وَ لْيُمْلِلِ الَّذِى عَلَيْهِ الْحَقُّ وَ لْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَ لا يَبْخَس مِنْهُ شيْئاً فَإِن كانَ الَّذِى عَلَيْهِ الْحَقُّ سفِيهاً أَوْ ضعِيفاً أَوْ لا يَستَطِيعُ أَن يُمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُ بِالْعَدْلِ وَ استَشهِدُوا شهِيدَيْنِ مِن رِّجَالِكمْ فَإِن لَّمْ يَكُونَا رَجُلَينِ فَرَجُلٌ وَ امْرَأَتَانِ مِمَّن تَرْضوْنَ مِنَ الشهَدَاءِ أَن تَضِلَّ إِحْدَاهُمَا فَتُذَكرَ إِحْدَاهُمَا الاُخْرَى وَ لا يَأْب الشهَدَاءُ إِذَا مَا دُعُوا وَ لا تَسئَمُوا أَن تَكْتُبُوهُ صغِيراً أَوْ كبِيراً إِلى أَجَلِهِ ذَلِكُمْ أَقْسط عِندَ اللَّهِ وَ أَقْوَمُ لِلشهَدَةِ وَ أَدْنى أَلا تَرْتَابُوا إِلا أَن تَكُونَ تِجَرَةً حَاضِرَةً تُدِيرُونَهَا بَيْنَكمْ فَلَيْس عَلَيْكمْ جُنَاحٌ أَلا تَكْتُبُوهَا وَ أَشهِدُوا إِذَا تَبَايَعْتُمْ وَ لا يُضارَّ كاتِبٌ وَ لا شهِيدٌ وَ إِن تَفْعَلُوا فَإِنَّهُ فُسوقُ بِكمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ يُعَلِّمُكمُ اللَّهُ وَ اللَّهُ بِكلِّ شىْءٍ عَلِيمٌ(282) وَ إِن كُنتُمْ عَلى سفَرٍ وَ لَمْ تَجِدُوا كاتِباً فَرِهَنٌ مَّقْبُوضةٌ فَإِنْ أَمِنَ بَعْضكُم بَعْضاً فَلْيُؤَدِّ الَّذِى اؤْتُمِنَ أَمَنَتَهُ وَ لْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَ لا تَكْتُمُوا الشهَدَةَ وَ مَن يَكتُمْهَا فَإِنَّهُ ءَاثِمٌ قَلْبُهُ وَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ(283) ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 667 ● ترجمه آیات شما اى كسانى كه ايمان آورده ايد هر گاه به يكديگر وامى تا مدت معينى داديد آن را بنويسيد، نويسنده اى در بين شما آن را به درستى بنويسد، و هيچ نويسنده اى نبايد از آنچه خدايش آموخته دريغ كند، پس ‍ حتما بنويسيد، و بايد كسى كه حق به عهده او است و بدهكار است ، املا كند،(نه طلبكار)، و بايد كه از خدا و پروردگارش بترسد، و چيزى كم نكند و اگر بدهكار سفيه و يا ديوانه است ، و نمى تواند بنويسد سرپرستش به درستى بنويسد، و دو گواه از مردان و آشنايان به گواهى بگيريد، و اگر به دو مرد دسترسى نبود، يك مرد و دو زن از گواهانى كه خود شما ديانت و تقوايشان را مى پسنديد، تا اگر يكى از آن دو يادش ‍ رفت ديگرى به ياد او بياورد، و گواهان هر وقت به گواهى دعوت شدند نبايد امتناع ورزند و از نوشتن وام چه به مدت اندك و چه بسيار، ملول نشويد، كه اين نزد خدا درست تر و براى گواهى دادن استوارتر، و براى ترديد نكردن شما مناسب تر است ، مگر آنكه معامله اى نقدى باشد، كه ما بين خودتان انجام مى دهيد، پس در ننوشتن آن حرجى بر شما نيست ، و چون معامله اى كرديد گواه گيريد، و نبايد نويسنده و گواه را زيان برسانيد، و اگر رسانديد، ضررى به خودتان است ، از خدا بترسيد خدا شما را تعليم مى دهد، كه او به همه چيز دانا است .(282) و اگر در سفر بوديد و نويسنده اى نيافتيد، بايد گروى گرفته شود، و اگر بعضى از شما بعضى ديگر را امين شمرد، امانت دار بايد امانت او را بدهد، و از خدا و پروردگار خويش بترسد، و زنهار! نبايد گواهى را كتمان كنيد، و با اينكه ديده ايد، بگوئيد: نديده ام ، كه هر كس شهادت را كتمان كند دلش گنهكار است ، و خدا به آنچه مى كنيد دانا است (283) #تفسیر_المیزان #سوره_بقره #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei

□○اهمیت صلوات در سیرۀ عملی حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره○□ □به‌مناسبت فرارسیدن میلاد پر نور و برکت نبی مکرم اسلام، حضرت محمد مصطفی صلی‌الله‌علیه‌وآله و سلاله پاک ایشان، حضرت امام جعفر صادق علیه‌السلام□ □صلوات در سیرۀ عملی حضرت آیت‌الله بهجت رحمه‌الله و توصیه‌های نورانی ایشان، جایگاه مهم و والایی دارد. ایشان دربارۀ اهمیت و جایگاه این ذکر می‌فرمایند: «دعایی که خیلی مختصر باشد و کار مفصل را بکند صلوات است». □همچنین می‌فرمودند: «کسی بخواهد دوستی‌اش و محبتش زیادتر بشود، در اذکار و آداب و… چیزی آسان‌تر از صلواتِ زیاد نیست؛ [شخص] عاشقانه صلوات بفرستد می‌فهمد که چطور محبتش زیاد می‌شود؛ اما به‌شرط عقیده، که بفهمد این‌ می‌کشد او را به طرف معبود خودش و محبوب خودش. خدا می‌داند چه هست در این صلوات: «مَنْ صَلّی عَلَيَّ مَرَّةً، لَمْ یَبْقَ لَهُ مِنْ ذُنُوبِهِ ذَرَّةٌ؛ هر کس یک بار بر من صلوات بفرستد، یک ذره از گناهانش باقی نمی‌ماند». مقصود این است که از جمله آسان‌ترین چیزها در اذکار شاید همین صلوات باشد». □حضرت آیت‌الله بهجت رحمه‌الله این ذکر شریف را در مواردی از قبیل تحصیل حلم و بردباری، نفی خواطر، درمان عصبانیت، ایجاد مهر و محبت میان زن وشوهر، برطرف شدن مشکلات زندگی و رهایی از اعتیاد سفارش می‌کردند. ایشان معتقد بودند که ذکر شریف صلوات کارها را بسیار آسان می‌کند. همچنین می‌فرمودند: «یک بار در ایام زیارتی که برای زیارت به کربلا رفتم، حرم حضرت ابوالفضل علیه‌السلام خیلی شلوغ بود و به‌هیچ‌وجه نمی‌شد نزدیک شد؛ چند صلوات فرستادم و جلو رفتم که دیدم به ضریح چسبیده‌ام». @mohamad_hosein_tabatabaei

□○برای کسی که #ایمان نمی‌آورد چاقو مکش. خداوند می‌گوید؛ وَ إِنْ كَذَّبُوكَ فَقُلْ لِي عَمَلِي وَلَكُمْ عَمَلُكُمْ أَنْتُمْ بَرِيئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَأَنَا بَرِيءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ، این #آزادگی #قرآن است. چه کلامی آزادتر از این آیه در کتب #آزاداندیش عالم هست؟ در این جا می‌گوید؛ اگر تو را تکذیب کردند، باز هم رهایش کن. کدام #آزادی خواهی در جهان این گونه سخن می‌گوید؟ □○همان هم که تو را #تکذیب می‌کند، قبول کن. اگر خودش و خداوند می‌خواست که از این گمراهان نبودند. اگر همه خوب بودند، تمت نبود و اگر همه بد بودند، تمت نبود. این تمام است. اگر همه #خوب بودند و یک نفر #بد نبود، یک چیز در عالم کم بود. □○ #تمت یعنی همه چیز در آن هست. اگر انسان هیچ گناه نمی‌کرد، به فرشتگان ملحق می‌شد. آن گاه اگر عالم #ملکوت نبود و عالم مُلک بود، عالم تمام بود؟ اگر حیوان نمی‌آفرید، عالم تمام بود؟ اگر آفرینش در حد فرشتگان بس می‌شد و حیوانی نبود، آیا عالم تمام بود؟ تمت یعنی همه چیز باید بیاید. □○غلامحسین ابراهیمی دینانی○□ @mohamad_hosein_tabatabaei

● آيات 283 -282 ، سوره بقره بخش دوم بیان آیات ● بيان و توضيح دو آيه شريفه مربوط به احكام قرض و رهن يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا إِذَا تَدَايَنتُم ... كلمه ((تداين )) كه مصدر ((تداينتم )) است به معناى قرض دادن و قرض گرفتن است ، و كلمه املال و كلمه املاء هر دو به معناى اين است كه شما بگوئيد و ديگرى بنويسد، و كلمه بخس به معناى كم گذاشتن و حيف و ميل كردن مال مردم است ، و كلمه ((سامة )) كه مصدر ((تساموا)) است به معناى خسته شدن است ، و كلمه ((مضاره )) كه مصدر ((لا يضار)) است به معناى ضرر زدن طرفينى است كه هم در مورد دو نفر استعمال مى شود، و هم در مورد جمعيت ، و كلمه ((فسوق )) به معناى خارج شدن از اطاعت است ، و كلمه ((رهان )) به معناى مالى است كه به گرو گيرند، و به جاى آن ، كلمه ((رهن )) (به ضمه راء و ضمه هاء) نيز قرائت شده ، و ((رهن )) جمع ((رهن )) است كه آن نيز به معناى مالى است كه به گرو گيرند. ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 668 و در جمله : ((فان كان الذى عليه الحق سفيها)) مى توانست بفرمايد: ((فان كان سفيها))، چون ضمير ((كان )) به ((الذى عليه الحق )) كه در سابق آمده بود بر مى گشت ، و حاجت به تكرار آن نبود، و اگر آن را تكرار كرده براى اين بوده كه اشتباهى پيش نيايد، و كسى خيال نكند مرجع ضمير، كلمه كاتب است ، كه آن نيز در سابق ذكر شده بود. و ضمير ((هو)) كه در جمله ((ان يمل هو)) آشكارا آمده ، با اينكه ممكن بود مستتر و در تقدير بيايد، يعنى بفرمايد: ((ان يمل ))، براى اين است كه ولى سفيه و ديوانه و بى سواد را با خود آنان در املا شركت دهد، چون اين فرضيه با دو فرضيه قبلى فرق دارد، در آن دو فرض ‍ بدهكار خودش مستقلا مسؤول بود، و اما در اين صورت بدهكار با سرپرستش در عمل شريك است ، پس گويا فرموده است : هر قدر از عمل املا را مى تواند انجام بدهد، و آنچه را نمى تواند بر ولى او است كه انجام دهد. در جمله :((ان تضل احديهما)) كلمه ((حذر - مبادا)) در تقدير است ، و معنايش اين است كه : ((تا مبادا يكى از آن دو فراموش كند))، و در جمله ((احديهما الاخرى ))، دوباره كلمه ((احديهما)) ذكر شده ، و اين به آن جهت است كه معناى آن در دو مورد مختلف است : منظور از اولى يكى از آن دو نفر است ، بدون تعيين ، و منظور از دومى يكى از آن دو نفر است بعد از فراموش كردن ديگرى ، و يا به عبارت ديگر آن كسى است كه فراموش نكرده ، پس معناى اين كلمه در دو مورد مختلف است ، وگرنه دومى را ذكر نمى كرد و به ضمير آن اكتفا مى نمود. #تفسیر_المیزان #سوره_بقره #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei

□○حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره○□ □باید بدانیم [که] بندگی خدا، در طاعتِ خداست [و] طاعت خدا در [گرو] ترک معصیتِ خدا است؛ هم در اعتقاد و هم در عمل. غیر از طاعت خدا یا چیزی که مولّد طاعت خدا [است] نداشته باشیم [که عبارت است] از معارف و تفکرات. یا چیزی که طاعت خدا، مولّد آنهاست [که عبارت است] از مرضیات خدا. معلوم است که طاعت، جز طاعت [به ارمغان] نمی‌آورد و طاعت هم جز از طاعت نمی‌آید. □فقهراً(به‌ناچار) باید ملتفت [متوجه] باشیم [که] مبادا آنی غفلت بکنیم که همان آن، گرگ‌ها ما را خوردند! آنِ غفلت، آنِ مهیّا شدن برای شیاطین انس و جن است. فقهراً باید بفهمیم که ما از خدا بخواهیم آن‌به‌آن، ما را سالم و محفوظ از جمیع آفات و بلیاتِ معنویه و صوریه، ظاهریه و باطنیه، دنیویه و اخرویه [نگاه دارد تا] از سعادتمان محروم نباشیم که تا در آن روز آخر [و در هنگام احتضار] پشیمان از تمام عمر خودمان نباشیم. □خدا حفظ کند ما را [تا] کاری نکنیم که آخرش پشیمان بشویم؛ کاری نکنیم که آخرش دست خالی برویم؛ کاری نکنیم که از آن هدف اصلی که تمام انبیا و اوصیا دعوت به آن هدف می‌کنند، غافل باشیم [آن هم] برای خوشحالی موقت! @mohamad_hosein_tabatabaei

#استادصمدی_آملی □○حضرت بقیّة الله به مقام امامت رسید، آن بقیّه و باقی مانده ی خدای متعال به عنوان نتیجه نهایی کمال انسانی به ثمر نشست و مقام امامت به إکمال رسید؛ مقام ولایت، تامّه شد؛ به نهایت خودش رسیده است. @mohamad_hosein_tabatabaei

□● #خدا برای #اعطا و #افاضه بهانه نمی خواهد. خداوند برای افاضه کردنش دلیل نمی‌خواهد، خداوند بالذات افاضه می‌کند و #مفیض است به ذات بخشش دارد اصلاً دلیل، نباید بیاوریم ذات حق افاضه کننده است اما این افاضه به یک استحقاقی، به یک ظرفیتی باید باشد : اون #ظرفیت هم در #انسان کامل بود و این افاضه‌ی کامل که حق تعالی در تمام صفات خودش #تجلی کرد در انسان کامل است و اگر #انسان_کامل را خلق نمی‌کرد خودش خداوند در تمام صفاتش تجلی نمی‌کرد و اگر انسان در عالم هستی نبود خداوند در تمام ذات ظاهر نمی‌گشت. اِنا وَجه الله اِنا عَین الله ... یداالله ... #انسان_شناس ‌های جدید می‌گویند انسان یک پشه است در عالم هستی اینها مقام معنوی انسان را نمی‌فهمند همین انسانی که از یک پشه هم از جثه کم‌تر است اگر نبود خداوند در تمام صفات #جمال و #جلال تجلی نمی‌کرد و یک چیز ناقص بود. به همین دلیل #رسول_خدا می‌گوید مَن رَآنی فَقَد رأی الحق، #انسان_‌شناسی غیر عرفانی ناقص است و هیچ کس مثل #عرفا انسان را نشناخته‌اند. □●حکیم دکتر دینانی●□ @mohamad_hosein_tabatabaei