■هرآنچه ماهوی است و دارای #ماهیت است قابل درک است و #ذات و عرض آن را می توان شناخت اما جایی می رسد که من نمی توانم آن را #درک کنم. از #عقل می پرسیم که #غیرمتناهی چیست؟ می تواند درک کند اما تعریف از آن نمی تواند ارائه دهد. ■غیرمتناهی حد ندارد. عقل عظمت غیرمتناهی را می فهمد اما نمی تواند تعریفی از آن بدهد. #ذوق از همین جا آغاز می شود. بنده ذوق را در مقابل عقل نمی دانم. این اشتباه گذشتگان است که ذوق را در مقابل عقل قرار داده اند. این یک #خرافه ای بیش نیست. ■ذوق عصاره #عقلانیت و #تفکر است. ذوق آنجایی است که عقل می گوید حالا نمی دانم اما میچشم. این چشیدن یعنی درک همان عظمت #یاعلی #دکتر_ابراهیمی_دینانی @mohamad_hosein_tabatabaei

☑️⁠من بخواهم یا نخواهم تنها هستم ▪️انسان‌های هوشمند تنهایی خود را #درک می‌کنند و سهمناک‌ترین وجهه‌ی زندگی انسان تنهایی‌اش است. انسان بالذات تنهاست. تنهایی این است که علی‌الاطلاق هیچ کس "من" را نداند. جز خداوند هیچ کس "من" را نمی‌داند و به همین جهت می‌توانیم به #خداوند متوکل باشیم. هیچ کس در عالم، #ذات "من" را نمی‌‌داند، و تنها خداوند می‌داند. هیچ کس "من" را نمی‌داند، حتی خودم خودم را نمی‌دانم. ▪️چرا خودم را تنها می‌بینم؟ انسان در لحظه‌ای که تصمیم جدی می‌گیرد تنها است. هیچ کس تا تصمیم نگیرد، تنهایی خود را نمی‌فهمد. در تصمیم جدی، خود "من" بایستی تصمیم بگیرم. تصمیم از تنهایی انسان است. ▪️افرادی که مقلدانه فعلی را انجام می‌دهند، آن تصمیم نیست. در تصمیم جدی، تنهایی خودم را می‌فهمم. وقتی تصمیم می‌گیرم، خود "من" تصمیم می‌گیرم و هیچ کس نیست و این #تنهایی است. خود تصمیم مهم است و لحظه تصمیم تنهایی است نه لوازم آن، چون خود "من" هستم که تصمیم می‌گیرم. در لحظه تصمیم از مُتعلقات صرف‌نظر می‌کنیم، مُتعلقات اسباب بر تصمیم هستند و لحظه‌ی تصمیم منم. منم که #تصمیم می‌گیرم. ◾️غلامحسین ابراهیمی #دینانی متن از کتاب «من و جز من»◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei